Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Twórczość"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Twórczość codzienna jako wartość w procesie readaptacji
Everyday creativity as a value in the social rehabilitation process
Autorzy:
Cudowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371342.pdf
Data publikacji:
2019-03-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
twórczość codzienna
twórcze orientacje życiowe
twórcza resocjalizacja
kultura twórczości
everyday creativity
creative life orientations
creative social rehabilitation
culture of creativity
Opis:
W niniejszym artykule zaprezentowano znaczenie twórczości codziennej w procesie resocjalizacji. Przedstawiono różne ujęcia ludzkiej kreatywności jako podmiotowej cechy osobowej, podkreślając jej sens w intersubiektywnej przestrzeni aksjologicznej, oraz jej wymiar indywidualny i społeczny. Twórczość codzienną wpisano w narrację autorskiej koncepcji twórczych orientacji życiowych i wyeksponowano jej znaczenie w procesie twórczej resocjalizacji, w kształtowaniu się nowej tożsamości wychowanka. Scharakteryzowano niektóre uwarunkowania twórczości codziennej, zwrócono szczególną uwagę na możliwości rozwoju podmiotowej kreatywności dzięki kształtowaniu kultury twórczości w instytucjach oświatowych, w tym także resocjalizacyjnych.
In the following article the author presents the significance of everyday creativity in the social rehabilitation process. This article presents various views on human creativity as subjective attribute of a person, underlining its sense in an intersubjective, axiological area and its individual and social dimension. Everyday creativity is inscribed in the narration of the authorial concept of creative life orientations, with emphasis being put on its importance in the process of creative social rehabilitation and in the development of an alumnus’ new identity. The author describes some conditions of everyday creativity, draws attention to the possibilities of subjective creativity development through the process of forming the culture of creativity in educational and social rehabilitative institutions.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2018, 15; 35-51
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fanfikcja
Fan-Fiction
Autorzy:
Umerle, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359606.pdf
Data publikacji:
2016-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
fan fiction
Fans
amateur literature
cyberculture
fanfikcja
Fani
cyberkultura
twórczość amatorska
Opis:
Hasło prezentuje literacką twórczość fanowską w kontekście poetyki, literackiej twórczości amatorskiej oraz wybranych zagadnień kulturoznawczych i mediologicznych.
This keyword presents fan-produced literary work in the context of poetics, amateur literary production, and selected topics of cultural and media studies.
Źródło:
Forum Poetyki; 2016, 4-5; 114-123
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyborg artwork
Artystyczna twórczość cyborgów
Autorzy:
Nowak-Gruca, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408252.pdf
Data publikacji:
2022-08-01
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
prawo autorskie
cyborg
twórczość cyborgów
autorstwo
pojęcie utworu
copyright
cyborg creativity
authorship
concept of a work
Opis:
Na gruncie prawa autorskiego utrwalona jest zasada, że o ochronie prawnoautorskiej możemy mówić jedynie w wypadku dzieł pochodzących od człowieka, która jest łagodzona w systemach anglosaskich poprzez wprowadzenie kategorii dzieł generowanych komputerowo. Dziś mamy do czynienia z sytuacją, w której po pierwsze, nie potrafimy precyzyjnie wskazać cech przedmiotu ochrony, i prawo autorskie boryka się z nierozwiązanym problemem z odróżnianiem utworu od innych obiektów. Po drugie, w kwestii nowych zjawisk, takich jak twórczość AI, androidów czy cyborgów, pojawiają się trudności z przypisaniem autorstwa utworu. Rodzi to zbyt wysoki z punktu widzenia efektywności prawa poziom niepewności (co do przedmiotu i podmiotu prawa autorskiego). Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska twórczości cyborgicznych artystów w kontekście dominującego w prawie autorskim antropocentrycznego podejścia do autorstwa utworu. Centralnym problemem staje się tu pytanie o autorskoprawny status dzieł, które powstają w wyniku przesunięcia granicy ludzkich możliwości, zarówno w obszarze cielesności, jak i zdolności kognitywnych.
The copyright law enshrines the principle that copyright protection can be considered only in the case of works of human origin, which is mitigated in the Anglo-Saxon systems by introducing the category of computer-generated works. Nowadays we are dealing with a situation where, first of all, we are unable to precisely indicate the features of the subject of protection and copyright law grapples with an unresolved problem of distinguishing a workfrom other objects. Secondly, in the case of new phenomen a such as the creation of AI, androidsor cyborgs, there are difficulties with attributing the authorship of the work. This results in a too high level of uncertainty of legal effectiveness. The aim of the paper is to present the phenomenon of the work of cyborg artists in the context of the anthropocentric approach to the authorship of the work, which is dominant in copyright law. The central problem here is the question of the copyright status of works that a rise as a result of shifting the boundaries of human possibilities.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 2; 76-89 (eng), 79-93 (pol)
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Names of vagueness. Deszcz by Haupt and Little Snow Landscape by Walser: a comparative reading
Imiona nieokreśloności. Deszcz Haupta i Śnieżyca Walsera: próba lektury porównawczej
Autorzy:
Gleń, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312317.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Haupt
Robert Walser
comparative analysis
entropy
silence
vagueness
twórczość Zygmunta Haupta
twórczość Roberta Walsera
komparatystyka
entropia
milczenie
nieokreśloność
Opis:
Punktem wyjścia swoich rozważań autor czyni dwa opowiadania: Zygmunta Haupta Deszcz i Roberta Walsera Śnieżycę (wydawałoby się, poboczne, marginalne w dorobku pisarzy), z których to opowiadań wyłania się wspólna dla obydwu twórców antyesencjalna wizja świata. Celem komparatystycznej lektury utworów jest tyleż wskazanie podobieństw w kreowaniu rzeczywistości u polskiego i szwajcarskiego prozaika, co usytuowanie estetyki autora Pierścienia z papieru i twórcy Rodzeństwa Tanner w perspektywie filozoficznej (motyw nieokreśloności, zjawisko entropii). Szerokich kontekstów i inspiracji autor poszukuje przede wszystkim w dziele Françoisa Julliena.
The paper analyzes two short stories: Deszcz by Zygmunt Haupt and Little landscape with snow by Robert Walser, which seem marginal in terms of their works. The two stories share the anti-essentialist vision of the world. The aim of the comparative analysis is to identify similarities in creating reality, as well as situating the two works in the philosophical context (vagueness and entropy), especially by François Jullien.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 31; 46-65 (eng); 48-67 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość artystyczna jako sposób urzeczywistniania paradygmatu emancypacyjnego
Artistic creation as a way to realize the emancipatory paradigm
Autorzy:
Pawlik, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368640.pdf
Data publikacji:
2018-09-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
intellectual disability
artistic creation
emancipation
paradigms of special education
Opis:
The article relates to artistic creation of intellectually disabled people as an example of possible means of their emancipation. In this paper I claim that artistic creation of intellectually disabled people may constitute a tool of self-expression, and as a result be a way to realize the emancipatory paradigm in special education. I have illustrated my hypothesis with some poetry written by two women affected by Down syndrome whose creation is a conscious act of formulating an autonomous artistic message.
Źródło:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2017, 16; 129-142
2300-391X
Pojawia się w:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Józefa Wittlina – perspektywy krytycznogenetyczne
The works of Józef Wittlin: The perspective of genetic criticism
Autorzy:
Wcisło, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1217066.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
genetic criticism
Józef Wittlin
Hymny
poetry
Salt of the Earth
krytyka genetyczna
poezja
Sól ziemi
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest analiza czterech odsłon utworu Przedśpiew, tekstu otwierającego tom poezji Józefa Wittlina zatytułowany Hymny. Na przykładzie tego tekstu autor wskazuje na znaczące zmiany w obrębie poszczególnych wydań poezji, a dzięki temu na potencjał badawczy, jaki oferuje ich opis. Jest to zarazem postulat opracowania wydania Hymnów zgodnie z regułami genetyki druków. Możliwości zastosowania krytyki genetycznej w stosunku do Józefa Wittlina pokazuje również symptomatyczny przykład fragmentu rękopisu powieści Sól ziemi. Kwestie te stanowią zapowiedź dalszych badań krytycznogenetycznych i wstęp do nich.
In the present article, I analyze four versions of the poem Przedśpiew [Prelude], which opens Józef Wittlin’s collection of poems entitled Hymny [Hymns], and discuss significant changes within the respective editions, pointing to the research potential of such an analysis. I also postulate that Hymny should be edited and published in accordance with the rules of genetic criticism of printed texts. I also demonstrate how genetic criticism may be applied to the works of Józef Wittlin in my discussion of a fragment of the manuscript of the novel Salt of the Earth. Thus, I both introduce and outline the future critical perspectives of genetic criticism.
Źródło:
Forum Poetyki; 2020, 22; 100-119
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W lekturze, w podróży, w rozmowie
Reading, Traveling, Conversing
Autorzy:
Ratajczak, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365116.pdf
Data publikacji:
2018-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
travel in literature
Joseph Conrad’s oeuvre
ethics in literature
personal letters
podróż w literaturze
etyka w literaturze
intymistyka
twórczość Josepha Conrada
Opis:
Agnieszka Adamowicz-Pośpiech w początkowych rozdziałach książki Podróże z Conradem podjęła najważniejsze tematy conradystyczne. Choć autobiograficzne wymiary dzieł pisarza były wielekroć opisywane, użyty przez autorkę termin „autobiografia antykonfesyjna” okazał się oryginalnym i skutecznym narzędziem interpretacji. Przeprowadzona następnie przez Adamowicz-Pośpiech próba wskazania czterech głównych typów bohaterów tej prozy odsłoniła nowe aspekty conradowskiej etyki. Książka zawiera również nowatorskie interpretacje konkretnych powieści i opowiadań. W Lordzie Jimie dostrzegła autorka „nieciągłości komunikacyjne”, wynikające z dzielących postaci różnic kulturowych, uprzedzeń i stereotypów. W lekturze Tajfunu skoncentrowała się na roli istotnego elementu świata przedstawionego, jakim są listy. Interpretacja noweli Idioci w kontekście powieści Tajny agent przyniosła wnioski dotyczące wiarygodnych psychologicznie kreacji kobiet poddanych długotrwałej przemocy i poniżeniu. Podróże z Conradem są więc intrygującym i w wielu partiach odkrywczym przykładem współczesnych badań nad twórczością autora Lorda Jima.
In the first chapters of her book Travels with Conrad (Podróże z Conradem), Agnieszka Adamowicz-Pośpiech addresses the critical themes of Conrad criticism. Although the autobiographical valences of the writer’s works have been discussed many times over, Adamowicz-Pośpiech introduces the term “anti-confessional autobiography,” which turns out to be an original and effective interpretive tool. The scholar subsequently attempts to outline the four main hero archetypes of this body of work, revealing new aspects of Conrad’s ethics. The book also offers refreshing analyses of specific novels and stories by Conrad. In Lord Jim, Adamowicz-Pośpiech points out “communicative discontinuities” produced by the characters’ cultural differences, preconceptions, and biases. In her analysis of Typhoon, she focuses on the decisive role letters play in portraying the novella’s world. She reads the novella Idiots in parallel with the novel The Secret Agent, reaching new conclusions on Conrad’s ability to create psychologically plausible female characters and convey their long-term struggles against violence and degradation. Travels with Conrad is an example of contemporary scholarship on Joseph Conrad that is compelling and has many new perspectives to contribute.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 11-12; 144-149
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytwarzanie przestrzeni. Twórczość Piotra Pazińskiego a praktyki codzienności
Opening Up Space. Everyday Life Practices and the Work of Piotr Paziński
Autorzy:
Rosiński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1363763.pdf
Data publikacji:
2015-07-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
subjectivised space
performativity
causality
Piotr Paziński
space
przestrzeń upodmiotowiona
przestrzeń
performatywność
sprawczość
Opis:
Tekst poświęcony twórczości prozatorskiej Piotra Pazińskiego w centrum rozważań umiejscawia performatywną działalność bohaterów, którzy zyskują zdolność wytwarzania przestrzennych sensów, sytuujących się na przecięciu historycznych zaszłości i indywidualnego doświadczenia. Sprawczość postaci zostaje sprzęgnięta z praktykami codzienności w ujęciu Michela de Certeau. Współdziałania bohaterów i przestrzeni rozszerzają kategorię zwrotu performatywnego na sprawczość nie tylko ludzi, lecz także przestrzeni geometrycznej, która – upodmiotowiona – staje się aktywnym uczestnikiem kreowania znaczeń.
The text, concerned with the prose work of Piotr Paziński, focuses on the performative activities of his characters, who acquire the ability to create spatial meanings, situated at the intersection of historical events and individual experience. The causality of character becomes joined with everyday life practices as theorized by Michel de Certeau. The interactivity of characters and space expands the category of the performative turn to include not only the causality of people, but also geometric space, which  – acquiring subjectivity – becomes an active participant in the creation of meanings.
Źródło:
Forum Poetyki; 2015, 1; 52-59
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Innego – nowa wartość w sztuce i w społeczeństwie?
The Art of the Other – a new value in the art and society?
Autorzy:
Nieduziak, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368648.pdf
Data publikacji:
2018-09-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
creativity of persons with disabilities
art brut
E. Levinas
Another
Opis:
This article deals with the issues of creativity of people with disabilities and their social values. The starting point is the category of Another as saturated with pejorative meanings – in a social but positive context in the study of creativity. The combination of these contradictory approaches is reflected in the art brut, represented by artists with mental incompetence. Their creativity dictated by internal compulsion is presented as the work of marginalized people. The social context, as well as the type of disability that determines the way in which this art is treated: from the rejection of, for example, the early time of Nikifor's works, to the complete recognition of, for example, F. Kahlo's painting. The basic question, however, comes down to the question of the value of this art for man. Referring to the philosophy of E. Levinas, the author seeks to show that despite the assumption of the unknowability of another human being, the greatest value of the Other art is the ability to experience, to see though a fragment of the world of artists determined by the disability.
Źródło:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2017, 16; 163-183
2300-391X
Pojawia się w:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpoetyka autobiograficzna. Wojenna twórczość Franciszki i Stefana Themersonów
Autobiographical interpoetics. Wartime works by Franciszka and Stefan Themerson
Autorzy:
Sroka, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1334846.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
war
archive
Francisza Themerson
interpoetics
letters
autobiography
Stefan Themerson
journals
avant-garde
wojna
Franciszka Themerson
archiwum
interpoetyka
listy
autobiografia
Dzienniki
dokumenty osobiste
awngarda
Opis:
Artykuł dotyczy wojennych praktyk autobiograficznych Franciszki i Stefana Themersonów charakteryzujących się interpoetycznością, czyli jednoczesnym uprzywilejowaniem wielu porządków formalnych i dyskursywnych w obrębie całości tekstualno-wizualnej. Autorka analizuje zarówno dokumenty osobiste, jak i działalność artystyczną twórców awangardowych. Sroka proponuje odczytywać piśmienną i wizualną autobiografistykę trzech form reprezentacji: dokumentu, wtórnej estetyzacji, stylizacji. W oparciu o ten paradygmat autorka zwraca uwagę na specyfikę aktywności Themersonów w latach 1940–1942, podkreślając odrębność tego momentu od wcześniejszej i późniejszej twórczości małżeństwa.
The paper discusses the wartime autobiographical practices by Franciszka and Stefan Themerson characterized by interpoetics, i.e. simultaneous preference for numerous formal and discourse organizations within one textual-visual entity. The paper analyzes personal documents and literary works of those avant-garde writers. It is proposed to read the written and visual autobiographics according to three forms of representation: document, secondary aesthetization, and stylization. Based on this paradigm, the paper stresses the peculiarity of the Themersons’ activity from the years 1940-1942, stressing the discreteness of this moment as opposed to the former and later literary work by the couple.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 18; 64-75
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Border, contour, fragment – Haupt’s strolls between the world, the other, utopia and text
Granica, kontur, fragment – Haupta wędrówki pomiędzy światem, innym, utopią i tekstem
Autorzy:
Niewiadomski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312312.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
border
frontier
fragment
space
geopoetics
textual delimitation
Zygmunt Haupt
modernity
granica
pogranicze
przestrzeń
geopoetyka
delimitacja tekstowa
twórczość Zygmunta Haupta
nowoczesność
Opis:
Główną tezą artykułu jest stwierdzenie, że granica i graniczność to doświadczenie źródłowe i zarazem kategoria dobrze opisująca strategię twórczą Haupta. W twórczości tego autora kategoria granicy pojawia się w wersji linii oznaczającej wyrazistą delimitację i w postaci strefy przejściowej pomiędzy różnymi obszarami. Geograficzno-polityczne pojęcie granicy Haupt przekłada na język aksjologii, epistemologii, doświadczenia międzyludzkiego i techniki pisarskiej. Fascynacja granicą jest wyrazem poszukiwania dogodnego miejsca umożliwiającego postrzeganie świata i tekstu jako skomplikowanego porządku sytuującego się na biegunie przeciwnym wobec niezróżnicowanego chaosu rzeczywistości nowoczesnej.
The paper discusses the claim that borders and frontiers are a source of experience, and at the same time a category which describes Haupt’s prose well. In his works, the border category appears in the form of a line marking clear delimitation, and in the form of a buffer zone between different areas. Haupt translates the geographical-political notion of a border into axiology, epistemology, interpersonal experience and writing techniques. His fascination with borders expresses seeking a convenient place which would allow one to perceive the world and text as a complex order situated on the opposite pole to the undifferentiated chaos of the modern reality.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 31; 6-21 (eng); 6-23 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wszystko jest warte opisania”. Przypadek Jacka Baczaka
“Everything is Worth Describing:” The Case of Jacek Baczak
Autorzy:
Szczęsna, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1216902.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jacek Baczak
20th century Polish literature
20th century Polish prose
death in literarure
SOMATOPOETICS
body in literature
twórczość Jacka Baczka
proza polska XX wieku
somatopoetyka
literatura polska XX wieku
ciało w literaturze
śmierć w literaturze
Opis:
Zapiski z nocnych dyżurów Jacka Baczaka to rzecz o nieobecnym w kulturze, przemilczanym hospicyjnym świecie będącym przestrzenią spotęgowanej obcości. Baczak podejmuje próbę jego opisania, wysłowienia nagromadzonego tam cierpienia, powolnego odchodzenia i śmierci. Jego opis nie może odwoływać się do gotowych matryc, schematów czy wypróbowanych i oswojonych języków. Opis powstaje więc z elementów najprostszych, najbardziej przezroczystych, ascetycznych. Staje się dzięki temu dojmująco wiarygodny, służebny. Zachowując dalece idącą powściągliwość wobec spraw ostatecznych, boleśnie dotyka.
Zapiski z nocnych dyżurów by Jacek Baczak is devoted to the world of hospices, which is generally absent from the world of multiplied presence. Baczak tries to describe it, to express the suffering of this place through words, slowly passing away, and death. His description cannot refer to ready-made matrices, schemes or tested and familiar languages. His description is thus constructed from the simples, the most translucent, ascetic elements. Thanks to this, it becomes poignantly genuine and serving. While restrained in the face of death, it is also moving.
Źródło:
Forum Poetyki; 2020, 19; 63-75
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The best spoken book”. Aleksander Wat, the avant-garde, and “testimonies” of Central and Eastern Europe
„Najlepsza książka mówiona”. Wat, głos, awangarda i „świadectwa” Europy Środkowo-Wschodniej
Autorzy:
Rakoczy, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312476.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aleksander Wat
Czesław Miłosz
oral memoirs
voice
oral history
genres
verbal creativity
Central and Eastern Europe
pamiętnik mówiony
głos
historia mówiona
gatunki
twórczość słownej
Europa Środkowo-Wschodnia
Opis:
Analizując Mój wiek Aleksandra Wata jako coś więcej niż relację zaangażowanego uczestnika wydarzeń Europy Środkowo-Wschodniej, chciałabym pokazać jego eksperymentalny, bliski estetykom awangardowym, potencjał. Potencjał ten, moim zdaniem, wpisywał się w obszerne pole instytucjonalno-dyskursywne, wiązał się bowiem ze zwrotem mówionym w historiografii drugiej połowy XX wieku przetwarzanym na różne sposoby w społecznych politykach pamięci. W mojej interpretacji pamiętnik mówiony Wata nie był ani fikcjonalną kreacją, ani też niefikcjonalnym „świadectwem”. Był on gatunkiem twórczości słownej, który domagał się pogłębionej refleksji nad jego społecznym usytuowaniem i znaczeniem. W przypadku Mojego wieku należało dostrzec w opowieści Wata zdarzenia dziejące się między negocjującymi ze sobą aktorami rozmowy i rozmaitymi, uruchamianymi przez nich gatunkami opowieści. Wydarzenia te były pełne ambiwalencji, napięć i negocjacji, które działy się w polu gatunków wypowiadania doświadczenia, instytucji je inicjujących oraz ich politycznie, społecznie i kulturowo umocowanych aktorów i dyskursów. Były też oparte na określonych kulturowo i społecznie politykach pozyskiwania, odzyskiwania, przywracania, wywoływania lub przemilczania wspomnień oraz intencjonalnych i gatunkowych wyborach samego Wata. Wat i Miłosz zdecydowali się na – jak charakteryzował historię mówioną w 1998 roku Alessandro Portelli – „dialogowe kształtowanie dyskursu”, „bogatą heteroglosję” i „sekwencje procesów werbalnych i […] „konstruktów generowanych przez kulturowe i osobiste spotkania”. W artykule tym chcę pokazać, że heteroglosja ta prowokowała odmienne polityki pamięci. Konstruowała też odmienne ideologie głosu intelektualistów Europy Środkowo-Wschodniej.      
Analyzing Alexander Wat’s My Century as more than an account of an engaged participant in the events of Central and Eastern Europe, I would like to show its experimental potential, close to avant-garde aesthetics. This potential, in my opinion, was part of an extensive institutional-discursive field, as it was related to the oral turn in historiography of the second half of the 20th century processed in various ways in the social politics of memory. In my interpretation, Wat’s oral memoir was neither a fictional creation nor a non-fictional “testimony”. It was a genre of verbal creativity, which demanded in-depth reflection on its social location and meaning. In the case of My Age, it was necessary to perceive in the events happening between the actors negotiating the conversation with each other and the various story genres they activated. These events were full of ambivalence, tensions and negotiations that took place in the field of genres of uttering experience, the institutions that initiate them and their politically, socially and culturally empowered actors and discourses. They were also based on culturally and socially defined policies of retrieving, reclaiming, restoring, evoking or silencing memories, and the intentional and genre choices of Wat himself. Wat and Milosz opted for, as Alessandro Portelli characterized oral history in 1998, “dialogic shaping of discourse”, “rich heteroglossia” and “sequences of verbal processes and […] constructs generated by cultural and personal encounters”. In this article I want to show that this heteroglossia provoked different memory policies. It also constructed different ideologies of the voice of Central and Eastern European intellectuals.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 10-25 (eng); 10-25 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość Mykoły Łysenki w dorobku wykonawczym i publicystycznym Galiny Lewickiej
The works of Mykola Lysenko in Galina Lewicka’s performing and journalistic activity
Autorzy:
Kuznetsova, Olha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358242.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Mykoła Łysenko
Galina Lewicka,
Pierwsza rapsodia
muzyka ukraińska przełomu XIX/XX wieku
życie koncertowe na Ukrainie
Mykola Lysenko
Galina Lewicka
First rhapsody
Ukrainian music at the turn of the 19th and 20th century
concert life in Ukraine.
Opis:
The article analyses the achievements of Galina Lewicka (1901–1949) in the fields of piano performance and journalism. She promoted the artistic output of Mykola Lysenko (1842–1912) – a Ukrainian composer, teacher, pianist, conductor and folklorist. As one of the greatest Galician pianists, Lewicka took part in a series of concerts held in the years 1930–1940 to honour Lysenko, during which she performed his First rhapsody – a remarkably difficult piece created on the basis of folk dumas. In 1937, her interpretation of this work performed in Lviv was enthusiastically received by several critics. She wrote about the experience of performing the piece in the article Lysenko’s “First rhapsody.” Lewicka also performed other works written by the composer, including vocal-instrumental pieces played with the famous singer Michaił Gołyński. The pianist is also the author of a book for young people entitled Mykola Lysenko, which she published under the pseudonym of Oksana Piatygorskaya for the 100th anniversary of Lysenko’s birth, which was held in Lviv in 1942, and a review of a concert that took place in an opera theatre as part of the event. Lewicka’s promoting activity is an expression of her sincere respect for Mykola Lysenko – the founder of the Ukrainian school of composition, an activist and a patriot. The pianist’s achievements in performing drew the attention of numerous authors: Oleg Krysztalski, Tetiana Worobkewycz, Natalia Kaszkadamowa, Oksana Ditczuk and others. None of them, however, paid attention to her accomplishments in the field of promoting Lysenko’s activity and works ject. The aim of this article is, therefore, to present Lewicka’s achievements in the field of perform- ing Lysenko’s pieces and to determine the degree to which she contributed to popularizing the knowledge of the composer in Galicia.
W artykule przeprowadzono analizę osiągnięć z zakresu wykonawstwa fortepianowego i działalności publicystycznej Galiny Lewickiej (1901–1949), która propagowała dorobek artystyczny Mykoły Łysenki (1842–1912) – ukraińskiego kompozytora, pedagoga, pianisty, dyrygenta i folklorysty. G. Lewicka – jako jedna z najwybitniejszych pianistek galicyjskich – w latach 1930–1940 brała udział w koncertach ku czci M. Łysenki, na których wykonywała jego Pierwszą rapsodię – utwór niezwykle trudny, stworzony w oparciu o stylizację ludowych dum. W 1937 roku jej interpretacja tego dzieła we Lwowie zdobyła entuzjastyczną ocenę kilku krytyków. Doświadczenie, które było jej udziałem w związku z wykonaniem utworu, opisała w artykule „Pierwsza rapsodia” Łysenki. G. Lewicka wykonywała też inne utwory kompozytora, między innymi wokalno-instrumentalne, wspólnie ze znanym wokalistą Mychajłem książki popularnonaukowej dla młodzieży pt. Mykoła Łysenko, którą opublikowała pod pseudonimem Oksana Piatygorskaya . Napisała ponadto artykuł o wystawie jubileuszowej z okazji 100. rocznicy urodzin M. Łysenki, obchodzonej we Lwowie w roku 1942, oraz recenzję koncertu, który odbył się w teatrze operowym z tejże okazji. Działalność propagatorska Lewickiej jest wyrazem szczerego szacunku dla Mykoły Łysenki – założyciela ukraińskiej szkoły kompozytorskiej oraz aktywnego działacza i patrioty. Osiągnięciami wykonawczymi pianistki interesowali się liczni autorzy: Oleg Krysztalski, Tetiana Worobkewycz, Natalia Kaszkadamowa, Oksana Ditczuk i inni. Nie zwrócono jednakże uwagi na jej dorobek z zakresu popularyzowania działalności i twórczości M. Łysenki . Stąd wypływa potrzeba kompleksowego pogłębienia tego zagadnienia. Celem niniejszego artykułu jest zatem wykazanie osiągnięć G. Lewickiej w zakresie wykonawstwa utworów fortepianowych M. Łysenki oraz określenie jej udziału w pogłębieniu galicyjskiej wiedzy na temat kompozytora.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 465-496
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies