Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish prepositions" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Błędy w użyciu przyimków polskich
    Some Mistakes in the Use of Polish Prepositions
    Autorzy:
    Dojczynowa, Stanka Bonowa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/511190.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Bulgarian Polish studies
    Polish as a foreign language teaching
    mistakes in use
    Polish prepo-sitions
    Slavic languages
    Opis:
    The article describes some main problems that Bulgarian students meet during their study of Polish language. The main mistakes in usage of Polish prepositions are grouped in several typological categories and the possible reasons for those mistakes are briefly described. The article is based on a corpus of mistakes made by students that study Polish at the University of Veliko Turnovo. The analysis allows to classify the main difficulties in acquiring Polish prepositions and to build conscious strategy that allows avoiding them in the process of teaching Polish language.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2013, 2(12); 311-319
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie przyimki prefigowane (Próba opisu generatywnego)
    Polish composite prepositions (Attempt to generative description)
    Autorzy:
    Nowak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592151.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    grammar
    preposition
    generativism
    gramatyka
    przyimek
    generatywizm
    Opis:
    The author of the paper aims at providing a description of the syntax of the prepositionsznad, spod, sprzed, zza; sponad, spopod, spoza, spomiędzy, spośród with respect totheir structure and meaning. The method of analysis is based on the Minimalist Program.The content of the paper focuses on issues relating to reconstruction of the form of thephrases with these prepositions and reconstruction of the hierarchy of the components inthe syntactic structures.
    Źródło:
    Studia Językoznawcze; 2015, 14; 391-406
    1730-4180
    2353-3161
    Pojawia się w:
    Studia Językoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie przyimki pierwotne a przypadki analityczne w węgierskiej perspektywie porównawczej
    Polish primary prepositions vs. analytic cases in Hungarian a comparative perspective
    Autorzy:
    Stefańczyk, Wiesław T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/679935.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    przypadek analityczny
    przyimek pierwotny
    przyimek wtórny
    analytic case
    primary preposition
    secondary preposition
    Opis:
    The paper aims to offer a synchronic presentation of the Polish case, which, with an exception of very few synthetic constructions, is in principle a two-element structure, consisting of two constituents – a preposition and an ending that it implies, e.g. w Gdańsk-u (‘in Gdańsk’). When we take non-prepositional languages as a basis for comparison, as e.g. Hungarian, the equivalent of a preposition here, most often of a primary one, and of an inflectional ending, is a synthetic case expressed solely by means of one agglutinative morpheme, e.g. Varsó-ban ‘in Warsaw’, Gdańsk-ban ‘in Gdańsk’.
    Artykuł jest próbą synchronicznego ujęcia polskiego przypadka, który – oprócz konstrukcji syntetycznych jak possessivus czy partitivus, zresztą nielicznych – jest zasadniczo strukturą dwuelementową, składającą się z dwu konstytutywnych elementów, tj. przyimka oraz implikowanej przezeń końcówki, np. w Gdańsk-u. Jeśli przyjąć za podstawę porównania języki bezprzyimkowe, jak np. węgierski czy estoński, odpowiednikiem owej struktury, tj. przyimka, najczęściej pierwotnego i końcówki fleksyjnej, jest syntetyczny przypadek wyrażany wyłącznie za pomocą jednego morfemu aglutynacyjnego, por. węg. Varsó-ban ‘w Warszawie’, est. Varsovi-s ‘w Warszawie’.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2018, 25; 69-76
    0860-6587
    2449-6839
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    PRZYIMKI W WYROKACH UNIJNYCH I KRAJOWYCH – ANALIZA KORPUSOWA DYSTRYBUCJI I FUNKCJI PRZYIMKÓW PROSTYCH, ZŁOŻONYCH I WTÓRNYCH
    PREPOSITIONS IN EU AND DOMESTIC JUDGMENTS – A CORPUS ANALYSIS OF THE DISTRIBUTION AND FUNCTIONS OF SIMPLE, COMPLEX AND SECONDARY PREPOSITIONS
    Autorzy:
    KOŹBIAŁ, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/921175.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-03
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    przyimki proste
    przyimki złożone
    przyimki wtórne
    orzecznictwo
    wyroki
    Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
    Sąd Najwyższy
    simple prepositions
    complex prepositions
    secondary prepositions
    case law
    judgments
    Court of Justice of the European Union
    Polish Supreme Court
    Opis:
    Artykuł ma na celu zbadanie dystrybucji przyimków prostych, złożonych i wtórnych w wyrokach unijnych (na podstawie korpusu wyroków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu) i krajowych (na podstawie korpusu wyroków Sądu Najwyższego) na tle ogólnego języka polskiego (zrównoważona wersja Narodowego Korpusu Języka Polskiego), a także analizę funkcji przyimków złożonych i wtórnych. Uzyskane wyniki potwierdziły hipotezę, iż wysoka częstość występowania przyimków w  wyrokach na tle reprezentatywnej próby ogólnego języka polskiego stanowi ich swoistą cechę gatunkową. Ponadto stwierdzono, że profil frazeologiczny wyroków unijnych w zakresie dystrybucji przyimków i ich poszczególnych funkcji różni się od profilu wyroków krajowych. Może to  być wynikiem wpływu procesu tłumaczenia na kształt tekstów docelowych, a także zakresu kompetencji sądów unijnych i sądu krajowego, które wpływają na tematykę wydawanych wyroków.
    The article aims to examine the distribution of simple, complex and secondary prepositions in EU judgments (based on a corpus of judgments of the Court of Justice and the General Court) and domestic judgments (based on a corpus of judgments of the Polish Supreme Court) against general Polish (based on a balanced version of the Polish National Corpus), and to analyze the functions of complex and secondary prepositions. The results confirmed the hypothesis that the high distribution of prepositions in judgments against a representative sample of general Polish is a generic feature of judgments. In addition, it was established that the phraseological profile of EU judgments differs from the profile of national judgments in terms of the distribution of prepositions and their specific functions. This may be the result of the impact of the translation process on target language texts and the scope of jurisdiction of the EU courts and the national court, both of which affect the subject matter of judgments.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2018, 35, 1; 89-119
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o rozwoju wtórnych przyimków przestrzennych
    Autorzy:
    Janowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/678837.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    secondary prepositions
    spatial relations
    history of the Polish language
    language evolution
    Opis:
    Some remarks about the development of secondary spatial prepositionsThe literature devoted to spatial prepositions is quite abundant. The present article constitutes a recapitulation of the historical research which has heretofore been done on the subject. It is also an attempt at presenting the general characteristics of the evolution undergone by the class of units being described. This class is treated here in a broad manner, taking into account also equivalence. Spatial prepositions are the oldest layer of secondary forms and as far as many aspects are concerned, they constitute a very peculiar group. The attention of the scholar is drawn to lexemes such as blisko [close to, near] and the complex prepositions such as zza, poza, spoza [from behind, beyond, from beyond], which emerged quite late. Properties which are important for the evolution of the prepositions in question also include the considerable number of their variants. The direction of their evolution is quite clear also as far as their functions are concerned. The Polish language inherited from the Proto-Slavonic language precise distinctions of proximity, in contradistinction to the ablative content or expressions of considerable distances, which are indicated in a relatively general manner. The development of secondary prepositions emphasizes these properties of spatial description even further. As years went by, the disproportion between the indications of approaching and departing, of being near and being far away, did not diminish. On the contrary, it increased. The peculiarity of secondary prepositions is determined by their relationship with other classes of words that also describe spatial relations. Without doubt, this mutual relationship, which determines the evolution in spatial description, requires in-depth research. Kilka uwag o rozwoju wtórnych przyimków przestrzennychLiteratura poświęcona przyimkom przestrzennym jest dość bogata. Niniejszy artykuł stanowi podsumowanie dotychczasowych badań historycznych i jednocześnie próbę ogólnej charakterystyki ewolucji omawianej klasy jednostek. Klasa ta traktowana jest tu szeroko, również z uwzględnieniem ekwiwalencji. Przyimki przestrzenne stanowią najstarszą warstwę form wtórnych i tworzą grupę pod wieloma względami specyficzną. Zwracają uwagę leksemy typu blisko oraz dość późno utworzone przyimki złożone typu zza, poza, spoza. Do cech ważnych dla ewolucji omawianych przyimków zalicza się również znaczną wariantywność. Kierunek ich ewolucji jest dość wyrazisty także pod względem pełnionych funkcji. Polszczyzna odziedziczyła po prasłowiańszczyźnie szczegółowe wyróżnianie relacji bliskości w odróżnieniu od dość ogólnie wskazywanych treści ablatywnych czy określeń znacznych odległości. Rozwój przyimków wtórnych te cechy opisu przestrzennego jeszcze mocniej uwypukla. Dysproporcja między wskazaniem zbliżanie–oddalanie, blisko–daleko z biegiem lat nie zmniejsza się, a wręcz przeciwnie – rośnie. O swoistości przyimków wtórnych decyduje związek z wieloma innymi klasami wyrazów – wyznacznikami relacji przestrzennych. Ta wzajemna zależność, wyznaczająca ewolucję w opisie przestrzennym, niewątpliwie wymaga gruntownych badań.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2018, 53
    2392-2435
    0081-7090
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies