Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "christ" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Trinitätslehre und die Herausforderungen der Pluralistischen Religionstheologie. Systematisch-moraltheologische Überlegungen
Trinitology towards Challenges of Pluralistic Theology of Religion Systematical, Moral and Theological Reflection
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047769.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jesus Christ
Christology
Holy Trinity
Pluralistic Theology of Religions
Jezus Chrystus
chrystologia
Trójca Święta
pluralistyczna teologia religii
Opis:
Nowadays pluralistic theology of religion is rightly regarded as one of the greatest threats to Christianity. It specifically concerns Christology. A threat to the Christian belief in the Trinity, which is created by pluralistic theology of religion, is seen more rarely. Many scholars consider pluralistic theology of religion as a further step of the modern fight against Christianity and the Church. The increasing spread of religions of the Far East plays a significant role. Pluralistic theology of religion refers to the basic ideas of Buddhism, trying to create a universal religion of the world. Pluralist theology of religion treats every religion of the world with affection- with the exception of Christianity. It is Christianity that is supposed to be tolerant and to adapt to other religions by means of losing its own identity. Pluralistic theology of religion relativizes the Person of Jesus Christ, undermining the uniqueness of the incarnation of God. Jesus of Nazareth was only a prominent man standing near Reality itself (God). Since Jesus Christ was not an ontological Son of God, the doctrine of the Trinity is being undermined. Representatives of pluralistic theology of religion reject the idea of a personal God, at the same time hitting in all monotheistic religions. From their point of view, God is for the human mind unattainable reality which no revelation is able to bring. Various religions are only stages of searching for the final Reality itself. Father, Son and Spirit are nothing more than a projection of human yearnings and religious pursuits. Faced with such claims, Christian theology cannot remain silent. One should be reminded of development of faith in the Triune God in the life of the Church. This is a theoretical- scientific dimension of the problem. It also has its practical and existential meaning. Although Immanuel Kant claimed that the doctrine of the Trinity has no practical importance, contemporary theological reflection presents a new aspect of this problem. Communio- theology comprehends the mystery of the Trinity as an event of constant communication in which Father gives Himself to the Son and so they create the Holy Spirit. The mystery of diversity reconciled in the unity stands at the beginning of every reality. The mystery of the Holy Trinity has its significance not only inside (life of the Church) but also outside (life of the secular, political and economic community). Nowadays the latter has a special meaning in particular. It is a theological and moral surface of the reflection, showing that one should not be afraid of multiplicity and diversity but treat them as an opportunity. In the era of new conflicts and divisions that are increasing and the renewal of the old traumas, it turns out that appeals of the representatives of pluralist theology of religion are fake and are supposed to challenge the principles of Christianity, whereas Christian theology offers modern societies interesting proposals acceptable not only for those who believe.
Pluralistyczna teologia religii jest dziś słusznie postrzegana jako jedno z największych zagrożeń chrześcijaństwa. W sposób szczególny dotyczy to chrystologii. O wiele rzadziej dostrzega się zagrożenie, jakim dla chrześcijańskiej wiary w Trójcę Świętą jest pluralistyczna teologia religii. Wielu uczonych uznaje pluralistyczną teologię religii za dalszy etap nowożytnej walki przeciwko chrześcijaństwu i Kościołowi. Niemałą rolę odgrywa tu narastające rozprzestrzenianie się w Europie religii dalekowschodnich. Pluralistyczna teologia religii nawiązuje do podstawowych idei buddyzmu, próbując stworzyć uniwersalną religię światową. Pluralistyczna teologia religii traktuje z sympatią wszystkie religie świata – za wyjątkiem chrześcijaństwa. To pod jego adresem są kierowane apele o tolerancję i dostosowanie się do innych religii kosztem rezygnacji z własnej tożsamości. Pluralistyczna teologia religii relatywizuje Osobę Jezusa Chrystusa, podważając jedyność wcielenia Boga. Jezus z Nazaretu był jedynie wybitnym człowiekiem, stojącym blisko Rzeczywistości samej w sobie (Bóg). Skoro Jezus Chrystus nie był ontycznym Synem Bożym, to zostaje tym samym podważona nauka o Trójcy Świętej. Przedstawiciele pluralistycznej teologii religii odrzucają ideę osobowego Boga, uderzając tym samym we wszystkie religie monoteistyczne. Bóg to, ich zdaniem, nieosiągalna dla ludzkiego umysłu rzeczywistość, której nie jest w stanie przybliżyć żadne objawienie. Poszczególne religie są jedynie etapami poszukiwania ostatecznej Rzeczywistości samej w sobie. Ojciec, Syn i Duch to nic więcej, jak tylko projekcja ludzkich tęsknot i religijnych poszukiwań. Wobec takich twierdzeń teologia chrześcijańska nie może milczeć. Należy przypomnieć rozwój wiary w Trójjedynego Boga w życiu Kościoła. Jest to teoretycznonaukowa dymensja problemu. Ma on także znaczenie praktyczno-egzystencjalne. O ile jeszcze Immanuel Kant twierdził, że dogmat o Trójcy Świętej nie ma żadnego praktycznego znaczenia, o tyle współczesna refleksja teologiczna ukazuje zupełnie inne oblicze tego problemu. Teologia komunionalna pojmuje misterium Trójcy Świętej jako wydarzenie nieustannej komunikacji, w której Ojciec całkowicie wydaje siebie Synowi, a razem tchną Ducha Świętego. U początku wszelkiej rzeczywistości stoi więc tajemnica pojednanej w jedności wielości. Misterium Trójcy Świętej ma znaczenie tak do wewnątrz (życie Kościoła), jak i na zewnątrz (życie świeckiej wspólnoty polityczno-gospodarczej). Zwłaszcza to drugie znaczenie ma szczególną wymowę w dzisiejszych czasach. Jest to teologiczno-moralna płaszczyzna refleksji, pokazująca, że nie należy obawiać się wielości i różności, a traktować je jako szansę. W dobie narastających nowych konfliktów i podziałów oraz odnawiania się dawnych uraz okazuje się, że apele przedstawicieli pluralistycznej teologii religii są fałszywe i mają na celu podważenie zasad chrześcijaństwa, natomiast teologia chrześcijańska ma do zaoferowania współczesnym społeczeństwom interesujące propozycje, możliwe do przyjęcia nie tylko przez ludzi wierzących.
Źródło:
Teologia i moralność; 2014, 9, 2(16); 167-181
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Wiederentdeckung der Bedeutung der Gebetsformel per Christum durch Josef Andreas Jungmann
The rediscovery of the per Christum prayer formula meaning by Josef Andreas Jungmann
Autorzy:
Worbs, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729556.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
prayer formula per Christum
liturgy
Christ’s mediation
Josef Andreas Jungmann
modlitewna formuła per Christum
liturgia
pośrednictwo Chrystusa
Opis:
The per Christum – “through Christ” – prayer formula, already authenticated in the New Testament, was part of the common liturgical heritage of all Christians until the 4th century. The genesis and meaning of this formula, which expresses Christ’s mediation in liturgical prayer, were thoroughly scrutinized both in historical and theological terms by J.A. Jungmann. The contribution of this scientist to the rediscovery of the role of the per Christum formula is the subject of this article. At the outset it discusses some of Jungmann’s insightful historical research results, and then presents his theological interpretations of the formula. The last part is an attempt to evaluate Jungmann’s research achievements.
Już w Nowym Testamencie poświadczona modlitewna formuła per Christum – „przez Chrystusa” do IV w. należała do wspólnego dziedzictwa liturgicznego wszystkich chrześcijan. Geneza i znaczenie tej wyrażającej pośrednictwo Chrystusa w liturgicznej modlitwie formuły zostały gruntownie przebadane zarówno w aspekcie historycznym, jak i teologicznym przez J.A. Jungmanna. Wkład tego uczonego w ponowne odkrycie roli formuły per Christum jest przedmiotem niniejszego artykułu. Najpierw omówiono w nim niektóre wyniki wnikliwych badań historycznych przeprowadzonych przez Jungmanna, a następnie przedstawiono jego teologiczne interpretacje formuły. W ostatniej części została podjęta próba oceny badawczych dokonań Jungmanna.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 75-87
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Übel, Leid und Erlösung
Evil, suffering, and salvation
Zło, cierpienie i zbawienie
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595635.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
naturalizm
teizm
Bóg
zło
cierpienie
zbawienie
teodycea
Jezus Chrystus
naturalism
theism
God
evil
suffering
salvation
theodicy
Jesus Christ
Opis:
Naturalizm jest obecnie największym wyzwaniem dla teizmu. Jako teza metafizyczna głosi on, iż wszystko, co wydarza się w świecie, da się wyjaśnić za pomocą przyczyn naturalnych (praw przyrody); nie istnieją duchy, Bóg, bogowie lub inne nadprzyrodzone moce bądź siły. W konsekwencji naturalizm utożsamia się z materializmem i ateizmem. W artykule postawiono pytanie o egzystencjalne konsekwencje światopoglądu naturalistycznego i teistycznego. Od strony metodologicznej postanowiono wykorzystać słabości naturalizmu na korzyść teizmu. Punktem sporu uczyniono problem zła i cierpienia. Analiza obydwu stanowisk prowadzi do wniosku, iż naturalizm jest złą nowiną dla ludzkości. Jeśli Boga nie ma, nie ma ostatecznej sprawiedliwości, pojednania, odkupienia ani zbawienia. Śmierć jest kresem wszystkiego. Pokonani przez życie, ofiary zła i przemocy, na zawsze pozostaną pokonanymi. Nie ma dla nich żadnej nadziei ani ratunku. W takiej perspektywie teizm jawi się jako dobra nowina dla ludzkości. Głosi on, że chociaż istnieje zło i cierpienie, to jednak nie są one czymś ostatecznym. Wszystkie wielkie systemy religijne utrzymują„kosmiczny optymizm” (J. Hick). Chrześcijaństwo dostrzega w Jezusie Chrystusie, w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, znak ostatecznego zwycięstwa Boga nad śmiercią i cierpieniem. Przedstawiona w artykule argumentacja na rzecz teizmu w kontekście zła i cierpienia z pewnością nie stanowi dowodu jego prawdziwości, podobnie zresztą jak naturalizm nie dowodzi nieistnienia Boga. To, w jaki sposób niewierzący postrzegają zło, jest już określoneprzez ich niewiarę. I odwrotnie: wierzący postrzegają zło w świetle wiary. Dla chrześcijan ostatnim słowem Boga w obliczu zła i cierpienia jest Jezus Chrystus.
Naturalism is currently the greatest challenge for theism. As a metaphysical thesis it proclaims that everything that happens in the world can be explained by natural causes (the laws of nature) and ghosts, God, gods, or other upernatural powers or forces do not exist. Consequently, naturalism identifies with materialism and atheism. In the article a question about existential consequences of naturalist and theist worldviews was raised. From the methodological point of view it was decided to use the weaknesses of naturalism in favour of theism. The issue of evil and suffering was made a moot point. The analysis of both attitudes led to the conclusion that naturalism is bad news for humanity. If God does not exist, there is no final justice, reconciliation, redemption, or salvation. Death is the end of everything. Defeated by life, victims of evil and violence will remain defeated forever. There is no hopenor rescue for them. From such a perspective theism appears to be good news for humanity. It proclaims that though evil and suffering exist they are not anything final. All the great religious systems maintain “cosmic optimism” (J. Hick). Christianity perceives the sign of the final victory of God over death and suffering in Jesus Christ, His death, and resurrection. The argumentation in favour of theism, presented in the article in the context of evil andsuffering, is definitely not the evidence of its truthfulness the same way as naturalism does not prove the non-existence of God. How non-believers see evil is already determined by their disbelief. And inversely, believers see evil in the light of faith. For Christians, the last word of God in the face of evil and suffering is Jesus Christ.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 79-100
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mehr Mensch sein
Być bardziej człowiekiem
To be More of a Man
Autorzy:
Nowak, Antoni J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340078.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
ideologia
dojrzałość
być w Chrystusie
religion
ideology
maturity
to be in Christ
Religion
Ideologie
Reife
in Christus sein
Opis:
Cały tok rozumowania autora jest wyraźnie ukierunkowany na Chrystusa. W zagadnieniach wstępnych bardzo mocno podkreśla, że sam termin „osoba” wchodzi do języka człowieka dopiero z przyjściem Chrystusa. Tylko Chrystus jest Drogą do Boga Trójosobowego oraz do człowieka. Autor wykazuje nieporadność religii, systemów, ideologii, by określić czym się charakteryzuje bycie coraz to bardziej człowiekiem. Jaki parlament czy badania naukowe miałyby tego rodzaju kryteria nakreślić, skoro osoba ludzka jest najwyższą wartością w świecie przyrody. Wykluczając logicznie niemożność bycia coraz bardziej człowiekiem w jakimkolwiek systemie, nawet w tym najlepszym z najlepszych, pozostaje tylko i wyłącznie OSOBA Chrystusa. Tylko w relacji do OSOBY Chrystusa człowiek staje się coraz bardziej człowiekiem. Pięknie wypowiedział to Sobór Watykański II, że ktokolwiek postępuje za Chrystusem - Człowiekiem Doskonałym, ten też coraz bardziej staje się człowiekiem (por. K.DK. 41). Dziesięć tez, jako wnioski przeprowadzonych badań, zamyka publikowany artykuł.
The whole argument of the paper focuses on Christ. The introduction emphasises that the very concept of the “person” enters language in the wake of the coming of Christ. Christ is the only way to the Trinitarian God and to other human beings. The author presents how various religions, philosophical systems and ideologies have been unsuccessful in describing what it means to be more human. What kind of parliament or research can give criteria of this becoming, if the human person is the highest value of the natural world. Refuting on the logical grounds the impossibility of becoming more of a man under any of the systems analysed, one has to accept the PERSON of Jesus Christ as the decisive factor for this becoming. It is only the relationship to Jesus Christ as a person which makes human beings more human. This was splendidly worded by Vaticanum II: “whoever follows after Christ, as the perfect man, he becomes himself more of a man” (cf. Gaudium et spes 41). The paper ends in ten theses, which conclude upon the research presented in the paper.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2012, 4; 169-181
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schmerz und Leid in „Das bittere Leiden unsers Herrn Jesu Christi nach den Betrachtungen der gottseligen A. K. Emmerich” (1833) von Clemens Brentano
Pain and suffering in „The Dolorous Passion of Our Lord Jesus Christ from the Meditations of Anne Catherine Emmerich” (1833) by Clemens Brentano
Autorzy:
Sowa, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364926.pdf
Data publikacji:
2016-04-19
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Anna Katharina Emmerich/Emmerick – Clemens Brentano – Passion of Christ – pain – suffering
Anna Katharina Emmerich/Emmerick – Clemens Brentano – die Passion Christi –
Schmerz – Leid
Opis:
Im Artikel wird die Art und Weise analysiert, wie das Leiden sowohl in den Beschreibungen der Passion Christi als auch in dem den eigentlichen Text der Betrachtungen ergänzenden Lebenslauf von Emmerich, der die Frage nach dem Sinn des freiwillig auf sich genommenen Leidens stellt, präsentiert wird. Es werden die Funktionen geschildert, die der oft angewandten Hyperbel zugeschrieben werden. Angesprochen wird auch das Problem des Schmerzes, der mit dem Lesen über das Leiden selbst verbunden ist. Signalisiert wird  auch die Möglichkeit die von Brentano aufgeschriebenen und teilweise literarisch überarbeiteten Visionen von Emmerich als einen Text zu verstehen, der eine innere Wahrheit vermittelt, die nicht unbedingt an der faktografischen Wahrheit gemessen werden muss.
The paper discusses the representations of pain and suffering in Clemens Brentano’s „Das bittere Leiden unseres Herrn Jesu Christi nach den Betrachtungen der gottseligen A.K. Emmerich” [The Dolorous Passion of Our Lord Jesus Christ]. It concerns not only the Passion of Christ but also the image of a visionary, a stigmatised nun. The aim of this study was to analyse the functions of hyperbole as well as pain which is the consequence of reading about suffering. The author of the paper suggests that one should look at the text using the category of an ‘inner truth’ that does not have to be identified with the truth of the verifiable details.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 83-93
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juden, Christen und der Gesalbte
Żydzi, Chrześcijanie i Mesjasz
Autorzy:
Naab, Erich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092722.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jews
Christians
Messiah
Jesus Christ
olive tree
Church
salvation
Juden
Christen
Messias
Jesus Christus
Ölbaum
Kirche
Heil
Żydzi
chrześcijanie
Mesjasz
Jezus Chrystus
drzewo oliwne
zbawienie
Kościół
Opis:
Das Verhältnis von Juden und Christen wird von der Theologie des Paulus, vor allem aus deinem Bild vom Ölbaum, verstanden. Dort ist von einer gemeinsamen Wurzel und ursprünglichen (jüdischen) und von aufgepfropften (aus dem Heidentum kommenden) Zweigen die Rede, während vom Stamm des Ölbaumes nicht gesprochen wird. Wo ist in diesem Bild für die jüdische Wurzel und die Gläubigen aus Juden und Heiden der Platz für Christus? Um nicht von einer gänzlich unpaulinischen christusfreien Konzeption auszugehen, wird nach dem Stamm des Ölbaumes gefragt. Damit wird die bleibende Zugehörigkeit der Christen zum jüdischen Ursprung betont und eine Anregung zum Verständnis des Messias-Christus gegeben, der einer in Haupt und Gliedern ist.
The relationship between Jews and Christians is understood in the theology of St. Paul especially through the image of the olive tree. It speaks of the common root and the original (Jewish) and grafted (pagan) branches, but it does not speak of the trunk of the olive tree. Where is the place for Christ in this picture about Jewish roots and believers from Jews and Gentiles? In order not to deviate completely from the sense of Paul’s conception, we ask about the trunk of the olive tree. This emphasizes the permanent belonging of Christians to their Jewish origin and gives an impulse to understand the Christ-Messiah who is one in the Head and in the members.
Relacja między Żydami i chrześcijanami w teologii św. Pawła pojmowana jest szczególnie poprzez obraz drzewa oliwnego. Jest tam mowa o wspólnym korzeniu i pierwotnych (żydowskich) i zaszczepionych (pochodzących z pogaństwa) odgałęzieniach, podczas gdy nie ma mowy o pniu drzewa oliwnego. Gdzie w tym obrazie o żydowskich korzeniach i wierzących z Żydów i pogan jest miejsce dla Chrystusa? Aby nie odchodzić całkowicie od niepawłowej koncepcji Chrystusa, pytamy o pień drzewa oliwnego. Tym samym zostaje podkreślona trwała przynależność chrześcijan do żydowskiego pochodzenia i do rozumienia pojmowania Mesjasza-Chrystusa, który jest jednym w Głowie i członkach.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2021, 15, 2; 95-107
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pier Paolo Pasolini und das Christentum. Einige Facetten einer Komplexen Beziehung
Pier Paolo Pasolini and Christianity. Some Facets of a Complex Relationship
Pier Paolo Passolini i chrześcijaństwo. Wybrane aspekty złożonej relacji
Autorzy:
Zwick, Reinhold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147123.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christ figures
Gospel of Matthew
option for the poor
Sacrificial death
Saint Paul
figury Chrystusa
Ewangelia wg Mateusza
opcja na rzecz ubogich
śmierć ofiarna
św. Paweł
Opis:
Mit seinen vielgestaltigen künstlerischen Arbeiten und bemerkenswert aktuell gebliebenen kulturkritischen Schriften erfreut sich Pier Paolo Pasolini (1922-1975) auch fast fünfzig Jahre nach seinem Tod ungebrochen hoher internationaler Aufmerksamkeit. Der vorliegende Beitrag profiliert die zentrale, gleichwohl zumeist unterschätzte Rolle des christlichen Glaubens für Pasolinis Leben und Werk, ungeachtet seiner Selbstbezeichnung als Atheist. Teils überblickshaft, teils in entfalteten Stichproben kommen dazu ausgewählte biographische Zeugnisse, literarische Arbeiten und Filme Pasolinis in den Blick, insbesondere seine beiden ihm sehr wichtigen, unrealisiert gebliebenen Filmprojekte „Der heilige Paulus“ und sein letztes Filmskript „Porno-Theo-Kolossal,“ der intendierte Schlussstein und die Summe seiner Regiearbeiten. Dabei wird die markante christologische Ader sichtbar, die nicht nur Pasolinis Oeuvre, sondern auch sein Leben tiefgreifend durchformt.
Dzięki swoim różnorodnym dziełom artystycznym i niezwykle aktualnym pismom krytycznym pod względem kulturowym Pier Paolo Pasolini (1922-1975) prawie pięćdziesiąt lat po swojej śmierci nadal cieszy się dużym zainteresowaniem międzynarodowym. Artykuł przedstawia centralną, choć przeważnie niedocenianą, rolę wiary chrześcijańskiej w życiu i twórczości Pasoliniego, niezależnie od tego, iż sam siebie określał jako ateistę. Badane są wybrane świadectwa biograficzne, dzieła literackie i filmy Pasoliniego, w szczególności jego dwa bardzo ważne dla niego, niezrealizowane projekty filmowe „Święty Paweł” oraz jego ostatni scenariusz filmowy „Porno-Theo-Kolossal” (zamierzone zwieńczenie jego dzieł reżyserskich). W wynikach badań ujawnia się uderzający wątek chrystologiczny, który głęboko kształtuje nie tylko twórczość Pasoliniego, ale także jego życie.
With his multifaceted artistic works and still remarkably relevant critical writings, Pier Paolo Pasolini (1922-1975) continues to enjoy a high level of international attention almost fifty years after his death. This article profiles the central, yet mostly underestimated role of Christian faith in Pasolini’s life and work, despite his self-description as an atheist. Partly in an overview, partly in unfolded samples, selected biographical testimonies, literary works, and films by Pasolini are examined, in particular his two very important, but unrealized film projects “Saint Paul” and “Porno-Theo-Colossal,” his last script and intended capstone of his directorial works. In the process, the striking Christological vein becomes visible, which profoundly pervades not only Pasolini’s oeuvre, but also his life.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 7-30
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies