Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Guzzetta, Lia Fava" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Il Binomio ”Amore E Patria” Nei Primi Esordi Verghiani
„Miłość I Ojczyzna” We Wczesnych Dziełach Giovanniego Vergi
Autorzy:
Guzzetta, Lia Fava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952524.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The paper examines the notions of love and fatherland as they appear and co-exist in the early, largely unknown works of Giovanni Verga. Unfortunately, the most important of these has been lost and what one can analyse today are some excerpts quoted in the studies of the prominent critic, Federico De Roberto. Verga’s novels combined two themes, both crucial for the age of Risorgimento: romantic stories of love as well as strong patriotic feelings present among the Italian people fighting for unity and independence.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2012, 2
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’inedito Musical dell’ultimo Pirandello: un caleidoscopio polisemico e multiculturale
Autorzy:
Guzzetta, Lia Fava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083451.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Pirandello
Torre Gherson
Theater
Musical
Broadway
Opis:
An unpublished Musical by Pirandello: a polysemic and multicultural kaleidoscope – The fact that Pirandello conceived the idea of writing a Musical was well know, but the recent discovery of the actual text and the musical score, in the archive of Guido Torre Gherson, agent of the writer while he lived in Paris, has shed some light on his final years and writings. The findings are discussed in the context of his late theatrical and fictional works, such as I giganti della montagna.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 2; 173-180
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico
Karol Wojtyła’s Poetry: an Ascetic Journey
Autorzy:
Fava Guzzetta, Lia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731482.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
twórczość literacka
poezje
krytyka i interpretacja
John Paul II
literary work
poetry
criticism and interpretation
Opis:
Poezja Karola Wojtyły: wędrówka ascetyczna Artykuł jest swego rodzaju wędrówką po twórczości poetyckiej Karola Wojtyły – Jana Pawła II, wędrówką ascetyczną, a jednocześnie niezmiernie bogatą, w ślad za osobą z zewnątrz, wolną od naszego rodzimego kontekstu historyczno-kulturowego, zatem i otwartą na nieograniczone perspektywy interpretacji. Praca ukazuje uniwersalny charakter dorobku poetyckiego Karola Wojtyły, kładzie akcent na nowe elementy percepcji tejże poezji i w innym świetle ukazuje znaczenia wersów, wciąż tak bardzo aktualnych i niezmiennie adresowanych do człowieka, który także (a może zwłaszcza) dziś boryka się z odwiecznymi dylematami. Już we wczesnych utworach literackich obecne są (i na trwale pozostaną) dwa głębokie wymiary: dusza słowiańska oraz intelektualna klasyczność, które staną się charakterystyczne również dla talentu komunikacji ekumenicznej i wizji teologicznej Kościoła u Jana Pawła II. W przejściu od młodzieńczych sonetów do hymnów można dostrzec nie tylko rozwój stylistyczny i głębię przesłania, ale przede wszystkim podążanie w kierunku świadomej religijności, kontemplacji, w kierunku kapłaństwa, które rodziło się w szczególnie dramatycznych czasach drugiej wojny światowej. Z kolei w okresie kapłańskim wybory poety naznaczone są pragnieniem zrozumienia kondycji człowieka oraz zauważanie miłości Boga w stosunku do stworzenia. Kontemplacja staje się coraz bardziej modlitwą, a z modlitwy rodzi się dialog. Twórczość literacka Karola Wojtyły jawi się jako opowieść o własnym doświadczeniu wewnętrznym oraz odsłania duchową antropologię. La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
This article is a kind of journey through the poetic work of Karol Wojtyła / John Paul II – a wandering that is ascetic, yet extremely rich – in the footsteps of an outsider, a person free from our native historical and cultural context, and hence open to the unlimited possibilities of interpretation. This work shows the universal character of Karol Wojtyła’s poetic output; it emphasises new elements in the perception of that poetry, while showing the meaning of the verses in a different light, verses still relevant and invariably addressed to man, who is also (and maybe especially) struggling with eternal dilemmas today. The early literary works already contained two profound dimensions: the Slavic soul and intellectual classicism, which would also become a feature of John Paul II’s talent for ecumenical communication and his theological vision of the Church. In the transition from youthful sonnets to hymns, we can notice not only the stylistic development and depth of the message, but, above all, a move towards conscious religiousness, contemplation, towards the priesthood, a move which was born in the very dramatic time of the Second World War. As a priest, on the other hand, his poetic choices were marked by a desire to understand the condition of man and to see God’s love for His creation. This contemplation becomes increasingly more like a prayer, and dialogue is born out of prayer. Karol Wojtyła’s literary work appears as a story about his own inner experience and reveals a spiritual anthropology.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 11-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Libertà, Lingua, popolo nel poema “Pensando patria” di Stanisław Andrzej Gruda
Liberty, Language, People in the Poem “Think Fatherland” of Stanisław Andrzej Gruda
Wolność, Język, Naród W Poemacie „Myśląc Ojczyzna” Stanisława Andrzeja Grudy
Autorzy:
Fava Guzzetta, Lia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076629.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Homeland
Roots
History
Freedom
Polska
Opis:
The poem Pensando Patria (Think Fatherland), by Stanisław Andrzej Gruda, one of the many pseudonyms of young Woityła, fits very well in the subject matter of the Congress, inspired by Niccolò Tommaseo. Gruda shows a deep understanding of the idea of Fatherland, based on the strong relationship between the roots, the history and the language, as well as the freedom, of the Polish nation. The call to “Uscire da se stesso e parlare al maggior numero possibile di uomini” (“to flee from oneself and talk to as many men as possible”), an important aspect of the poet’s mission according to Tommaseo, was achieved by Woityla both as poet, when he sang the liberation of Poland from foreigner’s yoke, and as Priest (and subsequently Pope) when he foregrounded the value of freedom as a crucial part of human conscience.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2016, 2; 253-260
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies