Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mowy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Bühler als Vorläufer der Sprechakttheorie
    Bühler jako prekursor teorii aktów mowy
    Autorzy:
    Prasalski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16530141.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcony jest porównaniu teorii Karla Bühlera i Johna Searle’a w aspekcie pragmalingwistycznym, a konkretnie – w aspekcie działania językowego. Bühler traktuje język jako „organon” (narzędzie), który wykorzystywany jest do uzyskania określonych celów w procesie komunikacji. Jego nauka jest często uważana za fundament zapoczątkowanej przez Johna Austina i rozwiniętej przez Searle’a teorii aktów mowy, ponieważ zgodnie z koncepcją Searle’a formułowanie wypowiedzi językowej jest rodzajem intencjonalnego działania, a więc aktem podporządkowanym uzyskaniu określonego efektu w rzeczywistości pozajęzykowej. W pierwszej części artykułu autor podejmuje próbę nakreślenia różnic i podobieństw pomiędzy stosowanymi przez Bühlera pojęciami Sprechakt i Sprechhandlung a kategorią speech act, zajmującą główne miejsce w modelu Searle’owskim. Drugim polem porównawczym są funkcje języka. Model znaku językowego, zaproponowany przez Bühlera, determinuje istnienie triady: Darstellungsfunktion, Appellfunktion i Ausdrucksfunktion. Funkcje komunikacyjne u Searle’a to funkcje illokucyjne, reprezentowane przez pięć różnych typów aktów mowy, wydzielonych przede wszystkim na podstawie tzw. illocutionary point. Konfrontując obydwa modele, autor wskazuje na heterogenność klasyfikacji funkcji Bühlerowskich i jednorodność taksonomii aktów illokucyjnych Searle’a.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2010, 06; 15-23
    2449-6820
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Politiker-Weblogs als eine neue Hyper-Textsorte in der öffentlich-politischen Kommunikation
    Autorzy:
    Czachur, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/474087.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    weblog, gatunek mowy, politolingwistyka
    Opis:
    Celem artykułu jest eksplikacja blogów polityków jako gatunku hipertekstu w komunikacji politycznej i analiza ich cech charakterystycznych. Dyskutowana są tutaj kategoria gatunku hipertekstu oraz umiejscowienie blogów polityków wśród innych gatunków tekstu komunikacji politycznej. Autor zakłada, że cechą konstytutywną blogów polityków jest inscenizacja autentyczności jako środka ukrytej perswazji. Analiza wykazuje również, iż stosowne językowe i koncepcjonalne wzorce w komunikacji elektronicznej nie są uwarunkowane przynależnością do określonego gatunku tekstu ale ich funkcją i sytuacją użycia.
    Źródło:
    tekst i dyskurs - text und diskurs; 2008, 1; 127-144
    1899-0983
    Pojawia się w:
    tekst i dyskurs - text und diskurs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Expressive Sprechakte überdenken. Zum affektiven Sprachhandeln in „Protesten“ im Deutschen und Arabischen – am Beispiel von Mikroblog-Protesten auf Twitter
    Rethink expressive Speech Acts. The emotional Dimension in Protesting in German and in Arabic – A Study of Public Protests through the Micro-blogging Platform Twitter
    Autorzy:
    Massud, Abdel-Hafiez
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364871.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Expressive Speech Acts
    Protest
    Speech Act Theory
    Emotions
    Twitter
    teoria aktów mowy
    ekspresywne akty mowy
    protest
    emocje
    twitter
    Opis:
    The Research of the language use in protesting is still a new Research field of the Applied Linguistics. In this contribution I would like to cast light on the emotional dimension in protesting in both German and Arabic, especially on the expressive speech acts in protesting. In the beginning I will introduce “protest” as a “macro speech act” with an open class of supportive speech acts. Thereafter, I come to investigate the term of “expressive speech acts” as suggested by Austin and Searle, and coin my own German term of “emotional geprägte Sprechakte” (= emotionally charged Speech acts) and revising in this way the theory of speech act itself. The German and Arabic corpus is elicited from protest platforms on Twitter. In this paper I analyze the emotionally charged speech acts, reconstruct the emotions which these acts reflect and finally classify their direction: self-centered, claim-centered or other-centered.
    Ekspresywne akty mowy. O emocjonalnych zachowaniach językowych podczas protestów na przykładzie języka niemieckiego i arabskiego – w oparciu o teksty protestacyjne na twiterze Przedmiotem analizy są ekspresywne akty mowy, jakie manifestują się podczas protestów w języku niemieckim i arabskim. Protestowanie jako językowy makroakt realizowany jest przy pomocy wielu wspierających aktów mowy, które Austin i Searle zaliczyli do klasy ekspresywów, a które w niniejszym artykule charakteryzowane są pod pojęciem „emocjonalnie nacechowanych aktów mowy”. Niemiecki i arabski materiał empiryczny pochodzą z miniblogów na twiterze o charakterze protestacyjnym. Pozwalają one wyróżnić w obrębie emocjonalnych działań językowych dalsze kontekstualnie uwarunkowane subkategorie, a mianowicie działania językowe zorientowane na osobę mówiącą, zorientowane na treść protestu oraz akty mowy skierowane na przeciwnika.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2016, 35; 168-183
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wann wird Schweigen zum Sprechakt? Illokutionen im Grenzbereich sprachlichen Handelns
    When Does Silence Become Speech Act? Illocutions on the Borderline of Linguistic Action
    Autorzy:
    Topczewska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1775695.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    milczenie
    pauza w wypowiedzi
    illokucja
    pośredni akt mowy
    silence
    speech pause
    illocution
    indirect speech act
    Opis:
    Kiedy milczenie jest aktem mowy? Illokucje na pograniczu działań językowych Celem artykułu jest ukazanie milczenia jako niewerbalnego pośredniego aktu mowy. Wielorakie funkcje semiotyczne milczenia pozwalają traktować je jako samodzielny segment w ciągu wypowiedzeń, któremu odpowiada działanie odrębne od poprzedzającego i/lub następującego po nim działania werbalnego. Interpretacja milczenia rzadko jednak opiera się wyłącznie na symbolicznych procedurach interpretacyjnych; milczenie jest zwykle interpretowane nie jako działanie symboliczne, lecz jako symptom intencji komunikacyjnych mówcy, który zaniechał aktu werbalnego.   Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu zeigen, dass Schweigen im Gespräch ein indirekter Sprechakt im Sinne von Searle sein kann. Die vielfältigen semiotischen Funktionen von Sprechpausen, die in diesem Beitrag vorgestellt werden, legen nahe, dass es sich um ein unabhängiges Segment in einer Reihe von Äußerungen handelt, und somit um einen Sprechakt, der von den vorangehenden und folgenden verbalen Handlungen getrennt ist. Seine Interpretation hängt von Konventionen ab, die allerdings im Gegensatz zu direkten Sprechhandlungen selten ausschließlich symbolische Verfahren hervorrufen. In den meisten Fällen lösen Sprechpausen auch ein von Keller definiertes symptomatisches Interpretationsverfahren aus, das zu indirekten Schlussfolgerungen über die Kommunikationsabsichten der Sprecher führt.
    The aim of this paper is to show that silence in a conversation can be an indirect speech act in Searle’s sense of the concept. The manifold semiotic functions of silence that will be presented in the paper suggest that it is an independent segment in a series of utterances, and thus constitutes a speech act separate from the preceding and following verbal acts. Its interpretation depends on conventions, but these conventions rarely evoke only symbolic procedures in contrast to direct speech acts. In most cases, pauses in speech also initiate a symptomatic interpretation procedure as defined by Rudi Keller, leading to indirect conclusions about the communicative intentions of the speakers.
    Ziel des vorliegenden Beitrags ist es, zu zeigen, dass Schweigen im Gespräch ein indirekter Sprechakt im Sinne von Searle sein kann. Die vielfältigen semiotischen Funktionen von Sprechpausen, die in diesem Beitrag vorgestellt werden, legen nahe, dass es sich um ein unabhängiges Segment in einer Reihe von Äußerungen handelt, und somit um einen Sprechakt, der von den vorangehenden und folgenden verbalen Handlungen getrennt ist. Seine Interpretation hängt von Konventionen ab, die allerdings im Gegensatz zu direkten Sprechhandlungen selten ausschließlich symbolische Verfahren hervorrufen. In den meisten Fällen lösen Sprechpausen auch ein von Keller definiertes symptomatisches Interpretationsverfahren aus, das zu indirekten Schlussfolgerungen über die Kommunikationsabsichten der Sprecher führt.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 217-229
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Abgrenzungskriterien im Bereich der Pejorativa: bedeutungsstruktureller und pragmalinguistischer Aspekt
    Kryteria rozgraniczające w obszarze pejoratywów: aspekty strukturalno-znaczeniowe i pragmalingwistyczne
    Criteria for delimitation in the field of pejoratives: structural-semantic and pragmalinguistic aspect
    Autorzy:
    Havryliv, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27315972.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Pejorativa
    aggressive Sprechakte
    verbale Aggression
    verbale Gewalt
    pejoratywy
    agresywne akty mowy
    agresja werbalna
    przemoc słowna
    pejorativa
    aggressive speech acts
    verbal aggression
    verbal violence
    Opis:
    Im Beitrag werden die Abgrenzungen im Bereich der Pejorativa auf verschiedenen Ebenen erörtert. Dabei wird der Betrachtungsrahmen kontinuierlich ausgedehnt: von Abgrenzungen auf der paradigmatischen Ebene (anhand der Bedeutungsstruktur und lexikalischen Besonderheiten) über Abgrenzungen auf der pragmalinguistischen Ebene (Abgrenzungen unter den aggressiven Sprechakten, Intentionen) bis zur Differenzierung der Begriffe „verbale Aggression“ und „verbale Gewalt“.Empirische Basis: schriftliche und mündliche Umfragen der 700 WienerInnen, durchgeführt 2006–2008 und 2014–2016.Methoden: Komponentenanalyse, lexikalisch-semantische, deskriptive und kontextuelle Analysen.
    This article discusses delimitations in the field of pejoratives on various levels. The scope of consideration is continuously extended: from delimitations on the paradigmatic level (on the basis of the structure of meaning and lexical features), to demarcations on the pragmalinguistic level (demarcations among aggressive speech acts, intentions), and finally to the differentiation of the terms “verbal aggression” and “verbal violence”. Empirical basis: written and oral surveys of 700 Viennese, conducted in 2006–2008 and 2014–2016. Methods: component analysis, lexical-semantic, descriptive, and contextual analysis.
    Celem artykułu jest przedstawienie i omówienie ograniczeń w zakresie pejoratywów występujących na różnych płaszczyznach, co stanowi podstawę ciągłego poszerzania zakresu rozważań, począwszy od rozgraniczeń na poziomie paradygmatycznym (na podstawie struktury znaczeniowej i osobliwości leksykalnych), przez rozgraniczenie na poziomie pragmalingwistycznym (delimitacje między agresywnymi aktami mowy, intencjami), aż po rozróżnienie terminów „agresja słowna” i „przemoc słowna”. Podstawę empiryczną stanowią pisemne i ustne ankiety przeprowadzone wśród 700 wiedeńczyków w latach 2006–2008 i 2014–2016, a zastosowane metody to analiza składowa / analiza komponentów, analiza leksykalno-semantyczna, analizy: opisowa i kontekstowa.
    Źródło:
    Wortfolge. Szyk Słów; 2022, 6; 1-15
    2544-4093
    Pojawia się w:
    Wortfolge. Szyk Słów
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Post-truth, postfaktisch und postprawda – als Sieger und Versager der Wort-des-Jahres-Umfragen 2016. Semantische, pragmatische und grammatische Kontexte des neuen Begriffs
    Post-truth, postfaktisch and postprawda – as Winners and Losers of the Word of the Year Surveys 2016. Semantic, pragmatic and grammatical Contexts of the new Term
    Post-truth, postfaktisch i postprawda – jako zwycięzcy i przegrani w ankietach Word of the Year 2016. Semantyczne, pragmatyczne i gramatyczne konteksty nowego pojęcia
    Autorzy:
    Łaziński, Marek
    Błachut, Edyta
    Biszczanik, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/952964.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    postprawda
    postfaktisch
    loan word
    word pf the year
    key word
    part of speech
    Post-truth
    zapożyczenie
    słowo roku
    słowo kluczowe
    część mowy
    schlüsselwort
    Entlehnung
    Wort des Jahres
    Wortart
    Opis:
    The article presents the short life of a trendy word post-truth borrowed from English into Polish as postprawda and into German as postfaktisch. The adaptation of the Oxford Dictionaries word of the year of 2016 became the word of the year 2016 in Germany and was used there much more frequently in German than in Polish. One of the reasons of the failure of the word in Polish was a wrong part of speech assignment: the English adjective post-truth, adapted into German as adjective, became a substantive in Polish and seemed to compete with the substantive prawda, one of the basic key words of today’s culture.
    Artykuł omawia krótki żywot modnego słowa angielskiego post-truth, zapożyczonego do języka niemieckiego jako postfaktisch i do polszczyzny jako postprawda. Adaptacja słowa roku słowników oksfordzkich 2016 wygrała plebiscyt na niemieckie słowo roku 2016 i była w niemieckim używana znacznie częściej niż w języku polskim. Jedną z możliwych przyczyn niepowodzenia tej pożyczki w polszczyźnie było nieodpowiednie zaklasyfikowanie do części mowy: przymiotnik post-truth zapożyczono jako rzeczownik postprawda, który zdawał się konkurować z podstawowym pojęciem prawdy, jednym ze słów kluczy kultury.
    Źródło:
    Tendenzen in der deutschen Wortbildung – diachron und synchron. Band 2; 67-75
    9788323543398
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies