Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Myzus persicae" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ azadyrachtyny na retencję wirusa YN ziemniaka w mszycy brzoskwiniowej Myzus persicae (Sulz.)
Autorzy:
Kostiw, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46522.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
Myzus persicae
wektory wirusow
mszyca brzoskwiniowa
retencja wirusa
azadyrachtyna
wirus Y
azadirachtin
virus vector
Opis:
W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono pozytywnego efektu azadyrachtyny na retencję PVYN w mszycach Myzus persicae (Sulz.), głodzonych po nabyciu patogena, a następnie odbywających żer inokulacyjny na roślinach testowych Physalis floridana. Owady żerujące na roślinach chronionych zachowywały aktywny wirus przez 64 minuty, a więc nawet dłużej niż mszyce żerujące na roślinach bez ochrony (16 min.). Pozytywny efekt azadyrachtyny stwierdzono u owadów żerujących bezpośrednio po nabyciu wirusa. Jedynie w dwóch seriach badań (z 12 wykonanych) nastąpiło porażenie roślin dalszych (trzeciej i czwartej) z 10 kolejno inokulowanych w serii. We wszystkich pozostałych seriach infekcji uległy wyłącznie rośliny pierwsze. W niektórych seriach bez ochrony poraziły się także rośliny jeszcze dalsze (piąta, szósta), a nawet ósma z 10 inokulowanych. Również ogólne porażenie roślin w kombinacji bez ochrony było wyższe (15%) niż z ochroną (5%).
In laboratory studies there was observed no positive effect of azadirachtin on PVYN retention in Myzus persicae (Sulz.) which, having contracted the pathogen, were starved and next they were feeding on Physalis floridana test plants. Aphids feeding on protected plants retained active virus for 64 minutes, which was even longer than aphids feeding on unprotected test plants (16 min.). A positive effect of azadirachtin was found in aphids feeding directly after contracting the virus. In two study series only, out of a total of 12, further (the third and fourth) plants were infected out of 10 successively inoculated in the series. In all the other series only the first plants were infected. In some non-protected series also even further plants were infected (the fifth, sixth and even eighth out of 10 inoculated plants). Similarly the total plant infection in the non-protected combination was higher (15%) than in the protected one (5%).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 1; 187-194
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przenoszenie różnych genetycznie izolatów wirusa Y ziemniaka przez mszyce i podatność chwastów na infekcję wirusem
Aphid transmissibility of genetically different isolates of Potato virus Y and susceptibility of weeds to virus infection
Autorzy:
Kaliciak, Agnieszka
Syller, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42810830.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
chwasty
ELISA
efektywność przenoszenia
IC-RT-PCR
izolaty
Myzus persicae
PVY
isolates
transmission efficiency
weeds
Opis:
Wirus Y ziemniaka (PVY) jest ważnym gospodarczo patogenem atakującym uprawy ziemniaka, tytoniu i papryki. Wirus przenoszony jest w sposób nietrwały przez mszyce, głównie przez Myzus persicae. Do efektywnego przeniesienia wirusa z rośliny chorej na zdrową wystarcza krótki (< 1 min.) czas żerowania owada na roślinie. Od ponad 20 lat stwierdza się szybkie rozprzestrzenianie nowych, bardziej infekcyjnych wariantów PVY, najczęściej klasyfikowanych w podgrupach PVYNTN i PVYNW szczepu PVYN. Dynamiczne szerzenie się nowych wariantów genetycznych PVY może wskazywać, że efektywnie współdziałają one z wektorami wirusa. W prowadzonych w Młochowie badaniach nad przenoszeniem przez M. persicae 12 izolatów PVY na rośliny Nicotiana tabacum, Physalis floridana i Solanum nigrum zastosowano krótki i długi czas żeru nabycia wirusa na roślinach stanowiących źródła wirusa. Wykazano, że izolaty PVYNTN i PVYNW były przenoszone istotnie efektywniej, niż znane od dawna, standardowe izolaty PVYN i PVY0. Stwierdzono ponadto, że mszyce nadspodziewanie efektywnie przenosiły niektóre izolaty po długotrwałym (3 dni) żerowaniu na roślinach źródłowych. Stopień porażenia inokulowanych roślin zależał także od ich gatunku. Zróżnicowanie genetyczne w obrębie populacji PVY nie może pozostawać bez wpływu na zdolność współdziałania wirusa z roślinami-gospodarzami, a w konsekwencji na zakres gospodarzy wirusa. Gospodarzami PVY, oprócz roślin uprawnych, są niektóre gatunki roślin dziko żyjących. Porażone chwasty mogą pełnić rolę naturalnego rezerwuaru wirusa i stanowić źródło infekcji pierwotnej. Zidentyfikowano trzech nowych, naturalnych gospodarzy PVY wśród chwastów powszechnie występujących w Polsce. Są to: bodziszek drobny i iglica pospolita (Bodziszkowate) oraz jasnota purpurowa (Jasnotowate). Potwierdzono ponadto wcześniejsze doniesienie z Grecji, że gospodarzem PVY jest sałata kompasowa (Astrowate), chwast popularny również w warunkach naszego kraju.
Potato Virus Y (PVY) is one of the most economically important pathogens attacking solanaceous crops. PVY is non-persistently transmitted by aphids, and its principal vector is Myzus persicae. Aphids efficiently acquire the virus during short (< 1min) feeding probes made by aphids in the epidermal leaf tissue. In the last 20 years, the increasing spread of new, more infective PVY variants has been reported. Novel virus variants have been classified into subgroups PVYNTN and PVYNW within the standard PVYN strain. The dynamic spread of novel genetic variants of PVY may indicate that they have evolved active forms of interaction with aphid vectors. The studies carried out in Młochów on aphid transmissibility of 12 PVY isolates included timed acquisition experiments in which apterous aphids were placed on PVY-infected leaves for a short (10-min.) or long (72-h) acquisition access period (AAP). Nicotiana tabacum var. Samsun, Physalis floridana and Solanum nigrum were applied as assay plants. Transmissibility by M. persicae of PVYNTN and PVYNW isolates was found to be evidently higher than that of the isolates representing the standard PVYN and PVY0 strains. Surprisingly high transmission rates of some isolates acquired by aphids during a 3-day AAP were recorded. Aphid transmissibility of PVY was also shown to depend on the species of an assay plant. The genetic variability within PVY population must affect the interactions of the virus with its host plant and, in consequence, modify virus host range. The natural host range of PVY includes crop plants as well as solanaceous and non-solanaceous arable weeds. PVY-infected weeds can play a role as the natural reservoir of virus and the source of primary infection. Three new natural hosts of PVY have been found among arable weeds, commonly occurring in Poland: Geranium pusillum and Erodium cicutarium (Geraniaceae each), and Lamium purpureum (Lamiaceae). A recent report from Greece that Lactuca serriola (Asteraceae) is a natural host for PVY, has also been confirmed.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 253; 285-295
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies