Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "symbol" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Sylvain Trudel et le réenchantement du monde
    Sylvain Trudel and the Reenchantment of the World
    Autorzy:
    Thomas, Jean-Pierre
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483608.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Quebec
    symbol
    syntheme
    archetype
    Opis:
    Since the middle of the 1980s French Canadian novelist Sylvain Trudel has constantly put his characters in contentious situations from which they try to escape by way of creating alternative worlds at the same time real and fantastical. This device takes the characters away from their trite everyday life and into a symbolic and mystical universe. The synthème seems to be fit into that symbolic frame. Through the child’s point of view – which seems then to become some sort of secret language – each object belonging to the realm of the profane becomes tinted with a sacred meaning. Synthème and symbol would then be considered as vehicles for the sacred, that which shows through Sylvain Trudel’s novels.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2013, 3; 151-159
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La nature – la ville dans la peinture à la charnière du moyen âge et de la renaissance sur les exemples choisis de Paris représentations réelles et symboliques
    Natura − widoki miasta w malarstwie późnego średniowiecza na podstawie wybranych przykładów widoków Paryża w malarstwie późnośredniowiecznym
    Autorzy:
    Mazurczak, Urszula Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954038.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    miasto realne
    krajobraz
    Paryż
    miasto-symbol
    miasto-pałac
    real town
    scenery
    Paris
    town-symbol
    town-palace
    Opis:
    Miasto ukazywane w wyobrażeniach plastycznych: rekiefach, mozaikach lub miniaturach w okresie wczesnochrześcjańskim i wczesnośredniowiecznym, jest obrazem miasta Bożego, Jeruzalem niebieskiego lub Betlejem, nawet jeżeli elementy stanowiące obraz nawiązują do realiów czy to architektury późnorzymskiej czy średniowiecznych założeń obronnych. Wyobrażenia te nie są odzwierciedleniem miasta, ale jego symbolu. Malarstwo miniaturowe tworzone w pracowniach paryskich w drugiej połowie XIII i w wieku XIV wprowadza realia Paryża dla ukazania miejsca akcji wydarzeń religijnych Starego lub Nowego Testamentu, a także hagiograficznych, czego dojrzałym przykładem są miniatury w kodeksie Żywotów świętego Dionizego (Paryż, Bibl. Nat. Ms. fr. 2090-92). W dolnych częściach całostronicowych miniatur artysta zilustrował życie Paryża koncentrujące się wzdłuż nabrzeża Sekwany w konkretnych warstwach społecznych: kupców, dostawców wina, węgla, są także studenci i ich nauczyciele, płynący barką na Sekwanie. Miasto łączy również życie feudalne, ukazując towarzystwo dworzan wyruszające na polowanie z sokołami. Budowle, jak Grand Pont lub młyny nad Sekwaną, wskazują na potrzebę ukazania konkretnych realiów ówczesnego nowoczesnego miasta, jakim był Paryż początku XIV w. Sens jednak tych fragmentów miasta łączy się nierozerwalnie ze scenami z życia św. Dionizego, patrona Paryża. Z nimi wiążą się krajobrazy miasta, ukazane w niewielkich jego fragmentach. Funkcja miasta wiąże się zatem w kontekście klasztoru. Ideę kontekstu miasta w jego ścisłym związku z klasztorem św. Dionizego pod Paryżem, potwierdził mistrz miniatur Brewiarza Chateauroux (Chateauroux, Bibl. Mun. Ms. 2). Jaques Coen, zwany Mistrzem marszałka Boucikaut. Scena nauczania św. Dionizego ma miejsce w okolicy podmiejskiej, w oddali rysują się wieże katedry Notre Dame i gęsta zabudowa miasta. Bezpośrednio obok nauczającego Dionizego oraz jego uczniów, Eleutera i Rustyka, malarz wymalował wzgórze. To Montmartre, gdzie miało miejsce męczeństwo świętych. Tablicowe malarstwo, pozostające pod silnym wpływem niderlandzkich mistrzów XV w., również zachowało znaczenie miasta jako apoteozy świętych i kontekstu klasztoru, aranżującego życie religijne oraz ekonomiczne Paryża. W tej konwencji można rozumieć panoramę Paryża, ukazaną przez anonimowego mistrza obrazu zwanego Pieta z Saint Germain-des-Pres (Paryż, Luwr). Scena Zdjęcia z krzyża Chrystusa i opłakiwanie Syna w otoczeniu Marii Magdaleny, Marii Salome i Marii, żony Kleofasa, sytuowane jest bezpośrednio na tle założenia opactwa benedyktyńskiego nad Sekwaną Saint-des-Pres, wyraźnie określonego zabudową oraz bramą klasztorną, wokół której poruszają się piesi i jeźdźcy. Sekwana oddziela klasztor od Luwru, pałacu królewskiego, manifestującego władzę monarszą nad miastem i państwem. Istnieje w panoramach miasta również drugi aspekt rozumienia tego rodzaju panoram jako synonimu władzy feudalnej i tradycji monarchii francuskiej w utrwalaniu chrześcijaństwa, czego przykładem jest Ukrzyżowanie Chrystusa, namalowany do Grand Chambre parlamentu paryskiego, który wówczas miał swoją siedzibę w Palais de la Cite, zanim zbudowano odrębny ratusz. Tablica zamówiona przez dwór królewski w połowie XV w. u mistrza pochodzenia niderlandzkiego ukazuje pełną konwencję sceny religijnej usytuowanej na tle krajobrazu miasta − Paryża, które identyfikuje się w konkretnych budowlach, np. Hôtel de Nesle, Palais de la Cite. Budowle te swoim znaczeniem wiążą się z ukazanymi postaciami historycznymi, otaczającymi Ukrzyżowanie. Są to: cesarz Karol Wielki, św. Donizy, król Ludwik Święty oraz św. Jan Chrzciciel. Zatem miasto jest tutaj symbolem wielkości monarchii i pełni funkcję miasta świętego.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 111-128
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Des hallucinations forestières. Essai sur l’imaginaire de Bolesław Leśmian
    The forestry delusions. The essey of Boleslaw Lesmian’s imaginary
    Autorzy:
    Karwowska, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035990.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Bolesław Leśmian
    Klechdy polskie
    Skrzypek Opętany
    Baśń o Rycerzu Pańskim
    Gilbert Durand
    anthropolgy of imagination
    a symbol
    antropologia wyobraźni twórczej
    symbol
    Opis:
    The biography of Boleslaw Lesmian (1877–1937) shows a maladjustment of artist to reality. The Poet escapes to the world of imagination — an alternative reality where he could be settled. In Boleslaw Lesmian’s imaginary the human way leads to the archetypal forest. The image of the forest, implanted deeply in culture as a place for outlaws (Robin Hood), fugitives (Tristan and Isolde) and knights-errant (Parsifal) is transformed by Lesmian. In the Lesmian’s imaginary the forest takes a new semantic dimension and becomes one of the main symbols as the Epiphany of the Mother Earth (Tellus Mater, Pammetor Ge). The analyses, presented in this article, shows that act of wandering in the forest paths is the symbol of a human way which leads to self-knowledge. For Lesmian, who was lost in everyday life, an archetypal figure of Mother Earth has an important therapeutic value. A methodological framework for the discussion is based on the concepts offered by Gilbert Durand, a French philosopher of culture. Anthropology of imagination as a method of literary studies focuses on mundus imaginalis of the author, understood as a manifestation of symbolic powers of imagination and the artist is perceived as an imaginative phenomenon. In the anthropological and myth-critical studies a canonical definition of myth is adopted after Gilbert Durand, where myth is a dynamic system of symbols (mythical figures), archetypes and imagery constituting narrations permanently incorporated into the culture. In Durand’s perspective, mythical figure (figure mythique) is an archetype imagery (image archétype) capable of being expressed at the language level. Imagination is understood as the Consciousness Breeding Imagery. Imagery provide a structure capable of transformations, enabling decomposition and transformation of imagery in cultural texts and their literary palingenesis.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 119-127
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Writing and describing water. Dreamy contemplations in the novel “Madame Orpha” by Marie Gevers
    Autorzy:
    Pop, Daniela-Anastasia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605549.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Marie Gevers
    reverie
    symbol
    thematic study
    water
    Marie Gevers, living water, mirror water, profane water, reverie, sacred water, symbol, water of death
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    One of the most common symbols used in literature, water, which is both a source of life and a rich symbol of meaning, is a theme that has transformed into a real instrument of aesthetic research over the last centuries. In this article, we show how the Francophone woman writer, Marie Gevers, uses the symbol of water in Madame Orpha. We also identify some of the functions that this element has in her autobiographical text and we analyze the way in which the reveries on water are reconstituted in order to give a coherent and a meaningful writing.
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
    Том содержит аннотацию только на английском языке.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2018, 42, 3
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’armée, livre des hommes : passeurs de symboles et personnages liminaires dans Servitude et grandeur militaires d’Alfred de Vigny
    The army or the book of men: symbol transmitters and liminal characters in Alfred de Vigny’s Servitude et grandeur militaires
    Autorzy:
    Diaz-Brosseau, Jordan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483484.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Alfred de Vigny
    Servitude et grandeur militaires
    ethnocritique
    passeur de symbole
    personnage liminaire
    rite de passage
    ethnocritic
    symbol transmitter
    liminal character
    rite of passage
    Opis:
    During his time in the army, Vigny noticed the slow and inevitable disappearance of the old grumblers. For him, these antique men are both archaic and noble, which is why, with Servitude et grandeur militaires, he tries to criticize the military institution, and record the teachings of these veterans simultaneously. These men represent a particular type of master, as their teachings must be both received and surpassed. Following the logic of rites of passage, we propose an ethnocritic reading of Vigny’s poetic, and try to reconstruct the narrative architecture of a pedagogical experience. We believe the latter is organized around the presence of liminal characters which serve as transmitters. We then study the narrator’s critical appropriation of these teachings, which we read as a mise en abyme of the critical attitude to which Vigny invites his readers. This way, we bring out the formative value of the fiction of that romantic writer.
    Pendant son passage dans l’armée, Vigny a constaté la lente et inévitable disparition des vieux grognards. Ces hommes au caractère antique lui apparaissaient à la fois archaïques et nobles, c’est pourquoi, avec Servitude et grandeur militaires, il cherche à la fois à critiquer l’institution militaire et à conserver les enseignements de ces vétérans. Ces hommes sont présentés comme des maîtres à penser d’une nature particulière, ils sont à la fois des exemples à suivre et à dépasser. Suivant la logique des rites initiatiques, nous proposons une lecture ethnocritique de la poétique vignyenne qui s’attarde à reconstruire l’architecture narrative d’une expérience pédagogique. Celle-ci se structure autour de la présence de personnages liminaires servant de passeurs. Nous nous penchons ensuite sur l’appropriation critique de ces enseignements par le narrateur, appropriation que nous lisons comme une mise en abyme de l’attitude critique auquel Vigny convie ses lecteurs. Nous faisons ainsi ressortir la visée formatrice de l’écriture romanesque de l’écrivain romantique.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2019, 9; 44-55
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies