Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "presente" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Funzioni del tempo presente nella strategia narrativa
Funkcje czasu teraźniejszego w strategii narracyjnej
Autorzy:
Koman, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520907.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
tempi verbali
presente
polivalenza del presente
strategie narrative, narrazione
czasy gramatyczne
czas teraźniejszy
polisemia czasu teraźniejszego
strategie narracyjne
narracja
Opis:
La scelta del tempo verbale adatto a una determinata situazione dipende dal rapporto tra il momento dell’avvenimento e quello dell’enunciazione. Se coincidono abbiamo a che fare con il tempo presente (Bertinetto). È necessario, però, ricordare che il presente è in grado di riferirsi agli eventi passati come accade spesso nei testi narrativi. Per capire lo scopo di questa scelta si sono analizzati diversi tipi di scrittura comprovanti che il presente nella narrativa può servire a sottolineare la posizione temporale del narratore (Il fu Mattia Pascal); a evidenziare un momento importante dal punto di vista dello svolgimento dell’azione (Se questo è un uomo); a costruire descrizioni (Vita) oppure far entrare il lettore nel vivo del racconto (Gli Italiani in Polonia nei secoli), dando l’impressione che egli sia un testimone diretto degli eventi raccontati.
Wybór czasu gramatycznego w danej sytuacji zależy od relacji pomiędzy momentem wydarzenia a momentem wypowiedzi. W przypadku, gdy owe momenty są równoczesne, mamy do czynienia z czasem teraźniejszym (Bertinetto). Należy jednak pamiętać, że czas teraźniejszy ma zdolność opisywania wydarzeń przeszłych, wykorzystywaną często w tekstach narracyjnych. Pragnąć zbadać powody, dla jakich pisarze decydują się na użycie czasu teraźniejszego, poddaliśmy analizie różne typy tekstów, dowodzących, iż czas teraźniejszy, jako element strategii narracyjnej, może służyć do podkreślenia pozycji narratora (Il fu Mattia Pascal); zaakcentowania momentu kluczowego dla przebiegu akcji (Se questo è un uomo); konstruowania opisu (Vita) czy “wciągania” czytelnika w wir akcji (Gli Italiani in Polonia nei secoli), zapewniając mu wrażenie, jakoby sam był uczestnikiem opisywanych wydarzeń.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 1 "Gli orizzonti dell’italianistica: tradizione, attualita e sfide di ricerca"; 84-93
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il participio presente nelle grammatiche della lingua italiana: le forme uscenti in -ente/-iente
The Italian Participio Presente in Grammar Books: Verb Forms Ending in -ente and -iente
Autorzy:
Grochowska-Reiter, Anna
Słapek, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655808.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
participio presente
verbal inflexion
overabundant verbs
Italian grammaticography
flessione verbale
verbi sovrabbondanti
grammaticografia italiana
Opis:
This article aims to examine how Italian-language grammar books deal with the morphology of the participio presente (PP), with particular attention to verb forms of the third inflexional paradigm ending in -iente (e.g., conveniente) or that alternate the endings -iente and -ente (e.g., dormiente/dormente). In total, more than 60 grammar books were analysed and divided into three categories: 1) volumes published between the 16th and 19th centuries (it is a diachronic perspective on the issue of the PP); 2) volumes published in the 20th and 21st centuries; 3) grammar books for foreign language learners. The analyses reveal that the authors of the grammar books taken into consideration demonstrate little interest in the morphology of the PP, especially regarding the forms ending in -iente/-ente, which are less prominent over the centuries to give space to issues related to the function of the PP. Grammar books for foreigners are even less attentive, often completely neglecting the PP or providing a summary and incomplete information.
Il presente articolo si propone di esaminare come le grammatiche della lingua italiana trattano la morfologia del participio presente (PP) con particolare riguardo alle forme verbali del terzo paradigma flessivo che prendono la desinenza -iente (p. es. conveniente) o che alternano le desinenze -iente e -ente (p. es. dormiente/dormente). In totale sono state analizzate più di 60 grammatiche divise in tre categorie: 1) volumi pubblicati tra il Cinque e l’Ottocento: è uno sguardo diacronico sulla questione del PP; 2) volumi pubblicati nei secoli XX e XXI; 3) grammatiche didattiche per stranieri. Dall’analisi risulta che gli autori dei testi grammaticali presi in esame dimostrano poco interesse alla morfologia del PP, soprattutto riguardo alle forme uscenti in -iente/ente, interesse che sembra diminuire addirittura nel corso dei secoli per dare spazio alle questioni relative alla funzione del PP. Le grammatiche didattiche per stranieri sono ancora meno attente, spesso trascurando completamente la questione del PP o fornendo informazioni sommarie e non complete.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2023, 14.2; 73-95
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Libro del Deuteronomio come fonte teologica della dimensione anamnetica dell’anno liturgico
The Book of Deuteronomy as a Theological Source for the Concept of Memorial (anamnesis) in the Liturgical Year
Księga Powtórzonego Prawa jako teologiczne źródło anamnetycznego wymiaru roku liturgicznego
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038472.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gesú Cristo
Chiesa
liturgia
anno liturgico
anamnesis
attualizzazione (far presente)
memoria
mistero
Jesus Christ
Church
liturgy
liturgical year
making present
reminder
mystery
Jezus Chrystus
Kościół
rok liturgiczny
anamneza
uobecnienie
pamiątka
misteium
Opis:
L’articolo presenta la dimensione anamnetica dell’anno liturgico e la sua fonte teologica veterotestamentaria che è il Libro del Deuteronomio. Il calendario liturgico non è un calendario in cui sono segnate le date di varie festività religiose. È il rendersi presente del mistero salvifico di Gesù Cristo, diffuso nel tempo. Per comprendere la dimensione anamnetica dell’anno liturgico, era necessario mostrare che cosa era la festa della tradizione religiosa di Israele. Sulla base del Libro del Deuteronomio, chiamato il “Libro della memoria”, è stato messo in evidenza che ogni festa biblica è un’anamnesi, cioè il rendersi presente di un evento specifico della storia della salvezza. Tale concezione di festa è anche presente nella liturgia della Chiesa. Il senso dell’anno liturgico risiede principalmente nella sua stretta relazione con il mistero di Cristo. Ogni festa è il rendersi presente “qui” e “ora” dell’opera salvifica di Gesù Cristo. Ciò avviene grazie alla presenza e all’azione dello Spirito Santo nella liturgia della Chiesa.
Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar roku liturgicznego oraz jego starotestamentalne źródło teologiczne, którym jest Księga Powtórzonego Prawa. Kalendarz liturgiczny nie jest terminarzem, w którym zaznaczone są daty różnych świąt kościelnych. Jest on rozłożonym w czasie uobecnieniem misterium zbawczego Jezusa Chrystusa. Chcąc zrozumieć anamnetyczny wymiar roku liturgicznego, trzeba ukazać, czym było święto religijnej tradycji Izraela. Zwłaszcza na podstawie Księgi Powtórzonego Prawa, nazywanej „Księgą pamięci”, wykazano, że każde biblijne święto jest anamnezą, czyli uobecnieniem konkretnego wydarzenia z historii zbawienia. Takie rozumienie święta jest także w liturgii Kościoła. Znaczenie roku liturgicznego polega przede wszystkim na ścisłym powiązaniu go z misterium Chrystusa. Każde święto jest uobecnieniem „tu” i „teraz” zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa. Dokonuje się ono dzięki obecności i działaniu Ducha Świętegow liturgii Kościoła.
The article discusses the concept of memorial (anamnesis) in relation to the liturgical year andargues that within the Old Testament theology the Book of Deuteronomy constitutes the maintheological source for the concept. The liturgical calendar is not a simple calendar in which thedates of various feasts of the Church are indicated. It is important to note that the liturgical calendarpresents the saving mystery of Jesus Christ, but in a manner spread over time. In order tounderstand the anametic dimension of the liturgical year, it is necessary to indicate the meaning ofthe feast in the Holy Scriptures. Especially, on the basis of the Book of Deuteronomy, also knownas the “Book of Remembrance”, it is shown that each biblical feast is an anamnesis, that is, thepresence of a specific event in the history of salvation. This understanding of the feast also existsin the liturgy of the Church. The importance of the liturgical year comes primarily from the closerelationship with the mystery of Christ. Each feast makes the “here” and “now” of the saving actof Jesus Christ present. It happens thanks to the presence and action of the Holy Spirit in the liturgyof the Church.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 205-217
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies