Temat: Catholic - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Zwischen Ablehnung und Anerkennung. Katholische Stellungnahmen zur gleichgeschlechtlichen Ehe in Deutschland
Between refusal and recognition. Catholic opinions on same-sex marriage in Germany
Autorzy:: Goertz, Stephan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/475219.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Marriage
same-sex marriage
homosexuality
German constitution
German Catholic Church
Opis:: Same-sex marriage, which became effective in Germany on October 1, 2017, has met with mixed reactions within German Catholic Church. Does the new law violate the concept of marriage as is established in the constitution and in cultural tradition? The procreative aspect of marriage, which is emphasized by the German bishops, is undoubtedly socially beneficial. The magisterial critique of same-sex marriage tends to depict this institution as a social threat. If, however, the plausibility of this position decreases since same-sex marriages neither impair existing liberties of heterosexual spouses nor prove to be socially adverse, the general rejection of the legal opening of same-sex marriage will by no means be demanded from a moral theological perspective.
Źródło:: Family Forum; 2017, 7; 35-54
2084-1698
Pojawia się w:: Family Forum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Der deutsche Katholizismus als Herausforderung für die polnische Germanistik
Niemiecki katolicyzm jako wyzwanie dla polskiej germanistyki
Autorzy:: Jakubów, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1933653.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: literatura chrześcijańska
literatura katolicka
teoria literatury
Christian literature
Catholic literature
literary theory
Opis:: Wpływ tradycji katolickiej na literaturę niemieckojęzyczną jest, jak do tej pory, problemem, który w stosunkowo niewielkim stopniu został opracowany przez polskich germanistów. Opublikowane w ostatnich latach prace z tej dziedziny nie są w stanie wypełnić istniejącej luki badawczej. Przyczyną takiego stanu rzeczy są zarówno względy polityczne okresu powojennego, jak i jednostronna recepcja piśmiennictwa niemieckojęzycznego. Polskie literaturoznawstwo koncentrowało się bowiem na jego głównym nurcie rozwojowym, wyrastającym z protestantyzmu. Wprowadzenie kulturoznawczej perspektywy metodologicznej, traktującej katolicyzm jako symboliczny porządek, określający motywacje i postępowanie grup społecznych, pozwala na wyodrębnienie specyficznych cech tego dyskursu w literaturze polskiej i niemieckiej.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 135-145
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Moderne katholische Sozialkritik in Heinrich Federers Publizistik und Prosa
Autorzy:: Górecka, Marzena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/559972.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:: modern social criticism
social policy
social market economy
Catholic social teaching
social reforms
Opis:: Modern Catholic social criticism in Heinrich Federer’s publications and prose Heinrich Federer (1866–1928) was one of the most popular German-speaking writers of the pre- and interwar period who fell into oblivion for a half-century as a result of unfortunate policy and propaganda broadcast by publishing houses that pigeonholed his works as both Catholic-mission-like, and provincial regionalist literature (blood-and-soil literature). The breakthrough in reception of his works was achieved in the beginning of the 1980s due to Charles Linsmayer’s publication of anthology of Federer’s texts, which revealed his modern and broad-minded mode of thinking with regard to social issues. Based on selected examples, this article develops and explores the aforementioned hypothesis, indicating a social-critical aspect in Federer’s literary and journalistic work. Following the outline of the autobiographic and historical background, the object of analysis are Federer’s emphasis on social criticism and the postulate of the so-called third way of seeking a solution between capitalism and communism – social market economy, which demonstrate numerous features common with the contemporary Catholic social teaching (Leo XIII’s Rerum novarum, Pius XI’s Quadragesimo anno, Francis’s Sozialenzyklika im Kleinen, Evangelii Gaudium). Therefore, they portray the Swiss writer as a modern social reformer, and his works as a literary presentation of progressive social reforms.
Źródło:: Orbis Linguarum; 2018, 51; 617-629
1426-7241
Pojawia się w:: Orbis Linguarum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Die Rolle der Tradition in der Kirche: Brennpunkte und Veränderungsperspektiven
Autorzy:: Dzidek, Tadeusz
Kusek, Agata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1828618.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: The Catholic Church
tradition
development
tension
the Second Vatican Council
episcopal conference
synod
infallible teaching
Opis:: The tensions existing in the Church between the preservation of Tradition and its development have always existed. It is difficult to maintain a harmonious balance in this respect. Accentuating fidelity to Tradition means that its development remains in the shadow. And vice versa ‑ focusing on the development process of Tradition, shifts the concern for its integrity. After the Second Vatican Council, the tensions between the Vatican and local churches concerned the synod institution, the episcopate conference and the infallible teaching of the Pope. In the future, these tensions between the preservation of tradition and development will concern celibacy of priests and priesthood of women. There is a space of freedom for new solutions in the Church, but there are also limits that cannot be crossed. No state in the Church, and no more individuals have a monopoly on the truth. It can be discerned in the community in which the Holy Spirit operates.
Źródło:: Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2018, 6; 87-98
2300-3588
Pojawia się w:: Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ermländische und pomesanische Klöster der Elisabethschwestern bis 1945
The Warmia-Pomezania monasteries of the Sisters of Saint Elizabeth until 1945
Autorzy:: Zawadzki, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1195632.pdf
Data publikacji:: 2021-01-20
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Warmia
Pomezania
Prusy Wschodnie Prusy Zachodnie
diecezja warmińska
zakony katolickie
East Prussia
West Prussia
diocese of Warmia
Catholic orders
Opis:: Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety powstało w połowie XIX w. na Śląsku. Od II połowy XIX w. utworzono wiele placówek elżbietańskich również na terenie ówczesnych Prus Wschodnich i Zachodnich, w tym na terenie historycznej Warmii i Pomezanii. Siostry zakonne trudniły się głównie ambulatoryjną opieką nad chorymi, ale podejmowały też działalność charytatywną, opiekuńczą, edukacyjną i wychowawczą. Ich praca szczególnie na placówkach wiejskich wspierała a niejednokrotnie zastępowała ówczesne państwowe szpitalnictwo. Większość pomezańskich i warmińskich klasztorów sióstr św. Elżbiety po zakończeniu II wojny światowej przestało istnieć.
The Congregation of the Sisters of St. Elizabeth was founded in the mid-nineteenth century in Silesia. From the second half of the 19th century, many Elizabethan foundations were established also in the area of the then East and West Prussia, including the historical Warmia and Pomezania. The nuns were mainly involved in the outpatient care of the sick, but they also undertook charitable, caring, educational, and upbringing activities. Their work, especially in rural facilities, supported and often replaced the then state hospitality. Most of the convents of the Sisters of St. Elizabeth in Pomezania and Warmia ceased to exist after the end of World War II.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 2; 194-206
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Die Katastrophe der deutschen Kirche als höchste Alarmstufe für die gesamte Weltkirche
The Catastrophe of the German Church as the Highest Level of Alert for the Whole World Church
Autorzy:: Oko, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29752615.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: German Synodal Way
Christianity in Europe
the crisis of the Church
self-destruction of the German Church
necessary reforms in the Catholic Church
Opis:: Cardinal Gerhard Ludwig Müller, the closest associate of Pope Benedict XVI, theologically as if his Alter-Ego, is certainly one of the best experts in the Catholic Church in Germany. And it is he who compares the present condition of this Church to the catastrophe of such a huge and luxurious Titanic, which, however, is slowly sinking, because those responsible turned out to be reckless and did not predict the worst. Indeed, so far the application of almost all criteria that apply to the evaluation of a religious community has shown that, in fact, since the Second Vatican Council, this Church has been losing its vitality and shrinking. However, the so-called Synodal Way has deteriorated even more dramatically in recent times. Its agenda includes goals and demands that are contrary to both Revelation and the Tradition of the Church, and that are contrary to common sense. These are the goals and demands that have been made by even extreme left and atheistic ideologues and politicians, and which are now to move to the center and foundations of church teaching.It seems that just as almost all English bishops in the 16th century succumbed to the state violence of King Henry VIII and betrayed Christ and the Church, today the vast majority of German clergymen succumb to ideological violence in the area of culture and the state and thus betray their own faith and betray Church and Christ. It seems that many of them are close to the ideas of Georg Wilhelm Hegel, who considered himself wiser and greater than all, also than Christ, and the thought of Friedrich Nietzsche, who wanted to replace the crucified Messiah with Dionysus – a patron of, among other things, debauchery. It seems that many of the faithful and clergy in Germany also want to carry out a sexual revolution in the Church as if the second Reformation, perhaps even more catastrophic than the first. It seems that they are putting gender theory in place of Revelation and Christianity. And gender is, in fact, another neo-Marxist pansexual ideology which elevates eroticism as if it were the most important value, more important especially than God and one’s own salvation.One has to ask, how could such a great spiritual catastrophe of a Church that was once so numerous, so strong, so faithful and creative? We must ask what to do so that no more Church would destroy itself so that such a spiritual disease would not spread to other Churches. This article tries to answer these fundamental questions. It does so by analyzing the cultural, historical, national, economic, spiritual and religious conditions of German society that led to such an advanced process of self-destruction of the Church.
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 2; 95-111
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Die Aufhebung der Priesterseminare in der Slowakei im Jahre 1950
Liquidation of priestly seminaries in Slovakia in 1950
Autorzy:: Hišem, Cyril
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2147322.pdf
Data publikacji:: 2020-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: Slowakei
Kommunismus
Priesterseminare
Beziehungen zwischen Staat und Kirche
Jahr 1950
Kościół katolicki
Slovakia
Communism
Catholic Church
priestly seminaries
Church-State relations
1950
Opis:: Die Zerstörung der Freiheit war ein grundlegendes Problem der totalitären Macht nach dem 2. Weltkrieg. Für die Verwirklichung der eigenen Pläne des Staates war die Kirche eine Behinderung. Nach und nach kam es zur progressiven Liquidation der kirchlichen Strukturen. Jegliches römisch-katholische-theologische Studium in der Slowakei wurde, durch die Regierungsanordnung Nr. 112/1950 GS über die Theologiefakultäten vom 14. Juli 1950, an der Römisch-Katholischen Theologischen Fakultät der Hl. Kyrill und Method in Bratislava (Pressburg) konzentriert. Die Theologische Fakultät wurde allerdings durch den Staat kontrolliert. Alle anderen Priesterseminare wurden aufgehoben (die Klosterseminare bestanden derzeit nicht mehr) – die römisch-katholischen Seminare in Nitra (Neutra), Banská Bystrica (Neusohl), Spišská Kapitula (Zipser Kapitel) und in Košice (Kaschau), auch das griechischkatholische Seminar in Prešov (Preschau). Die Oberen und die Professoren waren in der Internierung. Nur ein Teil der Theologen konnte das Studium beenden. Die konfiszierten Seminarvermögen wurden zerlegt, vernichtet und für den neuen Staatszweck bestimmt.
The liquidation of freedom was the main program of totalitarian power. The Church prevented her from realizing her plans. There is a gradual liquidation of church structures. Government Decree no. 112/1950 Coll. on the theological faculties of July 14, 1950, all Roman Catholic theological studies were concentrated in Slovakia in Bratislava at the Roman Catholic Cyril and Methodius Faculty of Theology. However, the Faculty of Theology was controlled by the state. All other priestly seminaries were abolished (they were no longer religious) at that time) – Roman Catholic in Nitra, Banská Bystrica, Spišská Kapitula, Košice and Greek Catholic in Prešov. Introducers and professors were interned. Only some theologians could finish their studies. Seized seminar property was dismantled, destroyed and destined for new state purposes.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2020, 21; 105-117
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Görres-Schule in Leipzig während des II. Weltkrieges im Lichte der Bestände des Diözesanarchivs zu Bautzen
Görres School in Leipzig during World War II in the Light of the Resources of the Diocesan Archives in Bautzen
Szkoła Görresa w Lipsku podczas II wojny światowej w świetle zbiorów Archiwum Diecezjalnego w Budziszynie
Autorzy:: Prokop, Adam Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20434373.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: Görres-Schule
Leipzig
Otto Spülbeck
Bistum Meißen
katholische Erwachsenenbildung
szkoła Görres
Lipsk
Diecezja Miśnieńska
katolickie szkolnictwo dla dorosłych
Görres School
Meissen diocese
Catholic adult education
Opis:: Die Görres-Schule zu Leipzig war ein Zeichen der Zeit des frühen XX. Jahrhunderts in der katholischen Landschaft Deutschlands. An der Breite der Angebote, wie auch Anzahl von Zuhörern durfte man sie zu den größten Erscheinungsformen der katholischen Erwachsenenbildung ihrer Zeit zählen. Es ist bemerkenswert, weil Leipzig sich schon damals inmitten des Diasporagebietes befand, zu dem neugegründeten (1921), finanziell und strukturell eher bescheidenen Bistum Meißen gehörend. Im Jahre 1935 übernahm der spätere Bischof Otto Spülbeck die Leitung dieses Werkes. Die vorliegende Abhandlung versucht dieses herausragende Phänomen aufgrund des im Diözesanarchiv des Bistums Dresden-Meißens erhaltenen Bestandes darzustellen. Die Archivalien erlauben einen tieferen Einblick in die Vorgänge erst ab dem Jahr 1941. Die Ausführungen über die Aktivitätsformen und ihre immer stärkere Beeinflussung durch den Krieg wurden um den Kontext der Erwachsenenseelsorge in der Diözese und kurze Schilderung der Leiterpersönlichkeit ergänzt.
Na początku XX wieku szkoła Görresa w Lipsku była w katolickim krajobrazie Niemiec swego rodzaju znakiem czasów. Pod względem zakresu oferty, jak i liczby słuchaczy można ją zaliczyć do największych instytucji katolickiej edukacji dorosłych w tamtych czasach. Jest to o tyle niezwykłe, że Lipsk już wtedy znajdował się w środku obszaru diaspory, należąc do nowo powstałej (1921), niezasobnej finansowo i skromnej strukturalnie diecezji miśnieńskiej. W 1935 roku kierownictwo nad tym dziełem objął późniejszy biskup Otto Spülbeck. W niniejszym opracowaniu podjęto próbę przedstawienia tego niezwykłego zjawiska na podstawie zbiorów zachowanych w Archiwum Diecezjalnym Dreźnieńsko-Miśnieńskiej Kurii Biskupiej. Materiały archiwalne pozwalają na głębszy wgląd w wydarzenia począwszy dopiero od 1941 roku. Rozważania dotyczące form działalności szkoły i coraz większego wpływu, jaki wywierała na nią wojna, zostały uzupełnione o kontekst duszpasterstwa dorosłych w diecezji oraz o krótką charakterystykę osobowości prowadzącego.
Görres School in Leipzig was a specific sign of the times in the early 20th century on the Catholic map of Germany. In terms of its vast offering and number of students, it was among the largest forms of Catholic adult education in existence at the time. This is especially noteworthy, as Leipzig was already in the Catholic diaspora at that time and belonged to the newly-established (1921) financially and structurally modest Meissen diocese. In 1935 the later Bishop Otto Spülbeck took over the custody of it. This article aims to present this distinctive phenomenon on the basis of the resources preserved in the diocesan archives of the Dresden-Meissen diocese. The files allow for a more accurate analyses of organizational developments only from 1941 onwards. The presentation of the forms of activity and their increasing limitations due to warfare is complemented by the context of adult ministry in the diocese and a brief presentation of the person heading the work.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 217-229
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Die Auswirkungen des Konkordats zwischen dem Apostolischen Stuhl und Polen von 1925 auf die Eparchie Stanislaviv
The Impact of the 1925 Concordat between the Apostolic See and the Republic of Poland on the Eparchy of Stanislaviv
Wpływ konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską z 1925 r. na Eparchię Stanisławowską
Autorzy:: Klapkiv, Mykhailo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1896088.pdf
Data publikacji:: 2019-10-04
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Konkordat
Eparchie Stanislau (Stanislaviv)
Griechisch-Katholische Kirche
Polen-Ukraine
Concordat
Eparchy of Stanislaviv
Greek Catholic Church
Poland-Ukraine
konkordat
Eparchia Stanisławów
Kościół greckokatolicki
Polska-Ukraina
Opis:: Po upadku państw centralnych władze ukraińska i polska próbowały przywrócić własne państwo. Próby te były zasadniczo komplikowane przez sytuację etniczno-polityczną w Galicji, zwłaszcza po decyzji Ententy z 15 marca 1923 r. o połączeniu Galicji Wschodniej z Polską. Dla ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego (UKGK) rozpoczęła się kolejna szansa i wyzwanie – współpraca z nowym rządem i rzeczywistością. Taka zmiana geopolityczna spowodowała pewnego rodzaju nihilizm prawny w stosunku do relacji państwa i kościoła, które okazało się selektywną sprawiedliwością. Te stosunki prawne powinien był rozstrzygać konkordat między Stolicą Apostolską a państwem polskim. Głównymi warunkami wstępnymi przygotowania konkordatu ze strony ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego były niepewność prawna, napięte trudności finansowe i gospodarcze oraz kwestie społeczno-polityczne w społeczeństwie. Kościół obrządku bizantyjskiego w tym procesie przygotowawczym był prowadzony przez metropolitę Szeptyckiego, który przemawiał w imieniu swoich biskupów ze Stanisławowa i Przemyśla oraz ich wiernych. Ważne dla UKGK było wyjaśnienie kwestii własności kościelnej, wyborów biskupów, świadectwa chrztu, edukacji i struktur kościelnych. Umowa, podpisana 10 lutego 1925 r., zobowiązała do złożenia przysięgi wierności wszystkich biskupów UKGK, w tym biskupa Grzegorza Chomyszyna (1867-1945), prezydentowi polskiemu i zobowiązała do lojalności wobec państwa.
After the collapse of the Central Powers, the Ukrainian and Polish authorities tried to restore their own states. These attempts were essentially hindered by the ethno-political situation in Galicia, especially after the decision of the Entente on 15 March 1923 to append East Galicia to Poland. The Ukrainian Greek-Catholic Church (UGCC) faced another opportunity and challenge – to cooperate with a new government under different circumstances. Such a geopolitical change led to a kind of legal nihilism concerning Church-State relations, which introduced selective justice. These legal relations should have been resolved by way of a ruling (concordat) between the Apostolic See and the Polish State. The chief preconditions for the drafting of a concordat by the Ukrainian Greek-Catholic Church were: legal uncertainty, financial and economic difficulties, and the sociopolitical issues in society. In this preparatory process, the Byzantine rite Church was led by Metropolitan Šeptytsky, who spoke on behalf of his bishops of Stanislaviv and Przemyśl and the faithful. It was important for the UGCC to clarify the questions of ecclesiastical property, elections of bishops, baptismal certificate, education, and ecclesiastical structures. The agreement, signed on February 10th, 1925, obliged all UGCC bishops to take an oath of allegiance, including Bishop Hryhorij Chomyšyn (1867-1945), to the Polish President and pledge their loyalty to the state.
Nach dem Zusammenbruch der Mittelmächte versuchten das ukrainische und polnische Völker, ihre eigenen Staaten wied erherzustellen. Diese Bemühungen wurden wesentlich durch die ethnopolitische Situatio n in Galizien erschwert, insbesondere nach der Entscheidung der Entente vom 15. März 1923, Ostgalizien an Polen anzuschließen. Für die ukrainische griech isch-katholische Kirche (UGKK) ergab sich eine weitere Chance und Herausforder ung – mit einer neuen Regierung und Wirklichkeit zusammenzuarbeiten. Der geopolitische Wandel verursachte eine Art von rechtlichem Nihilismus in Bezu g auf das Staatskirchenrecht, was sich als selektive Gerechtigkeit herausstellte. Diese ungeklärt en Rechtsverhältnisse sollten das Konkordat zwischen dem Apostolischen Stuhl und dem polnischen Staat aufheben. Die Hauptvoraussetzungen für die Ausarbeitung des Konkordats seitens der ukrainischen griechisch-katholischen Kirche waren Rechtsunsicherheit, finanzielle und wirtschaftliche Schwierigkeiten sowie gesellschaftspolitis che Fragen in der Gesellschaft. Die Kirche des byzantinischen Ritus wurde von Metr opolit Šeptytsky im Auftrag seiner Bischöfe von Stanislau (Stanislaviv) und Peremyšl und deren Gläubigen in diesen Vorbereitungsprozess eingeführt. Für die U GKK war es wichtig gewesen, die Fragen des kirchlichen Eigentums, der Bischofswahl en, der Taufscheine, des Bildungswesens und der kirchlichen Strukturen zu klären. Das am 10. Februar 1925 unterzeichnete Abkommen war gegenüber allen Bischöfen des UGKK, einschließlich Bischof Hryhori Chomyšyn (1867-1945) verbindlich und setzte für sie die Verpflichtung zur Loyalität dem polnischen Präsidenten und Rzeczpospolita Polska gegenüber voraus.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2019, 8 (21), 1; 231-247
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Armut als Herausforderung die franziskanische Armutsbewegung und die Anfänge der Sozialethik
Poverty as a challenge. Franciscan Movement for the poor and the beginnings of Social Ethics
Autorzy:: Schallenberg, Peter
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2138461.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Catholic social ethics
moral theology
poverty
St. Francis
solidarity and the common good
solidarność
św. Franciszek
ubóstwo
teologia moraln
katolicka etyka społeczna
dobro wspólne
Opis:: The beginning of each pontificate indicates the important topics that take the new pope. In the case of Francis, we see that the problem of the poor and the suffering has become a particular point in preaching and pastoral activity of the Church. It is therefore important to look at this issue from the perspective of biblical, patristic and theological. This is the substance of interest in Catholic social ethics and moral theology, which show solidarity and subsidiarity as a principle of building the common good and moral order.
Początek każdego pontyfikatu wskazuje na ważne tematy, które podejmuje nowy papież. W przypadku Franciszka dostrzegamy, że problem ludzi ubogich i cierpiących ma się stać szczególnym punktem w przepowiadaniu i działalności pasterskiej Kościoła. Dlatego warto spojrzeć na tę kwestię z perspektywy biblijnej, patrystycznej oraz teologicznej. Stanowi to meritum zainteresowań katolickiej etyki społecznej oraz teologii moralnej, które wskazują na solidarność i pomocniczość jako zasady budowania dobra wspólnego i ładu moralnego.
Am Beginn jedes neuen Pontifikates wird mit Spannung erwartet, welche thematischen Schwerpunkte der neue Pontifex herausstellt. Schon sehr schnell machte Papst Franziskus deutlich, dass die Armen und Notleidenden neu ins Zentrum der kirchlichen Praxis und der Verkündigung gerückt werden müssen. Seine Namenswahl sollte dabei also Programm sein. Der Bezug zu Franz von Assisi und damit dem Ideal der Armut ist unübersehbar wiederum ins Zentrum der Weltkirche gerückt. Dass sich die Kirche besonders gegenüber den Armen solidarisch zeigen muss, war dabei selbstverständlich nie in Vergessenheit geraten. Jene Solidarität stellt nach wie vor eine Hauptintention der katholischen Soziallehre und der Sozialethik dar. Jene Sozialethik hat sich in einem langen Prozess zu einem sich weiterhin wandelnden Korpus entwickelt, der uns heute vor Augen steht.
Źródło:: Colloquia Theologica Ottoniana; 2013, 2; 43-61
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:: Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Die katholische religiöse Lexik des Gegenwartsweißrussischen
Catholic religious vocabulary in the modern Belarusian language
Каталіцкая рэлігійная лексіка ў сучаснай беларускай мове
Katolickie słownictwo religijne we współczesnym języku białoruskim
Autorzy:: Golachowska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/972656.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: religious lexicon
sociolinguistics
lexicographic analysis
catholic church
belarusian
language
leksyka religijna
socjolingwistyka
kościół katolicki na białorusi
język
białoruski
рэлігійная лексіка
сацыялінгвістыка
каталіцкі касцёл у беларусі
Opis:: The aim of this article is to analyze selected confessional vocabulary from the Belarusian language, with particular focus on the mechanisms of formation of lexis for the Catholic Church. It is worth noting that, as up to now, the Belarusian language offers no theological terminology, religious terms or biblical vocabulary that would be generally accepted by all Christian denominations. This is due to the coexistence in this area of various cultural orientations and Christian traditions, conditioned by the influence of the religions prevailing in neighboring countries. The research was carried out using two approaches: the sociolinguistic method, which, based on unstructured interviews and participant observation, allowed to determine which languages dominate in the religious context among the representatives of different generations; and the lexicographic treatment, which was used to extract the religious lexis of Catholics from printed and online sources, to then be compared with the vocabulary of Orthodox users of the same language. The analysis of the texts used by the Catholic Church in Belarus shows that, in terms of religious lexis, the Belarusian language used there has been strongly influenced by Polish. It seems clear that this vocabulary is rooted in the Polish language, and reflects the linguistic habits of the Catholics. The interviews conducted with young clergymen of the Catholic Church in Belarus and the representatives of the Belarusian Catholic intelligentsia prove that they are actually able to identify the vocabulary which is foreign to the Belarusian language within the religious texts. It can be assumed that, in the nearest future, the Catholic religious lexis will evolve towards unification with the vocabulary of other denominations; especially with that of the Orthodox Church, which, albeit slowly and not without difficulties, begins to implement the Belarusian language into its religious services.
Celem artykułu jest analiza wybranego słownictwa konfesyjnego w języku białoruskim, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów tworzenia leksyki na potrzeby Kościoła katolickiego na tle zróżnicowania religijnego i kulturowego Białorusi. Co istotne, we współczesnym języku białoruskim nie funkcjonuje ogólnie przyjęta przez wszystkie wyznania chrześcijańskie terminologia teologiczna, obejmująca pojęcia religijne oraz słownictwo biblijne, a wynika to ze współistnienia na badanym terenie różnych orientacji kulturowych i tradycji chrześcijańskich, które uwarunkowane były wpływami religii dominujących w sąsiednich krajach. Badania zostały przeprowadzone dwiema metodami: socjolingwistyczną, która na podstawie otwartych wywiadów i obserwacji uczestniczącej pozwoliła na określenie prestiżu używanych w sferze sacrum języków wśród przedstawicieli różnych pokoleń, oraz metodą opisu leksykograficznego, prezentującą katolicką leksykę religijną wyekscerpowaną z dostępnych źródeł drukowanych oraz internetowych i zestawioną z odpowiadającą jej leksyką prawosławną. Przez teren Białorusi przebiega linia podziału między zwolennikami języka białoruskiego i polskiego w liturgii. Wśród przedstawicieli najstarszego pokolenia przeważa opinia, że to język polski jest predestynowany do używania w sferze sacrum. Młodzi katolicy o białoruskiej identyfikacji narodowej uważają natomiast, że w słownictwie liturgicznym zbyt wiele jest polonizmów, które bez trudu mogą być zastąpione leksemami białoruskimi. Mieszkańcy Grodzieńszczyzny opowiadają się za polszczyzną, podczas gdy na pozostałym terenie język białoruski w kościele jest akceptowany, a nawet pożądany. Analiza leksyki religijnej tekstów używanych przez Kościół katolicki na Białorusi pokazuje, że w zakresie leksyki na badanym terenie mamy do czynienia z białoruszczyzną silnie interferowaną przez język polski. Wyraźnie widać, że słownictwo to bazuje na polszczyźnie oraz stanowi odzwierciedlenie przyzwyczajeń językowych wiernych Kościoła katolickiego. Rozmowy prowadzone z młodymi duchownymi Kościoła katolickiego na Białorusi oraz przedstawicielami białoruskiej inteligencji katolickiej pokazują, że z łatwością identyfikują oni obce białoruszczyźnie słownictwo w tekstach religijnych. Należy przypuszczać, że w najbliższym czasie katolicka leksyka religijna będzie się zmieniać w kierunku unifikacji ze słownictwem innych wyznań, zwłaszcza prawosławia, które z przeszkodami, ale stopniowo zaczyna wprowadzać język białoruski do nabożeństw.
Мэтай дадзенага артыкула з’яўляецца аналіз канфесійнай лексікі беларускай мовы, з асаблівым улікам механізмаў яе ўтварэння на патрэбы Каталіцкага Касцёла на фоне рэлігійнай і культурнай разнастайнасці Беларусі. На сённяшні дзень не існуе агульнапры- нятай усімі хрысціянскімі канфесіямі багаслоўскай тэрміналогіі, рэлігійных паняццяў і біблейскага слоўніка беларускай мовы. Гэта звязана з суіснаваннем розных культурных арыентацый і хрысціянскіх традыцый, абумоўленых уплывамі рэлігій, якія пануюць у су- седніх краінах. Падчас даследаванняў быў выкарыстаны метад адкрытага інтэрв’ю, а таксама метад назірання. Акрамя таго, даследаванні праводзіліся ў двух напрамках. Першым з напрам- каў была сацыялінгвістычная перспектыва, дзякуючы якой удалося выявіць прэстыж моперспектыва, якая прадстаўляе каталіцкую рэлігійную лексіку, зафіксаваную ў друкава- ных і інтэрнет-крыніцах, у супастаўленні з адпаведнай праваслаўнай тэрміналогіяй. Праз тэрыторыю Беларусі праходзіць лінія падзелу паміж прыхільнікамі беларускай і польскай мовы ў набажэнствах. Сярод прадстаўнікоў старэйшага пакалення пераважае меркаванне, што менавіта польская мова з'яўляецца найбольш адпаведнай для выкарыстан- ня ў сакральнай сферы. Аднак, маладыя католікі з беларускай нацыянальнай ідэнтычнас- цю мяркуюць, што літургічная лексіка прадстаўлена надта вялікай колькасю паланізмаў, якія можна з поспехам замяніць беларускімі лексемамі. Прыхільнікі польскай мовы сярод вернікаў і духавенства, у асноўным, жывуць на Гродзеншчыне. У іншых рэгіёнах з сімпа- тыяй і падтрымкай ставяцца да беларускай мовы ў касцеле. Лексічны аналіз рэлігійных тэкстаў, якія выкарыстоўваюцца Каталіцкім Касцёлам у Беларусі, паказаў, што беларуская рэлігійная лексіка знаходзіцца пад дастаткова моцным уплывам польскай мовы. Відавочна, што каталіцкая рэлігійная тэрміналогія ствараецца на базе польскай мовы і адлюстроўвае моўныя звычаі вернікаў Каталіцкага Касцёла. Размовы з маладымі святарамі Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, а таксама з прадстаўнікамі беларускай каталіцкай інтэлігенцыі свед- чаць пра тое, што яны заўважаюць іншамоўныя словы ў рэлігійных тэкстах, якія, дарэчы, ўсё больш ім перашкаджаюць. Можна дапусціць, што каталіцкая рэлігійная лексіка будзе развівацца ў кірунку ўніфікацыі з лексікай іншых канфесій, у прыватнасці праваслаўя, якое павольна, хоць з перашкодамі, уводзіць беларускую мову ў набажэнствы.
Źródło:: Studia Białorutenistyczne; 2018, 12
1898-0457
Pojawia się w:: Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Die Katholische Fu-Jen-Universität in Peking im Dienst der Evangelisierung
Katolicki uniwersytet Fu Jen w Pekinie w służbie ewangelizacji
Catholic University Fu Jen in Peking Serving Evangelisation
Autorzy:: Rivinius, Karl Josef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480388.pdf
Data publikacji:: 2014-06-01
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: historia misji katolickich
Kościół w Chinach
werbiści w Chinach
Uniwersytet Fu-Jen
Monumenta Serica
inkulturacja
history of Catholic missions
Church in China
SVDs in China
Fu Jen University
inculturation
Opis:: Artykuł K.J. Riviniusa dotyczy utworzenia i rozwoju chrześcijańskich misji w Chinach (XVI wiek), a szczególnie roli, jaką odegrał Uniwersytet Fu-Jen (od 1933 uczelnia werbistowska). We wstępie autor zawarł krótki rys historyczny działalności misyjnej podjętej w Państwie Środka przez jezuitów (M. Ricci), którzy od samego początku wyznawali zasadę, że wiarę przekazywać należy szerząc szeroko rozumianą kulturę. Celem tego typu zabiegów miało być ukazanie wyższości chrześcijaństwa nad rodzimymi religiami. W tym czasie wzrost zainteresowania Chinami w Europie doprowadził do swoistej wymiany kulturowej: misjonarze nieśli Chińczykom chrześcijaństwo, a sprawozdania z ich działalności (opisy kraju, ludzi i ich zwyczajów), znalazły odzwierciedlenie w dziełach wybitnych twórców Oświecenia. Kres tej wymiany przyniosła tzw. wojna opiumowa (1840-1842). Od czasu jej zakończenia, ta pierwotnie wszechstronna wymiana nabrała zabarwienia komercjalnego. Kupcy upowszechniali negatywny obraz Chin. W tym duchu i Kościół przyczynił się do upowszechniania w Chinach zachodniej kultury i nauki (głównie filozofii i socjologii); protestanckie placówki misyjne podjęły krytykę konfucjanizmu, proponując w zamian zachodni pragmatyzm. Po Powstaniu Bokserów zwrócono szczególną uwagę na zacofanie Chin w porównaniu np. z Japonią, która uległa wtedy procesowi europeizacji. Zainicjowano tzw. „Reformę 100 dni”. Potrzebę nowoczesnego wykształcenia pomagały zaspokoić misje protestanckie i katolickie; chciały wpłynąć na rozwój Chin poprzez absolwentów swych szkół. Sytuacja ta okazała się korzystna do powstania pierwszego w Chinach katolickiego uniwersytetu. Vincent Ying Lien Chih (1867-1926), zaangażowany katolik, zwrócił się z petycją do papieża Piusa X (1835-1914) z prośbą o wyrażenie zgody na utworzenie katolickiego uniwersytetu, który byłby dostępny i dla katolików i dla niechrześcijan. Początkowo brak było oddźwięku ze strony Stolicy Apostolskiej, co było spowodowane niekorzystną sytuacją polityczną (I wojna światowa). Po zakończeniu wojny papież Benedykt XV – w porozumieniu z wizytatorem apostolskim Jean-Baptiste Budes de Guébriant – podjął to zagadnienie w encyklice misyjnej Maximum illud, gdzie wyraził również ubolewanie z powodu braku w Chinach uczelni katolickich. Utworzenie uniwersytetu powierzono amerykańskim benedyktynom; jego pierwszym rektorem miał zostać George Barry O’Toole, a Vincent Ying Lien Chih – jego prezydentem. Dnia 1 października 1925 roku otwarta została „Akademia Studiów Chińskich” – MacManus- Academie, która okazała się de facto pierwszym etapem powstania uniwersytetu. Po jej rozbudowie powstało więcej wydziałów. W roku 1931 uczelnia została oficjalnie uznana przez państwo. W 1938 utworzono w niej „oddział” dla kobiet – do tej inicjatywy przyłączyły się Siostry Służebnice Ducha Świętego. Rozbudowie uczelni i powiększaniu wykładanych tam dyscyplin (teologia, filozofia, studia chińskie, sztuki wyzwolone i literatura, nauki przyrodnicze) sprzyjała wtedy korzystna sytuacja polityczna; Chiny miały dobre relacje ze Stolicą Apostolską. W tych też latach nadano uczelni nazwę Fu Jen Da Xue (Uniwersytet Fu Jen). Później uczelnia borykała się z wieloma trudnościami – głównie natury finansowej, co miało związek ze światowym kryzysem gospodarczym lat trzydziestych. W roku 1933 nastąpiła zmiana kierownictwa: papież Pius XI przekazał Uniwersytet Zgromadzeniu Słowa Bożego. Przełożonym Generalnym Zgromadzenia był wówczas Józef Grendel. Dwa lata po przejęciu uniwersytetu przez werbistów zaczął się ukazywać biuletyn „Monumenta Serica” (Magazyn Studiów Orientalnych); wcześniej wydawano „Biuletyn Katolickiego Uniwersytetu w Pekinie”. Wspomniane biuletyny rozpowszechniały osiągnięcia duszpasterskie misjonarzy oraz ich odkrycia naukowe w zakresie etnologii. Wydawanie tych publikacji świadczyło również o wysokim poziomie Uniwersytetu Fu Jen. Różne były koleje losu pisma „Monumenta Serica”. Przed przejęciem władzy przez komunistów (1949) redakcję pisma i bibliotekę zdołano przenieść najpierw do Japonii, a potem – przez USA – do Sankt Augustin w Niemczech (1972). Oprócz biuletynów Werbiści zamierzali wydać również encyklopedię katolicką z myślą o elitach chińskich. Dla wyjaśnienia chrześcijańskiej doktryny wiary posłużono się elementami myśli chińskiej. Wielki wpływ na rozwój misyjnej działalności w Chinach miała wizyta Wilhelma Schmidta w Państwie Środka w 1935 roku. Dokonał on oceny sytuacji na Uniwersytecie Fu Jen. Postanowił zaprosić do współpracy młodych chińskich naukowców. Chciał w ten sposób zaradzić problemowi słabego przygotowania językowego i kulturowego misjonarzy europejskich i amerykańskich, oraz podnieść poziom wykształcenia kleru rodzimego. Wilhelm Schmidt nierzadko spotykał się z brakiem zrozumienia i krytyką swoich poglądów – nie wszystkie jego plany udało się zrealizować. Rok 1949 oznacza koniec działalności Uniwersytetu Fu Jen, z powodu przejęcia władzy w Chinach przez komunistów. Do tego momentu zdołano jednak wykształcić 13 tysięcy młodych ludzi, którzy uzyskali stopień uniwersytecki. W roku 1961 podjęto plan przeniesienia uczelni na Tajwan. Oficjalne otwarcie nowej placówki nastąpiło w 1963 roku. Prowadzona jest ona wspólnie przez jezuitów, werbistów i Diecezję Taipei. Uczelnia otwarta jest również studentów z Chin kontynentalnych.
The article by K.J. Rivinius concerns the foundation and development of the Christian mission in China (16th century), its determining factors which influenced their spread and activity, and especially the role that was played by Fu Jen University. In the introductory remarks, the author gives a brief history of the mission work undertaken in China by the Jesuits (M. Ricci), who – from the very beginning – followed the principle that faith should be conveyed alongside with general knowledge. The aim of such procedures was to prove the superiority of Christianity to the native world of religious thought. At that time, Europe became increasingly interested in China and kind of cultural exchange – missionaries offered Christian faith to the Chinese, and their reports about their missionary activities, descriptions of the land and its people were reflected in the works of the outstanding writers of the Enlightment. The so-called Opium War (1840-1842) put an end to that exchange. Since it was over, the originally fruitful and interesting exchange had acquired a rather commercial character. Merchants spread a rather negative image of China. In that spirit, also the Church contributed a lot to spreading western culture and science in China (mainly philosophy and sociology); protestant mission posts undertook criticism of Confucianism, suggesting its replacement with western pragmatism and practical attitude. As a result of the Boxers’ Uprising a particular attention was paid to China’ backwardness in comparison to Japan for instance, which – at that time – was influenced to a high extent by European culture and way of life. The so-called “100 Day-Reform” was initiated. The whole country felt the need of modern education, which was satisfied by protestant and catholic missions. They attempted to exert influence on China by means of higher schools’ graduates’ activities. All that created an appropriate atmosphere for the foundation of China’s first catholic university. Vincent Ying Lien Chih (1867-1962), a dedicated Catholic, turned to Pope Pius X (1835-1914) with a petition to consent to establishing a Catholic university, which both Catholics and non-Christians would be granted an access to. In the beginning, there was no reaction to this proposal on the part of the Holy See, which was apparently caused by an inconvenient political situation (the World War I); only after it had been ended, Pope Benedict XV, in agreement with the apostolic visitator Jean-Baptiste Budes de Guebriant, focused on that issue in his mission encyclical Maximum illud. He also expressed a conviction that China desperately needs Catholic schools; he expressed his concern as well. Establishing a university was entrusted to American Benedictines, George Barry O’Toole was to become its first rector, and Vincent Ying Lien Chih – its president. On October 1, 1925, the “Academy of Chinese Studies” – MacManus – was solemnly inaugurated, a school which was supposed to be a kind of preparatory stage of the new university. Later it was developed, new faculties were added, until, in 1931, it was officially recognised by the state. In 1938, a faculty for women was established; it was then that the Sisters Servants of the Holy Spirit joined the University. The political situation at that time was quite convenient as to foster a further development of the University and broadening its didactic sector that gradually embraced more and more teaching disciplines, such as theology, philosophy, Chinese studies, liberal arts and literature, sciences – China maintained good relations with the Holy See. At that time the school got its official name Fu Jen Da Xue (Fu Jen University). The further period was characterised by many difficulties of mainly financial nature which was connected with the world economic crisis at the beginning of the thirties. In 1933, the management of the University was passed over to the Society of the Divine Word by Pope Pius XI. Joseph Grendel was the SVD Superior General by then. Although there were quite a few personal problems and tensions, the school was undergoing continuous development. Two years after, it had been taken over by the SVD, the bulletin „Monumenta Serica” started to be published (Magazine of Oriental Studies); earlier, it was preceded by the “Peking Catholic University Bulletin.” The aim of the missionaries involved in initiating both the bulletins was to combine the missionary activities with ethnological and cultural research. Publishing those two periodicals was a proof of the Fu Jen University’s high level. The bulletin „Monumenta Serica” had to undergo all kinds of vicissitudes – before the communists seized power in 1949, the publishing house and library had been transferred to Japan first, and later, via the USA, to Sankt Augustin in Germany (1972). Apart from the bulletins mentioned above, the SVDs wanted to publish a Catholic encyclopedia as well, wishing to serve the needs of educated people in China. To better explain the Christian doctrine of faith, some suitable elements of the Chinese religious thought were used in order to reach that goal. A considerable influence on the development of the mission activities in China was exerted by Wilhelm Schmidt, who arrived here in 1935. He assessed the situation in Fu Jen University. He hoped to attract young Chinese scholars to cooperation. It was supposed to help face challenges as miserable linguistic and cultural preparation of European and American missionaries, as well as the rather low level of the native Chinese clergy. Wilhelm Schmidt often met with strong criticism and misunderstanding of his attempts which is why only a part of them could be put into practice. The year 1949 marks the end of Fu Jen University’s activity in connection with the seize of power by the communists. Up till that moment, however, some 13,000 young people managed to graduate from the University and get a degree. In 1961, it was decided to continue University educational activity in Taiwan. The official opening of the new school took place in 1963. It is being run commonly by Jesuits, SVDs and the Taipei Diocese. Students from the Mainland China are also granted access.
Źródło:: Nurt SVD; 2014, 1; 122-160
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Der Einfluss der Soziallehre der Kirche auf die europäische Kultur und Gesellschaft
The influence of the social teaching of the Church on the European culture and society
Autorzy:: Štuhec, Ivan Janez
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/559106.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Soziallehre der Kirche
Ideologien
Katholische Aktion
Enzykliken
moderne Kultur
Zivilisation der Liebe
Religionsfreiheit
Staat
Politik
dritter Weg
social teaching of the Church
ideologies
Catholic action
encyclicals
modern culture
civilisation of love
freedom of religion
state
politics
third path
Opis:: In vorliegender Studie ist die Entwicklung der Soziallehre der Kirche von Rerum Novarum an im Schlüssel der Reaktionsfähigkeit oder Reaktionsunfähigkeit der Kirche auf die gesellschaftlichen Veränderungen und in Hinblick auf die Entwicklung dieser Lehre von der ideologischen Konfrontation mit den modernen Ideologien zu den letzten Enzykliken, die in den Vordergrund die Zivilisation der Liebe und Barmherzigkeit stellen, als spezifisches christliches gesellschaftliches Paradigma ohne Ambition, dass die Kirche an der Macht partizipieren würde, vorgestellt. Auf jeden Fall beeinflusst die Soziallehre mit ihren Grundprinzipien in allen Zeiträumen die Entwicklung der europäischen Kultur und ihrer Rechtsordnung. Akzentverlagerung von der Alternative zu den bestehenden Gesellschaftssystemen auf die ethische Rolle der Soziallehre der Kirche stärkt zunehmend die Bestrebung für die Durchsetzung der Religionsfreiheit als ein grundlegendes Menschenrecht. Und gleichzeitig eine klare Unterscheidung zwischen der Mission der religiösen und politischen Institutionen sowie der zentralen Rolle des Staatsbürgers und Gläubigers in einer demokratischen und pluralistischen Gesellschaft.
The article presents the development of the social teaching of the Church from Rerum novarum onwards from the view of responsiveness or non- responsiveness to the social changes and regarding the development of the teaching from ideological confrontation with modern ideologies to the last encyclicals which put emphasis on the civilization of love and charity as a specific social paradigm without the ambition that the Church would be in power. In any case, in all periods, the social teaching with its basic principles has influenced the development of the European culture and its legal order. The shift of focus from the alternative to the existent social systems to the ethical role of the social teaching of the Church has strengthened the endeavours to establish religious freedom as a basic human right. And at the same time, the clear differentiation between the mission of religious and political institutions and the central role of a citizen and believer in a democratic and pluralist society.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2016, 38; 239-259
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Unterwegs zu heiligen Orten – alte und neue Wallfahrtskritik im Christentum als Inspiration für die Pilgerpastoral
On the Way to Holy Places – Old and New Criticism of Pilgrimage in the Christian Tradition as Inspiration for the Pastoral Accompaniment of Pilgrims
W drodze do miejsc świętych – dawna i współczesna krytyka pielgrzymowania w chrześcijańskiej tradycji jako inspiracja dla duszpasterstwa pielgrzymkowego
Autorzy:: Hastetter, Michaela C.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/953991.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Pilgerfahrt
Pilger
Kritik der Pilgerfahrt
Kirchenväter
Katechismus der Katholischen Kirche
Seelsorge
Geistigkeit
Ökumenismus
pilgrimage
pilgrims
criticism of pilgrimage
church fathers
Catechism of the Catholic Church
pastoral accompaniment
spirituality
ecumenism
monotheistic religions
pielgrzym
krytyka pielgrzymki
ojcowie Kościoła
Katechizm Kościoła katolickiego
duszpasterstwo
duchowość
ekumenizm
Opis:: Angesichts der Pilgerschaft als religiösem Phänomen in den drei große monotheistischen Religionen geht die Autorin der Pilgerkritik in den Schriften der frühen Kirchenväter nach. Die dort nachweisliche Verschiebung von der äußeren zur inneren Wallfahrt lässt sich heute wieder im Katechismus der Katholischen Kirche feststellen. Von dort aus werden Konsequenzen für die pastorale Begleitung von Pilgern diskutiert hinsichtlich der Wallfahrtsmotivation, dem heiligen Ort, den Überschritt von der äußeren zur inneren Wallfahrt wie auch ökumenischen Aspekten.
According to the religious phenomenon of pilgrimage in the monotheistic religions the author references to the criticism of pilgrimage in the early church fathers. Their shifting of the focal point from the extern to an interior pilgrimage can also be considered today in the Catechism of the Catholic Church. From there consequences concerning the motivation to Christian pilgrimage, the locus sacer, the transitus from extern to interior pilgrimage as well as ecumenical aspects are discussed for the pastoral accompaniment of pilgrims.
Autorka prezentuje krytykę zjawiska pielgrzymowania w monoteistycznych religiach podejmowaną przez wczesnych ojców Kościoła. Jej wielostronne podejście do centralnego zagadnienia, obejmujące zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne aspekty problemu, poddano refleksji w świetle Katechizmu Kościoła katolickiego. Wychodząc od kwestii motywacji pielgrzymowania, zagadnień odnoszących się do miejsc świętych jako celu pielgrzymowania, zjawiska ewoluowania świadomości pielgrzymów (od pielgrzymowania fizycznego ku duchowemu), jak też aspektów ekumenicznych, artykuł omawia problemy duszpasterstwa pielgrzymkowego.
Źródło:: Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 39-68
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Liturgie anlässlich der Staatsund Nationalfeierlichkeiten in Polen
The Liturgy celebrated in Poland as a part of patriotic and national feasts
Liturgia celebrowana w Polsce w ramach uroczystości patriotyczno-narodowych
Autorzy:: Mateja, Erwin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595430.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: katholische Liturgie
patriotisch-nationale Zelebrationen
Gottesdienste für das Vaterland
Nationalheiligtum
Zeremoniale für Uniformdienste
liturgia katolicka
uroczystości patriotyczno-narodowe
msze za Ojczyznę
narodowe sanktuarium
ceremoniał służb mundurowych\
Catholic liturgy
patriotic-national celebrations
Masses for homeland
national shrine
ceremony of uniformed services
Opis:: Historia Polski od przyjęcia chrztu w 966 r. pokazuje, jak pewne wydarzenia społeczne łączono z celebracjami liturgii. W artykule została podjęta próba pokazania nie tylko historii tego zjawiska, ale też problemów, jakie się z nim wiązały. Łączenie wątków religijnych ze świętowaniem wydarzeń narodowych miało miejsce wtedy, gdy pojawiało się zagrożenie wewnętrzne lub zewnętrzne. Przykładem są tzw. śluby lwowskie króla Jana Kazimierza, który 1 kwietnia 1656 r. uroczystym aktem religijno-państwowym oddał Rzeczpospolitą pod opiekę Matki Bożej, którą ogłosił Patronką oraz Królową Królestwa Polskiego i wszystkich jego ludów. Fakt ten przyczynił się zdecydowanie do tego, że Jasna Góra stała się narodowym sanktuarium, w którym Polacy mieli szansę określić swoją tożsamość, zwłaszcza w realiach życia pod zaborami. Proces ten, zapoczątkowany w XVII w., doprowadził do stworzenia popularnej w narodzie polskim zasady: Polak-katolik. W okresie międzywojennym stereotyp ten sprzyjał łączeniu katolicyzmu z nacjonalizmem, natomiast w okresie powojennym nabrał charakteru antykomunistycznego. Swoistym fenomenem stały się tzw. msze za Ojczyznę, celebrowane przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę, kapelana „Solidarności”, który gromadził na takich liturgiach tłumy wiernych. Choć jemu zawsze zależało na religijnym wymiarze tych spotkań, to jednak z punktu widzenia społecznego były to spotkania modlitewno-patriotyczne. Końcowa część artykułu jest pokazaniem, jak kształtuje się proces włączania celebracji liturgicznych w uroczystości patriotyczno-narodowe po 1989 r. Proces ten nabierał na sile choćby z powodu liczby katolików będących obywatelami Polski. Na pewno pewnym problemem jest niezadowolenie z takiego stanu rzeczy tych, którym nie podoba się łączeniereligii z wydarzeniami o charakterze świeckim ‒ i to niezależnie od ich przekonań. Potrzebny jest tu pewien zdrowy rozsądek w organizowaniu takich obchodów. Nie mogą one ani drażnić ich przeciwników, ani szkodzić Kościołowi. Należy zwracać szczególnie uwagę na to, aby liturgia nie była instrumentalizowana. Innym problemem do rozwiązania jest pogodzenie przepisów liturgicznych z normami ceremoniału służb mundurowych, które biorą udział w omawianych uroczystościach. Wydaje się, że przy odrobinie dobrej woli i rozsądku można te problemy pokonać dla dobra tych, którzy omawianego świętowaniapotrzebują.
The history of Poland since its Baptism in 966 A.D. shows how certain social events were combined with liturgical celebrations. This paper aims to show not only the history of this phenomenon but also some related problems. The combination of some religious motifs with the national celebrations used to be relatedto both internal and/or external threats. One example is the case of the so-called “Lwów Oath” of King John Casimir, who on April 1st, 1656, with a solemn religious and state act, consecrated the Republic to the protection of the Mother of God and whom he proclaimed as the Patron and Queen of the Kingdom of Poland and of all its people. This fact contributed decisively to the fact that Jasna Góra became a national sanctuary in which Polish people had the chance to define their identity, especially during the period of the Partition of Poland. This process, originated in 17th century and led to the formulation of a famous principle: a Pole – a Catholic. During the interwar period this stereotype supported the attempts to unite Catholicism with nationalism, and after the Second World War it gained an anti-communist character. An interesting phenomenon became the so-called “Masses for Homeland” celebrated by Blessed Rev. Jerzy Popiełuszko, the chaplain of “Solidarność”; the liturgies gathered crowds of the faithful. Although Popiełuszko always emphasized the religious dimension of those gatherings, from the social point of view they were, indeed,“prayer-patriotic meetings”. The final part of this study shows how the liturgical celebrations were incorporated into patriotic and national celebrations after 1989. This process grew stronger due to the number of Catholics who are citizens of this country. A certain problem arises here from the dissatisfaction of the people who do not make any links between religious and secular events. A common sense of purpose seems to be indispensable for organizers of such celebrations: they can neither irritate their opponents nor harm the Church. And more, the Liturgy itself cannot be used instrumentally. Another problem to be solved is to bring together the liturgical rules and the norms of the uniformed, which take part in the ceremonies discussed. It seems, however, that with a little goodwill and reason it is possible to overcome these problems for the benefit of those who need these kind of celebrations.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 129-142
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Catholic" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język