Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Goldoni" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Lazzi goldoniani in veste polacca. Analisi di alcune traduzioni polacche della commedia "Il servitore di due padroni"
    Lazzi Goldoniego w polskiej odsłonie. Analiza wybranych polskich tłumaczeń komedii "Sługa dwóch panów"
    Autorzy:
    Kwaśniewska-Urban, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520909.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Goldoni
    traduzione teatrale
    lazzi
    commedia
    przekład teatralny
    komedia
    Opis:
    Lo scopo dell’articolo è quello di presentare le traduzioni polacche di tre lazzi goldoniani presenti nella commedia Il servitore di due padroni. Si tratta di una delle pièces più significative e note del drammaturgo veneziano e ciò giustifica il fatto che molti autori si siano cimentati nella traduzione del testo. Nell’analisi vengono esaminati esempi provenienti da cinque versioni polacche della commedia, di cui quattro inedite (Trzciński 1921, Boyé 1927, Piszczek e Skibiński 1980, Wasilewska 2015), e di una traduzione pubblicata dalla casa editrice Państwowy Instytut Wydawniczy, ossia quella di Jachimecka (1955). La prima parte dell’articolo è dedicata a vagliare alcuni lazzi goldonani, mentre la seconda è un’analisi delle versioni in lingua polacca della commedia di Goldoni.
    Artykuł prezentuje analizę propozycji tłumaczeń trzech lazzi (gagów) obecnych w komedii Carla Goldoniego „Sługa dwóch panów” („Il servitore di due padroni”). Omawiana sztuka jest uważana za jedną z najważniejszych komedii weneckiego twórcy i doczekała się kilku przekładów na język polski, z których pięć zostało wykorzystanych w artykule. Cztery z wybranych przekładów to tłumaczenia przygotowane na potrzeby sceny (Trzciński 1921, Boyé 1927, Piszczek i Skibiński 1980, Wasilewska 2015), jeden (Jachimecka 1955) został wydany nakładem Zakładu Ossolińskich. Pierwsza część artykułu to szczegółowa analiza wykorzystanych przez Goldoniego w sztuce lazzi, druga zaś to analiza wyborów tłumaczy, którzy zdecydowali się na transfer owych lazzi do języka i kultury polskiej.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 1 "Gli orizzonti dell’italianistica: tradizione, attualita e sfide di ricerca"; 237-251
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dipingere sulla scena i «toni dell’anima»
    Representing “Tones of Soul” on Stage
    Autorzy:
    Dygul, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048463.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    emotion
    actor
    emotional acting
    Goldoni
    Gozzi
    Mirandolina
    Tartaglia
    Opis:
    Emotions are expressed not only with words but also with a gesture, body posture, miming or voice modulation. Actor reproduces on stage the external effects of emotions which the audience can read. In the 18th century, theatre and actor became the subject of theoretical reflection comprising two contrasting theories: either living or pretending the feelings of a character played. In Italy, the first theory prevailed, presented by Luigi Riccoboni in his treaties: Dell’arte rappresentativa (1728) and Pensées sur la déclamation (1738). The main objective of this article is to examine how the emotional acting was performed in practice in the 18th century Italian theatre. To this aim, two examples will be closely analysed which are very different in terms of style but not distant in time and what is more, intended for the same Venetian audience. For the purpose of analysis, two monologues were chosen which show an outbreak of anger leading in consequence to a revenge: Mirandolina’s first monologue from Carl Goldoni’s comedy titled La locandiera (1753) and Tartaglia’s first monologue from a scenic fable by Carlo Gozzi titled Il re cervo (1762). The analysis will focus on the power of word expressing emotions and performative traces buried in the text as well as indirect and direct reports of the contemporary audience which will approximately allow to reproduce the style of acting.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2018, 45, 1; 127-141
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il mondo alla roversa, ovvero il potere delle donne nella Russia di Elisabetta Petrovna e Caterina II
    The World Turned Topsy-Turvy, or the Power of Women in Russia under Elizabeth Petrovna and Catherine II
    Autorzy:
    Korneeva, Tatiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/446298.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Carlo Goldoni
    Giovanni Battista Locatelli
    musical drama
    female rule
    cultural transfer
    dramma giocoso
    potere femminile
    Opis:
    The essay focuses on Carlo Goldoni’s musical drama Il mondo alla roversa put on stage in 1759 in Moscow by the company of Giovanni Battista Locatelli. In particular, it investigates the reasons why the impresario adapted this satirical and misogynist comic opera in his repertoire and the transformations that the libretto underwent to fit into the socio-political context governed by women rulers.
    Partendo dall’analisi delle modifiche occorse nel libretto de Il mondo alla roversa di Carlo Goldoni, allestito nel 1759 a Mosca dalla compagnia di Giovanni Battista Locatelli, si studiano le ragioni che hanno spinto l’impresario ad accogliere quest’opera nel proprio repertorio. Inoltre il saggio riflette sulla risemantizzazione a cui questo dramma giocoso dalle venature misogine è stato soggetto in un contesto in cui la gestione del potere da parte delle donne rappresentava un concreto scenario politico.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 147-160
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SocGoldoni. “Il servitore di due padroni” nell’interpretazione di Krystyna Skuszanka
    SocGoldoni. 'The Servant of Two Masters' as interpreted by Krystyna Skuszanka
    Autorzy:
    Kwaśniewska-Urban, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938225.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Krystyna Skuszanka
    Carlo Goldoni
    'Sługa dwóch panów'
    Teatr Ludowy w Nowej Hucie
    komedia
    'The Servant of Two Masters'
    Ludowy Theatre in Nowa Huta
    comedy
    Opis:
    The following paper is devoted to the performance of Carlo Goldoni’s comedy The Servant of Two Masters, which was staged in Teatr Ludowy (the Ludowy Theatre) in Nowa Huta. The play, which was directed by Krystyna Skuszanka, is set in the history of the Polish reception of Goldoni’s comedy. The analysis of remarks and comments, which were published by Polish reviewers who watched the play in Nowa Huta in 1957, as well as Italian reviewers who saw the performance a few months later in the Venetian Biennale, is an attempt at showing some basic discrepancies regarding the reception of the play and answering the question about the cause of such differences. In such a short form it is not possible to investigate all the intricacies of reading Goldoni in Poland in the period 50s–60s from an anti-ideological perspective, or to determine a broader historical-cultural context. The paper is only a section of in-depth research conducted by the author.
    Niniejszy artykuł traktuje o realizacji scenicznej komedii Carla Goldoniego Sługa dwóch panów wystawionej w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie. Spektakl wyreżyserowany przez Krystynę Skuszankę zostaje osadzony w historii polskiej recepcji komedii wenecjanina. Przedstawiona w artykule analiza uwag i komentarzy publikowanych przez polskich recenzentów, którzy Sługę widzieli w Nowej Hucie w marcu 1957 roku, oraz włoskich recenzentów, którzy oglądali spektakl kilka miesięcy później na weneckim Biennale, jest próbą ukazania zasadniczych różnic w odbiorze przedstawienia oraz odpowiedzi na pytanie o ich przyczynę. W tak krótkiej formie nie sposób przyjrzeć się wszystkim zawiłościom odczytywania Goldoniego w Polsce w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku przez pryzmat (anty)ideologiczny ani nakreślić szerszy kontekst historyczno-kulturowy, tekst jest wycinkiem pogłębionych badań prowadzonych przez autorkę.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 194-208
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies