Temat: paul - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Der Mensch als Person: Die bestimmende Grundlage für Johannes Paul II. in seinem Bild von der Familie
Autorzy:: Stala, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1199416.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: John Paul II
human being
person
family
Opis:: Pope John Paul II frequently describes humans in terms of personal being. One could say that this is one of the most fundamental aspects in his teaching. This text analyses the anthropology underlying his papal teaching in the context of the modern world and modern family life. The author emphasizes that the contemporary context reflects a multifaceted crisis affecting humans. The text explores a core aspect of Pope John Paul II’s teaching in his vision of the family, which is the issue of how to understand the human being as a person. Fundamentally the family is presented as a communion of persons, then a person is shown as the primary determinant in family education.
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2012, 2, 2; 41-59
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Tun oder Hören? Paulus und das Gesetz – und ein Blick auf Martin Luther
Action or hearing? Paul and Law with a glance at Martin Luther
Autorzy:: Flebbe, Jochen
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/494624.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: Paulus
Gesetz
Luther
Hermenetik
Paul
Law
hermeneutic
Opis:: Beobachtungen zu der Frage nach dem Gesetz bei Paulus und ein sich anschließender Blick auf Martin Luther können die Sicht auf das hermeneutische Erbe der Reformation schärfen. Im Anschluss an Gal 4,21 kann man für Paulus sagen: Die eine Tora ist gut, wenn man ihr mit Hören begegnet, und schlecht, wenn man sie tun will. ‚Hören‘ ist für Paulus dabei entsprechend den alttestamentlichen Beispielen von Ex 19,5 oder Dtn 6,4 ein protreptisches Hören auf den werbenden logos protreptikos, der auf eine grundsätzliche Existenzorientierung, aber gerade nicht paränetisch auf ein konkretes Tun abzielt. Intensional geht es Paulus um die ganze Tora, die allerdings extensional auf die Abrahamserzählung in paulinischer Interpretation und damit auf das auf das Hinzutreten der Völker zielende Glaubensprinzip reduziert wird. Dabei kann Paulus auch sagen, dass es um die allegorische, parallel mitlaufende eigentliche Bedeutung der Tora geht. Die Betonung des Hörens und die Frage der richtigen Art und Weise, der Tora zu begegnen, fi nden sich in den Paulusbriefen immer wieder. Diese Bestimmung der Tora als verheißender logos protreptikos, der gehört werden will, korreliert mit Martin Luthers Auffassung von einem Leben aus dem Hören auf die Schrift , mit dem bei Paulus wie bei Luther die grundlegende Unterscheidung von göttlicher und menschlicher Wirklichkeit verbunden ist. All dies lässt sowohl Paulus wie auch Luther zu mündigen Weltbürgern werden.
Some observations about the question of the law in Paul and a short look on Martin Luther could help to shape the hermeneutical impact of the reformation. Corresponding to Gal 4,21 one can state for Paul: Treating the Tora with listening, the one Tora is good. She became bad by answering with doing. ‚Listening‘ means for Paul connected to Ex 19,5 or Deut 6,4 a protreptic listening to the logos protrepticos, the claim of which is to win someone for an existential orientation not aiming a parenetic practical doing. Intensional speaking Paul fancies the whole Tora, extensional speaking he only deals with the Abraham narrative in his own interpretation, which means nothing but the principle of faith taking in gentile believers. Thereby Paul can also say, that it is about the allegorical, the true meaning of the Tora, passing with the rest. Elsewhere in his letters Paul stresses the mode of listening as the only appropriate reaction to the word of the Tora. This Pauline designation of the Tora as protreptical word of promise correlates with Martin Luther‘s central issue of living on listening to the Scripture. Both are bond together by the linked distinction of a reality of God and a reality of mankind. All this leads to both Paul and Luther as emancipated citizens of the world.
Źródło:: Rocznik Teologiczny; 2017, 04; 727-760
0239-2550
Pojawia się w:: Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Religion in Kunst: Die ‚innere Apokalypse‘ als literarische Atheismuskritik. Jean Pauls „Rede des toten Christus vom Weltgebäude herab, dass kein Gott sei“ (1796)
Religion in art: “The Inner Apocalypse” as a literary critique of atheism. Jean Paul’s „The Dead Christ proclaims that there is no God“ (1796)
Autorzy:: Thiel, Franziska
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1364915.pdf
Data publikacji:: 2016-04-19
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: Jean Paul Richter – The Book of Revelation – apocalypse – personal crisis of faith – critique of atheism
Jean Paul Richter – Johannesoffenbarung – Apokalypse – Persönliche Glaubenskrise –
Atheismuskritik
Opis:: Jean Pauls Text ist durch Kants kritische Philosophie und die mit der Aufklärung einhergehende Emanzipation des Individuums geprägt. Im Text verhandelt Jean Paul den Verlust des Glaubens als ‚innere Apokalypse‘ und warnt gleichzeitig vor dem Atheismus. Obwohl sich seine Rede als religiöse Stellungnahme liest, weist er seinen Text dezidiert als Dichtung aus und gestaltet eine literarische Kritik am Atheismus. Im Gewand der Apokalypse handelt der Text vom Suchen und Finden des Glaubens, wobei der Text selbst den Status einer tröstlichen Offenbarung annimmt. Die jeweiligen Grenzen von Religion und Kunst werden somit überschritten hin zur Darstellung von Religion in Kunst.
Jean Paul’s “Rede des toten Christus” is marked by Kant’s critical philosophy and the associated Enlightenment emancipation of the individual. In this speech, Jean Paul deals with the loss of faith as an “inner apocalypse” and simultaneously warns against atheism. Although his speech reads as a religious statement, he decidedly presents his text as poetry and thus creates a literary critique of atheism. Presented in the form of an apocalypse, the text deals with the searching and finding of faith, assuming thereby the status of comforting revelation. The respective boundaries of religion and art are exceeded, resulting in a portrayal of religion in art.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 37-47
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: „Bitte betrachten sie mich als einen Traum.“ Sprache und Identität in Hamid Sadrs „Gesprächszettel an Dora“
“BITTE BETRACHTEN SIE MICH ALS EINEN TRAUM“. LANGUAGE AND IDENTITY IN HAMID SADRS GESPRÄCHSZETTEL AN DORA
Autorzy:: Peter Clar, Peter Clar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/910312.pdf
Data publikacji:: 2019-06-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Jacques Derrida
Jacques Lacan
Paul de Man
deconstruction
autobiography
prosopopoeia
Opis:: Wie Jacques Derrida u. a. in Die Einsprachigkeit des Anderen oder Die ursprüngliche Prothese zeigt, ist jeder Mensch immer schon mehrsprachig. Wenn wir diesen Zustand der Nicht-Einsprachigkeit als ein allgemein-menschliches Phänomen begreifen, und dazu eignet sich die sogenannte exophone Literatur besonders, dann hilft uns das zu verstehen, dass das Fremd-Sein eines/einer Fremden zu befragen immer zugleich bedeutet, auch unser eigenes Fremd-Sein zu befragen, dann wird die Frage nach dem Fremden zur Frage der eigenen Identität. Um dies zu zeigen, lese ich Hamid Sadrs Gesprächszettel an Dora (1994) parallel zu und mit Derridas Konzept von Ein- und Mehrsprachigkeit. In dem ‚Roman‘ erfindet der Erzähler entlang von Egodokumenten seine Wahrheit über Franz Kafkas Sterben und widerspricht damit vielen Wissenschaftler- und Biograph_innen, die den Tod Kafkas als Konsequenz seines Dichterseins, seiner Zerrissenheit etc. interpretiert haben. Was uns die Dichterfigur entfremdet, ist dabei die Sprache selbst und zwar gerade die anscheinend authentischen Berichte, die, in Kombination mit den unzuverlässigen Erzählerstimmen die Konstruktion der Figur Kafka offenlegen. Der Kafka des Textes – der als K., als Kafka, als kavka auftritt, der im Erzählen als Kafka gesetzt, erschrieben wird, und zwar in jenen Worten, die die seinen sind, die ihm also vermeintlich vorangehen und doch, zugleich, folgen, sich (auch) als Nach-Schreiben entpuppen – wird wieder aufgelöst, wird fremd. Die Verwirrung der Grenzen von Ursache und Wirkung, Vorher und Nachher, Realität und Fiktion, das Sein zwischen Leben und Tod lässt die Kafka/K.-Figur zum Wanderer, zur Figur des Sowohl-alsauch werden. Das Fremd-Sein Kafkas, die Exilsituation in der Abgeschiedenheit des Sanatoriums sind dabei nicht allein Parabeln auf die Situation exiliert Lebender, wie Sadrs persönliche Lebenssituation nahelegte, sie sind darüber hinaus eine Metapher für menschliche Identitätsfindung generell.
According to Derridas Monolingualism of the Other, Or, The Prosthesis of Origin every person is always multilingual. If we understand this state of non-monolingualism as a general human phenomenon, which the so called ‘exophone literature’ particulary helps us to do, then we understand that to question a stranger’s alienation always means to question our own alienation at the same time. Thus the question of the stranger becomes the question of one‘s own identity. In my article, I analyze this phenomenon by combining Hamid Sadr’s ‘novel’ Gesprächzettel an Dora (1994) and Jacques Derrida’s concept of mono- and multilingualism. In Hamid Sadr’s text the narrator uses egodocuments to invent a truth about Franz Kafka’s death which opposes many literary scholars and biographers who have interpreted Kafka’s death as a consequence of his existence as a poet, his diremption etc. What alienates the literary figure named Kafka from us is the language itself, and first of all the combination of allegedly ‘authentic’ documents with the unreliable narrative voices, thus revealing the constructiveness of ‘Kafka’. The main character Kafka – who within the text is named K., Kafka, kavka and who is introduced into the text by using his ‘own’ words, that supposedly precede him and yet, at the same time, succeed him – is deconstructed. Borders between cause and effect, before and after, reality and fiction, life and death become obsolete thus turning the Kafka/K. figure into a wanderer, a figure of ‘both-and’. Kafka’s situation as a stranger, as a kind of exile in the remoteness of the sanatorium, is not alone a parable on the situation of an exile, as Sadr’s personal life may indicate. Moreover, as I will show, it is a metaphor for human identity in general.
Źródło:: Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 129-138
0137-2467
Pojawia się w:: Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Zu den ökologischen Metaphern bei Paulus
O ekologicznych metaforach u św. Pawła
Autorzy:: Najda, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1817916.pdf
Data publikacji:: 2005-12-31
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: św. Paweł
przyroda
ekologia
metafora
St. Paul
nature
ecology
metaphor
Opis:: Many times in his letters Paul underlines that he is an apostle of Christ Jesus chosen, called and sent to proclaim the Gospel of God (cfr. Rom 1,1; 1 Cor 1,1; 2 Cor 1,1). In his teaching he willingly used different metaphors, among which those taken from the held of ecology had an important role. Paul makes use of them when speaks of the reality, the nature and the tasks of the Christian community (e.g.: Rom 7,4ff.; 9,21; 1 Cor 3,9), when he wants to describe his missionary activity or to express his apostolic consciousness (e.g.: 1 Cor 3,6; 3,10; 2 Cor 10,8; 13,10).
Paweł wielokrotnie w swoich listach podkreśla, że jest apostołem Chrystusa Jezusa wybranym, powołanym i posłanym do głoszenia Ewangelii Bożej (por. Rz 1,1; 1Kor 1,1; 2Kor 1,1). W swoim nauczaniu apostoł posługuje się chętnie różnymi metaforami, wśród których ważną rolę odgrywają metafory z zakresu ekologii. Paweł wykorzystuje je wtedy, gdy mówi o rzeczywistości, naturze i zadaniach gminy chrześcijańskiej (np. Rz 7,4n; 9,21; IKor 3,9), gdy chce opisać swoją działalność misyjną lub wyrazić swoją apostolską świadomość (np. IKor 3,6; 3,10; 2Kor 10,8; 13,10).
Źródło:: Studia Ecologiae et Bioethicae; 2005, 3, 1; 247-255
1733-1218
Pojawia się w:: Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: „Ihr habt die Hereros ausgerottet!“ Der deutsche Kolonialismus in Südwestafrika im Werk von Helga M. Novak
„You have exterminated the Hereros!” The German colonialism in South West Africa in the work of Helga M. Novak
Autorzy:: Quadrelli, Paola
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1334595.pdf
Data publikacji:: 2017-02-26
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: Helga M. Novak
Deutsch -Südwestafrika
Herero
DDR -Geschichtsschreibung
General Paul Emil von Lettow -Vorbeck
German South West Afrika
DDR -Historiography
General Paul
Emil von Lettow -Vorbeck
Opis:: Der deutsche Kolonialismus in Südwestafrika und die Ausrottung der Herero bilden eine wichtige thematische Achse im Werk von Helga M. Novak. Die Analyse der einschlägigen Texte zeigt, dass die Autorin der in der DDR herrschenden Deutung des Kolonialismus stets verpflichtet blieb. Novak teilt die von den DDR-Historikern vertretene Kontinuitätsthese, laut der eine kontinuierliche Entwicklung zwischen dem wilhelminischen Kolonialismus und dem Faschismus bestanden habe. Eine Schlüsselfigur in Novaks Aufarbeitung des deutschen Kolonialismus bildet der General Lettow-Vorbeck, einer der Hauptverantwortlichen der Niederschlagung des Aufstands der Herero; die Verklärung als Held, der er in der Bundesrepublik der 1960er Jahre aufgrund seiner siegreichen Kriegskampagne in Ostafrika unterworfen wurde, belegt nach der Ansicht Novaks das Fortbestehen reaktionärer Kräfte in den Institutionen der BRD.
Helga M. Novak often in her works refers to the German Colonialism in South West Africa and particularly to the genocide of the Herero. The analysis of the texts in which Novak dealt with these themes shows how the author remained lifelong devoted to the interpretation of colonialism which was prevailing in the GRD. Novak subscribed to the so called „continuity theory“, according to which a coherent development dating from the German Colonialism in the Era of Emperor Wilhelm II to Fascism became recognizable; furthemore Novak stigmatizated the glorification for which General LettowVorbeck, one of the main responsibles of the extermination of the Herero, was acclaimed in the Bundesrepublik of the 1960s because of his success in the military campaign in Eastafrica during the First World War. Owing to this example, Novak could give evidence of how reactionary tendencies remained in force within the institutions of the German Federal Republic.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2017, 36; 48-57
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Coelum empyreum, die Unendlichkeit und die Metaphern Gottes
Coelum empyreum, the Infinity and the Metaphors of God
Autorzy:: Tokarzewska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1364917.pdf
Data publikacji:: 2016-04-19
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: ‘Copernican turn’ – coelum empyreum – infinity as a metaphor – Johann Gottlieb Fichte –
Jean Paul Friedrich Richter
: ‚kopernikanische Wende’ – coelum empyreum – Unendlichkeit als Metapher – Johann
Gottlieb Fichte – Jean Paul Friedrich Richter
Opis:: Im Angesicht der so genannten ‚kopernikanischen Wende’ sowie infolge der imponierenden Fortschritte der Astronomie in den folgenden zwei Jahrhunderten haben sich die Vorstellungen der Europäer vom Universum radikal verändert. Eine der wichtigsten Konsequenzen war die Säkularisierung des Weltbildes. Denker und Dichter wie J.G. Fichte und Jean Paul reflektierten über Gott, den Menschen und das Absolute, wobei sie einen charakteristischen, neuen metaphernreichen Diskurs kreierten. Die Bilder entnahmen sie der alten und neuen Astronomie.
In the face of the so -called “Copernican Revolution”, and also due to the incredible development of astronomy over centuries, whose consummation was Newton’s physics, Europeans’ views on the Universe dramatically transformed, primarily, were symbolically secularized. The thinkers and writers from the turn of the 18th and 19th century, such as J.G. Fichte and Jean Paul, reflected on God, the Absolute, and human, creating a characteristic discourse full of metaphors taken from the cosmology of their time and from the past.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 48-57
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: „Wenn ich die Karrenspur fräße …“ – Zur Artikulation von Gefühlen in meineidiger Sprache in einigen Gedichten Paul Celans
Autorzy:: Sommerfeld, Beate
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032500.pdf
Data publikacji:: 2014-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: emocje
Paul Celan
„Meridian”
kody językowe
poetologia
Holocaust
emotions
language codes
poetology
Emotionen
Sprachcodes
Poetologie
Shoah
Opis:: Der Artikel geht den Artikulationen von Emotionen in einigen Gedichten Paul Celans nach. Emotionen werden als sprachliche und literarische Codierungen aufgefasst, an denen sich die Gedichte abarbeiten. Die im Meridian festgeschriebene dialogische Ausrichtung des Gedichts als Öffnung für das Andere impliziert eine Hinausbewegung über Codierungen von Liebe oder Trauer. Insbesondere angesichts der Instrumentalisierungen der Sprache in der NS-Zeit, aber auch der Verdrängung der Shoah und nicht zuletzt des Verdikts der Unsagbarkeit positionieren sich Celans Gedichte konträr zur Sprache als sprachlichem Repräsentationssystem. Nicht nur die Tragfähigkeit von Zeichenordnungen, sondern der Ort des fühlenden und sprechenden Subjekts steht dabei auf dem Prüfstein.
Artykuł omawia formy artykulacji emocji w niektórych tekstach lirycznych Paula Celana. Emocje są określane jako kody językowe, z którymi teksty Celana wchodzą w dialog. Poetologia sformułowana w Meridianie zakładająca dialogiczną strukturę tekstu lirycznego jako jego otwarcie na Inne niesie ze sobą transcendowanie wszelakich kodów emocji takich jak miłość lub smutek. Szczególnie w obliczu instrumentalizacji języka w socjalizmie narodowym, ale też wypierania holokaustu w czasie powojennym teksty Celana pozycjonują się krytycznie do języka jako systemu reprezentacji. Także możliwość wypowiadania się podmiotu w tekście lirycznym w tekstach Celana jest kwestionowana, ale też broniona.
The article analyzes the articulation of emotions in Paul Celan’s poetry. Emotions such as love or grief are shown as language and literary codes each poem has to deal with. Celan’s speech The Meridian entails the dialogical structure of poetry as its exposure towards the Other, which understandably implies a critical attitude towards any kind of codification of emotions. Particularly weighty is the historical context: not only the abuse of language during the National Socialism and the suppression of the Past, but moreover his own doubts related to the ineffability of experiences and emotional states in this singular historical setting make him question the symbolic function of language. Interrogated but shielded is furthermore the position of the lyrical I.
Źródło:: Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2014; 141-167
2196-8403
Pojawia się w:: Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: „Symbole geben zu denken”? Theoretische und didaktische Überlegungen zur Reflexionsphilosophie Paul Ricoeurs
Do symbols give rise to thought? Theoretical and didactic considerations on Paul Ricoeurs philosophy of reflection
Autorzy:: Morawski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2007475.pdf
Data publikacji:: 2021-09-27
Wydawca:: Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:: Paul Ricoeur
filozofia refleksji
mit
logos
formy symboliczne
edukacja religijna
philosophy of reflection
myth
symbolic forms
religious education
Opis:: Current thinking is strongly oriented towards the logos and sees the need for demythologizing. The myth seems to belong to past forms of consciousness that belong to a "naive" worldview. Today's thinking, however, has to be based on the ratio in still in the tradition of Descartes. Based on Paul Ricoeurs' philosophy of reflection, this article aims to show that the integration of symbolic forms like the myth but also poetry into today's thinking should not be understood as a departure from the logos, but rather as its expansion with ontological relevance. Finally, it should be explored to what extent such a way of thinking proves to be productive for educational processes.
Źródło:: Warszawskie Studia Teologiczne; 2021, 34, 1; 128-146
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:: Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Der Beitrag des Menschenbilds von Johannes Paul II. zu einer Werteerziehung, die auf das Leben in der Familie, der Gesellschaft und der Kirche vorbereitet
Jana Pawła II rozumienie człowieka jako wkład do wychowania do wartości na rzecz formacji do życia w rodzinie, narodzie i Kościele
Autorzy:: Stala, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1193122.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: John Paul II
Man
upbringing towards values
family
nation
Church
Jan Paweł II
człowiek
wychowanie do wartości
rodzina
naród
Kościół
Opis:: John Paul II devoted a lot of attention to Man as a person in his teaching. He indicated that it is the false anthropology which is a problem of the contemporary civilization. John Paul II reminded us that Man needs to prepare for life in the family, nation and Church, which places high requirements for families, teachers, educators and priests. At the same time, Man remains a social being, does not exist only for him/herself but rather establishes groups, communities, societies. From this perspective, the proper development of Man demands cooperation of different entities and educational environments.
Jan Paweł II w swoim nauczaniu poświęcił wiele miejsca człowiekowi jako osobie. Wskazywał, iż właśnie błędna antropologia jest jednym z problemów współczesnej cywilizacji. Jan Paweł II przypominał, iż człowiek potrzebuje przygotowania do życia w rodzinie, narodzie i Kościele, co stawia wysokie wymagania rodzicom, nauczycielom, wychowawcom, duszpasterzom. Jednocześnie człowiek pozostaje osobą społeczną, nie istnieje tylko dla siebie, ale tworzy grupy, wspólnoty, społeczności. Z tej perspektywy prawidłowy rozwój człowieka domaga się współpracy różnych podmiotów i środowisk wychowawczych.
Źródło:: Analecta Cracoviensia; 2016, 48; 163-175
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:: Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Ein Zeichen für den Nächsten. Emmanuel Levinas liest Paul Celan
Autorzy:: Dzikowska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032890.pdf
Data publikacji:: 2007-11-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Paul Celan
Emmanuel Levinas
spotkanie w myślach
„Jenseits des Seins oder anders als Sein geschieht“
meeting in thinking
Begegnung im Denken
Opis:: Paul Celan und Emmanuel Levinas begegneten einander höchstwahrscheinlich nie, obwohl sie mehrere Jahre lang in Paris nicht weit voneinander entfernt wohnten. Man kann aber von einer Begegnung ihres Denkens sprechen – sowohl auf der Ebene der Philosophie als auch auf der Ebene der Literatur, in der Reflexion über den Menschen und über das Wesen des literarischen Werkes, wobei die Überschneidung der beiden Ebenen selbstverständlich ist. Der vorliegende Beitrag stellt den Versuch dar, diese Begegnung aus der Perspektive zweier Schriften von Levinas näher zu betrachten: seines Essays über die Dichtung Paul Celans und eines seiner fundamentalen philosophischen Werke, Jenseits des Seins oder anders als Sein geschieht.
Paul Celan i Emmanuel Levinas zapewne nigdy się osobiście nie spotkali, pomimo iż przez wiele lat mieszkali niedaleko siebie, w tej samej dzielnicy Paryża. Można jednak mówić o spotkaniu ich myślenia, zarówno na płaszczyźnie filozofii, jak i literatury – w refleksji o człowieku i dziele literackim, przy czym obie te płaszczyzny w sposób oczywisty splatają się ze sobą. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przyjrzenia się temu spotkaniu z perspektywy pism Emmanuela Levinasa, jego eseju poświęconego poezji Celana i należącego do jego fundamentalnych tekstów filozoficznych Inaczej niż być lub poza istotą.
Paul Celan and Emmanuel Levinas have most never met, although they lived in the same quarter in Paris for many years. But we may speak of an encounter of their thinking – philosophical and ‚philological‘, about man and about the essence of literature. It is evident that both kinds of thinking deeply coincide. The article tries to look upon this encounter from the point of view of two writings of Emmanuel Levinas: his essay on the poetry of Paul Celan and one of his basic philosophical written studies, Autrement qu’ être ou au-delà de l’essence.
Źródło:: Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2007; 145-162
2196-8403
Pojawia się w:: Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Peter Bichsels Poetik des Erzählens im Lichte der Erkenntnisse der Geschichtenphilosophie, der Theorie der narrativen Identität und der narrativen Psychologie
Peter Bichsel’s Poetics in the Conception of Philosophy of Stories, Narrative Identity Theory and Narrative Psychology
Poetyka Petera Bichsla w świetle perspektywy poznawczej filozofii historii, teorii tożsamości narracyjnej i psychologii narracyjnej
Autorzy:: Szuba-Wenek, Amelia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1882422.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: historia
opowiadanie historii
Peter Bichsel
filozofia historii
Wilhelm Schapp
tożsamość narracyjna
Paul Ricœur
psychologia narracyjna
story
storytelling
philosophy of stories
narrative identity
narrative psychology
Opis:: Der Begriff der Geschichte und das Erzählen von Geschichten über eigenes Leben sind die Hauptfragen der Poetik von Peter Bichsel. Der Autor versteht die Geschichte als Reflexion des Menschen über sich selbst und als Versuch subjektiver Deutung der Ereignisse in Erzählungen über eigenes Leben, was seiner Ansicht nach zum besseren Selbstverständnis führt. So begriffene Geschichte avanciert zu einer anthropologischen Konstante, was ihre Deutung aus der psychologischen und philosophischen Perspektive zulässt. Die Erzählpoetik von Bichsel wurde im vorliegenden Beitrag in Anlehnung an Erkenntnisse der sich in den letzten Jahren dynamisch entwickelnden narrativen Psychologie erklärt, die Erzählung als Mittel zum Verständnis der Wirklichkeit betrachtet und den Erzählungen über eigenes Leben eine therapeutische Funktion zuschreibt. Aus den philosophischen Perspektive dagegen in Anlehnung an Behauptungen der Geschichtenphilosophie von Wilhelm Schapp, die den Menschen als (Mit)Verstrickten in eigene Geschichten und in Geschichten anderer Menschen auffasst. Und in Anlehnung an die Theorie der narrativen Identität von Paul Ricœur, nach der der Mensch durch Erzählungen über eigenes Leben eigene Identität konstruiert.
The concept of story and storytelling about own life are the main issues of Peter Bichsel’s poetics. Story in his depiction is defined as a reflection of the man himself and the subjective test to clarify events from his own life trough individually formulated stories, which approximate better understanding oneself. So understood stories rise to the rank of anthropological standard which enables its interpretation from the perspective of both psychological and philosophical prospect. Bichsel’s literary schedule was explained in this article on the basic of dynamically prospering in the last several years narrative psychology. It treats narration as a way of understanding reality and assigns therapeutic function to the stories. However from the philosophical perspective based on Wilhelm Schapp’s philosophy of stories expressing the human entangled in his own stories and based on Paul Ricœur’s narrative identity theory assuming that human is constructing his own identity by creating stories about his own life.
Pojęcie historii i opowiadanie historii o własnym życiu stanowią centralne zagadnienia poetyki Petera Bichsla. Historia w jego ujęciu rozumiana jest jako refleksja człowieka o nim samym oraz próba subiektywnego wyjaśnienia zdarzeń z własnego życia poprzez samodzielnie konstruowane opowiadania, które zbliżają człowieka do lepszego zrozumienia siebie. Tak rozumiana historia urasta do rangi antropologicznej konstanty, co umożliwia jej interpretację z perspektywy zarówno psychologicznej, jak i filozoficznej. Literacki program Bichsla został w niniejszym artykule wyjaśniony w oparciu o założenia dynamicznie rozwijającej się w ostatnich kilkunastu latach psychologii narracyjnej, która narrację traktuje jako sposób rozumienia rzeczywistości, a opowiadaniom o własnym życiu przypisuje funkcję terapeutyczną, z perspektywy filozoficznej natomiast w oparciu o twierdzenia filozofii historii Wilhelma Schappa, ujmującej człowieka jako uwikłanego w historie własne oraz innych ludzi, i w oparciu o teorię tożsamości narracyjnej Paula Ricœura, zakładającej, że człowiek konstruuje własną tożsamość poprzez tworzenie opowiadań o własnym życiu.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 205-220
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: SchriftstellerInnen in Österreich über den Krieg in der Ukraine (Elfriede Jelinek, Julya Rabinowich und Peter Paul Wiplinger)
Writers in Austria on the war in Ukraine (Elfriede Jelinek, Julya Rabinowich and Peter Paul Wiplinger)
Pisarze w Austrii o wojnie na Ukrainie (Elfriede Jelinek, Julya Rabinowich i Peter Paul Wiplinger)
Autorzy:: Jaworska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28289984.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: Krieg in der Ukraine
Julya Rabinowich
Elfriede Jelinek
Peter Paul Wiplinger
die Propaganda
Russland
wojna w Ukrainie
propaganda
Rosja
war in Ukraine
Russia
Opis:: Der Artikel enthält Aussagen Autorinnen und einem Autor aus Österreich, die an die russische Öffentlichkeit gerichtet sind. Die österreichische Schriftstellerin und Nobelpreisträgerin Elfriede Jelinek veröffentlichte auf ihrer Website den Beitrag Ukraine mit einer an die Russen und Russland gerichteten Botschaft an die Russen und Russland. Auch Julya Rabinowich, eine Schriftstellerin aus der ehemaligen Sowjetunion, die jetzt in Österreich lebt, äußerte sich in ihrem Kommentar Zensur gebiert Monster zum selben Thema. Der österreichische Schriftsteller Peter Paul Wiplinger hingegen setzte sich in zwei Gedichten Alle, die töten und Herr Putin ist besorgt, die auf schoepfblog.at veröffentlicht wurden, kritisch mit dem Handeln des russischen Diktators auseinander.
The article contains statements by authors addressed to the Russian public. The Austrian writer and Nobel Prize winner Elfriede Jelinek published an article Ukraine on her website with a message to the Russians and Russia. Julya Rabinowich, a writer from the for-mer Soviet Union who now lives in Austria, also commented on the same issue in her com-mentary Zensur gebiert Monster [Censorship gives birth to monsters]. The Austrian writer Peter Paul Wiplinger, on the other hand, critically addressed the Russian dictator's actions in his two poems Alle, die töten [All who kill] and Herr Putin ist besorgt [Mr Putin is worried], pub-lished on schoepfblog.at.
W artykule przedstawiono wypowiedzi autorek i autor z Austrii skierowanych do rosyjskiego społeczeństwa. Austriacka pisarka i laureatka Nagrody Nobla, Elfriede Jelinek opublikowała na swojej stronie internetowej wpis, w którym zawarła przesłanie do Rosjan i Rosji. Na ten sam temat wypowiedziała się również w swoim komentarzu Zensur gebiert Monster Julya Rabinowich, pisarka pochodząca z dawnego Związku Radzieckiego, mieszkająca obecnie w Austrii. Natomiast austriacki pisarz Peter Paul Wiplinger poddał krytyce działania rosyjskiego dyktatora w dwóch wierszach Alle, die töten i Herr Putin ist besorgt opublikowanych na schoepfblog.at.
Źródło:: Transfer. Reception studies; 2022, 7; 327-340
2451-3334
Pojawia się w:: Transfer. Reception studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Pier Paolo Pasolini und das Christentum. Einige Facetten einer Komplexen Beziehung
Pier Paolo Pasolini and Christianity. Some Facets of a Complex Relationship
Pier Paolo Passolini i chrześcijaństwo. Wybrane aspekty złożonej relacji
Autorzy:: Zwick, Reinhold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30147123.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Christ figures
Gospel of Matthew
option for the poor
Sacrificial death
Saint Paul
figury Chrystusa
Ewangelia wg Mateusza
opcja na rzecz ubogich
śmierć ofiarna
św. Paweł
Opis:: Mit seinen vielgestaltigen künstlerischen Arbeiten und bemerkenswert aktuell gebliebenen kulturkritischen Schriften erfreut sich Pier Paolo Pasolini (1922-1975) auch fast fünfzig Jahre nach seinem Tod ungebrochen hoher internationaler Aufmerksamkeit. Der vorliegende Beitrag profiliert die zentrale, gleichwohl zumeist unterschätzte Rolle des christlichen Glaubens für Pasolinis Leben und Werk, ungeachtet seiner Selbstbezeichnung als Atheist. Teils überblickshaft, teils in entfalteten Stichproben kommen dazu ausgewählte biographische Zeugnisse, literarische Arbeiten und Filme Pasolinis in den Blick, insbesondere seine beiden ihm sehr wichtigen, unrealisiert gebliebenen Filmprojekte „Der heilige Paulus“ und sein letztes Filmskript „Porno-Theo-Kolossal,“ der intendierte Schlussstein und die Summe seiner Regiearbeiten. Dabei wird die markante christologische Ader sichtbar, die nicht nur Pasolinis Oeuvre, sondern auch sein Leben tiefgreifend durchformt.
Dzięki swoim różnorodnym dziełom artystycznym i niezwykle aktualnym pismom krytycznym pod względem kulturowym Pier Paolo Pasolini (1922-1975) prawie pięćdziesiąt lat po swojej śmierci nadal cieszy się dużym zainteresowaniem międzynarodowym. Artykuł przedstawia centralną, choć przeważnie niedocenianą, rolę wiary chrześcijańskiej w życiu i twórczości Pasoliniego, niezależnie od tego, iż sam siebie określał jako ateistę. Badane są wybrane świadectwa biograficzne, dzieła literackie i filmy Pasoliniego, w szczególności jego dwa bardzo ważne dla niego, niezrealizowane projekty filmowe „Święty Paweł” oraz jego ostatni scenariusz filmowy „Porno-Theo-Kolossal” (zamierzone zwieńczenie jego dzieł reżyserskich). W wynikach badań ujawnia się uderzający wątek chrystologiczny, który głęboko kształtuje nie tylko twórczość Pasoliniego, ale także jego życie.
With his multifaceted artistic works and still remarkably relevant critical writings, Pier Paolo Pasolini (1922-1975) continues to enjoy a high level of international attention almost fifty years after his death. This article profiles the central, yet mostly underestimated role of Christian faith in Pasolini’s life and work, despite his self-description as an atheist. Partly in an overview, partly in unfolded samples, selected biographical testimonies, literary works, and films by Pasolini are examined, in particular his two very important, but unrealized film projects “Saint Paul” and “Porno-Theo-Colossal,” his last script and intended capstone of his directorial works. In the process, the striking Christological vein becomes visible, which profoundly pervades not only Pasolini’s oeuvre, but also his life.
Źródło:: Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 7-30
0137-4176
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Początek pontyfikatu i I Pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny w świetle materiałów Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Toruniu
Autorzy:: Białkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/529549.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:: PVAP
Wojewodschaftskomitee der PVAP in Thorn
Johannes Paul II.
Amtseinführung als Papst
erste Reise nach Polen
Bistum Kulm
the Polish United Workers’ Party (PZPR)
the Provincial Committee of the Polish United Workers’ Party (PZPR) in Toruń
John Paul II
inauguration of the pontificate
the 1st Pilgrimage to Poland
Chełmno diocese
PZPR
Komitet Wojewódzki PZPR w Toruniu
Jan Paweł II
inauguracja pontyfikatu
I Pielgrzymka do Ojczyzny
diecezja chełmińska
Opis:: Die Wahl von Johannes Paul II. zum Papst (16. Oktober 1978), seine Amtseinführung (22. Oktober 1978) und die erste Pilgerfahrt in sein Vaterland (2.-10. Juni 1979) waren Ereignisse ohne Beispiel, weshalb die zentralen Organe von Partei und Staat der Volksrepublik Polen großes Interesse für sie an den Tag legten. Zunächst hatten sie bei den höchsten Entscheidungsträgern der Partei einen Schock hervorgerufen, danach führten sie relativ schnell zur Durchführung breit angelegter Analysen. Die hier vorgestellten Materialien stammen aus den Beständen des Wojewodschaftskomitees der Polnischen Vereinigten Arbeiterpartei (PVAP) in Thorn, die sich im Thorner Staatsarchiv befinden, und sind ein Beispiel für Dokumente, die von der mittleren Ebene des Parteiapparats angefertigt wurden. Die Berichte wurden täglich von der Kanzlei des Ersten Sekretärs des Wojewodschaftskomitees der PVAP in Thorn angefertigt und sind gekennzeichnet durch ein spezifisches Partei-Neusprech, durch einen Mangel an Selbstreflexion, eine minimale Objektivität gegenüber der beurteilten Wirklichkeit, durch auf Stereotypen gestützte Urteile und durch eine Neigung, Werte oder Größen herabzusetzen (u. a. die Reaktionen, die die Wahl von Kardinal Wojtyła auf den Stuhl Petri in der Bevölkerung hervorrief, die Menge der Gläubigen, die an den Begegnungen mit dem Papst teilnahmen). Im Rückblick nach vier Jahrzehnten sind die Parteiberichte ein Zeugnis einer karikaturhaften Verzeichnung von Bildern aus dem Alltagsleben der Kirche und der Bewohner der Wojewodschaft Thorn zu Propagandazwecken.
The election of John Paul II ( on 16 October 1978) , the inauguration of his pontificate (22 October 1978) and the 1st Pilgrimage to Poland (2-10 June 1979) were unprecedented events, which is why various central political bodies of the Polish People’s Republic were interested in them. Originally, they provoked shock among the highest dignitaries of the party, but later they made them carry out extensive analyses. The materials presented here – from the State Archive in Toruń, the complex of the Provincial Committee of the Polish United Workers’ Party (PZPR) in Toruń- constitute an example of such documents prepared by the middle-level party apparatus. Reports- prepared daily by the Bureau of the 1st Secretary of the Provincial Committee of PZPR in Toruń- are characterized by a specific language of the party’s newspeak , a lack of self-reflection and scarce objectivity in the evaluation of the reality evaluation based on stereotypes, tendencies to underestimate the value or importance ( e.g. of social reactions generated by the choice of Cardinal Karol Wojtyła to be the pope, the number of laymen participating in the meetings with the Pope). From the perspective of four decades the party’s reports remain the evidence of the propagandist distortion of the images of everyday life of the Church and inhabitants of the Kuyavian-Pomeranian Province.
Wybór Jana Pawła II (16 października 1978 r.), inauguracja Jego pontyfikatu (22 października 1978 r.) oraz I Pielgrzymka do Ojczyzny (2-10 czerwca 1979 r.), były wydarzeniami bez precedensu, stąd zainteresowanie nimi przejawiały centralne organa partyjno-państwowe PRL. Początkowo wywołały one szok wśród najwyższych decydentów partyjnych, później dość szybko skłoniły do przeprowadzenia szerokich analiz. Zaprezentowane materiały – pochodzące z Archiwum Państwowego w Toruniu, zespół Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Toruniu – są przykładem takich dokumentów przygotowywanych przez aparat partyjny średniego szczebla. Codziennie przygotowywane – przez Kancelarię I Sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Toruniu – raporty charakteryzuje specyficzny język nowomowy partyjnej, brak autorefleksji oraz znikomy obiektywizm ocenianej rzeczywistości, oceny oparte na stereotypach, tendencje zaniżające wartości bądź wielkości (m. in. reakcji społecznych jakie wywołał wybór kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, ilości świeckich uczestniczących w spotkaniach z Papieżem). Z perspektywy czterech dekad partyjne sprawozdania pozostają świadectwem propagandowego karykaturalnego zniekształcenia obrazów z życia codziennego Kościoła oraz mieszkańców województwa toruńskiego.
Źródło:: Rocznik Toruński; 2018, 45
0557-2177
Pojawia się w:: Rocznik Toruński
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "paul" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język