Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "earthly life" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Duch Święty w ziemskim życiu Chrystusa w ujęciu Hansa Ursa von Balthasara
The Holy Spirit in the Earthly Life of Christ According to Hans Urs von Balthasar
Autorzy:
Faltyn, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761786.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Balthasar
Chrystus
Duch Święty
Duch Ojca
Duch Syna
inwersja
Ojciec
posłuszeństwo
wcielenie
zmartwychwstanie
The Christ
The Father
The Holy Spirit
inversion
Incarnation
The Spirit of Father
The Spirit of Son
obedience
Resurrection
Opis:
Hans Urs von Balthasar (1905–1988) prezentuje oryginalny sposób refleksji nad relacjami w Trójcy Świętej dotyczącymi zwłaszcza ziemskiej egzystencji Chrystusa — od wcielenia do zmartwychwstania. Na uwagę w tym względzie zasługuje pojęcie inwersji trynitarnej, w której dokonuje się czasowe odwrócenie relacji Osób Boskich. Duch Święty, który od Ojca i Syna pochodzi (Trójca immanentna), podczas trwania inwersji prowadzi Jezusa — wcielonego Syna Bożego, posłanego od Ojca. Duch Święty w teologii Balthasara jest określany Duchem Ojca — dającym polecenia Chrystusowi, a Duch Syna jest Duchem, który przyjmuje polecenia Ojca. Chrystus dokonuje wszystkiego, od wcielenia po zmartwychwstanie w absolutnym posłuszeństwie Ojcu, które jest synonimem odwiecznej miłości Boga. 
Hans Urs von Balthasar (1905–1988) presents the original and unique kind of reflection on the relations within the Holy Trinity, especially those concerning the terrestrial existence of Jesus Christ — from the Incarnation to the Resurrection. What is worth noting in this respect, is the concept of Trinitarian inversion in which a temporary reversal of the Divine Persons’ relations takes place. The Holy Spirit, who proceeds from the Father and the Son (the immanent Trinity) is the one who leads Jesus — the incarnated Son of God, sent by the Father — during the inversion. In Balthasar’s theology the Holy Spirit is defined as the Father’s Spirit — giving orders to the Christ, and the Son’s Spirit is the Spirit who takes the Father’s orders. The Christ accomplishes everything, from the Incarnation to the Resurrection, in obedience to the Father, the obedience which is synonymous with God’s eternal love.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 1; 7-22
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Chrystus i pokój. Refleksje św. Augustyna z Hippony
Jesus Christ and Peace. The Reflections of St. Augustine of Hippo
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621487.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jezus Chrystus
św. Augustyn
pokój
życie wieczne
doczesność
Jesus Christ
St. Augustine of Hippo
peace
eternal life
earthly life
Opis:
W przedstawionym artykule zostało omówione nauczanie św. Augustyna na temat pokoju jako daru Chrystusa. Zbawiciel odchodząc ze świata pozostawił ludziom dar pokoju. To dzięki temu darowi, zgodnie z nauczaniem św. Pawła w Ef 2,14, odnawia się w człowieku harmonia pomiędzy duchem i ciałem, możliwe jest także pojednanie pomiędzy Żydami, których reprezentują pasterze udający się z pokłonem do narodzonego Jezusa, i poganami, których przedstawiają mędrcy przybywający ze wschodu do Betlejem. Jednak pokój ziemski nie jest pokojem doskonałym. Człowiek bowiem ulega pożądliwościom, wchodzi w konflikty z bliźnimi, doznaje również w codziennym życiu wielu braków. Nie powinno to jednak nikogo zniechęcać do poszukiwania pokoju. Augustyn uważa, że uczniowie Jezusa powinni na ziemi zabiegać o pokój, gdyż jest to najpewniejsza droga do osiągnięcia pokoju doskonałego w życiu wiecznym. Nie będzie wówczas żadnych konfliktów, a jedynie nieustanne przebywanie w bliskości Boga.   
The article discusses the teaching of St. Augustine on the subject of peace as a gift of Christ. As he was leaving the world, the Savior gave people the gift of peace. According to the teaching of St. Paul in Eph 2:14, it is due to this gift that the harmony between the human spirit and body are restored. It is also possible to reconcile Jews, represented by the shepherds coming to adore the newborn Christ baby, and Gentiles, represented by the Magi arriving from the East. Yet earthly peace is not a perfect peace, for man gives in to lusts, comes into conflict with his neighbors, and suffers from many shortcomings in everyday life. However, none of this should discourage anyone from seeking peace. St. Augustine thinks that Jesus' disciples ought to strive for peace, since peace is the surest way to achieve the perfect peace of eternal life. There, there will be no more conflicts but a constant closeness to God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 30; 259-276
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja jako motor dziejów według Benedykta XVI (Josepha Ratzingera)
Hope as the Motor of History according to Benedict XVI (Joseph Ratzinger)
Autorzy:
Kowalczyk, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040617.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. Ratzinger/Benedykt XVI
nadzieja
doczesność
historia sacra
historia profana
eschatologia
hipostaza
Benedict XVI
J. Ratzinger
great hope
hope
earthly life
eschatology
hypostasis
Opis:
Joseph Ratzinger/Benedykt XVI podjął bardzo ważny, mało dotąd poruszany w teologii katolickiej, problem nadziei jako rzeczywistości chrześcijańskiej. Nadzieja stanowi dla Niego nie tylko habitus, jak dla św. Tomasza z Akwinu, ale także egzystencjalną bytowość chrześcijanina: hipostazę. Jest to realne odniesienie bytu oraz życia osoby ludzkiej i społeczności do Boga żywego i do Jezusa Chrystusa. Zaczyna się już w doczesności w postaci „zarodka”, „zaczynu”, ale wykracza poza nią i spełnia się w życiu wiecznym, prowadząc całe dzieje ludzkie do celu i nadaje im charakter personalistyczny. Ukazuje, że dzieje bez tej wielkiej nadziei są pozbawione jakiegokolwiek sensu. Codzienne nadzieje ziemskie są wobec nadziei wielkiej marnością lub nic nie znaczą. Jednak w tym ostatnim aspekcie należałoby docenić pewną wartość i nadziei ziemskich.
Ratzinger/Benedykt XVI has tackled a very important, albeit seldom raised in Catholic theology, problem of hope as Christian reality. Hope is for him not only the habitus, as even for St Thomas Aquinas it is, but also a Christian's existential beingness: hypostasis. It is a real reference of a human person's being and life to the living God and to Jesus Christ. This relation already starts in his earthly life in the form of “embryo”, or “leaven”, but it transgresses the life and is fulfilled in its eternal life, leading all human history to the aim, and it gives it a personalistic character. It shows that history without this great hope is devoid of any meaning. Earthly everyday hopes are a vanity or they are meaningless compared with that great hope. However, in this last sentence – I think – also a certain value of earthly hopes should be appreciated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 109-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość chrześcijańskiej aporetyki
Value of the Christian Contradiction
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602003.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wartość chrześcijańskiego życia
wyobcowanie
solidarność
wyznanie winy
przemienienie
doczesne szczęście
zbawienie
value of the Christian life
alienation
solidarity
confessing the fault
turning
change
earthly happiness
salvation
Opis:
Perspektywa chrześcijańska stwarza niepowtarzalną płaszczyznę jednoczesnego spojrzenia na ludzką egzystencję w sensie rozwoju materialnego oraz doskonalenia duchowego. Są to dwie całkiem różne zasady samorealizacji człowieka w świecie, które w żaden sposób się nie wykluczają. Są naturalnie przynależne jednemu i niepodzielnemu bytowaniu osoby. Jednym z pierwszorzędnych czynników i zarazem rokującym prawidłowy kierunek rozwoju jest stosunek do życia osobowego jako daru.
The maturing process of the man in great measure is conditioned in struggling against different oppositions, which directly take back to his freedom. Therefore he is subjected often to the attempt to be found between the helplessness and freeing. And even though seemingly this situation has short-lived and transitional character, in fact it is extended on the entire life. Sometimes this state seems without the exit, but only awareness of his earthly dimension is freeing from the one-way allocation. If, however, we consider the possibility of the personal bond with the Christian faith, determined reality stops fear. The Christian faith gives a different view on all paradoxes and contradictions which are turning up in this world and have temporary consequences. Christian experience also gives courage, the perseverance and strength for surviving and defeating earthly oppositions.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 33-44
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara człowieka świeckiego wcielona w rzeczywistość doczesną
The Faith of a Lay Person Realized in Contemporary Reality
Autorzy:
Lachowska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340009.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara
rzeczywistość doczesna
dziedziny życia społecznego
radykalizm
sekularyzm
faith
earthly reality
domains of social life
evangelical radicalism
secularism
Opis:
This paper deals with the issue of the faith of the lay, which finds it realization in daily reality and leads to the evangelical change of the world. The paper starts with the reference to the Church doctrine of the lay faithful, based on selected document of Vaticanum II and the teaching of the Blessed John Paul II. The paper also presents a wider cultural and spiritual background of contemporary reality of the life of the lay faithful. In the first section of the paper, the author defines precisely the Christian understanding of the lay faithful, pointing out that the lay Christian vocation is realized in the broadly understood world. The lay vocation is an autonomous Christian path, still being a sphere of God’s action and influence. The author proceeds to discuss the roots of lay spirituality and of the areas of the lay extensive evangelical engagement: family life, political involvement, socio-economic activities, research or charity. Next, the author presents how a lay person can lead his/her life in accord with the evangelical counsels, which help introduce harmony between the secular world and the radical Gospel. The relationship between the evangelical counsels and the commandments is also discussed. The last section of the paper is devoted to the unfavourable changes in contemporary postmodern culture, which have a negative impact on the spiritual life of the faithful.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2012, 4; 97-118
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies