Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "EST" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Médiation de concepts avec la nouvelle méthode de français : C’est parti !
    Mediating concepts with a new method of teaching French: C’est parti!
    Autorzy:
    Chmiel-Bożek, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1921579.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
    Tematy:
    mediation activities
    mediating concepts
    CEFR
    C’est parti !
    działania mediacyjne
    mediacja pojęć
    ESOKJ
    C’est parti !\
    Opis:
    The concept of mediation in foreign language teaching and learning is becoming increasingly present in literature, but due to the evolving nature of this term, many studies do not include all of its aspects. Since the publication of Common European Framework of Reference for Languages in 2001, the notion of mediation has been considerably developed and the scope of mediation activities has been extended. This article is devoted to the term “mediating concepts”, which is used in Companion Volume from 2018, which updates the CEFR 2001. On the basis of the latest studies, we would like to discover what is understood by the latest idea of “mediating concepts” and what are the practical applications of these theoretical considerations, using the example of a new method of teaching French: C’est parti!
    Źródło:
    Neofilolog; 2021, 56/2; 223-236
    1429-2173
    Pojawia się w:
    Neofilolog
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Audientia episcopalis comme forme d’exercice du gouvernement dans l’Eglise antique. Une relecture de l’expérience d’Augustin
    Audientia episcopalis as a Form of Exercising Authority in the Ancient Church. Reconsideration of Augustine’s Experiences
    Audientia episcopalis jako forma sprawowania władzy w starożytnym Kościele. Ponowne odczytanie doświadczeń Augustyna
    Autorzy:
    Awoa, Andre Cyrille
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010856.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    le juge
    l’évêque
    empire romain
    l’ Église qui est née
    judge
    bishop
    Roman Empire
    early Church
    sędzia
    biskup
    cesarstwo rzymskie
    Kościół pierwotny
    Opis:
    W artykule została ukazana analiza dwóch ustaw, które przedstawiają uznanie prawne w praktyce chrześcijańskiej audientia episcopalis. To podejście pozwoliło pozostać bliżej tekstu i intencji ustawodawcy; oczywiście, aby wyciągnąć jak najbardziej logiczne wnioski. Wykorzystując praktykę już istniejącą w Kościele, Konstantyn uczynił z niej ustawę, zrobił z biskupa nie arbitra, ale sędziego z pełnią władzy. Te dwie ustawy wydają się umniejszać władzę iudex cesarskiego, ale dogłębna lektura sprawia, że ostatecznie, pozostaje on tym, któremu Konstantyn nakazuje czuwanie, aby decyzje biskupa były respektowane. Doświadczenie Augustyna pozwala uświadomić sobie, że mimo wszystko, biskup-sędzia pozostaje przede wszystkim pasterzem, wykonując z trudem tę odpowiedzialność.
    The article shows an analysis of two laws that present the legal recognition of audientia episcopalis in the Christian practice. This approach allowed to stay closer to the text and intentions of the legislator; of course, to draw the most logical conclusions. Using the already existing practice in the Church, Constantine made a law from the practice, he made a bishop not an arbitrator, but a judge with full power. These two laws seem to diminish the authority of the imperial iudex, but the exact reading causes that finally he remains the one to whom Constantine commands watching to ensure that the bishop’s decisions be are to be respected. Augustine’s experience makes us realize that, after all, the bishop-judge is first of all a pastor who performs his responsibility with difficulty.
    Nous nous sommes proposés de relire de manière analytique les deux lois qui ont donné une reconnaissance juridique à la pratique chrétienne de l’audientia episcopalis. Cette approche nous a permis de rester plus proche du texte et surtout de l’intention du législateur ; évidemment, de pouvoir tirer les conclusions les plus logiques qui puissent y être. Se servant d’une praxis déjà régnante au sein de l’Eglise, Constantin en fait une loi, il fait de l’évêque non un arbitre, mais un juge avec de pleins pouvoirs. Ces deux lois semblent diminuer le pouvoir du iudex impérial mais une lecture attentive nous a fait voir qu’au final, il reste celui à qui Constantin demande de veiller à ce que les décisions de l’évêque soient respectées. L’expérience d’Augustin comme juge nous permet de nous rendre compte que malgré tout, l’évêque-juge reste après tout un pasteur, il exerce donc avec le poids de cette responsabilité.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 9-21
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Énoncés définitoires directs français et leurs équivalents lituaniens et polonais dans le corpus parallèle
    French Direct Defining Statements and Their Lithuanian and Polish Equivalents in the Parallel Corpus
    Wypowiedzi definicyjne bezpośrednie w języku francuskim oraz ich litewskie i polskie odpowiedniki w korpusie paralelnym
    Autorzy:
    Cholewa, Joanna
    Valiukienė, Vita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341830.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-19
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wypowiedź definicyjna
    korpus paralelny
    ekwiwalenty litewskie i polskie
    désigner
    signifier
    vouloir dire
    c’est-à-dire
    defining statement
    parallel corpus
    Lithuanian and Polish equivalents
    énoncé définitoire
    corpus parallèle
    équivalents lituaniens et polonais
    Opis:
    L’article porte sur les énoncés définitoires avec les marqueurs désigner, signifier, vouloir dire et c’est-à-dire. Les données linguistiques proviennent du corpus parallèle des textes littéraires contemporains français-lituanien-polonais. L’analyse sera focalisée sur les équivalents lituaniens et polonais des marqueurs sélectionnés. Nous chercherons à savoir (1) quels sont ces équivalents dans les deux langues de traduction, (2) s’il y a des régularités dans les traductions des énoncés avec les marqueurs sélectionnés. Dans le cas de désigner, les traductions polonaise et lituanienne gardent le caractère de l’énoncé définitoire, dans lequel s’exprime la relation signe→chose. Le rapport interprétatif des énoncés définitoires de signification (marqueurs signifier et vouloir dire) est également majoritairement préservé dans la traduction. Par contre, le caractère de reformulation paraphrastique, présent grâce à c’est-à-dire, est préservé en polonais seulement dans 3 cas sur 19 avec czyli. En lituanien, cette relation persiste dans 11 cas grâce à deux marqueurs : tai yra et kitaip tariant.
    Artykuł dotyczy wypowiedzi definicyjnych w języku francuskim ze znacznikami désigner, signifier, vouloir dire i c’est-à-dire. Dane językowe pochodzą z korpusu paralelnego współczesnych tekstów literackich francusko-litewsko-polskich. Analiza skupiona będzie na litewskich i polskich ekwiwalentach wybranych znaczników. Jej celem będzie stwierdzenie: (1) jakie są owe ekwiwalenty w obu językach docelowych oraz (2) czy istnieją prawidłowości w tłumaczeniu wypowiedzi z analizowanymi znacznikami. W przypadku désigner, tłumaczenia na język polski i litewski zachowują charakter wypowiedzi definicyjnej, w której wyrażana jest relacja znak→obiekt. Relacja interpretacyjna wypowiedzi definicyjnych z signifier i vouloir dire jest również w większości zachowana w tłumaczeniu. Natomiast charakter parafrazy w przypadku c’est-à-dire jest zachowany w języku polskim jedynie w 3 przypadkach na 19 dzięki partykule czyli. W języku litewskim relacja ta utrzymana jest w 11 wypowiedziach dzięki znacznikom tai yra i kitaip tariant.
    This article deals with defining statements containing the markers désigner, signifier, vouloir dire and c’est-à-dire. The linguistic data come from the parallel corpus of contemporary French-Lithuanian-Polish literary texts. The analysis focuses on the Lithuanian and Polish equivalents of the selected markers. We seek to know (1) what are these equivalents in the two languages of translation, and (2) if there are regularities in the translations of the statements with the selected markers. In the case of désigner, the Polish and Lithuanian translations retain the character of the defining statement, in which the sign→thing relationship is expressed. The interpretative relationship of defining meaning statements (the markers signifier and vouloir dire) is also mostly preserved in translation. However, the character of paraphrastic reformulation, present thanks to c’est-à-dire, is kept in Polish only in 3 cases of 19 with czyli. In Lithuanian, this relationship persists in 11 cases, thanks to two markers: tai yra and kitaip tariant.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 8; 95-108
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies