Temat: WARSAW - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Czy Warszawa mogła być inaczej odbudowywana – alternatywna historia miasta
Could Warsaw be differently rebuilt – alternative history of the city
Autorzy:: Chmielewski, J. M.
Szczypiorska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366518.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Warszawa
odbudowa
koncepcje
realizacje
Warsaw
reconstruction
concepts
implementations
Opis:: Zarysowując alternatywną koncepcję powojennej odbudowy Warszawy uznano za celowe przypomnieć, że w latach powojennych dyskutowano nad kształtem przyszłej Warszawy, a nawet nad jej stołecznym statusem. Z jednej strony występowali architekci pragmatycy, którzy nieźle funkcjonowali na prywatnym rynku zleceń projektowych i widzieli szansę odbudowy zniszczonych domów przez ich dotychczasowych właścicieli. Do tej grupy można zaliczyć także miłośników historycznego miasta pragnących odbudować zniszczone zabytki. Z drugiej strony silną grupę tworzyli radykałowie głoszący konieczność totalnych zmian w zabudowaniu miasta kapitalistycznego. Ci o socjalistycznych poglądach, domagali się natychmiastowego przejęcia terenów miejskich przez gminę, ponieważ ich zdaniem bez komunalizacji nie będzie możliwa przebudowa Warszawy. W artykule zestawiono dwie wstępne koncepcje odbudowy Warszawy z początku 1945 roku dla odzwierciedlenia rysujących się w owym czasie różnic w postawach, także społecznych w środowisku urbanistów i architektów. Omówiono podłoże ideologiczne, typowe nie tylko dla Polski, przyświecające koncepcjom przebudowy miast po zniszczeniach wojennych. Przedstawiono sytuację zniszczonej Warszawy i prowadzone działania Biura Odbudowy Stolicy (BOS). Przypomniano rozważania Lecha Niemojewskiego o odbudowie Warszawy oraz opinię Tadeusza Tołwińskiego o szkicowym planie Warszawy wykonanym przez BOS. Zarysowano prawdopodobne cechy przestrzenne jakie mogłaby uzyskać Warszawa gdyby jej odbudową sterowała inna grupa planistów. W podsumowaniu wymieniono – co w Warszawie bezpowrotnie utracono, co osiągnięto i czego nie udało się osiągnąć.
While outlining an alternative concept of post-war reconstruction of Warsaw, it is expedient to recall that the future shape of Warsaw and even its capital status were discussed in the post-war years. On the one hand, there were architects pragmatists who functioned well in the architectural projects market and saw a chance to rebuild the destroyed houses by their current owners. This group included admirers of the historic city who wanted to rebuild damaged monuments. On the other hand, an influential group of radicals promoted the momentus changes of the capitalist city. Those with socialist views demanded immediate taking of urban land by the municipality, because they believed that without communalisation reconstruction of Warsaw was not possible. The article discusses two preliminary concepts for the reconstruction of Warsaw from early 1945 to reflect the differences in attitudes amongst urban planners and architects. It also discusses the ideological basis, not only typical for Poland, that guided the concepts of urban reconstruction after the World War II. The situation of destroyed Warsaw and ongoing activities of Bureau of Capital Reconstruction (BOS) were also portrayed. The opinion of Tadeusz Tołwiński about the sketch map of Warsaw made in BOS was recalled and the likely spatial characteristics were outlined for reconstruction of Warsaw to show potentially what it would look like if it was reconstructed by another group of planners. The final part summarises: what Warsaw irretrievably lost, what has been achieved and what could not be realized.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2015, 60, 1; 5-43
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Frontem do Wisły. Architektura Wybrzeża Kościuszkowskiego i środkowej części warszawskiego Powiśla w latach 1910–1939
Overlooking the Vistula. The Architecture of the Kościuszko Embankment and the middle of the Powiśle Disctrict in Warsaw, 1910–1939
Autorzy:: Burno, F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366509.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Powiśle
architektura Warszawy 1910-1939
plan regulacji Warszawy
modernizacja Powiśla
Warsaw architecture in 1910–1939
Warsaw regulation plan
modernization of Powiśle
Opis:: Artykuł omawia historię powstania nadwiślańskiego bulwaru w Warszawie – Wybrzeża Kościuszkowskiego. Przedstawione zostały dzieje urbanizacji tego fragmentu miasta, zaprezentowane pierwsze znaczące budowle, wzniesione przed I wojną światową. W artykule dużo miejsca poświęcono także historii rozwoju fragmentu Powiśla, terenu położonego między ulicą Tamka i ulicą Czerwonego Krzyża. Opisane zostało przekształcenie Powiśla w latach 30. XX w. z zaniedbanej peryferyjnej dzielnicy, przeprowadzone dzięki warszawskim urbanistom i władzom miejskim, w jeden z bardziej reprezentacyjnych fragmentów stolicy. W tej pracy starano się zwrócić uwagę na momenty przełomowe, decydujące o przyspieszeniu procesów urbanizacyjnych Powiśla takich, jak: budowa Mostu Poniatowskiego czy ogłoszenie przez prezydenta miasta, Stefana Starzyńskiego programu „Warszawa frontem do Wisły”. Oprócz zaprezentowania projektów i budowli w artykule przedstawiono także szersze zjawiska kulturowe, związane z modernizacją Powiśla i rozbudową nabrzeży przy Wybrzeżu Kościuszkowskim. Pokazano np. jak teren ten wykorzystywano do politycznych wieców, opisano również nadwiślańskie miejsca sportu i rekreacji.
The article concerns the history of Warsaw’s boulevard, Wybrzeże Kościuszkowskie. It discusses the urbanization of the Powiśle district in Warsaw, touching upon the most important buildings erected there before WW I. Much attention is also devoted to the history of the development of the part of Powiśle located between the Tamka and Czerwonego Krzyża streets, especially to the transformation of this previously neglected area into one of the most elegant parts of the capital, achieved thanks to the initiative of Warsaw urban planners and the municipal authorities. The paper also stresses the turning points that sped up the urbanization process in Powiśle: the construction of the Poniatowski Bridge and the “Facing the Vistula” programme initiated by the major of Warsaw, Stefan Starzyński. In addition to buildings and designs, the paper discusses wider cultural phenomena connected with the urbanization of Powiśle and the extension of Wybrzeże Kościuszkowskie boulevards, e.g. the use of the area for rallies as well as for sport and recreation.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2015, 60, 3; 31-68
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kontynuacja „fabryki” i losy zbiorów pałacu w Wilanowie po śmierci króla. Nieznane wilanowskie archiwalia artystyczne z lat 1698-1720 w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie i Archiwum Warszawskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Zakroczymiu
The continuation of the ‘factory’ and the fortunes of the Wilanów Palace collection after the king’s death. Unknown Wilanów artistic archival materials from 1698 to 1720 in the collection of the University Library in Warsaw and the Archives of the Warsaw Province of the Order of the Friars Minor Capuchin in Zakroczym
Autorzy:: Wardzyński, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057735.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Tematy:: Warsaw
Wilanów
the Sobieskis
Capuchin monks
correspondence
property inventories
Antonio Perti
Opis:: This article presents and analyses six unpublished documents that concern the continuation of the villa 'factory', the maintenance of the garden and the Wilanów manor a few years after the death of King Jan III, during the administration of the estate by Prince Aleksander Benedykt. Four of them are letters written in January 1698 and spring 1699 by Jan Kazimierz Żeligowski, plenipotentiary and administrator of the Wilanów estate, to Aleksander. They are held in the Manuscripts Department of the University of Warsaw Library. The letters contain key information on the appointment of the stuccoer Antonio Perti as head of this 'factory' and the scope of his responsibilities and circle of collaborators between 1699 and 1704, as well as a detailed description of the damage caused to the palace by the lack of adequate supervision in the preceding period. Żeligowski's account is supplemented by news of other investments in Wilanów and undertakings made during this period. These sources are a valuable addition to the accounting archives and property records from the Vilnius collection (LVIA) compiled and published in 2014 by Aleksandra Skrzypietz. The last two documents come from the same collection and other Sobiesciana from the Archive of the Warsaw Province of the Order of Friars Minor Capuchin at the 'Honoratianum' Spirituality Centre in Zakroczym were used for their correct interpretation. This is a list, drawn up on 1 March 1720, of the movable property of Wilanów divided between the princes Jakub Ludwik and Konstanty Władysław. Until then, they were part of the deposit in the Warsaw Capuchin monastery, in the rooms of the royal suite and in the upper oratory - the place where the royal coffin was displayed. The creation of the inventory and the final distribution of the movables may be connected with the sale of Wilanów by the princes to Elżbieta Helena Sieniawska née Lubomirska, the wife of the Grand Crown Hetman, which was not finalised until 1720.
Źródło:: Studia Wilanowskie; 2021, XXVIII; 99-163
0137-7329
2720-0116
Pojawia się w:: Studia Wilanowskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Dzieje obrazu „Opłakiwanie” z kościoła wizytek w Warszawie
The history of the painting "Lamentation" from the church of the Visitation Order in Warsaw
Autorzy:: Pyzel, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057724.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Tematy:: Jan Reisner
Lamentation [Opłakiwanie]
Church of the Holy Saviour in Warsaw
Janina Bylica
Wiesław Kononowicz
Second World War
Bishop Wacław Majewski
Church of the Visitation Order in Warsaw
Opis:: The paper presents the history, primarily the twentieth-century history, of a painting titled Lamentation [Opłakiwanie], at the present moment displayed on the northern wall of the presbytery of the Church of the Visitation Order in Warsaw. The study is based primarily on documents held in the Archives of the Convent of the Visitation Order in Warsaw. The painting, created by Jan Reisner, in 1698 was donated by his wife to the convent of the Sisters of the Visitation in Warsaw. According to the preserved inventories, it decorated the main altar in one of the chapels and was later kept in the sacristy, while in the nineteenth century it hung on the northern wall of the presbytery, opposite the cloister choir. This was its location until the outbreak of the Second World War. Shortly after the fall of the Warsaw Uprising, it was removed from the church and disappeared in unclear circumstances. At the end of 1947 and in early 1948, one of the nuns came across it in the Church of the Holy Saviour in Warsaw. Extant correspondence records how the nuns attempted to recover the painting and reveals the dramatic fortunes of the work in the final months of the war and after its end. The painting, found shortly after the entry of the Red Army to Warsaw on 17 January 1945, was handed over to Father Wacław Majewski, the then parish priest in the arch-cathedral of St. John the Baptist. He commissioned its conservation and decided to place the work in the church. Eventually, the painting returned to the Church of the Visitation Order in October 1948. In 1968, it underwent thorough conservation which not only made it possible to determine the scale of damage, but also revealed the preserved original sections. Shortly after its completion, a paper by Mariusz Karpowicz was published; the author attributed the painting to Jan Reisner, a court painter of King Jan III, who at that time was quite unknown.
Źródło:: Studia Wilanowskie; 2021, XXVIII; 165-204
0137-7329
2720-0116
Pojawia się w:: Studia Wilanowskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Systematyka form historyzmu w pracach warszawskiego architekta na przykładzie twórczości Juliana Ankiewicza
Historicist forms in the designs of 19th century Warsaw architect as exemplified by the works of Julian Ankiewicz
Autorzy:: Szustakiewicz, I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366524.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Warszawa
architektura XIX w.
historyzm
Julian Ankiewicz
Warsaw
19th century architecture
historicism
Opis:: Architekci czynni w XIX wieku w swoich projektach wykorzystywali język formalny, wykształcony w różnych epokach i różnych obszarach geograficznych - historyzm był stylem, zawierającym liczne nurty i odcienie. Styl ten ewoluował. Fazę wczesną charakteryzowało intuicyjne i subiektywne wykorzystywanie wzorów historycznych, co prowadziło do stylowego synkretyzmu i łączenia form o różnorakiej proweniencji. Dojrzały historyzm cechowało dążenie do czystości stylowej i poprawne posługiwanie się motywami dawnej architektury. Okres późny to faza eklektyczna, gdzie w ramach jednej kompozycji stosowano motywy historyczne pochodzące z różnych epok. Artykuł prezentuje dorobek architekta Juliana Ankiewicza w zakresie stosowanych przez niego rozwiązań stylistycznych. Scharakteryzowane zostały dzieła, reprezentujące poszczególne nurty stylowe architektury historyzmu: nurt neorenesansu - reprezentowany w największej liczbie realizacji, nurt arkadowy, neogotyk, neobarok i nurt orientalny. Twórczość Juliana Ankiewicza stanowi odbicie tendencji, kształtujących krajobraz architektoniczny Warszawy w drugiej połowie XIX wieku. Zatem jej analiza przyczynić się może do lepszego rozpoznania cech stylowych warszawskiej architektury historyzmu.
Nineteenth century architects used a formal language developed in the course of many centuries and across many geographical areas - Historicism was a style that encompassed a variety of trends and shades. It evolved. In the early phase, it used historic patterns in an intuitive and subjective manner to merge styles in a syncretic manner and combine forms of different origins. Mature Historicism was characterised by pursuing stylistic purity and appropriate use of historic architectural motifs. The late phase was eclectic and proposed mixing motifs from various periods in one façade. This article is an attempt to present and analyse the legacy of Julian Ankiewicz and study the stylistic solutions he used. The architect’s designs included works which reflected a number of stylistic trends of historicist architecture: the most represented Renaissance Revival, but also Rundbogenstil, Gothic Revival, Baroque Revival and Oriental style. The works of Julian Ankiewicz generally reflect the tendencies that shaped the architectural climate of Warsaw in late 19th century. Analysing them can therefore contribute to better understanding of the stylistic features of historicist architecture of Warsaw.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 1; 57-96
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Le Corbusier w Warszawie i na Górnym Śląsku
Le Corbusier in Warsaw and Upper Silesia
Autorzy:: Nakonieczny, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366617.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Le Corbusier
Warszawa
Dolny Śląsk
architektura XX w.
Warsaw
Upper Silesia
20th century architecture
Opis:: Rok 2012 zapisze się w pamięci świata kultury obchodami 125 rocznicy urodzin Le Corbusiera (1887-1965), wielkiego architekta XX wieku. Uroczystości rocznicowe w Polsce nie ograniczyły się jedynie do celebrowania daty urodzin guru światowego modernizmu przypadającej na dzień 6 października 1887 roku. Organizator obchodów roku Le Corbusiera - Centrum Architektury w Warszawie - przygotował specjalny program edukacyjno-artystyczny pod nazwą "Le Corbusyear" włączając szacowne instytucje, środowiska twórcze i naukowe z kraju i z zagranicy. Według kuratora obchodów, Grzegorza Piątka, pomysł zrodził się "(...) wokół ideowej obecności i nieobecności Le Corbusiera w Polsce (...), by stworzyć okazję (...) do rozszyfrowania jego śladów w naszych miastach i osadzenia dorobku polskich architektów w światowym kontekście intelektualnym, ale również do refleksji nad żywotnością ideałów modernistycznej urbanistyki(...)" i dotyczył cyklu różnorodnych imprez odbywających się w Warszawie, Katowicach i Tarnowie. Autor artykułu przygotowywał katowicką edycję wydarzenia Le Corbusyear, tworząc koncepcję szlaku tropami idei Le Corbusiera w Katowicach oraz prezentując poniższy tekst podczas warszawskiego spotkania, w którym udział wzięli: Charles Jencks, Arthur Rüegg, Charles Knevitt.
The year 2012 will be remembered in the cultural world as the 125th anniversary of the birth of Le Corbusier (1887-1965), the great architect of the 20th century. In Poland, the organiser of the Year of Le Corbusier - Centrum Architektury (Centre of Architecture) in Warsaw - did not content itself with celebrating the birthday of the guru of global modernism, who was born on 6 October 1887, but also prepared a special educational and artistic programme entitled "Le Corbusyear", and invited the participation of many esteemed institutions, artists and researchers from Poland and all over the world. According to the principal organiser of the celebrations, Grzegorz Piątek, the idea came from "(...) Le Corbusier's ideological presence and absence in Poland (...) in order to create an opportunity to (...) seek traces of his influence in our urban architecture and place the legacy of Polish architects in the global intellectual context, but also to reflect upon the robustness of modernist urban planning ideals (...)". The project entailed a number of events that took place in Warsaw, Katowice and Tarnów. I myself organised Le Corbusyear in Katowice, following the concept of tracing Le Corbusier's ideas in Katowice. This text has been presented at a Warsaw meeting with the participation of Charles Jencks, Arthur Rüegg and Charles Knevitt.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2012, 57, 4; 26-38
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Najdawniejsze domy własne architektów w Warszawie
Earliest architects own houses in Warsaw
Autorzy:: Gajda, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366578.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Warszawa
domy własne architektów
architektura polska XVII-XVIII w.
Warsaw
architects' own houses
Polish architecture of 17th and 18th centuries
Opis:: W okresie XVII i XVIII wieku kilku warszawskich architektów wzniosło dla siebie w mieście lub jego najbliższych okolicach stałe siedziby. Były to budowle o zróżnicowanym charakterze – dworki, pałacyki, kamienice, często z funkcjami towarzyszącymi zapewniającymi dodatkowy dochód, niezależny od aktualnego zapotrzebowania na usługi właścicieli takimi, jak karczma czy cegielnia lub lokale na wynajem. W niektórych przypadkach były to budynki – wizytówki twórczości, świadczące o pozycji zawodowej i zdolnościach inwestorów.
During the 17th and 18th centuries a few of Warsaw's architects built themselves permanent seats. These were buildings of different types – manors, small palaces and tenement houses, frequently with additional functions such as an inn or a brickyard, or premises for rent, providing supplementary profit, independent of the market's need for their owners' services. In some cases those buildings were showcases of their owners architectural work, a testimony of professional position and creative abilities of their proprietors.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2014, 59, 1; 29-44
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rola konserwatora wojewódzkiego w ochronie i zarządzaniu Pomnikiem Historii na przykładzie Warszawy i Mazowsza
The role of Voivodeship conservator of monuments in protection and management of historic monuments on the example of Warsaw and Mazovia
Autorzy:: Lewicki, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1204940.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:: pomniki historii
Warszawa
Żyrardów
Płock
Pułtusk
Czersk
Opactwo koło Sieciechowa
Krasne
Brochów
Sulejówek
Czerwińsk nad Wisłą
Radom
Węgrów
Iłża
Szydłowiec
Porzecze Mariańskie
historical monuments
Warsaw
Porzecze Marianske
Opis:: W tekście omówiono rolę Konserwatora Wojewódzkiego w ochronie i zarządzaniu Pomnikiem Historii na przykładzie działań w Warszawie i na Mazowszu. Najważniejszą rolą Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków jest pełnienie nadzoru konserwatorskiego nad zabytkami znajdującymi się na terenie Pomnika Historii. W ten sposób WKZ może upowszechniać wysokie standardy w prowadzonych pracach konserwatorskich i tworzyć wzorce ochrony i konserwacji na tym obszarze, a także prowadzić działania promocyjne. Omówiono wszystkie obiekty będące Pomnikami Historii z terenu Mazowsza, a także złożone wnioski i wymieniono te zabytki, które zasługują na rangę Pomnika Historii. Mimo narzuconych prawnie ograniczeń Wojewódzki Konserwator Zabytków może być aktywnym uczestnikiem systemu ochrony zrównoważonego rozwoju Pomników Historii i wszystkich zabytków oraz wykonawcą polityki państwa dotyczącym narodowego dziedzictwa. Może też bardzo sprawnie łączyć zrównoważony rozwój obszarów Pomników Historii z ochroną konserwatorską i z rozwojem oraz z przystosowaniem ich do zmieniających się potrzeb życia.
The text discusses the role of the Voivodeship Conservator in the protection and management of a Historic Monument on the example of activities in Warsaw and Mazovia region. The most important role of a Voivodeship Conservator of Monuments is to carry out supervision over objects of heritage located within the area of a Historic Monument. By doing so, the VCM can promote high standards of conservation work and create examples of protection and conservation projects in an area, as well as conduct promotional activities. Presented here are all objects registered as Historic Monuments in the Mazovia region, as well as the submitted applications and the listed monuments that deserve to be bestowed the rank of the Historic Monument. Despite the restrictions imposed by law, the VCM may actively work for the protection of Historic Monuments and be the executor of the national heritage policy. It can also very efficiently combine sustainable development considerations of the areas of Historic Monuments with the requirements of conservation, development, as well as protection and adaptation to the changing needs of life.
Źródło:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 89-109
2543-6422
Pojawia się w:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: «Kołysałem się tą myślą»: Historia niezrealizowanego projektu fotograficznego Michała Chomińskiego
«I was swaying with this thought»: The Story of a Photography Project by Michał Chomiński That Never Came to Be
Autorzy:: Wanicka, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47223868.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Michał Chomiński
dziewiętnastowieczna fotografia teatralna
historia teatru polskiego 1765–1880
emploi
Teatry Warszawskie
Konrad Brandel
kolekcjonerstwo
nineteenth-century theater photography
history of the Polish theatre 1765–1880
actor's craft
Warsaw State Theaters
collecting
Opis:: Artykuł dotyczy niezrealizowanego projektu fotograficznego autorstwa Michała Chomińskiego (1819–1886), aktora i kronikarza Teatrów Warszawskich. Oparta na materiałach źródłowych, częściowo publikowanych w aneksie, rekonstrukcja nieopisanej dotąd historii wydania Galerii Artystów Dramatycznych Teatrów Warszawskich poszerza refleksje nad początkami polskiej historiografii teatralnej. Chomiński został ukazany jako pierwszy kolekcjoner ikonografii teatralnej, który docenił wagę fotografii jako dokumentu. Ramę metodologiczną artykułu stanowią wybrane aspekty kulturoznawczych studiów nad praktykami kolekcjonerskimi.
This article discusses a photographic project by Michał Chomiński (1819–1886), an actor and chronicler of the Warsaw State Theaters. Based on primary sources (partly included in the appendix), this reconstruction of the hitherto untold story of Chomiński’s Gallery of Dramatic Artists of Warsaw Theaters broadens our knowledge of the beginnings of Polish theater historiography. Chomiński is shown as the first collector of theater iconography who appreciated the documentary value of the photograph. The methodological framework of the article is based on selected aspects of research on collecting practices from a cultural studies perspective.
Źródło:: Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 1; 37-72
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:: Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Działalność urbanistyczna i przepisy budowlane Królestwa Polskiego (1815-1915) w planach regulacji warszawskiej Pragi
The town-planning and building directives operative in the Congress Kingdom of Poland (1815-1915) as reflected in the regulation plans of the Praga quarter in Warsaw
Autorzy:: Grabiszewska, L.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366540.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: plany regulacyjne
urbanistyka Królestwa Polskiego
przepisy budowlane Królestwa Polskiego
warszawska Praga
regulation plans
urban of the Kingdom of Poland
building directives operative in the Congress Kingdom of Poland
Praga quarter in Warsaw
Opis:: Planowanie działalności urbanistycznej w latach 1815-1915 związane było z akcją sporządzania planów regulacyjnych miast zorganizowaną przez władze państwowe. Na przestrzeni stu lat działalność ta miała różny zakres i charakter, polegając głównie na porządkowaniu miast, przebudowie sieci ulicznej, poszerzaniu i prostowaniu przebiegu ulic, przekształcaniu głównych rynków w place publiczne, tworzeniu placów targowych na peryferiach. Do większych akcji urbanistycznych związanych z wykonywaniem planów regulacyjnych w skali całego miasta należało zakładanie nowych dzielnic np. dla rzemieślników lub dla ludności żydowskiej oraz przebudowa układu komunikacyjnego wynikająca z konieczności wprowadzania do miast komunikacji drogowej, tranzytowej, co miało miejsce w latach 40. XIX w. oraz kolejowej – od połowy wieku. Ważnym tematem planów regulacyjnych było również ścisłe określanie granic miasta, wyznaczanych okopami. Sposób sporządzania planów regulacyjnych, wpływ przepisów budowlanych i administracyjnych oraz wzorce i inspiracje planistyczne na zmieniające się na przestrzeni wieku zasady ich tworzenia można prześledzić na przykładzie planów regulacyjnych dotyczących rozwoju struktury urbanistycznej warszawskiej Pragi.
The planning of urban development in the Kingdom of Poland in the years 1815-1915 was connected with the authorities’ scheme of preparing regulation plans for towns. Within the hundred years in question the scope and character of the actions undertaken differed; they mainly consisted in adjusting street networks, widening and straightening streets, turning markets into public squares and moving market places to the peripheries. More extensive holistic town-planning enterprises concerned establishing special new quarters, e.g. for artisans or for Jews, or restructuring communications routes in connection with the development of transit roads in the 1840s and of railway lines since the 1850s. An important objective of regulation plans was also to delimit strictly the borders of towns, which were marked with embankments. Methods of preparing regulation plans, their conditioning by building and administrative directives, and the influence of changing urban-planning models and inspirations on the rules behind them can be traced using the example of the plans that determined the structure of the Praga quarter in Warsaw.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 3; 67-92
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Wystawa Budowlano-Mieszkaniowa Banku Gospodarstwa Krajowego na Kole w Warszawie w 1935 r. - ku poprawie budownictwa mieszkaniowego
Housing Development Exhibition of Bank Gospodarstwa Krajowego (National Economy Bank) in Koło, Warsaw, in 1935 - towards the improvement of residential housing
Autorzy:: Hanaka, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366570.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Wystawa Budowlano-Mieszkaniowa na Kole w Warszawie
budownictwo jednorodzinne XX w. lata 30.
Bank Gospodarstwa Krajowego
Housing Development Exhibition in Koło, Warsaw
exhibition estate
single family housing in the 1930s
Bank Gospodarstwa Krajowego (National Economy Bank)
Opis:: Idea wystaw budowlano-mieszkaniowych pojawiła się w Europie Zachodniej po pierwszej wojnie światowej. Na polski grunt została przeszczepiona w latach 30. XX w. W 1935 r. na Kole w Warszawie zorganizowano jedną z dwóch polskich wystaw tego typu: Wystawę Budowlano-Mieszkaniową Banku Gospodarstwa Krajowego. Rolą przedsięwzięcia zorganizowanego przez ten bank na zlecenie Komitetu Ekonomicznego Ministrów była popularyzacja niedrogiej i estetycznej zabudowy jednorodzinnej dostosowanej do możliwości finansowych średnio usytuowanych obywateli oraz zapoznanie zwiedzających ze zróżnicowaną problematyką budownictwa mieszkaniowego. Propagandowy charakter wystawy był w pełni uzasadniony, ponieważ niedobór lokali mieszkaniowych w Polsce stanowił ogromy problem społeczny, znamienny był także niski poziom kultury budowlanej wśród rodzimych wykonawców. Proponowana przez organizatorów wystawy zabudowa mieszkaniowa miała się zatem przyczynić do poprawy jakości drobnego budownictwa oraz do zwiększenia ilości mieszkań. Dodatkowo, BGK przygotował ofertę preferencyjnych kredytów na budowę indywidualnych domów. Teren wystawy stanowiły grunty państwowe usytuowane na peryferiach miasta. Na wytyczonym obszarze o powierzchni 2,5 ha przeprowadzono pomiary i parcelację, zaprojektowano ulice, działki zaopatrzono w instalacje kanalizacyjne, gazowe, wodociągowe i elektryczne, dopiero ostatnim etapem była realizacja zabudowy mieszkalnej. Wystawa składała się z dwóch głównych części: ekspozycyjnej z pawilonem i stoiskami informacyjno-dydaktycznymi oraz mieszkalnej z kolonią domków w układzie wolnostojącym, bliźniaczym i szeregowym. Każdej ulicy przyporządkowano daną grupę domów. Kolonia dała początek osiedlu mieszkaniowemu BGK, które rozrastało się do 1939 r. wzdłuż ulic: Obozowej, Bolecha, Dobrogniewa, Dalibora i Dahlberga. Kolejni zainteresowani nabywali wytyczone wcześniej działki i zabudowywali je według narzuconych przez inwestora (BGK) kryteriów architektonicznych. Projekty domów pochodziły w większości z wydanego przez ten bank Katalogu typowych domów dla drobnego budownictwa mieszkaniowego, w którym zebrano najlepsze prace wyłonione z konkursów architektonicznych na niewielki, tani dom. Wśród twórców znaleźli się przeważnie architekci młodego pokolenia ze środowiska warszawskiego. Modernistyczne osiedle BGK zachowało się do dzisiaj w dobrym stanie z wyjątkiem kilkunastu domów wolnostojących, które uległy znacznej rozbudowie.
The concept of housing development exhibition originated in the Wastern Europe just after the I World Was. It was implemented in Poland in the beginning of the 1930s. One of two Polish exhibitions of this type was organized in 1935 in Koło district of Warsaw: the BGK Housing Development Exhibition. The purpose of such event organized on behalf of Ministerial Economic Committee was to spread the solutions for more affordable, aesthetic and better quality housing and to familiarize visitors with general problems of housing development in Poland. Informational character of the exhibition was fully justifiable since the lack of dwellings constituted a great social challenge in Poland, which additionally coexisted with low quality skills of local contractors. Housing development suggested by the organizers was meant to influence the quality of construction and stimulate the dwellings' pool to grow. In addition, the BGK arranged a line of preferential construction loans for individuals. The exhibition area was arranged on state owned land situated on the outskirts of the city. Delineated area, 2,5 ha in size, was measured and subdivided, streets were drawn, plots were connected to city utilities and houses were erected in the last stage of the investment. The exhibition consisted of two parts: the exposition one with a pavilion and educational stands and the second one with collection of habitable houses: detached, semi detached and terraced buildings. Each street was developed with only one group of houses. The BGK exhibition complex created a momentum for further development of the estate alongside Obozowa, Bolecha, Dobrogniewa, Dalibora and Dahlberga Streets. interested ware able to purchase a site and build a house in accordance with strict architectural criteria enforced by BGK. Building designs originated mainly from the "Catalog of standard houses for small residential development", which was composed of the best works selected in two architectural competitions for small, affordable house. The awarded designers were mainly recruited from the young generation of architects residing in Warsaw. Modernistic BGK estate has been preserved in a good repair until today, with the exception of over ten detached houses which were significantly extended and modified.
Źródło:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2012, 57, 3; 93-128
0023-5865
Pojawia się w:: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Warszawskie sezony Salomei Kruszelnickiej (1898–1902)
Warsaw seasons of Salomea Kruszelnicka (1898–1902)
Autorzy:: Dziadek, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1358250.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: Salomea Kruszelnicka
wokalistyka operowa
opera warszawska
polska kultura muzyczna w czasach zaborów
polska krytyka muzyczna przełomu XIX i XX wieku
operatic vocalism
Warsaw opera
Polish musical culture in the period of the Partitions
Polish musical criticism at the turn of the nineteenth and twentieth centuries
Opis:: The article discusses the artistic activity of Salomea Kruszelnicka in the years 1898–1902. It predominantly concerns her performances on the stage of the Warsaw Government Theatres. The account is supplemented with a report on her other activities in that period. The work is based on source material gathered from the press published in Poland, Leipzig (“Signale für die musikalische Welt”) and Saint Petersburg (the Polish-language weekly “Kraj”). The reviews of Kruszelnicka’s performances constitute a valuable record of the reception of her art and, at the same time, paint an interesting picture of a fragment of Warsaw’s musical culture at the turn of the nineteenth and twentieth centuries – a time when traditional views on art clashed with modernist trends.
Artykuł jest poświęcony omówieniu działalności artystycznej Salomei Kruszelnickiej w latach 1898–1902. Uwzględniono przede wszystkim jej występy na scenie operowej Warszawskich Tea- trów Rządowych. Relację uzupełniono sprawozdaniem na temat pozostałych działań artystki w tym okresie. Praca została napisana w oparciu o materiał źródłowy zebrany w prasie wychodzącej w ośrodkach polskich, Lipsku („Signale für die musikalische Welt”) i Petersburgu (polskojęzyczny tygodnik „Kraj”). Recenzje poświęcone występom Kruszelnickiej stanowią cenny dokument recep- cji jej sztuki, a przy okazji tworzą ciekawy obraz wycinka warszawskiej kultury muzycznej prze- łomu XIX i XX wieku – czasu, w którym starły się ze sobą tradycyjne poglądy na sztukę z prądami modernistycznymi.
Źródło:: Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 17-75
2545-3068
Pojawia się w:: Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "WARSAW" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język