Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„Republic”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Das Kartellgericht der Weimarer Republik: eine Institution zwischen Verwaltungsgericht, Zivilgericht und Verwaltungsbehörde und seine Bedeutung für den verwaltungsgerichtlichen Rechtsschutz
The Antitrust Court of the Weimar Republic: an Institution Between the Administrative Court, Civil Court and Administrative Authority and its Significance for Administrative Legal Protection
Autorzy:
Reichenthaler, Michael Johannes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27308761.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
administrative law protection
Weimar Republic
antitrust court
legal process
judicial responsibilities
Opis:
This article deals with the possibilities of obtaining administrative court legal protection at the imperial/national level during the Weimar Republic. Characteristic for this epoch of German administrative jurisdiction is the formation of numerous specialized administrative courts. As an example of this practice, the following article focuses on the Antitrust Court as a typical special administrative court of the Weimar period. However, it begins with the changes in administrative jurisdiction in general that resulted from the new Weimar Constitution, which gave administrative courts constitutional protection for the first time in German legal history. In addition, the paper outlines how this new constitutional framework was received by scholars and had an impact in practice. However, the proclamation of a German Republic after World War I, not only changed the constitution, but also meant that the administration was confronted with completely new challenges. How the German administration responded to this new situation is also briefly outlined in order to provide a better understanding of the importance and scope of the administrative courts' activities at the national level. The article focuses on the antitrust court and in particular on its competences and available remedies. These two parameters of court organization provide information on whether the Antitrust Court was actually an institution committed to legal protection or whether the effectiveness of the administration was the guiding idea that shaped the activity of the Antitrust Court.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 1; 119-147
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stand und Anwendung der Rechnergestutzten Beregnungsberatung in der DDR
Stan i zastosowanie opartego na technice obliczeniowj doradztwa dotyczącego deszczowania w NRD
Sostojanie i ispol'zovanie konsul'tacii v oblasti dozhdevanija v GDR na baze vychislitel'nojj tekhniki
Autorzy:
Krause, H.
Schmidt, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794353.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
doradztwo
zastosowanie
deszczowanie
NRD
advisory service
application
sprinkling
German Democratic Republic
Opis:
Wykazano znaczenie nawadniania dla intensyfikacji produkcji roślinnej w NRD oraz sposób organizacji systemu deszczowania. Przedstawiono komputerowy system tzw. IBSB-2, który służy do obliczania i programowania potrzeb deszczowania na terenie NRD.
Излагается значение полива для интенсификации сельскохозяйственного производства в ГДР и обсуждаются организация и функция проекта ИСБС-2 для управления дождеванием с помощью ЭВМ.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 387
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kriegsliteratur aus der DDR und die Zensur in der Volksrepublik Polen in den ersten Nachkriegsjahren
GDR war literature and censorship in Peoples Republic of Poland in the early postwar years
Autorzy:
Rajch, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927453.pdf
Data publikacji:
2017-04-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Germane literature
war literature
censorship
socialist realism
GDR
Polish People's Republic
Opis:
From all of the German literature distributed in Poland during the first half of the nineteen fifties, that of the GDR was the most strongly represented, because like the People's Republic, it was part of the Eastern Bloc. A substantial part of this literature touched upon the themes of the Second World War. As some prominent Eastern German authors had taken part in the Spanish Civil War in 1936-1939, this subject also couldn't be ignored.The introduction in 1949 of socialist realism as the most important criterion of art, and particulary strong political pressure, led to a great deal of confusion and insecurity, not only for Polish publishing houses, but also among the censors, whose task was to take decisions about what literature could be printed. Censors’ opinions in this period often differed, not only in terms of detailed matter, but also in the final decisions about the eventual fate of the title submitted for evaluation.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2016, 37; 253-262
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Blick auf die Münchener Räterepublik im Revolutionstagebuch 1919 von Victor Klemperer
A look at the Bavarian Soviet Republic in Victor Klemperer’s Revolutionstagebuch 1919
Spojrzenie na Bawarską Republikę Rad w Revolutionstagebuch 1919 Victora Klemperera
Autorzy:
Wójcik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642524.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Victor Klemperer
Revolutionstagebuch 1919
Bawarska Republika Rad
Münchener Räterepublik
Bavarian Soviet Republic
Opis:
Victor Klemperer opisuje w swoim pamiętniku Revolutionstagebuch 1919 wydarzenia w Bawarskiej Republice Rad jako tragikomedię – mieszankę śmieszności, zbrodni i goryczy, krytykując jednocześnie konserwatywne monachijskie mieszczaństwo. W obrazowych wycinkach rzeczywistości z oblężonego miasta ukazuje klęskę rewolucji 1918/1919 roku, jednego z decydujących momentów w historii Niemiec.
In his book Revolutionstagebuch 1919, Victor Klemperer presents events taking place during the time of the Bavarian Soviet Republic as a tragicomedy – a mixture of ridiculousness, bitterness and crime, while fiercely criticising the mentality of the conservative bourgeoisie of Munich. In his vivid descriptions of successive events as they unfold in the besieged city, the author depicts the defeat of the 1918-1919 Revolution – one of the most decisive moments in German history.
Victor Klemperer beschreibt in seinem Revolutionstagebuch 1919 die Ereignisse der Münchener Räterepublik als Tragikomödie – eine Mischung aus Lächerlichkeit, Verbrechen sowie Bitterkeit – und übt zugleich Kritik an dem konservativen Münchener Bürgertum. In anschaulichen Momentaufnahmen aus der belagerten Stadt schildert er das Scheitern der Revolution 1918/1919, einen der entscheidenden Wendepunkte der deutschen Geschichte.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2018; 35-49
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der deutsche Bundespräsident – ein „Stabilitätsanker“ im Grundgesetz (GG)
President of Germany as a guarantor of stability in the Basic Law
Prezydent Niemiec – gwarant stabilizacji w ustawie zasadniczej
Autorzy:
Kundoch, Harald G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476411.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
President of Germany
Basic Law for the Federal Republic of Germany
prezydent
konstytucja RFN
Opis:
The following article describes the role and constitutional duties of the President of the Federal Republic of Germany. Analysing statements made by successive presidents, the author emphasises the significance of the independence and autonomy of the office of the president in the resolution of debates and important civic and social issues. The examples studied can help to understand and define the constitutional position of the office of the President of Germany.
Artykuł opisuje rolę prezydenta Republiki Federalnej Niemiec oraz zadania, które stawia przed nim konstytucja. Na podstawie analizy wypowiedzi prezydentów autor podkreśla wagę niezależności i niezawisłości urzędu prezydenta w rozwiązywaniu sporów i ważnych kwestii obywatelskich i społecznych. Podane przykłady pomagają lepiej zrozumieć i przyporządkować konstytucyjną pozycję urzędu prezydenta Niemiec.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2015, 2(17); 35-44
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die polnische Anwaltschaft in der Zwischenkriegszeit (1918–1939)
Autorzy:
Materniak-Pawłowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216262.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
the Bar
legal profession
the Bar system
the Second Polish Republic
adwokatura
zawód adwokata
ustrój adwokatury
II Rzeczpospolita
Opis:
The Bar, as a professional group dealing with defence and representation, has been developing on Polish lands at least since the beginning of the XVI century. However, only in the second half of the XIX century, so already after Poland was partitioned, the Bar association acquired its first self-government organization. The particularly intensive period of development of the Bar took place during the existence of the Second Polish Republic. The issue of legal basis of its functioning was regulated at the time. The old, unsystematic and post partition legislation was replaced with uniform and more modern law created by the Polish legislator. The rules which constitute the basis of the Bar association system were specified. The rule of equality of the legal profession as well as the rule of freedom and independence of the Bar association were the ones which gained the most importance. Furthermore, the issues connected with performing the legal profession were regulated and specified. Among the aforementioned issues were the following: the essential requirements necessary to perform the profession, the forms in which it is performed, the range of legal activities and the possibility of combining the legal profession with other activities, the rights and duties of a lawyer as well as disciplinary responsibility. Consequently, the interwar period was a short, albeit extremely important stage of the legal corporation’s development.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2015, 1(8); 124-149
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprachbiographie einer Familie deutscher Herkunft aus Nýznerov/Niesnersberg in Tschechien
Autorzy:
Hudabiunigg, Ingrid
Marchl, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083989.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
language biography
language policy
German minority
narrative interview
Czech Republic
biografia języka
polityka językowa
mniejszość niemiecka
wywiad narracyjny
Republika Czeska
Opis:
The article examines the language biographies of two generations of a family of German origin in the Czech Republic from the end of World War II to the present day. The content analysis of the biographies is based on the application of the narrative interview method developed in qualitative sociology. The analysis of the data obtained by this method follows the stages in the language use of the two informants in coping with the challenge of the language policies of the state.
Artykuł analizuje biografie językowe dwóch pokoleń rodziny niemieckiego pochodzenia w Czechach od końca II wojny światowej do dnia dzisiejszego. Analiza treści biografii oparta jest na zastosowaniu metody wywiadu narracyjnego opracowanej w socjologii jakościowej. Analiza danych uzyskanych tą metodą przebiega zgodnie z etapami używania języka przez dwóch informatorów w radzeniu sobie z wyzwaniem polityki językowej państwa.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 3; 447-463
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Lehrprogramm für den Literaturunterricht in den deutschen Mittelschulen“ und seine Funktionen im gesellschaftserzieherischen Diskurs eines totalitären Staates
'Literature curriculum for German secondary school' and its role in social and educational discourse in a totalitarian country
Autorzy:
Cieszkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053258.pdf
Data publikacji:
2021-11-08
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Wolgadeutsche Republik
Lehrprogramm für den Literaturunterricht
kommunistische Ideologie
bolschewistische Weltanschauung
the Volga German Republic
literature curriculum
communist ideology
social and educational discourse
Opis:
„Lehrprogramm fur den Literaturunterricht in den deutschen Mittelschulen“ dient dazu, einige Uberlegungen zu Bildung und Funktionen der Schule in den 20er und 30er Jahren des 20. Jh. in der Wolgadeutschen Republik sowie zum Einfluss der kommunistischen Ideologie auf die Profilierung des gesellschaftserzieherischen Diskurses anzustellen. Das Lehrprogramm umfasst eine Liste von zweckmasig ausgewahlten Lekturetexten und etliche Beschreibungskategorien, die marxistisch-leninistisch gepragt sind. Sein Ziel war es, literaturgeschichtliches Wissen zu vermitteln und auf dessen Grundlage zur Herausbildung eines geforderten Menschentyps mit bolschewistischer Weltanschauung beizutragen.
„Literature curriculum for German secondary school” in the 20s and 30s of the 20th century in the Volga German Republic constitutes a significant pretence of analysing complexity of education of that time, the role of school, and the impact of communist ideology on formation of social and educational discourse. The curriculum covers a list of appropriately selected texts and a set of category descriptions adopted from the Marxist philosophy. Besides imparting knowledge in the field of history and literature, the purpose of the curriculum is to shape socially acceptable attitudes and Bolshevik ideology.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2021, 45; 188-198
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mitteleuropa dekolonisieren – Zu Stephan Wackwitz’ Romanen und Essays
Decolonialize Central and Eastern Europe – On Stephan Wackwitz’ Novels and Essays
Autorzy:
Schönborn, Sibylle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230912.pdf
Data publikacji:
2022-12-08
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Familien- und Generationenroman
Postkolonialismus
Queer Studies
Osteuropageschichte
Bonner Republik
Family and generation novel
postcolonialism
queer studies
history of Eastern Europe
German postwar Republic
Opis:
Der Aufsatz diskutiert Wackwitz’ Romane und Essays im Kontext des Postkolonialismus und der Queer Studies um zu zeigen, wie der Autor mitteleuropäische Geschichte vom Beginn des 20. Jahrhunderts bis in die Gegenwart als Kolonialgeschichte erzählt. Wackwitz entwirft in seinen Texten das Projekt einer Dekolonisation Mitteleuropas, das auch die Dekonstruktion der heteronormativen Geschlechterordnung als Dispositiv der Macht miteinschließt.
The paper discusses Wackwitz’s Novels and Essays with postcolonial and queer theories to point out how Wackwitz tells European history as a colonial history from the 20th century until today. Wackwitz designs the project of decolonization of Central and Eastern Europe including the deconstruction of the heteronormative gender order as a dispositive of power.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2022, 46; 34-45
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Satzzeichenitis (?!?) ovvero „Nichts ist mir zu klein…“ – Allererste Notizelchen1 zur Qualitätseinschätzung von Übersetzungen über die Zeichensetzung in grafisch kodierten Texten (Arno Schmidts)
Punctuation Marks (?!?) or „Nothing is too small for me ...“ – Very First Notes on the Quality Assessment of Translations about Punctuation in Graphically Coded Texts (Arno Schmidt)
Autorzy:
Bauske, Bernd G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458719.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
Arno Schmidt
Zeichensetzung
Übersetzung(en)
Auszeichnungen
Gelehrtenrepublik
Aus_dem_Leben_eines_Fauns
Übersetzungsqualität
punctuation
translation(s)
awards
Republic of Letters
Scenes from the Life
of a Faun
translation quality
Opis:
Our aim is to relate criteria for quality assessment in translation to micro elements. Punctuation in Arno Schmidt seems to be a good bet as, with him, this supposedly formal element is instrumental in constituting the sense of a text to a degree far beyond standard state-of-the-art routine.
Der Beitrag versucht an Minimalelementen Übersetzungsqualität festzumachen. Bei Arno Schmidt bietet sich dafür die Zeichensetzung an, da diese in seinen Texten ein konstitutives Element darstellt, das in seiner Komplexität über Standard und Mainstream weit hinausgeht.
Źródło:
Linguistische Treffen in Wrocław; 2019, 15; 17-28
2084-3062
2657-5647
Pojawia się w:
Linguistische Treffen in Wrocław
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der polnische Staatspräsident als Stabilitätsfaktor (Grundriss der Theorie und der Praxis)
President of Poland as a stabilizing factor
Prezydent RP jako element stabilizujący ustrój polityczny
Autorzy:
Czarny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476337.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
President of the Republic Poland
Polish system of government
political arbitration of the head of state
stabilization of the political system
Prezydent RP
system rządowy rządowy RP
arbitraż polityczny głowy państwa
stabilizacja systemu politycznego Polski
Opis:
The article attempts to constitutional and political assessment, whether the President of Poland is a factor of stability in the Polish system of government. After a brief overview of the evolution of the institution head of state were presented constitutional assumptions, which can make the head of state arbitrator in political disputes. Then he described the outline of constitutional practices since 1997. According to the main thesis of the article President of the Republic Polen in the little acts as a stabilizing factor, because of its dependence on political parties, which reported his candidacy in the election.
Artykuł stanowi próbę konstytucyjnoprawnej i politologicznej analizy zagadnienia, czy i w jakim stopniu uznać można Prezydenta RP za czynnik stabilizujący polski system ustrojowy. Po krótkim zarysie ewolucji instytucji głowy państwa przedstawiono rozwiązania konstytucyjne, które mogą czynić z głowy państwa arbitra w sporach politycznych, przez co może on je „łagodzić”. Następnie przedstawiono zarys praktyki ustrojowej. W myśl głównej tezy artykułu Prezydent RP w niewielkim stopniu działa jako czynnik stabilizujący z uwagi na swoją daleko idącą zależność od partii politycznych, które zgłosiły jego kandydaturę w wyborach.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2015, 2(17); 45-54
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Verhältnis der Kommunistischen Partei Polens zum Judentum nach 1945
Stosunek partii komunistycznej w Polsce do Żydów po 1945 roku
Autorzy:
Piotrowski, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954340.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stosunki polsko-żydowskie
antysemityzm
antypolonizm
władze bezpieczeństwa w PRL
Żydzi
komunizm
historia PRL
Polish-Jewish Relations
anti-semitism
anti-polonism
security authorities in the Polish People's Republic
Jews
communism
history of the Polish People's Repubic
Opis:
Narzucona siłą Polsce w 1944 r. tzw. „władza ludowa”, skupiała w swych szeregach zarówno ludność pochodzenia polskiego jak i w znacznej mierze pochodzenia żydowskiego. Stan taki był pochodną celowej polityki J. Stalina, który podczas tworzenie pierwszych zrębów administracyjnych przyszłej PRL na bazie Zarządu Głównego Związku Patriotów Polskich (ZPP) oraz Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN) zalecał, aby na listach kandydatów zdecydowanie preferowano towarzyszy pochodzenia żydowskiego, dążąc do tego aby wszędzie stanowili większość. Stwierdzano wprost, że ich narodowe pochodzenie gwarantuje większą pewność dyspozycyjności niż komunistów polskich. Koncepcji tej bezskutecznie próbowali się m.in. przeciwstawiać polscy generałowie walczący po stronie Armii Czerwonej, jak Karol Świerczewski i Zygmunt Berling. Współdziałający z Sowietami zarówno Polacy jak i Żydzi, przez społeczeństwo polskie postrzegani byli jako zdrajcy. Wedle zgodnej opinii historyków, pomimo fluktuacji różnych osób na ważnych rządowych stanowiskach, faktycznie w Polsce wlatach 1944-1956 decydowała i rządziła trójka: Bolesław Bierut, Jakub Berman i Hilary Minc. Dwóch ostatnich było pochodzenia żydowskiego i określali się jako Żydzi. Do dziś trwa w Polsce spór na temat procentowego udziału Żydów w strukturach komunistycznej władzy, lecz nie dokonano jeszcze szczegółowych rachunków. Jednakże a priori przyjmowane jest twierdzenie, iż ogólnie biorąc była to „żydo-komuna”. Szczególnie znienawidzonym stał się Resort Bezpieczeństwa Publicznego, później MBP, w którym wszystkie ważniejsze stanowiska obsadzono ludźmi pochodzenia żydowskiego. Wprawdzie na jego czele stał Polak Stanisław Radkiewicz, ale wiceministrami byli Żydzi m.in. Mieczysław Mietkowski i Roman Romkowski, później Antoni Alster (w Komitecie ds. Bezpieczeństwa Publicznego). Najważniejszymi departamentami w tym ministerstwie również zawiadywali ludzie pochodzenia żydowskiego. Departamentem V ds. walki z Kościołem i środowiskiem inteligencji kierowała lwowska żydówka Julia Brystyger. Dyrektorem Departamentu VII ds. cenzury był Józef Czaplicki; Departamentem X, dbającym o „czystość” szeregów partii komunistycznej kierował Anatol Fejgin; wicedyrektorem był zbiegły na Zachód w 1953 r. Józef Światło (Izaak Fleishfarb). Głównym Urzędem Cenzury kierował Marcel Reich (Ranicki), dyrektorem Departamentu Więziennictwa MBP był Jerzy-Dagobert Łańcut; szefem Departamentu Śledczego był osławiony sadysta płk Józef Goldberg-Różański. Wszystko to sprzyjało umacnianiu przeświadczenia, że winę za powojenne zniewolenie narodu polskiego ponoszą Żydzi. Podobnego zdania był także prymas Polski kard. August Hlond. Rosnąca bariera uprzedzeń pomiędzy Polakami a Żydami czyniła z tych ostatnich dogodny instrument polityki prowadzonej przez Stalina. Potrzebował on bowiem zwolenników bezwzględnie zaufanych, po których mógł się spodziewać całkowitej lojalności, a więc ludzi możliwie osamotnionych, bez zaplecza rodzinnego, sąsiedzkiego – którzy partię komunistyczną uczynią swym jedynym kręgiem odniesienia. Logicznie rzecz biorąc Żydzi przebywający po wojnie w Polsce powinni mieć wsparcie i zagwarantowaną opiekę przynajmniej ze strony komunistów i Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. Tak jednak nie było, gdyż stali się oni nie podmiotem, a przedmiotem politycznej rozgrywki. Dla współrodaków ze wspomnianych komunistycznych formacji nadrzędnym celem było zwycięstwo idei rewolucji oraz posłuszne wypełnianie dyrektyw Stalina. Na tak zbudowanym ołtarzu całkowicie poświęcono interes jednostki – także „zwykłego” Żyda. Podkreślić należy, iż na nastrojach społeczeństwa polskiego względem tzw. „kwestii żydowskiej” władze komunistyczne „grały” świadomie – nie bacząc na tragiczny finał. Większość historyków w Polsce nie ma wątpliwości, iż antyżydowskie rozruchy i próby ich wzniecenia w Krakowie, Rzeszowie, Lublinie, a przede wszystkim najbardziej znane i tragiczne w skutkach – w Kielcach, były prowokacją. Oznacza to, że ludność polska była celowo prowokowana przez aparat komunistyczny, w którym czynni byli przecież Żydzi, do wystąpień przeciw „zwykłym” Żydom, a nawet do pogromów. W jednym z podziemnych pism Zrzeszenia WiN „Honor i Ojczyzna” znalazło się znamienne zdanie: „Żydzi stali się więc niebezpiecznym narzędziem w ręku tych, którzy są bardziej komunistami niż ... Żydami”. Nie dziwi więc, że pozostający w Polsce Żydzi czuli się zagubieni. Ich los znalazł się pomiędzy przysłowiowym „młotem i kowadłem”. Mieli jednak do wyboru kilka wariantów: albo wyjechać z Polski, albo zmienić nazwisko i „wtopić się” w społeczeństwo polskie, albo też przystąpić do obozu rządzącego, zasilając szeregi „żydo-komuny”. Niezdecydowani skazani byli, w zaistniałych warunkach, na alienację. Żydzi, którym udało się przeżyć niemiecką okupację, obozy koncentracyjne, pałali chęcią rewanżu i zemsty na Niemcach, którzy byli sprawcami zagłady ich całych rodzin. Okazję taką stworzyli koledzy z UB, masowo werbując ich do tej formacji. Kompleksowo zjawisko to opisał amerykański Żyd – John Sack w książce pt. Oko za oko. Przemilczana historia Żydów, którzy w 1945 r. mścili się na Niemcach. W łonie komunistycznej partii trwała ostra walka, w której przełomem stała się śmierć Stalina w 1953 r. oraz odwilż polityczna po październiku 1956r. Od dawna bowiem ścierały się ze sobą, walcząc owpływy i władzę, dwie frakcje komunistów: Żydzi, przybyli wraz z Armią Czerwoną do Polski, i grupa polskich komunistów walczących w czasie II wojny światowej w podziemiu – tzw. „partyzanci” – z ministrem spraw wewnętrznych Mieczysławem Moczarem na czele. Dojście W. Gomułki do władzy w 1956 r. wpłynęło na wzmocnienie tej drugiej grupy. Odpowiedzialność za zbrodnie stalinowskie wygodnie było zrzucić właśnie na funkcjonariuszy żydowskich i pod pretekstem „wypaczeń idei socjalizmu” rozpocząć czystki w aparacie bezpieczeństwa ipartii. Część zwalnianych funkcjonariuszy-Żydów wyjeżdżała na Zachód Europy, do USA i Izraela. Według statystyk międzynarodowych w 1948 r. mniejszość żydowska liczyła w Polsce 88 tys. osób. Znaczna część emigrowała do Izraela już w latach 1949-1951. W zorganizowanych transportach emigrowało tam ok. 28. tys. Żydów. W latach 1956-1957 z Polski odpłynęła kolejna fala Żydów którą oblicza się na ok. 40 tys. osób. Dodać jednak trzeba, że połowę z nich stanowili dopiero co repatriowani Żydzi z terytorium Związku Radzieckiego. Emigracji tej towarzyszyły komentarze, że Żydzi uciekają z Polski, bojąc się odpowiedzialności za swoje zbrodnie popełnione w okresie stalinowskim („błędów i wypaczeń”), a także ze względu na obawę przed polskim antysemityzmem, rozbudzonym przez popełnione zbrodnie. Wśród wyjeżdżających było faktycznie wielu komunistów. W marcu 1957 r. zawarta została polsko-radziecka umowa, na mocy której do 31 marca 1959 r. repatriowano do Polski 224 tys. osób. W grupie tej przyjechało ok. 40 tys. osób pochodzenia żydowskiego, ale większość z nich w Polsce nie pozostała. W latach 1967-1968 liczbę Żydów w Polsce szacowano na 25-30 tys. W partii komunistycznej (PZPR) wyodrębniły się dwie nieformalne grupy: tzw. „puławska” i „natolińska”, nazwane tak od miejsc w których się zbierali. W skład pierwszej z nich bardziej liberalnej – tzn. domagającej się zmian, wchodzili w większości komuniści pochodzenia żydowskiego w skład drugiej tzw. „partyjny beton” – wwiększości zachowawczy „partyzanci”. W polskiej literaturze przedmiotu popularnie ugrupowania te nazywa się też: „Chamy i Żydy” (W. Jedlicki). Na początku lat 60. w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (MSW) dokonano, jak pisał historyk J. Eisler, „aryzacji” lub „dejudeizacji” resortu. Bez zgody Biura Politycznego PZPR zakładano podsłuchy telefoniczne i inwigilowano wpływowe osoby pochodzenia żydowskiego. Kontroli władz koministycznych poddano „Fołks-Sztyme” jedyne w Polsce pismo wydawane w języku jidisz. „Czystka rasowa” objęła także korpus oficerski. Przebywający w Polsce wiceminister obrony narodowej ZSRR marszałek Sergiej Biriuzow, miał oświadczyć gen. M. Spychalskiemu: „armia dowodzona przez Żydów i kontrrewolucjonistów nie może być użyta w walce przeciwko imperializmowi”. Wypowiedź ta związana była z ideologiczną ofensywą podjętą przez ZSRR w krajach arabskich. Ponownie więc kwestia żydowska, za pośrednictwem Związku Radzieckiego, stała się instrumentem wewnętrznej gry politycznej w Polsce. W połowie lat 60. wśród 40-45 tys. oficerów wojska polskiego, ok. 250-300 stanowili Żydzi. Z armii zwalniano nawet osoby „oskarżane” o przyjaźń z żydowskimi oficerami. W partii komunistycznej grupa M. Moczara („partyzantów”) zwalczała „liberalne” zaplecze I sekretarza PZPR W. Gomułki. Do akcji tej dołączyła się grupa tzw. postępowych katolików środowiska PAX, z Bolesławem Piaseckim na czele. Starano się umacniać przekonanie, że pierwsze dziesięciolecie krwawego komunizmu w Polsce było zasługą Żydów-komunistów, akomuniści-„partyzanci” winy za to nie ponoszą. Nową historię Polski utrwalać miały wświadomości społeczeństwa nowo produkowane filmy. W 1968 r. sięgnięto ponownie do instrumentu prowokacji. Jego preludium stanowiła wojna izraelsko-arabska 1967 r., w której ZSRR opowiedział się po stronie Arabów. W Polsce partia komunistyczna, stosując się do dyrektyw Moskwy, rozpoczęła tropienie zwolenników zwycięstwa Izraela. Pierwszymi podejrzanymi były oczywiście osoby pochodzenia żydowskiego. Poważne ataki na nich okazały się być związane z wewnętrzną polityczną prowokacją w łonie PZPR. Na początku marca 1968 r., minister spraw wewnętrznych PRL M. Moczar, wykorzystując nieobecność I sekretarza PZPR W. Gomułki wPolsce, postanowił przejąć pełnię władzy i jednocześnie pozbyć się z aparatu władzy osób pochodzenia żydowskiego. W tym celu posłużył się prowokacją podburzając młodzież studencką do wystąpień. Na czele protestujących stanęli młodzi ludzie – w większości pochodzenia żydowskiego, których rodzice piastowali niegdyś poczesne stanowiska rządowe i partyjne. Byli to m.in.: Adam Michnik – syn Ozjasza Szechtera, przewodniczącego KPZU; Aleksander Smolar – syn Grzegorza, redaktora naczelnego żydowskiego pisma „Fołks-Sztyme”; Henryk Szlajfer – ojciec jego był cenzorem w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk; Irena Grudzińska – córka wiceministra rolnictwa, Marian Alster – syn b. wiceministra spraw wewnętrznych; Karol Modzelewski – syn b. ministra spraw zagranicznych itd. Młodzież tę nazywano „bananową” – czyli wolną od kłopotów i trosk materialnych. Gomułka po powrocie do kraju zdołał opanować sytuację, zwolnił Moczara z pełnionej funkcji, ale postanowił skorzystać z drugiej części prowokacyjnego scenariusza i na fali tej „załatwić” problem żydowski. Wsparł ataki na Żydów w partii (choć jego żona Zofia była Żydówką), w rządzie, administracji, w kulturze i w nauce, skutecznie ich stamtąd eliminując. Dokonano wówczas „rasowej czystki” w szeregach tych instytucji i organizacji. Jednym zcelów akcji miało być zbliżenie władzy do społeczeństwa. Nie został on jednak osiągnięty. Antysemityzm rozpętany przez PZPR spotkał się z dezaprobatą wielu środowisk i wybitnych osób. Przede wszystkim zdystansował się od tego Kościół katolicki. Po uśmierzeniu zamieszek władza komunistyczna zaczęła stosować różnorodne środki nacisku na osoby pochodzenia żydowskiego, chcąc wpłynąć na ich decyzję wyjazdu z Polski. Liczono natomiast na efekt propagandowy, stawiając tezę o „obcości Żydów” w Polsce. Mówiono więc: gdyby czuli związek z Polską, to by z niej nie wyjeżdżali. Motywem emigracji osób pochodzenia żydowskiego w tamtym okresie było poczucie zagrożenia, obawa przed wzrostem antysemityzmu, ale także nadzieja na poprawienie swoich warunków bytowych na emigracji. Przypominało to więc niekiedy emigrację zarobkową. Polskę opuszczało wtedy wielu ludzi kultury, pisarzy, poetów, naukowców. Wielu jednak wyjeżdżało nie chcąc ponosić odpowiedzialności za czyny, które dokonali będąc w aparacie władzy. W kraju pozostawili świetne emerytury, legitymacje partyjne itp. Jak podkreśla historyk J. Eisler „ci ludzie często są tymi, którzy o Polsce i Polakach mówią w sposób, na jaki nie zasługujemy”. Według przybliżonych szacunków po marcu 1968r. – w ciągu dwóch lat – wyjechało z Polski 15-20 tys. osób, z czego ok. 25% osiedliło się w Izraelu. Pokłosiem prowokacji marcowych było więc opuszczenie Polski, przez większość przebywających tam po II wojnie światowej Żydów. Komunistyczna nagonka na ludzi pochodzenia żydowskiego w znacznej mierze przyczyniła się nie tylko do ich emigracji z Polski, ale także wpływała na kształt świadomości polskiego społeczeństwa. Komunistyczna władza chciała oficjalnie i bez ogródek rozliczyć się z przeszłością, wskazując także na sprawców stalinowskiego terroru w Polsce. W grudniu 1970 r. usunięty został ze stanowiska I sekretarza partii W. Gomułka. W 1980 r. wybuchła w Polsce „Solidarność”, a w 1989 r. rozpoczęto przekazywanie władzy wybranym ludziom opozycji. Wielu dysydentów miało pochodzenie żydowskie, lecz po latach komunistycznej polityki, wolało tego faktu nie upubliczniać. Trzeba wyraźnie stwierdzić, iż wskutek wojennego holocaustu i polityki komunistów po 1945r. problem Żydów w Polsce jako nacji przestał istnieć. Pozostała jednak „kwestia żydowska”, wypływająca przy różnych okazjach i nagłaśniany szeroko rzekomy antysemityzm Polaków. Publicznie mówi się do dziś o „antysemityźmie bez Żydów”. Przedstawione tu wydarzenia stały się asumptem do formułowania przez wielu historyków, politologów oraz publicystów tezy, iż przemiany następujące w Polsce po 1989 r. to zmodyfikowana kontynuacja walk frakcyjnych „Chamów” i „Żydów” – czyli dawnych aktywistów PZPR pochodzenia żydowskiego z tzw. partyjnym „betonem”.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 2; 191-207
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wer ist aus wessen Vaterland? Polnischer Patriotismus – jüdischer Messianismus. Überlegungen zu einer schwierigen Beziehung
Autorzy:
Quinkenstein, Lothar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032686.pdf
Data publikacji:
2011-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
I Rzeczpospolita
wieloetniczność
rozbiory
pamięć zbiorowa
niemieckie zbrodnie
II wojna światowa
polski romantyzm
mesjanizm
the First Polish Republic
multi-ethnic structure
collective memory
the Greman crimes
WWI
Polish romantic
messianism
Erste Rzeczpospolita
Multiethnizität
Teilungen Polens
kollektive Erinnerung
die deutschen Verbrechen
der Zweite Weltkrieg
polnische Romantik
Messianismus
Opis:
In seinem ersten Teil versucht der Artikel, die Entwicklung nachzuvollziehen von der multiethnischen Struktur der Ersten Rzeczpospolita hin zu einer national wie religiös fest umrissenen Definition des ,Polentums‘ in der Zeit der Teilungen. Auf diesen historischen Grundlagen werden die Konflikte erörtert, zu denen die verschiedenen Perspektiven der Erinnerung an die deutschen Verbrechen des Zweiten Weltkrieges immer wieder führen. Da das polnische Identitätskonstrukt der Romantik maßgeblich von religiösen Überhöhungen geprägt ist, schließt sich eine Betrachtung an über die Unterschiede im Verständnis des Messianismus im Judentum und im Christentum. Zum Schluss versammelt der Beitrag einige Aspekte der gegenwärtigen Wiederbelebung der Erinnerung an die jüdische Kultur in Polen.
W swojej pierwszej części artykuł próbuje śledzić rozwój wielokulturowej struktury I Rzeczpospolitej do narodowo-religijnie ściśle określonej definicji ,polskości‘ w czasach rozbiorów. Wychodząc z tych historycznych uwarunkowań, rozważa się konflikty, do których prowadzą różne perspektywy wspomnień o niemieckich zbrodniach podczas II Wojny Światowej. Ponieważ polska romantyczna konstrukcja tożsamości przede wszystkim cechowała się silnym religijnym ładunkiem, w następnej części artykuł traktuje o różnicach w rozumieniu mesjanizmu w religii żydowskiej i chrześcijańskiej. Na końcu zebrane zostały pewne aspekty współczesnego odradzania się wspomnień o kulturze żydowskiej w Polsce.  
In its first part the article tries to describe the process leading from the multiethnic structure of the First Republic of Poland to the definition of ,polishness‘ in terms of national and religious identity in the period of the partitions of Poland. On this historical background an analysis is provided to elucidate the conflicts in which several perspectives of memory concerning the German crimes during World War II come to expression. As the Polish romantic concept of identity is characterized by religious contents, the following part deals with the differences in the understanding of Messianic idea in Christianity and Judaism. The article closes with an overview of some aspects of the recent revival of memory about the Jewish culture in Poland.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 201-235
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Übernahme von Toruń durch die polnische Armee (18.-21. Januar 1920)
Taking Over of Toruń by the Polish Army (18–21 January 1920)
Przejęcie Torunia przez Wojsko Polskie (18–21 stycznia 1920 r.)
Autorzy:
Smoliński, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891896.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
Republik Polen
Pommerellen
Toruń
Polnische Armee
Vertrag von Versailles
Deutschland
Einrücken der polnischen Truppen in Toruń am 18. - 21. Januar 1920.
the Republic of Poland
Pomerania
the Polish Army
the Treaty of Versailles
Germany
entry of the Polish Army to Toruń in 18–21 January 1920
Rzeczpospolita Polska
Pomorze
Wojsko Polskie
traktat wersalski
Niemcy
wkroczenie Wojska Polskiego do Torunia 18–21 stycznia 1920 r.
Opis:
Der Verlauf und die Ausdehnung der West- und Nordgrenze der Republik Polen wurden in mehreren Stufen festgelegt. Eine davon war die Militäroperation, die in der zweiten Januarhälfte und in den ersten zehn Tagen Februar 1920 stattfand. Sie war eine direkte Folge der entsprechenden Bestimmungen des Vertrags von Versailles vom 28. Juni 1919 zwischen den Siegermächten und dem während des Ersten Weltkriegs besiegten Deutschland. Das von Deutschland an die Republik Polen auf dieser Grundlage abgetretene Gebiet umfasste, obwohl es nur teilweise polnische Gebietsforderungen berücksichtigte, fast die gesamte Provinz Posen und Westpreußen - einschließlich Toruń. In dieser Studie, die auf der Grundlage von archivalischen Quellen und veröffentlichten Dokumenten, Memoiren und Tagebüchern sowie auf der Grundlage einschlägiger - umfangreicher - Literatur zu diesem Thema erstellt wurde, präsentiert der Autor die politischen und militärischen Vorbereitungen der polnischen Seite, die darauf abzielen, Pommerellen und Toruń aus deutschen Händen zu übernehmen. Darüber hinaus beschrieb er auch die Truppen der polnischen Streitkräfte, die Toruń besetzen sollten, sowie den Verlauf ihres Einrückens in die Stadt und die damit verbundenen Festlichkeiten, an denen am 18. bis zum 21. Januar 1920 ein bedeutender Teil der polnischen Einwohner des damaligen Toruńs teilnahm.
The course and extent of the western and northern borders of the Republic of Poland were formed over several stages. One of them was the military operation that took place in the second half of January and the first ten days of February 1920. It was a direct consequence of the relevant provisions of the Treaty of Versailles of 28 June 1919 between the victorious powers and Germany defeated during the Great War. The area given to the Republic of Poland on this basis by Germany, although only partially considering Polish territorial demands, covered almost the entire Province of Poznań and the Province of West Prussia - including Toruń. In this study, prepared on the basis of archival sources, published documents, memoirs and diaries, as well as on the basis of relevant - extensive - literature on the subject, the author presented the political and military preparations of the Polish side aimed at taking over Pomerania and Toruń from the German hands. In addition, he also described the forces of the Polish Army designated to occupy Toruń and the course of their entry into the city along with the related ceremonies, which took place on 18-21 January 1920 with the participation of a significant portion of the Polish inhabitants of Toruń.  
Przebieg i zasięg zachodniej oraz północnej granicy Rzeczypospolitej Polskiej ukształtowany został w kilku etapach. Jednym z nich była operacja wojskowa, która miała miejsce w drugiej połowie stycznia oraz pierwszej dekadzie lutego 1920 r. Była ona bezpośrednią konsekwencją odpowiednich postanowień traktatu zawartego w Wersalu 28 czerwca 1919 r. pomiędzy zwycięskimi mocarstwami a pokonanymi podczas I wojny światowej Niemcami. Oddany Rzeczypospolitej na tej podstawie przez Niemcy obszar, choć tylko częściowo uwzględniał polskie postulaty terytorialne, obejmował prawie całą Prowincję Poznańską oraz Prowincję Zachodnio-Pruską – w tym także Toruń. W studium tym przygotowanym w oparciu o źródła archiwalne oraz publikowane dokumenty, wspomnienia i pamiętniki, a także na podstawie odpowiedniej – obszernej – literatury przedmiotu, autor przedstawił polityczne i wojskowe przygotowania strony polskiej mające na celu przejęcie Pomorza i Torunia z rąk niemieckich. Poza tym opisał on również siły Wojska Polskiego przeznaczone do zajęcia Torunia oraz przebieg akcji ich wkraczania do miasta i związane z tym uroczystości, w których w dniach od 18 do 21 stycznia 1920 r. wzięła udział znacząca część polskich mieszkańców ówczesnego Torunia.  
Źródło:
Rocznik Toruński; 2020, 47; 139-182
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies