Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sobór" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien
    “Christ as Master of Communication”: The Second Vatican Council and the Media
    „Chrystus jako mistrz komunikacji”. Sobór Watykański II i media
    Autorzy:
    Garhammer, Erich
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040663.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    media
    przepowiadanie
    papież Franciszek
    the Second Vatican Council
    preaching
    Pope Francis
    Opis:
    Sobór Watykański II był wydarzeniem medialnym. Z jednej strony wzbudził wielkie zainteresowanie mediów. Z drugiej strony sam podjął refleksję nad rolą mediów w przekazie Ewangelii. Refleksja ta znalazła cenny wyraz w soborowym dekrecie Inter mirifica. Od tego czasu w kościelnej ewangelizacji uwzględnia się zarówno rolę mediów w przekazie informacji, jak też mentalność współczesnego człowieka, uformowaną w dużej mierze przez media. Z wielką uwagą do świata mediów podchodzi papież Franciszek. W postawie tej widać echo soborowych ustaleń odnośnie do mediów. „Christus als Meister der Kommunikation“. Das Zweite Vatikanische Konzil und die Medien Das Zweite Vatikanische Konzil war auch ein mediales Ereignis. Genau dadurch ist es zum besonderen Zweiten Vatikanischen Konzil geworden, was im folgenden Beitrag gezeigt werden soll. Die Verkündigung hat seitdem auch ihre Situation in einer Mediengesellschaft zu reflektieren.
    The Second Vatican Council was a media event. On the one hand, aroused great interest in the media. On the other, he made a reflection on the role of the media in the transmission of the Gospel. This reflection was a valuable expression in the Conciliar decree Inter Mirifica. Since then, in the Church’s evangelization takes into account both the role of the media in the transmission of information, as well as the mentality of modern man formed largely by the media. With great attention to the world of media approaches Pope Francis. This can be seen as an echo of the Council arrangements for media.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 12; 105-116
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil
    The Liturgical Movement between the First and the Second Vatican Council
    Ruch liturgiczny między Pierwszym a Drugim Soborem Watykańskim
    Autorzy:
    Heinz, Andreas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040479.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    liturgia
    ruch liturgiczny
    Sobór Watykański I
    Sobór Watykański II
    liturgy
    liturgical movement
    First Vatican Council
    Second Vatican Council
    Opis:
    Trzy wielkie ruchy znaczą życia Kościoła katolickiego w pierwszej połowie XX wieku: ruch biblijny, ruch ekumeniczny i ruch liturgiczny. Okres między Soborem Watykańskim I (1869-1870) i Soborem Watykańskim II (1962-1965) to najbardziej urozmaicony okres w całej liturgicznej, dziś już prawie dwutysiącletniej, historii Kościoła. Ruch liturgiczny przed ostatnim Soborem nie objął całego Kościoła katolickiego. Swoich pionierów i zwolenników ruch ten miał zwłaszcza w Europie Środkowej i Zachodniej, acz w coraz większym stopniu zyskiwał sympatyków w Ameryce Północnej i Południowej oraz w krajach misyjnych. Droga od ruchu liturgicznego do odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II nie jest prosta. Choć dziś ruch liturgiczny jest niemal jednogłośnie oceniany jako sukces, wszelako z kręgów tradycjonalistycznych słyszy się też głosy uznające go za historię strat i winiące za upadek życia kościelnego w wielu częściach zachodniego świata. Korzeń jednak, z którego wyrosła reforma liturgiczna Soboru, był zdrowy i błogosławiony. Die liturgische Bewegung zwischen dem Ersten und dem Zweiten Vatikanischen Konzil Drei große Bewegungen haben das Leben der katholischen Kirche in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts geprägt: die Biblische Bewegung, die Ökumenische Bewegung und die Liturgische Bewegung. Die Zeit zwischen dem Ersten Vatikanischen Konzil (1869/1870) und dem Zweiten Vatikanischen Konzil (1962-1965) war die liturgisch wohl bewegteste Epoche in der ganzen, nunmehr fast 2000-jährigen Kirchengeschichte. Die Liturgische Bewegung war vor dem letzten Konzil keine Sache der gesamten katholischen Weltkirche. Sie hatte ihre Pioniere und Anhänger vor allem in Mittel- und Westeuropa; zunehmend gab es Sympathisanten in Teilen Nord- und Südamerikas und in den Missionsländern. Der Weg von der Liturgischen Bewegung zur liturgischen Erneuerung durch das Zweite Vatikanische Konzil ist auch nicht geradlinig verlaufen. Es gab ungeduldiges Vorwärtsdrängen und vorsichtiges Abwarten, es gab Reformvorstöße und Widerstände; es gab Umwege und Irrwege. Zwar wird die Liturgische Bewegung heute fast einhellig als Erfolgsgeschichte beurteilt. Doch es gibt auch Stimmen aus traditionalistischen Kreisen, die diese Bewegung als Verlustgeschichte beklagen und ihr die Schuld geben für den Rückgang des kirchlichen Lebens in weiten Teilen der westlichen Welt. Doch der Wurzelboden, aus dem die Liturgiereform des Konzil erwachsen ist, war gesund und gesegnet.
    Three great movements marked the life of the Catholic Church in the first half of the 20th century: the Biblical movement, the ecumenical movement, and the liturgical movement. The period between the First Vatican Council (1869/1870) and the Second Vatican Council (1962-1965) was the most eventful period in the liturgical whole, now almost 2000 years, of Church history. The liturgical movement did not include the whole Catholic Church before the last Council. The liturgical movement had their pioneers and followers, especially in Central and Western Europe, increasingly there were sympathizers in North and South America and in mission lands. The path from the liturgical movement to liturgical renewal through the Second Vatican Council is not rectilinear. There were impatient pressing forward and gently waiting, there was reform thrusts and resistances; there were detours and wrong turns. While the liturgical movement is judged today almost unanimously as a success story, but there are also voices from traditionalist circles who mourn this movement as loss history and blame her for the decline of Church life in much of the Western world. But the root from which the liturgical reform of the Council has grown was healthy and blessed.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 5-18
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    50 JAHRE VATICANUM II. Das II. Vatikanische Konzil aus ökumenischer Perspektive
    50 lat Vaticanum II. Sobór Watykański II z perspektywy ekumenicznej
    Autorzy:
    Glaeser, Zygfryd
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595005.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Vatikanische Konzil
    Rezeption
    Hermeneutik
    Ökumene
    Opis:
    Sobór Watykański II to jedno z najważniejszych wydarzeń ubiegłego stulecia, zwłaszcza dla świata chrześcijańskiego. Zapoczątkował on nowy okres w dziejach Kościoła, ubogacając go zarówno pogłębieniem świadomości o nim samym, jak i szerokim otwarciem na świat, na inne religie, a zwłaszcza na wartość ekumenii. Sobór, choć był mocno osadzony w tradycji, okazał się szeroko otwarty na to, co „nowe”. Stworzył niepowtarzalną szansę dla reformy i odnowy życia kościelnego we wszystkich jego wymiarach. Stał się siłą napędową w dążeniu do odpowiedniego dostosowania sposobów pełnienia misji Kościoła do czasów i warunków współczesności. Według prawosławnego teologa i obserwatora na Soborze Watykańskim II, Nikosa Angelosa Nissiotisa, Sobór stanowił bardzo ważne wydarzenie, które przyniosło Kościołowi nowe nadzieje na przeorientowanie zarówno myślenia, jak i postaw prowadzących od ekskluzywizmu do uniwersalnego otwarcia na „wspólne” działanie na rzecz jednego, świętego, powszechnego i apostolskiego Kościoła. Mimo wielu krytycznych uwag pod adresem Soboru, zdecydowanie pozytywnie oceniał on jego dokonania. Bolał nad tym, że Kościołowi prawosławnemu brakuje właściwej oceny tego, co się wydarzyło wewnątrz katolicyzmu po Soborze Watykańskim II. Jan Paweł II widział w wydarzeniu Soboru „wiosnę i odrodzenie życia Kościoła”. Choć Sobór Watykański II w sposób istotny przeobraził myślenie i życie Kościoła rzymskokatolickiego, jego recepcja była i dotąd bywa nieraz bardzo trudna. Papież Benedykt XVI zauważył, że problemy z recepcją wzięły się stąd, że doszło do konfrontacji i przeciwstawienia sobie dwóch sprzecznych hermeneutyk i sporu na tym tle. Jedna wywołała zamieszanie, druga zaś – w sposób dyskretny, ale coraz bardziej widoczny – zaczęła przynosić i nadal przynosi owoce. Z jednej strony istnieje interpretacja, którą Benedykt XVI nazywa „hermeneutyką nieciągłości i zerwania z przeszłością”, z drugiej strony istnieje „hermeneutyka reformy” i odnowy Kościoła. Oceniając trudny proces recepcji Soboru Watykańskiego II należy pamiętać o tym, że Sobór stał się przede wszystkim wyrazem „nowego powiewu Ducha” w Kościele i w świecie. Duch Święty jest Ożywicielem tego, co było obumarłe i Uświęcicielem wszystkich potrzebujących usprawiedliwienia.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2013, 13; 53-70
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Totgesagte leben länger
    Autorzy:
    Kuciński, Andrzej Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040875.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo naturalne
    teologia moralna
    autonomia
    natura
    ponowoczesność
    Sobór Watykański II
    Naturrecht
    Moraltheologie
    Autonomie
    Natur
    Postmoderne
    II. Vatikanum
    natural law
    moral theology
    autonomy
    nature
    postmodernism
    Vatican II
    Opis:
    Das Naturrecht scheint für viele Ethiker als Modell der Normbegründung nicht mehr aktuell zu sein. Gleichzeitig ist die Moraltheologie nach dem II. Vatikanum um eine Erneuerung bemüht, die sich einerseits von einem radikalen Autonomiedenken distanziert, andererseits bestimmte Engführungen der Vergangenheit überwindet. Dies geschieht im Rahmen eines kulturellen Umbruchs zwischen Moderne und Postmoderne, bei dem universalistische ethische Konzepte ohnehin kritisch angesehen werden. Dennoch verlangen die sich mehrenden ethischen Herausforderungen der Gegenwart, allem voran die im bioethischen Bereich, nach allgemeingültigen Lösungen in der globalisierten Welt. In diesem Kontext kann und soll das Naturrechtsdenken wieder gebraucht werden. Allerdings müsste es entsprechend präsentiert werden. Eine ethische Verständigung über Kultur- und Zeitgrenzen hinaus ist möglich, erfordert allerdings eine Einigung bzgl. der Verbindlichkeit der menschlichen Natur.
    THERE’S LIFE IN THE OLD DOG YET. PERSPECTIVES FOR NATURAL LAW THINKING IN FUTURE MORAL THEOLOGY   For many ethicists, natural law no longer seems to be relevant as a model for the motivation of norms. At the same time, moral theology after Vatican II is striving for a renewal which, on the one hand, distances itself from radical autonomous thinking and, on the other hand, overcomes certain narrownesses of the past. It happens in the context of a cultural upheaval between modernity and postmodernity, in which universalistic ethical concepts are regarded critically anyway. Nevertheless, the increasing ethical challenges of the present, especially those in the bioethical field, call for universally valid solutions in the globalized world. In this context, natural law thinking can and should be used again. However, it would have to be suitably presented. An ethical understanding beyond cultural and temporal boundaries is possible, but requires an agreement on the binding character of human nature.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 107-121
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Verkündigung des Glaubens oder Banalisierung der Heilsbotschaft?
    Proclamation of the faith or trivialization of the Gospel message?
    Głoszenie wiary czy banalizacja orędzia zbawienia?
    Autorzy:
    Klawitter, Martha
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595496.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Evagelisation
    Medien
    Jugend
    Das Zweite Vatikanische Konzil
    ewangelizacja
    media
    młodzież
    Sobór Watykański II
    evangelization
    youth
    Second Vatican Council
    Opis:
    Kościelna odnowa, zainicjowana przez Sobór Watykański II, w ostatnich pięćdziesięciu latach znalazła swoje odzwierciedlenie również w mediach katolickich. Szeroką uwagę poświęcono szczególnie teologicznym dyskursom i interpretacjom dotyczącym soborowego nauczania. W mniejszym stopniu zajmowano się dotychczas empirycznymi badaniami nad wcieleniem soborowych postanowień, zwłaszcza służących nowej ewangelizacji, i ich odzwierciedleniem w kościelnych lub katolickich mediach. Na podstawie badań wybranych publikacji katolickich magazynów młodzieżowych „PUR” i „theo” wskazano, że nie odpowiadają one w wystarczającym stopniu na wymogi nowej ewangelizacji. Hołdując zaś zasadzie nowoczesności, unikają nieraz wyzwań związanych z przekazem treści i implikacji płynących z wiary, kształtując swój przekaz w sposób graniczący z banalizacją ewangelicznego orędzia.
    In the last fifty years the renewal of the Catholic Church, initiated by the Second Vatican Council, has been reflected in the Catholic media. A lot of attention was also dedicated to the theological discourse and interpretations of the teaching of the Council. But until now less attention was given to the empirical research in the implementation of the documents of the Council, especially those which concern new evangelization and reflection on it in the ecclesiastical or Catholic media. It has been indicated, that the Catholic youth magazines “PUR” and “theo” do not necessarily relate to the level of calling in regards to the new evangelization. According to the principle of modernity, they avoid sometimes the challenges connected with the transfer of content and implications coming from the faith, shaping their message in a way which is on the limits of trivialization of the Gospel message.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 2; 171-191
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der christlich-islamische Dialog aus katholischer Perspektive
    Dialog chrześcijańsko-islamski z perspektywy katolickiej
    The Christian-Islamic Dialogue from Catholic Perspective
    Autorzy:
    Nowak, Joachim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595252.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Christian-Islamic dialogue, the Vatican Council II, the Pope, Brothers and Sisters of one and the same God, solidarity, brotherhood, peace
    dialog chrześcijańsko-islamski, Sobór Watykański II, papież, bracia i siostry jednego Boga, solidarność, braterstwo, pokój
    Opis:
    The question of the relationship to other confessions and religions belongs to the central problems of the Vatican Council II. The three Councils’ documents offer strong basis, for the dialogue with Islam and for peaceful coexistence between Christians and supporters of other religions. Among these are: The Dogmatic Constitution of the Church Lumen Gentium, the Description Nostra aetate about the relationship of the Church to other Religions outside the Christendom and the Description of the Religious Freedom Dignitatis humane. These documents also offer the basis for a peaceful coexistence between Catholics and Muslims. The Vatican Council II and the Popes: John XXIII, Paul VI, John-Paul II, Benedict XVI and Francis have warned, that in other religions, we should focus attention on that which is good and valuable, and not on that which separates them from Christianity. They encourage us to consider the representatives of other religions as brothers and sisters of the same and only God, and to seek dialogue with them. The positive attitude in dialogue with Muslims has been clearly and strongly underscored by the above mentioned Popes. They are supporters of solidarity, brotherhood and peace in dialogue with the Muslims.
    Pytanie o stosunek do innych wyznań i religii należy do centralnych zagadnień Soboru Watykańskiego II. Trzy dokumenty soborowe tworzą podstawę do dialogu z islamem oraz do pokojowego współistnienia chrześcijan i wyznawców innych religii: Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate i Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae. Obok Soboru, także papieże: Jan XXIII, Paweł VI, Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek zwrócili uwagę na to, aby w każdej innej religii szukać tego, co dobre i prawdziwe, a nie koncentrować się tylko na tym, co jest zgodne z nauką chrześcijańską. Według nauczania Soboru i papieży, przedstawicieli innych religii należy postrzegać jako braci i siostry jednego Boga i szukać z nimi dialogu. Chodzi tutaj przede wszystkim o postawę chrześcijan wobec muzułmanów. Postawę tę winny charakteryzować solidarność, braterstwo i dążenie do pokoju.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 313-332
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Sakramentalien im Allgemeinen
    Sacramentals in General
    Sakramentalia w ogólności
    Autorzy:
    Kahle, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37525351.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    sacramentalia
    sacraments
    Codex Iuris Canonici
    Second Vatican Council
    liturgical reform
    sakramentalia
    sakramenty
    Drugi Sobór Watykański
    reforma liturgii
    acramentalia
    sacramenti
    Concilio Vaticano II
    riforma della liturgi
    Opis:
    Dieser Artikel über „Sakramentalien im Allgemeinen“ beginnt mit der Unterscheidung zwischenSakramente und Sakramentalien, wie sie im Katechismus der Katholischen Kirche dargelegt sind.Es folgt Kapitel II mit einer Beschreibung der historischen Entwicklung des Begriffs„Sakramentalien“ und wie sie verstanden wurden. Die ersten Hinweise auf den Begriff,die bei Hugo von St. Viktor bis hin zu Thomas von Aquin zu finden sind, werden vorgestellt.Es folgt eine Liste der Definitionen, die verschiedene Theologen am Vorabend entwickelt habender Verkündung des Codex Iuris Canonici im Jahr 1917. Dann gibt es eine Abhandlung-Umsetzung der Bestimmungen über die Sakramentalien, die in das kanonische Recht eingeführt wurdenunter Papst Benedikt XV. Besonderes Augenmerk wird auf die durchgeführten Arbeiten gelegt.vor und während des Zweiten Vatikanischen Konzils, bevor wir mit einem Bericht darüber fortfahrendie richterliche Behandlung von Sakramentalien bis zum Pontifikat von Papst Johannes PaulII. Kapitel III enthält eine systematische Behandlung der Sakramentalien. Anfangmit der kanonischen Definition von Sakramentalien geht es weiter mit einer Beschreibung vonihre Vielfalt und die Frage ihrer Institution. Anschließend werden die Themen Wirksamkeit und Wirkweisen sowie die Frage nach Spendern und Empfängern sakralerGeisteszustände werden behandelt. Ein Abschlusskapitel wirft drei zentrale Fragen zum Thema aufvon Sakramentalien, die zur weiteren theologischen und pastoralen Förderung anregen sollenBetrachtung.
    Niniejszy artykuł Sakramentalia w ogólności rozpoczyna się od rozróżnienia między sakramentami a sakramentaliami. W rozdziale II następuje opis historycznego rozwoju terminu „sakramentalny” i jego rozumienia. Przedstawiono pierwsze wzmianki, które można znaleźć u Hugona ze św. Wiktora, i prześledzono je aż do Tomasza z Akwinu. Po tym następuje lista definicji opracowanych przez różnych teologów w przededniu promulgacji Codex Iuris Canonici w 1917 roku. Następnie omówiono przepisy dotyczące sakramentaliów, wprowadzone do prawa kanonicznego pod rządami Benedykta XV. Szczególna uwaga poświęcona jest pracom prowadzonym przed i w trakcie Soboru Watykańskiego II, a następnie opisowi magisterialnego traktowania sakramentaliów aż do pontyfikatu papieża Jana Pawła II. Rozdział III zawiera systematyczne omówienie sakramentaliów. Rozpoczyna się od kanonicznej definicji sakramentaliów. Opisano tu różnorodność sakramentaliów i kwestię ich ustanowienia. Kolejno poruszane zostają kwestie skuteczności i sposobów działania, a także dawców i biorców sakramentów. I wreszcie ostatni rozdział formułuje trzy główne pytania na temat sakramentaliów przeznaczone dla dalszej refleksji teologicznej i duszpasterskiej.
    This article on “Sacramentals in general” begins with the distinction between sacraments and sacramentals as set out in the Catechism of the Catholic Church. Chapter II follows with a description of the historical development of the term “sacramentals” and how it has been understood. The first references to the term, which can be found in Hugh of St Victor, up to Thomas Aquinas are presented.There follows a list of the definitions developed by various theologians on the eve of the promulgation of the Codex Iuris Canonici in 1917. Then there is a treatment of the provisions on sacramentals which were introduced into canon law under Pope Benedict XV. Particular attention is paid to the work carried out before and during the Second Vatican Council, before continuing with an account ofthe magisterial treatment of sacramentals up to the pontificate of Pope John Paul II. Chapter III contains a systematic treatment of the sacramentals. Beginning with the canonical definition of sacramentals, it continues with a description of their variety and the question of their institution. Then the topics of efficacy and modes of action as well as the question of the dispensers and recipients of sacramentals are dealt with. A final chapter poses three central questions on the topic of sacramentals that are intended to stimulate further theological and pastoral reflection.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2024, 18, 1; 35-65
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Jews – „Our Older Brothers”
    Die Juden – „unsere alteren Bruder”
    Żydzi – „Nasi starsi bracia”
    Autorzy:
    Štrukelj, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560712.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Second Vatican Council
    Nostra Aetate
    Christian-Jewish dialogue
    St. John Paul II
    Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI
    Hans Urs von Balthasar and Martin Buber
    Catholic Church
    Theology
    II Sobór Watykański
    Nostra aetate
    dialog chrześcijańsko-żydowski
    św. Jan Paweł II
    Joseph Ratzinger – papież Benedykt XVI
    Hans Urs von Balthasar i Martin Buber
    Kościół katolicki
    teologia
    Opis:
    This article discusses the relations between Jews and Christians, especially in the last 50 years, after the promulgation (October, 28th 1965) of the Decree „Nostra Aetate” of the Second Vatican Council. The paper consists of three parts: in the first part we find the evaluation of the outstanding importance of Christian-Jewish dialogue, exercised by the St. John Paul II. – In the second part our attention is focused on the theological dialogue between Hans Urs von Balthasar and Martin Buber. Finally, in the third part we take into consideration the important the theological contribution of Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI on behalf of Christian-Jewish living together.
    Artykuł dotyczy relacji między Żydami a chrześcijanami, szczególnie w ostatnich 50 latach, po promulgacji przez II Sobór Watykański dekretu Nostra aetate (28 października 1965 r.). Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej znajdujemy ewaluację mającego ogromne znaczenie dialogu chrześcijańsko-żydowskiego uprawianego przez św. Jana Pawła II. W drugiej części uwaga jest skoncentrowana na dialogu teologicznym między Hansem Ursem von Balthasarem i Martinem Buberem. W końcowej, trzeciej części uwzględniony został ważny wkład teologiczny Josepha Ratzingera – papieża Benedykta XVI w dziedzinę współżycia chrześcijańsko-żydowskiego.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 197-208
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ständiger Diakonat - eine Frucht des II. Vatikanums
    Permanent Deacons - a Fruit of 2nd Vatican Council
    Diakonat stały - owoc Soboru Watykańskiego II
    Autorzy:
    Baumann, Klaus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341329.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    diakonat stały
    diakonat kobiet
    Lumen gentium 29
    Motu proprio Omnium in mentem
    posługa
    2nd Vatican Council
    permanent deacons
    female deaconry
    ministry
    Opis:
    Sobór Watykański II przywrócił sakramentalną posługę diakonów stałych, umożliwiając Kościołom lokalnym wprowadzenie jej w życie. Ten artykuł przedstawia najpierw postulaty jej przywrócenia pochodzące od kapłanów więzionych w nazistowskim obozie w Dachau izwiązane z powołaniem Hannes'a Kramera, a następnie ukazuje jej biblijną genezę i rozwój w łonie wczesnego Kościoła. Artykuł opisuje ponadto zanik diakonów stałych z powodu konfliktów pomiędzy diakonami i kapłanami. Świadomość możliwości takich konfliktów pomogła wypracować warunki przywrócenia posługi diakonów, co zostało podkreślone także przez papieża Benedykta XVI. Jego nauczanie zawiera bodźce do dalszych rozważań nad posługą (ministerium) kobiet-diakonów, która jest dyskutowana przez Międzynarodową Komisję Teologiczną.
    The 2nd Vatican Council restored the sacramental ministry of permanent deacons with the possibility of local churches to realize it in their realm. This article first sketches the impulses for this restoral by the priests detained in the Nazi-lager of Dachau and by the vocation of Hannes Kramer, then the biblical impulses and developments of the early Christian Church. In addition, it recalls the disappearance of permanent deacons due to role conflicts between deacons and priests. The awareness of these potentials for conflict is a legacy for the clarification of the restored ministry of deacons, highlighted, too, by Pope Benedict XVI. His magisterium offers stimuli for further reflections on a ministry (ministerium) of female deacons as discussed by the International Theological Commission.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2013, 5; 5-31
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Herkunft und Zukunft von Nostra aetate. Fünfzig Jahre nach der Konzilserklärung
    Autorzy:
    Kutschera, Rudolf
    Buckenmaier, Achim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041140.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nostra eatate
    Judentum
    jüdisches Volk
    Antijudaismus
    pluralistische Religionstheologie
    Religionspluralismus
    Volk Gottes
    Zweites Vatikanum
    Katechismus
    jüdische Wurzeln des Christentums
    jüdisch-christliches Erbe
    Nostra aetate
    Judaism
    Jewish people
    antijudaism
    pluralistic theology of religions
    religious pluralism
    people of God
    Second Vatican Council
    Catechism
    Jewish roots of Christianity
    Jewish-Christian heritage
    judaizm
    Żydzi
    antyjudaizm
    pluralistyczna teologia religii
    pluralism religijny
    lud Boży
    Drugi Sobór Watykański
    katechizm
    żydowskie korzenie chrześcijaństwa
    żydowsko-chrześcijańskie dziedzictwo
    Opis:
    Soborowa deklaracja Nostra aetate została wprawdzie oficjalnie zasadniczo wcielona w  życie, jednak potrzebne wydaje się jej docenienie i dalszy rozwój. Jako niezmiennie aktualne należy uznać jej zakorzenienie w Rz 9-11, jak też fakt, że mimo silnych sprzeciwów w trakcie jej przygotowania została w ogóle ogłoszona. Wśród wielu komentarzy na płaszczyźnie Kościoła powszechnego na szczególne docenienie zasługuje nr 528 Katechizmu Kościoła Katolickiego: trzej magowie z opowiadania o Epifanii Jezusa poganom, są przykładowymi przedstawicielami religii pogańskich, które muszą zwrócić się do Żydów, by „przyjąć obietnicę mesjańską”. Zrozumienie tego koryguje romantyzujący pluralizm religijny, który manifestuje się np. w pojęciu trzech „religii abrahamowych”. Niezbędny dzisiaj dalszy rozwój Nostra aetate zawiera dwa dezyderaty. Po pierwsze należy przezwyciężyć zawężenie Judaizmu i Chrześcijaństwa do rangi „religii” bez związku z takimi rzeczywistościami jak „ziemia”. Po drugie należy teologicznie pogłębić obecne w stwierdzeniu „lud Boży” ukierunkowanie chrześcijaństwa na judaizm.
    Although the Council‘s declaration Nostra aetate has been absorbed by the magisterium, there are new challenges suggesting its acknowledgement and further development. The document’s significance resides in its foundation on Romans 9-11 and in the fact that it has been promulgated at all, in spite of enormous resistance in the years ahead. No. 528 from the Catechism of the Catholic Church rises up out of various official statements with respect to this topic: The three wise men from Jesus’ Epiphany are typical representatives of the pagan religions who have to turn to the Jews in order to receive “from them the messianic promise”. This insight corrects a romanticizing pluralism of religions as it becomes manifest in the terminology of the three “Abrahamic religions”. A further development of Nostra aetate should include two aspects: Overcoming the narrowing down of Judaism and Christianity as a “religion” without reference to realities like “the land”, and, secondly, deepening the theological understanding of the referral of Christianity towards Judaism, particularly in connection with the term “People of God”. 
    Die Konzilserklärung Nostra aetate wurde zwar offiziell weitgehend rezipiert, neue Herausforderungen legen aber eine Würdigung und Weiterentwicklung nahe. Bleibend bedeutsam ist die Fundierung dieses Dokuments in Röm 9-11, sowie das Faktum, dass es trotz enormer Widerstände im Vorfeld überhaupt veröffentlicht wurde. Unter den zahlreichen gesamtkirchlichen Stellungnahmen ist Nr. 528 aus dem Katechismus der Katholischen Kirche besonders zu würdigen: Die drei Magier aus der Epiphanieerzählung Jesu sind exemplarische Vertreter der heidnischen Religionen, die sich an die Juden wenden müssen, um „die messianische Verheißung [zu] empfangen“. Diese Erkenntnis korrigiert einen romantisierenden Religionspluralismus wie er sich etwa im Sprechen von drei „abrahamitischen Religionen“ manifestiert. Eine heute notwendige Weiterentwicklung von Nostra aetate enthält zwei Desiderate: Erstens wäre die Engführung von Judentum und Christentum als „Religion“ ohne Bezug zu Realitäten wie dem „Land“ zu überwinden und zweitens gilt es, gerade unter dem Begriff „Volk Gottes“ das Verwiesensein des Christentums auf das Judentum theologisch zu vertiefen.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 155-172
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies