Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POPE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Incontro – il vero spazio dell’evangelizzazione
    Encounter – the True Space of Evangelization
    Spotkanie – prawdziwa przestrzeń ewangelizacji
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480565.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    African context
    encounter
    social contact
    evangelization
    Pope Francis
    Pope John Paul II
    kontekst afrykański
    spotkanie
    styczność społeczna
    ewangelizacja
    Papież Franciszek
    Papież Jan Paweł II
    Opis:
    A man immersed in an anthropological crisis, which is loneliness is assisted by a Christian. Referring to interpersonal relations in the African context the author expresses his conviction of the fundamental value of the encounter in the process of evangelization. This encounter is the first and most basic step in an authentic transfer of faith. The meeting is encouraging for both sides, and the time spent with each other is invaluable. The dynamics of an authentic evangelization always leads to meeting with the person of Jesus Christ. This encounter leads to proper perceiving herself or himself and establishing appropriate relationship with neighbour. When we enter into a relationship with another person, we enrich ourselves. Referring to the biblical concept of meeting, the author indicates the dynamics of faith that prompts us to act for the benefit of others. In this way, the Gospel ceases to be a beautiful discourse and becomes the Good News that changes human life. Where people live the Gospel, the focus is on the human person realizing himself in God’s perspective.
    Chrześcijanin przychodzi z pomocą człowiekowi pogrążonemu w kryzysie antropologicznym, jakim jest samotność. Nawiązując do relacji międzyosobowych w kontekście afrykańskim, autor wyraża przekonanie o istotnej wartości spotkania w procesie ewangelizacji. Spotkanie do pierwszy i podstawowy krok w autentycznym przekazywaniu wiary. Spotkanie ma budujące znaczenie dla obu stron, a spędzony ze sobą czas ma wartość bezcenną. Dynamika autentycznej ewangelizacji prowadzi do spotkania z osobą Jezusa Chrystusa. Owocem tego spotkania jest właściwie postrzeganie siebie i nawiązanie odpowiedniej relacji z bliźnim. Kiedy wchodzimy w relację z drugą osobą, ubogacamy samych siebie. Przywołując biblijną koncepcję spotkania, autor wskazuje na dynamikę wiary, która skłania do działania na rzecz z innych. W ten sposób Ewangelia przestaje być pięknym dyskursem, a staje się Dobrą Nowiną, która przemienia ludzkie życie. Tam, gdzie ludzie żyją Ewangelią, w centrum zainteresowania jest osoba ludzka realizująca się w perspektywie Boga.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 147-163
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aux fondements de l’institution ecclésiale: La position de saint Pierre parmi les apôtres (Mt 16, 13–20) et son retentissement á l’époque apostolique et patristique
    At the basis of ecclesiastical institution: St.Peter’s place among Apostles (Mt 16, 13–20) and its reminiscencesin apostolic and patristic times
    Autorzy:
    WOJDA, JACEK
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546626.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Peter
    Apostles
    church institution
    Clement of Rome
    Cyprian from Cartagena
    Pope Francis
    Opis:
    Big activity passed Popes, with the least Francis Bergoglio, is a question about reception their lives and action, especially in times of modern medium broadcasting. Sometimes presented content could be treated as sensation, and their receptiveness deprived of profound historical and theological meaning. This article depends of beginnings of the Church, when it started to organize itself, with well known historically-theological arguments. Peter confessed Jesus as the Christ and got special place among Apostles. His role matures in young Church community, which is escaping from Jewish religion. Peter tramps the way from Jerusalem thru Antioch to Rome, confirming his appointing to the first among Apostles and to being Rock in the Church. Nascent Rome Church keeps this special Peter’s succession. Clement, bishop of Rome, shows his prerogatives as a successor of Peter. Later, bishop of Cartagena, Cyprian, confirms special role both Peter and each bishop of Rome among other bishops. He also was finding appropriate role for each of them. Church institution, based on Peter and Apostles persists and shows truth of the beginnings and faithfulness to them in nowadays papacy. Methodological elements Presented in the introduction let for the lecture of Gospel and patristic texts without positivistic prejudices presented in old literature of the subject.
    Źródło:
    Civitas et Lex; 2016, 1(9); 91-105
    2392-0300
    Pojawia się w:
    Civitas et Lex
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dottrina e pastorale: una storia infinita
    Doctrine and pastoral: a never-ending story
    Doktryna i duszpasterstwo: niekończąca się opowieść
    Autorzy:
    Seveso, Bruno
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038220.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    doktryna
    duszpasterstwo
    papież Franciszek
    Sobór Watykański II
    diagnoza pastoralna
    doctrine
    pastoral
    pope Francis
    Vatican II
    discernment
    Opis:
    Obrazy i słowa, którymi papież Franciszek opisuje istotę życia chrześcijańskiego, wzywają do poszukiwania nowych inicjatyw i modeli życia w wierze. Wezwanie do odnowy duszpasterskiej, które aktualnie formułuje papież Franciszek, nawiązuje do relacji pomiędzy doktryną a praktyką pastoralną, teorią a działalnością Kościoła. W niniejszym artykule podjęto analizę aktualnych wyzwań dotyczących tego problemu. Odwołano się jednak także do wielowiekowej tradycji Kościoła. Podjęta została także próba wypracowania zasad dialogu pomiędzy doktryną a działalnością pastoralną Kościoła.
    Images and words, Pope Francis describes the essence of the Christian life, call to explore new initiatives and models of life in the faith. The call to pastoral renewal, which is currently being formulated by Pope Francis refers to the relationship between doctrine and pastoral practice, between theory and activity of the Church. This article is an analysis of the current challenges related to this issue. But also refers to a centuries-old tradition of the Church. In the last part of the article an attempt was made to develop the principles of dialogue between doctrine and pastoral activity of the Church.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 227-242
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il vescovo come testimone della carità. Profili canonici
    Bishop as witness of charity. Canonical profile
    Autorzy:
    Interguglielmi, Antonio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372566.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Vescovo
    carità
    economia
    Papa
    diocesi
    beni temporali
    gestione
    vigilanza
    parrocchie
    beneficenza
    Bishop
    charity
    economy
    Pope
    diocese
    temporal goods
    administration
    supervisory
    parishes
    Opis:
    The diocesan Bishop governs the particular Church entrusted to him with legislative, executive and judicial power (can. 391 § 1), as well as through the exercise of his pastoral office, he, the Bishop is the first on which looms this charitable mission. It is a juridical requirement of the Bishop that the code of canon law and the documents of the Magisterium treat several times, from a pastoral point of view. It is, in fact, inherent in the task of guiding the particular Church entrusted to him and guarantor of the ecclesial spirit, that the Bishop orients towards charity the action of priests, the faithful and associations of the Church (can. 318 § 1), showing the attention to the poor and needy of the portion of the people of God that he presides. This supporting role towards charity, the Bishop may exercise through the diocesan councils which he presides: the Diocesan Council for the Economic Affairs (can. 492), the Diocesan Pastoral Council and eventually other Diocesan organisms that could be constituted for this end, such as Caritas, organizations that must be created both, at the level of parishes, and other entities that are part of the head of the diocese (can. 1280). The supervision of the management of the goods that competes to the diocesan Bishop in the light of the rules and of the Magisterium, should then be understood not only as a mere work of control, but also as a core function in the field of administration of the goods for realising that “attention to the poorest”, which is part of the practice of the Church’s mission.
    Il Vescovo diocesano, che governa la Chiesa particolare che gli è stata affidata con la potestà piena, legislativa, amministrativa e giudiziaria (can. 391 § 1), nonché attraverso l’esercizio del suo ufficio pastorale, è il primo su cui incombe questa missione caritativa. Una panoramica giuridica su questo obbligo del Vescovo che il codice di diritto canonico e i documenti del Magistero trattano diverse volte, anche dal punto di vista pastorale. E’ infatti insito nel compito di guida della Chiesa particolare a lui affidata e di garante dello spirito ecclesiale, che il Vescovo orienta verso la carità l’azione dei presbiteri, dei fedeli e delle associazioni della sua Chiesa (can. 318 § 1), mostrando l’attenzione ai più poveri e bisognosi della porzione di popolo di Dio che lui presiede. Questa funzione di incentivo verso la carità, il Vescovo la potrà esercitare attraverso i Consigli diocesani che presiede: il Consiglio Diocesano Affari economici (can. 492), il Consiglio Pastorale diocesano e altri eventuali organismi diocesani che potrà costituire per questo scopo, come le Caritas, organismi che è tenuto a creare sia a livello di parrocchie, sia di altri degli enti che fanno capo alla diocesi (can. 1280). La vigilanza sulla gestione dei beni della diocesi che compete al Vescovo diocesano alla luce delle norme e del Magistero deve dunque intendersi non solo come una mera opera di controllo, ma anche come una funzione fondamentale “di indirizzo” in materia di amministrazione dei beni, perché si realizzi quella “attenzione ai più poveri” che fa parte della missione pratica della Chiesa.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 2; 3-19
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La figura ed i compiti processuali del Vescovo diocesano nel processo matrimoniale secondo la riforma del Papa Francesco
    Osoba i zadania procesowe biskupa diecezjalnego w procesie małżeńskim w świetle reformy papieża Franciszka
    Autorzy:
    Krakowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950716.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    reform
    Franciszek
    proces małżeński
    biskup diecezjalny
    sędzia
    nieważność małżeństwa
    reforma
    pope francis
    the process of marriage
    the diocesan bishop
    judge
    nullity of marriage
    processus brevior
    Opis:
    Since the beginning of the pontificate of Pope Francis we have heard in his preaching the calling to reform the structures of the church. Bergoglio presented his pastoral-evangelical idea of the functioning of the Church in the exhortation Evangelii Gaudium. Naturally the reform made by the Bishop of Rome also applies to the canon law. Directed by voices of hierarchy gathered at the Synod of Bishops 2014 and the spiritual good of the faithful, who are waiting for an explanation of their canonical situation, 15 August 2015 Pope Francis promulgated the Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus, to accelerate and simplify the process of annulment of the marriage. Pope wanted the heart of the faithful were not too long enslaved by darkness of doubt because of delays in the judgment. In the center of his reform Pope put the diocesan Bishop, who together with the Bishop of Rome becomes the guarantor of the unity of the Catholic faith and discipline. According to the principles of the reform, the bishop not only organizes and is responsible for the court structure in the local church, but he also has to personally fulfill the task of the first judge of the faithful, for whom he was established a shepherd. The new laws allow the bishop to establish a single judge and introduces the institution of processus brevior, which is provided for particular obvious situations. The only judge in this process is the bishop. It seems that the reform process of marriage, made in the spirit of historical continuity, will bring much spiritual fruit and contribute to the perception of the person the diocesan bishop not only as pastor bonus, but at the same time as iustus iudex.
    Od początku pontyfikatu papieża Franciszka słyszymy w jego przepowiadaniu nawoływanie do reformy struktur kościelnych. Swoją pastoralno-ewangeliczną koncepcję funkcjonowania Kościoła Bergoglio przedstawił w adhortacji Evangelii Gaudium. Naturalnie, reforma dokonywana przez Biskupa Rzymu dotyczy również prawa kanonicznego. Kierowany głosami hierarchów gromadzonych na Synodzie Biskupów w 2014 roku oraz dobrem duchowym wiernych, którzy oczekują na wyjaśnienie swojej sytuacji kanonicznej, papież Franciszek 8 września 2015 roku promulgował Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus tak, by przyspieszyć i uprościć proces stwierdzenia nieważności małżeństwa. Wolą Papieża było ty, by serca wiernych nie były zbyt długo zniewolone przez mroki wątpliwości z powodu opóźnień w wydaniu wyroku. W centrum swojej reformy Ojciec Święty postawił postać biskupa diecezjalnego, który wraz z Biskupem Rzymu staje się gwarantem katolickiej jedności w wierze i dyscyplinie. Według założeń reformy, biskup nie tylko organizuje i odpowiada za strukturę sądowniczą w swoim Kościele lokalnym, ale ma również wypełniać osobiście zadanie pierwszego sędziego wiernych, dla których został ustanowiony pasterzem. Nowe ustawodawstwo daje biskupowi możliwość ustanowienia sędziego jednoosobowego oraz wprowadza instytucję processus brevior, który przewidziany jest w sytuacjach szczególnie oczywistych. Jedynym sędzią w tym procesie jest sam biskup. Wydaję, że reforma procesu małżeńskiego, dokonana w duchu ciągłości historycznej, przyniesie wiele owoców duchowych i przyczyni się do postrzegania osoby biskupa diecezjalnego nie tylko jako pastor bonus, ale jednocześnie jako iustus iudex.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 2
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il consilium fabricae ecclesiae nel Codex Iuris Canonici del 1917
    RADA FABRYKI KOŚCIOŁA W KODEKSIE PRAWA KANONICZNEGO Z 1917
    Autorzy:
    Story, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490036.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    board factory church
    Pope Pius X
    The Code of Canon Law of 1917
    the role of the laity in the life of the Church
    rada fabryki kościoła
    papież Pius X
    Kodeks prawa kanonicznego z 1917
    rola świeckich w życiu Kościoła
    Opis:
    Jednym z ważniejszych punktów programu pontyfikatu papieża Piusa X była reforma prawa kanonicznego, dlatego 19 marca 1904 wydał on mottu proprio Arduum sane munus, w którym powołał do życia Komisję Kodyfikacyjną oraz kolegium konsultorów w celu odnowienia dyscypliny koś- cielnej. Prace nad reformą prawa kanonicznego zostały ukończone przez papieża Benedykta XV, który bullą Providentissima Mater Ecclesia, wydaną 27 maja 1917 r., promulgował Codex Iuris Canonici.Według Kodeksu prawa kanonicznego z 1917 r., rada fabryki kościoła była organem, w skład której wchodził proboszcz, jako przewodniczący, oraz duchowni, jak i osoby świeckie nominowane przez ordynariusza lub swojego delegata. Rada nie posiadała osobowości prawnej. Jej zadaniem było admi- nistrowanie dobrami należącymi do kościoła. Należy podkreślić, że Kodeks jednoznacznie wykluczał możliwość ingerencji przez radę w sprawy dotyczące sprawowania kultu Bożego w kościele. W aktualnym Kodeksie prawa ka- nonicznego nie występuje żadne odniesienie do rady fabryki kościoła. Obecne prawo powierza administrowanie dóbr kościoła proboszczowi, wspieranemu przez parafialną radę ekonomiczną (kanon 537). Istnienie rada fabryki koś- cioła jest bez wątpienia jednym z ważnych etapów w procesie kształtowania odpowiedzialności osób świeckich za własną świątynię i parafię.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 413-426
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies