Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zasada" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Amoris laetitia und die Frage wiederverheirateter Geschiedener
    Amoris laetitia and the question of remarried divorced couples
    Amoris laetitia i problem osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach
    Autorzy:
    Schaupp, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595374.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    remarried divorced couples
    principle of gradualness
    principle of inclusion
    osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
    zasada stopniowości
    zasada włączenia
    Opis:
    Amoris laetitia does not expressly permit or demand in terms of a new binding regulation that remarried divorced persons be admitted to the sacraments. Instead, what is required is a new way of dealing with “irregular situations”, and the document mentions principles which are supposed to serve as guidelines for dealing with individual cases. On the one hand, the article seeks to show that in light of a long running doctrinal development which is now being continued in Amoris laetitia, the admission of remarried divorced persons will be inevitable for the Church. On the other hand, it provides an analysis of the pastoral and moral theological principles which ought to guide and legitimate the “distinction” in individual cases (attention and support; assessment of the situation; maximum inclusion; mitigating circumstances; distinction between the norm and its application). It is argued that from a systematic perspective gradualness can be considered as the key principle from which the other principles can best be understood and integrated.
    Amoris laetitia pozwala względnie popiera dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów nie w sposób wyraźny w sensie nowej wiążącej regulacji. Dokument ten raczej domaga się nowego stylu obchodzenia się z „sytuacjami nieregularnymi” i określa pryncypia, które powinny kierować podejściem do osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w poszczególnych przypadkach. Artykuł z jednej strony próbuje ukazać, że na tle już długiego rozwoju nauczania Kościoła, którego kontynuacją jest Amoris laetitia, dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów jest dla Kościoła nieuniknione. Z drugiej strony tekst analizuje pryncypia duszpasterskie i teologicznomoralne, które mają kierować „rozeznaniem” w poszczególnych przypadkach i je legitymizować (wsparcie i towarzyszenie; rozeznanie sytuacji; maksymalne włączenie; okoliczności łagodzące; rozróżnienie między normą i jej zastosowaniem). Autor argumentuje przy tym, że w wymiarze systematycznym stopniowość może być widziana jako centralne pryncypium, z perspektywy którego pozostałe zasady należy najlepiej rozumieć i integrować.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 163-176
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Einige Bemerkungen zur Eindeutschung des einfachen, oder doch des schwierigen Hydronyms Biebrza im deutschen Satzkontext
    A Few Comments on the Germanization of the Simple-Yet-Hard Biebrza Hydronym in the German Sound Context
    Kilka uwag odnośnie do zniemczania prostego, a może jednak trudnego hydronimu Biebrza w niemieckim kontekście dźwiękowym
    Autorzy:
    Skoczek, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878615.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    zniemczanie
    zbitka spółgłoskowa
    fonotaktyka
    norma
    niemczyzna standardowa
    fonologia sylaby
    zasada maksymalnego nagłosu
    zasada dopuszczalnego nagłosu
    desonoryzacja
    ubezdźwięcznienie wygłosu
    Germanisation
    consonant cluster
    phonotactics
    norm
    standard German
    syllabic phonology
    maximal onset principle
    law of initials
    desonorisation
    final devoicing
    Opis:
    Im vorliegenden Beitrag wird das Augenmerk auf die lautliche Adaption polnischer Eigennamen mit intervokalischen Konsonantenclustern gelegt, die dem deutschen Sprachsystem fremd sind. Zuerst geht der Autor auf die theoretischen Ansätze zur deutschen Silbenphonologie und Phonotaktik ein. Am Beispiel des Hydronyms Biebrza weist er die Dissonanz zwischen der Theorie, den Aussprachewörterbüchern und der Sprechrealität im Rundfunk vor.
    The aim of this article is to analyze sound adaptation of Polish proper names with intervocalic consonant clusters which in terms of phonotactic structure do not exist in standard German. At the beginning, the author presents a theoretical approach to the issue from the point of view of syllabic phonology and phonotactic constraints. Using the example of the Biebrza hydronym, the author then shows discrepancies between theory, German pronunciation dictionaries and speech reality in German public mass media.
    Niniejszy artykuł poświęcony jest niemczeniu polskich nazw własnych z międzysamogłoskowymi zbitkami spółgłoskowymi, które pod względem fonotaktycznym nie występują w niemczyźnie standardowej. Na początku autor przedstawia ujęcie teoretyczne zagadnienia z punktu widzenia fonologii sylaby oraz fonotaktyki. Na przykładzie hydronimu Biebrza autor pokazuje rozbieżność między teorią, słownikami wymowy a rzeczywistością językową w mediach.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 5; 39-52
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die vier medizinethischen Prinzipien und das Kriterium der Verhältnismäßigkeit
    The Four Principles of Medical Ethics and the Criterion of Proportionality
    Cztery pryncypia etyki medycznej i kryterium proporcjonalności
    Autorzy:
    Ernst, Stephan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408349.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    cztery pryncypia etyki medycznej
    zasada proporcjonalności
    autonomia pacjenta
    sprawiedliwa dystrybucja
    oszacowanie dóbr i zła
    zasada działania o podwójnym skutku
    Four principles of medical ethics
    proportionality
    patient autonomy
    fair distribution
    balancing of goods and evils
    double effect
    Vier medizinethische Prinzipien
    Verhältnismäßigkeit
    Patientenautonomie
    gerechte Verteilung
    Güter-und-Übel-Abwägung
    Doppelwirkung
    Opis:
    Die heute einflussreichen, in der Praxis oft unhinterfragt rezipierten vier medizinethischen Prinzipien (Autonomie, Nicht-schaden, Fürsorge, Gerechtigkeit) sind im ethischen Diskurs immer wieder auch auf kritische Anfragen gestoßen, in denen doch wieder die Rückführung auf ein einheitliches ethisches Grundprinzip gefordert wird. Im vorliegenden Beitrag wird versucht, das Prinzip der Verhältnismäßigkeit, das ärztlicher und pflegerischer Praxis immer schon zu Grunde liegt und das sich auch aus dem Nichtschadens-Prinzip selbst ergibt, als ein solches Grundprinzip einsichtig zu machen. Das Verhältnismäßigkeitskriterium erweist sich dabei als Ansatz, die vier Prinzipien systematisch in ihrem Zusammenhang zu rekonstruieren und für viele mit ihrer Anwendung in der Praxis verbundene Schwierigkeiten Lösungsansätze zu entwickeln.
    Współcześnie znaczące, a w praktyce często bezsprzecznie stosowane cztery pryncypia etyki medycznej (autonomia, nieszkodzenie, opieka, sprawiedliwość) w dyskursie etycznym ciągle na nowo napotykają na krytyczne głosy, w których dąży się do powrotu do jednolitego pryncypium etycznego. Autor niniejszego artykułu podejmuje wnikliwą próbę uczynienia z pryncypium proporcjonalności, które zawsze stanowiło podstawę praktyki medycznej i pielęgniarskiej i wynika z zasady niewyrządzania szkody, pryncypium podstawowego. Kryterium proporcjonalności jest przy tym ujęciem, które w sposób systematycznyrekonstruuje cztery pryncypia w ich współzależności, a w przypadku ich zastosowania w praktyce podsuwa rozwiązania dla trudności z tym związanych.
    The four principles of medical ethics (autonomy, non-maleficence, beneficence, justice), which are influential today and often received unquestioningly in practice, have repeatedly encountered critical inquiries in the ethical discourse, in which the return to a uniform basic ethical principle is demanded. In this article, an attempt is made to make the principle of proportionality, which has always been the basis of medical and nursing practice and which also results from the principle of non-maleficence itself, comprehensible as such a basic principle. The proportionality criterion proves to be an approach to systematically reconstruct the four principles in their context and to develop solutions for many of the difficultiesassociated with their application in practice.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 91-118
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autonomie revisited
    Autorzy:
    Schaupp, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119796.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    opieka zdrowotna
    autonomia
    autonomia pacjenta
    zasada opieki
    etyka opieki
    Gesundheitssorge
    Autonomie
    Patientenautonomie
    Fürsorge-Prinzip
    Ethik der Fürsorge
    Health care
    autonomy
    patient autonomy
    principle of care
    ethics of care
    Opis:
    Autonomie und Selbstbestimmung von Patientinnen und Patienten stellen zentrale Werte der modernen Gesundheitssorge dar. In der Zwischenzeit haben sich jedoch immer mehr die Grenzen des Konzepts Patientenautonomie gezeigt und oft wird auf die Notwendigkeit des Fürsorgeprinzips verwiesen. Vor diesem Hintergrund wird im vorliegenden Beitrag gezeigt, in welcher Weise das Verständnis von (Patienten)Autonomie in verschiedenen Stufen reformuliert wurde („gestufte“, „relationale“, „assistierte“ Autonomie und Autonomie als „Authentizität“), um dem Anliegen in Theorie und Praxis besser gerecht zu werden. Zusammenfassend wird sichtbar, dass Autonomie und Fürsorge nicht als rivalisierende, sondern einander ergänzende Prinzipien der Sorge um Alte, Kranke und Schwache Personen in modernen Gesundheitssystemen gesehen werden sollten
    Autonomie und Selbstbestimmung von Patientinnen und Patienten stellen zentrale Werte der modernen Gesundheitssorge dar. In der Zwischenzeit haben sich jedoch immer mehr die Grenzen des Konzepts Patientenautonomie gezeigt und oft wird auf die Notwendigkeit des Fürsorgeprinzips verwiesen. Vor diesem Hintergrund wird im vorliegenden Beitrag gezeigt, in welcher Weise das Verständnis von (Patienten)Autonomie in verschiedenen Stufen reformuliert wurde („gestufte“, „relationale“, „assistierte“ Autonomieund Autonomie als „Authentizität“), um dem Anliegen in Theorie und Praxis besser gerecht zu werden. Zusammenfassend wird sichtbar, dass Autonomie und Fürsorge nicht als rivalisierende, sondern einander ergänzende Prinzipien der Sorge um Alte, Kranke und schwache Personen in modernen Gesundheitssystemen gesehen werden sollten.
    Autonomy and self-determination of patients are central values of modern health care. In the meantime, however, the limits of the concept of “patient autonomy” have become more and more apparent and the necessity of the “principle of care” is often referred to. Against this background, this article shows in which way the understanding of (patient) autonomy has been reformulated in different stages (“graduated”, “relational”, “assisted” autonomy and autonomy as “authenticity”) to better meet the real issue of autonomy in theory and practice. In summary, it becomes apparent that “autonomy” and “care” should not be seen as rival, but complementary principles of care for the elderly, sick and weak in modern health systems.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 1; 79-94
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Individuationsprinzip bei Duns Scotus (1265-1308)
    Zasada jednostkowienia u Dunsa Szkota (1265-1308)
    Autorzy:
    Börsig-Hover, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38718102.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Duns Szkot
    zasada jednostkowienia
    osoba ludzka
    indywidualna forma − haecceitas
    ogólna forma – quidditas
    materia
    natura rzeczy
    Duns Scotus
    principle of individuation
    human person
    individual form − haecceitas
    general form − quidditas
    matter
    nature of things
    Opis:
    Problematyka jednostkowienia bytu osoby ludzkiej według Dunsa Szkota stanowi bardzo ważną problematykę filozoficzną, także ważną i interesującą dla prawnika i ekonomisty z tej racji, że człowiek stanowi zarówno rację ekonomii, jak też jest podmiotem praw i obowiązków wraz z posiadaniem prawa do stanowienia porządku prawnego. Stąd znajomość antropologii jest dla prawnika warunkiem sine qua non. Chociaż temat ten powraca w refleksji filozoficznej, np. Honnefeldera, M. A. Krąpca, B. Walda, A. Schmidta, U. Zielińskiego, to warto ciągle na nowo podejmować to wyzwanie. Krótki zarys biograficzny poprzedza teoriopoznawcze stanowiska Szkota w jego relacji do stanowiska Tomasza z Akwinu, by skupić uwagę na samej zasadzie jednostkowienia, którą Skotus pojmuje jako haecceitas w samej formie substancjalnej człowieka jako bytu osobowego. Tezy Edyty Stein, Martina Heideggera oraz Ericha Przywary w tej kwestii dodatkowo ubogacają analizę tej złożonej problematyki, w dalszym ciągu aktualnej m.in. dla filozoficznego namysłu nad człowiekiem oraz nad ekonomią i polityką.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 37-52
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies