Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "being" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Les deux manières d’expliquer la réalité proposées par Parménide
Parmenides’ Two Ways of Explaining Reality
Autorzy:
Cordero, Nestor Luis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408711.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Truth
Opinions
Doxography
Fülleborn
Simplicius
Plato
Being
Parmenides
Opis:
Towards the end of fragment 1 of his Poem, Parmenides puts forward two methods or paths that a priori explain the same object of study: the existence of the fact or state of being. One of the options leads to the core of the truth and is, therefore, pursued. The other is merely a set of contradictory opinions and is, accordingly, abandoned. These two paths are expounded in the rest of the Poem, while fragment 4 shows that even the erroneous conception, which had to be set aside, can still be fruitful. Once the firm foundation of truth has been established, fragments 10 and 11 propose to widen the inquiry to the whole of reality. This interpretation suggests a rejection of the arrangement of the Poem that has become canonical, and a criticism of the doxographic tradition that since Aristotle has “Platonised” the philosophy of Parmenides by assimilating the “opinions” (which are only points of view) to the “appearances” (in the Platonic sense of the term).
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2022, 13, 1; 13-24
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Palingénésie philosophique de Charles Bonnet: le pouvoir heuristique d’un imaginaire matérialiste des Lumières
Charles Bonnet’s La Palingénésie philosophique: the heuristic power of the materialist imagery of the Enlightenment
Autorzy:
Sukiennicka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048495.pdf
Data publikacji:
2018-05-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
palingenesis
chain of being
fixism
evolution
natural history
Opis:
The works of Charles Bonnet illustrate the contribution of imagination to research in natural history in the second half of the 18th century. In his Palingénésie philosophique (1769), Bonnet uses images and metaphors rooted in the philosophical and literary imagery of the Enlightenment to describe the evolution of life. This juxtaposition of scientific and literary discourses did not prevent Bonnet from being regarded as a forefather of modern biology by historians of science.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2017, 44, 4; 25-34
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Qu’est-ce que la réalité?
Czym jest rzeczywistość?
What is reality?
Autorzy:
Gogacz, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452555.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Réalité
monde
nature
être autonome
être non-autonome
réalité
existence
essence
accident
produit
rzeczywistość
świat
przyroda
byt
byt samodzielny
byt niesamodzielny
istnienie
istota
przypadłość
wytwór
reality
world
being
independent being
dependent being
product
Opis:
Rzeczywistość nie jest całością wszystkich rzeczy, nie jest kosmosem, ani światem, gdyż te określenia są tylko ogólnymi, abstrakcyjnymi pojęciami. Nie wskazują one na żaden realny, konkretny byt. Rzeczywistość ujęta filozoficznie w realistycznej filozofii tomizmu konsekwentnego to tyle, co „zespół realnie istniejących bytów samodzielnych i wiążących je relacji realnych”. Byt samodzielny, czyli to, co realnie istnieje, jest wtedy realny, gdy istnieje nie w czymś, lecz sam w sobie, jest niezależny, gdyż w sobie posiada samowystarczalne treści do istnienia i swego rozwoju. Relacje istniejące realnie są swoistymi bytami, gdyż nie są bytami samodzielnymi, a więc są wtedy realne, gdy zachodzą między realnymi bytami. Za Arystotelesem, realne, lecz niesamodzielne byty takie jak relacje, cechy i własności, nazywamy przypadłościami. Natomiast byty samodzielne określamy jako substancje. Tak rozumiana rzeczywistość uwalnia nas od popełnienia błędu uznania jakiejś cechy czy własności za pryncypium całej rzeczywistości, np. czas (miarę zmiany) i przestrzeń (rozciągłość) u Kanta, lub np. myślenie w koncepcji Heideggera. Byty samodzielne ze względu na to, że posiadają w sobie pryncypium samoorganizacji nazywamy także bytami naturalnymi. Natomiast te byty, które nie posiadają takiego pryncypium, określamy jako byty sztuczne lub wytwory, gdyż są wyprodukowane czy wymyślone ze względu na określoną funkcję. Te wytwory, w ścisłym sensie, nie powinniśmy nazywać bytami, gdyż są produktami kultury, a nie natury. Ich struktura bytowa jest skonstruowana zgodnie z wymyśloną przez nas funkcją, a nie z powodu jedności substancjalnej. Należą więc do „świata” kultury, a nie do „świata” rzeczywistości. Gdy utożsamimy ich funkcjonalną strukturę bytową ze strukturą bytów realnych, tak jak uczynili to Platon, Plotyn, Awicenna, Kant, Heidegger, Foucault, dla których pojęcia, czas, historia, rzeczywistość społeczna, walka klas nie różniły się strukturalnie od realnych bytów, wtedy zaniknie różnica między tym, co pomyślane, a tym, co istnieje realnie. Prawidłowe uwyraźnienie struktury wytworów i struktury bytów samodzielnych uwalnia nas od błędu utożsamienia tego, co pomyślane z tym, co istnieje realnie.
Reality is not the whole of all things, is not the cosmos or the world, as those terms are only general, abstract concepts. They do not indicate any real, concreto being. Philosophically speaking, the reality in realistic philosophy of consequent Thomism is „a bundle of really existing independent beings and real relations which bind them”. Independent being, which is that, what really exists, is real, when it is not in something, but in itself, as a independent, because it possesses self-sufficient content to existence and its development. Really existing relations are a kind of beings, because they are not independent entities, so they are real when they occur between real beings. Following Aristotle, the real, but reliant beings such as relations, features and properties, are called accidents. In contrast, independent beings are defined as substances. Thus understood reality frees us from making a mistake of recognizing a feature or property as a principle of all reality, eg. time (a measure of change) and space (extension) in Kant’s account, or thinking in the account of Heidegger. As they have a principle of self-organization in themselves, real beings because are also called natural beings. While those beings which do not have such a principle, are defined as artificial products, because they are made or invented because of their specific function. These products, in the strict sense, we should not call beings, because they are products of culture, not nature. Their ontological structure is constructed in accordance with the function invented by us, not because of the substantial unity. So, they belong to the „world of culture”, and not to the „world of reality”. When we identify the functional structure with the ontological structure of real beings, as did Plato, Plotinus, Avicenna, Kant, Heidegger, Foucault, for whom the concept of time, history, social reality or the class struggle did not differ structurally from the real beings, then the difference between what is intended, and what really exists, disappears. Proper identification of the functional structure of products and substantial structure of independent beings frees us from the incorrect identifying what is conceived of with what really exists.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2016, 5; 33-44
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberté et vérité. Du savoir commun à la philosophie
Freedom and truth. From general knowledge to philosophy
Wolność i prawda. Od wiedzy ogólnej do filozofii
Autorzy:
Rivetti Barbò, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016182.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność
transcendentalia
byt
prawda
dobro
piękno
Bóg
freedom
transcendentals
being
truth
good
beauty
God
Opis:
Społeczeństwa zachodnie stają się coraz bardziej wielokulturowe i występuje w nich wiele różnorodnych koncepcji wolności. Jest to przejaw kryzysu kultury zachodniej. Równocześnie jest to także jedna z przyczyn tego kryzysu.Zdaniem Autorki artykułu kryzys ten może być przezwyciężony poprzez prawdę. Trzeba więc obecnie formować nową kulturę − kulturę prawdy, zakorzenioną w mądrości filozoficznej i chrześcijańskiej. Tylko „kultura prawdy” może być fundamentem „cywilizacji miłości”.Poznanie prawdy o ludzkiej wolności domaga się prawdy dotyczącej całej rzeczywistości, a więc prawdy, jaką można zdobyć w filozofii wzmocnionej prawdą objawioną przez Chrystusa. W filozofii poznajemy, że Bóg jest Stwórcą całego świata, jest Miłością − Dawcą bytu, prawdy, dobra i piękna.Ostatecznie więc wolność dana jest człowiekowi przez Boga, abyśmy jako osoby − mężczyźni czy kobiety − osiągnęli pełny rozwój.Fundamentem ludzkiej wolności jest więc Bóg, który stworzył wszystko, co istnieje, co jest pomyślane przez Boga-Najwyższą Prawdę i dzięki temu posiada własną „prawdę ontologiczną”. Rzeczywistość jest także chciana przez Boga-Najwyższe Dobro i dzięki temu wszystko jest dobre i możemy je kochać. Rzeczywistość stworzona jest także przez Boga-Najwyższe Piękno i dlatego wszystko, co istnieje, jest piękne i możemy je podziwiać.Własności transcendentalne wszystkiego, co istnieje, mające swe źródło w Bogu sprawiają, że człowiek posiada wolność. Brak oczywistości bezpośredniej transcendentaliów stanowi najgłębszy powód zafałszowania wolności ludzkiej.
Western societies are becoming increasingly multicultural, with many different concepts of freedom. This is a symptom of a crisis in Western culture. At the same time, multiculturalism is also one of the causes of this crisis. The author believes truth can overcome this crisis. A new culture must therefore be formed – the culture of truth, rooted in philosophical and Christian wisdom. Only the "culture of truth" can be the foundation of the "civilization of love". Knowing the truth about human freedom calls for the truth about all reality, that is, the truth that can be learned in a philosophy strengthened by the truth revealed by Christ. In philosophy, we learn that God is the Creator of the whole world: He is Love – the Giver of being, truth, good and beauty. Ultimately, therefore, freedom is given to man by God, so that we, as persons (men or women) may achieve the fullness of being. The foundation of human freedom is therefore God, who created everything that exists, which is conceived by God-the Supreme Truth, and thus has its own "ontological truth". Reality is also wanted by God – the Supreme Good, and therefore everything is good and we can love it. Reality is also created by God the Supreme Beauty, and therefore everything that exists is beautiful and we can admire it. The transcendental properties of all that exists, rooted in God, give freedom to man. The lack of immediate obviousness of the transcendental is the most profoundreason for the falsification of human freedom.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 135-150
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Du polype à la voiture transhumaine : la nouvelle chaîne des êtres dans "Le Docteur Lerne, sous-dieu" de Maurice Renard
Autorzy:
Sukiennicka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083840.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Maurice Renard
"Docteur Lerne"
mad scientist
chain of being
transhumanism
Docteur Lerne
szalony naukowiec
łańcuch bytów
transhumanizm
Opis:
Inspired by H. G. Wells' The Island of Doctor Moreau, M. Renard in his Le Docteur Lerne, sous-dieu (1908) portrays a mad scientist experimenting on living organisms, creating hybrids of humans, animals and plants. Renard extends the anachronistic theory of the Chain of Being to include machines, which he sees as the future of humanity, securing the place of his Lerne in the vanguard of transumanist literature. This paper aims to examine the novel’s intertextual references to both fictional and actual history of science.
Inspirowana Wyspą doktora Moreau H. G. Wellsa powieść Le Docteur Lerne, sous-dieu (1908) Maurice’a Renarda portretuje szalonego naukowca, który eksperymentuje na organizmach, tworząc ludzko-zwierzęco-roślinne chimery. Anachroniczna teoria łańcucha bytów zostaje poszerzona o maszyny, przedstawione jako przyszłość ewolucji ludzkości, co plasuje Lerne’a w awangardzie utworów transhumanistycznych. Artykuł ma na celu analizę powieściowych nawiązań do czysto fantastycznej i realnej historii nauki.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 2; 247-255
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelle anthropologie pour la protection de la vie?
Jaka antropologia dla ochrony życia?
Autorzy:
Szałata, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964134.pdf
Data publikacji:
2009-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
życie ludzkie
ochrona życia
pozytywizm
Leon XIII
filozofia człowieka
godność osoby
human life
human life protection
Positivism
pope Leon XIII
philosophy of human being
human dignity
Opis:
Jeśli w samym centrum nauczania społecznego kościoła znajduje się człowiek, to rzeczą niesłychanie ważną staje się problem ochrony życia ludzkiego. Jak zauważa autor artykułu przygotowanego z okazji międzynarodowego Kolokwium Naukowego w Papieskiej Radzie Justitia et Pax przewartościowania, jakie obserwujemy w naszej kulturze sprawiły, że człowiek znalazł się w niebezpieczeństwie i to zwłaszcza wtedy, gdy jest słaby i zależny od innych. By podjąć problemy moralne związane z pokusą manipulacji, genetycznych, aborcji czy eutanazji potrzebna jest solidna baza filozoficzna. Autor idąc za sugestią Papieża Leona XIII, który wobec dominującego pozytywizmu wskazał na konieczność powrotu do klasycznej filozofii bytu w wersji arystotelesowsko-tomistycznej uzasadnia nieustanną aktualność papieskiej sugestii. Wobec dominacji przyrodniczych ujęć człowieka, w których nie da się wyraźnie zdefiniować początku i końca życia, potrzebna jest jasna, realistyczna filozofia personalistyczna zdolna do ukazania pełnej prawdy o człowieku, jako realnym bycie osobowym realizującym się poprzez duchowo cielesną strukturę.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2009, 7, 1; 107-117
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies