Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Toxicity" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Etery glikolu etylenowego i glikolu propylenowego – toksyczność reprodukcyjna i rozwojowa
Ethylene glycol and propylene glycol ethers – Reproductive and developmental toxicity
Autorzy:
Starek-Świechowicz, Beata
Starek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164383.pdf
Data publikacji:
2015-11-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
etery glikolu etylenowego
etery glikolu propylenowego
toksyczność rozwojowa
mechanizmy toksyczności
toksyczność reprodukcyjna
apoptoza
ethylene glycol ethers
propylene glycol ethers
developmental toxicity
mechanisms of toxicity
reproductive toxicity
Apoptosis
Opis:
Etery alkilowe glikolu etylenowego (ethylene glycol alkyl ethers – EGAE) i propylenowego (propylene glycol alkyl ethers – PGAE) są szeroko stosowane w przemyśle i gospodarstwie domowym, głównie jako rozpuszczalniki. Niektóre EGAE wykazują działanie gonadotoksyczne, embriotoksyczne, fetotoksyczne i teratogenne zarówno u ludzi, jak i zwierząt doświadczalnych. Ze względu na szkodliwe działanie tych eterów na rozrodczość i rozwój organizmu EGAE są zastępowane znacznie mniej toksycznymi PGAE. W niniejszej pracy przedstawiono dane na temat mechanizmów toksycznego działania EGAE na komórki rozrodcze, zarodek i płód. Szczególną uwagę zwrócono na metabolizm niektórych EGAEs i ich toksyczność narządową, a także na apoptozę spermatocytów związaną ze zmianami ekspresji genów, które kodują czynniki stresu oksydacyjnego, kinazy białkowe i jądrowe receptory hormonów. Med. Pr. 2015;66(5):725–737
Both ethylene and propylene glycol alkyl ethers (EGAEs and PGAEs, respectively) are widely used, mainly as solvents, in industrial and household products. Some EGAEs demonstrate gonadotoxic, embriotoxic, fetotoxic and teratogenic effects in both humans and experimental animals. Due to the noxious impact of these ethers on reproduction and development of organisms EGAEs are replaced for considerably less toxic PGAEs. The data on the mechanisms of testicular, embriotoxic, fetotoxic and teratogenic effects of EGAEs are presented in this paper. Our particular attention was focused on the metabolism of some EGAEs and their organ-specific toxicities, apoptosis of spermatocytes associated with changes in the expression of various genes that code for oxidative stress factors, protein kinases and nuclear hormone receptors. Med Pr 2015;66(5):725–737
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 5; 725-737
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena toksyczności osadów w Zbiorniku Włocławskim
Assessment of sediment toxicity from the Włocławski Reservoir
Autorzy:
Trojanowska-Olichwer, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271448.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
toksyczność
Phytotoxkit
osady
zbiornik zaporowy
toxicity
sediments
dammed reservoir
Opis:
Celem pracy była ocena ekotoksyczności osadów ze Zbiornika Włocławskiego, drugiego pod względem wielkości polskiego zbiornika zaporowego. Badania przeprowadzono przy użyciu mikrobiotestów Phytotoxkit, w których analizuje się hamowanie kiełkowania nasion i hamowanie wzrostu korzeni trzech gatunków roślin (duliściennych Lepidium sativum, Sinapis alba, monoliściennych: Sorgum saccharatum). Wrażliwość badanych roślin obniżała się zgodnie z następującym schematem: L. sativum < S. alba, < S. saccharatum. Uzyskane wyniki wykazały silne zróżnicowanie przestrzenne fitotoksyczności wzdłuż zbiornika (r=0,71, p<0,05), przy czym najwyższe wartości obserwowano tuż poniżej miasta Płocka (hamowanie kiełkowania nasion = -47% oraz hamowanie wzrostu korzeni = 79%); wartości te stopniowo obniżały się w kierunku tamy (hamowanie kiełkowania nasion = -81% oraz hamowanie wzrostu korzeni = 22%). Wpływ metali na toksyczność osadów nie był jednoznaczny. W pracy podjęto dyskusję na temat innych możliwych przyczyn toksyczności osadów w rejonie miasta Płocka.
The aim of this study was to estimate the ecotoxicity of sediments from the Włocławski Resevoir, Poland's second largest dammed reservoir. Research was carried out using Phytotoxkit microbiotests, which measured the inhibition of seed germination and root growth retardation of three plant species (dicotyl Lepidium sativum, Sinapis alba, monocotyl Sorgum saccharatum). The sensitivity of the plants tested decreased according to the following gradient: L. sativum < S. alba, < S. saccharatum. The results obtained showed strong spatial diversification of phytotoxicity along the reservoir ((r=071, p<005)), with the highest values just below the city of Płock (inhibition of seed germination = -47%, and inhibition of root growth = 79%), and gradual decreasing diversification towards the dam (inhibition of seed germination = -81% and inhibition of root growth = 22%). The effect of the metals on sediment toxicity was not clear. Other possible causes of sediment toxicity in the region of Płock are discussed.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2013, R. 17, nr 3, 3; 103-109
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fosforowe związki organiczne zmniejszające palność – toksyczność i wpływ na zdrowie ludzi
Organophosphorus flame retardants – Toxicity and influence on human health
Autorzy:
Bruchajzer, Elżbieta
Frydrych, Barbara
Szymańska, Jadwiga A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165398.pdf
Data publikacji:
2015-05-12
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
fosforowe związki organiczne zmniejszające palność
toksyczność przewlekła
toksyczność dla ludzi
organophosphorus flame retardants
chronic toxicity
human toxicity
Opis:
Fosforowe związki organiczne zmniejszające palność (flame retardants – FRs) stosowane są od kilkudziesięciu lat w wielu gałęziach przemysłu, m.in. w produkcji barwników, lakierów, klejów, syntetycznych żywic, polichlorku winylu, płynów hydraulicznych, tworzyw sztucznych i tekstyliów. Ostatnio ich znaczenie wzrasta, co spowodowane jest m.in. znacznym ograniczeniem stosowanych dotąd polibromowanych difenyloeterów (PBDEs) – niebezpiecznych dla środowiska trwałych zanieczyszczeń organicznych. Celem pracy był przegląd dostępnych danych literaturowych dotyczących fosforowych FRs przede wszystkim pod kątem ich działania neurotoksycznego, wpływu na płodność i rozrodczość oraz działania kancerogennego. Analiza dotyczyła najczęściej stosowanych substancji, którymi są: fosforan trietyloheksylu (TEHP), fosforan tributoksyetylu (TBEP), fosforan trifenylu (TPP), fosforan tris(2-chloroetylu) (TCEP), chlorek tetra(hydroksymetylo)fosfoniowy (THPC), fosforan tributylu (TBP), fosforan trikrezolu (TCP), fosforan tris(2-chloro-1-metyloetylu) (TCPP), fosforan tri(1,3-dichloroizopropylu) (TDCP) oraz siarczan tetrakis(hydroksymetylo) fosfoniowy (THPS). Działanie neurotoksyczne wykazano w badaniach na zwierzętach po narażeniu na TBEP, THPC, TBP i TCP. U ludzi działanie neurotoksyczne zaobserwowano tylko po narażeniu na TCP. Z kolei TCEP, THPS, TBP, TCP i TDCP powodowały zaburzenia płodności i/lub w rozwoju płodów zwierząt. Niekorzystny wpływ na rozrodczość u ludzi mogą powodować TPP, TCP i TDCP. Nowotwory u zwierząt laboratoryjnych powodowały podawane w wysokich dawkach THEP, TCEP, TBP i TDCP. Żaden z tych związków nie jest jednak klasyfikowany jako rakotwórczy dla ludzi. Toksyczność środowiskowa fosforowych FRs jest niewielka (z wyjątkiem TPP, TCEP i TBEP). Nie są one związkami trwałymi, w organizmach żywych podlegają przemianom metabolicznym i są z nich szybko wydalane. Mogą być więc alternatywą dla stosowanych do niedawna PBDEs. Med. Pr. 2015;66(2):235–264
Organophosphorus flame retardants (flame retardants, FRs) have been used for several decades in many industries, including the production of dyes, varnishes, adhesives, synthetic resins, polyvinyl chloride, hydraulic fluids, plastics and textiles. Their importance in recent times has increased due to i.a., significantly reduced use of polybrominated diphenyl ethers (PBDEs) – persistent organic pollutants, dangerous for the environment. The aim of this study was to review the available literature data concerning phosphorous FRs primarily for neurotoxic, fertility, reproductive and carcinogenic effects. The analysis concerned the following most commonly used substances: tris(2-ethylhexyl)phosphate (TEHP), tris(2-butoxyethyl)phosphate (TBEP), triphenyl phosphate (TPP), tris(2-chloroethyl)phosphate (TCEP), tetrakis(hydroxymethyl)-phosphonium chloride (THPC), tributyl phosphate (TBP), tricresyl phosphate (TCP), tris(2-chloroisopropyl)phosphate (TCPP), tris(1,3-dichloroisopropyl)phosphate (TDCP) and tetrakis(hydroxymethyl) phosphonium sulphate (THPS). In animal studies neurotoxic effects were found after exposure to TBEP, THPC, TBP and TCP, while in humans they were observed only after exposure to TCP. TCEP, THPS, TBP, TCP and TDCP caused disorders in fertility and/or fetal development of animals. Adverse effects on reproduction in humans may be caused by TPP, TCP, and TDCP. In laboratory animals the development of tumors was observed after high doses of TEHP, TCEP, TBP and TDCP. None of these compounds is classified as a human carcinogen. The environmental toxicity of phosphate FRs is low (except for TPP, TCEP and TBEP). They are not stable compounds, in living organisms they are metabolised and quickly excreted. Therefore, they can be used as an alternative to PBDEs. Med Pr 2015;66(2):235–264
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 2; 235-264
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena toksyczności wody i osadów wodociągowych w wiejskim systemie zaopatrzenia w wodę
Evaluation of toxicity of water and water-pipe deposits in rural water supply systems
Autorzy:
Zimoch, I.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126067.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
małe wiejskie wodociągi
toksyczność wody
toksyczność osadów wodociągowych
small rural water supply system
water toxicity
toxicity of water-pipe deposit
Opis:
Małe systemy zaopatrzenia w wodę w Polsce funkcjonujące na obszarach wiejskich często charakteryzują się złym stanem technicznym przewodów i armatury. Kilkudziesięcioletni wiek przewodów wykonanych głównie z żeliwa szarego i stali powoduje ich znaczną awaryjność wskutek korozji przewodów. W tych warunkach eksploatacji wzrasta też możliwość wystąpienia zjawiska wtórnego zanieczyszczenia wody. Z tych względów w niniejszej pracy podjęto próbę oceny toksyczności wody i osadów wodociągowych pobranych głównie z hydrantów małego gminnego wodociągu północnej Polski. Do badań wykorzystano enzymatyczny test Microtox® z bakteriami bioluminescencyjnymi Aliivibrio fischeri. Osady wodociągowe przed oznaczeniem poddawano ekstrakcji wodnej. W przypadku 6 na 10 osadów wodociągowych pobranych z hydrantów odnotowano inhibicję bioluminescencji bakterii, co potwierdziło ich toksyczne oddziaływanie. Z kolei surowa woda wodociągowa powodowała stymulację bakterii. Można więc sądzić, że źródłem toksyczności osadów wodociągowych są substancje nieorganiczne, które w długim okresie kumulują się w sieci wodociągowej.
Polish small water supply systems in rural areas are characterized by bad technical condition of water-pipes and fittings. Water-pipes which are mainly made from iron cast and steal are in majority very old and corroded what leads to increased failure rate. Weak technical condition of this water-pipe system also increases the risk of secondary water contamination. High probability of secondary water contamination in rural water supply system was a main reason for the following study which includes evaluation of toxicity of both water and water-pipe deposits. Study used hydrants in one of a large rural water supply system located in the north Poland as the sampling points. In this research a Microtox® enzymatic test that uses bioluminescent bacteria (Aliivibrio fischeri) was applied. In the first part of the study the water-pipe deposits were extracted using water. It was noted that, 6 out of 10 water-pipe deposits from hydrants inhibited bioluminescent bacteria, thus proving their toxicity. On the other hand tap water from this system stimulated the growth of those bacteria. From this research we can infer that the sources of toxicity of water and water-pipe deposits are inorganic substances which accumulate in water-pipe network in a long term.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 2; 671-680
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testy toksyczności jako uzupełnienie monitoringu na składowiskach odpadów komunalnych
Toxicity tests as a supplement to monitoring at municipal landfills
Autorzy:
Wdowczyk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583361.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
toksyczność
wody odciekowe
zanieczyszczenie
monitoring
toxicity
leachate
pollution
Opis:
Celem artykułu było przedstawienie potrzeby zastosowania testów toksyczności do oceny odcieków pochodzących ze składowisk odpadów komunalnych. Z prowadzonych obecnie badań wchodzących w skład monitoringu składowisk odpadów komunalnych trudno jest precyzyjnie określić, jakie związki chemiczne mogą znajdować się w odciekach oraz jaki wpływ mogą wywierać na organizmy bytujące w środowisku. Badania te, oparte w całości na parametrach fizykochemicznych, nie obrazują rzeczywistego zanieczyszczenia wód, ponieważ większość związków obecnych w odciekach pozostaje nieznana i stanowi potencjalne zagrożenie. Autor zarekomendował wykorzystanie dwóch rodzajów testów do badań odcieków ze składowisk odpadów komunalnych, prowadzonych na V. fischeri i D. magna, m.in. ze względu na niski koszt oraz łatwość przeprowadzonych badań. Zwraca również uwagę na fakt, że poszczególne składniki odcieków mogą wywoływać odmienne reakcje, powodując synergiczne lub antagonistyczne efekty toksyczne, które nie zostaną zidentyfikowane za pomocą analiz fizykochemicznych, a mogą zostać wykryte za pomocą testów toksyczności.
The aim of this article is to present the need to use toxicity tests to assess the waste water from municipal landfills. It is difficult to determine precisely what chemical compounds can be found in leachate and what impact they can have on organisms living in the environment. These studies, based entirely on physicochemical parameters, do not illustrate the actual water pollution. The author recommended the use of two types of tests to test leachate from municipal waste dumps, carried out on V. fischeri and D. magna, among others due to the low cost and ease of the research carried out. The author draws attention to the fact that individual components of leachate may cause different reactions, causing synergistic or antagonistic toxic effects, which will not be identified by physicochemical analyses, but may be detected by means of toxicity tests.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2018, 542; 201-212
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność miedzi, cynku oraz kadmu, rtęci i ołowiu dla człowieka, kręgowców i organizmów wodnych
Toxicity of some trace metal
Autorzy:
Piontek, M.
Fedyczak, Z.
Łuszczyńska, K.
Lechów, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372584.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
metale śladowe
toksyczność
biologiczne testy toksyczności
metody bioindykacyjne
Daphnia magna
Dugesia tigrina
trace metals
toxicity
biological toxicity tests
methods of bioindicative
Opis:
Praca dotyczy toksyczności wybranych metali ciężkich w koncentracjach śladowych: dwóch zaliczanych do mikroelementów - Cu i Zn oraz trzech znajdujących się w czołówce trucizn zawodowych i środowiskowych - Cd, Hg i Pb. Przedstawiono stan wiedzy w oparciu o przegląd literatury na temat toksyczności tych pierwiastków dla człowieka i kręgowców oraz wyniki badań własnych dla organizmów reprezentujących biocenozę wodną: rozwielitkę Daphnia magna Strauss oraz wypławka Dugesia tigrina Girard. Ustalano, że szereg toksyczności metali ciężkich dla człowieka i kręgowców oraz badanych organizmów wodnych jest zbieżny. Najbardziej toksyczna jest rtęć i jej związki, najmniej cynk. Miedź jest silniejszą trucizną dla organizmów wodnych, natomiast ołów dla ludzi i kręgowców.
The work concerns the toxicity of some heavy metals (trace): two belonging to microelements - Cu and Zn, and three are at the forefront of occupational and environmental poisons - Cd, Hg and Pb. Presented knowledge literature on the toxicity of these elements for human and vertebrates and the results of the study organisms representing biocenosis water: water flea Daphnia magna Strauss and planaria Dugesia tigrina Girard. Determined that a number of heavy metal toxicity to humans and vertebrates and aquatic organisms tested converges. The most toxic mercury and its compounds, at least zinc. Copper is a stronger poison to aquatic organisms, but lead to humans and vertebrates.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski; 2014, 155 (35); 70-83
1895-7323
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena toksyczności benzyloparabenu przed i po rozkładzie fotochemicznym
Assessment of benzylparaben toxicity before and after the photochemical decomposition
Autorzy:
Gmurek, M.
Ledakowicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073065.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
benzyloparaben
fotosensybilizowane utlenianie
toksyczność
benzylparaben
photosensitized oxidation
toxicity
Opis:
Zaprezentowano wyniki badań fotodegradacji benzyloparabenu w środowisku wodnym przy zastosowaniu fotosensybilizowanego utleniania. Prowadzone badania miały na celu zbadanie czy tlen singletowy powstały w wyniku wzbudzenia fotosensybilizatora zaimmobilizowanego na nie rozpuszczalnej nanowłókninie poliuretanowej przez promieniowanie widzialne jest wstanie zmniejszyć toksyczność roztworu reakcyjnego. Eksperymenty wykazały, że pomimo niewielkiej mineralizacji uzyskanej po 180 min. procesu roztwór reakcyjny zmniejszył swoją toksyczność.
The degradation of benzylparaben in water solution using photolysis photosensitized oxidation was studied. Studies were conducted to examine possibility of application of singlet oxygen generated via excitation of immobilized photosensitizer into insoluble polyurethane nanofabcrics by visible light for reducing the toxicity of reaction solution. The experiments showed that despite the low mineralization obtained after 180 min. of treatment, the toxicity of reaction solution was reduced.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 3; 85--86
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zaawansowanego utleniania na toksyczność związków fenolowych
Influence of advanced oxidation process on toxicity of phenolic compounds
Autorzy:
Olak-Kucharczyk, M.
Ledakowicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073226.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
fenylofenole
fotoliza
pogłębione utlenianie
toksyczność
phenylphenols
photolysis
advanced oxidation
system
toxicity
Opis:
W pracy zaprezentowano wyniki badań rozkładu izomerów fenylolofenolu w środowisku wodnym w polu promieniowania UVC i w układzie H2O2/UVC. Szczególną uwagę poświęcono analizie toksyczności roztworów przed i po procesie degradacji. Zanik izomerów fenylofenolu zachodził zarówno przy zastosowaniu promieniowania UVC jak i w układzie H2O2/UVC. Wszystkie roztwory wodne izomerów fenylofenolu wykazywały działanie toksyczne w stosunku do bakterii E. coli. Naświetlanie mieszanin reakcyjnych promieniowaniem UVC nie spowodowało wyeliminowania ich toksyczności. Natomiast pogłębione utlenianie w układzie H2O2/UV przyczyniło się do uzyskania nietoksycznych roztworów poreakcyjnych.
This work presents the experimental results of phenylphenol isomers degradation using UVC radiation and advanced oxidation processes in H2O2/UV system. An important step of this research was the toxicity determination of reaction mixtures before and after degradation processes. The highest PP isomers decay rate was obtained during advanced oxidation in H2O2/UV system. The aqueous solutions of all tested compounds exhibit toxicity against bacteria E. coli. UVC photolysis did not eliminate the toxicity of reaction solutions. While, in case of advanced oxidation in H2O2/UV system the non-toxic solutions were obtained.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 4; 191--193
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Styren
Autorzy:
Starek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137477.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
styren
narażenie zawodowe
toksyczność
NDS
styrene
occupational exposure
toxicity
MAC
Opis:
Styren łatwopalna ciecz o przenikliwym i słodkim zapachu jest substancją wielkotonażową wykorzystywaną do produkcji: żywicy butadienowo styrenowej i żywic kopolimerowych z akrylonitrylem, tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem szklanym stosowanych w szkutnictwie oraz powłok ochronnych. Styren stosuje się także jako rozpuszczalnik i półprodukt chemiczny. Największe zawodowe narażenie na styren występuje podczas prac natryskowych oraz podczas produkcji: łodzi, pojazdów i kontenerów. Według danych Głównej Inspekcji Sanitarnej w 2007 r. w Polsce były zatrudnione 323 osoby narażone na styren o stężeniu powyżej 50 mg/m3, czyli wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS). Osoby te pracowały przy produkcji: wyrobów gumowych i wyrobów z tworzyw sztucznych (186 osób), pozostałego sprzętu transportowego (55 osób), wyrobów niemetalicznych (51 osób) i sprzętu transportowego, a także przy produkcji niesklasyfikowanej gdzie indziej oraz w budownictwie (31 osób). W 2010 r. liczba osób zawodowo narażonych na styren powyżej wartości NDS wzrosła do 480, w tym: 203 osoby pracowały przy produkcji wyrobów gumowych i tworzyw sztucznych, 115 osób przy produkcji pojazdów samochodowych, 143 osoby przy produkcji pozostałego sprzętu transportowego, 5 osób było zatrudnionych przy produkcji włókien tekstylnych, 1 osoba przy produkcji chemikaliów, 8 osób przy produkcji gotowych wyrobów metalowych, 3 osoby w trakcie wykonywania specjalistycznych robót budowlanych oraz 2 osoby zatrudnione w handlu hurtowym (GIS 2010). W latach 2001-2010 w związku z narażeniem na styren zarejestrowano sześć przypadków chorób zawodowych: dwa przypadki zatrucia, trzy – choroby skóry oraz jeden przypadek przewlekłego zanikowego alergicznego nieżytu nosa, gardła lub krtani wywołany działaniem drażniącym styrenu. Działanie toksyczne styrenu u ludzi manifestuje się podrażnieniem: oczu, śluzówki nosa i gardła, a także zaburzeniami ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN) w postaci zmian neurobehawioralnych oraz upośledzenia funkcji narządu wzroku i narządu słuchu. U pracowników przewlekle narażonych na styren opisano również zmiany: hematologiczne, czynnościowe wątroby, endokrynne i immunologiczne. Styren nie spełnia kryteriów klasyfikacji ustalonych dla toksyczności ostrej po podaniu drogą pokarmową, inhalacyjną lub dermalną w Unii Europejskiej. Styren wykazuje działanie genotoksyczne, wyrażone zmianami klastogennymi i aberracjami chromosomowymi w wyniku tworzenia adduktów z DNA przez jego tlenek. Według IARC nie ma wystarczającego dowodu na rakotwórcze działanie styrenu na ludzi, natomiast istnieje ograniczony dowód takiego działania u zwierząt (grupa 2B). Nie wykazano również embriotoksycznego, fetotoksycznego i teratogennego działania styrenu, natomiast istnieje możliwość szkodliwego działania styrenu na gonady męskie i na rozwój potomstwa w okresie postnatalnym. Podstawą do obliczenia wartości NDS dla styrenu były wyniki badań epidemiologicznych. Za skutki krytyczne przyjęto drażniące działanie tego związku oraz zaburzenia ze strony OUN. Zaproponowano pozostawienie obowiązującej w Polsce wartości NDS styrenu na poziomie 50 mg/m3 oraz zmniejszenie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) do 100 mg/m3. Ponadto zaproponowano przyjęcie wartości dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) dla sumy stężeń kwasu migdałowego (MA) i kwasu fenyloglioksalowego (PGA) w moczu pobranym pod koniec zmiany roboczej na poziomie 235 mg/g kreatyniny. Normatyw oznakowano literą „I” informującą, że jest to substancja o działaniu drażniącym.
Styrene monomer is a colorless to yellow oily liquid with a sweet, sharp odor at concentrations on the order of 426 mg/m3. Styrene has been produced by catalytic dehydrogenation of ethyl benzene. This compound is manufactured on a large scale. It has been widely used in the manufacture of polystyrene plastics, protective coatings, styrenated polyesters, copolymer resins with acrylonitrile and butadiene, and as a chemical intermediate. In Poland in 2010 the number of workers exposed to styrene at concentration above MAC value (50 mg/m3) was 480. In 2001 to 2010 six cases of professional diseases caused by styrene was noted. Results of animal studies revealed that styrene is a chemical of relatively low toxicity. In humans occupationally exposed to styrene an irritating effect to the eyes, both nose and throat mucosa, and central nervous system (CNS) disturbances (neurobehavioral, impairment of colour vision and hearing) were observed. Also, this chemical was caused hematological, hepatotoxic, andocrine, and immunological changes. Styrene exerts genotoxic effects causing an increase of single-strand breaks of DNA and chromosomal aberrations. There is inadequate evidence in humans and limited evidence in experimental animals for the carcinogenicity of styrene. The International Agency for Research on Cancer (IARC) has classified styrene to Group 2B. Styrene has shown neither embryotoxic, fetotoxic, and teratogenec effects. The recommended maximum admissible concentration (MAC) for styrene of 50 mg/m3 is based on the irritating effect and CNS disturbances in workers professionally exposed to this chemical. STEL value at 100 mg/m3, and “I” (irritating) notation has been proposed. Moreover, BEI value for sum of mandelic acid and phenylglyoxylic acid at level of 235 mg/g creatinine is recommended.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2012, 3 (73); 101-135
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność i biokompatybilność wybranych powłok lakierniczych
Toxicity and biocompatibility of selected varnish coatings
Autorzy:
Hajduga, M. A.
Hajduga, M.
Sołek, D.
Jędrzejczyk, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99301.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
fibroblasty
toksyczność
powłoka lakiernicza
cynk
ambulans
fibroblasts
toxicity
varnish coat
zinc
ambulance
Opis:
Karetka pogotowia transportująca pacjentów z chorobami zakaźnymi często może być źródłem kolejnych infekcji. Powodem może być m.in jej specjalna konstrukcja - wąska przestrzeń wewnątrz pojazdu, zbyt słaby system wentylacji oraz specyfika znajdujących się tam urządzeń. Problem ten jest dosyć dobrze znany, ale niewiele danych dotyczy wpływu stanu powierzchni wewnętrznych karetki. Badania były zogniskowane na toksyczności i biozgodności stalowych powierzchni pokrytych różnymi powłokami, które mogą być wykorzystane jako materiał wewnętrznego poszycia pojazdu medycznego.
Ambulance transporting patients with infectious diseases can be also the source of the next infections. Special construction - the narrow space inside, pure quality ventilation system and specific of devices applied inside can be a reason of mentioned problems. This situation is well known, but there is practically no data regarding the influence of internal ambulance surface on observed problem. In our study we focused on toxicity and biocompatibility of steel surface coated with different layers, that can be used as internal material of ambulance.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2014, 8; 45-50
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dioksyny, furany i polichlorowane bifenyle - toksyczność i występowanie w środowisku
Dioxins, furans and PCBs - toxicity and occurrence in the environment
Autorzy:
Cieślik, I
Migdał, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297775.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
dioksyny
furany
PCB
toksyczność
środowisko
dioxins
furans
PCBs
toxicity
environment
Opis:
Ksenobiotyki są bardzo dużą grupą związków o strukturalnej budowie podobnej do estrogenów. Ta grupa posiada wiele różnych właściwości chemicznych: zdolność do wywoływania efektów toksycznych, trwałość w środowisku, zdolność do bioakumulacji i transportu atmosferycznego na duże odległości. W pracy analizowano obecność dioksyn, furanów i polichlorowanych bifenyli w środowisku. Została podana ich charakterystyka. Ze względu na wszechobecność dioksyn w środowisku człowieka, wynikającą z działalności przemysłowej i rolniczej (środki ochrony roślin), całkowite wyeliminowanie narażenia ludzi na dioksyny jest praktycznie niemożliwe. Kontrola narażenia na zatrucie dioksynami ma na celu ocenę ryzyka wystąpienia niekorzystnych skutków zdrowotnych, wynikających z narażenia na te związki, i powinna być skoncentrowana na redukcji emisji dioksyn do środowiska i zaniechania procesów technologicznych, będących źrodłami ich powstawania. Została przedstawiona toksyczność tych związków i ich wpływ na zdrowie człowieka. Zostały scharakteryzowane źródła ich występowania w środowisku.
Xenobiotics are a very large group of compounds of structural construction similar to that of estrogen. Within this group occur many different chemical characteristics: the ability to cause toxic effects, persistence in the environment, bioaccumulativeness, and atmospheric transport over long distances. In this study, presence of dioxins, furans and polychlorinated biphenyls in the environment were presented. Their characteristic was given. Due to the omnipresence of dioxins in the human environment resulting from industrial and agricultural activities (pesticides), total elimination of human exposure to dioxins is virtually impossible. Control of exposure to dioxin poisoning aims to assess the risk of adverse health effects resulting from exposure to these compounds and should be concentrated on reducing emissions of dioxins into the environment and stopping processes that are the sources of their formation. The toxicity of these compounds and their effects on human health were presented. Sources of their occurrence in the environment were characterized.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2012, 15, 3; 237-247
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immobilizowane komórki glonów w ocenie toksyczności miedzi
Immobilized algae cells in assessment of copper toxicity
Autorzy:
Król, D.
Kosakowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819784.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
toksyczność miedzi
organizmy żywe
testy toksykologiczne
glony
toxicological tests
copper toxicity
algae cells
Opis:
Testy toksykologiczne są szeroko stosowane do oceny oddziaływania związków chemicznych na organizmy żywe. Najczęściej w testach biologicznych związanych z badaniem środowiska wodnego, jako organizmów testowych używa się mikroorganizmów: bakterii, glonów i cyjanobakterii, ze względu na to, że w większości ekosystemów pełnią one istotną ekologiczną rolę i są stosunkowo czułe na toksykanty.
Toxicological tests are widely applied for assessment of impact of chemical compounds on living organisms. Most often microorganisms such as bacteria, algae and cyanoabcteria are used as test organisms. They are used because of in most of the ecosystems they pay vary important ecological role and they are relatively sensitive to toxicants [34]. Microalgae are sensitive indicators of environmental change and, as the basis of most freshwater and marine ecosystems, are widely used in the assessment of risk and development of environmental regulations for metals. Copper is a trace element essential for all living organisms. In plants, itparticipates in photosynthetic electron transport and also plays a role as a cofactor of several oxidizing enzymes. Several heavy metals are essential for living beings at very lowconcentrations, but at higher doses most of them are toxic for organisms belonging to different levels of the trophic chain. We examined the influence of copper on the growth of green algae Chlorella kessleri H1901 CAUP. The effect of copperII was defined in concentration range from 5∙10-7 to 5∙10-5 mol∙dm-3 in ionic form. A comparative study on metal interaction in the free and alginate immobilized of algae cells was conducted. Cultures with free and immobilized cells were incubated for 7 days under conditions optimal for the growth of the test alga. Algal growth (cellular density) was used as toxicity response parameter. The copper concentration inhibiting from 40 to 70% of algal growth of free and immobilized algal cells was 5∙10-6 mol∙dm-3. Both free and immobilized cultures showed similar response to Cu treatments. Immobilization of microalgal cells in alginate beads could be a technique in order to monitor potential pollution (eg. heavy metals) of aquatic ecosystems.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2009, Tom 11; 1105-1117
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza degradacji środowiska w aspekcie toksyczności spalin
Environmental degradation analysis in term of fumes toxicity
Autorzy:
Judzińska-Kłodawska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/316808.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
analiza spalin
toksyczność spalin
degradacja środowiska
analysis of fumes
environmental degradation
toxicity of fumes
Opis:
W artykule dokonano analiz szkodliwości związków toksycznych powstałych w wyniku spalania paliw w silnikach ZS i ZI. Dokonano przeglądu i charakterystyki poszczególnych składników spalin. Ponadto w artykule dokonano ceny wpływu toksyczności spalin na jakość powietrza oraz ich odziaływanie na środowisko.
In this article was made analysis of the dangers of toxic emissions resulting from fuel combustion in combustion engines. An elaboration also includes the review and the characteristics of individual fumes components. Furthermore, in the article was made an assessment of the impact of fumes toxicity on air quality and their impact on the environment.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2014, 15, 6; 145-148
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność ścieków z wybranych komunalnych oczyszczalni ścieków
The toxicity of sewage from selected municipal sewage treatment plants
Autorzy:
Butarewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400746.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
miejska oczyszczalnia ścieków
toksyczność
municipal sewage treatment plant
crude sewage
purified sewage
toxicity
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań toksyczności ścieków surowych i oczyszczonych pochodzących z trzech komunalnych oczyszczalni ścieków położonych w województwie podlaskim. Analiza bioindykacyjna, wykonana w oparciu o analizator Microtox M500 i bakterie Vibrio fischeri, wykazała, że wszystkie próbki badanych ścieków surowych odznaczały się wysoką toksycznością lub istotną toksycznością wg klasyfikacji Persoone. Klasyfikacja Sawickiego bardziej różnicuje wyniki testów ostrych ścieków surowych, bo tylko 66% badanych próbek uznano za toksyczne. Wszystkie próbki ścieków oczyszczonych nie wykazały toksyczności. Uzyskane rezultaty badań wskazują na skuteczność usuwania związków toksycznych w oczyszczalniach ścieków opartych o klasyczną technologię osadu czynnego jak i wykorzystujących reaktory sekwencyjne typu SBR i brak zagrożenia przy odprowadzaniu ścieków oczyszczonych do wód odbiorników.
This paper presents the results of the toxicity of crude and purified sewage from three municipal sewage treatment plants located in the Podlaskie Voivodeship. The bioindicative analysis, based on the use of the Microtox M500 analyzer and Vibrio fischeri bacteria, has shown high or significant toxicity in all the raw wastewater samples, according to Persoone classification. Classification by Sawicki differentiates more the results of acute toxicity tests of crude sewage, because only 66% of samples were toxic. All treated wastewater samples showed no toxicity. The obtained results of the study indicate the efficacy of removing toxic compounds in waste water treatment plants based on the classic activated sludge technology and sequential reactors (SBR) and no risk at discharging the treated sewage into the water of receivers.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2015, 43; 30-34
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tetrabromobisfenol A – toksyczność, narażenie środowiskowe i zawodowe
Tetrabromobisphenol A – Toxicity, environmental and occupational exposures
Autorzy:
Jarosiewicz, Monika
Bukowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164171.pdf
Data publikacji:
2017-02-28
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie
zastosowanie
tetrabromobisfenol A
toksyczność
występowanie
uniepalniacze
exposure
application
Tetrabromobisphenol A
toxicity
occurrence
flame retardants
Opis:
Tetrabromobisfenol A (tetrabromobisphenol A – TBBPA) należy do grupy bromowanych związków uniepalniających (brominated flame retardants – BFR), stanowiących aż 25% rynku wszystkich substancji opóźniających palenie. Wśród nich TBBPA wykorzystywany jest na największą skalę (ok. 60%) ze względu na jego powszechne zastosowanie przeciwogniowe w produktach codziennego użytku, takich jak meble, obicia, obudowy sprzętów elektronicznych, akcesoria elektrotechniczne i kleje. Szerokie zastosowanie omawianego związku może przyczyniać się do zanieczyszczenia środowiska. Tetrabromobisfenol A wykryto w glebie, wodzie, osadach rzecznych i ściekowych oraz powietrzu. Retardant ten charakteryzuje się wysoką wartością współczynnika podziału oktanol/woda (log P = 4,5), niską kwasowością oraz występowaniem w formie zdysocjowanej i niezdysocjowanej. Ze względu na dużą hydrofobowość TBBPA może kumulować się w organizmach żywych na różnych poziomach łańcucha pokarmowego, w tym także u ludzi. Tetrabromobisfenol A oznaczono w ludzkim materiale biologicznym, takim jak osocze, tkanka tłuszczowa czy mleko matek. Tetrabromobisfenol A został zaklasyfikowany jako H400/H410 (zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia – hazard statements (H)) czyli związek toksyczny dla organizmów wodnych, powodujący zmiany długoterminowe. Nieliczne badania donoszą o potencjalnej toksyczności wysokich dawek TBBPA dla ssaków. Chociaż wiele osób jest narażonych zawodowo na TBBPA zarówno podczas jego produkcji, jak i przetwarzania w miejscu pracy, jest bardzo mało badań oceniających realne zagrożenie tym retardantem. Celem pracy było zebranie i omówienie najnowszej literatury (głównie z lat 2010–2016) dotyczącej obecności TBBPA w środowisku i jego działania na organizmy żywe. Omówiono także prace prezentujące dane o zawodowym narażeniu na TBBPA. Med. Pr. 2017;68(1):121–134
Brominated flame retardants (BFR), including tetrabromobisphenol A (TBBPA) represents 25% of the global market of flame retardants. Among them, TBBPA is used on the largest scale (approx. 60%) because of its firebreak properties and widespread occurrence in every day products such as furniture, upholstery, adhesives and electronic equipment. A broad application of TBBPA can contribute to environmental pollution. Tetrabromobisphenol A has been determined in soil, water, river sediments and the atmosphere. Tetrabromobisphenol A is characterized by a high value of coefficient n-octanol/water (log P = 4.5), low acidity, and it may exist in undissociated or dissociated form. Due to the high hydrophobicity, TBBPA may accumulate in living organisms, including humans at different food chain levels. The occurrence of TBBPA in humans, e.g., in blood, fat tissue and mother milk, has been reported. Tetrabromobisphenol A is classified as hazard statements (H) H400/H410, which means that it is toxic to aquatic biota, causing long-term changes in these organisms. Up to now, only a few studies have been conducted to assess potential toxicity of high doses of TBBPA to mammals. Although many people are occupationally exposed to TBBPA during production or processing of this substance in their workplaces, there are only a few studies that have assessed the real hazard associated with TBPPA exposure. The aim of the study was to discuss the latest literature (mainly from the years 2010–2016) referring to the presence of TBBPA in the environment and its effects to living organisms. Data concerning occupational exposure to TBBPA were also presented. Med Pr 2017;68(1):121–134
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 1; 121-134
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies