Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "IDENTIFICATION" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
« Je me sers d’animaux pour instruire les hommes » : le personnage-animal dans la littérature d’enfance et de jeunesse contemporaine
”I use animals to instruct people”: the animal character in contemporary children’s literature
Autorzy:
Atzenhoffer, Régine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195605.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
animaux
anthropomorphisme
littérature de jeunesse
identification
peur
animals
anthropomorphism
youth literature
fear
Opis:
Les animaux anthropomorphes peuplent la littérature de jeunesse. L’enjeu de ce travail est de mettre en évidence des apports et impacts de ces héros à poils, plumes et écailles auprès d’un jeune lectorat. Selon son âge, celui-ci sera plus ou moins attiré par un certain type d’animal : l’animal compagnon du héros humain, l’animal-héros identificatoire ou l’animal-guide et médiateur susceptible d’aider et d’accompagner l’enfant-lecteur dans sa découverte du monde.
Animals inhabit children’s literature. What is at stake is to explain the reasons for this study by emphasizing what contributions and impacts these furred, feathered or shelled heroes make to a young readership. According to their age, young readers will be more or less attracted by a specific type of animal, the human hero’s animal companion, the identifiable anthropomorphic animal hero or the leading and facilitating one likely to help and accompany them in their discovery of the world.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2017, 4; 1-15
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’homme en tant qu’homme et en tant que personne
Epistemologiczna identyfikacja człowieka jako człowieka i człowieka jako osoby
Autorzy:
Gogacz, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057892.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Identyfikacja
człowiek
osoba
metafizyka
teoria poznania
idealizm
realizm
Identification
homme
personne
métaphysique
épistémologie
idéalisme
réalisme
Opis:
W pierwszej części artykułu odróżnia się filozofię bytu (metafizykę) od teorii poznania (epistemologii). Metafizyka stanowi zespół odpowiedzi na pytanie o istnienie i istotę bytu, epistemologia dotyczy przebiegu procesu nabywania wiedzy. Wobec tego odpowiedź na pytanie czym jest relacja poznania należy do metafizyki poznania. W ten sposób metafizyka wyprzedza epistemologię, ponieważ jej formuła zależy od rozstrzygnięć metafizycznych; jest jednak epistemologia osobą od metafizyki dyscypliną filozoficzną, nie zastępuje jej ani nie stanowi jej metodologicznego „przedłużenia” – ma odrębny przedmiot i własne metody badań. Tak rozumiana epistemologia może być uprawiana idealistycznie (realność przedmiotom poznania nadaje intelekt) i realistycznie (realność przedmiotów poznania jest skutkiem ich własnego istnienia). W realistycznie uprawiana epistemologia posługuje się analizami historycznymi i heurystycznymi. Analizy historyczne polegają na badaniu, jak w dziejach filozofii rozwiązywano dany problem, jakie napotykano trudności i jakie te rozwiązania miały filozoficzne konsekwencje. Analizy heurystyczne polegają odtworzeniu procesu nabywania wiedzy na dany temat, przy uwzględnieniu danych historycznych. W drugiej części artykułu za pomocą zaproponowanej metody heurystycznej ukazuje się dochodzenie do teorii osoby, wychodząc od analizy własności odrębności i opisującej ją zasady niesprzeczności. W ten sposób osoba jawi się jako realny byt jednostkowy, w którego istocie znajduje się intelektualność. Taka struktura powoduje samodzielność, dużą samowystarczalność, nieprzekazywalność (incommunicabilitas) i osobność tak skomponowanego bytu. Z kolei zidentyfikujemy w człowieku formę i materię, jako duszę i ciało, wtedy akcent postawiony na ciele człowieka pozwala określić go jako osoba ludzka. Inny zespół konsekwencji (w postaci relacji) wiąże się z człowiekiem ujętym jako osoba i ujętym jako człowiek. Przykładem funkcjonowania tych konsekwencji mogą być relację osobowe, które nawiązuje człowiek jako osoba z innymi osobami ludzkimi, a także z Bogiem.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 25-36
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sémiotique des démonstratifs cataphoriques
Semiotics of cataphoric demonstratives
Autorzy:
Kleiber, Georges
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341261.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Cataphoric demonstratives
cataphor
anaphora
endophoric
exophoric
subsequent
ontological constraint
constructional constraint
adjacency
referent
referential identification
Opis:
Nous nous proposons ici de poursuivre l’analyse des démonstratifs cataphoriques (DC) en nous penchant cette fois-ci sur leur fonctionnement référentiel proprement dit : comment s’effectue exactement la saisie cataphorique de leur référent ? Ou, dit autrement, comment nous font-ils atteindre le référent visé ? Quelle est précisément la procédure interprétative mise en jeu ? Notre enquête comportera quatre parties. La première, très rapide, rappellera pourquoi les DC sont habituellement, aussi bien dans les typologies anciennes que récentes, rangés avec les démonstratifs anaphoriques dans la catégorie des démonstratifs endophoriques. Nous montrerons dans la deuxième partie qu’une telle classification, pour justifiée qu’elle puisse être si l’on prend uniquement en compte le critère du passage par le texte (soit antérieur ou subséquent), présente néanmoins un inconvénient majeur, celui de masquer l’asymétrie cognitive qu’il y a entre les DC et les démonstratifs anaphoriques. Cette asymétrie cognitive conduit à abandonner la piste classique de l’opposition intra-endophorique entre DC et démonstratifs anaphoriques et pousse à emprunter une autre voie comparative, qui conduit aux démonstratifs ostensifs. La comparaison que nous opèrerons, dans les troisième et quatrième parties, entre les démonstratifs ostensifs et les DC, en même temps qu’elle établira la vicinité cognitive des deux types de démonstratifs, permettra de mettre au jour, de façon plus précise et plus juste qu’auparavant, quel est le réel fonctionnement des DC.
The studies of anaphoric expressions have shown that we can and must link the stable results acquired over the last forty years on their functioning to more recent socio-cognitive, taxonomic, multimodal, etc. perspectives and examine and explain two aspects of cataphoric demonstratives (CDs): on the one hand, their constructional scheme and, on the other, the formal and semantic nature of their subsequent or postcedent. We propose here to continue this analysis of CDs, this time looking at their referential operation as such and asking the question: how do CDs make us reach the intended referent? What precisely is the interpretative procedure involved? Our analyses show that rather than directly contrasting CDs with anaphoric demonstratives, it is more relevant and, therefore, more fruitful to compare them directly with gestural demonstratives. As we have seen, the two uses of demonstratives correspond to the same cognitive situation, that of introducing a new referent into discourse memory. This cognitive kinship gives rise to a common semiotic hybridity and, consequently, a referential operation, which we have detailed in nine points, that turns out to be largely identical, the differences observed being directly due to the difference in the nature of the index.
Źródło:
Neophilologica; 2023, 35; 1-23
0208-5550
2353-088X
Pojawia się w:
Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’emploi de l’archimétaphore en tant qu’outil évaluatif de persuasion dans le genre du commentaire journalistique
Autorzy:
Topa-Bryniarska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677136.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
archimetaphor
emotional argumentation
naturalisation of reality
axiological polarisation of reality
relation of identification
relation of differentiation
vital values
Opis:
The use of archimetaphor as an evaluative device of persuasion in the genre of journalistic commentaryThe present study explores the cognitive use of archimetaphor belonging to the evaluative devices of persuasion in emotional argumentation. The corpus consists of forty editorials taken from the Internet French newspapers and magazines. The subject matter of the gathered texts includes two thematic groups of reforms concerning the higher education system and the special retirement plan for public sector employees. Thanks to the archimetaphor the addresser may highlight or hide chosen aspects of the described problem in order to activate vital values concerning our life and existence. Therefore, the concept of “conflict” described in the analysed textes is conceptualised by means of four natural forces (elements) such as fire, air (wind), water and earth (soil) which leads both to the mechanism of naturalisation and axiological polarisation of the presented reality. The mechanism itself stems from two opposing relations: identification and differentiation, allowing the grouping of presented facts to the class of US (protagonists) and THEM (antagonists). In consequence, such axiological persuasion aims at influencing the addressees’ will and decisions and allows for nearly absolute acceptance of the opinions presented by the addresser. Użycie archimetafory jako perswazyjnego środka wartościującego w dziennikarskim gatunku komentarzaCelem niniejszego artykułu jest analiza kognitywnego użycia archimetafory, należącej do perswazyjnych środków służących wartościowaniu w argumentacji emocjonalnej. Korpus składa się z czterdziestu artykułów wstępnych zaczerpniętych ze stron internetowych francuskich magazynów i czasopism. Problematyka zebranych tekstów dotyczy dwóch tematycznych grup opisujących reformę szkolnictwa wyższego oraz specjalnego systemu emerytalnego dla pracowników sektora publicznego. Dzięki archimetaforyzacji nadawca może odpowiednio uwypuklić lub ukryć wybrane aspekty opisywanego zagadnienia w celu aktywowania wartości witalnych związanych z naszym życiem i egzystencją. To właśnie dlatego konceptualizacja pojęcia „konfliktu” poruszanego w analizowanym materiale odnosi się do czterech sił natury (żywiołów), takich jak: ogień, powietrze (wiatr), woda i ziemia (gleba), co z kolei prowadzi do naturalizowania i aksjologicznej polaryzacji opisywanej rzeczywistości. Mechanizm ów opiera się na dwóch typach relacji: identyfikacji i dyferencjacji (odmienności), pozwalających na pogrupowanie prezentowanych faktów do klasy MY (protagoniści) i ONI (antagoniści). Taka aksjologiczna perswazja ma za zadanie wpływać na wolę i decyzje odbiorcy, co skutkuje niemal bezwarunkową akceptacją prezentowanych przez nadawcę poglądów.
Źródło:
Cognitive Studies; 2019, 19
2392-2397
Pojawia się w:
Cognitive Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies