Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Apocalypse" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Różnorodne formy apokalipsy w literaturze popularnej
Various forms of the apocalypse in popular literature
Autorzy:
Bartos, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11817471.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
apokalipsa
postapokalipsa
katastrofa
dystopia
popkultura
fantastyka
science fiction
apocalypse
post-apocalypse
disaster
popculture
fantasy
Opis:
The main objective of the paper is to discuss the theme of apocalypse and post-apocalypse used by popular literature creators. Four types of possible apocalypses will be analyzed and will be examinated, each with an example from literature. The sources of contemporary apocalypse and the consequences of introducing the theme into fantastic worlds will also be described. This theme is popular with creators and is also of great interest to the public, especially nowadays.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2021, 26; 27-40
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doksologie Apokalipsy jako model modlitwy uwielbienia
The Doxologies of the Apocalypse as a Model of Worship Prayer
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622301.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa św. Jana
doksologie
modlitwa
kult
liturgia
Apocalypse of St. John
Revelation of St. John
doxologies
prayer
worship
liturgy
Opis:
The article addresses the question of doxologies as found in the Apocalypse. The proposed analysis comprises of three principal parts. The first element was to characterize doxology as biblical prayer of worship to God. It was then followed by the description of eight doxologies present in the last Book of the New Testament (1:5b-6; 4:8-11; 5:9-14; 7:9-12; 11:15-18; 15:3-4; 16:5-7; 19:1-8), which are a paradigm for Christian prayer of worship, in particular communal prayer, considered in the last point of the deliberations. The examined doxologies of the Apocalypse confirm thoroughly the liturgical character of the last Book of the New Testament. They are an unceasing hymn of the Church, which gathers to worship, with powerful voice, its Creator and Savior. Thus it invariably recognizes the great gifts of God, accepting them and letting them bear fruit in the life of a community and individual believers. The Church fulfills its priestly mission and prepares to reign with God. The doxologies of the Apocalypse become then a significant “handbook” in the school of prayer of the New Testament.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 155-184
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa św. Jana jako proroctwo wczesnochrześcijańskie
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44762763.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Apocalypse of St. John
the prophecy of the Apocalypse
the prophecy in the New Testament
Opis:
In the study special attention was paid to the following points: historical and religious context of writing; features of the prophecy; main directions of contemporary interpretation of Ap. Among the special features of the prophecy of the Apocalypse, the following are discussed: liturgical context of the prophecy; original symbolism; relation to eschatology. The prophecy of Ap refers mainly to eschatology, however, some symbols may have timeless potential.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 3/289; 191-200
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syntagma „mieć świadectwo Jezusa” w Apokalipsie Janowej
The Syntagma “Have the Testimony of Jesus” in the Apocalypse of John
Autorzy:
Podeszwa, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621647.pdf
Data publikacji:
2015-11-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
świadectwo
mieć świadectwo
pamięć
tożsamość chrześcijańska
Apocalypse
testimony
have the testimony
memory
Christian identity
Opis:
Temat świadectwa jest jednym w ważnych motywów teologicznych ostatniej księgi Nowego Testamentu, jaką stanowi Apokalipsa Janowa. Rzeczownik „świadectwo” występuje w niej dziewięć razy (1,2.9; 6,9; 11,7; 12,11.17; 19,10bis; 20,4), zawsze w liczbie pojedynczej. Trzykrotnie rzeczownikowi „świadectwo” towarzyszy czasownik „mieć”, z którym tworzy syntagmę „mieć świadectwo” (6,9; 12,17; 19,10). Zdaniem niektórych komentatorów wskazuje ona na „głębszą tożsamość uczniów” Jezusa. W niniejszym artykule proponuję analizę powyższego sformułowania, szukając odpowiedzi na pytanie o istotę owej pogłębionej tożsamość wyznawców Jezusa, którą wyraża omawiany związek wyrazowy. Rozpoczynam od kilku uwag na temat etymologii rzeczownika „świadectwo” pojmowanego jako pamięć o osobach i wydarzeniach. Następnie analizuję trzy fragmenty, w których występuje syntagma „mieć świadectwo”, aby w ostatnim punkcie rozważań szukać odpowiedzi na pytanie o sens tego wyrażenia w kontekście rozumienia tożsamości wyznawców Jezusa. Żywa pamięć o Jezusie, przechowywana, przeżywana i przekazywana, kształtuje tożsamość wyznawców Chrystusa, która powraca do przeszłości, ale jest jednocześnie otwarta na teraźniejszość oraz z nadzieją pozwala oczekiwać przyszłości. W ten sposób wyznawcy Jezusa stają się świadkami i prorokami Jezusa wobec współczesnego świata.
The theme of testimony is one of the most important theological motifs in the final book of the New Testament, the Apocalypse of John.  The noun “testimony” appears there nine times (1:2-9; 6:9; 11:7; 12:11-17; 19:10[x2]; 20:4), always in the singular form. The noun “testimony” is accompanied three times by the verb “have”, with which it creates the syntagma “have the testimony” (6:9; 12:17; 19:10). This syntagma, according to some analysts, indicates “a deeper identity of the disciples” of Jesus. In the present article I suggest an analysis of the above-mentioned phrase, seeking to identify the essence of that deeper identity of Jesus’ followers, which is expressed by the analyzed constituent segment. I begin with a few remarks about the etymology of the noun “testimony”, understood as the memory of people and events. Next, I analyze the three fragments which feature the syntagma “have the testimony”. From that background, I finally seek to answer the question of the sense of such an expression within the context of understanding the identity of Jesus’ followers. The living memory of Jesus – kept, experienced and passed along – shapes the identity of Christ’s followers. It looks back to the past, but at the same time is open to the present and, through hope, allows believers to await the future. In this way Jesus’ followers become witnesses and prophets of Jesus in the modern world.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 319-344
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Harmagedōn (Ap 16,16) w kontekście teologicznym Ap
Armageddon (Rev 16:16) in theological context of the Apocalypse
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165993.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Harmagedōn (Armageddon)
Rev 16:16
theology of Rev 16:12–16
unclean spirits
macarism in Rev 16:15
Opis:
The term Armageddon (~Armagedw,n) appears in Rev 16:16. Author tries to interpret this term in the original literary and theological context of the Apocalypse. This article contains three structural points: different exegetical interpretations of the term Armageddon; Armageddon in Rev 16:16 – exegetical-theological analysis of author; conclusions and pastoral demands. This indicates the importance of Rev 16:15 and the symbolic figure of the satanic reality. In Revelation, Armageddon is not a symbol of destruction, but the final victory of God over Satan.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2013, 14; 213-225
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zagadnienia narracji obrazowej na przykładzie Apokalipsy z Angers
The Selected Issues of Painting Narration from the Apocalypse of Angers
Autorzy:
Patyra, Jowita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955671.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The Apocalypse of Angers is the largest and best preserved example of the 14th-century tapisserie historiée. The iconography of the fabrics dates back to miniature painting and is closely linked with the group of illuminated group of Apocalypses made in England and north France in the second half of the thirteenth and fourteenth centuries. The English and French manuscripts reflect many of the then social, cultural and religious transformations, their extended painting scheme points at the same time new directions of the development of Gothic art. It is a characteristic of 13th- and 14th-century apocalyptic iconography, in comparison with the earlier periods, that it had a narrative character. The fact that the Revelations to St. John had a more epic formulation corresponds with the new interpretations of the Apocalypse, as they are contained in the commentaries of the 12th- and 13th-century authors. Moreover, their popularity (as never before) among the rich and educated lay recipients indicates that the new type of an illustrated book, in which the painted part dominated over the written one, fitted into their needs. They spent their time, more and more often, on private devotion. Furthermore, the model of narration which the books represented, in a way, made the visions of the youngest Apostle similar to popular at that time knightly love stories. The representation of the Apocalypse of Angers, modeled on miniatures, to a great extent repeat the narrative pattern developed in the manuscripts. The whole apocalyptic cycle is divided into particular scenes, each of which is a closed, separate and independent whole. The compositions, however, are not static or frontal, but they are revived by the movement of the figures which turn to one another, gesticulate and manifest their emotions. The continuity of narration is secured by the figure of St. John, present in each scene. John plays the role of a narrator; he is an observer, and sometimes a participant of the painted events. The position he occupies in relation to the reality being revealed to him, as well as his vivid reactions, make it that he becomes for the recipient a mediator and personification of the proper perception of the work and its contents.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1999, 47, 4; 47-66
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bluźnierstwo w Apokalipsie św. Jana. Studium teologiczno- biblijne
Blasphemy in the Apocalypse of st. John. A theological and biblical study
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22888268.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
: bluźnierstwo w Ap
Bestia z morza w Ap
Wielka Nierządnica w Ap
synagoga szatana
Blasphemy in Rev
Beast from the sea in Rev
The Great Whore in Rev
Synagogue of Satan
Opis:
Artykuł nosi tytuł Bluźnierstwo w Apokalipsie św. Jana. Studium teologiczno-biblijne. Punktem odniesienia jest terminologia bezpośrednio związana z bluźnierstwem (βλασφημέω; βλασφημία; βλασφημός). Autor Objawienia mówi o bluźnierstwie na dwa sposoby. Ludzie bluźnią przeciwko Bogu lub Jego naśladowcom (Ap 2,8; 16,9.11.21). Bluźnierstwa są związane z symbolami struktur państwowych, politycznych i ekonomicznych. Są to struktury o charakterze demonicznym (Ap 13,1.5-6; 17,3). Autor Księgi Objawienia ostrzega chrześcijan i zachęca ich do uważnego obserwowania rzeczywistości. Jednocześnie chrześcijanie muszą być przygotowani na słowną agresję w postaci bluźnierstwa.
The article is titled Blasphemy in the Apocalypse of St. John. A theological and biblical study. The point of reference is the terminology directly related to blasphemy (βλασφημέω; βλασφημία; βλασφημός). The author of Revelation speaks of blasphemy in two ways. People blaspheme against God or his followers (Rev 2,8; 16,9.11.21). Blasphemies are associated with symbols of state, political and economic structures. These are structures of a demonic nature (Rev 13,1.5-6; 17,3). The author of Revelation warns Christians and invites them to carefully observe reality. At the same time, Christians must be prepared for verbal aggression in the form of blasphemy.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 131-147
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radość z upadku Babilonu w Ap 19,1–10
The joy at Babylon’s fall in the Apocalypse 19,1 – 10
Autorzy:
Garbacki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148601.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
evil
smoke
Babylon the Great
destruction
court
joy
victory of God
Wielki Babilon
zniszczenie
sąd
radość
zwycięstwo Boga nad złem
dym
Opis:
Przedłożony artykuł stanowi próbę opisu głównej linii teologicznej dobrze znanego tekstu Apokalipsy św. Jana [19, 1–10]. Według badaczy Pisma Świętego, w upadku Babilonu można symbolicznie widzieć upadek Rzymu, który jest najpotężniejszym światowym imperium na początku II wieku. W perspektywie eschatologicznej, analizowany tekst wskazywać też może na upadek Babilonów [imperiów] wszystkich czasów. Wobec tego upadku, Kościół zachowuje jednak spokój i uczestniczy w radości Chrystusa Baranka.
The article is an attempt to describe the main theological assumption of the well-known text of the Apocalypse of St. John 19,1 – 10. According to researchers of the Bible, the fall of Babylon can be interpreted as the fall of Roman Empire – the most high powered one at the beginning of the 2nd century. Esachatologically, the above-mentioned text can bear the implications of the fall of Babylonian empires of all time. When it comes to this fall, theCatholic Church remains peaceful and shares the joy of Christ the lamb of God.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 351-362
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeźdźcy Apokalipsy: O trzech wizjach zagrożeń współczesnej kultury Zachodu
Horsemen of the Apocalypse: About Three Visions of Threats to Contemporary Western Culture
Autorzy:
Moreno-Szypowska, Jadwiga Clea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807014.pdf
Data publikacji:
2020-02-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Girard
Agamben
Mikołejko
apokalipsa
kultura Zachodu
Apocalypse
Western culture
Opis:
Autorka artykułu porównuje trzy wizje współczesnych myślicieli, którzy obserwując obecny świat, widzą w nim zagrożenie nadchodzącą apokalipsą, w rozumieniu końca ludzkości w jej tradycyjnej formie. Człowiek wykorzeniony oraz zagubiony, nie znając własnej kultury, staje przed pytaniem: kim jest? I w niemożności odpowiedzi na nie upodabnia się do nieświadomych siebie dzieci, które żyjąc w ignorancji, pozostają poza możliwością zarówno potępienia, jak i zbawienia. Dzieci te podlegają jednak procesowi dojrzewania i kiedy osiągają dorosłość, szukają siebie, próbując upodobnić się do innych, lecz ci inni są w tej samej sytuacji co oni. Stąd powstaje społeczeństwo nieokreślonych obywateli, którzy w sytuacji niebezpieczeństwa, oskarżają jedni drugich, tak że każdy staje się poniekąd kozłem ofiarnym, którego wolno lub nawet należy poświęcić dla uratowania większości. Wtedy to każdy staje się tzw. homo sacer, ofiarą, której nie przysługuje żadne prawo, nawet prawo do życia. Aby do tego nie dopuścić, trzej myśliciele wzywają do powrotu do form kultury, w których ludzkość zostaje przedstawiona całościowo i poprzez jej zobrazowanie współczesny człowiek może stworzyć swoją tożsamość
The author of this article compares three visions of modern thinkers who, observing the present world, see in it the threat of the coming apocalypse, in understanding the end of humanity in its traditional form. An uprooted and lost man not knowing his own culture faces the question: who is he? In the impossibility of answering, he becomes like unaware children who, living in ignorance, remain beyond the possibility of both condemnation and salvation. However, these children are in the process of growing up. When they reach maturity, they look for themselves, trying to become like others, but those others are in the same situation as them. Hence, a society of indefinite citizens, who, in danger, accuse one another, so that everyone becomes a scapegoat of which should be sacrificed to save the majority. Then everyone becomes the so-called homo sacer, a victim who has no right, not even the right to live. To prevent this, the three thinkers call for a return to forms of culture, where humanity is presented in a holistic form and by depicting it, modern man can create his identity.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2019, 10, 2; 43-63
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokaliptyczni presbyteroi, czyli Starsi/Wysocy Rangą - odpowiedzialni za Wspólnotę Kościoła
Presbyteroi in the Apocalypse. Elders/High Rank Officials Responsible for the Churchs Community
Autorzy:
Piotrów, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/572026.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Ewangelikalna Wyższa Szkoła Teologiczna we Wrocławiu
Tematy:
elders
Apocalypse
Źródło:
Theologica Wratislaviensia; 2015, 10. Widoki na starość. Interdyscyplinarne studia gerontologiczne; 161-171
1734-4182
Pojawia się w:
Theologica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z sesji popularnonaukowej „Apokalipsa – księga (tylko) o końcu świata?”
Reporting from scientific-popular session „The Apocalypse a book (only) on the Doomsday?”
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469418.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2012, 19; 201-202
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aniołowie w pierwszym łacińskim komentarzu do Apokalipsy Wiktoryna z Petowium
Angels in the First Latin Commentary on the Apocalypse by Victorinus of Poetovium
Autorzy:
Budzanowska-Weglenda, Dominika Łucja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43573100.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wiktoryn z Petowium
komentarz
Apokalipsa św. Jana
aniołowie
angelus
egzegeza
Victorinus of Poetovium
commentary
Apocalypse of St. John
angels
exegesis
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, jak Wiktoryn z Petowium w Commentarius in Apocalypsim komentuje fragmenty Apokalipsy św. Jana, w których występuje termin ‘anioł’ – angelus, i jak interpretuje to pojęcie. Najpierw wspomniano częste występowanie aniołów w Piśmie Świętym, zwłaszcza w ostatniej księdze Biblii. Przypomniano za Augustynem z Hippony, że określenie angelus oznacza misję, a nie naturę istot tak określanych. Podkreślono również, że dla Ojców Kościoła angelologia nie była najistotniejszym zagadnieniem poruszanym przez nich w pismach, podobnie dość rzadko naukowcy zajmują się patrystyczną nauką o aniołach. Przedstawiono krótko biskupa Wiktoryna jako pierwszego egzegetę łacińskiego i styl jego interpretacji, szczególnie znaczenie alegorezy i typologii. Omówiono wszystkie objaśnienia dotyczące terminu angelus w zachowanych fragmentach komentarza Wiktoryna do Apokalipsy: najpierw przeanalizowane zostały te, w których anioł oznaczać ma Eliasza czy samego Chrystusa, następnie dobre anioły niebiańskie, a wreszcie złe anioły – diabła, Antychrysta. Przytoczono krótko też wyniki badań innego tekstu biskupa Petawium – De fabrica mundi, w którym to traktacie o stworzeniu świata pojawiają się ciekawe koncepcje autora o aniołach, dotyczące np. dwudziestu czterech aniołów pierwotnych stworzonych pierwszego dnia.
The purpose of this article is to examine how Victorinus of Poetovium (Poetavium), in his Commentarius in Apocalypsim, comments on the passages in the Apocalypse of St John in which the term ‘angel’ – angelus – occurs, and how he interprets the term. First, the frequent occurrence of angels in Scripture, especially in the last book of the Bible, is mentioned. It was recalled, following Augustine of Hippo, that the term angelus denotes a mission and not the nature of the beings so termed. It was also stressed that, for the Church Fathers, angelology was not the most important issue addressed in their writings, and similarly, it is quite rare for scholars to deal with the patristic teaching on angels. A brief introduction is given to Bishop Victorinus as the first Latin exegete and his style of interpretation, especially the importance of alegoresis and typology. All explanations of the term angelus in the extant fragments of Victorinus’ commentary on the Apocalypse are discussed: first those in which angel is taken to mean Elijah or Christ himself, then the good heavenly angels, and finally the evil angels – the devil, the Antichrist – are analysed. The results of a study of another text by the Bishop of Poetovium, De fabrica mundi, are also briefly quoted, in which this treatise on the creation of the world contains interesting concepts by the author about angels, concerning, for example, the twenty-four original angels created on the first day.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 31-48
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoralne przesłanie komentarza św. Cezarego z Arles do Apokalipsy św. Jana
The pastoral message of the commentary of st. Caesarius of Arles on the Apocalypse of st. John
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612823.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Cezary z Arles
Tykoniusz
Apokalipsa św. Jana
eklezjologia
ortodoksja
heterodoksja
Caesarius of Arles
Ticonius
The Apocalypse of St. John
ecclesiology
orthodoxy
heterodoxy
Opis:
The article discusses the commentary of St. Caesarius of Arles on the Apocalypse of St. John. The bishop of Arles wrote his commentary on the basis of the Ticonius’s study. Due to this fact, the work of Caesarius, which has been saved all in one piece, is an extremely important source of information about the commentary of Ticonius and may be very useful in the process of its reconstruction. The explication of the Apocalypse, written by the Gallic shepherd, is practical. The author tried to make comments on the Apocalypse in the context of the situation of the Church in Gaul. He was more interested in ecclesiological message of St. John’s text rather than in its eschatological message. In consequence, the commentary was very practical and might have been used by priests who had to face such problems as the schism of the Church, rebaptism and relations with heretics.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 715-726
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między zniszczeniem a nadzieją. Wizja apokalipsy w „Drodze” Johna Hillcoata
Between Destruction and Hope: The Vision of the Apocalypse in John Hillcoat’s “The Road”
Autorzy:
Sokołowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341615.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
John Hillcoat
Cormac McCarthy
apokalipsa
eschatologia
apocalypse
eschatology
Opis:
Autorka artykułu, wpisując swe rozważania w nurt antropologii filmu, podejmuje zagadnienie obrazu apokalipsy w filmie Johna Hillcoata Droga (2009), będącego adaptacją powieści Cormaca McCarthy’ego o tym samym tytule. Wizja końca świata w opisywanym dziele jest realistycznym przedstawieniem niepokojów eschatologicznych tkwiących we współczesnej świadomości. Jeśli przyjąć za Erichem Auerbachem, że realizm jest „odsłonięciem rzeczywistości”, być może uzasadniony będzie wniosek, iż Droga odpowiada na współczesne poczucie „kryzysowości”. W filmie Hillcoata obecny jest też jednak opisywany przez Jacoba Taubesa apokaliptyczny paradoks – napięcie między zniszczeniem a nadzieją na to, co być może przynosi zniszczenie.
The author of the article, who places her argument in the context of anthropology of film, takes into consi- deration the image of apocalypse in John Hillcoat’s The Road (2009), which is a film adaptation of Cormac McCarthy’s novel of the same title. The vision of the end of the world presented in the work is a realistic representation of eschatological anxiety inherent in contemporary consciousness. If one accepts Erich Auerbach postulate, that realism “reveals reality”, then one may reasonably conclude that The Road is a response to the contemporary feeling of “crisis”. Hillcoat’s film also contains apocalyptic paradox as described by Jacob Taubes - a tension between destruction and a hope for what the destruction may bring.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 156-164
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokalipsa św. Jana w trzech interpretacjach muzycznych kompozytorów współczesnych Pomorza i Kujaw
The Apocalypse of St. John in Three Musical Renditions of Contemporary Composers of Pomerania and Kujawy
Autorzy:
SZARAPKA, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454082.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
współczesna muzyka polska
funkcje dzieła muzycznego
barwa
ekspresja
symbol
stylizacje
przesłanie
contemporary Polish music
functions of music work
timbre
expression
stylization
message
Opis:
The subject matter of the paper comprises of the three works of composers of the Pomerania and Kujawy region inspired by the Apocalypse of St. John – Septem Tubae dated 1966 and Apocalypsis according to St. John dated 1977 by Bernadetta Matuszczak and Apocalypse by Marcin Gumiela dated 2006-2010. The author uses the methodology proposed by Mieczysław Tomaszewski, in which the musical work is examined in the aspect of its functions in culture, therefore from the perspective of expressive, impressive, referential and phatic function. The choice of the means of expression and the ways to influence the listener are connected with rich means of performance. The categories of extramusical meanings are brought by such compositions of intervals and timbres that depict the sphere of sacrum and profanum. In these works the illustrative character interpenetrates with symbolic and allusive thinking. The composers refer to the rich tradition of the earlier periods, to the Gregorian psalmody, sequence Dies irae (B. Matuszczak) and apply formal and sound solutions inspired by the symbolism of numbers (M. Gumiela). In the three presented musical renditions of Apocalypse, two structural and expressive idioms are the most noticeable: the idiom of horror (sevenfold apocalyptic “woe”) and the idiom of sanctity – New Heaven and New Earth, in which the words Sanctus and Alleluja sound. It is these words that eventually carry the strongest message of these works – the message of hope and peace.
Przedmiotem referatu są trzy utwory kompozytorów związanych z regionem Pomorza i Kujaw inspirowane Apokalipsą św. Jana – Septem tubae z 1966 i Apokalipsa z 1977 roku Bernadetty Matuszczak oraz Apokalypsis Marcina Gumieli z lat 2006–2010. Autorka posługuje się metodologią zaproponowaną przez Mieczysława Tomaszewskiego, w której dzieło muzyczne badane jest w aspekcie funkcji spełnianych w kulturze, a więc z perspektywy funkcji ekspresywnej, impresywnej, referencjalnej i fatycznej. Dobór środków wyrazu i sposobów oddziaływania na słuchacza powiązany jest z bogatymi środkami wykonawczymi. Kategorie znaczeń pozamuzycznych niesione są przez takie układy interwałów i brzmień, które obrazują sferę sacrum i profanum. W utworach tych ilustracyjność przenika się z myśleniem symbolicznym i aluzyjnym. Kompozytorzy nawiązują do bogatej tradycji minionych epok, do gregoriańskiej psalmodii, sekwencji Dies irae (B. Matuszczak) oraz stosują rozwiązania formalne i brzmieniowe inspirowane symboliką liczb (M. Gumiela). W przedstawionych trzech muzycznych interpretacjach Apokalipsy najsilniej zaznaczają się dwa idiomy strukturalno-ekspresywne: idiom grozy (siedmiokrotne apokaliptyczne „biada”) oraz idiom świętości – Nowego Nieba i Nowej Ziemi, w którym rozbrzmiewają słowa: Sanctus i Alleluja. To te słowa ostatecznie niosą najważniejsze przesłanie tych utworów – przesłanie nadziei i pokoju.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 131-148
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies