Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jedność;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Prove specifiche di una spiritualità comunitaria. Una riflessione alla luce dell’esperienza del Movimento dei Focolari
    Specific Trials of a Communitarian Spirituality. Reflection in the Light of the Experience of the Focolare Movement
    Specyficzne próby właściwe dla duchowości wspólnotowej. Refleksja w świetle Ruchu Focolari
    Autorzy:
    Wasiutyńska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035070.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chiara Lubich
    duchowość wspólnotowa
    Jezus opuszczony
    jedność
    communitarian spirituality
    Jesus forsaken
    unity
    Opis:
    Współczesne życie Kościoła, na tle dynamicznych przemian kulturowych otaczającego go społeczeństwa, naznaczone jest naglącym wezwaniem do odkrycia i dowartościowania wymiaru wspólnotowego, aż po mistykę życia razem. Wobec szerzenia się duchowości komunii, rodzi się pytanie o odpowiadającą jej ascezę, o specyficzne formy oczyszczenia i prób duchowych, jakie może ona napotkać. Z tej perspektywy odczytujemy doświadczenie Ruchu Focolari, sięgając przede wszystkim do pism jego założycielki, Chiary Lubich. Refleksja przebiega wokół dwóch podstawowych pojęć, które odnoszą się do wymiaru mistycznego i ascetycznego: jedność – Jezus opuszczony.
    Contemporary life of the Church, against the background of dynamic cultural changes of the surrounding society, is marked by an urgent call to discover and value the community dimension, to the mysticism of living together. In view of the spread of spirituality of communion, a question arises about the corresponding asceticism, about the specific forms of purification and spiritual trials that it may encounter. From this perspective, we read the experience of the Focolare Movement, referring primarily to the writings of its founder, Chiara Lubich. The reflection revolves around two basic concepts that relate to the mystical and ascetic dimensions: unity – Jesus forsaken.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 5; 75-88
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il simbolo sponsale come ponte tra le tradizioni greca e siriaca: Un approccio patristico-liturgico. Parte prima
    The spousal symbolism as a bridge between the Greek and Syriac traditions: an approach patristic and liturgical. Part one
    Symbolika małżeństwa jako most łączący tradycję grecką i syryjską: ujęcie patrystyczno-liturgiczne. Część pierwsza
    Autorzy:
    Ebeid, Bishara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038021.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Bridegroom
    Bride
    Christ
    Baptism
    spousal symbolism
    unity
    oblubieniec
    oblubienica
    Chrystus
    chrzest
    symbolika małzeńska
    jedność
    Opis:
    The relationship between God and human being was seen, already in the OT, as amorous. The image that was most preferred, with which this relationship could be described, was the spousal image. It was used metaphorically to underline, on the one hand, the desire of the man-bride to go back to paradise, after his fall, and to be with his God-bridegroom and to join Him, and on the other, the will of God-bridegroom himself, being in his garden-paradise, to invite His bride to come and to enter to make the nuptial feast with Him. In this first part of our article we will illustrate this symbolic image, starting from its dogmatic base, then presenting its biblical background and at the end analyzing the Greek patristic interpretations of it and how the fathers related this image to the liturgical life of the primitive church.
    Relacja między Bogiem a człowiekiem już w Starym Testamencie opisywana była językiem miłości. Jednym z najchętniej stosowanych w tej materii obrazów była symbolika małżeńska. Posługiwano się nią w sposób metaforyczny z dwóch powodów: z jednej strony chciano podkreślić pragnienie powrotu do raju i złączenie się człowieka (oblubienicy) z Bogiem (Oblubieńcem), z drugiej, chciano ukazać wolę przebywającego w raju Boga (Oblubieńca) do zaproszenia oblubienicy na weselne gody. W prezentowanej tu pierwszej części artykułu autor ukazuje ów symboliczny obraz wychodząc od fundamentu dogmatycznego. Wskazuje również na biblijne tło omawianej symboliki oraz na patrystyczne interpretacje łączące ją z życiem liturgicznym Kościoła pierwotnego, co szerzej zostanie przedstawione w części drugiej.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 25-42
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    IL SIMBOLO SPONSALE COME PONTE TRA LE TRADIZIONI GRECA E SIRIACA. Un approccio patristico-liturgico. Parte seconda
    Symbolika małżeństwa jako most łączący tradycję grecką i syryjską: ujęcie patrystyczno-liturgiczne. Część druga
    The spousal symbolism as a bridge between the Greek and Syriac traditions: an approach patristic and liturgical. Part two
    Autorzy:
    Ebeid, Bishara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585292.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    oblubieniec
    oblubienica
    Chrystus
    chrzest
    symbolika małżeńska
    jedność
    sposo
    sposa
    Cristo
    incarnazione
    battesimo
    Cantico
    nuziale
    sponsale
    unione
    Opis:
    Relacja między Bogiem a człowiekiem już w Starym Testamencie opisywana była językiem miłości. Jednym z najchętniej stosowanych w tej materii obrazów była symbolika małżeńska. Posługiwano się nią w sposób metaforyczny z dwóch powodów: z jednej strony chciano podkreślić pragnienie powrotu do raju i złączenie się człowieka (oblubienicy) z Bogiem (Oblubieńcem), z drugiej — chciano ukazać wolę przebywającego w raju Boga (Oblubieńca) do zaproszenia oblubienicy na weselne gody. Niniejszy artykuł stanowi drugą część wywodu zapoczątkowanego w poprzednim numerze „Liturgia Sacra”. W swoim studium autor ukazuje ów symboliczny obraz wychodząc od fundamentu dogmatycznego. Wskazuje również na biblijne tło omawianej symboliki oraz na patrystyczne interpretacje łączące ją z życiem liturgicznym Kościoła pierwotnego, opierając je głównie o świadectwa patrystyki syryjskiej oraz o liturgiczny fundament Kościołów bizantyjskiego oraz syryjskich. Oprócz wymiaru liturgicznego autor wskazuje, że obraz małżeństwa może być dobrym mostem prowadzącym do ekumenicznego zbliżenia Kościołów.
    The relationship between God and human being was seen, already in the Old Testament, as amorous. The image that was most preferred, with which this relationship could be de- scribed, was the spousal image. It was used metaphorically to underline, on the one hand, the desire of the man-bride to go back to paradise, after his fall, and to be with his God- bridegroom and to join Him, and on the other, the will of God-bridegroom himself, being in his garden-paradise, to invite His bride to come and to enter to make the nuptial feast with Him. The Canticle of Canticles (the Song of Songs), in fact, is to be considered the most excellent hymn that describes and reflects on this relationship. Adam with his sin could not realize the purpose for which he was created, i.e. his deification. It was, however, God’s plan for the human nature, and for that the Logos himself chose to become man and to make real the purpose of his creation of Adam, and for this reason He was also called the new Adam. This dogma of faith became the basis of the Church’s adoption the spousal image, according to which Christ is the bridegroom while the Christians, as members of His Church, His body, are the bride. The new relationship in Christ begins with the Baptism, while through the Eucharist the first step in joining Him is made. This symbolic image, nevertheless, has an eschatological aspect that gives a strong dynamism for the Christian in his liturgical and spiritual life. At the eschaton the garden-paradise, the heavenly Jerusalem, will descend on the earth, in its center will be the bridegroom and he will call his bride inviting her to enter; and during their nuptial feast he will sing the Canticle, the nuptial hymn. With our article, therefore, we attempted to illustrate this symbolic image, starting from its dogmatic base, then presenting its biblical background, analyzing the patristic interpretations and making a few references to the liturgical life and its hymns that confirm the new relationship in Christ. Comparing, finally, throughout this analysis, on one hand, the Greek patristic tradition and the Byzantine liturgical hymns, on the other, the Syriac patristic and liturgical tradition, we tried to show how this image might be a real ecumenical bridge, as a common element among these two traditions.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 431-454
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Alcuni elementi della formazione sacerdotale nei discorsi e scritti quaresimali di beato Paulo VI
    Selected Elements of Priestly Formation in the Lenten Writings and Speeches of Blessed Pope Paul VI
    Wybrane elementy formacji kapłańskiej w wielkopostnych pismach i przemówieniach bł. Pawła VI.
    Autorzy:
    Bartczak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944238.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    kapłaństwo;
    formacja;
    Paweł VI;
    świętość;
    służba;
    duszpasterstwo;
    ewangelizacja;
    posłuszeństwo;
    jedność;
    priesthood;
    formation;
    Paul VI;
    sanctity;
    service;
    pastoral ministry;
    evangelism;
    obedience;
    unity;
    Opis:
    Dla bł. Pawła VI temat formacji kapłańskiej był od zawsze ważny, dlatego, stojąc na czele Kościoła, zarówno mediolańskiego, jak i powszechnego, każdego roku w okresie Wielkiego Postu kierował do kapłanów ojcowskie słowo. W jego nauczaniu wyróżnić można takie tematy, jak: tożsamość kapłańska, uświęcenie, służba i jedność. Tożsamość wynika z żywej relacji kapłana-powołanego z Chrystusem-powołującym i realizuje się w konkretnych realiach świata, który stawia chrześcijan, a zwłaszcza kapłanów, wobec niełatwych wyborów i zadań. Uświęcenie polega na głoszeniu Słowa Bożego oraz sprawowaniu sakramentów, w których działa sam Bóg. Jednak pierwszym adresatem tych świętych czynności musi być sam kapłan. Służba kapłana wobec człowieka, Kościoła i świata, musi być pokorna i wypływać z miłości na wzór Chrystusa w Wieczerniku, powinna ona być realizowana w duchu Ewangelii i ukierunkowana na poszukiwanie większej chwały Bożej, nigdy własnej. Niezbędną pomocą w czynieniu postępów w sferze tożsamości, uświęcania i służby jest jedność. Jedność kapłańska, mająca swe źródło w Ostatniej Wieczerzy i w modlitwie Chrystusa, gwarantuje wierność wybranej drodze życia, skuteczność posługi duszpasterskiej oraz stabilność rozwoju Kościoła.
    Priestly formation was always an important issue for Paul VI, therefore, being the head of both Milan and Universal Church, he annually addressed his paternal words to the priests during the Lenten time. His teaching revolves around such topics as: priestly identity, sanctification, service and unity. Priestly identity stems from a living relationship between a priest, the appointed one, and Christ who appoints him and it is pursued in the concrete world’s realities which impose on Christians, especially priests, difficult choices and tasks. Sanctification consists in proclamation of God’s Word and celebration of sacraments, in which God himself acts. However, the first recipient of the sacred rites must be the priest himself. What is more, the priest’s service to man, the Church and the world, must be humble and have its source in love, in imitation of Christ in Cenacle, it should, moreover, be realized in the spirit of the Gospel and be directed at seeking the greater glory of God, never that of one’s own. Priestly unity provides essential assistance in improving the sphere of identity, sanctification and service. Deriving from the Last Supper and from Christ’s prayer, it guarantees fidelity to the chosen way of life, efficacy of pastoral ministry and stable development of the Church.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 11-19
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il mistero della Trinità secondo Joseph Ratzinger/Benedetto XVI
    Tajemnica Trójcy według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    The Mystery of the Trinity according to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Kowalczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343716.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    teologia trynitarna
    Trójca Święta
    imię Boże
    una essentia tres personae
    wspólnota trynitarna
    jedność a różnorodność
    absolutność a relatywność
    herezje trynitarne
    Benedict XVI
    trinitarian theology
    Trinity
    name of God
    trinitarian community
    unity vs diversity
    absoluteness vs relativity
    trinitarian heresies
    Opis:
    Refleksja Josepha Ratzingera/Benedykta XVI nad tajemnicą Trójcy Świętej nie zawiera idei czy sformułowań, które zrobiłyby teologiczną „karierę”, jak np. aksjomat fundamentalny Karla Rahnera. Tym niemniej jego teologia trynitarna, zaproponowane punkty odniesienia i rozłożenie akcentów układają się w oryginalną syntezę. W pierwszym paragrafie zwrócono uwagę na to, że w rozważaniach o Bogu Ratzinger często się odwołuje do objawionego w historii zbawienia imienia Bożego. To właśnie „imię”, synonim osobowej relacji, odróżnia wiarę w Boga od filozofii Boga, której teolog konsekwentnie broni. Ostatecznie Bóg objawił swe imię w trzech imionach: Ten, Który Jest – Ojciec, Syn i Duch. W drugim paragrafie wykazano, że formułę „una essentia tres personae” Ratzinger nazywa paradoksem, który wyraża jedność tego, co absolutne, i tego, co relatywne, paradoksem jedności i różnorodności. W ten sposób prawda o Trójcy Świętej objawia Boga, ale także całą rzeczywistość stworzoną. Ostatecznie Trójcy Świętej nie da się sprowadzić do żadnej absolutnej monady, gdyż jest jednością w różnorodności. Herezje trynitarne wyrastały właśnie z chęci wyeliminowania paradoksu, który wydawał się sprzecznością. Tymczasem obecny w teologii paradoks nie jest obcy także naukom ścisłym, co stanowi treść paragrafu trzeciego. Przykładem może być falowa i jednocześnie korpuskularna struktura rzeczywistości badanej przez fizykę. W ostatnim paragrafie autor wychodzi od tego, że całe objawienie streszcza się w słowach: „Bóg jest miłością” (1 J 4,8.16), co oznacza, że „Bóg nie jest samotnością, ale doskonałą wspólnotą”, wspólnotą trynitarną. Ratzinger wskazuje, że w Nowym Testamencie nie mówi się o Bogu jako takim „w sobie samym”, ale o Bogu w kenotycznej relacji do kogoś: „Bóg i Ojciec Jezusa”. Również Duch Święty, który nie ukazuje nam swego oblicza i skrywa się pod obrazami, jak gołębica, ogień, wiatr, jest zawsze Duchem Ojca i Syna. A zatem Bóg jest odwiecznie trynitarnym „byciem-z” i „byciem-dla”, co stanowi zaproszenie i wyzwanie dla każdego chrześcijanina i Kościoła.
    Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s reflection on the Holy Trinity does not contain any ideas or expressions that could possibly take on a theological “career,” such as Karl Rahner’s fundamental axiom. Nevertheless, Ratzinger’s Trinitarian theology, with the points of reference he made and accents he suggested, forms an original synthesis. In the first section the author of this article accentuates that Ratzinger in his reflection on God often refers to the divine name revealed in the history of salvation. It is precisely the “name,” a synonym of a personal relation, that distinguishes faith in God from a philosophy of God. Ultimately, God revealed His name in three names: He Who Is—Father, Son, and the Spirit. The second section explains that Ratzinger considers the formula “una essentia tres personae” a paradox that expresses the unity of the absolute and the relative, the unity and the diversity. Thus, the truth of the Trinity reveals God, but also the whole of creation, which is a unity in diversity. The Trinitarian heresies grew precisely from the desire to eliminate a paradox that seemed to be a contradiction. However, the paradox present in theology is also present in the sciences, which is further clarified in section three. By way of an example one may point out the wave-like and corpuscular structure of reality that physics examines. In the last section the author insists that the whole of revelation is summed up in the words: “God is love,” which means that “God is not a solitude but a perfect community,” a Trinitarian community. Ratzinger points out that the New Testament does not speak of God as God “in himself,” but of God in a kenotic relation to someone: “God and Father of Jesus.” Even the Holy Spirit, who does not show us his face but hides himself under images of a dove, fire, wind is always the Spirit of the Father and of the Son. Thus, God is eternally the Trinitarian “being-with” and “being-for,” which is an invitation and a challenge for every Christian and for the Church.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 35-60
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La Santissima Trinità come fonte e modello di sinodalità della Chiesa secondo Dumitru Stăniloae
    The Most Holy Trinity as the source and model of synodality of the Church according to Dumitru Stăniloae
    Autorzy:
    Bara, Zoltán József
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148269.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Orthodox ecclesiology
    organic unity of the mystical body of Christ
    ecclesial synodality
    synodal Catholicity
    Most Holy Trinity
    ecclesiologia ortodossa
    unità organica del corpo mistico di Cristo
    sinodalità ecclesiale
    cattolicità sinodale
    Santissima Trinità
    eklezjologia prawosławna
    organiczna jedność mistycznego ciała Chrystusa
    synodalność kościelna
    katolicyzm synodalny
    Trójca Przenajświętsza
    Opis:
    Attraverso la sua opera che manifesta una teologia confessionale, centrata sul mistero di Cristo, Dio-Uomo, in cui afferma un cristianesimo cosmico e in cui è molto presente l’attuale Esicasta, Stăniloae è rappresentativo della tradizione teologica romena. Ha sviluppato un’importante teologia dell’amore che trova le sue radici profonde nel mistero trinitario, struttura dell’amore supremo. In questa prospettiva, il mondo è visto come un dono di Dio alla Chiesa come comunione d’amore immersa nelle relazioni e nell’infinito amore trinitario. La Regola conciliare non è considerata come una possibile forma di governo della Chiesa, ma come un principio fondamentale che si rifà alla tradizione apostolica e si radica in ciò che la teologia può insegnare profondamente sulla natura della Chiesa: la sua vita nella immagine della stessa vita trinitaria, la comunione dei santi in Cristo per opera dello Spirito Santo. Nel suo pensiero, fondamento, forza e modello della sinodalità ecclesiale è la Santissima Trinità.
    Stăniloae reprezentuje rumuńską tradycję teologiczną poprzez swoją pracę, w której mani¬festuje teologię wyznaniową, skupioną na tajemnicy Chrystusa, Boga–Człowieka, w której afirmuje kosmiczne chrześcijaństwo i w której obecny jest hesychast. Wypracował ważną teologię miłości, która ma swoje głębokie korzenie w tajemnicy trynitarnej, strukturze naj¬wyższej miłości. Z tej perspektywy świat jest postrzegany jako dar Boga dla Kościoła, jako komunia miłości zanurzona w relacjach i nieskończonej miłości trynitarnej. Reguła soborowa nie jest uważana za możliwą formę rządzenia Kościołem, ale za podstawową zasadę, która wywodzi się z tradycji apostolskiej i jest zakorzeniona w tym, co teologia naucza o naturze Kościoła: jego życiu w obrazie samego życia trynitarnego, obcowania świętych w Chrystusie za sprawą Ducha Świętego. W jego myśleniu fundamentem, siłą i wzorem synodalności kościelnej jest Trójca Przenajświętsza.
    Through his work which manifests a confessional theology, centred on the mystery of Christ, God-Man, in which he affirms a cosmic Christianity and in which the current Hesychast is much present, Stăniloae is a representative of the Romanian theological tradition. He developed an important theology of love which finds its deep roots in the Trinitarian mystery, the structure of supreme love. From this perspective the world is seen as a gift of God to the Church as a communion of love immersed in relationships and in the infinite Trinitarian love. The conciliar rule is not considered as a possible form of government for the Church, but as a basic principle which traces itself back to the apostolic tradition and is rooted in what the theology can teach deeply on the nature of the Church: its life in the image of the Trinitarian life itself, the communion of saints in Christ through the work of the Holy Spirit. In his thought, the foundation, the strength and the model of the ecclesial synodality is the Most Holy Trinity.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 41-70
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies