Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Piotrowski, Grzegorz" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Anarchizm i anarchiści a niezależne sceny muzyczne
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469994.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
anarchism
punk
hardcore
music
scenes
Opis:
There are connections between the re-birth of anarchism as a social movement in the 1960s and the emergence of music and youth subcultures around the same time. This chapter explores these relations pointing out to more than simple time correlation between the two processes. The paper looks at which elements of the new wave of anarchist movement resonate the best with the D.I.Y. (Do It Yourself) punk and hardcore music scenes. The paper investigates not only organizational dimensions of the connections, but also looks at the spatial aspect.
Źródło:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture; 2016, 5; 5-16
2299-4645
Pojawia się w:
Our Europe. Ethnography – Ethnology – Anthropology of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istnienia poszczególne. Emigracja polskich muzyków jazzowych i rozrywkowych
Single entities. Emigration of Polish jazz and pop musicians
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1852678.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
emigracja
muzyka popularna
jazz
emigrafion
popular music
Opis:
Jazz and pop music representatives are a particularly mobile group of musicians. This is mainly due to the fact of pop music market being dependent on financial factors, channels of distributions and technology. The hybridization of popular music faces it with the migrating, creative human element, and the migration itself undergoes numerous changes in the reality of global, digital world. The author focuses on the tendency of Polish jazz and pop musicians to emigrate. The phenomenon is analysed in the changing cultural, social and political contexts. By interpreting the different fates of musicians representing various generations (B. Kaper, H. Wars, Z. Seifert, M. Urbaniak, T. Stańko), the author distinguishes different waves of emigration and individual motivations, as well as more universal reasons for emigration.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 99, 1; 168-175
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne konstrukcje pistoletów wojskowych na przykładzie WIST'a--94 oraz GLOCK'a--17
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz.
Powiązania:
Zeszyty Naukowe Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema, 2002, nr 22, s. 126-136
Data publikacji:
2002
Tematy:
WIST-94 (pistolet) budowa i konstrukcje Polska
GLOCK 17 (pistolet) budowa i konstrukcje Austria
Pistolety maszynowe budowa i konstrukcje Polska
Opis:
Rys., tab.; Bibliogr.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Stacja kolejowa jako miejsce graniczne na drodze do nowoczesności. Sól ziemi. Powieść o cierpliwym piechurze Józefa Wittlina
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185000.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Józef Wittlin
novel Sól ziemi [Salt of the earth]
railway
modernity
war
Opis:
In the present article, I utilize the first part of Józef Wittlin’s novel Sól ziemi. Powieść o cierpliwym piechurze [Salt of the earth. A novel about a persistent walker] to present changes in the perception of railway in the wake of World War I. On the example of Piotr Niewiadomski – the main character of the discussed work – I analyze how owing to this mean of transport millions of people were moved into a new dimension of reality, in which humanity has been reduced to the role of replaceable parts of immense machineries – railway and war.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2022, 77, 3; 185-199
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radosne związki formy i treści („Chłopcy na piasku” Wakefielda Poole’a)
Joyful Liaisons of Form and Content (Wakefield Poole’s “Boys in the Sand”)
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311694.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wakefield Poole
pornografia
kino gejowskie
pornography
gay cinema
Opis:
Opozycja treści i formy jest jednym z fundamentów (i złudzeń) klasycznej estetyki. Pojęcia te nie tylko funkcjonują jako przeciwieństwa i korelaty, ale bywają też „wymazywane” – jak w filmowej pornografii, czyli kinie mechanicznie replikowanej formy, kinie bez treści lub z treścią schematyczną i pretekstową. W historii filmu porno szczególne miejsce zajmują jednak Chłopcy na piasku Wakefielda Poole’a (1971). Film ten neguje formalne schematy pornografii, które reżyser zastępuje formą autorską, odsyłającą do tradycji modernizmu i sztuki gejowskiej oraz dialogującą z różnymi nurtami kina. Dzięki specyficznej organizacji czasu, lirycznej tonacji i wizualnej jednolitości Chłopcy… są więc filmem formy, ale à rebours; forma ta generuje treść. Dzieło Poole’a ma bowiem wymowę emancypacyjną i transgresyjną. Jego wartość artystyczna polega zaś na tym, że cielesność i seksualność są przepisywane na autorski język filmowy, metaforyzowane i kontekstualizowane w polu skojarzeń kulturowych.
The opposition between content and form is one of the foundations (and illusions) of classical aesthetics. These concepts not only function as opposites and correlates, but sometimes they are “erased” – as in pornographic films of a mechanically replicated form, with no content or with schematic and pretext content. However, Wakefield Poole’s Boys in the Sand (1971) occupies a special place in the history of porn. This film negates the formal patterns of pornography, which the director replaces with an authorial form, referring to the traditions of modernism and gay art, and dialoguing with various trends in cinema. Due to the specific organization of time, lyrical tonality and visual uniformity, Boys… are therefore a film of form, but à rebours, and this form generates content, both emancipatory and transgressive. Its artistic value lies in the fact that corporeality and sexuality are rewritten into the original film language, metaphorized and contextualized in the field of cultural associations.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 151-162
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ma dissidence”. Sztuka piosenki Anny Prucnal
“Ma dissidence”: Anna Prucnal’s Art of Song
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342081.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Anna Prucnal
głos
transnarodowość
voice
transnationalism
Opis:
Kariera polskiej aktorki i pieśniarki Anny Prucnal jest przykładem transgresyjnej biografii artystycznej rozdartej między kraje, kultury, ideologie, style i media. Piotrowski analizuje dorobek Prucnal na polu muzyki popularnej w kontekście interakcji zachodzących między jej tożsamością artystyczną i uprawianym przez nią teatrem piosenki a kolejnymi miejscami kariery (Warszawa, Berlin, Paryż). Bada proces akulturacji i narratywizacji sztuki piosenki Prucnal przez miejsca i związaną z nimi kulturę, dowodząc, że nie tylko kształtowały one tożsamość artystki, jej estetykę i styl, ale też ulegały w ich granicach relokacji. Z jednej bowiem strony pierwiastki miejsca i tożsamości tworzą w sztuce Prucnal niepowtarzalny, otwarty na „niepoprawne” odczytania układ, utkany z różnych i przeciwstawnych jakości (estetycznych, performatywnych, ideologicznych itd.). Dzięki temu piosenkarstwo Prucnal jest – na skalę rzadko spotykaną w muzyce popularnej – transnarodowe, transgatunkowe i transstylistyczne oraz przynależy do transawangardy lat 70. i 80. Z drugiej jednak strony Piotrowski uważa, że tożsamość Prucnal – płynna, procesualna, w każdym geście artystycznym określająca się od nowa i na chwilę – nie daje się zredukować i znaczy, w odmiennych kontekstach, przede wszystkim samą siebie. Paradoks i zagadka sztuki piosenki Prucnal polegają na istnieniu odrębnego i trwałego rdzenia: artystka sama w sobie i przez siebie jest „miejscem” – wyodrębnionym przez głos i jedyną w swoim rodzaju ekspresję, zaś miejsca tego nie można ani z kimkolwiek lub czymkolwiek pomylić, ani też zawłaszczyć.
The career of the Polish actress and songstress Anna Prucnal is an example of a transgressive artistic biography torn between countries, cultures, ideologies, styles and media. Piotrowski examines Prucnal’s achievements in popular music in the context of interactions between her artistic identity and her theatre songs, and the subsequent places where she was artistically based (Warsaw, Berlin, Paris). He examines the process of acculturation and narrativisation of Prucnal’s song art through considering places and cultures associated with them, arguing that they not only shaped the identity of the artist, her aesthetics and style, but they underwent “relocations” within those contexts. On the one hand, elements of place and identity in Prucnal’s work create a unique system, open to an “incorrect” reading, woven from different and opposing qualities (aesthetic, performative, ideological etc.). Thanks to that Prucnal’s art – on a scale rarely seen in popular music – is transnational, transgenre and trans-style, and belongs to the transavantgarde of the 1970s and 1980s. On the other hand Piotrowski believes that Prucnal’s identity, processual and continuous, redefined in each gesture and for a moment, cannot be reduced, and refers, in various contexts, above all to itself. The paradox and mystery of Prucnal’s art of song rely on the existence of a separate and permanent core: the artist herself and by herself is a “place” – extracted by the voice and a unique expression, this place cannot be confused with anybody or anything else, nor may it be appropriated.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 170-180
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juraja Herza sposób na stylizację rzeczywistości. Przypadek „Morgiany”
Juraj Herz’s Method for Styling Reality: The Case of “Morgiana”
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222563.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Juraj Herz
czechosłowacka Nowa Fala
palimpsest
Czechoslovakian New Wave
Opis:
Morgiana (1972) Juraja Herza jest uznawana za ostatni film Czechosłowackiej Nowej Fali. Piotrowski wskazuje na wieloznaczność tej atrybucji: chociaż film Herza jest owocem pewnej „szkoły” i jej estetyczną konsekwencją, to powstał w warunkach normalizacji, wprowadzonej przez komunistyczne władze CSRS po zdławieniu Praskiej Wiosny (oznaczała ona koniec wolności twórczej, upadek kina i powrót do estetyki socrealizmu). Świadczy o tym recepcja krytyczna Morgiany, deprecjonowanej jako – zaledwie – „poetycki horror” i „romantyczna przypowieść” o zwycięstwie doskonałego dobra nad ewidentnym, szpetnym złem. W filmie Herza nic jednak nie jest jednoznaczne: dzieło, także dzięki podwójnej roli Ivy Janžurovej, jawi się jako palimpsest, sugerujący, że świat filmowy jest metaforą i pozostaje w kontrze do rzeczywistości pozafilmowej. Piotrowski wykazuje, że mistrzowsko spreparowana, wielopoziomowa stylizacja jest w Morgianie medium kina autorskiego, źródłem dystansu i gorzkiej ironii oraz maską skrywającą przesłanie polityczne i etyczne.
Juraj Herz’s Morgiana (1972) is considered to be the last film of the Czech New Wave. Piotrowski points to the ambiguity of this attribution: although Herz’s film is the fruit of a certain “school” and its aesthetic consequence, it was made under the conditions of standardisation, introduced by the communist government of Czechoslovakia after the crushing of the Prague Spring (it meant the end of artistic freedom, the fall of cinema and the return to the aesthetics of socialist realism). This is evidenced by the critical reception of Morgiana, depreciated as – merely – “a poetic horror” and “romantic parable” about the victory of ideal good over blatantly perfect, hideous evil. In Herz’s film nothing is clear: the film, in part due to the double role of Iva Janzurovä, appears as a palimpsest, suggesting that the film world is a metaphor, and remains in opposition to the reality outside of film. Piotrowski shows that the masterfully put together, multilevel stylisation is in Morgiana a medium of cinema d’auteur, a source of distance and bitter irony and a mask concealing a political and ethical message.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 102-112
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch społeczny czy subkultura? Alterglobaliści w Europie Środkowej i Wschodniej
Social Movement or Subculture? Alterglobalists in Central and Eastern Europe
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/623223.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
alterglobalizm
ruchy społeczne
Europa Środkowa i Wschodnia subkultura
globalizacja
Global Justice Movement
Social Movements
Central and Eastern Europe Subculture
Globalization
Opis:
Większość badań nad ruchem alterglobalistycznym koncentruje się na Europie Zachodniej i Ameryce Północnej, od czasu do czasu uwzględniając inne części świata. Badania na temat tego ruchu w krajach postsocjalistycznych Europy Środkowej i Wschodniej są mniej niż wyczerpujące i rzadko podejmowane z perspektywy porównawczej. Niniejszy artykuł ma na celu wypełnienie tej luki poprzez opisanie kluczowych wydarzeń z historii tego ruchu, jak również genealogii oddolnego aktywizmu w regionie. Ruch alterglobalistyczny rozwinął się w środowisku wrogo nastawionym do lewicowych ideologii i grup. Niniejszy artykuł ma wyjaśnić nie tylko rozwój ruchu alterglobalistycznego w regionie, lecz także jego źródła. Stawia również pytania o naturę ruchu i sposobów jego analizy ‒ jako upolitycznionego ruchu społecznego lub subkultury i stylu życia. Bliskie związki oddolnych ruchów społecznych oraz subkultury i kontrkultury w Europie Środkowej i Wschodniej mogą sugerować nowe i świeże spojrzenie na badania ruchów społecznych.
Most of the research on the alterglobalist, also known as the global justice, movement has focused on Western Europe and North America, with occasional research on other parts of the world. There has been little research done on this movement in the post-socialist countries of Central and Eastern Europe. This paper attempts to fill this gap by exploring the key events of the movement, as well as the genealogy of grassroots social activism in the region. It offers insight into a movement that developed in a region that, due to its history, has been rather hostile to leftist ideologies and groups. This paper examines the development of the alterglobalist movement in the region and traces its inspirations and path dependencies. It also poses questions about the nature of the movement and ways to analyze it—whether as a politicized social movement or a subculture and lifestyle choice. The close connections of Central and Eastern European grassroots social movements to subcultures and counterculture might suggest a new and fresh perspective for studying social movements.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2015, 11, 4; 168-191
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbujać małe miasteczka: aktywistki Czarnych Protestów w Polsce
Rocking the Small-Town Boat: Black Protest Activists in Small and Provincial Polish Cities
Autorzy:
Muszel, Magdalena
Piotrowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009396.pdf
Data publikacji:
2019-05-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
feminism
small-town activism
Polska
feminizm
aktywizm
małomiasteczkowy aktywizm
Polska
Opis:
Jak to jest być aktywistką w małym lub prowincjonalnym miasteczku? Czy wyzwania strukturalne, które stoją przed aktywistkami z małych miast, są jakie same jak ich odpowiedniki z dużych miast, które zwykle są studiowane i opisywane w literaturze naukowej? Jeśli środowisko jest inne, to czy małomiasteczkowi aktywiści i aktywistki podejmują inne praktyki, aby poradzić sobie z wyzwaniami wynikającymi z różnych kontekstów, w których działają? W artykule staramy się odpowiedzieć na niektóre z tych pytań, przyglądając się organizatorkom Czarnych Protestów z 2016 roku i późniejszego okresu w prowincjonalnych miastach Polski. Protesty te, zorganizowane w celu przeciwstawienia się planowanym zmianom w już i tak represyjnej ustawie antyaborcyjnej, nie tylko zaskoczyły wszystkich swoją skalą i intensywnością, ale także zasięgiem, ponieważ większość protestów miała miejsce w małych i prowincjonalnych miastach w Polsce. Artykuł ten ma na celu wypełnienie luki w literaturze dotyczącej ruchów społecznych między analizą aktywizmu w dużych miastach (na których buduje się większość teorii) a aktywizmem na wsi.
How it is to be an activist in a small or provincial town? Are the structural challenges the activists face the same as their counterparts from big cities, that are usually studied and described in academic literature? If the environment is different, do small town activists adopt other practices to cope with the challenges that stem from the different milieu they operate in? In this paper we try to answer some of those questions by looking at the organizers of Black Protests in provincial Polish cities in 2016 and afterwards. The protests organized to oppose the intended changes in the already repressive anti-abortion law not only surprised everybody with their scale and intensity, but also with their distribution, as majority of the protest events took place in small and provincial towns in Poland. This article aims at filling the gap within the social movement studies literature between analysis of activism in big cities (upon which majority of theories are constructed) and of rural activism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2018, 30, 4; 101-128
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transnarodowa, czyli wszędzie Obca? Syndrom aktorstwa filmowego Anny Prucnal
Transnational and Therefore a Stranger? The Syndrome of Anna Prucnal’s Film Acting
Autorzy:
Piotrowski, Grzegorz
Szymański, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341982.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Anna Prucnal
Inny
obcy
obca
Other
stranger
Opis:
Związki – życiowe i zawodowe – z Polską, Niemcami i Francją oraz estetyczne konteksty i artystyczne środowiska kolejnych miejsc kariery ukształtowały aktorstwo filmowe Anny Prucnal jako fenomen, w którym nad czytelnymi źródłami lokalnymi i pierwiastkami narodowymi nadbudowuje się niesprowadzalne do nich Inne-Ponad. Dzięki temu Prucnal w filmach Felliniego, Makavejeva, Deville’a, Wajdy, Vadima czy Amalrica z jednej strony funkcjonuje jako fascynująca i drażniąca Obca, z drugiej zaś, przekraczając to, co lokalne, może być z powodzeniem zasymilowana przez kino międzynarodowe (co paradoksalnie obróciło się przeciw aktorce, gdy po 1989 r. podjęła próbę powrotu do tego, co lokalne – kina polskiego). Autorzy dokonują opisu środków wyrazu w filmowych rolach Prucnal, analizują jej swoisty i „przesadny” sposób bycia na ekranie, zastanawiając się, na ile jest ona „ciałem obcym”, a na ile wnosi niepowtarzalną – transgresyjną, dysonansową, konfuzyjną – „wartość dodaną”. Celem artykułu jest określenie „syndromu aktorskiego Prucnal” oraz interpretacja kształtujących go sił (przez odniesienie m.in. do opery, estetyki Felsensteina i Brechta, Studenckiego Teatru Satyryków, awangardy teatralnej Awinionu, kontrkultury i kampu, lewackości) przede wszystkim z perspektywy strategii reinterpretacji znaków kultur narodowych oraz napięć między tym, co lokalne, transnarodowe, międzynarodowe.
Relationships – life and professional – with Poland, Germany and France, and aesthetic contexts and artistic communities of the places where she worked, shaped Anna Prucnal’s film acting as a phenomenon in which the readable sources of local and national elements are obscured by the irreducible Other-Different. Thanks to that Prucnal in films be Fellini, Makavejev, Deville, Wajda, Vadim or Amalric functions on the one hand as the fascinating, disturbing Other, and on the other hand by transcending the local, she might be easily assimilated by international cinema (which paradoxically turned against the actress, when after 1989, she tried to return to the local, that is Polish cinema). The authors describe the means of expression in Prucnal’s roles, they analyse her characteristic, “excessive” presence on the screen. They ponder to what extend is she a “foreign body” and to what extend is she a unique, transgressive, dissonant, confusing “added value”. The aim of the article is the definition of “Prucnal’s acting syndrome” and the interpretation of the forces that shaped it (by reference to opera, the aesthetics of Brecht and Felsenstein, Student Satirical Theatre, Avignon avant-garde theatre, counter-culture and camp, and left wing views), above all from the perspective of the strategy of reinterpretation of symbols of national cultures and tensions between what is local, transnational and international.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 108-124
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies