Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "teaching grammar" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Réduction de l’anxiété de grammaire selon Bill VanPatten et William R. Glass
Obniżenie lęku przed uczeniem się gramatyki języka obcego według Billa VanPatten’a i Williama R. Glass’a
Reduction of grammar anxiety according to Bill VanPatten and William R. Glass
Autorzy:
Łuszczyńska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956300.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
grammar
language anxiety
learning
processing
instruction
teaching
gramatyka
lęk językowy
uczenie się
przetwarzanie
nauka
nauczanie
Opis:
In this paper we describe the relationship between language anxiety and grammar learning. Sources of grammar anxiety can be attributed to too much material, teacher concern for errors, student evaluation, lack of congruence between Communicative Language Teaching and traditional grammar instruction, or lack of grammar instruction. This article presents some techniques to diminish anxiety in light of an approach to grammar instruction proposed by B. VanPatten and W.R. Glass (1999).
W niniejszym artykule opisujemy związek pomiędzy lękiem językowym a uczeniem się gramatyki języka obcego. Jego pojawienie się może być związane z nadmiarem informacji, zbytnim skupieniem się nauczycieli na błędach, ocenianiem uczniów oraz zbyt dużą rozbieżnością pomiędzy podejściem komunikacyjnym a nauczaniem tradycyjnym gramatyki. W artykule przytaczamy również pewne sugestie oraz techniki pomocne w obniżaniu lęku przed uczeniem się gramatyki w ujęciu zaproponowanym przez VanPatten’a i Glass’a (1999).
Źródło:
Linguodidactica; 2017, 21; 181-194
1731-6332
Pojawia się w:
Linguodidactica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
Autorzy:
Swiggers, Pierre
Wouters, Alfons
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
analiza syntaktyczna w starożytności
Arystoteles
części mowy
Dionizy z Halikarnasu
filozofia języka w starożytności
gramatyka aleksandryjska
gramatyka antyczna
gramatyka i filozofia w starożytności
gramatyka
logika
poetyka i retoryka
historia terminów gramatycznych
historia (zachodniego) językoznawstwa
kategorie gramatyczne
klasy słów
nauczanie gramatyki
Platon
stoicy
Alexandrian grammar
ancient grammar
Aristotle
Dionysius of Halicarnassus
grammar and philosophy in Antiquity
grammar
logic
poetics and rhetorics
grammatical categories
(history of) grammatical terminology
history of (Western) linguistics
parts-of-speech model
philosophy of language in Antiquity
Plato
sentence analysis in Antiquity
Stoics
teaching of grammar
word classes
Opis:
Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La question du passif en classe de FLE en Tunisie vue à travers l’observation d’une séance de grammaire
Autorzy:
Ben Ammar, Mohamed
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195590.pdf
Data publikacji:
2020-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
grammar
FLE (French as a foreign language) classroom
the passive (voice)
teaching practices
grammaire
classe de FLE
le passif
pratiques enseignantes
Opis:
La grammaire telle qu’elle se présente dans les manuels scolaires de FLE subit une certaine transformation au moment de son enseignement en classe sous l’influence notamment de la méthode adoptée par l’enseignant et des choix terminologiques que celui-ci endosse. À travers l’observation d’une séance de grammaire portant sur la question du passif en classe de FLE en Tunisie, cet article tente de mettre en lumière certaines pratiques enseignantes ainsi que les défaillances dans la culture grammaticale des élèves. L’écart entre la grammaire destinée à être enseignée et celle enseignée effectivement en classe traduit l’importance des pratiques grammaticales, et témoigne du rôle capital de celles-ci dans le développement de la compétence métalinguistique des apprenants.
Grammar as it appears in FLE (French as a foreign language) textbooks will undergo a certain transformation at the time of its teaching in the classroom under the influence in particular of the method adopted by the teacher and the terminological choices that this one endorses. Through the observation of a grammar session about the issue of the passive (voice) in a FLE classroom in Tunisia, this article attempts to highlight some teaching practices as well as failures in the grammatical culture of students. The gap between the grammar intended to be taught and that actually taught in classroom reflects the importance of grammatical practices and proves to their crucial role in the development of the learners’ grammatical competence.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2020, 8; 22-35
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies