Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ecumenism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    LA DIMENSIONE ECUMENICA DEL RITO DELLA FONDAZIONE DI UNA CHIESA NELLA TRADIZIONE BIZANTINA GRECA E LATINA
    The Ecumenical Dimension of the Rite of the Foundation of a Church in the Byzantine and Latin Traditions
    Autorzy:
    Potoczny, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595288.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Church foundation
    ecumenism
    Byzantine liturgy
    Latin liturgy
    Christian temple
    Opis:
    The dedication of a Church is not the only rite that is used for the initiation of a new place of Christian worship. At the beginning of the construction of a building, liturgical sources provide for the Rite of Foundation of a Church in which blessings are asked on both the workers and also on the future edifice. This paper gives a comparative analysis of prayers used in the rites of the Byzantine-Greek and Latin traditions. Although both traditions have different theological emphasis they also have similarities too. This study bears fruit in allowing us to create a common ecumenical definition of the church-building arising from these analysed texts – it is the future place of Christian worship which (ἐκκλησία, ecclesia) is a house (οἶκος) constructed (opus) for God, to celebrate His glory (cf. Es 40,34-35; Ez 9,3) in and through the divine mysteries (templum). This place is made by the community of the faithful and it from this same community it takes its name (ἐκκλησία, ecclesia).
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2013, 13; 247-262
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La nozione di Patriarca nel Diritto Canonico Orientale e la teoria della Pentarchia
    The Notion of Patriarch in Eastern Canon Law and the Theory of Pentarchy
    Autorzy:
    Gergis, Aghabious
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1413038.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    Patriarch
    Patriarchal Institution
    Pentarchy
    Synodality
    Ecumenism
    Patriarch of the West
    Opis:
    The figure of the Patriarch has always had a great importance in the life of the Church over the centuries. Furthermore, the patriarchal institution has its roots in the experience lived by the Church since the time of the Apostles, indeed, even before the Ecumenical Councils which recognized it and sanctioned it. The Patriarch, according to the discipline of Eastern Canon Law, is a bishop who presides over a “sui iuris” church of patriarchal rank, who has authority over the bishops, metropolitans and all Christian faithful of the Church he governs, according to the approved law by the Supreme Authority of the Church. He presides over his Church as “pater et caput” and this expression indicates the collegial nature of the patriarchal government in some Eastern Churches, where all the ecclesiastical and civil powers in a country with a Christian minority are concentrated in the person of the Patriarch. The root of the Pentarchy dates back to the first millennium. It refers to the collegiality of the five Patri-archs, precisely, the bishops of Rome, Constantinople, Alexandria, Antioch and Jerusalem in the government of the universal Church. In 2006 Pope Benedict XVI renounced the title of “Patriarch of the West” and this was the cause of a controversial debate on the theory of the “Pentarchy” between Catholics and Orthodox. A strong debate, very similar to that, was the debate concerning the patriarchal institution in relation to the Primacy of the Roman Apostolic See. Unfortunately, this debate has sometimes caused deep wounds such as the schisms between East and West. Today, however, this institution, rediscovered with new light of Vatican II, could contribute to the ecumenical journey towards the perfect union of all Christians.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2021, 23, 2; 261-273
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gli anniversari nei 500 anni della Riforma protestante (1517-2017)
    The Anniversaries during 500 years of protestant reform (1517-2017)
    Rocznice w ciągu 500 lat Reformy protestanckiej (1517-2017)
    Autorzy:
    Mikrut, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040983.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Marcin Luther
    Reformacja
    Protestantyzm
    Jubileusz
    Ekumenizm
    Martin Luther
    Reformation
    Protestantismus
    Jubiläum
    Ökumenismus
    Protestantism
    anniversary
    ecumenism
    Opis:
    Niniejszy artykuł zredagowany z okazji 500-lecia Reformacji koncentruje się wokół kolejnych setnych rocznic tego wydarzenia i ich obchodów w danym kontekście historycznym i w odniesieniu do postrzegania osoby Marcina Lutra. W ciągu 500 lat od pamiętnego wystąpienia Ojca Reformacji, które zapoczątkowało ruch „reformy protestanckiej”, co najmniej każde kolejne sto lat obchodzone było jako szczególne upamiętnienie tego faktu, który zmienił bieg historii Europy i świata oraz wstrząsnął chrześcijaństwem. Poszczególne, okrągłe rocznice Reformacji należy więc rozpatrywać w odniesieniu do ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej w Europie, a zwłaszcza w Niemczech. Nie mniej ważne jest zwrócenie uwagi na postać założyciela Kościoła reformowanego, na którym skupiała się zawsze, również dziś, idea świętowania rocznicy Reformacji. W powyższym artykule przedstawia się główne wątki z życia Marcina Lutra w kontekście jego reformy chrześcijaństwa oraz zasadnicze idee przewodnie jego myśli. Następnie analizuje się rozwój Reformacji, rozumiany jako pogłębienie doktryny i ustabilizowanie się praktyki, w latach po śmierci założyciela ruchu reformatorskiego. Na tym tle przedstawia się kolejne rocznice reformy protestanckiej w odniesieniu do sytuacji religijnej i politycznej w Europie i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem ostatniej rocznicy 500-lecia Reformacji i jej postrzegania zarówno w Kościołach protestanckich, jak i w Kościele katolickim w kontekście rozwoju ruchu ekumenicznego. Niniejszy artykuł zredagowany z okazji 500-lecia Reformacji koncentruje się wokół kolejnych setnych rocznic tego wydarzenia i ich obchodów w danym kontekście historycznym i w odniesieniu do postrzegania osoby Marcina Lutra. W ciągu 500 lat od pamiętnego wystąpienia Ojca Reformacji, które zapoczątkowało ruch „reformy protestanckiej”, co najmniej każde kolejne sto lat obchodzone było jako szczególne upamiętnienie tego faktu, który zmienił bieg historii Europy i świata oraz wstrząsnął chrześcijaństwem. Poszczególne, okrągłe rocznice Reformacji należy więc rozpatrywać w odniesieniu do ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej w Europie, a zwłaszcza w Niemczech. Nie mniej ważne jest zwrócenie uwagi na postać założyciela Kościoła reformowanego, na którym skupiała się zawsze, również dziś, idea świętowania rocznicy Reformacji. W powyższym artykule przedstawia się główne wątki z życia Marcina Lutra w kontekście jego reformy chrześcijaństwa oraz zasadnicze idee przewodnie jego myśli. Następnie analizuje się rozwój Reformacji, rozumiany jako pogłębienie doktryny i ustabilizowanie się praktyki, w latach po śmierci założyciela ruchu reformatorskiego. Na tym tle przedstawia się kolejne rocznice reformy protestanckiej w odniesieniu do sytuacji religijnej i politycznej w Europie i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem ostatniej rocznicy 500-lecia Reformacji i jej postrzegania zarówno w Kościołach protestanckich, jak i w Kościele katolickim w kontekście rozwoju ruchu ekumenicznego.
    This article, written on the 500th anniversary of the Reformation, focuses on the subsequent 100th anniversary of this event and the celebrations in a given historical context and in relation to the perception of the person of Martin Luther. Within 500 years of the memorable speech of the Reformation Father, which initiated the "Protestant reform" movement, at least every consecutive hundred years was celebrated as a special commemoration of this fact, which changed the course of European and World history and moved deeply into Christianity. The individual anniversary of the Reformation should therefore be considered in relation to social and political situation in Europe of that time, especially in Germany. It is no less important to draw attention to the figure of the founder of the Reformed Church, which has always focused, even today, on the celebration of the anniversary of the Reformation. The article presents the main themes of Martin Luther's life in the context of his reform of Christianity and the basic ideas guiding his thoughts. Then, the development of the Reformation is analyzed, understood as the deepening of doctrine and the stabilization of practice, in the years after the death of the founder of the reform movement. Against this background, successive anniversaries of the Protestant reform are presented with regard to the religious and political situation in Europe and in the world, with particular emphasis on the last anniversary i.e. 500th anniversary of the Reformation and its perception in Protestant Churches as well as in the Catholic Church in the context of the development of the ecumenical movement.
    Der vorliegende Artikel wurde anlässlich des 500 jährigen Jubiläums der Reformation verfasst und kreist um ihre konsekutiven hundertjährigen Jahrestage sowie um ihre Begehen im jeweiligen historischen Kontext in Bezug auf die Wahrnehmung der Person Martin Luthers herum. In den 500 Jahren seit dem denkwürdigen Auftreten des Vaters der Reformation, welches die Bewegung der „protestantischen Reform“ angefangen hat, wenigstens jedes hundertjähriges Jubiläum wurde als ein besonderes Andenken dieses Ereignisses begangen, das den Lauf der Geschichte Europas und der Welt veränderte und das Christentum erschütterte. Konsekutive, runde Jahrestage der Reformation muss man im Kontext der damaligen gesellschafts-politischen Situation in Europa und vor allem in Deutschland betrachten. Nicht weniger wichtig ist auch die Beachtung der Gestalt des Gründers der reformatorischen Kirche selbst, auf dem immer, auch heute, die Idee des Feierns von Jahrestagen der Reformation konzentriert war. Im vorliegenden Artikel werden die wichtigsten Fakten aus dem Leben Martin Luthers im Kontext seiner Reform des Christentums sowie der Leitideen seines Gedankenguts dargestellt. Danach wird die Entwicklung der Reformation analysiert, verstanden als eine Vertiefung der Doktrin und eine Stabilisierung der Praxis in den Jahren nach dem Tod des Gründers der protestantischen Bewegung. Auf diesem Hintergrund werden die konsekutiven Jahrestage der protestantischen Reform in Verbindung mit der religiösen und politischen Situation in Europa und in der Welt dargestellt. Eine besondere Aufmerksamkeit wird auf das 500jährige Jubiläum und seine Wahrnehmung sowohl in den protestantischen Kirchen, als auch in der katholischen Kirche im Kontext der ökumenischen Bewegung gelegt.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 61-82
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Padre Nicolas N. Afanassiev (1893-1966): introduzione allo studio dell’autore
    Father Nicolas N. Afanassiev (1893-1966): Introduction to the Author’s Study
    Ojciec Mikołaj Afanasjew (1893-1966): wprowadzenie do studium autora
    Autorzy:
    Celiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27316557.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    Nicolas N. Afanassiev
    ecclesiologia eucharistica
    ecumenismo
    Nicolas Afanassiev
    eucharistic ecclesiology
    ecumenism
    Mikołaj Afanasjew
    eklezjologia eucharystyczna
    ekumanizm
    Opis:
    Nicolas Afanassiev (1897-1966), conosciuto nell’ambito degli studi teologici come precursore della cosiddetta “ecclesiologia eucaristica”, fu uno degli esponenti dell’ecclesiologia russa del XX secolo, legati alla diaspora parigina, con sede centrale presso l’Istituto di San Sergio. Le vicende della vita e della formazione teologica e spirituale di Afanassiev costituiscono un particolare contesto della nascita del suo pensiero, il cui eco si fece sentire anche al Concilio Vaticano II, di cui il 60° Anniversario di apertura si celebra quest’anno. La prima metà del XX secolo fu un tempo molto fecondo per la riflessione sulla natura della Chiesa, anche nell’ambito ecumenico. Il presente contributo vuole offrire al lettore alcuni spunti principali, riguardanti la vita e le opere di Nicolas Afanassiev. Tutto ciò, per meglio comprendere il pensiero derivante dai suoi scritti. Come è noto, infatti, la corretta comprensione di un testo non può prescindere dalla conoscenza del contesto.
    Nicolas Afanassiev (1897-1966), known in the field of theological studies as a forerunner of the so-called "Eucharistic ecclesiology," was one of the exponents of 20th-century Russian ecclesiology linked to the Paris diaspora, headquartered at the Institute of St. Sergius. The events of Afanassiev's life and theological and spiritual formation provide a particular context for the birth of his thought, the echoes of which were also heard at the Second Vatican Council, whose 60th Anniversary of opening is being celebrated this year. The first half of the 20th century was a very fruitful time for reflection on the nature of the Church, including in the ecumenical aspect. The present contribution aims to offer the reader some main insights, concerning the life and works of Nicolas Afanassiev, in order to better understand the thought derived from his writings. For as is well known, the correct understanding of a text cannot be separated from knowledge of the context.
    Mikołaj Afanasjew (1897-1966), znany w dziedzinie teologii jako prekursor tzw. eklezjologii eucharystycznej, był jednym z przedstawicieli XX-wiecznej eklezjologii rosyjskiej, związanej z diasporą paryską, z siedzibą w Instytucie św. Sergiusza. Wydarzenia z życia Afanasjewa oraz jego formacja teologiczna i duchowa stanowią szczególny kontekst dla narodzin jego myśli, której echo dało się odczuć także na Soborze Watykańskim II, którego 60. rocznicę obchodzimy w tym roku. Pierwsza połowa XX wieku była bardzo owocnym czasem dla refleksji nad naturą Kościoła, również w perspektywie ekumenicznej. Niniejszy artykuł ma na celu zaoferowanie czytelnikowi kilku głównych spostrzeżeń na temat życia i twórczości Mikołaja Afanasjewa celem lepszego zrozumienia myśli zawartej w jego dziełach. Jak powszechnie wiadomo, dla właściwego zrozumienia tekstu konieczna jest również znajomość kontekstu jego powstania.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2022, XIX/19; 103-131
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papa Francesco e Bartolomeo I: il fraterno impegno a favore di una spiritualità ecologica integrale
    Pope Francis and Bartholomew I: the Fraternal Commitment to an Integral Ecological Spirituality
    Papież Franciszek i Bartłomiej I: braterskie zaangażowanie w integralną duchowość ekologiczną
    Autorzy:
    Farinola, Onofrio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1706508.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ekologia
    ekologia integralna
    duchowość ekologiczna
    ekumenizm
    ekologiczna opieka duszpasterska
    ecology
    integral ecology
    ecological spirituality
    ecumenism
    pastorale ecologica
    Opis:
    Artykuł jest próbą ukazania założeń i rozwoju integralnego duszpasterstwa teoekologicznego w nauczaniu Franciszka i Bartłomieja I. Obaj pasterze są głęboko przekonani, że ekologia jest tematem głęboko ekumenicznym i międzyreligijnym. Autor analizuje różne aspekty ekolologii, odwołując się do specyficznej duchowości i teologii obu obrządków, zwracając uwagę na nowe podejście, jakim jest duszpasterstwo teoekologiczne. Artykuł kończy się wywiadem z Patriarchą Konstantynopola przeprowadzonym w 2017 roku, poświęconym zagadnieniom ochrony środowiska.   L'articolo è un tentativo di mostrare i presupposti e lo sviluppo di una pastorale teo ecologica integrale nell'insegnamento di Francesco e Bartolomeo I. Entrambi i pastori sono profondamente convinti che l'ecologia sia un argomento profondamente ecumenico e interreligioso. L'autore analizza vari aspetti dell'cologia, riferendosi alla spiritualità e ala teologia specifiche di entrambi i riti, evidenziando un nuovo approccio, quello della pastorale teo ecologica. L'articolo si conclude co un'intervista al Patriarca di Costantinopoli, condotta ne 2017, dedicata alle questioni ambientali.
    L'articolo è un tentativo di mostrare i presupposti e lo sviluppo di una pastorale teo ecologica integrale nell'insegnamento di Francesco e Bartolomeo I. Entrambi i pastori sono profondamente convinti che l'ecologia sia un argomento profondamente ecumenico e interreligioso. L'autore analizza vari aspetti dell'cologia, riferendosi alla spiritualità e ala teologia specifiche di entrambi i riti, evidenziando un nuovo approccio, quello della pastorale teo ecologica. L'articolo si conclude co un'intervista al Patriarca di Costantinopoli, condotta ne 2017, dedicata alle questioni ambientali.
    The article is an attempt to show the assumptions and development of an integral ecology in the teaching of Francis and Bartholomew I, Patriarch of Constantinople. Both shepherds are deeply convinced that ecology is a deeply ecumenical and inter-religious subject. The author analyzes various aspects of ecology, referring to the spirituality and theology specific to both rites. The article ends with an interview with Bartholomew I, conducted in 2017, devoted to environmental issues.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 3; 5-40
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lecumenismo nel Concilio Vaticano II
    Ecumenism at the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Perzyński, Andrzej P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503235.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    ecumenismo
    Concilio Vaticano II
    chiesa
    l’unità dei cristiani
    Giovanni XXIII
    Paolo VI
    riforma
    dialogo
    ecclesiologia
    ecumenism
    Second Vatican Council
    Catholic Church
    unity of Christians
    John XXIII
    Paul VI
    reform
    dialogue
    ecclesiology
    Opis:
    The article consists of the following parts: new Catholic ecumenism, the Council reform, the contribution of John XXIII, the contribution of Paul VI, theological foundation of the Council ecumenism, conclusions. The author focuses on the great personal contribution of the popes John XXIII and Paul VI in the renewal of the Church (including ecumenical dialogue) which took place fifty years ago during the Second Vatican Council. John XXIII connected strongly the idea of the Church reform aggiornamento with the unity of Christians. The Catholic doctrine in the area of ecumenical issues was most fully expressed in the Dogmatic Constitution on Church (Lumen gentium) and Decree on Ecumenism (Unitatis redintegratio). Its onset is the conviction about the unity of the Christ Church. The Council stressed that the foundation of the unity of Christians is the dogma of the Trinity (Unitatis redintegratio 12). Removing obstacles by leading a dialogue which allows us to understand existing doctrinal differences, eliminating prejudice in word and deed restore the unity (UR 4). The Decree on Ecumenism is a solemn involvement of the Catholic Church in the cause of Christian unity and the response of the Church to God’s call which is addressed to all contemporary Christians, encouraging them to earnestly desire, search and attain unity in Christ. The unity of Christians is a grace and gift which can be only expected from God and which should be asked for in prayer. In this spirit following Paul VI’s words, the Church in the Decree on Ecumenism asks God and separated brethren for forgiveness for the faults committed against unity and is also ready to forgive inflicted harm. Apart from prayer theological work is necessary for the unity and the Council repeatedly returns to it.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 4; 21-31
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies