Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "superior" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Rimozione del Superiore religioso stante munere: cause e procedimento
Removing the religious superior stante munere: causes and procedure
Autorzy:
Michowic, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957752.pdf
Data publikacji:
2015-11-01
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religious superior administrative procedure
removal of pastor
removal
ecclesiastic office
Opis:
The paper examines the hypothesis of removal from the o ce of Superior during his proper function, which is established in can. 624 § 3 CIC 1983. Given the lack of regulation in the proper law in the majority of the religious institutes, the main goal was to propose the correct reasons and the accurate procedure so as to remove those superiors who remain too long in o ces of governance without interruption. In order to suggest those elements, author used the analogy in reference to the others legal institutes: the dismissal from a religious institute (possible reasons as said in the can. 696 § 1) and the removal of pastors (possible procedure as regulated in can. 1740–1752).
Źródło:
Annales Canonici; 2015, 11; 157-175
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’individuazione del superiore competente in ordine all’attuazione del can. 698 CIC/83
Identification of the competent superior as an effect of implementation of the can. 698 CIC/83
Autorzy:
Michowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372580.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
diritto di difesa
dimissione dall'Istituto
competenza
Superiore religioso
appello
right to defense
dismissal
competence
appeal
call to proper jurisdiction
religious Superior
Opis:
Głównym zamierzeniem niniejszego elaboratu było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o doktrynalne i praktyczne zastosowanie prawa zakonnika (ius cum supremo Mderatore comunicandi), względem którego właściwy przełożony rozpoczął postępowanie wydające. W celu właściwego określenia prawnego charakteru postępowania, autor odwołał się do narzędzi procesowych jak apelacja czy przejęcie przez władzę wyższą kompetencji instancji niższej (avocare), jak również przywołał normę ogólną wyrażoną przez kan. 139 KPK/1983. Przytoczone rozwiązania, w świetle rozważanej ustawy nie przyniosły jednak wystarczającej i pełnej odpowiedzi na postawiony problem. W zakończeniu autor proponuje, by najwyższy przełożony określił dekretem brak kompetencji przełożonego wyższego in loco, ustanawiając – jeśli to konieczne – inny podmiot do uzupełnienia dochodzenia. 
The paper proposes the constructive reflection on the possible procedural configuration inherent in the proceedings of dismissal, in particular consideration of the hypothesis exposed in the can. 698. The Legislator assures to the accused religious the right to communicate and to offer his proper defenses directly to the supreme Moderator of the Institute. The Author tries to indicate the competent religious Authorities in order to receive the legal claim from the religious, accused for having committed crimes or illegal acts specified in the can. 695 and can. 696. Using the legal instruments like appeal and call to the proper jurisdiction – foreseen in the Code of canon law - helped to verify whether and how the exercise of the right to communicate with the supreme Moderator may be equivalent to the mentioned procedural instruments. Unfortunately, the conclusions we reached do not allow assigning any nomen iuris to the hypothesis in which the demand submitted by the accused religious could be accept by the highest Authority of his proper Institute. Eventually, the Author proposed the possible solution of the specified doctrinal problem. It is likely that the supreme Moderator, having determined his exclusive competence in order to lead the entire case and having communicated it to the Superior in loco, could have a burden to supplement the evidences and finalize the cause. It was also considered inopportune or inadvisable to accept the demand forwarded by the religious simultaneously with the notification of the arguments against him. It can’t be excluded another hypothesis according to which the same supreme Moderator will end the dispute using the extra canonical solutions.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 23-39
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soluzioni legali o scelta libera: quale politica adottare verso gli anglicismi nell’italiano contemporaneo?
Legal Solutions or Free Choice: What Policy Should Be Adopted Towards Anglicisms in Contemporary Italian?
Autorzy:
Karczewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446302.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Language policy
loanwords
contemporary Italian
Anglicisms
Superior Council of the Italian Language
politica linguistica
forestierismi
italiano contemporaneo
anglicismi
Consiglio superiore della lingua italiana
Opis:
In contemporary Italian, just like in other languages, numerous English words are used. They are particularly frequent in the terminology of some branches of science, such as computer science, as well as in the language of young people. In this article, we discuss the issue of an appropriate policy to adopt towards these foreign lexical items. Different approaches to the problem are presented: the liberal approach, in which linguists should only describe linguistic realities rather than prescribe the “right” choices; the conscious approach, in which every speaker of Italian should reflect on his or her lexical choices; and the most radical approach, in which some official solutions are to be introduced. One of these solutions is the project of the Consiglio Superiore della Lingua Italiana, whose task would be to protect the Italian language against loanwords of English origin.
Nell’italiano contemporaneo, come in altre lingue, si usano numerosi anglicismi. Essi sono particolarmente frequenti nella terminologia di alcuni rami della scienza quali l’informatica, ma anche nel linguaggio giovanile. Nell’articolo viene discussa la questione della politica adeguata da adottare verso gli elementi lessicali stranieri. Si presentano diversi approcci al problema: l’approccio liberale in cui i linguisti si limitano a descrivere la realtà linguistica invece di prescrivere soluzioni corrette, l’approccio cosciente in cui ogni parlante d’italiano riflette sulle proprie scelte lessicali e l’approccio più radicale in cui si introducono alcune soluzioni ufficiali. Una di quelle soluzioni è il progetto della fondazione del Consiglio superiore della lingua italiana il cui compito sarebbe la protezione della lingua italiana dai forestierismi di origine inglese.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2015, 6; 181-196
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le competenze del superiore provinciale di un istituto religioso riguardo ai beni temporali e della loro amministrazione
Competence of the provincial superior of a religious institute in the field of material goods and their administration
Autorzy:
STOKŁOSA, MAREK
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660750.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
provincia
superiore provinciale
beni temporali
economo provinciale
amministrazione ordinaria
amministrazione straordinaria
alienazione
province
provincial superior
temporal goods
provincial treasurer
ordinary administration
extraordinary administration
alienation
Opis:
Each province of the religious institutes, as a legal person in the Church has the right to acquire, possess, administer and alienate their material goods. These acts are taken by the provincial superiors while maintaining the common law and of own institute. All activities related to the ordinary administration may be taken by those superiors, but respecting the roles and responsibilities of the Provincial Treasurers provided for by law in this regard. Hence, fulfilling the acts of ordinary administration of material goods we should avoid any conflict between the two offices. Between the superior and treasurer there should be a mutual trust and be kept a constant dialogue on the administration of the entrusted material goods. Any acts of extraordinary administration remain within the competence of the provincial superior, who in some cases provided by law, may/can delegate them to other members of the Institute, including treasurers. While the act of alienation of material goods can be taken by the provincial superior or general, depending on the value of alienated goods. If the value of the transaction exceeds the sum determined by the Holy See for the region, then the permission for the act of alienation shall be given by the Holy See.
Każda prowincja instytuty zakonnego, jako osoba prawna w Kościele, posiada prawo nabywania, posiadania, administrowania i alienacji swoich dóbr materialnych. Akty te są podejmowane przez przełożonych prowincjalnych przy zachowaniu prawa powszechnego i własnego każdego instytutu. Wszelkie czynności związane ze zwyczajną administracją mogą być podejmowane przez tychże przełożonych, jednak przy uszanowaniu zadań i obowiązków ekonomów prowincjalnych przewidzianych prawem w tym zakresie. Stąd też spełniając akty zwyczajnego zarządzania dobrami materialnymi należy unikać wszelkich konfliktów między tymi dwoma urzędami. Miedzy przełożonym a ekonomem powinno istnieć wzajemne zaufanie i być prowadzony stały dialog dotyczący administracji powierzonych dóbr materialnych. Wszelkie akty nadzwyczajnego zarządzania pozostają jedynie w kompetencji przełożonego prowincjalnego, który w niektórych przypadkach przewidzianych prawem może do ich wypełnienia delegować innych zakonników, w tym także ekonomów. Natomiast akt alienacji dóbr materialnych może być podjęty przez przełożonego prowincjalnego lub generalnego w zależności od wartości alienowanego dobra materialnego. Jeżeli wartość tej transakcji  przekracza wysokość sumy określoną przez Stolicę Apostolską dla danego regionu, wówczas zezwolenie na akt alienacji wydaje sama Stolica Apostolska.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 3; 31-55
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies