Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kościół" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Die Anfange des „Anathema” in der Urkirche
Początki „anathema” w Kościele pierwotnym
Autorzy:
Zawadzki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947661.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
anatema
Kościół pierwotny
anathema
original Church
Opis:
Prezentowana powyżej pierwsza część artykułu poświęconego problemowi wczesnochrześcijańskiej anatemy przedstawia wyniki dotychczasowych badań, przeprowadzonych przez naukowców nad rozwojem i pierwotnym znaczeniem tzw. klątwy kościelnej. Autor wychodzi od etymologicznego znaczenia greckiego słowa dva0epa i zwraca uwagę na problemy związane z jego ortograficzną pisownią i tłumaczeniem. Następnie ukazuje historię użycia tego terminu w kościele starożytnym, prezentowaną w naukowych publikacjach na ten temat. Przeważająca większość zajmujących się tym problemem badaczy wskazuje na mający miejsce w 306 r. Synod w Elwirze jako moment, w którym po raz pierwszy w kościelnym dokumencie pojawiło się określenie „anathema”. Historia tego terminu, obejmująca czas przed 306 r., doczekała się do tej pory w literaturze przedmiotu niestety jedynie kilku nieusystematyzowanych chronologicznie wzmianek. Autor artykułu postrzega ten fakt jako istotny problem i wyraża przekonanie, że zbadanie użycia anatemy przed 306 r. pozwoli na lepsze zrozumienie jej znaczenia i funkcji w kościele starożytnym. Bez znajomości bowiem teologicznych początków i okoliczności tworzenia się tejże sankcji pozostaje niejasna również jej późniejsza historia. Problematyczne w tym kontekście są także napotykane w literaturze naukowej daleko idące nieścisłości, wyrażające się w nieprecyzyjnym definiowaniu znaczenia starożytnej kościelnej anatemy, utożsamianej niekiedy z ekskomuniką nakładaną zatwardziałym grzesznikom, a niekiedy z karą wykluczenia skierowaną przeciwko heretykom. Terminologiczna niespójność pojawiająca się u badaczy przy interpretowaniu słowa „anathema” przyczynia się tutaj do jeszcze większej niejasności. W obliczu tych problemów artykuł ma na celu w swoich kolejnych częściach ukazać na podstawie analizy tekstu Nowego Testamentu i pism Ojców Apostolskich rozwój i pierwotne znaczenie anatemy oraz jej konkretne zastosowanie przez starożytną wspólnotę chrześcijańską.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 2; 1323-1334
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der gemeinsame reformatorische Grund des Glaubens
The Reformers Common Ground in Faith
Wspólny fundament wiary
Autorzy:
Theißen, Henning
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425524.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Faith
Eudemonism
Reformation theory
United Churches
autonomous Lutheran churches
wiara
eudajmonizm
Reformacja
Kościół unijny
Kościół staroluterski
Opis:
The reflections in this paper were originally delivered to the joint study group of the Union of Evangelical Churches (UEK) and the Autonomous Evangelical-Lutheran Church (SELK) at Oberursel (Germany) on September 26th, 2013. The topic was dealt with by representatives from either church, with the present paper being complemented by a presentation by Werner Klän. The present paper discusses six theses: Thesis #1: To claim God's trinitarian work as a common ground in faith which the Reformers share presupposes that the unity of this ground does not exclude a variety of ecclesial entities claiming the heritage of the Reformation. Thesis #2: The concept of confession embraces two different aspects. Ex-ternally oriented, the confession of a given community appears as doctrine of-fering arguments. Internally oriented, the confession of a given community is a cultural factor which thoroughly determines the life of the community. Thesis #3: There is a twofold meaning in speaking of a „ground in faith“ depending on whether one refers to the doctrinal or to the cultural aspect of confession. The doctrinal aspect requires dogmatic investigation, while the cultural aspect is best understood in ethical perspective. Thesis #4: Considering faith in ethical perspective presupposes a eudaemonistic concept of ethics in the sense of a hierarchy of goods required for realizing good life. This hierarchy of goods contains both the individual rea-sons why people are convinced by faith and the ethos which a given community of followers of faith shares. Thesis #5: In ethical perspective faith is grounded in a particular way of dealing with goods which can be defined as the highest good consisting in freedom even in the case of (subordinate) goods being denied or taken away from the followers of faith. Thesis #6: The common ethical ground in faith is confidence (fiducia) in which the followers of faith put their personal life and ethos at stake to gain it again through confidence.
Artykuł omawia zagadnienie wiary w kontekście dialogu prowadzonego w Niemczech pomiędzy Unią Kościołów Ewangelickich (UEK) a Samodzielnym Kościołem Luterańskim (SELK). Pierwotnie był przygotowany jako materiał wyjściowy do dyskusji grupy roboczej. Autor prezentuje 6 tez dotyczących rozumienia wiary w optyce ewangelickiej i konsekwentnie przedstawia argumenty na rzecz tych sformułowań. Teza 1: Wspólna wiara trynitarna nie wyklucza wielości form eklezjalnych w rodzinie Kościołów poreformacyjnych. Teza 2: Wyznanie w ewangelicyzmie pojmowane jest w sensie zewnętrznym i wewnętrznym: pierwsze dotyczy społeczności skupionej wokół doktryny, drugie – jako czynnik społeczny. Teza 3: Pojmowanie fundamentu wiary posiada również podwójny aspekt w zależności od tego, czy mowa jest o doktrynalnym czy o kulturowym wymiarze wyznania. Teza 4: Odniesienie wiary do etyki presuponuje koncepcję eudajmonistyczną rozumianą jako hierarchię dóbr niezbędnych do dobrego życia. Teza 5: W perspektywie etycznej wiara zakotwiczona jest w realizacji wolności. Teza 6 artykułu głosi, że wspólnym fundamentem etycznym w wierze jest zaufanie (fiducia), które polega na podążaniu w osobistym życiu i etosie drogą zaufania.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2013, 7; 308-322
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Was kommt nach der Pfarrgemeinde: Anstöße zur Veränderung der kirchlichen Sozialfelder
Parish Communities – what now? Impulses for the Change of Church Social Fields
Autorzy:
Hartmann, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018644.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Church
parish
reform
Kościół
parafia
reforma
Opis:
Przez bardzo długi czas parafi a stanowiła podstawową wspólnotę Kościoła. Dotyczyło to zarówno organizacji życia Kościoła, spraw administracyjnych, jak również jego duszpasterstwa. Z reguły były to parafi e terytorialne, które miały własnego proboszcza. Przemiany kulturowo-społeczne oraz religijne ostatnich dziesiątek lat spowodowały wiele zmian także w odniesieniu do parafii. Szczególne znaczenie mają w tym kontekście takie zjawiska, jak: zmniejszenie się liczby wiernych biorących udział w życiu parafi i oraz zmniejszenie się liczby duchownych. Powierzanie jednemu proboszczowi kierowania kilkoma parafi ami czy łączenie kilku parafi i w większe jednostki to najczęściej stosowane dziś rozwiązanie. Niniejszy artykuł jest próbą poszukiwania innych możliwości organizowania życia kościelnego we współczesnym świecie.
For a very long time the parish constituted the basic community of the Church in terms of the organization of Church life, administration matters and pastoral care. As a rule parishes were territorial with their own parish priests. However, socio-cultural and religious transformations of the last decades have also caused many changes related to the parish. In this context such phenomena as the lessening number of faithful who participate in the life of the parish and the falling number of clergy, gain special signifi cance. The solutions most commonly practiced today include entrusting to one parish priest the leadership of a few parishes or the combining of a few parishes into larger units. The article is an attempt to seek other possibilities of organizing Church life in themodern world.
Przez bardzo długi czas parafi a stanowiła podstawową wspólnotę Kościoła. Dotyczyło tozarówno organizacji życia Kościoła, spraw administracyjnych, jak również jego duszpasterstwa. Z reguły były to parafi e terytorialne, które miały własnego proboszcza. Przemiany kulturowo-społeczne oraz religijne ostatnich dziesiątek lat spowodowały wiele zmian także w odniesieniu do parafi i. Szczególne znaczenie mają w tym kontekście takie zjawiska, jak: zmniejszenie się liczby wiernych biorących udział w życiu parafi i oraz zmniejszenie się liczby duchownych. Powierzanie jednemu proboszczowi kierowania kilkoma parafi ami czy łączenie kilku parafi i w większe jednostki to najczęściej stosowane dziś rozwiązanie. Niniejszy artykuł jest próbą poszukiwania innych możliwości organizowania życia kościelnego we współczesnym świecie.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 73-82
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Herz der Kirche: Joseph Ratzingers Verständnis des Wesens der Liturgie
Heart of the Church. Joseph Ratzingers Understudding Nature of the Liturgy
Serce Kościoła: Josepha Ratzingera rozumienie istoty liturgii
Autorzy:
Vonderlin, Fabian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037801.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. Ratzinger
Liturgia
Kościół
Ofiara
Liturgy
Church
Sacrifice
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie liturgii, zwłaszcza Eucharystii rozumianej jako jej serce, w ujęciu teologii Josepha Ratzingera. Odnosząc się do nauczania ostatniego Soboru, Autor wskazuje na centralne miejsce Eucharystii w życiu całego Kościoła, który się ofiaruje jako część Mistycznego Ciała Chrystusa Ojcu przez Chrystusa w Duchu. W ten sposób dzieło wiernych, owoc ich życia, zostaje uświęcone. Autor ujmuje istotę liturgii trynitarnie, gdzie historia ludzkości zostaje wprowadzona w relacje między Ojcem i Synem w Duchu Świętym. Eucharystia uobecnia historyczne wydarzenia z życia Jezusa Chrystusa, które znajdują swój punkt centralny w celebracji Ostatniej Wieczerzy, która posiada walor nie tylko historyczny i wyjątkowy, ale wyraża przede wszystkim wieczne oddanie Syna Ojcu w Duchu Świętym, jest tajemnicą wiecznej miłości Boga i wszystkich ochrzczonych. Autor ukazuje wymiar egzystencjalny Eucharystii, polegający na tym, iż życie chrześcijańskie jest głęboko eucharystyczne, jako prawdziwa pasja polegająca na związku miłości. Das Herz der Kirche: Joseph Ratzingers Verständnis des Wesens der Liturgie Ausgehend von Joseph Ratzingers Aufsatz „Der Geist der Liturgie” fasst der Verfasser das Wesen der Eucharistie als das Herz der Kirche zusammen. In Bezug auf die Liturgiekonstitution „Sacrosanctum Concilium” des Zweiten Vatikanischen Konzils verweist er auf die Zentralität der Feier der Liturgie im gesamten Leben der Kirche. In der Eucharistie wird das gesamte Leben aller Getauften als Teil des mystischen Leibes Christi durch Christus im Heiligen Geist dem Vater dargebracht, letztlich kann nur so das Wirken des Gläubigen, sein Bemühen um die Heiligung des Lebens Frucht bringen. Das Wesen der Eucharistie ist ein trinitarisches, dessen sakramentale Wirklichkeit von zutiefst soteriologischem Gehalt ist. Wie die Schöpfung durch Christus gewirkt wurde, so kehrt sie schließlich zu ihm zurück. Da sich Christus in der Eucharistie dem Vater darbringt, wird so der gesamte Kosmos, die gesamte Geschichte der Menschheit in die Beziehung zum Vater im heiligen Geist hineingenommen. In der Eucharistie wird die Verbundenheit der gesamten Schöpfung mit ihrem Schöpfer gegenwärtig. Die heilsgeschichtlichen Ereignisse des Todes und der Auferstehung Jesu Christi finden ihren Brennpunkt in der Feier des letzten Abendmahles, die aber gerade nicht nur ein rein historisches Ereignis ist, das sich in der Einmaligkeit dessen, was Geschichtlichkeit im Allgemeinen bedeutet, erschöpft. Sie ist vielmehr im innertrinitarischen ewigen Ja des Sohnes, das dieser in wechselseitiger Hingabe an den Vater im Heiligen Geist spricht, ein ewiges und daher gleich-zeitiges Ja, das das gesamte Heilshandeln Gottes in Jesus Christus zu einem über-zeitlichen macht. Inkarnation, Leben, Leiden, Sterben und Auferstehen Jesu Christi sind ein einmaliges, aber auch ewiges Geschehen, dessen Ver-Gegenwärtigung im eucharistischen Opfer in das ewige Liebesgeheimnis Gottes hineinragt, und alle Getauften im heiligen Geist in diese ewige Hingabe Christi an den Vater hineinnimmt. Das eucharistische Opfer ist somit über- bzw. gleich-zeitig, indem das „Heute” die ganze Zeit der Kirche umfasst. Der Verfasser zeigt überzeugend, dass die Eucharistie der Ermöglichungsgrund allen Lebens ist. Christliches Leben ist so zutiefst eucharistisches Leben - und zwar nicht als aktiver Akt, sondern als wahre Passion, als Sich-hineinziehen-lassen in dieses Liebesgeheimnis, das zutiefst Beziehung und so im besten Sinne Ewigkeit ist. Die bloße Faktizität des menschlichen Daseins ist verdankt und in diesem Sinne bereits eucharistisch. Eucharistische Anthropologie kann sicher nicht nur soziologisch, sondern muss immer auch in ihrer sakramentalen Dimension vorgenommen werden.
In this essay, the Catholic liturgy will be discussed, focussing especially on the eucharistic liturgy as it might be understood in the context of Joseph Ratzinger's approach. The sacramental reality constituting the substantial aspect of the Eucharist is a central part of Christian faith. Considering this, precisely this sacramental reality can only be comprehended as the celebration of the Eucharist, and the related effects are only conceivable in the Eucharist by the actual sacrifice of the cross of Christ. In the Eucharist, the entire life of every single person who is baptized as a part of the mystical body of Christ is brought to the Father by Christ himself within the Holy Spirit. Finally, we obtain the precondition for a fruitful work of a believer and the connected effects of his efforts to sanctify the mystical body of Christ, as every prayer is transferred only by the Father in the Eucharist in the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 2; 167-190
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preußen und die pommersche Kirche – nicht nur historische Reminiszenzen
Prussia and the Evangelical Church in Pomerania – Reminiscences … not Necessarily Historical
Prusy i Kościół ewangelicki na Pomorzu – reminis¬cencje nie tylko historyczne
Autorzy:
Ehricht, Christoph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425375.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Prussia
Pomerania
Protestant Church in Prussia
Church of the Prussian Union
Prusy
Pomorze
Kościół ewangelicki w Prusach
Ewangelicki Kościół unijny
Opis:
The article describes a vast area of relations between the Prussian state and the Evangelist Church focusing on the theme from various perspectives: theological, historical as well as political. Problems are placed within the context of establishing a new ecclesiastic body, i.e. the Evangelical Church in Northern Germany. The author has presented insights into the church fusion also from his own professional development. He commenced his carrier as a lecturer in the Church history at the University of Greifswald, continued as a Pastor in the East Germany Evangelical Church of Pomerania and then held a position of the Senior Counsellor in the administration structures of the Consitorium Office in the Evangelical Church, Kiel. Particular object of his reflections is the influence of the Prussian tradition of tolerance and a quasi-episcopal function of a ruler of the Prussian state, i.e. the King over the church structure. Traces of this influence are still vital in the present pastoral and church service ministry.
Artykuł omawia szerokie pole relacji pomiędzy pruskim państwem a kościołem ewangelickim, ukazując zagadnienie z różnych perspektyw: teologicznej, historycznej i politycznej. Problem zostaje ukazany w kontekście powołanie do życia nowego organizmu eklezjalnego – Kościoła ewangelickiego północnych Niemiec. Autor ukazuje proces fuzji kościelnej również z perspektywy własnego rozwoju zawodowego: od wykładowcy historii Kościoła w uniwersytecie w Greifswaldzie poprzez sprawowanie urzędu pastorskiego w enerdowskim Kościele Ewangelickim Pomorza, aż po sprawowanie funkcji nadradcy kościelnego w strukturze administracyjnej w biurze Konsystorza w Kilonii. Szczególnym przedmiotem refleksji jest wpływ tradycji pruskiej tolerancji, jak też quasi-episkopalnej funkcji władcy państwa pruskiego – króla nad strukturą kościelną. Ślady owego oddziaływania żywe są we współczesnej służbie pastoralnej i nabożeństwowej.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2014, 8; 178-193
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(K)ein weltlich Ding zur Spiritualität der Ehe in einer Zeit der Orientierungslosigkeit
Autorzy:
Roth, Cornelius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1292137.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
spiritualities of the marriage
Church
Bible
duchowość małżeństwa
Kościół
Biblia
Opis:
W obecnym czasie toczą się gorące dyskusje na temat małżeństwa w społeczeństwie, polityce i Kościele. Wśród wielu opinii i propozycji innych form życia wspólnego współczesny człowiek czuje się często zagubiony i nie wie, którego głosu powinien słuchać. Z pomocą przychodzi mu Pismo Święte. Już w Starym Testamencie małżeństwo, tzn. związek mężczyzny i niewiasty, jawi się jako dar Stwórcy i ma wartość sakralną, a w Nowym Testamencie jest znakiem miłości Chrystusa do Kościoła. Tajemnicę tę wyjaśnia wielowiekowa refleksja teologiczna Kościoła.
In the today heated discussions are taking place about the marriage at the society, the politics and the Church. amongst many opinions and the proposal of other forms of life shared the contemporary man often feels lost and doesn’t know, which voice he should listen to. With the help for him the Bible is coming. In the old testament the marriage i.e. the connection of the man and the woman already appear to the Creator as the gift and has a sacred value, and in the new testament is a sign of the love of the Christ to the Church. centuries-old theological reflection of the Church is clarifying this mystery.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2014, 18, 1(34); 201-215
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastorale Bekehrung als Herausforderung und Chance für die Ökumene im 21. Jahrhundert
Pastoral Conversion as a Challenge and Opportunity for Ecumenism in the Twenty-First Century
Pastoralne nawrócenie jako wyzwanie i szansa dla ekumenizmu w XXI wieku
Autorzy:
Koch, Kurt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595143.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Church
Ecumenism
Reformation
Pastoral Conversion
Kościół
ekumenizm
Reformacja
pastoralne nawrócenie
Opis:
The divisions among Christians are „a scandal to the world” and detrimental to the preaching of the Gospel, because of the impression „as if Christ himself were divided”. Hence the lack of unity is the biggest obstacle to mission in the world. In this perspective, the pastoral conversion is presented as an opportunity for ecumenism. It is all about repentance toward re-seek unity and toward the common goal of ecumenism, that is visible unity of the Church as the Body of Christ. Another aspect of the conversion relates to the great tradition of Christianity. An important issue here is the question of the attitude of the Reformation to the whole tradition of the Church. Surely a monopoly on reform of the Church can not be attributed only to the Reformation. Great reformers of the Church were also St. Dominic and St. Francis. Because in the original way the conversion is accomplished in baptism, Christian ecumenism should be at its core, a „baptismal ecumenism”. Finally, the ecumenical movement can rely on joining the prayer of Jesus „that they may all be one” (Jn 17,21).
Podziały między chrześcijanami są „zgorszeniem dla świata” oraz przynoszą szkodę przepowiadaniu Ewangelii, gdyż sprawiają wrażenie, „jak gdyby sam Chrystus był podzielony”. Stąd brak jedności stanowi największą przeszkodę dla misji światowych. W takiej perspektywie pastoralne nawrócenie przedstawia się jako szansa dla ekumenizmu. Chodzi przede wszystkim o nawrócenie w kierunku ponownego poszukiwania jedności oraz ku wspólnemu celowi ekumenizmu, jakim jest widzialna jedność Kościoła jako Ciała Chrystusa. Kolejny aspekt nawrócenia dotyczy wielkiej tradycji chrześcijaństwa. Ważnym zagadnieniem jest tutaj kwestia stosunku Reformacji do całej tradycji Kościoła. Z pewnością Reformacji nie można przypisywać monopolu na reformę Kościoła. Wielkimi odnowicielami Kościoła byli także św. Dominik i św. Franciszek. Ponieważ nawrócenie w pierwotny sposób dokonuje się we chrzcie, ekumenizm chrześcijański winien być w swoim rdzeniu „ekumenizmem chrzcielnym”. Ostatecznie ruch ekumeniczny może polegać jedynie na włączeniu się w modlitwę Jezusa, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21).
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 5-26
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gott und COVID-19 – Kirche ohne Antwort?
God and COVID-19 – a Church without an answer?
Bóg i COVID-19 – Kościół bez odpowiedzi?
Autorzy:
Zimmermann, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075102.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Pandemie
Corona
Kirche
Zorn
Soteriologie
Heil
pandemia
koronawirus
Kościół
gniew
soteriologia
zbawienie
Opis:
Każdy praktykujący chrześcijanin, biorący pod rozwagę zjawisko pandemii COVID-19 i śledzący źródła internetowe mówiące o tym problemie, bez trudu jest w stanie zauważyć rodzące się inicjatywy, mające pomóc chrześcijanom odnaleźć głęboki duchowy sens tej pandemii czy też zorganizować wspólną modlitwę w intencji zażegnania kryzysu. Duchowa interpretacja pandemii i zachęta do modlitwy są jednak niezbyt często spotykane w wypowiedziach Kościoła. Niektórzy duchowni wspominają co prawda o gniewie i sądzie Bożym, ale hierarchowie kościelni milczą w tej sprawie lub ograniczają swe wypowiedzi do apeli o darowiznę lub empatię. Otwarcie ujawnia się wrażliwość naszego społeczeństwa, co stawia pod znakiem zapytania zarówno indywidualną osobę, jak i całe życie społeczne czy wiarę. Tradycja biblijna i kościelna mają jednak odpowiedź na kryzys. Jeżeli Kościół nie chce zostawić wiernych samym sobie, powinien zadbać o to, by jego wypowiedzi były bardziej zróżnicowane biblijnie, duchowo i teologicznie.
Any practising Christian considering the COVID-19 pandemic and following online sources can easily notice numerous initiatives attempting to find the pandemic’s deep spiritual meaning or to organise common prayer to resolve the crisis. However, spiritual interpretations of the pandemic and encouragement to pray are rare in the Church’s statements. Some clergymen mention God’s anger and judgment, but the church hierarchs remain silent or limit their statements to appeals for donation or empathy. Our society’s sensitivity is openly revealed, which calls into question both the individual and the collective social life of faith. However, biblical and Church traditions have the answer to the crisis. If the Church does not want to leave the faithful to themselves, it should make its statements more biblically, spiritually, and theologically diverse.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2020, 30; 99-107
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Hilfe für kranke und alte Menschen in der postmodernen Gesellschaft nach Papst Franziskus
Help for elderly and ill people in the postmodern society in the teaching of pope Francis
Autorzy:
Celary, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607258.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
disease
senility
post-modernity
consumerism
teaching
church
choroba
starość
postmodernizm
konsumpcjonizm
nauczanie
Kościół
Opis:
The situation of the elderly and ill in the contemporary postmodern society constitutes a serious challenge for contemporary societies as well as for pastoral work of the Church. Reflections of Pope Francis describing the fate of the elderly and ill in the contemporary reality are to be found in the above article. The issue has been discussed in the following subsections: “Competences of the postmodern society towards the elderly and ill” (chapter I); “The significance of the Christian community for the life of the elderly and ill” (chapter II); “The objectives of the pastoral conversation” (chapter III).
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 159-171
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Rahnersche Postulat der Entklerikalisierung der Kirche und seine Theologie der Laien
Rahners Postulate of Cleaning of the Church of Clericalism and his Theology of Seculars
Ranerowski postulat odklerykalizowania Kościoła i jego teologia laikatu
Autorzy:
Biel, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040545.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karl Rahner
Kościół
świeccy
odklerykalizowanie Kościoła
teologia świeckich
Church
seculars
cleaning of clericalism
theology of seculars
Opis:
Karl Rahner jako teolog soborowy przyczynił się do nowego spojrzenia na świeckich i ich rolę w życiu posoborowego Kościoła. Opowiadał się on nie tylko za dowartościowaniem ich miejsca w Kościele, ale postulował też konieczną zmianę struktur Kościoła i jego odklerykalizowanie. W duchu teologicznej roztropności i odpowiedzialności za Kościół dostrzegał on jednak granice tego procesu. Kierowanie wspólnotą parafialną było w jego przekonaniu zastrzeżone wyłącznie dla tego, kto ma prawo przewodniczyć Eucharystii. Dla Rahnera nie ulegało jednak wątpliwości, że udana przyszłość Kościoła zależy od tego, czy wybije w nim godzina świeckich.
Karl Rahner as theologian of Council has contributed to a new look on seculars and their role in the after – council life of the Church. He expressed a conviction not only of a high value place they have in the Church but has postulated a necessity of changes in Church's structures and of cleaning this structures of clericalism. In the spirit of theological prudence and responsibility he has perceived limits of this process. Direction of parish's community according to his conviction is reserved exclusively to one who have a right to preside an Eucharist. For Rahner the success of future of the Church undoubtedly depend on the fact whether will strict in it the hour of seculars.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 21-32
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neuinterpretation der Bußpraxis des frühen Christentums in Bezug auf die gegenwärtige Beichtpraxis
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi
New Interpretation of the Practice of Repentance in Early Christianity in Reference to the Contemporary Practice of Confession
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179200.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pierwotny Kościół
pierwotne chrześcijaństwo
pokuta
poenitentia secunda
ekskomunika
rekoncyliacja
spowiedź
original Church
original Christianity
repentance
excommunication
reconciliation
confession
Opis:
Nowa interpretacja praktyki pokuty we wczesnym chrześcijaństwie w odniesieniu do współczesnej praktyki spowiedzi Na początku XX wieku powrócono do źródeł chrześcijaństwa. Zaowocowało to m.in. nowymi badaniami nad praktyką pokuty w  pierwotnym Kościele, dla którego teologia chrztu świętego odgrywała istotną rolę. Pokuta pierwotnego chrześcijaństwa jest często utożsamiana z pierwszym etapem kształtowania się dzisiejszej powtarzalnej spowiedzi sakramentalnej. Pierwsi wierzący stawiali sobie pytanie o możliwość pokuty i przebaczenia grzechów popełnionych po chrzcie świętym. Wprowadzone przez Tertuliana pojęcie drugiej pokuty (poenitentia secunda) w sposób szczególny ukazało, że pierwsi chrześcijanie mieli możliwość ponownego skorzystania z przebaczenia i przyjęcia do wspólnoty Kościoła. Tym samym nowa interpretacja pokuty pokazała dobitnie, że pierwotny Kościół był otwarty na ponowne przyjęcie pokutujących grzeszników. Ta możliwość ponownego przebaczenia sprawiała, że pokuta stała się procesem rozciagniętym na całą chrześcijańską egzystencję. Interpertacja życia z  perspektywy chrztu świętego prowadziła do wzbudzenia stałej postawy pokutnej obejmującej całe życia chrześcijanina. Ci wierzący, którzy po chrzcie świętym popełnili grzech, mogli ponownie skorzystać z przebaczenia oraz przyjęcia do wspólnoty wierzących. Ponowne przyjęcie składało się z  trzech etapów: ekskomuniki, wyznania grzechów oraz rekoncyliacji (pojednania). Na każdym z tych etapów wspólnota Kościoła odgrywałą istotną rolę. W trakcie rekoncyliacji sam biskup brał czynny udział. Ekskomunika i rekoncyliacja ukazują, że pokuta pierwotnego Kościoła była szczególnym wydarzeniem, obejmującym całe życie człowieka wierzącego. Ta wyjątkowa, pierwotnie jednorazowa praktyka pojednania wydaje się mieć inny charakter niż obecna spowiedź. Współcześnie w tym powtarzalnym „wydarzeniu pojednania” bardziej dostrzegalna jest realizacja troski o życie duchowe niż jednorazowe wydarzenie w całym życiu chrześcijanina. pierwotny Kościół, pierwotne chrześcijaństwo, pokuta, poenitentia secunda, ekskomunika, rekoncyliacja, spowiedź
At the beginning of the 20th century, a return to the sources of Christianity took place. Its fruition was, among others, the new research on the practice of repentance in the original Church, for which the theology of holy baptism played an essential role. The original Christianity repentance is frequently identified with the first stage of the formation of today’s repeatable sacramental confession. The initial believers posed a question regarding the possibility of repentance and forgiveness of sins committed after holy baptism. The concept of the second penance (poenitentia secunda), introduced by Tertullian, particularly demonstrated the fact that the first Christians could, anew, take advantage of forgiveness and admission to the Church community. Simultaneously, the new interpretation of repentance poignantly manifested the openness of the original Church to the readmission of the repentant sinner. The possibility of renewed forgiveness made repentance a process extended to the whole Christian existence. The interpretation of life from the perspective of holy baptism led to the continued penitential attitude embracing the entire life of a Christian. The believers who sinned after holy baptism could, again, take advance of forgiveness and admission to the community of believers. The readmission consisted of three stages: excommunication, confession of sins, and reconciliation. At every single stage, the Church community played an essential role. The very bishop participated in reconciliation. Excommunication and reconciliation reveal the fact that repentance in original Church was a particular event embracing the entire life of a believer. This exceptional, initially once-in-a-lifetime, reconciliation practice seems to have had a different nature than that of the present confession. Contemporarily, in this repeatable “event of reconciliation,” the realization of spiritual life care is more observable than a one-time event in a life of a Christian.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2022, 32; 75-86
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reaktionen der Kirchen auf Populismus. Ein Blick aus der Perspektive der Kirche in Polen
Church Reaction to Populism. Look From the Perspective of the Church in Poland
Reakcja Kościoła na populizm. Spojrzenie z perspektywy Kościoła w Polsce
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037734.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
populizm
patriotyzm
Kościół w Polsce
list o patriotyzmie
kryzys migracyjny
Populism
Patriotism
Church in Poland
Letter on Patriotism
Migration Crisis
Opis:
Przedmiotem artykułu jest odpowiedź Kościoła w Polsce na zjawisko populizmu, a w szczególności na populistyczny styl w polityce. Za jego punkty charakterystyczne przyjęto traktowanie oponentów politycznych w kategoriach wrogów oraz niechęć do obcych (migrantów i uciekinierów). W realizacji celów badawczych poddano analizie list biskupów polskich o patriotyzmie Chrześcijański kształt patriotyzmu oraz reakcję Kościoła w Polsce na współczesny kryzys migracyjny w Europie. W pierwszej części artykułu ukazano zjawisko populizmu, traktując go jako formę politycznego dyskursu bliską demagogii. Niniejsze opracowanie należy traktować jako wprowadzenie do bardzo złożonej problematyki, która domaga się dalszej systematycznej refleksji. Reaktionen der Kirchen auf Populismus. Ein Blick aus der Perspektive der Kirche in Polen Das Thema des Artikels betrifft die Reaktionen der Kirche in Polen auf das Phänomen des Populismus und insbesondere auf den populistischen Politikstil, der durch zwei Merkmale charakterisiert wurde: Klassifizierung und des politischen Gegners als „Feind” oder gar „Verräter” und Ablehnung von Fremden (Migranten und Flüchtlinge). Bei der Umsetzung der Ziele der Forschung wurde den Brief der polnischen Bischofskonferenz mit dem Titel „Die christliche Gestalt des Patriotismus” und die Antwort der Kirche in Polen auf die aktuelle Migrationskrise in Europa analysiert. Der erste Teil des Artikels zeigt das Phänomen des Populismus und behandelt es als eine Form des politischen Diskurses ähnlich Demagogie. Dieser Beitrag ist als Einführung in eine sehr komplexe Problematik zu betrachten, die weiterer systematischer Reflexion bedarf.
This article discusses the response of the Church in Poland to the phenomenon of populism, especially to the populist style of politics. The classification of the political opponents as the enemies treated as such and the aversion to strangers (migrants and refugees) are two characteristics of this style. The author analyses the letter of Polish bishops on the patriotism „The Christian form of patriotism” and the reaction of the Church in Poland to the contemporary migration crisis in Europe. The first part of the article shows the phenomenon of populism as a form of political discourse close to the demagogy. This article should be considered as an introduction to the very complex matter which requires further systematic consideration.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 3; 63-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Beitrag des Menschenbilds von Johannes Paul II. zu einer Werteerziehung, die auf das Leben in der Familie, der Gesellschaft und der Kirche vorbereitet
Jana Pawła II rozumienie człowieka jako wkład do wychowania do wartości na rzecz formacji do życia w rodzinie, narodzie i Kościele
Autorzy:
Stala, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193122.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John Paul II
Man
upbringing towards values
family
nation
Church
Jan Paweł II
człowiek
wychowanie do wartości
rodzina
naród
Kościół
Opis:
John Paul II devoted a lot of attention to Man as a person in his teaching. He indicated that it is the false anthropology which is a problem of the contemporary civilization. John Paul II reminded us that Man needs to prepare for life in the family, nation and Church, which places high requirements for families, teachers, educators and priests. At the same time, Man remains a social being, does not exist only for him/herself but rather establishes groups, communities, societies. From this perspective, the proper development of Man demands cooperation of different entities and educational environments.
Jan Paweł II w swoim nauczaniu poświęcił wiele miejsca człowiekowi jako osobie. Wskazywał, iż właśnie błędna antropologia jest jednym z problemów współczesnej cywilizacji. Jan Paweł II przypominał, iż człowiek potrzebuje przygotowania do życia w rodzinie, narodzie i Kościele, co stawia wysokie wymagania rodzicom, nauczycielom, wychowawcom, duszpasterzom. Jednocześnie człowiek pozostaje osobą społeczną, nie istnieje tylko dla siebie, ale tworzy grupy, wspólnoty, społeczności. Z tej perspektywy prawidłowy rozwój człowieka domaga się współpracy różnych podmiotów i środowisk wychowawczych.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48; 163-175
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelisieren durch die gelebte Communio
Ewangelizować poprzez żywą communio
Autorzy:
Hajduk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460457.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:
Communio
Kościół
Ewangelizacja
Gościnność
Relacje międzyosobowe
wspólnota
Communion
Church
Evangelization
Hospitality
interpersonal relationships
community
Kirche
Evangelisierung
Gastfreundschaft interpersonale Beziehungen
Gemeinschaft
Opis:
Communio jest pojęciem, którego używa Nowy Testament, by opisać życie Kościoła. Zgodnie z ideałem communio kształtowane są również egzystencja i działalność pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Od Soboru Watykańskiego II communio staje się wiodącą myślą eklezjologiczną, która pozwala określić naturę Kościoła, nadać kształt jego strukturom oraz wyznaczyć kierunek jego urzeczywistniania się w świecie. Ideał komunii jest bardzo bliski koncepcji (nowej) ewangelizacji, którą „należy uważać za łaskę i właściwe powołanie Kościoła” (por. EN 14). Działalność ewangelizacyjna nie może być sprowadzona do przekazu doktryny, ale musi przyjąć postać ortopraktyki, czyli życia i działania wypełnionego czynami dokonanymi w duchu Ewangelii. Taką możliwość stwarza communio, która swoją siłę ewangelizacyjną ujawnia w działalności małych wspólnot kościelnych, w gościnności chrześcijańskiej oraz w relacjach międzyosobowych, pozwalających na przekaz doświadczenia wiary. Wspólnoty kościelne ożywiane ideałem communio, praktykujące chrześcijańską gościnność i pielęgnujące otwarte, braterskie relacje stają się uprzywilejowanymi miejscami socjalizacji religijnej, czyli przekazywania z pokolenia na pokolenie wiary w Chrystusa wraz z wynikającymi z niej wartościami, normami i postawami.
Źródło:
Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 117-133
1731-710X
Pojawia się w:
Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Aufhebung der Priesterseminare in der Slowakei im Jahre 1950
Liquidation of priestly seminaries in Slovakia in 1950
Autorzy:
Hišem, Cyril
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147322.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Slowakei
Kommunismus
Priesterseminare
Beziehungen zwischen Staat und Kirche
Jahr 1950
Kościół katolicki
Slovakia
Communism
Catholic Church
priestly seminaries
Church-State relations
1950
Opis:
Die Zerstörung der Freiheit war ein grundlegendes Problem der totalitären Macht nach dem 2. Weltkrieg. Für die Verwirklichung der eigenen Pläne des Staates war die Kirche eine Behinderung. Nach und nach kam es zur progressiven Liquidation der kirchlichen Strukturen. Jegliches römisch-katholische-theologische Studium in der Slowakei wurde, durch die Regierungsanordnung Nr. 112/1950 GS über die Theologiefakultäten vom 14. Juli 1950, an der Römisch-Katholischen Theologischen Fakultät der Hl. Kyrill und Method in Bratislava (Pressburg) konzentriert. Die Theologische Fakultät wurde allerdings durch den Staat kontrolliert. Alle anderen Priesterseminare wurden aufgehoben (die Klosterseminare bestanden derzeit nicht mehr) – die römisch-katholischen Seminare in Nitra (Neutra), Banská Bystrica (Neusohl), Spišská Kapitula (Zipser Kapitel) und in Košice (Kaschau), auch das griechischkatholische Seminar in Prešov (Preschau). Die Oberen und die Professoren waren in der Internierung. Nur ein Teil der Theologen konnte das Studium beenden. Die konfiszierten Seminarvermögen wurden zerlegt, vernichtet und für den neuen Staatszweck bestimmt.
The liquidation of freedom was the main program of totalitarian power. The Church prevented her from realizing her plans. There is a gradual liquidation of church structures. Government Decree no. 112/1950 Coll. on the theological faculties of July 14, 1950, all Roman Catholic theological studies were concentrated in Slovakia in Bratislava at the Roman Catholic Cyril and Methodius Faculty of Theology. However, the Faculty of Theology was controlled by the state. All other priestly seminaries were abolished (they were no longer religious) at that time) – Roman Catholic in Nitra, Banská Bystrica, Spišská Kapitula, Košice and Greek Catholic in Prešov. Introducers and professors were interned. Only some theologians could finish their studies. Seized seminar property was dismantled, destroyed and destined for new state purposes.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 105-117
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies