- Tytuł:
-
Dire l’enfance aujourd’hui : Berceau d’Éric Laurrent
Telling of Childhood Today: Berceau by Éric Laurrent
Współczesna opowieść o dzieciństwie: Berceau Érica Laurrenta - Autorzy:
- Maziarczyk, Anna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1876066.pdf
- Data publikacji:
- 2020-08-12
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
Éric Laurrent
dziecko
opowieść o dzieciństwie
ojcostwo
adopcja
child
childhood narrative
fatherhood
adoption - Opis:
-
Dire l’enfance aujourd’hui : Berceau d’Éric LaurrentConsidéré comme un auteur des fictions ludiques et connu pour son style maniériste, Éric Laurrent se lance, avec Berceau, dans une littérature intimiste, tout en élargissant les enjeux habituels du genre. Texte autobiographique sous forme de journal intime, Berceau raconte l’expérience de l’adoption vue sous la perspective paternelle, rare en littérature. Il privilégie surtout la problématique de l’enfance pour montrer la manière dont s’y tissent des liens affectifs et en fournir deux images contrastées : celle de l’enfance au quotidien, banale mais retentissante de bonheur et celle désespérément solitaire, sans perspectives pour l’avenir que vivent les enfants abandonnés. Le présent article cherchera à saisir la pluridimensionnalité thématique et stylistique du récit de Laurrent dont le principal enjeu consiste moins à perpétuer les expériences personnelles que de plaidoyer en faveur des orphelins en montrant le rôle magistral de la famille dans la vie aussi bien des enfants que des adultes.
More associated with ludic fiction and known for his mannerist style, Éric Laurrent enters, with Berceau, the realm of intimate literature whilst transcending the usual assumptions of the genre. This autobiographical text in the form of a diary presents the experience of adoption from the father’s perspective, which is rare in literature. He focuses especially on the question of childhood in order to show the way in which it contributes to the generation of emotional ties, and gives two contrasting images of this period in life: everyday childhood – ordinary, but happy – and the childhood of abandoned children, desperately lonely and without any prospects for the future. This article seeks to analyse the thematic and stylistic multidimensionality of Laurrent’s text, whose main aim is not so much to document personal experiences as to draw attention to the fate of orphans by showing the crucial role of the family in the lives of both children and adults.
Powieść Berceau Érica Laurrenta, autora kojarzonego z literaturą ludyczną i nietypowym, manierystycznym stylem, wpisuje się w literaturę o charakterze intymistycznym, a jednocześnie wychodzi poza typowe założenia gatunku. Ten autobiograficzny tekst utrzymany w formie pamiętnika opowiada o doświadczeniu adopcji z perspektywy ojca, rzadko spotykanej w literaturze. Koncentruje się przy tym głównie na problematyce dzieciństwa i ukazuje sposób, w jaki wpływa ono na tworzenie się więzi uczuciowych oraz przedstawia jego dwa zupełnie odmienne obrazy: dzieciństwo codzienne, zwykłe a zarazem szczęśliwe oraz przeraźliwie samotne i pozbawione perspektyw dzieciństwo niechcianych dzieci. Niniejszy artykuł analizuje tematyczną i stylistyczną wielowymiarowość autobiograficznego tekstu Laurrenta, którego celem jest nie tyle uwiecznienie osobistych przeżyć, co zwrócenie uwagi na los sierot poprzez ukazanie zasadniczej roli rodziny w życiu zarówno dzieci, jak i dorosłych. - Źródło:
-
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 165-177
0035-7707 - Pojawia się w:
- Roczniki Humanistyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł