Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wisniewski, W." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Auf dem Weg zum inneren Menschen - zu Musils "Mann ohne Eigenschaften"
Droga ku „wewnętrznemu człowiekowi” w Człowieku bez właściwości Roberta Musila
Autorzy:
Wiśniewski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16530396.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Robert Musil należy do grona wybitnych pisarzy, którzy zrezygnowali z kariery naukowej na rzecz pisarstwa. Właśnie w twórczości literackiej dostrzegał Musil możliwość wyrażenia tych stanów świadomości, które przekraczają zwykły racjonalizm. Droga, którą podąża Ulrich — główna postać Człowieka bez właściwości — prowadzi poprzez różne płaszczyzny możliwości poznawczych człowieka, które pozwalają ułożyć się w formę hierarchicznego spektrum. Z literaturoznawczego punktu widzenia są to trzy paradygmaty poznawcze o kluczowym znaczeniu dla dzieła pisarza. Pierwszy to paradygmat odzwierciedlenia o charakterze empiryczno-sensorycznym służący wielu pożytecznym celom, jednak mający poważne ograniczenia. Drugi zawiera świadomość, uczucia, nadzieje, lęki itp. W przeciwieństwie do pierwszego, którego właściwością jest monolog, jest paradygmatem realizującym się poprzez dialog. Kluczem do aspektów tej płaszczyzny jest hermeneutyka. Trzeci paradygmat to paradygmat transpersonalnej tożsamości. Płaszczyzna ta jest „niedualistyczna”, co można interpretować jako przekraczanie dychotomii podmiotu i przedmiotu. Dla mistycznych mędrców i filozofów jest to świadomość bezpośrednia i pozajęzykowa. Między tymi poziomami nie ma sprzeczności, odzwierciedlają one zupełnie realne różnice pomiędzy poziomami spektrum świadomości. Realizacja koncepcji „wewnętrznego człowieka” nie dokonuje się samoistnie i bez trudu. Regresywnym aspektem „innego stanu" są preracjonalne tendencje i impulsy. Ponieważ i one leżą poza możliwościami logicznej interpretacji, często mylone są z. progresywnymi tendencjami transracjonalnymi. Autor artykułu używa dla rozróżnienia tych dwóch aspektów Musilowskiego „innego stanu” terminów pozytywnej i negatywnej kontyngencji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica; 2002, 03; 99-108
2449-6820
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Germanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erkenntnis und Bewgltigungssystem. Versuch der Zeitanalyse im Werk von Hermann Broch
System poznawczo-adaptacyjny. Próba analizy "ducha epoki" w dziele Hermana Brocha
Autorzy:
Wiśniewski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035049.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Autor artykułu rozpoczyna analizą zagadnienia od zasygnalizowania symptomów ogólnego rozpadu wartości społecznych. Na przykładzie głównego bohatera pierwszej części trylogii powieściowej “Die Schlafwandler“ ("Lunatycy“) egzemplifikuje następnie sposoby przezwyciężania społecznie uwarunkowanej dezintegracji. Joachim von Pasenow - reprezentant "ducha epoki", określany przez Brocha jako "romantyk" - szuka siły integrującej w społecznych fikcjach ery wilheimiańskiej. Początkowo siłą tą Jest konwencja munduru prus-ko-junkierskiej armii. Kompleksowi temu, pojmowanemu jako sygnatura czasu, a następnie junkierskim zasadom Życia społecznego, do których wraca bohater, poświęca autor znaczną część swojej analizy. Wyjaśnia na tych przykładach treść pojęcia "romantyka". Obie konwencje zostają podniesione w sposób "patetyczny" do nadrzędnej Wartości we wszystkich dziedzinach życia. Bezkrytyczne akceptowanie społecznej fikcji epoki połączone jest z regresywnym charakterem poznania oraz z okłamywaniem własnej świadomości.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1985, 13
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oficjum rymowane o św. Katarzynie w Pontyfikale Płockim z XII wieku
Rhymed Officium about St. Catherine in the 12th-Century Płock Pontifical
DAS REIMOFFIZIUM VON DER HL. KATHARINA IM PONTIFICALE VON PŁOCK AUS DEM 12. JAHRHUNDERT
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495681.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
św. Katarzyna Aleksandryjska
oficjum rymowane
chorał gregoriański
monodia
postgregoriańska
St. Catherine of Alexandria
rhymed office
Gregorian chant
Postregorian monody
Hl. Katharina von Alexandria, Reimoffizium
Gregorianischer Gesang
postgregorianische Monodie
Opis:
Pontificale Plocense from the 12th-century is one of the first Polish pontificals entirely preserved to this day. Among liturgical ceremonials, there is a rhymed officium about St. Catherine of Alexandria. Its music bears some explicitly characteristic features of the late Middle Ages monody. A condensed musical style reveals a departure from the initial esthetic assumptions and it presents another possibility of performing the Gregorian chant. This officium, apart from following the compositional principles prevailing in Europe at that time, provides evidence that the Middle Ages were also an era seeking new forms of expression.
Pontificale Plocense z XII w. jest jednym z pierwszych, kompletnie zachowanych rodzimych pontyfikałów. Zawarte w nim obrzędy „Depositio Crucis” i „Visitatio Sepulchri” oraz procesja rezurekcyjna należą do najstarszych misteriów na ziemiach polskich. Wśród 85 obrzędów liturgicznych znajduje się oficjum rymowane o św. Katarzynie Aleksandryjskiej. Jego muzyka nosi wyraźne cechy monodii późnego średniowiecza, o czym świadczą cechy stylu postgregoriańskiego. Skondensowany styl muzyczny zdradza odejście od pierwotnych założeń estetycznych i ukazuje inną możliwość kształtowania chorału gregoriańskiego. Oficjum to stanowi nie tylko odwzorowanie obowiązujących w ówczesnej Europie zasad, ale jest dowodem tego, iż średniowiecze było epoką poszukującą nowych form wyrazu.
Pontificale Plocense aus dem 12. Jh. ist eines der ersten vollständig erhaltenen einheimischen Pontifikalen. Unter den liturgischen Riten gibt es das Reimoffizium zu Ehren der Hl. Katharina von Alexandria. Seine Musik trägt die charakteristischen Merkmale einer Monodie des späten Mittelal- ters. Diese entspricht gut hinein in Europa geltenden Grundregeln der spätmittelalterlichen Ton- kunst. Die untersuchte Matutin ist ein Beleg daf ü r, dass das Mittelalter auch in der Musik keine statische Epoche war, sondern die K ü nstler immer nach neuen Ausdrucksformen gesucht und diese auch verwirklicht hatten.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 3; 171-183
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies