Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "The Christ" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
La synthèse théologique du bien commun chez Augustin
Autorzy:
Nebel, Mathias
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158107.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Common good
Saint Augustine
The City of God
Christ as the Common Good
Charity as the kenotic dynamic of the common good
Opis:
L’article cherche à comprendre comment Augustin a radicalement reformulé, depuis une perspective théologique, la notion politique de bien commun de l’antiquité classique. L’argument principal est que cette réinterprétation découle naturellement de la théologie néotestamentaire de la koinonia qui unit l’Eglise, comme le montre la lettre a Volusianus et les homélies sur l’Epitre aux Parthes. A partir de cette lecture, il devient alors plus aisé de comprendre la fameuse reformulation de la définition de société aux livres II et XIX de la Cité de Dieu. Nous concluons en identifiant les trois thèmes qui, à partir d’Augustin, seront étroitement associé à la notion de bien commun en occident : 1) Le bien commun n’est plus un concept, mais une Personne et un Espace. Christ, en son humanité, est le seul et unique Bien Commun du genre humain. 2) Le Bien Commun universel est d’ordre eschatologique ; dans l’histoire on ne peut parler au mieux que de biens communs partiel et imparfait. 3) La charité est le moteur de la dynamique d’accomplissement du Bien Commun universel dans l’histoire.
The article seeks to understand how Augustine radically reformulated the political notion of the common good of classical antiquity, from a theological perspective. The main argument is that this reinterpretation follows naturally from the New Testament theology of the koinonia uniting the Church, as shown in the letter to Volusianus and Augustine's homilies on the Epistle to the Parthians. From this reading, it then becomes easier to understand the famous reformulation of the definition of society in books II and XIX of the City of God. We conclude by identifying the three themes that, from Augustine onwards, will be closely associated with the notion of the common good in the western political theology: 1) The common good is no longer a concept, but a Person and a Space: Christ in his humanity is the one and only Common Good of the human race. 2) The universal Common Good is eschatological; in history we can only speak of partial and imperfect common goods. 3) Charity is the driving force behind the dynamic fulfilling the universal Common Good in history.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 247-270
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La prière des disciples à la transfiguration de Jésus. Une leçon de Mc 9,2c
The Prayer of Disciples at the Transfiguration of Jesus. The Reading of Mc 9,2c
Autorzy:
Oktaba, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053577.pdf
Data publikacji:
2015-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Marka
przemienienie Jezusa
modlitwa Jezusa
modlitwa uczniów
Jezus
krytyka tekstu
Gospel according to st. Marc
transfiguration of Christ
Jesus’ prayer
prayer of the disciples
Christ
textual criticism
Opis:
There are two variants of the text of Mk 9:2, which relate that the Transfiguration of Jesus occurred during prayer. One of these versions, which is attested to by papyrus P 45 among others, adds three disciples, witnesses to the Transfiguration, to this prayer. Another version, however, states that only Jesus himself was praying at that time (which concurs with the Lucan account of the Transfiguration, Lk 9:28-29). The version of Mk 9:2 which recounts of the prayer of the disciples with Jesus is hard to reconcile with the parallel account in Luke. This fact casts doubt upon the veracity of the generally-accepted view, which holds that both versions of Mk 9:2 are in accord with the text of the Gospel of Luke. This article looks at how the process of harmonization itself may have led to the removal of words from Mark's account that describe the prayer of the disciples.
Źródło:
The Biblical Annals; 2011, 1, 1; 157-163
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quelle peut bien être la place de l’islam dans le plan de Dieu?
Jakie może być miejsce islamu w planie Bożym?
What may be the place of Islam in God’s plan?
Autorzy:
Bousquet, François
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480162.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Musulmans
théologie chrétienne
Parole de Dieu
plan de Dieu
Jésus-Christ
Nostra aetate
Muzułmanie
teologia chrześcijańska
Słowo Boże
plan Boży
Jezus Chrystus
Muslims
Christian theology
the Word of God
God’s plan
Jesus Christ
Opis:
L’article envisage d’abord les précautions méthodologiques nécessaires: voir que la question est une question de chrétiens, parce qu’elle suppose une théologie de l’histoire; refuser une libido sciendi qui substituerait la parole du théologien à la Parole de Dieu; imiter le Christ, Vérité en personne, qui souffre, mais ne rejette pas celui qui le rejette; enfin, ne pas oublier que, en fonction de la Résurrection, les questions sur l’origine ne se résolvent pas en se retournant en arrière, mais en considérant l’avenir, qui appartient à Dieu. L’article procède alors à l’élaboration de la réponse, en regardant d’abord les objections (videtur quod non), puis les arguments en faveur d’une place dans le plan de Dieu (sed contra). La réponse (respondeo dicendum) se déploie sur deux plans: théorique (le travail de l’Esprit au coeur des hommes, et dans tout ce qu’il y a de bon, de vrai et de saint dans les traditions spirituelles); et au plan pratique, en posant la question des défis du temps présent: concrètement, pour obéir au plan de Dieu, de quelles ressources spirituelles disposons-nous dans nos traditions respectives, pour pouvoir espérer, ensemble, pour tous? Une dernière partie essaie de reprendre dans le cadre de la réponse globale les objections énoncées au commencement.
Autor wyjaśnia najpierw przyjęte założenia metodologiczne. Ponieważ kwestia poruszana w artykule jest pytaniem chrześcijanina – suponuje: odwołanie się do teologii historii; odrzucenie libido sciendi, które substytuuje Słowo Boże narracją teologa; naśladowanie Chrystusa (Prawdy osobowej), który cierpi, ale nie odrzuca tego, kto Jego odrzuca; w końcu – w odniesieniu do Zmartwychwstania – pytanie o „początek” nie sugeruje zwrotu ku przeszłości, ale spojrzenie w przyszłość, która do Boga należy. Przystępując do formułowania odpowiedzi, autor rozważa najpierw argumenty kontestujące (videtur quod non), następnie rozpatruje przesłanki za obecnością islamu w planie Bożym (sed contra). Uzyskana odpowiedź (respondeo dicendum) osadzona jest na dwóch płaszczyznach: teoretycznej (działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w tym wszystkim co jest dobre, prawdziwe i święte w tradycjach duchowych) i praktycznej (wyzwania chwili obecnej). Innymi słowy, aby odpowiedzieć na plan Boży, jakimi zasobami duchowymi dysponują nasze tradycje religijne, byśmy mogli żywić nadzieję razem i dla wszystkich? W końcowej części artykułu, w świetle tak sformułowanej odpowiedzi, autor ponownie rozpatruje argumenty kontestujące, postawione na początku artykułu.
The author explains first methodological assumptions. Since the question raised in the article is the question of a Christian – it presupposes: an appeal to the theology of history; rejection of libido sciendi that substitutes the Word of God with the narration of a theologian; imitation of Christ (the personal Truth) who suffers, but does not reject the one who rejects him; in the end – in reference to the Resurrection - the question of “beginning” does not imply a return to the past, but considers the future that belongs to God. Formulating the responses, the author examines first the contesting arguments (videtur quod non), then he investigates the evidence for the presence of Islam in God’s plan (sed contra). The resulting response (respondeo dicendum) is placed on two levels: the theoretical one (action of the Holy Spirit in the heart of people and in everything that is good, true and holy in spiritual traditions) and the practical one (challenge of the present moment). In other words, to respond to God’s plan, what resources do our spiritual religious traditions have, in order to have hope together and for all? In the final part of the article, in the light of the responses obtained, the author re-examines the contesting arguments posed at the beginning of this article.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 227-241
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies