Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "milczenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Mit Schweigen singen (Angelus Silesius). Das Versagen der Sprache und die Macht der Apophatik am Beispiel ausgewählter Texte deutscher Mystiker
    Autorzy:
    Lipiński, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083622.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    mysticism
    silence
    the Middle Ages
    the Baroque
    Silesia
    mistyka
    milczenie
    średniowiecze
    barok
    Śląsk
    Opis:
    The stance of mysticism on language is located in the field of tensions between the fundamental inability to express the essence of God through the medium of language and the imperative, or the need, to talk about it. In the space betwixt and between, there extends mystic silence as a paradoxical, but effective way of communication and insight. Depending on individual mystics, whose selection from the Middle Ages to the Baroque is presented in the text, silence receives also various additional aspects.
    Stanowisko mistyki w kwestii języka tkwi w polu napięć między fundamentalną niemożnością wyrażenia istoty Boga w medium języka a nakazem, względnie potrzebą, mówienia o niej. W przestrzeni pomiędzy rozciąga się mistyczne milczenie jako paradoksalny, ale efektywny sposób komunikowania i poznania. W zależności od poszczególnych mistyków, których wybór od średniowiecza do baroku został w tekście przedstawiony, otrzymuje ono ponadto różne dodatkowe aspekty.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 4; 585-596
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kriminalroman (?) des Schweigens. Zu Friedrich Anis neuestem Werk "Süden" (2011)
    Autorzy:
    Bialik, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032639.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    powieść kryminalna
    gatunek
    milczenie
    nieobecność
    crime fiction
    genre
    silence
    absence
    Kriminalroman
    Gattung
    Schweigen
    Abwesenheit
    Opis:
    Der vorliegende Text stellt eine Analyse eines recht untypischen Kriminalromans von Friedrich Ani dar. Der Titel Süden ist der Name eines im Rahmen der Gattung ebenso untypischen Protagonisten/Detektivs. Wenn im Zentrum einer typischen Kriminalgeschichte das Rätsel eines Verbrechens, meistens eines Mordes, steht und somit im Vordergrund die Frage nach dem „Wer?“, so liegt hier das Hauptanliegen des Erzählers auf der Suche nach einem Verschwundenen, dessen Existenz erst durch sein Verschwinden sichtbar wird. Genauso unkonventionell ist die Arbeitsmethode des Ermittlers, der im Gegensatz zu seinen idealtypischen ‚Kollegen‘ nicht abfragt, sondern durch eigenes Schweigen, lies: Abwarten, seine Gegenspieler zum Sprechen bringt. Der Roman von Ani ist ein Bestandteil des Romanzyklus mit dem Verschwundenen- Sucher Süden in der Hauptrolle.
    Prezentowany tu tekst jest analizą wielce nietypowej powieści kryminalnej Friedricha Aniego. Tytułowy Süden to nazwisko równie nietypowego w ramach gatunku protagonisty/ detektywa. O ile w typowej powieści kryminalnej chodzi zwykle o rozwiązanie zagadki przestępstwa, najczęściej morderstwa, o zatem o zdemaskowanie sprawcy, o tyle w przypadku tej powieści zainteresowanie dotyczy poszukiwania osoby zaginionej oraz przyczyn i skutków takiego zaginięcia. Najczęściej chodzi tu o figury, które dopiero jako zaginione stają się obiektem zainteresowania środowiska. Także metoda pracy jest nader osobliwa. W przeciwieństwie do definowanych w typach idealnych detektywów klasycznej powieści kryminalnej, których praca polega między innymi na ,przepytywaniu‘ kontrpartnerów, Süden prowokuje ich do mówienia poprzez swoje uporczywe milczenie. Powieść Aniego jest częścią cyklu powieściowego z Südenem, poszukiwaczem zagionionych, w roli głównej.
    The present article contains the analysis of a rather non-typical detective novel by Friedrich Ani. Its title Süden is the name of a protagonist/detective who, in the framework of the genre, can be considered equally non-typical. While in a typical detective story the mystery of a crime, most often murder, forms the centre and thus the question „Who?“ is at the fore, the main concern of Ani’s narrator rests on the search for a missing person whose very existence becomes visible through his/her disappearance only. Just as unconventional is here the working of the investigator who, in contrast to his ideal type ‚colleagues‘, does not interrogate his counterparts, but provokes them to talk by his own silence, that is: waiting. Ani’s novel is a part of his cycle of novels centered around the ‚missing-searcher‘ Süden.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2012; 149-166
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wann wird Schweigen zum Sprechakt? Illokutionen im Grenzbereich sprachlichen Handelns
    When Does Silence Become Speech Act? Illocutions on the Borderline of Linguistic Action
    Autorzy:
    Topczewska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1775695.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    milczenie
    pauza w wypowiedzi
    illokucja
    pośredni akt mowy
    silence
    speech pause
    illocution
    indirect speech act
    Opis:
    Kiedy milczenie jest aktem mowy? Illokucje na pograniczu działań językowych Celem artykułu jest ukazanie milczenia jako niewerbalnego pośredniego aktu mowy. Wielorakie funkcje semiotyczne milczenia pozwalają traktować je jako samodzielny segment w ciągu wypowiedzeń, któremu odpowiada działanie odrębne od poprzedzającego i/lub następującego po nim działania werbalnego. Interpretacja milczenia rzadko jednak opiera się wyłącznie na symbolicznych procedurach interpretacyjnych; milczenie jest zwykle interpretowane nie jako działanie symboliczne, lecz jako symptom intencji komunikacyjnych mówcy, który zaniechał aktu werbalnego.   Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu zeigen, dass Schweigen im Gespräch ein indirekter Sprechakt im Sinne von Searle sein kann. Die vielfältigen semiotischen Funktionen von Sprechpausen, die in diesem Beitrag vorgestellt werden, legen nahe, dass es sich um ein unabhängiges Segment in einer Reihe von Äußerungen handelt, und somit um einen Sprechakt, der von den vorangehenden und folgenden verbalen Handlungen getrennt ist. Seine Interpretation hängt von Konventionen ab, die allerdings im Gegensatz zu direkten Sprechhandlungen selten ausschließlich symbolische Verfahren hervorrufen. In den meisten Fällen lösen Sprechpausen auch ein von Keller definiertes symptomatisches Interpretationsverfahren aus, das zu indirekten Schlussfolgerungen über die Kommunikationsabsichten der Sprecher führt.
    The aim of this paper is to show that silence in a conversation can be an indirect speech act in Searle’s sense of the concept. The manifold semiotic functions of silence that will be presented in the paper suggest that it is an independent segment in a series of utterances, and thus constitutes a speech act separate from the preceding and following verbal acts. Its interpretation depends on conventions, but these conventions rarely evoke only symbolic procedures in contrast to direct speech acts. In most cases, pauses in speech also initiate a symptomatic interpretation procedure as defined by Rudi Keller, leading to indirect conclusions about the communicative intentions of the speakers.
    Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu zeigen, dass Schweigen im Gespräch ein indirekter Sprechakt im Sinne von Searle sein kann. Die vielfältigen semiotischen Funktionen von Sprechpausen, die in diesem Beitrag vorgestellt werden, legen nahe, dass es sich um ein unabhängiges Segment in einer Reihe von Äußerungen handelt, und somit um einen Sprechakt, der von den vorangehenden und folgenden verbalen Handlungen getrennt ist. Seine Interpretation hängt von Konventionen ab, die allerdings im Gegensatz zu direkten Sprechhandlungen selten ausschließlich symbolische Verfahren hervorrufen. In den meisten Fällen lösen Sprechpausen auch ein von Keller definiertes symptomatisches Interpretationsverfahren aus, das zu indirekten Schlussfolgerungen über die Kommunikationsabsichten der Sprecher führt.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 217-229
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies