Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Maria" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
“Venezia è molto grande e bella” – due soggiorni della regina Maria Casimira d’Arquien Sobieska a Venezia e in Veneto negli anni 1699 e 1705
“Venice is very great and beautiful”: two residences of queen maria Casimira d’arquien Sobieska in Venice and the Veneto region in 1699 and 1705a
Autorzy:
Pietrzak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929912.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Veneto
Queen Maria Casimira Sobieska
journey
carnival
ceremonial rules
Regina Maria Casimira Sobieska
viaggio
carnevale
regole cerimoniali
Opis:
Queen Maria Casimira d’Arquien Sobieska had much contact with Venice. During Jan Sobieski III’s lifetime, the queen kept in touch with Venetian diplomats (such as Angelo Morosini and Girolamo Alberti), imported luxury goods, imported luxury goods from Venice, and was interested in the local culture. The queen’s departure from the countryside for the Eternal City in October 1698 determined that, at the very beginning—after crossing the Empire’s border with Italy—she would meet the main cities of Veneto, Verona, Padua, and Venice. She returned to the Venetian Republic in 1705, when the queen, with papal permission, went to meet her daughter Teresa Kunegunda, Electress of Bavaria. In this article, several aspects of the queen’s journeys are included, apart from the political matters already indicated. Firstly, the article details the ceremony of reception of the queen-widow by the authorities of the Serenissima, representatives of the Venetian elite, and envoys of foreign countries residing in Venice. Next, the article draws attention to the places that the queen visited and the piety she manifested, and it presents observations related to city life formulated directly by Queen Maria Casimira Sobieska and her courtiers, also in relation to the cities of Verona and Padua. Finally, the author of the article points out the queen’s interest in the dramatic and musical repertoire presented on Venetian stages and in the whole of cultural life, including the carnival. To conclude, the author draws attention to the differences in the treatment of the royal status of the queen, depending on the political changes taking place in Europe and the reception of cultural and religious threads in the queen’s life.
La regina Maria Casimira d’Arquien Sobieska ebbe molte relazioni con Venezia. Durante la vita di Giovanni III Sobieski mantenne contatti con i diplomatici Angelo Morosini e Girolamo Alberti. Partita dalla campagna nell’ottobre 1698 per la Città Eterna, dopo aver varcato il confine dell’Impero con l’Italia, la regina incontrò le principali città del Veneto, successivamente Verona, Padova e Venezia. Il suo secondo soggiorno nella Repubblica di Venezia ebbe luogo nel 1705, quando l’ex-sovrana, con il permesso papale, andò a incontrare la figlia Teresa Kunegunda, elettrice di Baviera. Nell’articolo si trattano diversi aspetti dei viaggi della regina, oltre a questioni politiche. In primo luogo, si presta attenzione alla cerimonia di ricevimento della regina-vedova da parte delle autorità della Serenissima, rappresentanti dell’élite veneziana e inviati di paesi stranieri residenti a Venezia. Successivamente, si richiama l’attenzione sui luoghi visitati dalla regina, sulla pietà da lei manifestata, e si presentano le osservazioni relative alla vita cittadina formulate direttamente da Maria Casimira e dai suoi cortigiani, anche in relazione a Verona e Padova. Alla fine si sottolinea l’interesse della regina per il repertorio drammatico e musicale presentato sui palcoscenici veneziani e per tutta la vita culturale, compreso il carnevale.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2021, 12.1; 67-85
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
È dolce al giusto tempo far follia. Un’antologia personale della poesia polacca, traduzioni di Anton Maria Raffo, a cura di Andrea Ceccherelli, Lithos Editore, Roma 2019, pp. 458.
Autorzy:
Masi, Leonardo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195776.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Book reviews
Anton Maria Raffo
Polish Poetry
Translation
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2020, 11; 204-207
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sulla ricezione e le traduzioni italiane di Italia di Maria Konopnicka
Autorzy:
Amenta, Alessandro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084363.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Maria Konopnicka
Italia
poetry translation
literary reception
przekład poetycki
recepcja literacka
Opis:
The paper aims at presenting an outline of the Italian translations of the poetry collection Italia by the poetess Maria Konopnicka published between 1916 and 1929. An overview of their reception in the Italian press will be provided, showing three reading strategies: a patriotic interpretation, a critical analysis, and a promoting presentation, sometimes closely interwoven. Finally, an attempt to explain Konopnicka’s artistic recognition in Italy in the early XX century will be supplied.
Celem artykułu jest przedstawienie włoskich przekładów wierszy ze zbioru Italia autorstwa Marii Konopnickiej wydanych pomiędzy 1916 a 1929 rokiem. Tekst zawiera przegląd ich recepcji w prasie włoskiej, w ramach której można wyróżnić trzy modele odczytywania utworów polskiej poetki, nieraz ściśle ze sobą powiązane: interpretacja w kluczu patriotycznym, lektura krytyczno-literacka i popularyzatorska prezentacja. Na końcu artykułu zostaje podjęta próba wyjaśnienia uznania, jakie zyskała Konopnicka we Włoszech w pierwszych dekadach XX w.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 1; 43-56
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria. Gebirah Messianica
Mary. The Gebirah Messianica
Autorzy:
Witaszek, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040992.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Maryja
gebirah
matka króla
Mesjasz
Matka Kościoła
Maria
Gebirah
Königsmutter
Messias
Mutter der Kirche
Opis:
Autor w swoim artykule zajmuje się rolą, jaką Maryja z Nazaretu, matka Mesjasza gebirah, odegrała w ekonomii zbawienia. Tytuł gebirah oznacza godność matki króla i szczególną siłę jej oddziaływania. Dlatego Księgi Królewskie, prawie zawsze, wymieniają imię matki króla we wstępie do opisu każdego władcy Judy z dynastii Dawidowej, z której narodził się Mesjasz. Godność gebirah była nadawana matce króla w chwili intronizacji jej syna. Matka króla otrzymywała prestiżowy tytuł gebirah (2Krl 5, 3, Jer 13, 18), ponieważ dała życie synowi (geber), który został królem (2Sam 23, 1). O matce Mesjasza wspominają trzy teksty biblijne, przedstawiając ważną postać kobiety matki (Rdz 3,15; Iz 7,14 i Mich 5, 2). Postać króla wraz z matką u jego boku jest prefigurą króla mesjańskiego Jezusa (2Sam 7, 10-17) i jego matki Maryi. Maryja, Matka Jezusa, uważana za personifikację mesjanistyczną całego ludu Izraela, staje się nową Córą Syjonu. Maryja jako gebirah mesjańska jest realnie Matką Kościoła.
The author in his article deals with the role that Mary of Nazareth, the mother of Messiah Gebirah, played in the economy of salvation. The title Gebirah means the dignity of the king's mother and the special strength of its influence. Therefore, the Kings Books, almost always, mention the name of the king's mother in the introduction to the description of each Judah ruler from the Davidic dynasty from which the Messiah was born. The dignity of Gebirah was given to the king's mother at the time of her son's enthronement. The king's mother received the prestigious title of Gebirah (2 Kings 5: 3, Jer 13: 18), because she gave life to her son (geber), who became king (2 Sam 23: 1). They mention three Biblical texts about the mother of the Messiah, depicting an important figure of a mother's woman (Genesis 3:15, Jes 7:14 and Mich 5: 2). The figure of the king and his mother by his side is the prefiguration of the Messianic King Jesus (2 Sam 7: 10-17) and his mother Mary. Mary, the Mother of Jesus, considered to be a messianic personification of the entire people of Israel, becomes the new Daughter of Zion. Mary as the messianic Gebirah is actually the Mother of the Church.
Der Autor bezieht sich in seinem Artikel auf die Rolle, welche Maria von Nazareth, die Mutter des Messias, Gebirah, in der Heilsökonomie gespielt hat. Der Titel Gebirah bezieht sich auf die Königsmutter und auf die besondere Stärke ihres Wirkens. Deswegen zählen die Bücher der Könige am Anfang der Erzählung des jeweiligen Herrschers aus der Dawidschen Dynastie von Juda – aus der der Messias geboren wurde – fast immer auch den Namen der jeweiligen Königsmutter auf. Der Würdentitel Gebirah wurde der Königsmutter im Augenblick der Thronbesteigung ihres Sohnes verliehen (2 Kön 5, 3, Jer 13, 18), da sie ihrem Sohn, der König geworden ist, das Leben (geber) geschenkt hat (2 Sam 23, 1). Über die Mutter des Messias sprechen drei biblische Texte, indem sie eine wichtige Gestalt einer Frau-Mutter erwähnen (Gen 3,15; Jes 7,14 i Mich 5, 2). Die Gestalt des Königs mit der Mutter an seiner Seite ist eine Präfiguration des messianischen Königs Jesus (2 Sam 7, 10-17) und seiner Mutter Maria. Maria, die Mutter Jesu, wird für die messianische Personifizierung des ganzen Volkes Israel gehalten, sie wird zur neuen Tochter Zion. Als die messianische Gebirah ist Maria auch eine reale Mutter der Kirche.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 169-179
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Due regine per un’attrice: Maria Stuarda e Elisabetta I nell’interpretazione di Adelaide Ristori
Two Queens for an Actress: Mary Stuart and Elizabeth I Played by Adelaide Ristori
Autorzy:
Simoncini, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446314.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Adelaide Ristori
acting
dramaturgy
Mary Stuart
Elizabeth I
recitazione
drammaturgia
Maria Stuarda
Elisabetta I
Opis:
The essay analyses some scenes from Friedrich Schiller’s Mary Stuart and from Paolo Giacometti’s Queen Elizabeth I of England, performed by Adelaide Ristori. Through a careful comparison between textual sources (memoirs, scripts, testimonies) and iconographic sources (paintings, photographs, engravings), the scene movements and gestures used by the great actress are reconstructed.
Il saggio analizza alcune scene di Maria Stuarda di Friedrich Schiller e di Elisabetta I regina d’Inghilterra di Paolo Giacometti interpretate da Adelaide Ristori. Attraverso un’attenta comparazione tra fonti testuali (memorie, copioni, testimonianze) e fonti iconografiche (quadri, fotografie, incisioni) vengono ricostruiti i movimenti di scena e la gestualità usati dalla Grande Attrice per delineare e rendere scenicamente i caratteri e le psicologie delle due regine rivali.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 223-237
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tracce veneziane in un manoscritto appartenuto a Maria Casimira Sobieska. Tra Cabala e magia naturale
Between Kabbalah and natural magic: venetian traces in a manuscript that belonged to Maria Casimira Sobieska
Autorzy:
Boni, Fabio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929910.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Maria Casimira Sobieska
Venice
Kabbalah
natural magic
17th–18th century
Venezia
Cabala
magia naturale
XVII–XVIII secolo
Opis:
The article presents some texts from manuscript 2284 stored at the Jagiellonian University Library in Krakow, titled Księga Kabał Królowej Sobieskiej (The Kabbalah Book of Queen Sobieska). It is a collection of unpublished texts about magic, Kabbalah, and astrology, collected by Maria Casimira Sobieska herself during her long sojourn in Italy (1699-1714). Some of the manuscript’s texts were written in Italian, most likely in Venice at the end of the 17th century, and signed by a certain Andrea Valetta, a citizen of the Most Serene Republic. Some of these texts concern natural magic, and others, Kabbalah: Acqua simpatica per scivere [sic] da lontano, Per fare l’acqua ardente, A’ far la scrittura simpatica, and Altra Acqua simpatica (104r-105v); Modo di scrivere in Zifra senza dar sospetto di Zifra and Tabella della prima scienza numerica (100r); Seconda scienza numerica (100v-101v); Trattato Per estrarre il nome del Genio (106r-113r); Regole di Cabala di Salomone Imparatale divinam[ente] da Dio (216r-222v). The work shows how, in the texts on natural magic, Valetta follows Giovanni Battista Della Porta’s theory and approach to natural magic. In the texts on Kabbalah, although he considers Kabbalah from a Christian point of view, like Pico della Mirandola, he ignores mystical and spiritual aspects—which, in Pico, are most important—focusing on practical and prophetic aspects.
Il contributo presenta alcuni testi contenuti nel manoscritto 2284 conservato alla Biblioteca Jagellonica di Cracovia, conosciuto come Księga Kabał Królowej Sobieskiej (“Il libro della Cabala della Regina Sobieska”). Si tratta di un insieme di testi inediti a carattere magico, astrologico, cabalistico, raccolti da Maria Casimira Sobieska, durante il suo lungo soggiorno in Italia (16991714). Tra questi ve ne sono alcuni redatti in italiano, molto probabilmente a Venezia, da un abitante della Serenissima che si firma come Andrea Valetta, la cui mano si riconosce in diversi testi. Alcuni di essi riguardano la magia naturale, altri la dottrina cabalistica: Acqua simpatica per scivere [sic] da lontano, Per fare l’acqua ardente, A’ far la scrittura simpatica, Altra Acqua simpatica (104r-105v); Modo di scrivere in Zifra senza dar sospetto di Zifra; Tabella della prima scienza numerica (100r); Seconda scienza numerica (100v-101v); Trattato Per estrarre il nome del Genio (106r-113r); Regole di Cabala di Salomone Imparatale divinam[ente] da Dio (216r-222v). L’articolo dimostra come, nel primo caso, l’autore segua gli insegnamenti di G.B. Della Porta e il suo approccio alla magia naturale, mentre nel secondo, pur condividendo con Pico della Mirandola l’interpretazione cristiana della Cabala, ne ignori gli aspetti mistici e spirituali, privilegiando quelli pratici e divinatori.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2021, 12.1; 87-105
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Madonna in trono col Bambino di Bernardo Daddi nella collezione Lanckoroński del castello di Wawel
Madonna and Child Enthroned by Bernardo Daddi in the Lanckoroński family collection in the Wawel castle
Tronująca Madonna z Dzieciątkiem Bernarda Daddiego w kolekcji Lanckorońskich na Wawelu
Autorzy:
Tracz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878546.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bernardo Daddi
Trecento
Santa Maria del Carmine
Florencja
kolekcja Lanckorońskich
Tronująca Madonna
poliptyk
tablica
Niebieskie Jeruzalem
Florence
the Lanckoroński family collection
Madonna Enthroned
polyptych
panel
Heavenly Jerusalem
Opis:
Tronująca Madonna z Dzieciątkiem z kolekcji Lanckorońskich na Wawelu (nr inw. 7908) wraz z zachowanymi w innych zbiorach kwaterami ze św. Bartłomiejem, św. Wawrzyńcem, św. Katarzyną i św. Cecylią oraz z przynależącymi do zwieńczenia tablicami z błogosławiącym Chrystusem i Ewangelistami, przynależała pierwotnie do rozproszonego obecnie po świecie retabulum ołtarzowego, gdzie stanowiła część centralną. Nastawę wykonał ok. 1340 r. Bernardo Daddi z przeznaczeniem do kaplicy śś. Bartłomieja i Wawrzyńca w karmelitańskim kościele Santa Maria del Carmine we Florencji. Tablica po rozdzieleniu około połowy XVIII wieku trafiła przed 1903 r. do wiedeńskich zbiorów Karola Lanckorońskiego (1848-1933), a wraz z nimi znalazła się w 1994 r. na Wawelu. Kompozycja i treści ideowe kwatery pozostają w ścisłym związku z wcześniejszą bracką tablicą ołtarzową z Santa Maria del Carmine we Florencji, ukazującą Tronującą Madonnę z Dzieciątkiem i dwoma aniołami oraz umieszczonym w jej zwieńczeniu, oddzielonym pierwotnie ramą, Chrystusem Błogosławiącym między dwoma aniołami, przypisywaną Maestro della Sant’Agata z ok. 1270 r., przechowywaną obecnie w kaplicy Brancaccich. Równocześnie wawelska kwatera wpisuje się w szereg toskańskich Madonn określanych w ikonografii jako Regina coeli lub Maestà. Dokładna analiza na podstawie tekstów źródłowych skondensowanych na tablicy Daddiego treści ideowych oraz podjęta próba rekonstrukcji całości pozwala wysunąć hipotezę, iż wykonana w jego warsztacie nastawa ilustrowała wizję Niebieskiego Jeruzalem, opartą na tekście Apokalipsy św. Jana Apostoła. Artysta na tablicy z Tronującą Madonną odwołał się do prawdy o królewskiej godności Maryi, Jej współudziale w tajemnicy Wcieleni i Odkupienia, samego zaś Chrystusa ukazał jako Baranka Bożego, który zgładził grzechy świata i dlatego święci patronowie kaplicy oddają Mu cześć. Całościowe spojrzenie na wawelską tablicę oraz jej powiązania ze sztuką Toskanii pozwala stwierdzić, że jest to obiekt, który pod względem artystyczno-formalnym, jak i treściowym stanowi jeden z najcenniejszych przykładów włoskiego Trecenta, znajdujący się w zbiorach polskich.
Madonna and Child Enthroned in the Lanckoroński family collection in the Wawel castle (inv. No. 7908) along with the quarters with St. Bartholomew, St. Lawrence, St. Catherine and St. Cecilia that are preserved in other collections as well as with the panels that present the blessing Christ and the Evangelists used to be an essential part of a retable that can currently be found in various places across the world. The retable was made by Bernardo Daddi around 1340. It was intended to be a part of St. Bartholomew and St. Lawrence Chapel in the Carmelite church of Santa Maria del Carmine in Florence. After being divided into parts around 1750, the panel had become a part of the Viennese collection of Karol Lanckoroński (1848-1933) by the end of 1903. In 1994, the collection, including the previously mentioned panel, was placed in the Wawel Royal Castle, where it is held today. The composition and the ideological content of the quarter are closely related to an earlier confraternal altar panel from the church of Santa Maria del Carmine that includes Madonna and Child Enthroned with Two Angels as well as Christ Blessing between Two Angels placed at the top and originally separated with a frame. The altar panel, credited to Maestro della Sant’Agata (around 1270) is currently stored in the Brancacci chapel. The Wawel quarter is in line with Tuscan Madonnas that are defined in the iconography as the Regina Coeli or Maestà. A thorough analysis of ideological content presented on the Daddi panel based on source materials as well as an attempt to reconstruct the whole panel leads us to the conclusion that the retable made in Daddi’s workshop presented the vision of Heavenly Jerusalem, based on the Revelation to St. John. Through the Madonna and Child Enthroned with Two Angels panel the artist referred to the truth about the royal dignity of Mary and her participation in the mystery of the Incarnation and Redemption whereas Christ Himself was presented as the Lamb of God who took away the sins of the world. Therefore, the patron saints of the chapel worship Him. A holistic view of the Wawel panel and the way it is connected with the art of Tuscany shows that it is the object that, in artistic and formal terms as well as in content, is one of the most valuable examples of Italian Trecento that can be found in Polish collections.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 4; 5-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Donne “compositrici” di balli pantomimi in Italia fra Sette e Ottocento
Women “Composers” of Pantomime Ballets in Italy Between the 18 th and 19 th Centuries
Autorzy:
Corea, Annamaria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446370.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Maria De Caro
Anna Binetti
Giovanna Campilli
ballo pantomimo italiano del XVIII–XIX secolo
programmi/libretti di ballo
18 th - and 19 th -century Italian ballet
ballet programmes/librettos
Opis:
This paper describes some aspects of the lives and artistic activities of Anna Binetti, Maria De Caro, and Giovanna Campilli, “prima ballerinas” who lived between the second half of the 18 th century and the beginning of the 19 th century. This research aims to highlight how these personalities practised as choreographers at a time when this profession was principally a male prerogative. Through the analysis of ballet programmes and contemporary sources, this paper investigates an area that has been little explored in the studies of the history of dance that is, the female presence as an “artistic subject” in the theatre of Italian dance. Thus, this phenomenon is contextualised in the broader cultural landscape of the time and focuses on three case studies of women choreographers who, whilst isolated in their extraordinariness, often converged significantly in their performance venues, in particular in Venice and Naples, and in personalities such as Jean-Georges Noverre and Maria Carolina of Austria. What is most interesting is that this approach highlights possible relationship networks and, thus, may open new avenues of research.
Il saggio descrive alcuni aspetti della vita e dell’attività artistica di Anna Binetti, Maria De Caro e Giovanna Campilli, “prime ballerine” vissute fra la seconda metà del Settecento e l’inizio dell’Ottocento, con il fine di mettere in luce la loro pratica di coreografe in un’epoca che vedeva questo mestiere riservato per lo più agli uomini. Attraverso i programmi dei balli e altre fonti coeve, il saggio documenta un ambito poco esplorato dagli studi di danza – ovvero la presenza femminile come “soggetto artistico” nel teatro di danza italiano – contestualizzando tale fenomeno nel più ampio panorama culturale dell’epoca e focalizzando l’attenzione su tre casi di donne-coreografe che, se pur isolati e straordinari, possono trovare delle convergenze significative nei luoghi della rappresentazione, Venezia e Napoli in particolare, e in alcune figure, come Jean-Georges Noverre e Maria Carolina d’Asburgo, interessanti a evidenziare possibili reti di rapporti verso cui aprire nuove prospettive di ricerca.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 175-192
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies