Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antiquity," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
L’expérience par procuration : l’hypotypose et la narration historique de l’Antiquité à la Renaissance
The Experience by Proxy: Hypotyposis and Historical Narrative from Antiquity to the Renaissance
Autorzy:
Zangara, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683317.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
experience
narration historique
Antiquité
Renaissance
hypotypose
historical narrative
Antiquity
hypotyposis
Opis:
As long as history was considered as magistrae uitae, it was necessary to give the readers the impression that they were seeing the recounted events and taking part in them, so that they could live them by proxy and gain from the experience of others. Relative to this pedagogical function of historical narrative, we will investigate the various devices of hypotyposis – the para- taxis, the entering into details and the piling them up, the disappearance of the locutor – as well as its powers of exhibition, emotion and persuasion. In order to identify the founding and problematic bound between the hypotyposis to the experience – which implies both accounting for the lived experience and passing it on – we will go behind the rhetorical definition of “figure of style” to what appears to be the first form of the art of making visible. Our aim is, simultaneously, to help clarify the complex relationship between history and rhetoric from Antiquity to the Renaissance and to offer an analysis of the contradiction attached to the name hypotyposis: a “description given in broad outlines” and a “detailled and evident description”.
Aussi longtemps que l’histoire a été considérée comme magistra uitae il a fallu que ses lecteurs puissent avoir l’impression, en la lisant, d’assister et de participer aux événements racontés afin de vivre, par procuration, l’expérience d’autrui. C’est par rapport à cette fonction pédagogique du récit historique en tant que récit d’expérience que nous voudrions interroger les procédés qui caractérisent l’hypotypose (la parataxe, la précision et l’accumulation des détails, l’effacement du locuteur) ainsi que les pouvoirs (de « monstration », d’émotion et de persuasion) qui lui sont attribués. Il s’agira de revenir, en amont de la définition rhétorique de la « figure de style », vers ce qui est sans doute une matrice originaire de l’art de « faire voir » pour retrouver le lien fondateur et problématique qui relie l’hypotypose à l’expérience et à la double exigence d’en rendre compte et de la transmettre à autrui. Nous escomptons ainsi éclaircir quelques aspects du rapport entre histoire et rhétorique depuis l’Antiquité et jusqu’à la Renaissance, et analyser la contradiction qui caractérise le nom même d’hypotypose – « description à grand traits » et « description évidente » – ainsi que sa relation étrange avec son quasi paronyme : la diatypose.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 25-40
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Mythologie politique de Paul Hadol : des figures du pouvoir à l’épreuve des mythes grecs dans la caricature au début de la Troisième République (1871-1872)
"The Political Mythology" of Paul Hadol: figures of power as Greek mythological characters in caricature at the beginning of the Third Republic (1871-1872)
Autorzy:
Nicolle, Sylvain
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038080.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
caricature politique
mythologie
Antiquité
Paul Hadol
Le Charivari
political caricature
mythology
antiquity
Opis:
Entre 1871 et 1872, le dessinateur Paul Hadol publie dans l'hebdomadaire satirique Le Charivari onze portraits-charges formant une série intitulée La Mythologie politique. Cet article rappelle d'abord comment celle-ci s'inscrit dans une tradition préexistante de parodie iconographique de l'Antiquité qui naît en Angleterre à la fin du XVIIIe siècle avant d'être acclimatée en France à partir de la monarchie de Juillet.On interroge ensuite les critères de sélection biographique des célébrités caricaturées et la cohérence thématique possible de la série à partir de la typologie des filtres mythologiques – le cycle de Troie, les divinités olympiennes, les héros, les monstres. Enfin, l'analyse plus spécifiquement sémiotique des caricatures met en évidence la reprise du procédé associant grosse-tête et légende versifiée aux deux séries du Panthéon charivarique (1838-1841 et 1866-1867), la dimension de rébus politique, et le jeu de citations artistiques, littéraires voire musicales. L'épilogue montre que la portée de la série peut s'envisager d'un point de vue politique et artistique mais aussi intellectuel dans le rapport au temps qu'elle questionne.
Between 1871 and 1872, the cartoonist Paul Hadol published in the satirical weekly Le Charivari, eleven loaded portraits forming a series entitled La Mythologie politique. This article first places the series against the backdrop of the pre-existing tradition of iconographic parody of antiquity that began in England at the end of the 18th century, before being adopted in France during the July Monarchy. We then question the biographical criteria for the selection of the caricatured celebrities, and the potential thematic coherence of the series based on the typology of mythological filters – the cycle of Troy, the Olympian deities, heroes, monsters. Finally, the more specifically semiotic analysis of the caricatures highlights the resumption of the process associating big-head and versified legend with the two series of the Charivaric Pantheon (1838-1841 and 1866-1867), the dimension of political rebus, and the game of artistic, literary and even musical quotes. The conclusion shows that the scope of the series can be considered from a political and artistic point of view, but also intellectually in relation to the time which it concerns.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2020, 10; 78-93
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspects religieux et charismatiques du pouvoir dans les poèmes officiels de Claudien
Religious and mystical aspects of power in Claudian’s court poems
Władza w wymiarze religijnym i charyzmatycznym u poety Klaudiana
Autorzy:
Zarini, Vincent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046736.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Claudius Claudianus
Late Latin poetry
Late Antiquity
Power and mystics
Poetry and politics
Opis:
This paper deals with mystical aspects of power in Claudian’s court poems: the masters of the Roman Empire get some holiness from beauty, shining, immortality among the stars, and victory; prodigia and omina confirm it.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2015, 25, 2; 53-71
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA CURIEUSE DESTINÉE DE LA RES ROMAINE : DU CHAMP PROCESSUEL AUX MUTATIONS MODERNES
INTRYGUJĄCY LOS RZYMSKICH RES: OD KAZUSU PRZEZ PROCES DO WSPÓŁCZESNYCH TRANSFORMACJI
INTRIGUING FATE OF THE ROMAN RES: FROM CASE AND TRIAL TO MODERN TIMES
Autorzy:
PATURET, Arnaud
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920748.pdf
Data publikacji:
2017-10-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
przedmiot
res
rzecz
Starożytność
prawo rzymskie
prawo współczesne
chose
sujet
objet
Antiquité
droit romain
droit contemporain
thing
subject
object
Antiquity
Roman law
contemporary law
Opis:
 Le droit romain est souvent considéré comme une matrice intellectuelle, linguistique et conceptuelle des droits européens contemporains et en particulier du droit civil français. Toutefois, si le vocabulaire a persisté dans une certaine mesure, des notions juridiques fondamentales ont subi de profondes transformations au cours de l’histoire à mesure que le droit s’assimilait progressivement à un pouvoir. Il en est ainsi du concept de chose qui désignait à l’origine le procès ou la situation litigieuse mise en forme par la procédure juridique en droit romain. Dans le système contemporain, la chose signifie d’ordinaire un bien matériel indépendant du sujet dans la droite application de la théorisation moderne du droit subjectif. Cette conception est le fruit d’une opposition nette entre le sujet et l’objet, laquelle a promu une catégorisation étanche des personnes et des choses inconnue du droit romain.
Roman Law is often considered as an intellectual matrix of contemporary laws and in particular French civil law. However, even if the vocabulary persisted, some legal concepts went throught great changes across history as law was step by step related to a subject’s power. The notion of thing originally meant the trial, the case, the litigious situation managed by the legal process. In this way the thing was directly a res iuris. In contemporary law system, the thing ordinarily specifies some goods on which the subject applies his property power. This view is understandable considering the evolution due to the theorization of subjective law that leads to promote a strong and exclusive separation between persons and things while Roman law could imbricate these legal categories.
Niniejszy artykuł porusza problematykę konceptu res, którego znaczenie ewoluowało na przestrzeni wieków od czasów prawa rzymskiego do czasów współczesnych. Prawo rzymskie często jest postrzegane jako matryca intelektualna współczesnych systemów prawnych. Należy jednak pamiętać, że proces zapożyczania pojęć praw rzymskiego jest zagadnieniem złożonym. W bardzo wielu przypadkach zapożyczona instytucja była modyfikowana i dostosowywana do realiów systemu, który ją recypował. Między innymi doprowadziło to do wyraźnego rozróżnienia na osoby i rzeczy we współczesnych systemach prawnych, mimo że w prawie rzymskim istniała możliwość łączenia tych kategorii.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2017, 30, 1; 67-83
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
Autorzy:
Swiggers, Pierre
Wouters, Alfons
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
analiza syntaktyczna w starożytności
Arystoteles
części mowy
Dionizy z Halikarnasu
filozofia języka w starożytności
gramatyka aleksandryjska
gramatyka antyczna
gramatyka i filozofia w starożytności
gramatyka
logika
poetyka i retoryka
historia terminów gramatycznych
historia (zachodniego) językoznawstwa
kategorie gramatyczne
klasy słów
nauczanie gramatyki
Platon
stoicy
Alexandrian grammar
ancient grammar
Aristotle
Dionysius of Halicarnassus
grammar and philosophy in Antiquity
grammar
logic
poetics and rhetorics
grammatical categories
(history of) grammatical terminology
history of (Western) linguistics
parts-of-speech model
philosophy of language in Antiquity
Plato
sentence analysis in Antiquity
Stoics
teaching of grammar
word classes
Opis:
Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pourquoi les Athéniens ont-ils lamentablement échoué là où les Romains ont brillamment réussi?
Dlaczego Ateńczykom tak żałośnie nie powiodło się tam, gdzie tak błyskotliwie udało się Rzymianom?
Autorzy:
Pałuchowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33921238.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
imperialism
Near East
Sargon of Akkad
Assyrian Empire
Shalmaneser III
classical antiquity
Athenian Empire
Roman Empire
network theory
state formation
impérialisme
Proche-Orient
Sargon d’Akkad
empire assyrien
Salmanasar III
Antiquité classique
empire athénien
empire romain
théorie des réseaux
politogenèse
Opis:
L’enquête se veut comparative et se focalise, avant tout autre chose, sur l’Antiquité classique et ses deux centres majeurs qui sont, d’un côté, Athènes, cité-raison d’impérialisme chaotique et, de l’autre, Rome, cité-monde d’impérialisme pragmatique et pleinement assumé. D’abord est brièvement abordé, toujours dans la perspective comparative, le contexte proche-oriental, à entendre le micro-empire mis sur pied par Sargon d’Akkad et l’empire assyrien sous Salmanasar III. L’objectif premier est cependant d’apporter une réponse à la question de savoir pourquoi l’impérialisme athénien a essuyé un échec cuisant et ceci malgré l’évidence de la guerre du Péloponnèse perdue, à l’opposé de la réussite fulgurante de l’impérialisme romain. On aura recours à l’analyse d’une sélection de sources tant narratives qu’épigraphiques ainsi qu’à la théorie des réseaux.
The study is comparative and focuses, essentially, on classical antiquity, it means both its major centers that are, on the one hand, Athens, the city-reason of chaotic imperialism, and, on the other hand, Rome, the city-world of pragmatic and fully assumed imperialism. First of all, but still, from a comparative perspective, it begins with Near Eastern much older imperialist background, such as the micro-empire set up by Sargon of Akkad or the Assyrian empire during the reign of Shalmaneser III. However, the main aim is to answer the question about why Athenian imperialism fell, despite the obviousness of the lost Peloponnesian War and in contrast to the dazzling success of Roman imperialism. Narrative as well as epigraphic sources are comparatively analysed and one takes advantage of the network theory.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 23-44
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies