Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "women's work" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Aktivitätsmodelle der deutschen Frauenbewegung um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert in gesellschaftlicher und publizistischer Tätigkeit von Paulina Kuczalska-Reinschmit
Models of german women’s movement’s activity in the social and journalistic work of Paulina Kuczalska-Reinschmit at the turn of 19th and 20th centuries
Autorzy:
Zawiszewska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596911.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
polnische Frauenbewegung
Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921)
die feministische Zeitschrift „Ster“ (Lemberg 1895–1897, Warschau 1907–1914)
Polish women’s movement
Paulina Kuczalska-Reinschmit
feminist magazine “Helm” (Lviv 1895–1897, Warsaw 1907–1914)
polski ruch kobiecy
feministyczne czasopismo „Ster” (Lwów 1895–1897, Warszawa 1907–1914)
Opis:
Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) – die auf dem russischen Teilungsgebiet wirkende, führende Gestalt der polnischen Emanzipationsbewegung um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert – gestaltete ihr Kampfprogramm für die berufliche, politische und die Bildung betreffende Gleichberechtigung der polnischen Frauen, indem sie sich auf nationale Quellen bezog: auf die Ideologie der polnischen Renaissance und des adeligen Sarmatismus der Zeit vor den Teilungen Polens. Doch die Realisierungsformen dieses Programms erarbeitete sie dank ausländischen Inspirationen, hauptsächlich aus Deutschland und Frankreich. Die Beeinflussung durch die Aktivitätsmodelle der deutschen Frauenbewegung wurde insbesondere in der Anfangsphase der Formulierung ihres Emanzipationsprogramms sichtbar, die die zweite Hälfte der 1880er Jahre und die erste Hälfte der 1890er Jahre umfasste, als sie über die deutschen Frauen zunächst in dem ersten polnischen feministischen Wochenblatt „Świt“ [Morgendämmerung] schrieb, dann im Wochenblatt der sog. Warschauer Positivisten „Przegląd Tygodniowy“ [Wochenschau], und schließlich in ihrer eigenen feministischen Zeitschrift „Ster“ [Steuer]. Bei der Bestimmung von Programmen und Aktivitätsformen der Zeitschrift „Ster“ sowie des Vereins für die Gleichberechtigung Polnischer Frauen stützte sich Kuczalska-Reinschmit auf die deutschen Muster, die hauptsächlich von der Organisation Allgemeiner Deutscher Frauenverein und von der durch Louise Otto-Peters und Auguste Schmidt redigierten Zeitschrift „Neue Bahnen“ erarbeitet wurden.
Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) – the leader of the Polish emancipation movement at the turn of the 19th and 20th centuries and active on the territory under Russian rule – established her programme of struggle for educational, professional and political emancipation of Polish women, drawing inspiration from the national sources: the ideology of the Polish Renaissance and Polish Sarmatism of the pre-partition era but the forms of implementation of this programme were based on foreign, mainly French and German influences. The German influence is noticeable particularly in the crystallization of her emancipation programme, that is in the second half of the 1880s and first half of the 1890s when she wrote about German women in the first Polish feminist daily “Świt” [Dawn], then in the daily of the so called Warsaw positivists titled “Przegląd Tygodniowy” [Weekly Review] and finally in her own feminist periodical “Ster” [Helm]. While working on the programmes and forms of activity of “Ster” and of the Polish Women’s Union for Equal Rights, she took advantage of the models created mainly by the German organization Allgemeiner Deutscher Frauenverein as well as Louise Otto-Peters and Auguste Schmidt’s magazine “Neue Bahnen”.
Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) – liderka polskiego ruchu emancypacyjnego na przełomie XIX i XX w., działająca na terenie zaboru rosyjskiego – ukształtowała swój program walki o równouprawnienie edukacyjne, zawodowe i polityczne Polek, wywodząc go ze źródeł narodowych: ideologii polskiego renesansu i szlacheckiego sarmatyzmu doby przedrozbiorowej, ale formy realizacji tego programu opracowała, korzystając z inspiracji zagranicznych, głównie niemieckich i francuskich. Inspiracje modelami aktywności niemieckiego ruchu kobiecego widać szczególnie wyraźnie w fazie krystalizacji programu emancypacyjnego Kuczalskiej-Reinschmit, przypadającej na drugą połowę lat 80. XIX i pierwszą połowę lat 90. XIX w., gdy pisała o Niemkach na łamach pierwszego polskiego tygodnika feministycznego „Świt”, następnie – tygodnika tzw. pozytywistów warszawskich, „Przeglądu Tygodniowego”, a wreszcie – własnego periodyku feministycznego „Ster”. W tworzeniu programów i form działania „Steru” i Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich Kuczalska-Reinschmit korzystała z wzorców wypracowanych głównie przez niemiecką organizację Allgemeiner Deutscher Frauenverein oraz czasopismo „Neue Bahnen” Ludwiki Otto i Augusty Schmidt.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2016, 25; 101-120
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aber was ist als Ganzes überhaupt darstellbar?“ Zum literarischen Schaffen von Erica Pedretti (1930–2022)
“But what is actually representable as a whole?” On the Literary Work of Erica Pedretti (1930–2022)
Autorzy:
Rothenbühler, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098200.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Mähren
Schweiz
Migration
bildende Kunst
„Jahrzehnt der Frauen“
experimentelles Schreiben
Hörspiel
„Überschreibungen“
Moravia
Switzerland
migration
visual arts
“decade of women”
experimental writing
radio play
“overwritings”
Morawy
Szwajcaria
migracja
sztuki plastyczne
„dziesięciolecie kobiet”
pisarstwo eksperymentalne
słuchowisko
„nadpisywanie”
Opis:
Erica Pedretti, am 14. Juli 2022 in ihrem 92. Lebensjahr verstorben, hinterließ ein umfangreiches und bedeutendes literarisches Werk. In den vierzig Jahren ihres literarischen Schaffens hat sie zwischen 1970 und 2010 vierzehn größere Prosawerke veröffentlicht, sieben Hörspiele und sieben Essays geschrieben und auch drei Bild-Texte kreiert. Zur Gold- und Silberschmiedin ausgebildet, dann und lebenslang als Objektkünstlerin tätig, wurde sie im Lauf der 1960er-Jahre zur Schriftstellerin, weil sie ihren Heimatverlust im tschechischen Mähren nur im Schreiben bewältigen konnte. Ihre Texte blieben durchweg durch diese Erfahrung geprägt, auch wenn sie die Auseinandersetzung damit immer wieder auf neue Weise literarisch verfremdete. Der Beitrag folgt ihren literarischen Veröffentlichungen von Harmloses, bitte (1970) bis fremd genug (2010) und zeigt auf, dass sie in der Schweiz und weit darüber hinaus zu einer literarischen Pionierin in mehrfacher Hinsicht geworden ist: Sie hat in literarischer Verfremdung das Schweigen über das Leiden Deutschsprachiger in der Geschichte der Tschechoslowakei gebrochen, trug wesentlich zur Erneuerung des experimentellen Schreibens von Frauen bei, erwies sich in der deutschsprachigen Literatur der Schweiz als Wegbereiterin für das „Jahrzehnt der Frauen“, gehörte zwischen 1970 und 1976 zu den Vorreiterinnen und Vorreitern des „Neuen Hörspiels“ im deutschen Sprachraum und nahm auch als Migrantin durch ihre frühe Thematisierung der Doppel- und Mehrfachzugehörigkeit vorweg, was die Literaturwissenschaft im Lauf der 1990er-Jahre als Literatur der Migration zu anerkennen begann.
Erica Pedretti, która zmarła 14 lipca 2022 roku w wieku 92 lat, pozostawiła po sobie obszerną i znaczącą spuściznę literacką. W ciągu czterdziestu lat swej twórczości opublikowała w latach 1970–2010 czternaście utworów prozatorskich, napisała siedem słuchowisk i siedem esejów i wykreowała także trzy ‘teksty obrazowe’. Po uzyskaniu wykształcenia w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Zurychu przez całe życie tworzyła różnorodne obiekty artystyczne, a w latach 1960tych zajęła się pisarstwem, gdyż tylko o tym pisząc, mogła uporać się z utratą ojczyzny w czeskich Morawach. To doświadczenie ukształtowało wszystkie jej teksty, chociaż przepracowywanie swych bolesnych wspomnień starała się ukrywać we wciąż zmieniających się, innowacyjnych formach literackich. Artykuł prezentuje przegląd jej literackiej twórczości od debiutanckiego utworu Harmloses, bitte (1970) aż do ostatniego fremd genug (2010) i ukazuje równocześnie, że pod wieloma względami była prekursorką: w niekonwencjonalnych formach literackich przełamała milczenie o cierpieniu ludności niemieckojęzycznej w historii Czechosłowacji, w istotny sposób przyczyniła się do ożywienia kobiecego pisarstwa eksperymentalnego w literaturze niemieckojęzycznej, stając się równocześnie pionierką tzw. „dziesięciolecia kobiet” w niemieckojęzycznej literaturze szwajcarskiej, a w latach 1970–1976 pionierką tzw. „nowego słuchowiska” w krajach niemieckiego obszaru językowego. Dzięki już bardzo wczesnemu podkreślaniu swej wielonarodowej tożsamości jako migrantka przyczyniła się wreszcie także do powstania nowego nurtu literackiego, który w latach 1990tych został zaaprobowany przez literaturoznawstwo pod mianem literatury migracyjnej.
Erica Pedretti, who deceased on July 14, 2022 in her 92nd year, leaves behind an extensive and important literary oeuvre. In the forty years of her literary career, between 1970 and 2010, she published fourteen major prose works, wrote seven radio plays and seven essays, and also created three picture-text. Trained as a goldsmith and silversmith, then and for life active as an object artist, she became a writer in the course of the 1960s because she could only cope by writing with her loss of homeland in Czech Moravia. Her texts remained consistently shaped by this experience, even though she repeatedly used distancing effects in the confrontation with it in new literary ways. The article follows her literary publications from Harmloses, bitte (1970) to fremd genug (2010) and shows that she has become a literary innovator in Switzerland and far beyond in several respects: she broke, in literary distancing, the silence about the suffering of German speakers in the history of Czechoslovakia, contributed significantly to the renewal of experimental writing by women, proved to be a pioneer for the “decade of women” in Swiss German-language literature, belonged to the forerunners of the “New Radio Play” in the German-speaking world between 1970 and 1976, and, through her early thematization of double and multiple belonging as a migrant, anticipated what literary studies began to recognize as the literature of migration in the course of the 1990s.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 5-24
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies