Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Resurrection" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Auferstehung im Tod und Vollendung der Welt im Lichte der individuellen Eschatologie von Gisbert Greshake
Zmartwychwstanie w śmierci i dopełnienie świata w świetle indywidualnej eschatologii Gisberta Greshake
Resurrection in death and the addition of the world in the light of individual eschatology by Gisbert Greshake
Autorzy:
Nowak, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595462.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
eschatologia indywidualna, Gisbert Greshake, zmartwychwstanie w śmierci, dopełnienie świata
individual eschatology, Gisbert Greshake, resurrection in death, the addition of the world
Opis:
G. Greshake jest przodującym teologiem niemieckim w dyskusji na temat zmartwychwstania w chwili śmierci. Broni on tezy, że śmierć łączy się ze zmartwychwstaniem, które dokonuje się w momencie śmierci. Teza ta podtrzymuje konsekwentnie jedność człowieka, która nie zostaje zniszczona nawet w śmierci. Człowiek w dokonującym się w śmierci spotkaniu z Bogiem jest tym, czym był w swej „cielesności”. W tym ujęciu dusza niesie w sobie wskrzeszone, uwielbione ciało, a przez to dawny swój światowy wyraz. Bóg dopełnia więc w zmartwychwstaniu to, co człowiek czynił i w końcu zrealizował w ziemskim życiu. Greshake zwraca także uwagę na pewny stan pośredni, co wynika stąd, że umarli nie osiągają swej pełni w chwili zmartwychwstania, lecz czekają jeszcze na żyjących. Niemiecki teolog uzasadnia to faktem oczekiwania zmartwychwstałych w śmierci na dopełnienie świata.
Gisbert Greshake is a leading German theologian in discussions about resurrection at the moment of death. He defends the thesis that death connects with resurrection, which happens at the moment of death. Consequently this thesis supports man’s unity, which is not destroyed even in death. During death, man meets with God the same as he was in his “corporeality”. In this view the soul carries in himself the revived and adored body, and through this his past world expression. God concludes in the resurrection what man did and realized in his earthly life. Greshake pays attention to one intermediate state, of which the results from this are that the departed people do not reach their fulfillment at the moment of resurrection and rather wait for living people. The German theologian’s justification is due to the fact that the expectation of those risen in death are for the addition of the world.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 119-132
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Victima versus Sacrificium. Ambivalenz des Opfers aus der Perspektive der Innsbrucker Dramatischen Theologie
Victima vs Sacrificium. Ambivalence of the Victim from the Perspective of the Innsbruck Dramatic Theology
Autorzy:
Niewiadomski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559348.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Auferweckung
Dramatische Theologie
Hingabe
René Girard
Kreuz
Mythos
Offenbarung
Opfer‑Täter‑Verhängnis
Opferung/Viktimisierung
Raymund Schwager
cross
dedication
Dramatic Theology
myth
resurrection
revelation
sacrifice/victim
Opis:
Im kulturpolitischen und religionstheologischen Diskurs der Gegenwart spielt nicht nur der Opferbegriff eine zentrale Rolle, sondern auch dessen Ambivalenz. Die Opfer werden ja oft zu Tätern und rechtfertigen ihr Tun mit dem Hinweis auf das Opfersein. Der Teufelskreis der Täter‑Opfer‑Täter‑Logik scheint heute ungebrochen zu sein. Unter Rückgriff auf die mimetische Theorie von René Girard sucht die Innsbrucker Dramatischen Theologie den Teufelskreis zu sprengen. Die Unterscheidung zwischen der mythischen Logik des Heidentums, die das Opfer im mimetischen Taumel sakralisiert, damit auch Viktimisierungen fördert und der opferkritischen Logik der biblischen Tradition spielt dabei eine zentrale Rolle. Gott will Opfer nicht, doch nachdem Christus von den Menschen hingerichtet wird, verwandelt er kraft seiner Sohnesidentität die Destruktivität der Viktimisierung in die lebensfördernde Hingabe.
In contemporary discussions on cultural, political, religious and theological issues, aimportant place is occupied not only by the victim, but the ambivalence that is assoated with it. Victims often become offenders. They refer to the fact of being a victim, that justifies this type of behavior. It seems that there is no way of „diabolical circoffender‑victim‑offender. The Dramatic Theology which was developed in Innsbrucgives an opportunity to find a way out of this circle. It uses the results of René Girarmimetic theory. It is important to distinguish between the mythical logic of pagaism, in which the process of sacralization takes place, and the biblical tradition whiccondemns this logic. Christ preaches the Gospel (Good News) of his Father who is entirely free of violence. As a result he himself becomes an object of people’s aggressioWithout compulsion he responds with no violence and in this way he transforms tdestructive forces of sacral violence in loving devotion to the Father.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 32; 119-140
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies