Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Rzemiosło artystyczne"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Rzemiosło artystyczne na Zamku Tarnowice Stare – omówienie dawnych technik zdobniczych mebli na podstawie kolekcji zgromadzonej w Zamku Tarnowice Stare
Craftsmanship at Tarnowice Stare Castle – Analysis of Furniture Decoration Techniques Based on the Castle Collection
Autorzy:
Kempa, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052178.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:
arts and crafts
history of furniture making
restoration
rzemiosło artystyczne
historia meblarstwa
konserwacja
Opis:
Collection of furniture in Tarnowice Stare Castle remains characteristic in terms of their artistic forms, their individual decorative aspects, ornamentation, and of high quality materials used in their production. The furniture collection presented in the castle rooms, has been gathered by the current private owner of the castle and includes mostly items originating from today’s German sites and other European countries such as the Netherlands, France and England. The varied collection of furniture and other objects in the castle enabled deeper analysis of the developing diversity of furniture decoration techniques throughout the centuries, and therefore the most interesting objects of the furniture collection allow to illustrate major trends in the European furniture art within the frames of the 1st phase of furniture craftsmanship development from the Renaissance period to the 19th century and further, omitting the point of 2nd phase where mass production initiated those old decoration techniques to be forgotten. Studying the objects of the collection, one may observe the furniture decorated with the technique of intarsia with inlays not only made of various kinds of wood but also made of brass and tortoiseshell. Furthermore, bronze applications are also known and used as part of furniture decoration. One of the most important exposition in the castle is placed on one of the rooms there and presents variety of bronze applications that firstly appeared in 17th century and later in the 18th century spread throughout the Europe. Those elements, like for example: door handles, edges, furniture legs etc., didn’t only perform the decorative role, but they also often protected delicate elements of the furniture. By choosing the subject of furniture decoration techniques, efforts were concentrated on depicting a conscious dialog between the human and the particular object, in terms o fcraftsman’s mindful awareness of the final product’s shape and form. Finally, in the era of industrial revolution and mass-production, the point was reached, where furniture were deprived of their individuality, decorative and artistic values. Along with mass production furniture became soberly practical and utilitarian object, losing their former status of piece of craftsmanship art.
Meblarstwo jako jedna z profesji rzemiosła artystycznego charakteryzuje się indywidualnym podejściem do formy, artyzmem, dekoracyjnością i wysoką jakością użytych materiałów, co w pełni obrazuje kolekcja dawnych mebli prezentowana na Zamku Tarnowice Stare. Zbiór prezentowany w salach zamkowych, zgromadzony przez obecnego prywatnego właściciela, obejmuje głównie meble pochodzące z dzisiejszych terenów niemieckich oraz krajów takich jak Holandia, Francja czy Anglia. Na podstawie prezentowanych przykładów sztuki meblarskiej możliwe jest prześledzenie rozwoju technik oraz motywów zdobniczych na przestrzeni dziejów, w związku z czym najciekawsze z obiektów sztuki meblarskiej stanowią przyczynek do zobrazowania głównych tendencji w meblarstwie europejskim w ramach pierwszej fazy rozwoju meblarstwa, poczynając od epoki renesansu po XIX wiek. Z kolei całkowicie odrzucona została druga faza rozwoju meblarstwa, jako etap, w którym następuje umasowienie produkcji, a z czasem w zapomnienie odchodzą dawne techniki zdobnicze. Analizując kolekcję zamkowych mebli, możliwe jest przyjrzenie się technice intarsjowania nie tylko różnymi gatunkami drewna, ale również mosiądzem i szylkretem. Ważnym pod kątem ekspozycji zamkowej elementem zdobniczym, któremu poświęcone jest jedno z pomieszczeń wystawienniczych, był pozłacany cyzelowany brąz. Pojawił się na większą skalę w wieku XVII, a zdecydowanie rozpowszechnił w wieku XVIII, pełniąc nie tylko funkcję dekoracyjną, ale także ochronną dla najdelikatniejszych części sprzętów, dziurek do kluczy w zamkach, kantów oraz nóg. Podejmując temat technik zdobniczych w meblarstwie jako jednej z gałęzi rzemiosła artystycznego, szczególna uwaga została zwrócona na świadomy dialog człowieka z materią w celu nadania jej pożądanego kształtu poprzez stosowanie określonych technik. W związku z tym zmiany, w zakresie meblarstwa, jakie przyniosła rewolucja przemysłowa, stanowią cezurę końcową. Wraz z umasowieniem produkcji obiekty tracą swój artyzm oraz indywidualizm, stając się tylko przedmiotem użytkowym, a przestając być dziełem sztuki.
Źródło:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2014, 2, 2; 192-214
2353-2734
Pojawia się w:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dydaktyka uniwersytecka w przestrzeni muzeum religijnego. Zajęcia praktyczne Dokumentacja obiektów i Rzemiosło artystyczne dla studentów Muzeologii UKSW w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
Decorative arts and Documentation classes for museology students at the Warsaw Archdiocese Museum
Autorzy:
Wiśnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783817.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
muzealnictwo
rzemiosło artystyczne
sztuka dekoracyjna
dokumentacja obiektów
sztuka religijna
muzeum wyznaniowe
dydaktyka
museum studies
decorative arts
artefact documentation
religious art
religious museum
didactics
Opis:
The article presents the Decorative arts and Documentation classes for museology students of the Cardinal Stefan Wyszyński University in Warsaw. The main focal point has been the aspects of the course which were taken at the Warsaw Archdiocese Museum. The theoretical background of decorative arts history, combined with the in-depth course on how to prepare proper artefact documentation, is an integral part of BA Museology studies. Due to the lack of a university museum, it was particularly important to provide students with the opportunity to put theory into practice in a real museum, using techniques and artefacts not available at the university. The text analyses particular questions which were beneficial for museum studies adepts as performed in the professional environment. 
Niniejszy tekst prezentuje zajęcia praktyczne z przedmiotów Rzemiosło artystyczne oraz Dokumentacja obiektów dla studentów UKSW, które odbywały się w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Wyszczególnione zostały szczególnie aspekty kursu, który odbywał się w muzeum, jako, że treści teoretyczne wykładane były w warunkach akademickich. Niezwykle ważne okazało się skonfrontowanie wiedzy nabytej podczas wykładów i ćwiczeń z praktycznym kursem dokumentacji obiektów, który w założeniu stanowi integralną część studiów licencjackich na kierunku Muzeologia. Z uwagi na brak muzeum uniwersyteckiego, było kwestią kluczową by zapewnić studentom środowisko, w którym wiedza teoretyczna zostałaby skonfrontowana z praktyką muzealniczą. Tekst analizuje najważniejsze aspekty zajęć w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, które pozwoliły studentom na pracę w profesjonalnym środowisku muzealnym.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 112; 439-452
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesnośredniowieczna biżuteria zachodniosłowiańska
Early Medieval West Slavonic Jewellery
Autorzy:
Kóćka-Krenz, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532800.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
ozdoby
rzemiosło artystyczne
wczesne średniowiecze
zachodnia Słowiańszczyzna
ornaments
artistic craftsmanship
early Middle Ages
western Slavonic territory
Opis:
Ornaments worn in the Middle Ages by inhabitants of the West Slavonic territory were basically not utilitarian in their nature. They Brst of all served to satisfy aesthetic needs. Usually, they were made from non-ferrous metals, mostly from silver, but also from bronze, bronze plated with silver, or even from tin and lead. Sporadically, such ornaments were made from gold, sometimes with additions of decorative stones or organic raw materials. Finds from Ostrów Tumski and Ostrów Lednicki point out that within the main strongholds there were workshops manufacturing artefacts of artistic craftsmanship upon the order of the rulers. Ornaments which survived in archaeological materials allow for saying that their manufacturers made use of various methods, from very simple ones, consisting in cutting shapes from metal sheets, to those requiring special skills, such as Bligree and granulation techniques. Manufacturers developed some of these techniques on the basis of their own manufacturing traditions, while others were developed as a result of the adaptation of the skills of West European craftsmen in the 10GH and 11GH c. This was expressed in a wide use of high quality ornamental techniques, which were perhaps learned from the centers of European artistic craftsmanship of those days. The forms of ornaments and the way of their deposition in burials, demonstrate that particular stress was put on the decoration of the women’s heads and necks, with less attention to the hands. On the other hand, men only sporadically wore rings and necklaces or chains, which underlined their social status. A particular variety of forms can be seen in the ornaments of women’s temples. Such ornaments were attached to headgear—maidens’ headbands or veils in the case of married women. Some ornaments are typical for the entire West Slavonic territory and they are remarkable for their long time of use, with special reference to temple rings. Others were manufactured for a relatively short period of time and their use was limited to certain areas. Jewellery worn in the territory of Central-Eastern Europe fulfilled numerous aesthetic, social and symbolic functions. It completed the dress of that time; it not only decorated clothing but also requested its local nature. Furthermore, it underlined the pertinence to a given social group and one’s position in it. It also demonstrated one’s age and personal attitudes concerning the sphere of beliefs. As to its artistic level, this jewellery was only slightly inferior to the ornaments manufactured in the main cultural centres of Early Medieval Europe. This especially concerns jewellery made and worn in the 10GH and 11GH c.
Źródło:
Studia Lednickie; 2014, 13; 27-38
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały do historii cechowego rzemiosła artystycznego XVIII i pierwszej połowy XIX w. w Nowej Częstochowie
Autorzy:
Jaśkiewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048435.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rzemiosło artystyczne
XVIII-XIX wiek
historia
handicrafts
18th-19th century
history
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1963, 6; 239-263
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolor w weneckim rzemiośle artystycznym XVI wieku
Colour in Venetian Artistic Handicraft in the 16th Century
Autorzy:
Białonowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106512.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rzemiosło artystyczne
Wenecja
szkło
emalia
majolika
Decorative Arts
Venice
glass
email
majolica
Opis:
Weneckie wyroby rzemiosła artystycznego z XVI wieku ze względu na drogocenne materiały, kunszt technologiczny, a także wysoki poziom artystyczny były towarem eksportowym na całą Europę. Odnoście do kilku grup weneckiego rzemiosła artystycznego (szkła, majoliki, miedzianych wyrobów zdobionych emalią czy tkanin jedwabnych) można rozpatrywać zagadnienie walorów kolorystycznych, które wpływały na odbiór tych luksusowych dóbr. Weneccy sprzedawcy barwników – vendicolori – posiadali w swoich sklepach składniki, których używali rzemieślnicy tacy jak: malarze ceramicy, malarze na szkle oraz farbiarze tkanin. W wyrobach weneckiego rzemiosła artystycznego tego okresu dominowały takie barwy jak: czerwień i jej różne odcienie, kobalt oraz żółć.
16th-century Venetian decorative arts from, due to their precious materials, technological craftsmanship, and high artistic level, were an export commodity all over Europe. With regard to several groups of Venetian artistic craftsmanship (glass, majolica, enameled copper or silk fabrics), we can consider the issue of color values that influenced the perception of these luxurious goods. Venetian dye sellers—vendicolori—had ingredients in their stores that were used by craftsmen such as ceramic painters, glass painters and fabric dyers. Red and its various shades, cobalt, and yellow were the colors that dominated the products of Venetian artistic craftsmanship of that period.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 18-31
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polak w Krainie Bokserów. O darze płk. Jagniątkowskiego dla Muzeum Narodowego w Warszawie
Autorzy:
Pinker, Magdalena
Popkowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27693723.pdf
Data publikacji:
2023-09-11
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
proweniencja
Chiny
Wietnam
powstanie bokserów (1899–1901)
Władysław Jagniątkowski (1856– 1930)
Magdalena Jagniątkowska (1866–1944)
rzemiosło artystyczne
dary
Opis:
Artykuł przedstawia wyniki badań proweniencyjnych poświęconych darowi Władysława Jagniątkowskiego (1856–1930) i jego żony dla Muzeum Narodowego w Warszawie. Przekazany w 1930 r. zbiór zabytków pochodzi z terenów Chin oraz Wietnamu, gdzie darczyńca przebywał jako żołnierz kolonialnej armii francuskiej, biorąc udział w tłumieniu powstania bokserów. Na podstawie nietypowych źródeł – tekstów pisanych przez Jagniątkowskiego – autorki analizują okoliczności powstania zbioru. Wieloaspektowa kontekstualizacja daru w oparciu o badane teksty prowadzi do hipotez na temat wpływu osobistych doświadczeń darczyńcy oraz uwarunkowań kolonialnych na proweniencję zabytków. Badania nad pochodzeniem daru Jagniątkowskich są dobrym przykładem potencjalnych trudności, z którymi mierzą się osoby w muzeach starające się opracować pełną proweniencję obiektu. Wpisują się one również w coraz powszechniejsze badania nad weryfikacją zachodnich kolekcji sztuki chińskiej, budowanych w okresie powstania bokserów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 98-105
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nasiona nie tylko dla grubodzioba, czyli rzecz o leśnej biżuterii
Seeds not only for the hawfinch; few words about the forest jewelry
Autorzy:
Fraczek, M.
Bujoczek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/882677.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Tematy:
uboczne uzytkowanie lasu
nasiona
wykorzystanie
bizuteria
rzemioslo artystyczne
edukacja przyrodnicza
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2014, 16, 1[38]
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja artystyczna w dobrach bialskich Anny z Sanguszków Radziwiłłowej
Artistic Education in Bialskie , Endowments of Anna Sanguszko Radivill
Autorzy:
Zaborowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459757.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Biała Radziwiłłowska (Podlaska), sztuka XVIII wieku, Radziwiłłowie, rzemiosło artystyczne, edukacja artystyczna
Biała Radziwiłłowska (Podlaska), 18. century art, Radivill's family, arts and crafts, education in art
Opis:
Anna Sanguszko Radivill (1676-1746) became a wife of Karol Stanislav Radivill in 1692. She went to this family from Nieśwież and remained devoted to them as a mother of five children. When she became a widow in 1719, she took the control and started restructuring Radivill's estates by creating worhshops, studios and factories of arts and crafts. The aim of her actions was to gather the goods and strengthen the family image by finalizing sacral and private foundations which had been started by her husband and his mother Katarzyna Sobieska Radivill.
Anna z Sanguszków Radziwiłłowa (1676-1746) w 1692 r. została żoną Karola Stanisława Radziwiłła. Weszła do rodu linii nieświeskiej i pozostawała mu oddana jako matka pięciorga dzieci. Gdy w 1719 r. owdowiała, przejęła rządy i zrestrukturyzowała dobra, rozwijając w nich warsztaty, pracownie i manufaktury rzemiosła artystycznego. Celem jej działań było pomnożenie majątku i wzmocnienie wizerunku rodu przez dokończenie fundacji sakralnych i prywatnych rozpoczętych przez męża i teściową, Katarzynę z Sobieskich Radziwiłłową. Musiała pozyskać i wykształcić znaczne grono wykwalifikowanych pracowników, których dotychczas nie było w dobrach bialskich.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 227-237
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZABYTKOWE DZWONY KOŚCIELNE W WIELKOPOLSCE STAN ZACHOWANIA I PERSPEKTYWY BADAWCZE
HISTORIC CHURCH BELLS IN GREAT POLAND THEIR STATE OF PRESERVATION AND RESEARCH PROSPECTS
Autorzy:
Łuczak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536885.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
dzwony kościelne
rzemiosło artystyczne
wielkopolskie dzwony
Julius Kohte
Teofil Gapczyński
odlewnie ludwisarskie
Antoni Białkowski
Bracia Felczyńscy
Karol Schwabe
tonacja dzwonu
Opis:
Bells are forms of handicraft which have recently aroused great interest, not only as historical artifacts but also as a rich source of knowledge in humanistic and polytechnic studies. The value of bells is established by their sacred and musical functions. For contemporary researchers, the devotional, commemorative and aesthetic traditions inherent in them are also important. As yet the subject of historic founded objects on the territory of Great Poland has not been addressed by any synthetic study. At the same time, a relatively large amount of archival material has been preserved which could be used fruitfully in creating of a monograph on this subject. Among the church bells on the territory of Great Poland one may find historic objects dating from various epochs: from the middle ages (the mid-15th century) up to contemporary times. The chronological cross section of the preserved objects is the result of chance or purposeful destruction (pillaging, war requisitions) on the one hand, and on the other, founding mainly out of the necessity to equip a church with new instruments. In Great Poland, workshops and foundries are widely represented, as well. Those who created the oldest bells will remain anonymous; beginning in the 16th century it was more and more common to immortalize the artisan’s name and the foundry’s name on the bells. There are numerous works by important workshops operating in more modern times in Gdańsk, Toruń or Wrocław, as well as other local producers in Poznań and Leszno. From the 19th century the dominance of the Poznań foundries is noticeable, and those which were located in Prussia (later the German Imperium), which was, understandably, due to political reasons. After regaining independence in 1919, the great foundries in Przemyśl, Biała koło Bielska, Gdańsk and Poznań came to the forefront. An interesting thread which deserves more detailed research may be seen in the changes in founding customs. The oldest bells are the fruit of founding that was paid for by the church. With the passage of time, the significance of secular patrons of churches grew, and in the most modern period, that of the entire community of the parish. Bells were frequently founded as a devotional offering and as a memorial to the service and piety of donors. The content of the historical and sacred inscriptions that appear on bells is also a valuable source of knowledge about the subject of changes in religiousness. Decorative forms, apart from raising the value of a historic object, allow for the investigation of trends and artistic ambitions among their founders. Identification and recognition of the state of preservation of the historic bells in Great Poland, from the standpoint of protecting them, is essential because of recent, growing threats. On the basis of preliminary research, it may be estimated that only one third of these objects are registered. The Regional Center for the Research and Documentation of Historic Sites in Poznań, in cooperation with the Voivodeship Bureau for the Protection of Historic Sites in Poznań, has undertaken activities which intend to establish the state of preservation of historic bells and identify possible threats. Their results, along with preliminary archival research, will comprise the initial materials for the creation of a synthetic publication.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2005, 2; 20-28
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura, wystrój i symbolika klasztorów kapucyńskich na przykładzie klasztoru krośnieńskiego
The architecture, interior design and symbolism of Capuchin monasteries exemplified by the monastey in Krosno
Autorzy:
Rotter, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218425.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
kapucyni
klasztor
architektura
wyposażenie wnętrz
symbolika
malarstwo
rzeźba
rzemiosło artystyczne
styl artystyczny
Capuchin
cloister
frunishings
symbolic
painting
sculpture
handicraft
artistic style
Opis:
Zakon Braci Mniejszych Kapucynów powstał po 1525 roku w wyniku reformy, której inicjatorem był o. Matteo da Bascio. Niemal od początku swego istnienia kapucyni wykształcili pewien zauważalny styl w sztuce, charakterystyczny dla wznoszonych przezeń klasztorów, w których konkretnym zasadom podlegała nie tylko sama architektura kościoła i klasztoru, ale i wyposażenie wnętrza, malarstwo, rzeźba czy rzemiosło artystyczne. Utrzymanie jednolitego stylu architektonicznego było możliwe nie tylko dzięki rygorystycznym przepisom, ale i żywej tradycji. Cechy budownictwa kapucyńskiego posiadając bardzo wyraźny rys semantyczny, podkreślają duchowość i tradycję Zakonu.
The Order of Capuchin Friars Minor originated in 1525 as the result of the reform initiated by Fr. Matteo da Basico. Almost from the beginning of its existence the Capuchins developed a certain noticeable art style, characteristic for the monasteries they built, in which the church’s and the monastery’s architecture as well as the interior design, painting, sculpture or craft were subjected to strict rules. Maintaining a uniform architectural style was possible not only through rigorous rules but also through live tradition. Capuchin architecture by its very distinct semantic feature emphasises the spirituality and tradition of the Order.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 233-249
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kimono w kulturze Japonii – od ubioru po symbol „japońskości”
The Kimono in Japanese Culture – from Dress to the Symbol of “Japaneseness”
Autorzy:
Kamińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37234509.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kimono
dziedzictwo kulturowe
„japońskość”
tożsamość kulturowa
rzemiosło artystyczne
cultural heritage
“Japaneseness”
cultural identity
kōgei
Opis:
Kimono to jedna z najbardziej rozpoznawalnych form komunikujących jednoznacznie przynależność do japońskiego kręgu kulturowego. Nazywane jest strojem tradycyjnym, ubiorem narodowym, a także symbolem „japońskości”. Badania przeprowadzone w Kioto oraz Tokio wykazały, iż jest ono bez wątpienia zwierciadłem kultury, w której powstało. Dotyczy to nie tylko samej formy i ornamentu, będących zbiorem zakodowanych znaczeń symbolicznych, lecz również sposobu, w jaki kimono powstaje, jak jest noszone, związanych z tym zachowań kulturowych, a także roli społecznej, jaką odgrywa. Szczególnie trudnym okresem dla kimona był okres Meiji (1868–1912). Poprzez podział ubioru na „japoński” wafuku oraz „zachodni” yōfuku kimono stało się narzędziem do podkreślania różnicy między tym, co zachodnie, i tym, co japońskie. W ten sposób przerodziło się w instrument wykorzystywany do wzmocnienia tożsamości narodowej, przywoływany w dyskusjach o unikatowości kultury japońskiej. Oprócz wyżej wymienionych aspektów musimy pamiętać przede wszystkim o tym, iż kimono to dzieło sztuki „do noszenia”, reprezentujące tradycyjne rzemiosło artystyczne kōgei. Stanowi ono ważne dziedzictwo kulturowe zarówno jako część życia codziennego, artefakt w przestrzeni muzealnej, jak i źródło inspiracji dla japońskich i zachodnich artystów. Celem artykułu jest ukazanie kimona jako integralnej części kultury japońskiej z jednoczesnym uwzględnieniem jego wartości artystycznej, próba dekodowania znaczenia tej formy ubioru jako symbolu „japońskości” i refleksja nad obecnością „przeszłości” w „teraźniejszości”.
The kimono stands out as one of the most recognizable forms that clearly communicates Japanese cultural affiliation. It is called a traditional costume, a national costume, and a symbol of “Japaneseness”. My research in Kyoto and Tokyo has shown that the kimono clearly serves as a mirror of the culture from which it originates. This includes its form and decoration, craftsmanship in its making, how it is worn, the cultural norms associated with it, and the social role it fulfills. Selected aspects are discussed using the example of women’s kimonos, taking into account the historical perspective. It provides valuable insights into cultural patterns and social interactions characteristic of Japanese culture. The article highlights the fact that the kimono is a work of art “to be worn”, representing traditional Japanese craftsmanship of kōgei. It is an important cultural heritage, an object of daily life, a cherished artifact in museum exhibitions, and a source of inspiration for Japanese and Western artists. However, we must remember that during the Meiji period (1868–1912) it became a tool for reinforcing national identity, invoked in discussions about the uniqueness of Japanese culture. The aim of this article is to emphasize the kimono as an integral part of Japanese culture, taking into account its artistic significance, the meaning of this form of dress as a symbol of “Japaneseness”, and a reflection on the interplay between the present and the past.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 407-428
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inskrypcja poetycka na contrasigillum Leszka Czarnego
Poetic inscription on Leszek the Black’s contrasigillum
Autorzy:
Okniński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520794.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sigillography
ideology of power
heraldry
Latin poetry
artistic craftsmanship
sfragistyka
ideologia władzy
heraldyka
poezja łacińska
rzemiosło artystyczne
Opis:
W artykule przedstawiono nową próbę rekonstrukcji i interpretacji inskrypcji poetyckiej w otoku pieczęci odwrocia księcia Leszka Czarnego z okresu jego rządów w księstwie krakowskim (1279–1288). Epigram napieczętny został poddany analizie na szerokim tle porównawczym, z wykorzystaniem licznych zabytków polskiej i zachodnioeuropejskiej sfragistyki średniowiecznej.
The article is a new attempt to reconstruct and interpret the poetic inscription around the rim of the counterseal of Duke Leszek the Black from the period of his reign in the Duchy of Cracow (1279–1288). The seal epigram has been analysed against a broad comparative background, with the use of numerous Polish and West European mediaeval seals.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2022, 60; 125-132
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies