Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Arts" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Typy osobowości w grupie sportowców (karate) i grupie fizjoterapeutów a stosowane przez nich strategie unikania bólu – grupa wystawiona na ekspozycje i grupa zapobiegająca
Personality types in the group of athletes (karate) and the group of physiotherapists and their strategies for avoiding pain – a group exposed and a preventive group
Autorzy:
Trylińska-Tekielska, Elżbieta
Drewnik, Monika
Czuj, Bartłomiej
Nowińska, Lidia
Włostowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152208.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
osobowość
sporty walki
fizjoterapeuta
strategie bólowe
personality
sport-martial arts
physiotherapist
pain avoidance strategy
Opis:
Wstęp. Na odczuwanie bólu składają się zarówno: ilość uszkodzonych tkanek ale także czynniki psychologiczne i społeczne. Predyspozycje osobowościowe modyfikują doświadczenie bólu. W pracy skupiono się na wpływie typu osobowości na stosowanie psychologicznych strategii unikania bólu. Celem bada\n było zbadanie korelacji pomiędzy typem osobowości a strategią unikania bólu w badanej grupie osób wystawionych na odczucia bólowe (sportowcy karate) oraz w grupie zawodowej znoszącej odczucia bólu (fizjoterapeuci sportowi). Materiał i metody. Do badania włączono 95 osób (100%). Badaną grupę stanowiło 35 osób (37%) aktywnie uprawiających karate oraz 60 osób (63%) stanowiących grupę fizjoterapeutów sportowych. W badaniu zastosowano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz osobowości (M. Słowikowski, 2004) oraz Skalę CSQ (badanie strategii bólowych) (Z. Juczyński, 2009). Wyniki. W badanej grupie istnieją znaczące korelacje pomiędzy typem osobowości a stosowaną strategią dawania sobie rady z bólem. Istnieją również znaczące korelacje w zakresie stosowanych technik radzenia sobie z bólem. Wnioski. 1. W grupie sportowców (karate) wyraźnie dominował typ oparty na katastrofizowaniu. 2. W grupie fizjoterapeutów wyraźnie dominowały strategie: odwracania uwagi od źródła bólu i pokładanie nadziei (współpraca z personelem medycznym).
Background. Pain sensation is composed of the number of damaged tissues and physical and social factors. Personality-related predispositions modify pain experience. The study was focused on the effect of personality type on psychological strategies of pain coping. The aim of the study was to assess the correlation between personality type and pain coping strategy in a group of subjects exposed to pain sensation (karatekas and the professional group dealing with pain (sports physiotherapists). Material and methods. The sample included 95 subjects (100%). It was divided into two groups: the first group included 35 subjects (37%) and the second one included 60 sports physiotherapists (63%). The following research tools were used for the study: Personality Questionnaire (M. Słowikowski, 2004) and CSQ scale (pain coping strategy assessment) (Z. Juczyński, 2009). Results. In the study group significant correlations were found between personality type and the applied strategy of pain coping. Besides, significant correlations were found, corresponding to pain coping techniques. Conclusions. 1. In the group of athletes (karatekas) the catastrophizing-based type was clearly dominant. In the group of physiotherapists there were two clearly dominant strategies, namely: the strategy of distracting attention from pain and hoping strategies (cooperation with medical personnel).
Źródło:
Polish Journal of Sports Medicine; 2020, 36(2); 85-99
1232-406X
2084-431X
Pojawia się w:
Polish Journal of Sports Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Vienna to Mentorella. Empress Maria Theresa’s gift to the Sanctuary of Our Lady
Z Wiednia do Mentorelli. Dar cesarzowej Marii Teresy dla sanktuarium Matki Bożej
Da Vienna a Mentorella. Il dono dell’imperatrice Maria Teresa al Santuario di Nostra Signora
Autorzy:
Jamska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850601.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Mentorella
Sanktuarium Matki Bożej na Mentorelli
cesarzowa Maria Teresa
wzornictwo tekstylne
inwentarz Mentorelli
sztuka dekoracyjna
Sanctuary of Our Lady of Mentorella
Empress Maria Theresa
textile design
Mentorella inventory
decorative arts
Santuario di Nostra Signora della Mentorella
Imperatrice Maria Teresa
design tessile
inventario Mentorella
arti decorative
Opis:
Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na Mentorelli (region Lacjum, około 50 km na wschód od Rzymu), jedno z najstarszych we Włoszech i na świecie, zostało zbudowane w miejscu nawrócenia św Eustachego. W pierwszym tysiącleciu opiekowali się nim benedyktyni, którzy spopularyzowali tam kult maryjny i prawdopodobnie w XII wieku umieścili wewnątrz świątyni drewnianą figurę Matki Bożej z młodym Jezusem. Opuszczenie miejsca przez mnichów (przypuszczalnie pod koniec XIV wieku) spowodowało spadek ruchu pielgrzymkowego i znaczne zaniedbanie miejsca, które odzyskało dawną świetność dopiero po 1661 roku, tj. po „odkryciu” Mentorelli przez jezuitę Atanazego Kirchera. Wówczas rozpoczął się nowy etap w historii kościoła: projekt renowacji wspierany przez cesarza Leopolda I Habsburga i książęta niemieckie, a następnie misja jezuicka (prowadzona aż do kasaty zakonu), która podniosła Mentorellę do rangi ważnego sanktuarium maryjnego w Europie. Sanktuarium mogło też liczyć na wsparcie rodziny Habsburgów w XVIII wieku – znana z nabożeństwa do Matki Bożej cesarzowa Maria Teresa ofiarowała cenną szatę dla figury Madonny z Mentorelli. Gdy kościół i klasztor przejęli ojcowie zmartwychwstańcy, podczas renowacji budynków i rearanżacji wnętrza świątyni z figury zdjęto szaty, a z podarowanej przez cesarzową tkaniny uszyto ornat (lub ornaty). W 2023 roku przeprowadzono inwentaryzację wyposażenia kościoła i klasztoru na Mentorelli. Wśród zachowanych szat liturgicznych udało się wybrać ornat skomponowany z sukienek fundacji cesarzowej Marii Teresy i potwierdzić jego pochodzenie po porównaniu haftowanej tkaniny z grafiką przedstawiającą Matkę Boską z Mentorelli w sukienkach, wykonaną przez Giuseppe Mochettiego „dal vero” w pierwszej połowie XIX wieku. Chociaż nie można ustalić, czy cesarzowa Maria Teresa sama wykonała haft (sama zaprojektowała, wyhaftowała i ozdobiła aplikacjami wiele paramentów liturgicznych, które ufundowała), artefakt ma wielką wartość artystyczną i historyczną, świadcząc o silnych związkach sanktuarium z monarchią Habsburgów.
Il Santuario di Nostra Signora delle Grazie della Mentorella (Lazio, circa 50 km a est di Roma), uno dei più antichi d’Italia e del mondo, fu costruito sul sito della conversione di Sant’Eustachio. Nel primo millennio fu curato dai Benedettini, che vi divulgarono il culto di Maria e, probabilmente nel XII secolo, collocarono una statua di legno della Madonna con il giovane Gesù all’interno del tempio. L’abbandono del sito da parte dei monaci (presumibilmente alla fine del XIV secolo) comportò un declino del traffico di pellegrini e un notevole abbandono del luogo, che riacquistò il suo antico splendore solo dopo il 1661, ossia dopo che il gesuita Athanasius Kircher ‘scoprì’ Mentorella. Da quel momento iniziò una nuova fase nella storia della chiesa: il progetto di restauro sostenuto dall’imperatore Leopoldo I d’Asburgo e dai principi tedeschi, seguito dalla missione dei Gesuiti (portata avanti fino alla soppressione dell’ordine), che elevò Mentorella al rango di importante santuario mariano in Europa. Il santuario poté contare anche sul sostegno della famiglia Asburgo nel XVIII secolo – l’imperatrice Maria Teresa, nota per la sua devozione alla Madre di Dio, donò una preziosa veste per la statua della Madonna della Mentorella. Quando la chiesa e il monastero furono presi in consegna dai Padri Resurrezionisti, durante la ristrutturazione degli edifici e la riorganizzazione degli interni del tempio, gli abiti furono rimossi dalla statua e fu cucita una casula (o casule) dal tessuto donato dall’Imperatrice. Nel 2023, fu realizzato un inventario degli arredi della chiesa e del monastero di Mentorella. Tra i paramenti liturgici conservati, è stato possibile selezionare una casula composta dagli abiti della fondazione dell’Imperatrice Maria Teresa e confermare la sua provenienza dopo aver confrontato il tessuto ricamato con una grafica raffigurante la Madonna della Mentorella in abiti, realizzata da Giuseppe Mochetti ‘dal vero’ nella prima metà del XIX secolo. Anche se non si può stabilire se l’Imperatrice Maria Teresa abbia realizzato lei stessa il ricamo (lei disegnava, ricamava e decorava con applicazioni molti dei paramenti liturgici che finanziava), il manufatto è di grande valore artistico e storico – testimoniando il forte legame del santuario con la monarchia asburgica.
The Sanctuary of Our Lady of Graces on Mentorella (Lazio region, about 50 km east of Rome), one of the oldest in Italy and the world, was built on the site of the conversion of St. Eustace. In the first millennium it was taken care of by the Benedictines, who popularized the cult of Mary there and probably in the 12th century placed a wooden statue of Our Lady with the young Jesus inside the temple. The monks’ abandonment of the site (presumably in the late 14th century) resulted in the decline of pilgrimage traffic and considerable neglect of the place, which regained its former glory only after 1661, i.e., after the Jesuit Athanasius Kircher “discovered” Mentorella. At that time, a new phase in the history of the church began: the restoration project supported by Emperor Leopold I of Habsburg and the German princes, followed by the Jesuit mission (carried out until the order’s suppression), which elevated Mentorella to the rank of an important Marian sanctuary in Europe. The shrine could also count on the support of the Habsburg family in the 18th century – Empress Maria Theresa, known for her devotion to the Mother of God, donated a valuable robe for the statue of the Mentorella Madonna. When the church and monastery were taken over by the Resurrectionist Fathers, during the renovation of the buildings and rearrangement of the temple’s interior, the garments were removed from the statue and a chasuble (or chasubles) was sewn from the fabric donated by the Empress. In 2023, an inventory of the furnishings of the church and monastery on Mentorella was made. Among the preserved liturgical vestments, it was possible to select a chasuble composed from the dresses of Empress Maria Theresa’s foundation and confirm its provenance after comparing the embroidered fabric with a graphic depicting Our Lady of Mentorella in dresses, made by Giuseppe Mochetti “dal vero” in the 1st half of the 19th century. While it cannot be determined that Empress Maria Theresa made the embroidery herself (she herself designed, embroidered, and decorated with appliqués many of the liturgical paraments she funded), the artifact is of great artistic and historical value – bearing witness to the sanctuary’s strong ties to the Habsburg monarchy.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 221-241 (eng); 41-60 (pol)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies