Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Hamlet" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Hamlet Szekspira a tragedie Seneki
Shakespeare’s ‘Hamlet’ and Seneca’s Tragedies
Autorzy:
Hajduk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046681.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
William Shakespeare
Seneca the Younger
Ancient tragedy
Elizabethan drama/theatre
Hamlet
Opis:
In this paper I am discussing some crucial resamblences between ancient tragedy of Seneca the Younger and Hamlet by William Shakespeare. I want to show how important is to have in mind Seneca’s efforts while trying to understand „philosophy” and structure of Hamlet.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2015, 25, 1; 109-125
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hamlet Jerzego Dudy-Gracza w oczach publiczności
On the Reception of The Rustic Hamlet
Autorzy:
Matuchniak-Krasuska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22015260.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
According to P. Francastel, the sociology of the arts should deal with the comparative analyses of topics and artistic paradigms. This is the main thesis of the study of the reception of The Rustic Hamlet by Jerzy Duda-Gracz. Of course Polish viewers remember Shakespeare’s Hamlet; moreover they recall Hamlet by Wyspiański, Stańczyk by Matejko, and other Polish representations of the thinking or „hamletized” man. The average observer with no education in the arts, who makes a naive presentday interpretation, places The Rustic Hamlet in the context of nature rather than of culture. In such an interpretation Hamlet may be a Polish farmer or a genuine Polish citizen. However, the incongruous preiconic level of the painting complicates any attempt at interpretation. More erudite and sophisticated iconologies can be used to compare Shakespeare’s character and Duda-Gracz’s representation. Educated viewers recall the famous question „to be or not to be”. Such observers are able to consider hamletizing in more abstract terms and are thus able to reconstruct the metaphor.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 1994, 25; 27-45
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hamlet w Polsce
Autorzy:
Gibińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817544.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2020, 160; 398 - 413
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Hamleta na szklanym ekranie
Depictions of Hamlet’s Father’s Ghost on Silver Screen
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1109491.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hamlet
Shakespeare
film adaptation
adaptation
Hamlet’s father’s ghost
Szekspir
ekranizacja
adaptacja
duch ojca Hamleta
Opis:
Każda ekranizacja, adaptacja filmowa lub wystawienie na scenie zawiera w sobie elementy interpretacji dzieła literackiego i determinuje określony sposób jego odczytania. Artykuł prezentuje to na przykładzie ekranizacji i adaptacji Hamleta Szekspira. W tekście przywołano dzieła filmowe takich twórców jak Laurence Olivier, Alan Dent, Akira Kurosawa, John Gielgud, Bill Colleran, Grigori Kozincew i Franco Zeffirelli. Ze szczególną uwagą omówiona została postać ojca Hamleta, różnorodnie przedstawiania w kolejnych ekranizacjach szekspirowskiego dramatu.
Every adaptation for the screen, film adaptation or a play put on stage includes the elements of interpretation of a literary work and determines the particular way it is interpreted. To illustrate this notion, the article introduces film adaptations of Shakespeare’s Hamlet. Big-screen versions of Hamlet directed by Laurence Olivier, Alan Dent, Akira Kurosawa, John Gielgud, Bill Colleran, Grigori Kozincew and Franco Zeffirelli are referred to in the text. Particular attention is given to the character analysis of Hamlet’s father’s ghost, variously depicted in the following film adaptations of the Shakespearean drama.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2016, 4; 155-166
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z czaszką mu do twarzy: refleksje nad posthumanistyczną tożsamością Hamleta
The skull becomes him: reflections on the post-humanist identity of Hamlet
Autorzy:
Sosnowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158941.pdf
Data publikacji:
2022-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Hamlet
masculine identity
posthumanism
organicism
Shakespeare
Opis:
The purpose of my paper is to look at the dislocated world in Hamlet, the identity crisis of the title character, to accompany the anthropocentric Hamlet as he searches for ‘himself’ and attempts to reduce the dislocated joints and fractures in male anthropocentric subjectivity. In this paper, I advance the thesis that the plot of Hamlet is driven by a cultural fantasy of achieving organic unity and a state of homeostasis. To prove the thesis statement, I use the motif of out-of-jointness present in the drama and the graveyard scene in which I ‘look’ inside Yorick’s skull together with Hamlet in search of posthumanist masculinity. Looking at the skull and talking to it, the anthropocene Hamlet has a chance to discover several dimensions in it. Although head dissection will not be necessary for this, it will become necessary to dissect the masculine identity, being in humanist terms, a socio-cultural construct and a linguistic construction. The posthumanist vision of masculinity confronts the disembodied subject, the one that the humanist Hamlet should cope with and ‘embody’ according to the humanist pattern of masculinity. The impairment of its pillars is evident in Hamlet’s statements, provided one hears his holistic and organic vision of masculinity. The deconstruction of the anthropocentric order is a prerequisite for Hamlet’s identity crisis to be overcome, for him to reassemble himself and find his own place in the ‘broken’ skeleton of the world.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 171; 50-81
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hamlet uzmysłowiony
Autorzy:
Sosnowska, Monika
Wiszniowska-Majchrzyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/31339669.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Hamlet uzmysłowiony nie jest ścisłą analizą tekstu, nie jest też stricte pracą z zakresu filmoznawstwa, ale raczej projektem z pogranicza orientacji badawczych, który uwzględnia różnicę pomiędzy reprezentacjami zmysłów w dwóch wymiarach funkcjonowania Hamleta w kulturze, z dodatkowym istotnym rozróżnieniem – wpływem różnicy płci poszczególnych postaci dramatu na reprezentacje doświadczeń angażujących zmysły. Rezultatem badawczym jest takie spojrzenie (by posłużyć się określeniem o zabarwieniu wizualnym) na uzmysłowiony dramat Szekspira, które potencjalnie może zaznaczyć się na polu badań nad Hamletem jako praca łącząca perspektywę genderowo-feministyczną z elementami antropologii kulturowej. Badania, które podejmują problematykę reprezentacji zmysłów na poziomie tekstu oraz na ekranie filmowym, to próba połączenia dwóch wymiarów funkcjonowania Hamleta, mianowicie w kulturze wczesnej nowożytności (tekst) oraz w kulturze współczesnej (film).
Sensing (Sensuous) „Hamlet” aims at making a comparison between the textual version of the play written by William Shakespeare and its cinematic renditions, namely: Franco Zeffirelli’s (1990), Kenneth Branagh’s (1996) and Michael Almereyda’s (2000). The book is divided into introduction, five chapters: “Cultural architecture of the senses”; “Remains of sensual life of the people from the past”, “The senses in early modern theatre, philosophy and medicine”; “The tragedy of Hamlet as the tragedy of the senses”; “The senses on screen: new sensuality of Hamlet”, and conclusions. I pose a pivotal question whyHamlet is sensuous and how one should sense it. I assume that both literature and film might be treated as territories that convey meanings of human sensory perception. I trace these meanings and cultural values that are hidden behind them by analyzing selected Hamlet(s), scene by scene. My investigation is grounded in sensory studies, new theoretical terrain which renders any sensory analysis possible. The senses are understood as cultural formations undergoing changes in time. The evolution of cultural interpretation of the senses is thus inevitable. Such cultural texts as Hamlet-the drama or Hamlet-the film are regarded as sources of knowledge, also about the senses. Although sensory experiences are volatile and passing, they remain in form of literary or cinematic representations. It is noteworthy that in my analysis I purposely exploited the method that complies with gendering of the senses. The construction of male and female ways of sensing as well as a division into the senses associated either with women (touch, smell and taste) or men (sight and hearing) contributed to creating a gender-oriented examination of the senses in early modern and contemporary times. Cultural imagining of the senses is feasible due to the existence of various Hamlets, being in constant dialogue with each other, that is to say, in intertextual relations. The sensory code of Hamlet is a complex composition that still bothers our minds (and senses). The title is a word play that pertains to a twofold nature of the drama: Hamlet is a play to be sensed (grasped, also with the help of our senses) and simultaneously Hamlet is sensuous – abundant in sensory imagery, a key to decipher the mystery of Hamlet’s popularity and its mesmerizing qualities.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Izraelski «Hamlet» Konrada Swinarskiego
Konrad Swinarskis Israeli «Hamlet»
Autorzy:
Kuźnicka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47228121.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Konrad Swinarski
Shakespeare
«Hamlet»
Teatr Cameri w Tel Awiwie
Stary Teatr w Krakowie
The Cameri Theater of Tel Aviv
Stary Teatr in Kraków
Opis:
Analiza nieznanych dotąd w Polsce recenzji, które ukazały się w izraelskiej prasie po premierze Hamleta w reżyserii Konrada Swinarskiego w Teatrze Cameri w Tel Awiwie w 1966 roku, pozwala nie tylko odtworzyć niektóre działania i efekty sceniczne, ale także prześledzić tok rozumowania krytyków, ich kompetencje i upodobania. Porównanie tych materiałów z dokumentami dotyczącymi przygotowań do inscenizacji Hamleta w Krakowie osiem lat później daje podstawę do stwierdzenia, że w 1966 artysta miał już ukształtowaną w zasadniczych rysach koncepcję Szekspirowskiej tragedii i niektóre jej aspekty udało się zrealizować w Tel Awiwie. Przede wszystkim wykreował nowy obraz postaci księcia i Horacego, poddał rewizji wizerunek króla Klaudiusza i zarysował historiozoficzno-polityczną interpretację tragedii. W Izraelu przekaz ideowy inscenizacji odczytywany był przez krytykę najczęściej właściwie, podważano jednak jego sens i negowano wartość.
This article discusses the Israeli press reviews of Konrad Swinarski’s Hamlet, which premiered at the Cameri Theater in Tel Aviv in 1966. Based on material previously unknown in Poland, the analysis makes it possible not only to reconstruct some of the stage actions and effects, but also to follow the reasoning, competences and tastes of Israeli critics. Comparing this material with documents concerning the preparations for the Kraków staging of Hamlet eight years later, the author concludes that the general framework of Swinarski’s conceptualization of the play was already developed in 1966; the director managed to bring some of its aspects to the stage in Tel Aviv. Most importantly, he created a new vision of the characters of Hamlet and Horace, re-examined the image of Claudius, and outlined a historiosophical and political interpretation of Shakespeare’s tragedy. In Israel, the critics usually recognized the ideological message of Swinarski’s staging correctly; however, they questioned its point and denied its value.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 1; 133-153
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hamlet
Autorzy:
Shakespeare, William
Współwytwórcy:
Sekuła, Aleksandra
Sutkowska, Olga
Paszkowski, Józef
Data publikacji:
2008-11-18
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Renesans
Tragedia
Dramat
Dramat szekspirowski
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
William Shakespeare, Hamlet, królewicz duński, tłum. Józef Paszkowski, Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. 11, Warszawa 1973
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Warszawski «Hamlet» 1871: dylematy historiograficzne
«Hamlet» in Warsaw 1871: Historiographic Dilemmas
Autorzy:
Waszkiel, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47238349.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Shakespeare
Hamlet
Teatr Wielki w Warszawie
Helena Modrzejewska
Jan Chęciński
Jan Królikowski
Alojzy Gonzaga Żółkowski
Krystyn Ostrowski
historiografia teatru
inscenizacja dziewiętnastowieczna
Grand Theater in Warsaw
theater historiography
19th-century staging
Opis:
Artykuł dotyczy premiery Hamleta zrealizowanej w Teatrze Wielkim w Warszawie 24 marca 1871 na benefis Heleny Modrzejewskiej, przedstawienia uważanego za ważny rozdział historii teatru warszawskiego w drugiej połowie XIX wieku. Podjęto próbę oddzielenia dokumentów z epoki od późniejszych interpretacji, by skomplikować i sproblematyzować obraz tej legendarnej inscenizacji nakreślony przez Józefa Szczublewskiego w latach sześćdziesiątych XX wieku. Praca nad materiałami otworzyła możliwość dyskusji o migotliwości faktów, mechanizmie powstawania legend teatralnych oraz dylematach związanych z opisem i oceną historycznych zjawisk teatralnych. Istotnym wątkiem podjętej w artykule analizy historiograficznej jest również próba problematyzacji napięcia między literaturocentrycznym i teatrocentrycznym nastawieniem do badań teatralnych.
This article discusses the performance of Hamlet that premiered at Teatr Wielki [Grand Theater] in Warsaw on 24th March 1871. Produced as part of the celebrations of Helena Modrzejewska’s achievement, it is regarded as an important chapter in the history of Warsaw theater in the second half of the 19th century. The author separates historical documents dating from the period in question from later interpretations in order to complicate and problematize the image of this legendary staging created by Józef Szczublewski in the 1960s. Research using archive materials enables a discussion of the instability of facts, the mechanism of creating theater legends, and the dilemmas concerning the description and evaluation of historical phenomena. An important part of the historiographic analysis undertaken in the article is also to problematize the tension between a literature-oriented and theater-oriented approach to studying theater history. (Trans. Z. Ziemann)
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 4; 131-157
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schopenhauer, Hamlet, Mefistofeles
Autorzy:
Paulsen, Friedrich
Współwytwórcy:
Kasprowicz, Jan
Kozioł, Paweł
Choromańska, Paulina
Data publikacji:
2015-01-20
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Rozprawa
Modernizm
Epika
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana z egzemplarza pochodzacego ze strony: http://rcin.org.pl. Wydano z finansowym wsparciem Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Eine Publikation im Rahmen des Projektes Wolne Lektury. Herausgegeben mit finanzieller Unterstützung der Stiftung für deutsch-polnische Zusammenarbeit.
Źródło:
Fryderyk Paulsen, Schopenhauer, Hamlet, Mefistofeles, tłum. Jan Kasprowicz, nakł. Księgarni H. Altenberga, Księgarnia pod firmą E. Wende i Spółka, Lwów-Warszawa 1905.
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Czy Jan Kott stworzył mit? Jeszcze raz o "Hamlecie" ‘56 Romana Zawistowskiego
Did Jan Kot create the myth? Once again about 'Hamlet' '56 by Roman Zawistowski
Autorzy:
Świątkowska, Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938222.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
'Hamlet'
William Szekspir
Jan Kott
Roman Zawistowski
polityka
odwilż gomułkowska
William Shakespeare
Gomułka's thaw
Opis:
The article presents the origins of Hamlet directed by Roman Zawistowski at the Stary Theatre in Krakow (1956) and is an attempt at answering the question: to what extent the famous Jan Kott’s review influenced its reception. The author analyzes the translation of the tragedy, the script of the play, acting, scenography and the historical context. By comparing the reviews with Kott’s interpretation, it is possible to indicate the areas where critics disagree, and at which point Kott’s review becomes opinion-oriented and establishes the reception of Zawistowski’s Hamlet – actually to this day.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 178-193
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mińkowce: Podolski «Hamlet» i święto dożynek
Mińkowce: A Podolian «Hamlet» and Harvest Feasts
Autorzy:
Komorowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520649.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia teatru
teatr polski 1800-1900
obrzędy dworskie
theater history
Polish theater 1800-1900
court festivals
Opis:
Mińkowice, miasteczko na dalekim Podolu, zapisało się w historii polskiego teatru jako miejsce, w którym w 1805 roku ukazało się pierwsze polskie wydanie Hamleta Shakespeare’a w przekładzie Jana Nepomucena Kamieńskiego na podstawie adaptacji Friedricha Ludwiga Schrödera. Od 1790 Mińkowice wraz z rozległym majątkiem ziemskim liczącym 20 wsi były własnością Ignacego Ścibora Marchockiego. Właściciel majątku nie uznał rozbiorów Polski i po 1795 utworzył własne „państwo mińkowickie”, silnie podkreślając jego niezależność od Rosji; wyznaczył nawet własne granice. Zniósł pańszczyznę i ustanowił prawa w duchu oświecenia; założył szkołę, drukarnię i „Akademię Muzykalną”. Jednocześnie Marchocki eksponował swoją władzę i rolę „obrońcy ludu”, ustanawiając ekstrawaganckie ceremonie, przez co zyskał opinię oryginała, a nawet szaleńca. W rzeczywistości, podobnie jak w przypadku Hamleta, był to prawdopodobnie sposób Marchockiego na ukrycie swoich prawdziwych intencji przed rosyjskimi urzędnikami cywilnymi i sąsiadami niechętnymi reformom społecznym. Marchocki ustanowił w swoich dobrach ziemskich dwie uroczystości „państwowe” – Nowy Rok i dożynki, które odbywały się 15 sierpnia, w święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. To ostatnie było świętem religijnym połączonym z wielkim, całodziennym widowiskiem, które Marchocki przez trzydzieści kolejnych lat organizował według coraz bardziej skomplikowanego scenariusza. Z biegiem lat podstawowy schemat (procesja po mszy, uczta przed plenerowym ołtarzem, symboliczna orka, apoteoza bogini żniw) stawał się coraz bardziej rozbudowany. Wykorzystywane były elementy okolicznościowej architektury i scenografii, tworzono specjalne kostiumy i rekwizyty. Hołd złożony spersonifikowanej bogini żniw był ostatnią częścią święta. Naoczni świadkowie zaczęli nazywać spersonifikowaną boginię rzymskim imieniem Cerery, co ściągnęło na Marchockiego absurdalne oskarżenia o pogaństwo i bałwochwalstwo, które jednak nie skłoniły go do ustąpienia i do końca życia organizował te niezwykłe uroczystości.
Mińkowce, a town in the far-away Podolia, became a part of history of the Polish theater as the place where the first Polish edition of Shakespeare’s Hamlet, as translated by Jan Nepomucen Kamieński based on Friedrich Ludwig Schröder’s adaptation, was published in 1805. Since 1790, Mińkowice, along with an expansive landed estate of 20 villages, had been owned by Ignacy Ścibor Marchocki. The estate owner chose not to acknowledge the partitions of Poland and established his own “Mińkowice state” sometime after 1795, strongly emphasising its independence from the Russian Empire; he even set up his own boundary markers. He released his peasants from the bond of personal serfdom and laid down laws in the spirit of the Enlightenment; he founded a school, printer, and “music academy.” At the same time, Marchocki flaunted his power and role of “the protector of the people” with extravagant ceremonies, which earned him the reputation of an eccentric or even madman. In reality, just like in Hamlet’s case, it was probably Marchocki’s way of concealing his real intentions from Russian civil officers and neighbours disapproving of social reform. Marchocki established two “state” holidays in his landed estate, the New Year and harvest festival, which was held on 15 August, on the Feast of St Mary the Virgin. The latter was a religious feast combined with a grand, all-day-long spectacle put on by Marchocki for 30 consecutive years according to an increasingly complex and theatrical scenario. As years went by, the basic scheme (a procession after the Mass, a feast in front of an outdoor altar, symbolic ploughing, an apotheosis of the goddess of harvest) became more and more elaborate. Pieces of occasional architecture and stage set, special costumes, and props appeared. A tribute to a personified goddess of harvest was the final and part of the feast. Eyewitnesses started calling the personified goddess by the Roman name of Ceres, which brought onto Marchocki absurd accusations of paganism and idolatry, which, however, did not make him budge, as he kept organising the unusual celebrations until the end of his life.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 4; 5-28
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies