- Tytuł:
-
Engramy ciała: poetyka notek bólowych zachowanych w archiwum Aleksandra Wata
Engrams of the Body: The Poetics of Pain Notes in Aleksander Wat’s Archive - Autorzy:
- Kmiecik, Michalina
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1338869.pdf
- Data publikacji:
- 2020-12-29
- Wydawca:
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Tematy:
-
genology
archives
Aleksander Wat
somatic criticism
genologia
archiwum
krytyka somatyczna - Opis:
-
Artykuł skupia się na mikroanalizie jednej z rękopiśmiennych „notek bólowych” Aleksandra Wata (datowanej na 8 grudnia, zachowanej w archiwum pisarza w Beinecke Library). Rozważam zarówno kwestię jej genologicznego przyporządkowania, które – ze względu na fragmentaryczność, wyrywkowość, dziennikowość zapisu (a jednocześnie umieszczenie jej poza ustabilizowaną formą dziennika) – nie zmierza do włączenia jej w żadną większą całość. „Nieprzynależność” notki i innych analogicznych zapisów zdaje się kształtować ich swoistą poetykę. Posiłkując się rozpoznaniami poststrukturalnej genologii i teorią zbiorów rozmytych, proponuję uznać notkę za swoisty gatunek dryfujący, który istnieje w wielu kontekstach genologicznych jednocześnie, tworząc także własną, „pojedynczą” formę. Zainspirowana rozważaniami o cielesności Jean-Luca Nancy’ego oraz krytyką somatyczną Adama Dziadka, chciałabym określić ją mianem „engramu ciała”. Na przykładzie wyizolowanej „notki bólowej” zastanawiam się zatem nad możliwością użycia tej kategorii w kontekście zarówno rekonstruowania genetyki tekstu, jak i dokonywania przykładowej rytmoanalizy prozy.
The article focuses on the microanalysis of one of Aleksander Wat’s handwritten “pain notes” (dated December 8, Wat’s archive at the Beinecke Library). I discuss the note’s genological classification, which – due to fragmentation, randomness, and the very nature of the diary entry (and at the same the fact that it eludes this classification) – may not really be considered part of a larger whole. The “non-belonging” of the note and other similar notes seems to influence their poetics. Drawing on the findings of post-structural genology and the theory of fuzzy sets, I propose to see the note as a fuzzy genre that exists in many genological contexts at the same time and also gives rise its own “singular” form. Inspired by Jean-Luc Nancy’s reflections on corporeality and Adam Dziadek’s somatic criticism, I define the note as an “engram of the body.” I analyze an isolated “pain note” as an example and consider the possibility of using this category both in the context of reconstructing the genetics of the text and performing an exemplary rhythmic analysis of prose. - Źródło:
-
Forum Poetyki; 2020, 21; 74-99
2451-1404 - Pojawia się w:
- Forum Poetyki
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł