Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Arts" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Des motifs musicaux, de l’hybridité et de l’intermédialité dans « Maladie Mélodie » de Maurice Roche. Esquisse
Motywy muzyczne, hybrydyczność i intermedialność w „Maladie Melodie” Maurice’a Roche’a
Autorzy:
Miazga, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901860.pdf
Data publikacji:
2019-10-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maurice Roche
intermedialność
muzyka
sztuki
hybrydyczność
intermediality
music
arts
hybridity
Opis:
Artykuł jest zbiorem uwag o intermedialności, a zarazem hybrydyczności Maladie Mélodie, dzieła Maurice’a Roche’a, współczesnego francuskiego pisarza, dramaturga, kompozytora, rysownika. Trzecim analizowanym przez autorkę elementem są wątki muzyczne warstwy tekstowej, graficznej i muzycznej, ich przejawy na poziomie makro-, jak i mikrostruktury. Wspomniana trójkodowość semiotyczna sprawia, że recepcja dzieła staje się bardzo złożona, co może odstraszyć przeciętnego lub przypadkowego czytelnika. Kwestia hybrydyczności genologicznej (podczas gdy podtytuł sugeruje epikę, autorka chętniej widziałaby tam termin z dziedziny teatru) została tylko zaznaczona i wymaga odrębnego studium.
L’article aborde le sujet de l’intermédialité par l’analyse du concept de la musicalité dans le livre de Maurice Roche Maladie Mélodie, qui occupait dans la vie de l’auteur une place primordiale. On mentionne aussi les arts plastiques, particulièrement le dessin lorsqu’on décrit le côté graphique de l’œuvre. L’examen concis de la macro- et de la microstructure de l’ouvrage fait ressortir la cohabitation de différents codes et systèmes sémiotiques : textuel, iconique et musical qui influencent la réception, voire la dérangent, ce qui n’est pas un reproche fait à l’auteur, mais plutôt un encouragement apporté au lecteur inexpérimenté. L’aspect transgénérique de l’ouvrage a été aussi relevé, mais peu développé.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 197-210
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Musée imaginaire: Fontanes Gemäldegalerie
Musée imaginaire: Fontanes picture gallery
Autorzy:
Fischer, Hubertus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927340.pdf
Data publikacji:
2017-04-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Theodor Fontane
picture
visual memory
pictorial perception
English arts
Dusseldorf School of Painting
Opis:
This paper tends to explore ,Fontane's picture gallery' referring to its genesis, characteristic and effect. In doing so the art critic Fontane is improving a distinctive image as an expert especially of English art und of the at that time in Germany leading Dusseldorf School of Painting (Düsseldorfer Malerschule). Furthermore it will be set out how the writer Fontane is acting in his work with pictures and pictorial perception. Eventually there is a suggestion for recovering ,Fontane's picture gallery' to make it possible for the contemporary audience to read Fontane's works in a wider and subtly differentiated manner.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2016, 37; 109-120
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vom Kult zur Marke. Das Nietzsche-Archiv in Weimar und sein Netzwerk
Between Cult and Brand. The Collection of the Nietzsche Archive in Weimar
Autorzy:
Fünderich, Maren-Sophie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32354213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Cultural modernism
arts and craft
economic branding
Henry van de Velde
Elisabeth Förster-Nietzsche
Harry Graf Kessler
Opis:
The Nietzsche Archive in Weimar, which was reorganised by Elisabeth Förster-Nietzsche (1846–1935) after the death of her brother Friedrich Nietzsche (1844–1900), is regarded as an example of an outstanding collection that stands for the dawn of modernity around 1900. The circumstances of how Nietzsche’s sister managed and expanded the archive in Weimar clearly show the structure and development of a network. The archive is located on the ground floor of “Villa Silberblick”, a representative Wilhelminian villa on the outskirts of the city, which Förster-Nietzsche had moved into in 1897, and where she cared for her brother and where she remained after his death. This collection in the Nietzsche Archive includes furniture and interiors that Förster-Nietzsche had commissioned from the up-and-coming Belgian architect Henry van de Velde (1863–1957). She wanted to create a place for the Nietzsche cult, which she pursued with all her might, and to have her brother’s works translated into interior design. She was helped in this by patron Harry Graf Kessler (1868–1937), who was looking for a reference project in Weimar for Van de Velde, the new artistic advisor to the young Grand Duke of Saxe-Weimar, and recommended him to Förster-Nietzsche. With Van de Velde’s establishment, the Nietzsche Archive became not only a focal point of Nietzsche worship at the beginning of the 20th century, but also the centre of the “New Weimar”, a cultural-political project for which Kessler and Förster-Nietzsche were able to gain the support
Źródło:
Artium Quaestiones; 2023, 34; 161-195
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)
“…Inconspicuousness and a Lot of Memories”: Mediums of Memory in Bettina Spoerri’s Novel Konzert für die Unerschrockenen (2013)
Autorzy:
Dubrowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791171.pdf
Data publikacji:
2020-08-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekfraza
fotografia
sztuka wizualna
pamiętnik
A. Czechow
M. Rothko
R. Horn
ekphrasis
photography
visual arts
diary
Chekhov
Rothko
Horn
Opis:
„…Niepozorność i wiele wspomnień”: Media pamięci w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen (2013)W artykule ukazano proces rekonstrukcji historii rodzinnej w powieści Bettiny Spoerri Konzert für die Unerschrockenen [Koncert dla nieustraszonych], który uwidacznia się w strukturze narracyjnej poprzez zastosowanie różnych mediów pamięci. Centralne medium pamięci stanowi muzyka – dla narratorki to archiwum pamięci, zawarte m.in. w starych nagraniach, ale także we wspomnieniach koncertów i prywatnych występów Lei, głównej bohaterki powieści. Fotografie, obecne jako ekfrazy, stają się kolejnym istotnym medium pamięci, otwierającymi „okna czasu” (A. Overath). W artykule przywołane zostały w kontekście przemyśleń S. Sontag i R. Barthesa. Szeroko rozumiana sztuka (malarstwo M. Rothko, instalacje R. Horn, dramaty A. Czechowa) to kolejne medium pamięci, łącznik między teraźniejszością a przeszłością – światem, który już nie istnieje. Rekonstruowana historia jest częścią genealogii pisarki, należącej do trzeciego pokolenia post-Shoah. „…Unscheinbarkeit und viel Erinnerung“: Gedächtnismedien in Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen (2013)In dem vorliegenden Beitrag wird Bettina Spoerris Konzert für die Unerschrockenen im Kontext der im Roman rekonstruierten Familiengeschichte analysiert. In der narrativen Struktur des Romans werden Musik, Photographie, Literatur, Malerei und visuelle Kunst als Gedächtnismedien eingesetzt. Die Musik, die im Leben der Hauptfigur ‒ einer berühmten Cellistin ‒ zur absoluten Referenz wird, bildet das zentrale Erinnerungsarchiv im Roman. Dank der Strategie der ekphrastischen Beschreibungen alter Fotografien werden in der Geschichte etliche „Zeitfenster“ geöffnet (A. Overath). Im Text findet man auch die Spuren der Lektüre von R. Barthes‘ und S. Sontags Essays zur Fotografie. Als nächstes Gedächtnismedium gelten M. Rothkos Malerei, R. Horns Installationen und die Dramen A. Tschechows – sie werden zu einem wichtigen Bindeglied zwischen Gegenwart und Vergangenheit, zumal die rekonstruierte Geschichte ein Teil der Genealogie der Autorin ist, die der dritten Post-Shoah-Generation angehört.
In this article, the reconstruction of the family history in Bettina Spoerri’s novel Konzert für die Unerschrockenen [Concert for the Fearless] is analysed. The narration contains different mediums of memory. The central medium of memory is music: for the narrator, this archive of the memory mainly consists of old recordings, but also of reminiscences about the concerts and private performances of Leah, the main protagonist of the novel. Photographs, by means of ekphrasis, serve as another essential medium of memory, opening up “the windows of time” (Overath). In this article, these mediums are considered in the context of the ideas of Sontag and Barthes. The widely understood concept of art (paintings by Rothko, installations by Horn, plays by Chekhov) is yet another medium of memory, connecting the present with a past that does not exist any more. This reconstructed story is part of the genealogy of the writer, who belongs to the third post-Shoah generation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 21-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aber was ist als Ganzes überhaupt darstellbar?“ Zum literarischen Schaffen von Erica Pedretti (1930–2022)
“But what is actually representable as a whole?” On the Literary Work of Erica Pedretti (1930–2022)
Autorzy:
Rothenbühler, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098200.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Mähren
Schweiz
Migration
bildende Kunst
„Jahrzehnt der Frauen“
experimentelles Schreiben
Hörspiel
„Überschreibungen“
Moravia
Switzerland
migration
visual arts
“decade of women”
experimental writing
radio play
“overwritings”
Morawy
Szwajcaria
migracja
sztuki plastyczne
„dziesięciolecie kobiet”
pisarstwo eksperymentalne
słuchowisko
„nadpisywanie”
Opis:
Erica Pedretti, am 14. Juli 2022 in ihrem 92. Lebensjahr verstorben, hinterließ ein umfangreiches und bedeutendes literarisches Werk. In den vierzig Jahren ihres literarischen Schaffens hat sie zwischen 1970 und 2010 vierzehn größere Prosawerke veröffentlicht, sieben Hörspiele und sieben Essays geschrieben und auch drei Bild-Texte kreiert. Zur Gold- und Silberschmiedin ausgebildet, dann und lebenslang als Objektkünstlerin tätig, wurde sie im Lauf der 1960er-Jahre zur Schriftstellerin, weil sie ihren Heimatverlust im tschechischen Mähren nur im Schreiben bewältigen konnte. Ihre Texte blieben durchweg durch diese Erfahrung geprägt, auch wenn sie die Auseinandersetzung damit immer wieder auf neue Weise literarisch verfremdete. Der Beitrag folgt ihren literarischen Veröffentlichungen von Harmloses, bitte (1970) bis fremd genug (2010) und zeigt auf, dass sie in der Schweiz und weit darüber hinaus zu einer literarischen Pionierin in mehrfacher Hinsicht geworden ist: Sie hat in literarischer Verfremdung das Schweigen über das Leiden Deutschsprachiger in der Geschichte der Tschechoslowakei gebrochen, trug wesentlich zur Erneuerung des experimentellen Schreibens von Frauen bei, erwies sich in der deutschsprachigen Literatur der Schweiz als Wegbereiterin für das „Jahrzehnt der Frauen“, gehörte zwischen 1970 und 1976 zu den Vorreiterinnen und Vorreitern des „Neuen Hörspiels“ im deutschen Sprachraum und nahm auch als Migrantin durch ihre frühe Thematisierung der Doppel- und Mehrfachzugehörigkeit vorweg, was die Literaturwissenschaft im Lauf der 1990er-Jahre als Literatur der Migration zu anerkennen begann.
Erica Pedretti, która zmarła 14 lipca 2022 roku w wieku 92 lat, pozostawiła po sobie obszerną i znaczącą spuściznę literacką. W ciągu czterdziestu lat swej twórczości opublikowała w latach 1970–2010 czternaście utworów prozatorskich, napisała siedem słuchowisk i siedem esejów i wykreowała także trzy ‘teksty obrazowe’. Po uzyskaniu wykształcenia w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Zurychu przez całe życie tworzyła różnorodne obiekty artystyczne, a w latach 1960tych zajęła się pisarstwem, gdyż tylko o tym pisząc, mogła uporać się z utratą ojczyzny w czeskich Morawach. To doświadczenie ukształtowało wszystkie jej teksty, chociaż przepracowywanie swych bolesnych wspomnień starała się ukrywać we wciąż zmieniających się, innowacyjnych formach literackich. Artykuł prezentuje przegląd jej literackiej twórczości od debiutanckiego utworu Harmloses, bitte (1970) aż do ostatniego fremd genug (2010) i ukazuje równocześnie, że pod wieloma względami była prekursorką: w niekonwencjonalnych formach literackich przełamała milczenie o cierpieniu ludności niemieckojęzycznej w historii Czechosłowacji, w istotny sposób przyczyniła się do ożywienia kobiecego pisarstwa eksperymentalnego w literaturze niemieckojęzycznej, stając się równocześnie pionierką tzw. „dziesięciolecia kobiet” w niemieckojęzycznej literaturze szwajcarskiej, a w latach 1970–1976 pionierką tzw. „nowego słuchowiska” w krajach niemieckiego obszaru językowego. Dzięki już bardzo wczesnemu podkreślaniu swej wielonarodowej tożsamości jako migrantka przyczyniła się wreszcie także do powstania nowego nurtu literackiego, który w latach 1990tych został zaaprobowany przez literaturoznawstwo pod mianem literatury migracyjnej.
Erica Pedretti, who deceased on July 14, 2022 in her 92nd year, leaves behind an extensive and important literary oeuvre. In the forty years of her literary career, between 1970 and 2010, she published fourteen major prose works, wrote seven radio plays and seven essays, and also created three picture-text. Trained as a goldsmith and silversmith, then and for life active as an object artist, she became a writer in the course of the 1960s because she could only cope by writing with her loss of homeland in Czech Moravia. Her texts remained consistently shaped by this experience, even though she repeatedly used distancing effects in the confrontation with it in new literary ways. The article follows her literary publications from Harmloses, bitte (1970) to fremd genug (2010) and shows that she has become a literary innovator in Switzerland and far beyond in several respects: she broke, in literary distancing, the silence about the suffering of German speakers in the history of Czechoslovakia, contributed significantly to the renewal of experimental writing by women, proved to be a pioneer for the “decade of women” in Swiss German-language literature, belonged to the forerunners of the “New Radio Play” in the German-speaking world between 1970 and 1976, and, through her early thematization of double and multiple belonging as a migrant, anticipated what literary studies began to recognize as the literature of migration in the course of the 1990s.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 5-24
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies