Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Reforma" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Was kommt nach der Pfarrgemeinde: Anstöße zur Veränderung der kirchlichen Sozialfelder
    Parish Communities – what now? Impulses for the Change of Church Social Fields
    Autorzy:
    Hartmann, Richard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018644.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Church
    parish
    reform
    Kościół
    parafia
    reforma
    Opis:
    Przez bardzo długi czas parafi a stanowiła podstawową wspólnotę Kościoła. Dotyczyło to zarówno organizacji życia Kościoła, spraw administracyjnych, jak również jego duszpasterstwa. Z reguły były to parafi e terytorialne, które miały własnego proboszcza. Przemiany kulturowo-społeczne oraz religijne ostatnich dziesiątek lat spowodowały wiele zmian także w odniesieniu do parafii. Szczególne znaczenie mają w tym kontekście takie zjawiska, jak: zmniejszenie się liczby wiernych biorących udział w życiu parafi i oraz zmniejszenie się liczby duchownych. Powierzanie jednemu proboszczowi kierowania kilkoma parafi ami czy łączenie kilku parafi i w większe jednostki to najczęściej stosowane dziś rozwiązanie. Niniejszy artykuł jest próbą poszukiwania innych możliwości organizowania życia kościelnego we współczesnym świecie.
    For a very long time the parish constituted the basic community of the Church in terms of the organization of Church life, administration matters and pastoral care. As a rule parishes were territorial with their own parish priests. However, socio-cultural and religious transformations of the last decades have also caused many changes related to the parish. In this context such phenomena as the lessening number of faithful who participate in the life of the parish and the falling number of clergy, gain special signifi cance. The solutions most commonly practiced today include entrusting to one parish priest the leadership of a few parishes or the combining of a few parishes into larger units. The article is an attempt to seek other possibilities of organizing Church life in themodern world.
    Przez bardzo długi czas parafi a stanowiła podstawową wspólnotę Kościoła. Dotyczyło tozarówno organizacji życia Kościoła, spraw administracyjnych, jak również jego duszpasterstwa. Z reguły były to parafi e terytorialne, które miały własnego proboszcza. Przemiany kulturowo-społeczne oraz religijne ostatnich dziesiątek lat spowodowały wiele zmian także w odniesieniu do parafi i. Szczególne znaczenie mają w tym kontekście takie zjawiska, jak: zmniejszenie się liczby wiernych biorących udział w życiu parafi i oraz zmniejszenie się liczby duchownych. Powierzanie jednemu proboszczowi kierowania kilkoma parafi ami czy łączenie kilku parafi i w większe jednostki to najczęściej stosowane dziś rozwiązanie. Niniejszy artykuł jest próbą poszukiwania innych możliwości organizowania życia kościelnego we współczesnym świecie.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2017, 18; 73-82
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Seelsorgekonzept des Ignaz Heinrich von Wessenberg in Grundzugen
    Autorzy:
    Dalecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19932975.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    pastoral care
    Konstanz
    formation
    enlightenment
    reform
    Wessenberg
    duszpasterstwo
    kształcenie
    oświecenie
    reforma
    Opis:
    Artykuł jest próbą przedstawienia zarysu koncepcji pastoralno-duszpasterskiej Ignacego Henryka von Wessenberga, który odegrał istotną rolę w budowaniu struktur administracyjno-duszpasterskich tworzonej właśnie diecezji Konstanz. Von Wessenberg był wikariuszem generalnym i administratorem tego biskupstwa. Jego poglądy wskazywały na chęć utworzenia w Niemczech Kościoła episkopalnego, kierowanego wprawdzie przez prymasa, ale opartego na ustroju Kościołów krajowych przenikniętych ideami austriackiego oświecenia. Gruntowną reformę życia duchowego chciał on zaprowadzić przez odnowę liturgii oraz odpowiednie kształcenie kleru.Publikacja nakreśla czynniki mające wpływ najpierw na rozwój osobowości Wessenberga, a następnie na jego poglądy dotyczące Kościoła oraz duszpasterstwa. Akcentuje rolę ojca i wpływ „józefińskich” biskupów, których poglądy bardzo wyraźnie odcisnęły się w późniejszych działaniach pastoralnych Wessenberga. Następnie tekst przedstawia jego zapatrywania na dogmatykę, eklezjologię oraz opartą o nie koncepcję duszpasterstwa, która najlepiej wyraziła się w procesie formacji duchowieństwa, kleru i wiernych.
    This article attempts to present the pastoral vision of a German priest Ignaz Heinrich von Wessenberg, who played an important role in the creation of the Konstanz diocese and the formation of this diocese’s pastoral and administrative structures. Von Wessenberg was a vicar-general and an administrator of this new ecclesiastical unit. His activities reflected his idea of establishing an episcopal Church in Germany, headed by a primate, modelled upon national churches in accordance with ideas of Austrian Enlightenment. He was also actively promoting a thorough reform of spiritual life, by the means of liturgy and appropriate clerical formation.This article first presents factors that influenced the personality of Wessenberg and his views on the Church and pastoral care. It emphasises the role of his father and ideas of „Josephinist” bishops that left a distinct mark on his future pastoral work. Next it presents Wessenberg’s views concerning ecclesiology and dogmatic theology and the impact these views had on his idea of pastoral care, which found its best expression in formation processes of clergy and laity that he supervised.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2020, 27; 309-324
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vermittler und Reformer. Zur Rolle Julius Pflugs im konfessionellen Findungsprozess
    Mediator and reformer. On the role of Julius Pflug in the process of confessional identification
    Mediator i reformator. O roli Juliusa Pfluga w procesie identyfikacji konfesyjnej
    Autorzy:
    Pilvousek, Josef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595490.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Julius Pflug
    reform of the Church
    unity
    ecumenism
    reforma Kościoła
    jedność
    ekumenizm
    Opis:
    Julius Pflug (1499–1564) was a diplomat, politician and bishop, and in all this functions he took care of the unity of the Church in his time which he considered as necessary for salvation. His involvement is acclaimed both by Catholics and Protestants. Pflug worked for the reform of the Church but he was against their split. Today he can be numbered among the leading representatives of theology of mediation of 16th century. In his activities he can neither be marked to the general historical schemata nor to the category of social discipline. The present article presents the biography of Pflug and describes his theological program, especially his efforts for the unity and reform of the Church.
    Julius Pflug (1499–1564) był dyplomatą, politykiem i biskupem, i we wszystkich tych swoich zadaniach troszczył się o jedność ówczesnego Kościoła, którą uważał za konieczną do zbawienia. Jego zaangażowanie cieszyło się wielkim szacunkiem zarówno u katolików, jak i protestantów. Pflug występował na rzecz reformy Kościoła, ale był przeciwny jego rozdarciu. Współcześnie może zostać zaliczony do czołowych przedstawicieli teologii mediacji XVI w. W jego działaniach nie można zaliczyć go ani do obiegowych schematów historycznych, ani zakwalifikować do kategorii społecznego zdyscyplinowania. Artykuł przedstawia biografię Pfluga i opisuje jego program teologiczny, głównie jego starania o jedność i reformę Kościoła.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 29-47
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Sakramentalien im Allgemeinen
    Sacramentals in General
    Sakramentalia w ogólności
    Autorzy:
    Kahle, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37525351.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sacramentalia
    sacraments
    Codex Iuris Canonici
    Second Vatican Council
    liturgical reform
    sakramentalia
    sakramenty
    Drugi Sobór Watykański
    reforma liturgii
    acramentalia
    sacramenti
    Concilio Vaticano II
    riforma della liturgi
    Opis:
    Dieser Artikel über „Sakramentalien im Allgemeinen“ beginnt mit der Unterscheidung zwischenSakramente und Sakramentalien, wie sie im Katechismus der Katholischen Kirche dargelegt sind.Es folgt Kapitel II mit einer Beschreibung der historischen Entwicklung des Begriffs„Sakramentalien“ und wie sie verstanden wurden. Die ersten Hinweise auf den Begriff,die bei Hugo von St. Viktor bis hin zu Thomas von Aquin zu finden sind, werden vorgestellt.Es folgt eine Liste der Definitionen, die verschiedene Theologen am Vorabend entwickelt habender Verkündung des Codex Iuris Canonici im Jahr 1917. Dann gibt es eine Abhandlung-Umsetzung der Bestimmungen über die Sakramentalien, die in das kanonische Recht eingeführt wurdenunter Papst Benedikt XV. Besonderes Augenmerk wird auf die durchgeführten Arbeiten gelegt.vor und während des Zweiten Vatikanischen Konzils, bevor wir mit einem Bericht darüber fortfahrendie richterliche Behandlung von Sakramentalien bis zum Pontifikat von Papst Johannes PaulII. Kapitel III enthält eine systematische Behandlung der Sakramentalien. Anfangmit der kanonischen Definition von Sakramentalien geht es weiter mit einer Beschreibung vonihre Vielfalt und die Frage ihrer Institution. Anschließend werden die Themen Wirksamkeit und Wirkweisen sowie die Frage nach Spendern und Empfängern sakralerGeisteszustände werden behandelt. Ein Abschlusskapitel wirft drei zentrale Fragen zum Thema aufvon Sakramentalien, die zur weiteren theologischen und pastoralen Förderung anregen sollenBetrachtung.
    Niniejszy artykuł Sakramentalia w ogólności rozpoczyna się od rozróżnienia między sakramentami a sakramentaliami. W rozdziale II następuje opis historycznego rozwoju terminu „sakramentalny” i jego rozumienia. Przedstawiono pierwsze wzmianki, które można znaleźć u Hugona ze św. Wiktora, i prześledzono je aż do Tomasza z Akwinu. Po tym następuje lista definicji opracowanych przez różnych teologów w przededniu promulgacji Codex Iuris Canonici w 1917 roku. Następnie omówiono przepisy dotyczące sakramentaliów, wprowadzone do prawa kanonicznego pod rządami Benedykta XV. Szczególna uwaga poświęcona jest pracom prowadzonym przed i w trakcie Soboru Watykańskiego II, a następnie opisowi magisterialnego traktowania sakramentaliów aż do pontyfikatu papieża Jana Pawła II. Rozdział III zawiera systematyczne omówienie sakramentaliów. Rozpoczyna się od kanonicznej definicji sakramentaliów. Opisano tu różnorodność sakramentaliów i kwestię ich ustanowienia. Kolejno poruszane zostają kwestie skuteczności i sposobów działania, a także dawców i biorców sakramentów. I wreszcie ostatni rozdział formułuje trzy główne pytania na temat sakramentaliów przeznaczone dla dalszej refleksji teologicznej i duszpasterskiej.
    This article on “Sacramentals in general” begins with the distinction between sacraments and sacramentals as set out in the Catechism of the Catholic Church. Chapter II follows with a description of the historical development of the term “sacramentals” and how it has been understood. The first references to the term, which can be found in Hugh of St Victor, up to Thomas Aquinas are presented.There follows a list of the definitions developed by various theologians on the eve of the promulgation of the Codex Iuris Canonici in 1917. Then there is a treatment of the provisions on sacramentals which were introduced into canon law under Pope Benedict XV. Particular attention is paid to the work carried out before and during the Second Vatican Council, before continuing with an account ofthe magisterial treatment of sacramentals up to the pontificate of Pope John Paul II. Chapter III contains a systematic treatment of the sacramentals. Beginning with the canonical definition of sacramentals, it continues with a description of their variety and the question of their institution. Then the topics of efficacy and modes of action as well as the question of the dispensers and recipients of sacramentals are dealt with. A final chapter poses three central questions on the topic of sacramentals that are intended to stimulate further theological and pastoral reflection.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 35-65
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Papal primacy as the main problem of ecumenism in theological reflections of Joseph Ratzinger
    Der päpstliche Primat als Grundproblem der Ökumene in der theologischen Reflexion Joseph Ratzingers
    Autorzy:
    Biniek, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595041.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    prymat papieski, urząd Piotrowy, dialog ekumeniczny, sukcesja apostolska, reforma papiestwa, Joseph Ratzinger
    papal primacy, office of Peter, ecumenical dialogue, apostolic succession, reform of papacy, Joseph Ratzinger
    Opis:
    Prymat papieski stanowi bez wątpienia ważny problem ekumeniczny. Według J. Ratzingera jest on jednak nie tylko główną trudnością, ale też podstawowym warunkiem umożliwiającym dążenie do przywrócenia widzialnej jedności Kościoła. Poniższy artykuł przedstawia jego refleksje na temat urzędu Piotrowego w kontekście dialogu ekumenicznego, jak również jego propozycje dotyczące reformy instytucji prymatu w ekumenicznej perspektywie. W pierwszej części przedstawiono dwa typy kościelnego rozłamu, które tworzą odmienne punkty wyjścia dla ekumenicznej dyskusji na temat urzędu papieskiego. Druga część omawia wypowiedzi Ratzingera dotyczące prymatu w kontekście dialogu katolicko-prawosławnego. Szczególną rolę odgrywa tu „Propozycja z Graz”, w której opowiada się on za zjednoczeniem w oparciu o teologię i praktykę rzymskiego prymatu w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa. W trzeciej części przedstawiono przemyślenia Ratzingera na temat dialogu katolicko-protestanckiego. Ze względu na charakteryzującą protestantyzm różnorodność oraz reprezentowaną przez wywodzące się z reformacji denominacje odmienną wizję Kościoła dialog ten koncentruje się najpierw na wyjaśnieniu podstawowych zagadnień eklezjologicznych (sukcesja apostolska, rozumienie urzędu kościelnego), bez którego niemożliwa jest skuteczna dyskusja na temat urzędu Piotrowego. Ostatnia część prezentuje najważniejsze motywy teologii prymatu w ujęciu Ratzingera oraz wynikające z nich ekumenicznie istotne propozycje dotyczące odnowy papiestwa. Są to np.: postulat utworzenia nowych patriarchatów, idea communio-prymatu oraz refleksje dotyczące jego martyrologicznego charakteru. Ratzinger nie formułuje co prawda gotowego ekumenicznego rozwiązania problemu prymatu, definiuje jednak teologiczne podstawy dla dalszego dialogu na ten temat.
    Papal primacy is without a doubt an important ecumenical problem. According to J. Ratzinger it is, however, not only the main difficulty, but also the basic condition for a possibility of the unification of the Church. The article presents his reflections on the office of Peter in the context of ecumenical dialogues and his proposals for the reform of the papacy as well. The first part describes two types of Church schism, which create different starting points for the ecumenical discussion on the papal authority. The second part discussesthe primacy in the context of the Catholic-Orthodox dialogue. The proposal of Graz play here a special role, where Ratzinger is in favour of unification on the basis of theology and practice of the primacy in the first millennium. In the third part is presented Ratzingers thoughts on Catholic-Protestant dialogue. Due to the different vision of the Church that the Protestantism represents, the dialogue focuses on explaining of fundamental ecclesiological issues (apostolic succession, office in the Church) as a condition for the discussion on the office of Peter. The last part presents the most important themes of Ratzingers theology ofthe primacy and his proposals for its renewal that are relevant for ecumenism. These are for example: the postulate to create new patriarchates, the idea of the communio-primacy and reflections on its martyrologic character. Ratzinger doesn’t formulate any finished ecumenical solutions to the problem of the primacy, but he defines the theological basis for the further dialogue on this topic. 
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 69-88
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Die Hilfe, welche die Kirche von der heutigen Welt erfährt” (GS 44) – Chancen und Herausforderungen der Säkularisierung für die katholische Kirche am Beginn des 21. Jahrhunderts
    Autorzy:
    Kruip, Gerhard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041230.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kirche
    Säkularisierung
    Evangelisierung
    Autonomie
    Moderne
    Lernprozess
    Reform der Kirche
    Church
    Secularization
    Evangelization
    Autonomy
    Modernity
    Process of learning
    Reform of the church
    Kościół
    sekularyzacja
    ewangelizacja
    autonomia
    nowożytność
    proces uczenia się
    reforma Kościoła
    Opis:
    Po początkowym wyjaśnieniu i problematyzacji pojęcia sekularyzacji, autor przechodzi do różnych przyczyn procesu sekularyzacji, stwierdzając, że jego siła napędowa ma również chrześcijańskie korzenie. Na tej podstawie zostaje w części trzeciej artykułu przedstawiona i uzasadniona postawa, jaką Kościół powinien zająć wobec sekularyzacji, aby zarówno siebie nieustannie nawracać do Ewangelii Chrystusowej, jak też, aby móc ewangelizować również współczesnych ludzi. Jako jeden z najważniejszych punktów określony zostaje respekt wobec autonomii każdego dzisiejszego człowieka, który jest ściśle związany z uznaniem godności każdej istoty ludzkiej. W ramach wniosków zostają w końcowej części określone konsekwencje, które są pomocne w wyjaśnieniu szeregu kontrowersyjnych pytań wewnątrz Kościoła.
    After having clarified the concept of secularization and outlined its problems, the author gives an overview of the different causes of secularization and points out that the forces driving the process of secularization have Christian origins. On this basis, in the third part of the article, the author describes and lays the foundation for a new attitude for the Church towards secularization, necessary both for being able to convert herself to the gospel and to evangelize people in the world today. One of the most important parts of this attitude is respect for the autonomy of every human person, intrinsically related to respect for the dignity of every person. The end of the article, looking to the future, points out the consequences of such an attitude towards the discussion of some burning questions in the Church.
    Nach einer einführenden Klärung und Problematisierung des Begriffs der Säkularisierung geht der Autor auf die unterschiedlichen Gründe von Säkularisierungsprozessen ein und stellt dabei heraus, dass deren Triebkräfte durchaus auch mit christlichen Werten zu tun haben. Auf dieser Grundlage wird im dritten Teil die Haltung beschrieben und begründet, die die Kirche der Säkularisierung gegenüber einnehmen sollte, und zwar sowohl, um sich selbst immer wieder zur Botschaft Jesu zu bekehren, als auch, um Menschen auch heute evangelisieren zu können. Als einer der wichtigsten Punkte wird dabei der notwendige Respekt vor der Autonomie aller Menschen hervorgehoben, der mit der Anerkennung der Würde eines jeden Menschen auf engste verbunden ist. Im Sinne eines Ausblicks werden am Ende die Konsequenzen aufgezeigt, die sich daraus für die Klärung einiger bisher sehr umstrittener Fragen innerhalb der katholischen Kirche ergeben.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 85-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastorale und Katechetische Implikationen des geänderten Kerncurriculum der Katechese der katholischen Kirche in Polen im Bereich der Vorbereitung der Kinder auf die Erstbeichte und -kommunion
    Pastoral and catechetical implications of the revised “the core Curriculum of the catholic church’s catechesis in Poland” regarding Children’s preparation for first confession and holy communion
    Autorzy:
    Ceglarek, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944189.pdf
    Data publikacji:
    2014-02-28
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    katecheza
    pierwsza Komunia św
    pierwsza spowiedź
    Podstawa programowa katechezy
    reforma szkolna
    dzieci
    rodzice
    rodzina
    parafia
    szkoła
    catechesis
    First Holy Communion
    first confession
    the Core Curriculum of the Catechesis
    school reform
    children
    parents
    family
    parish
    school
    Opis:
    One of the essential catechetical and pastoral problems is the question of preparation for first confession and Holy Communion. Interest in this issue is an expression of concern by catechists and priests regarding the proper formation of children before receiving these sacraments. This theme has returned recently in connection with the implementation of the guidelines of the Core Curriculum of the Catechesis approved on 8 March 2010. The document gives a few indications in preparing children for the sacraments of Christian initiation: Penance and Reconciliation as well as Holy Eucharist. The instructions concern, among other things: the time of accession to these sacraments, forms of the pastoral-liturgical meetings for children and their parents in the period of preparation, their frequency and subject matter, and finally, the religious knowledge required of children at this stage of education. The approximation of these issues seems to be crucial as they may in fact affect the manner of work of individuals responsible for the education and religious formation of children preparing for their first confession and First Holy Communion.
    Jednym z istotnych problemów katechetycznych i duszpasterskich jest kwestia przygotowania do pierwszej spowiedzi i Komunii św. Interesowanie się tym zagadnieniem jest wyrazem troski katechetów i duszpasterzy o właściwą formację dzieci poprzedzającą przyjęcie tych sakramentów. Temat ten powrócił także w ostatnim czasie w związku z wdrażaniem założeń nowej Podstawy programowej katechezy zatwierdzonej 8 marca 2010 r. Dokument podaje kilka wskazań w zakresie przygotowania dzieci do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej: pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Dotyczą one między innymi: czasu przystąpienia do tych sakramentów, form spotkań pastoralno-liturgicznych dla dzieci i rodziców w okresie przygotowania, ich częstotliwości, tematyki czy wreszcie wiedzy religijnej wymaganej od dzieci na tym etapie edukacyjnym. Przybliżenie tych zagadnień wydaje się istotne, mogą bowiem rzutować na sposób pracy osób odpowiedzialnych za edukację i formację religijną dzieci w okresie ich przygotowania do pierwszej spowiedzi i Komunii św.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 1; 11-28
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hören – Bedenken – Antworten: Zur Dynamik des Antwortpsalms
    To Listen—to Ponder—to Respond: Towards a Responsorial Psalm Dynamic
    Słuchać – rozważać – odpowiadać: w kierunku dynamiki psalmu responsoryjnego
    Autorzy:
    Willa, Josef-Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131684.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    psalm responsoryjny
    soborowa reforma liturgii
    rola Biblii w liturgii
    czynny udział wiernych
    responsorial psalm
    the Council’s reform of the liturgy
    the role of the Bible in the liturgy
    the active participation of all the faithful
    Opis:
    Der Antwortpsalm – ein Kind der Liturgiereform des Zweiten Vatikanischen Konzils – vereinigt in sich mehrere zentrale Anliegen der Reform und wird dadurch zum Gradmesser für dessen Umsetzung. Er macht den „Tisch des Wortes Gottes“ reichhaltiger. Er zeigt, dass das Singen wesentlich zur Feier der Liturgie gehört. Er ermöglicht eine zugleich persönliche und gemeinschaftliche Teilnahme aller an der Liturgie. Er trägt zur Vielfalt liturgischer Dienste bei durch den Einsatz eines Psalmisten (oder Kantors). Er vereinigt in sich die drei Schritte des liturgischen Dialogs: hören – bedenken – antworten.
    Celem artykułu jest zdefiniowanie natury i znaczenia psalmu responsoryjnego, który jest nowym elementem odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii Mszy św. Podstawowym problemem badawczym jest pytanie na ile psalm responsoryjny w liturgicznej praktyce ukazuje realizację zasadniczych założeń soborowej reformy liturgii. Dlatego też, w kontekście psalmu, analizie zostały poddane następujące kryteria odnowy liturgicznej: podkreślenie roli Biblii w liturgii, docenienie śpiewu jako istotnej części świętych czynności, czynny udział wszystkich wiernych oraz różnorodność posług liturgicznych. Całość artykułu została osadzona na tle historii i teologii przemian tego elementu liturgii.
    The purpose of this article is to define the nature and meaning of the responsorial psalm, which is a new element in the liturgy of the Mass since the renewal of the Second Vatican Council. The basic research problem is to what extent the responsorial psalm shows, in liturgical practice, an implementation of the fundamental principles of the Council’s reform of the liturgy. Therefore the following criteria for liturgical renewal were analyzed in the context of the psalm: emphasis of the role of the Bible in the liturgy; appreciation of singing as an essential part of sacred activities; the active participation of all the faithful; and diversity of liturgical ministries. The entire article is set against the background of the history and theology of changes in this element of the liturgy.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 83-93
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Germanistik in Litauen – eine Germanistik im Umbruch. Eine Bestandsaufnahme unter besonderer Berücksichtigung der Auswirkungen der litauischen Studienreform 2009
    Autorzy:
    Johanning-Radžienėame, Antje
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032634.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    sytuacja germanistyki na Litwie
    reforma studiów z 2009 roku
    oferty studiowania germanistyki
    możliwe wyjścia
    German Studies in Lithuania
    2009 university reform
    German Studies programme offer
    possible solutions
    Germanistik in Litauen
    Studienreform von 2009
    germanistische Studienangebote
    mögliche Auswege
    Opis:
    Die nachfolgende Bestandsaufnahme setzt sich zum Ziel, einen Überblick über die derzeitige Situation der Germanistik in Litauen zu geben. Da diese vor allem von der 2009 durchgeführten Studienreform geprägt ist, wird zunächst ein kursorischer Überblick über diese und die sich derzeit abzeichnenden Auswirkungen auf die litauische Hochschullandschaft gegeben. Auf dieser Basis wird die desolate Lage der Germanistik in Litauen dargestellt wie auch Ursachen aufgezeigt, warum derzeit noch nicht einmal 300 Studierende litauenweit Germanistik studieren. Dabei wird das Hauptaugenmerk auf die germanistischen Studienangebote gerichtet, weniger auf aktuelle Forschungen. Abschließend werden mögliche Auswege aufgezeigt, die sich insgesamt weniger als Patentrezepte denn als Anregungen zur Reflexion verstehen.
    Niniejsza analiza ma na celu stworzenie zarysu obecnej sytuacji germanistyki na Litwie. Ponieważ ukształtowała ją przede wszystkim reforma studiów z 2009 roku, na początku zostanie przedstawiony pobieżny jej stan oraz wpływ na litewski obraz szkolnictwa wyższego. Na tej podstawie zostanie pokazana obecna sytuacja germanistyki na Litwie jak również przyczyny, dlaczego niespełna tylko trzystu studentów w całej Litwie studiuje germanistykę. Przy tym cała uwaga zostanie skupiona na ofertach studiowania germanistyki, a mniej na obecnych badaniach naukowych. Na zakończenie zostaną pokazane możliwe wyjścia, które należy ogólnie rozumieć bardziej jako impuls do refleksji niż jako sprawdzone rozwiązania.
    The following survey is aimed at providing an overview of the current situation of German studies in Lithuania. Since the situation is mainly characterized by the academic reform in 2009, a cursory overview of the reform and the currently emerging impacts on the Lithuanian academic landscape is provided first. On this basis, the desperate situation of German studies in Lithuania is described as well as it is revealed why currently not even 300 students are enrolled in German studies all over Lithuania. The main attention is focused on the degree programs in German studies rather than on the current research. Finally, possible solutions are presented, which are intended as suggestions for reflection and not as a miracle cure.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2012; 51-79
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Germanistik in Wrocław von ihren Anfängen bis zum Tod von Marian Szyrocki (1945-1992)
    Autorzy:
    Stroka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032781.pdf
    Data publikacji:
    2009-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    badania germanistyczne we Wrocławiu
    reforma uniwersytetu z 1952 roku
    zamknięcie germanistyki
    katedry germanistyki w Poznaniu i Wrocławiu
    współpraca między niemieckimi i polskimi instytutami germanistyki
    German studies in Wroclaw since 1945
    1952 reform of higher education
    German Studies departments under communism
    German Studies in Poznan and Wroclaw
    cooperation between German Studies centers in Poland and Germany
    germanistische Forschungen in Wrocław
    Hochschulreform von 1952
    Schließung von Germanistik
    Germanistik-Lehrstühle in Posen und Breslau
    Zusammenarbeit zwischen deutschen und polnischen Germanistik-Instituten
    Opis:
    Der Beitrag vermittelt einen Überblick über die Geschichte germanistischer Forschungen in Wrocław seit dem Jahre 1945. Die Germanistik hatte in der unmittelbaren Nachkriegszeit nicht nur schwierige materielle und personelle Probleme zu bewältigen, sie war auch mit einem wachsenden ideologischen Druck konfrontiert, der im Jahre 1952 in der sozialistischen Hochschulreform gipfelte, in deren Folge die gerade 1945 gegründeten Germanistik-Lehrstühle in Warszawa, Kraków, Łódź, Toruń und Lublin wieder geschlossen wurden. Die Tatsache, dass mit Poznań und Wrocław zwei germanistische Lehrstühle erhalten blieben, bedeutete keinesfalls Wohlwollen von Seiten des polnischen Staates, was auch darin zum Ausdruck kam, dass der erste Ordinarius der polnischen Germanistik in Wrocław erst im Jahre 1962 berufen wurde. Dargestellt werden mit Jan Piprek, Zdzisław Żygulski, Marian Szyrocki, Mieczysław Urbanowicz, Norbert Morciniec, Gerard Koziełek, Konrad Gajek, Norbert Honsza u. a. Forscherpersönlichkeiten, die die Institutsentwicklung maßgeblich mitgeprägt haben. Gezeigt werden die Anfänge der seit Ende der 50er Jahre möglichen institutionellen Zusammenarbeit zwischen deutschen und polnischen Germanisten sowie die Hauptforschungsinteressen der Germanistik in Wrocław, wie sie aus den Publikationen der letzten sechzig Jahre ablesbar sind.
    Artykuł przedstawia historię badań naukowych germanistyki wrocławskiej (od roku 1945). Bezpośrednio po II Wojnie Światowej germanistyka polska zmagała się nie tylko z problemami materialnymi i personalnymi, została poddana również rosnącemu naciskowi ideologicznemu, którego apogeum stanowiła socjalistyczna reforma szkolnictwa wyższego. Na skutek tej reformy zamknięte zostały nowoutworzone w roku 1945 katedry germanistyki w Warszawie, Krakowie, Toruniu i Lublinie. Fakt Zachowania katedry w Poznaniu i Wrocławiu nie oznaczał w żadnym wypadku przychylności ze strony państwa polskiego, co potwierdza powołanie pierwszego kierownika katedry we Wrocławiu dopiero w roku 1962. Jan Piprek, Zdzisław Żygulski, Marian Szyrocki, Mieczysław Urbanowicz, Norbert Morciniec, Gerard Koziełek, Konrad Gajek, Norbert Honsza i inni to badacze, którzy w sposób znaczący przyczynili się do rozwoju wrocławskiej germanistyki. Artykuł omawia również początki nawiązanej pod koniec lat 50-tych współpracy pomiędzy niemieckimi i polskimi germanistami oraz główne zainteresowania badawcze germanistyki wrocławskiej zauważalne w publikacjach ostatnich sześćdziesięciu lat.
    The article presents the history of scholarly studies of Wrocław German Language Faculty (since 1945). Right after World War II, the Polish German language studies struggled not only with material and staff problems; the faculty was confronted with a growing ideological pressure whose climax constituted the socialist reform of the institutions of higher learning. As a result of this reform, the newly created, in 1945, German Language Departments in Warsaw, Cracow, Toruń and Lublin were closed. The fact that the departments in Poznań and Wrocław were preserved, did not mean, in any sense, that the Polish state looked favourably to them, which is confirmed by the appointment of the first director of the department in Wrocław as late as in 1962. Jan Piprek, Zdzisław Żygulski, Marian Szyrocki, Mieczysław Urbanowicz, Norbert Morciniec, Gerard Koziełek, Konrad Gajek, Norbert Honsza and others are the scholars who in a significant way contributed to the development of Wrocław German Language Faculty. The article also discusses the beginnings of co-operation started in the late 1950s between German and Polish Germanists and also the main scholarly interests of Wrocław German Language Faculty discernible in the publications of the last sixty years.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2009; 87-101
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies