Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "of the Faith" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Neue Perspektiven heutiger Theologie der Verkündigung
    New perspectives of the contemporary theology of preaching
    Autorzy:
    Wasilewski, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607265.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    theology of preaching
    graphic presentation method
    visualization of the articles of faith
    Opis:
    A new method appeared on the contemporary „theological market”, called the graphic presentation method or graphic presentation. It is an introduction to a certain principal paradox of Christianity and seeing the articles of faith. Its application to broadly understood theology can make theology itself more available to people and contribute to its popularization through the kerygma of Church. It opens a new span in theology through which it is possible to express both integrity, the whole of the history of salvation, its internally cohesive structure, and its dynamics. Each graph illustrates a different stage of the fulfilment of the salutary plan of God.
    Auf dem zeitgenössischen „theologischen Markt” macht eine neue Methode von sich reden, die als grafisch-geometrische Methode bezeichnet wird. Sie führt den Menschen in ein gewisses grundsätzliches Paradox des Christentums und der Sicht der Glaubenswahrheiten ein. Ihre Anwendung in der im weitesten Sinne verstandenen Theologie kann diese selbst einem breiteren Gremium zugänglicher machen und zu ihrer Popularisierung durch das Kerygma der Kirche beitragen. Dies eröffnet eine neue Brückenfunktion der Theologie, durch die sowohl der integrale, ganzheitliche Charakter der Heilsgeschichte, ihre in sich stimmige Struktur, sowie ihre Dynamik ausgedrückt werden kann. Die einzelnen grafischen Darstellungen illustrieren die einzelnen Etappen der Verwirklichung des göttlichen Heilsplanes.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 173-189
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religion in Kunst: Die ‚innere Apokalypse‘ als literarische Atheismuskritik. Jean Pauls „Rede des toten Christus vom Weltgebäude herab, dass kein Gott sei“ (1796)
    Religion in art: “The Inner Apocalypse” as a literary critique of atheism. Jean Paul’s „The Dead Christ proclaims that there is no God“ (1796)
    Autorzy:
    Thiel, Franziska
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364915.pdf
    Data publikacji:
    2016-04-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Jean Paul Richter – The Book of Revelation – apocalypse – personal crisis of faith – critique of atheism
    Jean Paul Richter – Johannesoffenbarung – Apokalypse – Persönliche Glaubenskrise –
    Atheismuskritik
    Opis:
    Jean Pauls Text ist durch Kants kritische Philosophie und die mit der Aufklärung einhergehende Emanzipation des Individuums geprägt. Im Text verhandelt Jean Paul den Verlust des Glaubens als ‚innere Apokalypse‘ und warnt gleichzeitig vor dem Atheismus. Obwohl sich seine Rede als religiöse Stellungnahme liest, weist er seinen Text dezidiert als Dichtung aus und gestaltet eine literarische Kritik am Atheismus. Im Gewand der Apokalypse handelt der Text vom Suchen und Finden des Glaubens, wobei der Text selbst den Status einer tröstlichen Offenbarung annimmt. Die jeweiligen Grenzen von Religion und Kunst werden somit überschritten hin zur Darstellung von Religion in Kunst.
    Jean Paul’s “Rede des toten Christus” is marked by Kant’s critical philosophy and the associated Enlightenment emancipation of the individual. In this speech, Jean Paul deals with the loss of faith as an “inner apocalypse” and simultaneously warns against atheism. Although his speech reads as a religious statement, he decidedly presents his text as poetry and thus creates a literary critique of atheism. Presented in the form of an apocalypse, the text deals with the searching and finding of faith, assuming thereby the status of comforting revelation. The respective boundaries of religion and art are exceeded, resulting in a portrayal of religion in art.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 37-47
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chiquitania – eine lebendige Glaubensgeschichte
    Chiquitania – a living history of faith
    Chiquitania – żywa historia wiary
    Autorzy:
    Skrabania, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480216.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Bolivien
    Chiquitano-Missionsgeschichte
    Chiquitos-Ethnie
    Jesuiten-Reduktionen
    gesungener Glaube
    Bolivia
    Chiquitano-history of the mission
    Chiquitos-Ethnicity
    Jesuits-Reductions
    faith presented through singing
    Boliwia
    Chiquitano – historia misji
    Chiquitos – odrębność etniczna
    redukcje jezuickie
    wiara poprzez śpiew
    Opis:
    In den Jesuiten-Reduktionen der Chiquitos im heutigen Ostbolivien fanden christlicher Glauben, wirtschaftliche Entwicklung, künstlerischer Ausdruck und handwerkliche Fähigkeiten zu einer Symbiose zusammen. Dahinter stand die Grundidee einer Einheit von Evangelisierung und menschlicher Entwicklung sowie das Bestreben, an die autochthone Kultur und Religiosität anzuknüpfen. Dies wurde durch Kommunikation des Evangeliums im Rahmen eines dialogischen Prozesses realisiert, bei dem Hörbereitschaft und Sensibilität für den Anderen die notwendige Voraussetzung allen missionarischen Handel ist. In Folge dessen bedienten sich die Jesuiten im Rahmen des von ihnen geschaffenen Systems der „Reduktionen“ bei ihrer Unterweisung im christlichen Glauben nicht nur der einheimischen Sprachen, sondern auch der Künste, der Architektur, des religiösen Theaters und insbesondere der Musik sowie der feierlichen musikalischen Gestaltung der Liturgie in reich ausgestatteten Kirchen. Es war eine erfolgreiche Methode der Evangelisierung, da sie die diesbezüglichen Begabungen unter den Indios förderte. Aus heutiger Perspektive betrachtet, ist ein solches missionarisches Tun nur auf dem Weg des Dialogs möglich, in einer Begegnung der Kulturen, die sich im gegenseitigen Vertrauen annähern und zu einer Symbiose einer neuen Glaubenskultur verschmelzen. Vergisst man dies, so wird auch unter den Bedingungen der heutigen Welt Christsein in einer Kirche der Zukunft, die den prophetischmissionarischen Dialog pflegt, nicht gelingen. Das lehrt uns die Geschichte der missionarischen Kirche der Chiquitano-Mission Ost-Boliviens.
    In the former Jesuit reductions of Chiquitos in today’s eastern Bolivia the Christian faith, economic development, artistic expression and handiwork abilities formed a symbiosis. This symbiosis is rooted in the fundamental idea of the deep relation of evangelization and integral human development, and of the desire to connect indigenous culture with religion. This was realized by communicating the gospel in the context of a dialogical process in which willingness to listen and respect for others was is the necessary condition for any missionary activity. As a result, the Jesuits created a system of “reductions” in order not only to instruct the residents in the Christian faith in their indigenous languages but also to encourage the integration of their art, architecture, religious theater and especially music with the Christian faith. Above all, the liturgy with its solemn musical design in richly decorated churches was developed, which was seen as a successful method of evangelization, utilizing talents available among the Indians. From today’s perspective such a missionary approach is only possible through dialogue, an encounter of cultures approaching each other in mutual respect and merging into a symbiosis of a new religious culture. This approach can only succeed when we are open for today’s world, for being a Christian in church of the future, which maintains the prophetic and missionary dialogue. This is the central message of this article, presenting the missionary Church through the example of Chiquitano-Mission in eastern Bolivia.
    W byłych jezuickich redukcjach Chiquitos w dzisiejszej wschodniej Boliwii wiara chrześcijańska, rozwój gospodarczy, twórczość artystyczna i rzemiosło utworzyły symbiozę. Symbioza ta jest zakorzeniona w fundamentalnej idei głębokiej relacji między ewangelizacją i integralnym rozwojem człowieka, a pragnieniem połączenia tubylczej kultury z religią. Zostało to zrealizowane poprzez przekaz ewangelii w kontekście procesu dialogu, w którym wola słuchania innych i szacunku wobec nich jest konieczna dla jakiejkolwiek działalności misjonarskiej. W efekcie jezuici utworzyli system „redukcji”, aby nie tylko uczyć mieszkańców chrześcijańskiej religii w ich językach, ale również zachęcić do integracji ich sztuki, architektury, teatru religijnego, a szczególnie ich muzyki z wiarą chrześcijańską. Przede wszystkim rozwinięto uroczystą liturgię na bazie muzyki poważnej w bogato ozdobionych kościołach, co uważano za efektywną metodę ewangelizacji, przy wykorzystaniu zdolności, jakie przejawiali Indianie. Z perspektywy dnia dzisiejszego tego rodzaju misyjne podejście jest możliwe tylko poprzez dialog, spotkanie kultur wzajemnie szanujących się i łączących się w symbiozie nowej kultury religijnej. Tego rodzaju podejście może się powieść tylko wtedy, gdy będziemy otwarci na współczesny świat, na bycie chrześcijaninem w kościele przyszłości, który popiera dialog profetyczny i misjonarski. To jest myśl przewodnia tego artykułu, przedstawiającego Kościół misyjny na przykładzie misji wśród plemion Chiquitano we wschodniej Boliwii.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 1; 63-79
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die große Krise nach dem großen Aufbruch. Gedanken anlässlich des 50. Jahrestages der Beendigung des Zweiten Vatikanischen Konzils
    The Great Crisis After the Great Awakening: Thoughts on the 50th Anniversary of the End of the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Hartmann, Peter Claus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571189.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    II. Vatikanisches Konzil
    Benedikt XVI
    die katholische Kirche in Deutschland
    Rückgang des sonntäglichen Messbesuchs
    Kirchenaustritte bei den Protestanten
    Gründe des Glaubensschwundes
    II. Vatican Council
    Benedict XVI
    the Catholic Church in Germany
    decline in Sunday mass participation
    leaving the Protestant Church
    reasons of faith fading
    Opis:
    Die katholische Kirche hat in Deutschland nach dem Konzil eine Krise erlebt. Aber der Verlust von Gläubigen ist in den zeitgeistangepassten evangelischen Kirchen Deutschlands noch wesentlich dramatischer. Deshalb kann die Krise der katholischen Kirche (viele Austritte, starker Rückgang des Messbesuchs und der Priesterweihen) nicht an der mangelnden Anpassung an den Zeitgeist liegen, wie viele progressive Katholiken behaupten. Es werden Fehlentwicklungen (in der Theologie, dem Religionsunterricht, in der Messfeier u.a.) in der deutschen Kirche und mögliche Verbesserungen analysiert.
    The Catholic Church in Germany has experienced a crisis after the Second Vatican Council. The crisis affected especially the priests, who in a great number left their ministry. Even though the Protestant churches in Germany But lost their believers even more dramatically, one might see the influence of Protestantism in Germany on the Catholic Church. The author of the article shows the negative consequences of the adjustment of the Church to the “spirit of the time”. There are among them: an insufficient religious education; not adequate preparation for the Holy Communion; the emphasis on the social event in the Holy Mass at the cost of its sacred and transcendent dimension. The Sunday obligation is also analyzed. The article presents a point of view of a historian of the church and not of the pastoral theologian. This explains the methodological key used in the article.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2016, 20, 2(43); 93-109
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der Glaube der Lebuser und Pommerschen Stämme im 12. Jahrhundert
    Autorzy:
    Gręś, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143820.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wierzenia
    wiara
    bóg (bogowie)
    kult
    obrzędy religijne
    plemiona lubuskie i pomorskie
    ziemia lubuska (Terra Lebusana)
    słowianie
    religia
    teologia religii
    beliefs
    faith
    god (gods)
    cult
    religious rituals
    slavs
    the Le(u)buzzi or „Łebuser” (Terra Lebusana)
    religion
    theology of religion
    Opis:
    [Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich w XII wieku Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
    Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 165-182
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies