Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "person" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Die Ökologie der Person – Kantische Motive des Personbegriffs . in Karol Wojtyłas Person und Tat
The Ecology of Person – Kantian Motives in the Concept of Person in Karol Wojtyła’s The Acting Person
Autorzy:
Waleszczuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426627.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
ecology of man
person
liberty
love
Opis:
Apart from many legitimate concerns about ecology, the most important contemporary concern should be of anthropological nature and must address the human being as a person (Benedikt XVI). What is man? Are human beings free? What should human beings do? These Kantian questions also describe the main starting points of Karol Wojtyła’s philosophy in The Acting Person. With regard to the importance of the question (ecology of man) our challenge is divided into three parts. First, man is a person; second, his call is to liberty and last, responsible love is an emanation of personal dignity. In this manner the three important points in Wojtyła’s philosophy (person, liberty, love) are well characterized. The essence of man is his personal dignity as a source for the possibility of free (responsible) decisions – “the act”. The experience of morality is included in the experience of being a person. Wojtyła poses the question “how do I understand who I am throughout my acts?” Like Kant, the author emphasizes the importance of free will, conscientiousness as an obligation, which speaks to the conscious person. I determine myself through my own decision (person´s actions). For Wojtyła, participation in love is the basis of all human personal experiences. “Only persons participate in love”. Participation in the character of the other becomes – in the language of Wojtyła – “the choice of the other person in myself ”.
Źródło:
Logos i Ethos; 2013, 2(35); 235-258
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Mensch als Person: Die bestimmende Grundlage für Johannes Paul II. in seinem Bild von der Familie
Autorzy:
Stala, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199416.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II
human being
person
family
Opis:
Pope John Paul II frequently describes humans in terms of personal being. One could say that this is one of the most fundamental aspects in his teaching. This text analyses the anthropology underlying his papal teaching in the context of the modern world and modern family life. The author emphasizes that the contemporary context reflects a multifaceted  crisis  affecting  humans.  The text explores a core aspect of Pope John Paul II’s teaching in his vision of the family, which is the issue of how to understand the human being as a person. Fundamentally the family is presented as a communion of persons, then a person is shown as the primary determinant in family education.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2012, 2, 2; 41-59
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grundlinien der Ethik von Maximilian Beck
Some Foundations of Ethics in Maximilian Beck
Autorzy:
Ferrer, Urbano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512319.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
consciousness
freedom
will
I
person
common good
nationalism
Opis:
Beck, a member of the Göttingen-Munich phenomenological circle and direct disciple of Alexander Pfänder, defends an acute realism with respect to both physical things and human psychism. The first section analyses consciousness and freedom as features of moral personality. Consciousness is not merely intentional direction to objects but also immediate apprehension of them, whereas the I means the individual enclosed in itself. Analogously, the will can open itself to reality in its concretion through love or it can engage solely in the search for selfish ends. All moral fulfilment reaches this crossroad proper to a realist anthropology. The second section presents an analogous disjunctive in the political sphere: either the democratic will which is guided by the common good or the isolation fostered in the XX century by nationalisms and by the colectiviste State. Choosing the former entails discarding all psychologist (like in Nietzsche) and socioeconomic (proper to Marxism) reductionism and respecting the intrinsic dignity of the person.
Źródło:
Studia Ełckie; 2012, 14; 69-80
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Bedeutung des Willens und die Erfahrung des Sollens bei Immanuel Kant und Karol Wojtyła
The importance of free will and the experience of duty in the thinking of Karol Wojtyła and Immanuel Kant
Autorzy:
Waleszczuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427005.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Freedom
Kant
Wojtyła
person
will
self-determination
duty
Act
Opis:
By the ignorance of the motives of the critical philosophy Kant’s, many interpreters see his aim not in the rescue, but in the destruction of metaphysics. Kant’s practical philosophy is often misunderstood, as long as the expositors deny the unconditional validity of the moral law, “the only factum of pure reason”. The article tries to point out the similarities (the importance of free will and the experience of duty) in the thinking of Karol Wojtyła and Immanuel Kant. The moral experience, the demand of duty of the categorical imperative (Kant), personalistic standard (Wojtyła), shows the importance of self-determination/will decision towards the human act. Although Wojtyła admits in his work „person and act“, that just the Kant studies have helped to emphasize the will as a self determining factor of the person and the primacy of the will to the feelings, there is no lack of interpreters who like to overemphasize the great influences of Thomism and phenomenology (such as Max Scheler) on the thinking of the Krakow philosopher. Many interpreters ignore the cantian approach without comment. The goal of the article is therefore at least begin to fill this glaring omission. Wojtyła’s and Kant’s thinking is determined by the question of the freedom of the people. In the practical affirmation of the possibility of free actions – in the deed – the morality and dignity of human, which points to the unconditional – God – immortality of man – is revealed. Also Wojtyła, in the sense of Kant, stresses that the mind itself and with its own power is unable to reach the deity and man must engage on the uncertainty and the abyss of faith, when he leaves the island of pure reason. For Wojtyła, the ability to free, responsible, self-determining act is a sign of the inviolability of personal dignity and for Kant (similar to Augustine and Thomas) a determination of each person to the realization of the highest good. The two thinkers see the people in the light of the experience of duty – commandment of love – that can materialize only through action and deed. For Kant, implicitly for Wojtyła also the deference to God is done explicitly by the act.
Źródło:
Logos i Ethos; 2014, 1(36); 129-150
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiederspiegelung der Wende im deutschen Wortschatz – am Beispiel der Personenbezeichnungen
Reflection of the Wende in the German vocabulary – Using the Example of Personal Names
Autorzy:
Duchliński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16458781.pdf
Data publikacji:
2023-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Person designation
turnaround
unification
corpus-based analysis
Personenbezeichnung
Wende
Vereinigung
korpusbasierte Analyse
Opis:
In der vorliegenden Arbeit wurden die Personenbezeichnungen der Wende in Deutschland analysiert. Im theoretischen Teil des Beitrags wurde der historische Hintergrund dieser Periode besprochen. Dar- über hinaus wurde hier der Begriff Wende sowie seine Herkunft und die Werte, die dieses Wort vermittelte, erklärt. Das Ziel des empirischen Teils ist herauszufinden, welche neuen Personenbezeichnungen während oder kurz vor diesem Zeitabschnitt entstanden sind und welchen semantischen Bereichen sie zugeordnet werden können, welchen Charakter sie aufweisen und ob diese Wörter im heutigen Sprachgebrauch weiterhin auftreten. Es wurde auch analysiert, ob es in bestimmten Wörtern zu irgendwelchen semantischen Änderungen kam. Zur Beantwortung der Forschungsfragen wurde die korpusbasierte Analyse durchgeführt, die bewies, dass die neuen Personenbezeichnungen der Wende sich auf den Herkunftsort, Vertreter des alten DDR-Systems, die Mentalität, die politische und soziale Rolle, bzw. politische Verhaltensweisen, auf das kulturelle Leben und die Ausreise beziehen. Aus der Analyse folgt, dass die meisten untersuchten Wörter negative Konnotationen haben und auch im heutigen Sprachgebrauch verwendet werden, wobei sich der größte Teil von ihnen auf die Wendezeit bezieht. Die Untersuchung zeigte überdies, dass manche Wörter während und nach der Wende ihre Bedeutung geändert haben.
In this paper, the personal names which came into use during the period of change (Wende) in Germany were analyzed. In the theoretical part, the historical background of this period was discussed. In addition, the term Wende was explained here, as well as its origin and the values that this word conveyed. The aim of the empirical part was to determine which new personal terms emerged during or just before this period and to which semantic domains they can be assigned, what character they have and whether these words still appear in today’s usage. It was also analyzed whether any semantic changes occurred in certain words. In order to answer the research questions, a corpus-based analysis was carried out, which proved that the new personal names of the Wende refer to the place of origin, representatives of the old GDR system, mentality, political and social role, or political behaviour, cultural life and departure. It follows from the analysis that most of the studied words evoke negative connotations and are present in today’s usage, with the majority of them referring to the Wende period. Moreover, the study showed that some words changed their meaning during and after the Wende.
Źródło:
Linguistische Treffen in Wrocław; 2023, 23; 229-244
2084-3062
2657-5647
Pojawia się w:
Linguistische Treffen in Wrocław
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metapher der Person im juristischen Diskurs.
Autorzy:
Szubert, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/914955.pdf
Data publikacji:
2015-12-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
artificial persons
concept
legal discourse
legal theories
meaning
metaphor
person
terminologization
terminology.
Opis:
The title of my paper could have suggested that I was going to address the metaphor of a person in the legal discourse as a type of scientific discourse in a broad sense of the term, i.e. beyond any individual accounts of it. In my article, I present the person metaphor as the constitutive term for the theory of artificial persons. The point of departure for my deliberations, in which I try to demonstrate the nature of metaphorical expressions used in building legal theories, is a statement by Paul Kirchhof, who demanded that metaphorical expressions be eradicated from positive (statutory) law. In my article, I ask whether the demand can also be applied to theoretical deliberations of lawyers on the nature of law.
Źródło:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2015, 42, 2; 101-118
0072-4769
Pojawia się w:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die personalistische Grundlage der kirchlichen Lehrverkündigung bezüglich der Personen mit lebensverkürzenden Erkrankungen
Personalistyczne podstawy nauczania Kościoła na temat osób z wadami letalnymi
The Personalistic Basis of the Teaching of the Magisterium Regarding Persons With Pathologies „Incompatible With Life”
Autorzy:
Kuciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706435.pdf
Data publikacji:
2021-07-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wady letalne
aborcja
osoba
bioetyka
relacyjność
“incompatible with life”
abortion
person
bioethics
relationality
Opis:
Fala protestów po orzeczeniu polskiego Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r. w sprawie niezgodności z konstytucją przesłanki o ciężkim i nieodwracalnym uszkodzeniu płodu jako wskazania do aborcji może być postrzegana jako wyzwanie dla Kościoła katolickiego do sprecyzowania swojego nauczania przyjaznego życiu w odniesieniu do ochrony najsłabszych oraz do podjęcia na nowo tego nauczania. Jedną z pomocy ku temu jest list Kongregacji Nauki Wiary Samaritanus bonus z 14 lipca 2020 r. Niniejszy artykuł odnosi się do wspomnianego nauczania doktrynalnego w celu syntezy i uzasadnienia reprezentowanego w nim stanowiska moralnego na temat aborcji, zwłaszcza w przypadku wad letalnych. Jego zasadą przewodnią jest personalistyczne spojrzenie na człowieka, zgodnie z którym osoba powinna znajdować się w centrum wszystkich decyzji etycznych. Z analizy poszczególnych aspektów postawionego problemu wyłaniają się pewne imperatywy etyczne, które są umieszczone we wnioskach końcowych. Die Protestwelle nach dem Urteil des polnischen Verfassungsgerichts vom 22.10.2020 über die Verfassungswidrigkeit der embryopathischen Abtreibungsindikation kann für die katholische Kirche als Herausforderung betrachtet werden, ihre lebensbejahende Lehre im Hinblick auf den Schutz der Schwächsten zu verdeutlichen und neu zur Sprache zu bringen. Eine Stütze dafür bildet das Schreiben der Glaubenskongregation Samaritanus bonus vom 14.07.2020. Der vorliegende Artikel greift die besagte Lehrverkündigung auf, um die dort vertretene moralische Auffassung bzgl. der Abtreibung, insbesondere im Fall von lebensverkürzenden Krankheiten, zu synthetisieren und zu begründen. Leitend dafür ist die personalistische Sicht des Menschen, nach der die Person im Zentrum aller ethischen Entscheidung stehen soll. Aus der Betrachtung der einzelnen Aspekte der aufgeworfenen Frage ergeben sich bestimmte ethische Imperative, die in den Schlussfolgerungen betrachtet werden.
The wave of protests following the decision of the Polish Constitutional Court of October 22, 2020 about the unconstitutionality of the embryopathic indication for abortion can be seen as a challenge for the Catholic Church to clarify its pro-life doctrine with regard to the protection of the weakest and to raise it anew. A support for this is the letter of the Congregation for the Doctrine of the Faith Samaritanus bonus of July 14, 2020. The present article takes up the said doctrinal teaching in order to synthesize and justify the moral view represented in this teaching relating to abortion, especially in the case of pathologies “incompatible with life”. The guiding principle is the personalistic view of human being, according to which the person should be at the center of all ethical decisions. From the consideration of the individual aspects of the question raised, certain ethical imperatives follow, which are considered in the conclusions.
Die Protestwelle nach dem Urteil des polnischen Verfassungsgerichts vom 22.10.2020 über die Verfassungswidrigkeit der embryopathischen Abtreibungsindikation kann für die katholische Kirche als Herausforderung betrachtet werden, ihre lebensbejahende Lehre im Hinblick auf den Schutz der Schwächsten zu verdeutlichen und neu zur Sprache zu bringen. Eine Stütze dafür bildet das Schreiben der Glaubenskongregation Samaritanus bonus vom 14.07.2020. Der vorliegende Artikel greift die besagte Lehrverkündigung auf, um die dort vertretene moralische Auffassung bzgl. der Abtreibung, insbesondere im Fall von lebensverkürzenden Krankheiten, zu synthetisieren und zu begründen. Leitend dafür ist die personalistische Sicht des Menschen, nach der die Person im Zentrum aller ethischen Entscheidung stehen soll. Aus der Betrachtung der einzelnen Aspekte der aufgeworfenen Frage ergeben sich bestimmte ethische Imperative, die in den Schlussfolgerungen betrachtet werden.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 3; 57-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geltung der Werte beim gestalten sozialer Relationen im Kontext ausgewählter Entitäten der Ethik von Max Scheler. Eine philosophische Skizze mit Blick auf die Migrationsproblematik
Validity of Values in Shaping Social Relations in the Context of Selected Entities of Max Scheler’s Ethics: A Philosophical Sketch with a View to the Problem of Migration
Znaczenie wartości w kształtowaniu relacji społecznych w kontekście wybranych zagadnień etyki Maksa Schelera. Zarys filozoficzny z uwzględnieniem problematyki migracyjnej
Autorzy:
Rynkiewicz, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343196.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sympathy
compassion
love
migration
sympatia
współczucie
miłość
migracja
Sympathie
Mitgefühl
Liebe
Person
Migration
Opis:
Der Aufsatz befasst sich mit der Wertproblematik bei Max Scheler, rückblickend auf den Begriff „Sympathie“ im Kontext der Migrationsfrage. Dabei werden zunächst die Phänomene wie Mitgefühl und Liebe aufgegriffen, deren hermeneutische und phänomenologische Relevanz personal fundiert sind. Damit der Begriff der Person seine eigentliche Dynamik in der realen Welt entfalten kann, müsse er allerdings die Rahmenbedingungen der materialen Wertethik Schelers transzendieren, deren Anliegen auf dem apriorischen Fundament erscheint. Zu dem Zweck wird der Begriff „Suppositum“ von Karol Wojtyla herangezogen, der die Person als Subjekt des Existierens und Handelns zum Vorschein bringt. So wird nicht nur die gesellschaftliche Harmonie real gefördert, sondern auch die personale Ordnung aus ethisch-anthropologischer Sicht verfeinert. Dies wirkt sich letzten Endes auf den Umgang mit der Migranten- bzw. Flüchtlingsfrage aus.
Artykuł podejmuje zagadnienie wartości u Maksa Schelera i zwraca przy tym szczególną uwagę na pojęcie „sympatii“ w kontekście problematyki migracyjnej. Najpierw analizowane są takie elementy jak współczucie i miłość, których znaczenie hermeneutyczne i fenomenologiczne jest oparte na fundamencie osobowym. Aby osoba mogła rozwinąć w świecie realnym właściwą sobie dynamikę, musi koniecznie wyjść poza uwarunkowania etyki Maksa Schelera, opartej na fundamencie apriorycznym. W tym celu można by wykorzystać pojęcie „suppositum” Karola Wojtyly, gdzie osoba jest traktowana jako podmiot istnienia i działania. Prowadzi to nie tylko do realnego umocnienia harmonii społecznej, lecz także do udoskonalenia porządku osobowego w wymiarze etyczno-antropologicznym. Wpływa to ostatecznie na podejście do problematyki migracyjnej i uchodźczej.
The essay deals with Max Scheler´s value problem, looking back at the term “sympathy” in the context of migration question. First of all, phenomena such as compassion and love are taken up, whose hermeneutic and phenomenological relevance are personally based. In order for the concept of the person to be able to unfold its actual dynamics in the real world, however, it must transcend the framework conditions of Scheler’s material vaule ethics, whose concerns appear on the a priori foundation. For this purpose, Karol Wojtyla’s term „suppositum“ is used, which reveals the person as the subject of existence and action. Not only is soocial harmony promoted in real terms, but personal order is also refined from an ethical-anthropological point of view. Ultimately, this has an impact on how the issue of migrants and refugees is dealt with.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 10; 93-107
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Sakrament der Taufe als Communio-Sakrament
Sacrament of Baptism as the Sacrament of Communion
Sakrament chrztu jako sakrament komunii
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038165.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sakrament
osoba
sakramentologia personalistyczna
komunikacja
komunia
chrzest
ekumenizm
sacrament
person
personalistic sacramentology
communication
communion
baptism
ecumenism
Opis:
Teologia współczesna podkreśla personalistyczny charakter sakramentów jako widzialnych i skutecznych znaków bliskości i obecności Boga, znaków i narzędzi komunikacji i komunii. To wszystko odnosi się także do sakramentu chrztu. W oparciu o Pismo Święte i nauczanie Kościoła łatwo można wykazać, że ten sakrament jest działaniem komunikacyjnym na rzecz komunii. W ten sposób sakrament ten staje się sakramentem początku komunii. Takie ujęcie sakramentu chrztu pozwala także bardziej zrozumieć jego wymiary ekumeniczne.
Contemporary theology emphasizes the personalistic dimension of sacraments as visible and tangible signs of closeness and presence of God, signs and tools of communication and communion. This also applies to the sacrament of baptism. Based on the Bible and the teachings of the Church can easily be shown that the sacrament of baptism is communicative activity in the service of communion. In this way this sacrament becomes the sacrament of the beginning of communion. Such an approach to the sacrament of baptism allows also better understanding of its ecumenical dimensions.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 203-219
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Antwort der Katholischen Kirche auf die Frage der Personen mit lebensverkürzenden Erkrankungen im Licht des Schreibens der Glaubenskongregation Samaritanus bonus und im Kontext des Urteils des polnischen Verfassungsgerichts vom 22.10.2020
Stanowisko Kościoła katolickiego wobec osób z wadami letalnymi w świetle dokumentu Samaritanus bonus kongregacji nauki wiary w kontekście wyroku polskiego Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 r.
Response of the Catholic Church to the Issue of Persons With Pathologies “Incompatible With Life” in Light of Document of the Congregation for the Faith Samaritanus bonus and in Context of the Decision of the Polish Constitutional Court of Oct 22, 2020
Autorzy:
Kuciński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706507.pdf
Data publikacji:
2021-07-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wady letalne
aborcja
Samaritanus bonus
polski Trybunał Konstytucyjny
osoba
“incompatible with life”
abortion
Polish Constitutional Court
person
Opis:
Wyrok polskiego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 października 2020 r. w sprawie niezgodności z konstytucją przesłanki o ciężkim i nieodwracalnym uszkodzeniu płodu jako wskazania do aborcji wywołał gwałtowne protesty. W centrum sporu znajduje się postępowanie w przypadku wad letalnych, które dla wielu są niedopuszczalnym złem i powodem do aborcji. W przeciwieństwie do tego Kościół od zawsze staje na gruncie bezwarunkowego szacunku dla życia każdego człowieka. Wychodząc od wspomnianego wyroku Trybunału, niniejszy artykuł dotyczy etycznego zbadania kwestii osób z chorobami letalnymi w świetle nowego dokumentu Kongregacji Nauki Wiary Samaritanus bonus, a także w szerszej perspektywie − dotychczasowego nauczania Kościoła. Das Urteil des polnischen Verfassungsgerichts vom 22.10.2020 bzgl. der Nichtkonformität der embryopatischen Indikation zur Abtreibung mit der Verfassung hat heftige Proteste ausgelöst. Im Zentrum der Auseinandersetzung befindet sich der Umgang mit lebensverkürzenden Erkrankungen, die für viele ein unannehmbares Übel und einen Grund für Abtreibung darstellen. Demgegenüber steht die Kirche seit jeher auf dem Boden des voraussetzungslosen Respekts vor dem Leben einer jeden menschlichen Person. Im folgenden Artikel geht es darum, im Ausgang vom polnischen Gerichtsurteil der Frage der Personen mit lebensverkürzenden Krankheiten ethisch nachzugehen, und zwar im Lichte eines neuen Dokuments der Glaubenskongregation Samaritanus bonus sowie in weiterer Perspektive der bisherigen kirchlichen Lehrverkündigung.
Das Urteil des polnischen Verfassungsgerichts vom 22.10.2020 bzgl. der Nichtkonformität der embryopatischen Indikation zur Abtreibung mit der Verfassung hat heftige Proteste ausgelöst. Im Zentrum der Auseinandersetzung befindet sich der Umgang mit lebensverkürzenden Erkrankungen, die für viele ein unannehmbares Übel und einen Grund für Abtreibung darstellen. Demgegenüber steht die Kirche seit jeher auf dem Boden des voraussetzungslosen Respekts vor dem Leben einer jeden menschlichen Person. Im folgenden Artikel geht es darum, im Ausgang vom polnischen Gerichtsurteil der Frage der Personen mit lebensverkürzenden Krankheiten ethisch nachzugehen, und zwar im Lichte eines neuen Dokuments der Glaubenskongregation Samaritanus bonus sowie in weiterer Perspektive der bisherigen kirchlichen Lehrverkündigung.
The decision of the Polish Constitutional Court of 22.10.2020 regarding the non-conformity of the embryopathic indication for abortion with the constitution has triggered severe protests. At the center of the controversy is the handling of pathologies “incompatible with life”, which for many represent an unacceptable evil and a reason for abortion. In contrast, the Church has always stood on the ground of unconditional respect for the life of every human person. In the article, starting from the court decision the question of persons with pathologies “incompatible with life” is examined ethically in the light of a new document of the Congregation for the Doctrine of the Faith, Samaritanus bonus, as well as in the broader perspective of the magisterial teaching to date.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 3; 41-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elias Canettis Memoiren aus Sicht des Literaturdiskurses: Kommunikative Strategien und Diskurspraktiken
Elias Canetti’s memoirs from the perspective of literary discourse: Communicative strategies and discourse practices
Autorzy:
Kovalova, Yaroslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053226.pdf
Data publikacji:
2021-11-08
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Literaturdiskurs
Memoiren
Diskurs-Strategien
Polyphonie
Lebensraum des Ich-Erzählers
literary discourse
memoirs
discourse strategies
polyphony
living space of the first-person narrator
Opis:
Der vorliegende Beitrag soll ein Versuch sein, den dokumentarisch-literarischen Text aus der Sicht des Literaturdiskurses zu erhellen, indem asthetisches Subjekt im Fokus der Diskurspraktiken dargestellt wird. Die Diskursanalyse der Elias Canettis Memoiren soll kommunikative Strategien der Autorinstanz aufdecken, die den Aufschluss daruber geben, dass die Originalitat der Autorenversion des Weltbildes auf der Idee des immer offenen Lebensraums und der fruchtbaren Wechselbeziehungen vielfaltiger kultureller Erscheinungen beruht, was die Logik der Entstehung des Ich-Erzahlers bestimmt.
The present article is intended to be an attempt to illuminate the documentary- literary text from the perspective of literary discourse by presenting an aesthetic subject in the focus of discourse practices. The discourse analysis of Elias Canetti’s memoirs would have to uncover communicative strategies of the author’s instance. They provide information that the originality of the author’s version of the worldview is based on the idea of the always-open living space and the fruitful interrelationships of diverse cultural phenomena, which is the logic of the genesis of the alter ego and determined by the narrator.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2021, 45; 224-233
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Personsein des Menschen im Ökonomischen Bereich
Byt osoby ludzkiej w przestrzeni ekonomicznej
Autorzy:
Bosig-Hover, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38897626.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba ludzka
proces ekonomiczny
osobowy porządek gospodarczy
społeczeństwo masowe
postęp gospodarczy
gospodarka narodowa
human person
economic process
personal economic order
economic progress
national economy
Opis:
Realistyczna koncepcja człowieka jako osoby pozwala utworzyć realistyczne rozumienie „gospodarki" i „społeczeństwa", w którym człowiek pojęty jest jako podmiot i zarazem cel wszelkiej działalności ekonomicznej. Gospodarka rozwija się dzięki temu. że osoba ludzka jako jednostka jest równocześnie istotą społeczną, co z jednej strony oznacza jej niepowtarzalną inwencję, dynamikę i inne talenty, np. organizacyjne, ale z drugiej strony porządek gospodarczy jest możliwy do ostatecznego zrealizowania dzięki racjonalnej i solidarnej współpracy innych. Na tej drodze można uniknąć niebezpieczeństw różnych rodzajów indywidualizmu i kolektywizmu. Proces ekonomiczny umożliwia nie tylko zaspokojenie dóbr materialnych, lecz także wszechstronny rozwój osoby uprawiającej gospodarkę. Personalna kategoria, zakorzeniona we wrodzonej godności człowieka, jako fundamentalna stanowi o rzeczowych kategoriach ekonomicznych, na czym nabudowany jest twórczy „osobowy porządek gospodarczy”, zasadniczo różny od mało produktywnego i personalnego „społeczeństwa masowego”. O rozwoju ekonomicznym oraz dobrobycie w wymiarze gospodarki narodowej i światowej decyduje głównie osoba ludzka i jej podstawowa wspólnota społeczna w postaci stabilnej rodziny.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 179-200
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flexionsmarker der zweiten Person Singular aus diachroner und synchroner Sicht. Vom germanischen zum althochdeutschen Zustand.
Flexion markers of 2-nd person singular from a synchronic and diachronic point of view. From the Germanic state to old-high-German
Autorzy:
Woźnicka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927116.pdf
Data publikacji:
2018-06-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Gothic
Old-High-German
Inflection of the verb
Inflection endings
Alternations of core/root of the verb
Numerical category indicators
Indicators of category of person
Opis:
Flexion elements are a typical feature of the so-called flexion languages and are characterized by the fact that they change their form depending on (in-)flexion and they decode at least two functions. In the case of a Germanic verb inflexion elements stand for two categories: person and a singular/ plural form. In Proto-Indo-European and Proto-Germanic the inflection elements were relatively independent and it was easy to separate them from a verb stem which consisted of the so-called root and other components such as tense or mode markers. In old Germanic languages the processes of fusion and creating portmanteau word(s) (language contamination so to speak) were so advanced that it is difficult, yet not impossible, to separate primary flexion elements. The article presents the development of the 2-nd person singular marker from the Germanic state with regard to the Gothic language up to the old-high-German phase. The markers which were analysed belonged to the Present and Past Tense paradigm of all modes of the selected verb groups, that is both weak and strong ones and the rest not belonging to any of the groups mentioned above. The flexion elements were identified using a synchronic model of a morphological description worked out by Józef Darski (1987, 22004). Modification of the model concerning the character of diachronic studies ensures alsoa proper historical description.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2017, 38; 177-186
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sich-Erinnern als (Über-)Leben oder Wie sich Biografien in Literatur verwandelten. Zu den ‚Initiationsromanen‘ von Armin Müller, Günter Grass und Wieland Förster
Remembering as (over)life or How biographies turned into literature. To the ‘initiation novels’ by Armin Müller, Günter Grass an Wieland Förster
Autorzy:
Hammer, Klaus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592421.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Erinnerungsliteratur
Initiationsroman
Autobiografie
Ich-Erzähler
Authentizität und Fiktion
Remembrance literature
initiation novel
autobiography
first-person narrator
authenticity and fiction
literatura wspomnieniowa
powieść inicjacyjna
autobiografia
narrator pierwszoosobowy
autentyczność i fikcja literacka
Opis:
Armin Müllers „Der Puppenkönig und ich“ (1986), Günter Grass’ „Beim Häuten der Zwiebel“ (2006) und Wieland Försters „Tamaschito“ (2017) sind mehr als nur Initiationsgeschichten – oder sollte man einschränkenderweise eher von autobiografischen Aufzeichnungen sprechen? Es sind Abrechnungen mit einer inhumanen Vergangenheit, sie atmen das Credo der Bilanz, einer Rechenschaftslegung, einer harten Selbstbefragung. Erst mit diesen – teils authentischen, teils fiktiven – Bekenntnisbüchern haben die Autoren ein sie quälendes Kapitel ihrer Lebensgeschichte, das zugleich ein unbewältigtes Kapitel der Geschichte der Deutschen ist, niedergeschrieben und sich von einem ihr Leben belastenden Alpdruck befreit. Der Beitrag analysiert diese drei Werke und charakterisiert ihre jugendlichen Protagonisten. In welcher Beziehung steht der Autor zu seinem 16- bzw. 17jährigen Alter Ego in dem jeweiligen Werk? Es wird herausgearbeitet, wie Müller sein Thema – den Verlust der Heimat – mit seines Protagonisten schmerzvoller Verabschiedung der Vergangenheit und dessen zunehmendem Begreifen von realer geschichtlicher Gegenwart verbindet. Für Grass ist dagegen zu konstatieren, dass der geheime Motor für sein Schreiben wohl immer die subjektiv empfundene Schuld – seine einstige Verstricktheit im Nationalsozialismus – gewesen war. Schließlich wird Wieland Försters „Roman einer Gefangenschaft“ als ein an Intensität kaum zu überbietendes Geschehens- und Reflexionskontinuum beschrieben: Das Unmenschliche als Einseitigkeit, als ungeheuerliche Konzentration auf eine Sache, auf einen Gedanken, auf einen Sinn – irgendwie zu überleben.
Utwory Armina Müllera „Der Puppenkönig und ich” (1986; pol. „Lalkarz König i ja. Powrót na Dolny Śląsk”, 2004), Güntera Grassa „Beim Häuten der Zwiebel“ (2006; pol. „Przy obieraniu cebul”i, 2007) oraz Wielanda Förstera „Tamaschito” (2017) nie są jedynie powieściami inicjacyjnymi, lecz rozrachunkiem z odhumanizowaną przeszłością, życiowym bilansem, raportem z własnych przewinień, trudnym odpytywaniem własnej przeszłości. Dopiero wraz z tymi wyznaniami literackimi – częściowo autentycznymi, częściowo fikcyjnymi – ich autorzy opisali bolesny rozdział ich własnej historii, ale także pozostający bez rozrachunku ważny rozdział historii Niemców, by móc wreszcie uporać się z dręczącymi ich wspomnieniami. W artykule poddano analizie te trzy utwory i scharakteryzowano ich młodocianych protagonistów, przy czym szczególnie uwypuklono stosunek każdego z autorów do jego 16- lub 17-letniego Alter Ego. Wykazano, że u Müllera dominujący temat – utrata ojczyzny – połączony jest z bolesnym pożegnaniem z przeszłością oraz z uświadomieniem sobie przez jego bohatera realnej historycznej rzeczywistości. U Grassa natomiast można stwierdzić, że tajemnym motorem jego twórczość było zapewne zawsze subiektywne poczucie winy – jego wcześniejsze uwikłanie w narodowy socjalizm. Wreszcie „powieść o niewoli” Wielanda Förstera można ująć jako nadzwyczaj intensywne kontinuum wydarzeń i refleksji o nieludzkiej jednostronności, jako szczególną koncentrację na jedną rzecz, jedną myśl, jeden sens: by jakoś przeżyć.
Armin Müller’s “Der Puppenkönig und ich” (1986), Günter Grass’ “Beim Häuten der Zwiebel” (2006) and Wieland Förster’s “Tamaschito” (2017) are more than just initiation stories – or should one restictively speak of autobiographical records? They are a form of settling accounts with an inhuman past, of giving account of life, a report of own faults, a hard self-questioning. Only with these – partly authentic, partly fictitious – confessional books have the authors written down a tormenting chapter of their life story, which is at the same time an unresolved chapter in the history of the Germans, and freed themselves from a nightmare which burdens them – their lives. The article analyzes these three works and characterizes their youthful protagonists. How does the author relate to his 16 or 17 year old alter ego in the respective work? It is pointed out how Müller combines his theme – the loss of the homeland – with this of a painful farewell to the past and his protagonist’s increasing understanding of the real historical present. For Grass, on the other hand, it can be said that the secret engine for his writing was probably always the subjectively perceived guilt – is former involvement in National Socialism. Finally, Wieland Förster’s “novel of a captivity” is described as an continuum events and reflection on inhumanity that can hardly be surpassed in intensity; as one-sidedness, as a monstrous concentration on one thing, on one thought, on one sense – somehow to survive.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2019, 28; 101-123
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Individuationsprinzip bei Duns Scotus (1265-1308)
Zasada jednostkowienia u Dunsa Szkota (1265-1308)
Autorzy:
Börsig-Hover, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38718102.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duns Szkot
zasada jednostkowienia
osoba ludzka
indywidualna forma − haecceitas
ogólna forma – quidditas
materia
natura rzeczy
Duns Scotus
principle of individuation
human person
individual form − haecceitas
general form − quidditas
matter
nature of things
Opis:
Problematyka jednostkowienia bytu osoby ludzkiej według Dunsa Szkota stanowi bardzo ważną problematykę filozoficzną, także ważną i interesującą dla prawnika i ekonomisty z tej racji, że człowiek stanowi zarówno rację ekonomii, jak też jest podmiotem praw i obowiązków wraz z posiadaniem prawa do stanowienia porządku prawnego. Stąd znajomość antropologii jest dla prawnika warunkiem sine qua non. Chociaż temat ten powraca w refleksji filozoficznej, np. Honnefeldera, M. A. Krąpca, B. Walda, A. Schmidta, U. Zielińskiego, to warto ciągle na nowo podejmować to wyzwanie. Krótki zarys biograficzny poprzedza teoriopoznawcze stanowiska Szkota w jego relacji do stanowiska Tomasza z Akwinu, by skupić uwagę na samej zasadzie jednostkowienia, którą Skotus pojmuje jako haecceitas w samej formie substancjalnej człowieka jako bytu osobowego. Tezy Edyty Stein, Martina Heideggera oraz Ericha Przywary w tej kwestii dodatkowo ubogacają analizę tej złożonej problematyki, w dalszym ciągu aktualnej m.in. dla filozoficznego namysłu nad człowiekiem oraz nad ekonomią i polityką.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 37-52
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies