Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Human Person" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
L'antropologia dell'amore coniugale: unità ed alterità. Prospettiva biblica (Gen 1, 26-28: 2, 18-25)
Antropologia miłości małżeńskiej: jedność i odmienność. Perspektywa biblijna (Rdz 1, 26-28; 2, 18-25)
Autorzy:
Witaszek, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342930.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
antropologia
osoba ludzka
komplementarność
płodność
Księga Rodzaju
marriage
anthropology
human person
complementariness
fertility
Genesis
Opis:
Podstawowe teksty Starego Testamentu mówiące o małżeństwie znajdują się w księdze Rodzaju, w opowiadaniach o stworzeniu Rdz 1, 26-28: 2, 18-25. Umieszczają one powstanie instytucji małżeństwa pod koniec aktywności stwórczej Boga. Małżeństwo w Piśmie Świętym jest powiązane z aktem stworzenia osoby ludzkiej, czyli mężczyzny i kobiety, na obraz i podobieństwo do Boga. Różnica seksualna pomiędzy mężczyzną a kobietą nie sprowadza się jedynie do różnicy fizycznej, ale ma charakter komplementarności w realizacji jedności, która angażuje całe życie. Pod koniec aktu stworzenia ma miejsce Boże błogosławieństwo, które wyraża się w życzeniu płodności. Płodność, chciana przez Boga, staje się dla małżeństwa zadaniem i powołaniem, które możemy określić mianem społecznym, jako że powinna się ona otwierać na świat i panować nad nim. Seksualność jest rzeczą dobrą do momentu, gdy wyraża zamiary Stworzyciela. Małżeństwo jest paradygmatem, którym posługuje się Bóg, aby objawić, kim On jest: realizacją miłości i przyjaźni, wzajemności oraz przymierza określonego kategorią podobieństwa. Osoba – jako mężczyzna i kobieta – stanowi obraz Boga, który jest miłością, a zatem miłość jest zasadą wzajemności i komplementarności. Bóg, stwarzając człowieka, kierował się samym sobą, swoją miłością. Małżeństwo zatem wyraża obraz Boga.
Źródło:
Roczniki Nauk o Rodzinie; 2009, 1; 69-85
2081-2078
Pojawia się w:
Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L'uomo come dono per l'altro nel pensiero di Tadeusz Styczeń
Człowiek jako dar dla drugiego w myśli Tadeusza Stycznia
The man as the gift for second in the thought of Tadeusz Styczeń
Autorzy:
Koziej, Bartłomiej Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448524.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
gift
theology of the body
body
human being
person
communication
love
dar
teologia ciała
ciało
człowiek
osoba
komunikacja
miłość
Opis:
The main goal of this article is to present the thought of Tadeusz Styczeń, a Polish ethicist and theologian, on love among human beings. The attention is focused on the dimension of love between a man and a woman as a sincere gift of oneself to a beloved person by showing the relationship between 'me' of the person who loves, and 'you' of the person who is loved. Moreover, the article attempts to present love between a man and a woman as affirmation of the person one loves, as expressed in the statement: `It is so good you exist!'. The role and meaning of the human body is also discussed as it is the language in which a person can express his/her dedication to the loved one to the fullest. In this context, the relationship between 'me' and the body of the person who loves is also found significant. The special care is also given to the meaning of the sign of the body, which Styczeń presents as an image of the human 'me'. In this context, the uniqueness of human existence is portrayed against the created world. It was pointed out that the individual 'me' expresses itself the most effectively by action, which becomes a method for looking into a human soul. This action is possible thanks to the human body, which evolves into the language of interpersonal communication. And finally, it is shown how important is the part which a human face plays in this process of communication.
Podstawowym celem artykułu jest omówienie i ukazanie myśli polskiego etyka i teologa Tadeusza Stycznia dotyczącej miłości ludzkiej. W sposób szczególny starano się zwrócić uwagę na wymiar miłości jako bezinteresownego daru pomiędzy kochającymi się: mężczyzną i kobietą, ukazując relację pomiędzy „ja” osoby kochanej i „ty” osoby kochającej. Podjęto również próbę ukazania miłości ludzkiej jako afirmacji drugiej osoby, wyrażającej się w sformułowaniu „Jak dobrze, że jesteś!”. Przedstawiono także rolę i znaczenie ciała ludzkiego jako języka, w którym człowiek najpełniej wyraża dar z siebie dla drugiej osoby. Istotne w tym kontekście stało się też przedstawienie relacji między „ja” osoby i swoim ciałem. Wyszczególniono znaczenie znaku ciała, które Styczeń przedstawia jako obraz ludzkiego ja. W tym kontekście przedstawiono wyjątkowość ludzkiej egzystencji na tle świata stworzonego, podkreślając, że „ja” osoby ludzkiej najlepiej wyraża się poprzez działanie, które staje się metodą, aby wejrzeć do wnętrza ludzkiego. Działanie to jest zaś możliwe dzięki ludzkiemu ciału, które staje się językiem komunikacji międzyosobowej. W końcu ukazano, jaką rolę w tym komunikowaniu się odgrywa ludzkie oblicze.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 37; 89-119
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies