Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "amendment to the Code of Criminal Procedure" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
    Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
    Autorzy:
    Badowiec, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    right to defence
    fair trial
    amendment to the Code of Criminal Procedure
    accused
    prawo do obrony
    rzetelny proces
    nowelizacja k.p.k.
    oskarżony
    Opis:
    Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
    The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstęp użyty wobec oskarżonego jako dowód prywatny – uwagi de lege ferenda w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego
    Deceit in the Context of Private Evidence – de lege ferenda Remarks on an Amendment to the Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Toruński, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/518602.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Opis:
    In this paper presented is the question of deceit in the context of private evidence in the light of an amendment to the Code of Criminal Procedure. Firstly, the essence of the term ‘deceit’, focusing on its lexical meaning, is discussed, as well as its existence in other areas of law, including civil and criminal law or previous Codes of Criminal Procedure. An attempt to propose an authorial definition of the term is also made. Furthermore, the author considers the motives for introducing the said amendment to the Code, with the deliberations centered around article 393 par. 3 of the Code, which – de lege ferenda – would enable the parties to make use of their private evidence in the course of procedure. The article discusses that change proposed, which permits the counsel for the defendant to employ private evidence may potentially cause difficulties in the interpretation of the Act as a whole, something which was not foreseen by the legislator. One of such difficulties is the problem of deceitful obtainment of private evidence. Furthermore, it is not yet known how the gathering of the private evidence will look like. Potentially, there is a sizable number of persons who may avail of deceit with a view to obtaining evidence, as well as persons against whom deceit may be employed. Having this in mind, the author tries to delineate the general rules pertaining to the use of deceit when obtaining the private evidence. He points out that the rule „nemo se ipsum accusare tenetur” could be easily broken and also juxtaposes the deceit with the „fair trial rule”. The discussion contained herein also touches upon the proposed addition of article 168a to the Code. It is the author’s conclusion that the fact that the burden of proof is plaed on the parties may threat the trial’s comprehensiveness. The problem of deceit, despite the demands voiced by the doctrine, has not been settled hitherto, and it remains unresolved even under the new amendment.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2015, 1 (27); 62-73
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie się instytucji obrony obligatoryjnej w świetle ostatnich zmian kodeksu postepowania karnego
    Autorzy:
    Zimna, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393449.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    mandatory defence
    obligatory defence
    mandatory counsel for the defence
    amendment to the Code of Criminal Procedure
    obligatory defence as of the amendment
    obrona obowiązkowa
    obrona obligatoryjna
    obrońca obowiązkowy
    nowelizacja kodeksu postępowania karnego
    obrona obligatoryjna po nowelizacji
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest wskazanie ewolucji zakresu obrony obligatoryjnej w polskim postępowaniu karnym. Autorka przybliża problematykę tematu obrony obowiązkowej od uregulowań kodeksu postępowania karnego z 1928 roku. Następnie omówione zostały treści przepisów o obronie obowiązkowej kodeksu postępowania karnego z 1969 roku. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na aktualne przepisy oraz zmiany w zakresie instytucji obrony obowiązkowej, które zgodnie z ustawą z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw55, zmieniają w sposób istotny zakres przedmiotowy i podmiotowy omawianej instytucji. W artykule przedstawiono analizę zmian przepisów kodeksu postępowania karnego w kwestii obrony obligatoryjnej. Dokonana została również ocena ostatniej nowelizacji w zakresie wskazanych gwarancji kodeksowych oskarżonego, oraz konsekwencji wynikających ze zmian.
    The article discusses the evolution of the scope of obligatory defence in the Polish criminal proceeding. The author introduces the topic of obligatory defence with the presentation of the provisions of the Code of Criminal Procedure of 1928. Next, she discusses the contents of the obligatory defence provisions in the Code of Criminal Procedure of 1969. Particular attention is paid to the current regulations and changes in the institution of obligatory defence, which – under the Act of 27 September 2013 amending the Act – Code of Criminal Procedure and other laws – substantially alter the subjective and objective scope of this institution. The article presents an analysis of the amendments to the Code of Criminal Procedure with respect to the issue of obligatory defence. The article also provides assessment of the latest amendment with regard to the statutory guarantees for the accused, and the consequences of the changes.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 4; 32-47
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    INTERTEMPORALNE ASPEKTY NOWELIZACJI KODEKSU POSTĘPOWANIA KARNEGO Z LAT 2015-2019
    Intertemporal Aspects of the 2015-2019 Amendments to the Polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Kluza, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096711.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    nowelizacja; proces karny; retroaktywność; intertemporalność.
    amendment; the penal process; retroactivity; intertemporality.
    Opis:
    Procedura karna w ciągu ostatnich kilku lat była jednym z najczęściej nowelizowanych aktów prawnych. W związku z tym pojawiły się rozbieżności w orzecznictwie sądów powszechnych oraz Sądu Najwyższego co do obowiązywania poszczególnych znowelizowanych przepisów kodeksu postępowania karnego, szczególnie na gruncie nowelizacji z 2016 r., co doprowadziło do powstania zagadnienia prawnego będącego przedmiotem uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego oraz niniejszego artykułu. Kolejna duża nowelizacja procedury karnej miała miejsce w 2019 r. i również odnosiła się do kwestii stosowania przepisów nowych do już wszczętych postępowań.  
    Criminal procedure has been one of the acts of legislation to be most frequently amended in Poland over the last few years. As a result, there have been discrepancies in the jurisprudence of the ordinary courts and the Supreme Court with regard to the validity of particular provisions of the Code of Criminal Procedure which have been amended. Such situations have occurred especially in the context of the 2016 amendment, leading to a legal issue which was adjudged by seven members of the Supreme Court. This article examines the situation. Another major amendment to the Code of Criminal Procedure took place in 2019, and it too related to the application of new provisions to proceedings that had already started.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 245-263
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Procedural Use of Wiretapping in the Amendment of the Code of Criminal Procedure and Certain Other Acts of 11 March 2016 in the Light of Right to Defense
    Autorzy:
    Machlańska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619295.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    wiretap
    right to defense
    amendment of the Code of Criminal Procedure
    attorney-client privilege
    surveillance
    podsłuch
    prawo do obrony
    nowelizacja Kodeksu postępowania karnego
    tajemnica obrończa
    kontrola rozmów
    Opis:
    This article describes the changes occurred within the chapter 26 of the Code of Criminal Procedure after the amendment of the Code of Criminal Procedure and some other acts, which took place on 15th April 2016, in particular, it contains a critical analysis of a radical change in the content of Article 237a of the Code of Criminal Procedure and the consequences of the expulsion of the Article 237 § 8 of the Code of Criminal Procedure. In this context, it should be noted that the legislator, in violation of existing regulation in a democratic state ruled by law, allowed the use of procedural wiretap in relation to all offences prosecuted ex officio and all fiscal offences, thus depriving participants of criminal proceedings (and therefore not only individuals, who have right defense) the possibility to appeal “the decision to use such evidence” undertaken by the prosecutor. At the same time, there is no time limit within which such evidence could be used by the prosecutor. The aim of this study is to simultaneously present the legislative omissions, errors committed by the legislator by implementing the above mentioned amendment.
    Niniejszy artykuł opisuje zmiany, jakie zaszły w obrębie rozdziału 26 k.p.k. oraz art. 168b k.p.k. po wprowadzeniu nowelizacji Kodeksu postępowania karnego i niektórych innych ustaw, do której doszło 15 kwietnia 2016 r. Opracowanie w szczególności zawiera krytyczną analizę radykalnej zmiany treści art. 237a i 168b k.p.k. oraz konsekwencje wyrugowania art. 237 § 8 k.p.k. W tym kontekście należy zauważyć, że ustawodawca z pogwałceniem obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym reguł umożliwił stosowanie podsłuchu procesowego w stosunku do wszystkich przestępstw ściganych z urzędu i wszystkich przestępstw skarbowych, pozbawiając tym samym uczestników postępowania karnego (a zatem nie tylko osoby, którym przysługuje prawo do obrony) możliwości zaskarżenia „decyzji o wykorzystaniu takich dowodów”, podejmowanej przez prokuratora. Jednocześnie nie przewidziano żadnego terminu, w ciągu którego takie dowody mogłyby być wykorzystane przez prokuratora. Celem pracy jest także przedstawienie pominięć prawodawczych, jakich dopuścił się ustawodawca, wprowadzając tę nowelizację.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena działań ustawodawcy na gruncie przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących odszkodowania za niesłuszne stosowanie środków przymusu, ze szczególnym uwzględnieniem zabezpieczenia majątkowego
    The assessment of a legislator’s actions under the provisions of the Criminal Procedure Code concerning compensation for unjustifiable use of coercive measures, with particular emphasis on seizure of property
    Autorzy:
    Ostrzycka, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962384.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    damages
    compensation
    coercive measures
    seizure of property
    amendment to the Criminal Procedure Code
    Opis:
    Recently, amendments to the Criminal Procedure Code have been made with unusual frequency. On 1 July 2015, the provisions which made a fundamental remodeling of the criminal procedure came into force. These included innovative regulations for the possibility of applying for compensation from the State Treasury for unjustifiable use of coercive measures, including seizure of property. Although the implementation of these provisions was consistent with the standpoint of the majority of the doctrine, they were only in force for less than ten months. In the motives of the bill, which had removed them from the Code, there was actually no justification for such actions of the legislator. Because they were in force for such a short duration, there is no possibility of assessing their functioning.Such actions of the legislator deserve the highest criticism, because there is an undeniable need to protect persons against whom coercive measures, including seizure of property, were unjustifiably applied.
    Źródło:
    Adam Mickiewicz University Law Review; 2016, 6; 229-246
    2450-0976
    Pojawia się w:
    Adam Mickiewicz University Law Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W kierunku konsensualizmu: kształt instytucji skazania bez rozprawy oraz dobrowolnego poddania się karze w świetle nowelizacji Kodeksu Postępowania Karnego z 2013 r
    Towards the consensus: sentencing without a trial and a voluntary submission to a punishment before and after the amendments of the Criminal Procedure Code in 2013.
    Autorzy:
    Pisarski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478551.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Poland
    Tematy:
    consensualism
    sentencing
    trial
    voluntarily
    submission
    punishment
    amendment
    code
    criminal procedure
    conclusion
    proceeding
    institution
    Opis:
    There are many ways to reach an agreement in Polish law in criminal proceedings,. These agreements are a way of consensual conclusion of proceeding . The most conventional forms of consensual conclusion of proceedings in Polish law system are “sentencing without trial” and “voluntary submission to punishment”. These institutions were introduced to the Polish legal system with the new Criminal Procedure Code in 1997 and amended in 2003. By implementing the demands of representatives of the Practice of law, Polish legislator by the amendment from 27 September 2013, expanded the possibility of application the consensual conclusion of proceedings. The purpose of this article is to show the shape and comparison of “voluntary submission to punishment” and “sentencing without trial” in form before and after amendment from 2013. This work also includes some opinions of Polish legal doctrine on this amendment and some comments on functioning of these institutions in practice. The last point of this thesis, besides the benefi ts arising from the use of such institutions, contains also a reference to certain risks associated with misuse or mismanagement of these institutions.
    Źródło:
    Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland; 2014, 2; 81-92
    2299-8055
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porozumienia procesowe – alternatywa czy dominanta w postępowaniu karnym?
    Consensual finalization – alternative or dominant in criminal proceedings
    Autorzy:
    Kowalewska-Łukuć,, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596433.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    consensual finalization of criminal proceedings
    conviction without a trial
    voluntary submission to criminal responsibility
    amendment of the Code of Criminal Procedure
    konsensualizm
    skazanie bez rozprawy
    dobrowolne poddanie się karze
    nowelizacja kodeksu postępowania karnego
    Opis:
    Niniejszy artykuł przedstawia rozwój porozumień procesowych w polskim postępowaniu karnym. Ukazuje kolejne liczne nowelizacje przepisów regulujących instytucje skazania bez rozprawy i dobrowolnego poddania się karze. Artykuł stanowi też próbę oceny obecnego znaczenia porozumień procesowych w polskim wymiarze sprawiedliwości. W artykule zaakcentowane więc zostały zalety konsensualizmu, ale naświetlono w nim także możliwe koszty i zagrożenia z nim związane.
    This paper examines the evolution of different forms of consensual finalization of polish criminal proceedings. It shows numerous amendments of regulations in conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility. The paper also attempts to access the current importance of consensual finalization of criminal proceedings for polish justice. Therefore the paper stresses the advantages of conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility, but also highlight sits possible costs and threats.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 81-92
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Model kontradyktoryjnego procesu karnego w świetle noweli do k.p.k. z 27 września 2013 r.
    Model of an adversary criminal trial system in light of the amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013
    Autorzy:
    Sepioło, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692874.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    amendment/novelty
    criminal proceeding model
    adversary trial system
    nowelizacja
    model postępowania karnego
    kontradyktoryjność
    Opis:
    On 1 July 2015 the Act Amending the Code of Criminal Procedure and certain other laws adopted on 27 September 2013 will come into force. Its main purpose was to transform the existing criminal proceedings from inquisitorial to more adversarial allowing for conducting preparatory proceeding in a manner enabling an adversarial trial. The main amendments to the Code, and in particular those implemented in articles 297 and 167 are discussed. The amendments modify the tasks of the preparatory proceeding limiting them now to a scope only necessary for preparation of a private accusation. The new model is based on an assumption that the presentation evidenceand, in consequence the responsibility for the result of the proceeding has been moved from the court onto the parties to the proceeding. This new solution is to be reflected in the new wording of article 167 of the Code, providing that in all proceedings instigated by a party thereto (both in public and private claims) the evidence is the responsibility of the interested party.
    Ustawa z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw wejdzie w życie 1 lipca 2015 r. Głównym celem tej nowelizacji było przemodelowanie postępowania jurysdykcyjnego z systemu inkwizycyjnego w kierunku większej kontradyktoryjności oraz takie przemodelowanie postępowania przygotowawczego, które pozwalałoby na prowadzenie kontradyktoryjnej rozprawy. W artykule zawarte są uwagi dotyczące noweli, w szczególności dokonuje się oceny kluczowych zmian wprowadzonych w treści art. 297 i art. 167 k.p.k. Ustawa nowelizująca wprowadza zmianę w treści art. 297 § 1 pkt 5 k.p.k., modyfikując zadania postępowania przygotowawczego odnośnie do zbierania i zabezpieczania dowodów. Nowa treść tego przepisu nakłada na oskarżyciela obowiązek zebrania dowodów tylko w niezbędnym zakresie – pozwalającym na przygotowanie skargi oskarżycielskiej. Jednocześnie nowy model opiera się na założeniu, że inicjatywa dowodowa, a w konsekwencji – odpowiedzialność za wynik postępowania zostają przerzucone z sądu na strony. To rozwiązanie urzeczywistnione ma być nową treścią art. 167 k.p.k., który zakłada, że we wszystkich postępowaniach przed sądem wszczynanych z inicjatywy strony procesowej (dotyczy to zarówno postępowań po wniesieniu publicznego, jak i prywatnego aktu oskarżenia) inicjatywa dowodowa należeć będzie do stron.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 135-147
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja pokrzywdzonego w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania karnego z 19 lipca 2019 r.
    The Position of the Injured Party in the Polish Code of Criminal Procedure as Amended on 19 July 2019
    Autorzy:
    Limańska, Aleksandra
    Pustuła, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782395.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    injured party
    criminal process
    motion to prosecute
    questioning
    minor
    subsidiary complaint
    auxiliary prosecution counsel
    order for payment
    injunctive judgment
    amendment
    Opis:
    This article addresses some amendments of the Polish Code of Criminal Procedure in so far as they affect the position of the injured party. The Act of 19 July 2019 amending the Polish Code of Criminal Code provides for a number of changes relating to that participant of criminal proceedings. The paper deals with the extension of the time limit within which it is possible to withdraw a motion to prosecute, changes to the so-called subsidiary complaint, setting a deadline for questioning the injured under Articles 185a and 185c of the Polish Code of Criminal Procedure or serving the injured party with an order to pay (injunctive judgment) alongside the instructions on how to appeal against the judgment and simultaneously file a statement that the injured will act in the capacity of a subsidiary prosecution counsel. The analysis is aimed to establish whether those changes have led to the strengthening or weakening of the position of the injured party.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2020, 30, 4; 127-148
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mediacja jako sposób rozwiązywania konfl iktów (nowe ujęcie instytucji mediacji w ustawie z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw)
    Mediation as a way of dispute resolution (a new approach to mediation in the Criminal Proceedings Code amendment of 27 September 2013)
    Autorzy:
    Cimarno, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478597.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa ELSA Poland
    Tematy:
    mediation
    disputes
    criminal procedure
    agreement.
    Opis:
    Mediation is the main form of ADR (Alternative Dispute Resolution). Mediation involves a type of structured meeting with the disputing parties and an independent (neutral) third party who works to help them reach an agreement between themselves. The role of the third party is to facilitate negotiation and agreement between the disputing parties, but the mediator does not decide who is right or wrong or issue a decision. This kind of ADR is used in many jurisdictions to resolve different types of dispute in informal and confi dential way, such as those involving criminal-related issues. The following paper treats the subject of Polish Criminal Procedure Act of September 27, 2013 and its changes which will be incorporated to the Polish law system. It presents new solutions resulting in improving the effi cacy of mediation as a criminal concept..
    Źródło:
    Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland; 2014, 2; 135-146
    2299-8055
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawniczy Europejskiego Stowarzyszenia Studentów Prawa ELSA Poland
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-26
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    gwarancje procesowe
    nowelizacja
    procedural criminal law
    defendant
    fair criminal process
    procedural guarantees
    amendment
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany w kodeksie karnym z 2020 r. w oparciu o tzw. ustawy covidowe w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 14 lipca 2020 r., sygn. akt Kp 1/19
    Amendments to the Penal Code of 2020 Based on the So-Called Covid Acts in the Light of the Judgment of the Constitutional Tribunal of 14 July 2020, file ref. no. Kp 1/19
    Autorzy:
    Kluza, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123358.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    nowelizacja kodeksu
    tryb kodeksowy
    zasada poprawnej legislacji
    odpowiedzialność karna
    amendment to the code
    code procedure
    the principle of correct legislation
    criminal liability
    Opis:
    According to the Statute of Sejm, introducing changes to an act, which is a code, requires a special procedure, which purpose is not to make such changes too fast. Meanwhile, in a relatively short period, polish parlament made a numer of changes to the penal code as part of the enactment of laws aimed at combating the coronavirus epidemic. The scope of these changes was relatively large. They concerned important issues not only in the general part of the Penal Code, defining the principles of criminal liability, but also in the specific regulations, modifying statutory threats and introducing new types of crimes. This is particularly important due to the judgment of the Constitutional Tribunal issued on July 14, 2020, which also concerned the legislative pace of the 2019 amendment to the Penal Code.
    Zgodnie z Regulaminem Sejmu dokonywanie zmian w ustawie będącej kodeksem wymaga zachowania specjalnego trybu, którego celem jest to, ażeby zmian tych nie dokonywać zbyt pochopnie. Tymczasem w stosunkowo krótkim okresie ustawodawca w ramach uchwalania ustaw mających na celu zwalczanie epidemii koronawirusa dokonał szeregu zmian w kodeksie karnym. Zakres tych zmian był stosunkowo duży. Dotyczyły one bowiem istotnych kwestii nie tylko w części ogólnej kodeksu karnego, określającej zasady odpowiedzialności karnej, lecz również w części szczególnej dokonując modyfikacji ustawowych zagrożeń oraz wprowadzać nowe typy przestępstw. Jest to szczególnie istotne ze względu na wydany 14 lipca 2020 r. wyrok Trybunału Konstytucyjnego, który również dotyczył tempa legislacyjnego nowelizacji kodeksu karnego z 2019 r.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 205-215
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies