Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jezyk polski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Construction du récit en langue maternelle et en langue étrangère : condensation et granularité
Budowa narracji w języku ojczystym i w języku obcym: problem kondensacji i granulacji
Autorzy:
Sowa, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954325.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
granulacja
kondensacja
język polski
język francuski
uczeń zaawansowany
granularity
condensation
Polish
French
advanced learner
Opis:
[Przedmiotem artykułu jest prezentacja wyników badań dotyczących akwizycji języka obcego i budowania wypowiedzi w języku obcym i języku ojczystym, otrzymanych na podstawie zebranych danych empirycznych (nagranie, transkrypcja, analiza) oraz prac teoretycznych z zakresu badań nad konceptualną i werbalną (językową) strukturą tekstu narracyjnego. Szczególną uwagę zwrócono na problem kondensacji i granulacji, tzn. tworzenia złożonych struktur zdarzeniowych, w tekstach narracyjnych studentów polskich reprezentujących bardzo zaawansowany stopień znajomości języka francuskiego. Kompleksowa analiza zarejestrowanych wypowiedzi pozwala zilustrować: 1) repertuar leksykalnych środków użytych do wyrażania kondensacji w języku francuskim i języku polskim; 2) kontekst, w którym najczęściej obserwowane podmioty stosują zabieg kondensacji; 3) różnice / podobieństwa między sposobem tworzenia struktur zdarzeniowych w języku obcym i języku ojczystym.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 113-130
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le verbe polonais paść/padać et ses dérivs´ qui traduisent les emplois non locatifs de tomber
Derivatives of the verb paść/padać corresponding to non-locative uses of the french verb tomber
Polski czasownik paść/padać i jego derywaty odpowiadające nielokatywnym użyciom francuskiego czasownika tomber
Autorzy:
Cholewa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119816.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
język polski
język francuski
czasownik
derywacja
the Polish language
the French language
a verb
derivation
Opis:
Artykuł przedstawia czasownik paść/padać oraz jego derywaty, które są polskimi odpowiednikami francuskiego czasownika tomber w użyciach nielokatywnych. Rozważania zmierzają do sprawdzenia czy w znaczeniu tych derywatów odnaleźć można elementy znaczeniowe orientacji pionowej i kierunku w dół, które są obecne w użyciach lokatywnych zarówno czasownika tomber, jak i jego polskich odpowiedników. Ruch abstrakcyjny (pojęcie używane przez Langackera) według osi pionowej może być konceptualizowany na przykład jako zmniejszanie się miary czy intensywności, pogarszanie się stanu, rozpad, rozkład czy podporządkowanie. 11 spośród 15 przedstawionych czasowników zawiera takie elementy znaczenia.
The article presents the verb paść/padać and its derivatives that are Polish equivalents of the French verb tomber in non-locative uses. A purpose of the considerations is to verify whether in the meanings of these derivatives we can find semantic elements of a vertical orientation and a downward direction which are present in the locative uses of both the verb tomber and its Polish equivalents. An abstract movement (the notion used by Langacker) alongside a vertical axis may be conceptualized, for instance, as a decrease in the measure or intensity, degradation of a state, disintegration, decomposition or subordination. 11 out of 15 verbs presented therein contain such semantic elements.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2012, 12; 11-23
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’attitude énonciative d’opposition introduite par mais – l’approche contrastive français-polonais
The Enunciative Attitude of the Opposed Position Indicated by mais: A French- Polish Contrastive Analysis
Postawa wypowiadaniowa opozycji wprowadzona wyznacznikiem mais – ujęcie kontrastywne francusko-polskie
Autorzy:
Dutka-Mańkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882457.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
konektor
język francuski
język polski
postawa wypowiadaniowa
opozycja
analiza kontrastywna
connective
French
Polish
enunciative attitude
opposition
contrastive analysis
Opis:
Le connecteur mais au début d’une réplique dans le dialogue et ses équivalents polonais sont considérés comme des marqueurs de l’attitude énonciative (Anscombre 2009). L’analyse a montré qu’en polonais l’opposition est souvent intensifiée et le connecteur ale/ ależ est facultatif. L’opposition peut aussi être affaiblie, l’interprétation dépend des expressions telles que lecz, co tam, co ty, etc. Dans la traduction du polonais en français, presque systématiquement mais est ajouté au début de la réplique, ce qui aussi montre des contraintes discursives spécifiques pour les deux langues. L’approche contrastive a démontré que l’approche de mais comme marqueur de l’attitude énonciative d’opposition permet d’expliquer d’une manière plus générale et systématique le rôle de ses équivalents polonais, qui dans le texte, réalisent divers aspects de ses fonctions sémantico-pragmatiques.
The French connective mais at the beginning of a reply in a dialogue and its Polish counterpart are regarded as indicating enunciative attitude (attitude énonciative, Anscombre 2009). Analysis shows that in Polish texts an opposed position is frequently strengthened by the addition of several words and the connective ale/ależ at the beginning of a reply is then facultative, or it can be weaker and then other markers (lecz, co tam, co ty, etc.) are decisive for understanding the text. In translating into French, translators often add the word mais at the beginning of a reply. Contrastive analysis showed that the use of mais is much more systematic and general than the Polish words which give varying degrees of complexity at the semantic-pragmatic level.
Francuski konektor mais na początku repliki w dialogu i jego polskie odpowiedniki ukazane są jako wyznaczniki postawy wypowiadaniowej (jak proponuje to Anscombre 2009). Analiza wykazała, że w języku polskim często opozycję intensyfikują rozmaite wyrażenia, a konektor ale/ależ jest na początku repliki fakultatywny. Opozycja może być też osłabiona, interpretacja zależy zaś od wyrażeń takich jak lecz, co tam, co ty itp. W tłumaczeniu z języka polskiego na francuski często mais jest wprowadzane na początku repliki. Ujęcie kontrastywne wykazało że ujęcie mais jako wyznacznika postawy wypowiadaniowej pozwala wyjaśnić w sposób bardziej ogólny i systematyczny rolę ekwiwalentów polskich, które w tekście oddają rozmaite aspekty jego funkcji semantyczno-pragmatycznych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 5; 7-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apprendre le polonais. Remarques théoriques et pratiques à l’attention des étudiants et des enseignants
Teaching and Learning Polish as a Second Language: Theoretical and Practical Remarks for Students and Teachers
Uczyć (się) polskiego jako języka obcego. Uwagi teoretyczne i praktyczne dla studentów i nauczycieli
Autorzy:
Włodarczyk, Hélène
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13139567.pdf
Data publikacji:
2022-12-12
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
język polski jako obcy
teoria językoznawcza
praktyka dydaktyczna
Polish as a foreign language
linguistic theory
didactic practice
Opis:
Ce qui est nouveau (dans les vingt dernières années) en ce qui concerne l’apprentissage du polonais comme langue seconde, c'est la place de la Pologne en Europe, en particulier dans l'Union Européenne, son dynamisme économique qui entraîne aussi une dynamique culturelle. De nombreux professionnels étrangers ont besoin d'acquérir rapidement une maîtrise efficace du polonais. Cela change complètement le profil des apprenants : des amoureux de Chopin ou des sympathisants de Solidarność on est passé à des acteurs économiques motivés. Les étrangers parlant polonais ne sont plus des cas uniques faisant sensation : les programmes de radio et TV polonais en invitent de plus en plus nombreux, originaires de tous les continents et maniant bien la langue.
Autorka niniejszego artykułu, rodowita Francuzka i wieloletnia wykładowczyni języka i literatury polskiej na Uniwersytecie Paris-Sorbonne, postuluje, aby nauczyciel języka polskiego jako obcego na bieżąco śledził rozwój teorii lingwistyki ogólnej i wykorzystywał ją w ramach dydaktyki, ograniczając się przy tym do wdrażania wyłącznie przydatnych rozwiązań oraz zwracając szczególną uwagę na to, by uczniowie świadomie zauważali, jak podobne problemy pojawiające się w ich językach ojczystych można wytłumaczyć teoretycznie. Ważna przesłanka prezentowanej metody brzmi następująco: nauczając jakiegokolwiek języka jako obcego, należy nieustannie uaktualniać rozstrzygnięcia konkretnych zagadnień tradycyjnych teorii lokalnych. Dzięki temu można uniknąć konfliktów wynikających z różnic między wiedzą o własnych językach narodowych a języku obcym. Dydaktyk winien zatem starać się przedstawiać przedmiotowy język w taki sposób, aby studenci, którzy nie znają jeszcze ani języka, ani też jego lokalnej – często nawet całkiem odrębnej – terminologii gramatycznej, byli w stanie wstępnie konstruować pewne wyobrażenia o nim w kontraście z innymi językami (którymi władają). Należy jednak pamiętać, że w językoznawstwie ogólnym najczęściej – niestety – nie mamy do dyspozycji wypróbowanych ogólnych pojęć i teorii (poza wyjątkami w dziedzinach takich, jak fonologia i morfologia). Elementem ostatecznym i decydującym udanego poznawania języka polskiego jako obcego pozostają zatem pasja i zaangażowanie samego uczącego się.
The author proposes that teachers of Polish as a foreign language should keep track of the development of contemporary general linguistics. However, in the process they need to focus on the specific problems of Polish while initiating students only into the necessary general linguistic knowledge, using it first and foremost to draw the students’ attention to their own native language, in order to be able to compare it with the second language. An important premise of the proposed method is that when teaching any foreign language we should constantly revisit traditional grammatical theory and terminology. In this way, conflicts resulting from differences between knowledge of one’s national language and a foreign language may be avoided. A specialist in a foreign language should be able to describe it in such a way that people who do not yet know either this language or its respective grammatical terminology are able to build in their minds some representation of it comparable to other languages they already know. Unfortunately, in contemporary general linguistics we do not usually have at our disposal concepts and theories for adequate description of a great variety of languages (except in fields such as phonology and morphology). Therefore, the final and decisive element of successful learning of a foreign language remains the passion and commitment of the learners themselves..
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2022, 30, 2; 1-12
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CODE CIVIL FRANÇAIS ET KODEKS CYWILNY POLONAIS
ANALIZA PORÓWNAWCZA KODEKSU CYWILNEGO FRANCUSKIEGO I POLSKIEGO
COMPARATIVE ANALYSIS OF THE POLISH AND FRENCH CIVIL CODES
Autorzy:
BETAŃSKA, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920288.pdf
Data publikacji:
2011-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
code civil
code civil polonais
code civil français
langue iuridique
kodeks cywilny
francuski kodeks cywilny
polski kodeks cywilny
analiza porównawcza
język prawny
civil code
Polish civil code
French civil code
legal language
comparative analysis
Opis:
Le Code civil est un recueil officiel des plus importantes dispositions législatives du droit civil. Il forme une base terminologique inestimable pour le traducteur. L’objectif de l’article est de présenter l’histoire du Code civil français et polonais et de montrer l’influence de l’acte français sur la terminologie de la langue contemporaine polonaise du droit civil. Un rappel historique sur la création de la première version officielle du Code de Napoléon en langue polonaise sert de point de départ pour traiter le problème de formation des termes dépourvus d’un équivalent dans les exemples tirés de la traduction effectuée par F.K. Szaniawski en 1808. Les emprunts faits par le traducteur même s’ils étaient mal vus et largement critiqués au début du XIXe siècle, sont finalement entrés dans la langue polonaise du droit, comme par exemple : hipoteka [hypothèque], pupil [pupille], inwentarz [inventaire], testator [testateur]. L’auteur compare aussi la composition des deux codes ainsi que l’appellation de chaque unité de rédaction.
The Civil Code is one of the most important statutory instruments regulating civil matters in Poland and France. The aim of the paper is to make the readers acquainted with the development of the civil code in Poland and France and to show the impact of the French Code civil on the contemporary Polish legal language. The author presents techniques of providing equivalents for non-equivalent terminology applied in the translation of the Code rendered by F.K. Szaniawski in 1808. It is stressed here that despite the fact that borrowings, as a technique of providing equivalents which is highly criticised, still affected the Polish legal language (e.g. hipoteka [hypothèque], pupil [pupille], inwentarz [inventaire], testator [testateur]).
Kodeks cywilny jest zbiorem najważniejszych przepisów prawa cywilnego. Stanowi dla tłumacza nieocenioną bazę terminologiczną. Celem artykułu jest przybliżenie historii francuskiego i polskiego kodeksu cywilnego oraz ukazanie wpływu, jaki wywarł akt francuski, na terminologię współczesnego polskiego języka prawa cywilnego. Przypomnienie historii powstawania pierwszej urzędowej wersji tłumaczenia Kodeksu Napoleona na język polski jest pretekstem do omówienia technik tworzenia terminów bezekwiwalentowych, na przykładach zaczerpniętych z tłumaczenia F.K. Szaniawskiego z 1808 r. Zastosowane przez niego zapożyczenia, mimo iż źle widziane i szeroko krytykowane na początku XIX w., ostatecznie weszły do polskiego języka prawnego oraz prawniczego, na przykład: hipoteka [hypothèque], pupil [pupille], inwentarz [inventaire], testator [testateur]. Autorka porównuje także systematykę obu kodeksów oraz nazwy poszczególnych jednostek redakcyjnych.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2011, 8, 1; 9-18
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies