Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Druga wojna światowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Culturèmes polonais extraits de Proszę państwa do gazu de Tadeusz Borowski et leurs traductions en français
Polish Culturemes from Proszę Proszę państwa do gazu by Tadeusz Borowski and their French translations
Polskie kulturemy wojenne z Proszę państwa do gazu Tadeusza Borowskiego i ich przekład na francuski
Autorzy:
Ciostek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40265298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kulturem
tłumaczenie
ekwiwalent
druga wojna światowa
niemiecki obóz koncentracyjny
cultureme
translation
equivalence
Second World War
German concentration camp
Opis:
W kręgu moich zainteresowań badawczych znajdują się kulturemy, w tym te dotyczące drugiej wojny światowej, analizowane pod kątem tłumaczenia w obrębie pary językowej polski/francuski. Kulturemy– według definicji zamieszczonej w Dystynktywnym słowniku synonimów Alicji Nagórko, Marka Łazińskiego i Hanny Burkhardt (2004) – to „ważne dla samoidentyfikacji jakiejś społeczności słowa klucze, charakteryzujące zarówno jej stosunek do tradycji, dziedziczonych wartości, jak i radzenie sobie z czasem teraźniejszym, aktualne przeżywanie świata”. Do takich jednostek leksykalnych o nacechowaniu kulturowym i emocjonalnym zaliczam kulturemy powstałe w polszczyźnie w okresie okupacji niemieckiej jako słowa zbiorowej pamięci. We wcześniejszych pracach analizowałam kulturemy związane z Powstaniem Warszawskim 1944 roku. W niniejszym artykule proponuję porównać kilka kulturemów powstałych w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz‑Birkenau, które wybrałam z polskiego opowiadania Proszę państwa do gazu Tadeusza Borowskiego, z ich wersją francuską, w dwóch tłumaczeniach na język francuski, zatytułowanych: Au gaz, messieurs -dames! w przekładzie Geneviève Daude (Editions Polonia, 1960) oraz Aux douches, Mesdames et Messieurs w przekładzie Laurence Dyèvre i Éric Veaux (Christian Bourgois Editeur, 1992). Oprócz porównania strategii tłumaczenia na język francuski wybranych kulturemów sięgnęłam do dokumentów autentycznych, by sprawdzić, czy polskie kulturemy powstałe w Auschwitz mają swoje odpowiedniki francuskie poza literaturą.
My research interests include culturemes, including those related to the Second World War, analysed in terms of translation within the Polish/French language pair. In my earlier work I examined culturemes related to the Warsaw Uprising of 1944. In this article, I propose to compare a few of the culturemes that emerged in the German Nazi Concentration and Extermination Camp Auschwitz-Birkenau, which I have chosen from the Polish short story Proszę państwa do gazu (This Way for the Gas, Ladies and Gentlemen) by Tadeusz Borowski and its French versions, in two French translations entitled: Au gaz, messieurs-dames! translated by Geneviève Daude (Editions Polonia, 1960) and Aux douches, Mesdames et Messieurs! translated by Laurence Dyèvre and Éric Veaux (Christian Bourgois Editeur, 1992). In addition to comparing strategies for translating the selected culturemes into French, I reached for authentic documents to see if Polish culturemes specific to Auschwitz had French equivalents outside of literature. Culturemes, according to the definition in the Dystynktywny słownik synonimów by Alicja Nagórko, Marek Łaziński and Hanna Burkhardt (2004), are “important keywords for the self-identification of a community, characterising both its attitude to tradition, inherited values, as well as its coping with present time, its current experience of the world”. I include culturemes, created in the Polish language in the reality of the German occupation, among such lexical units of cultural and emotional character, as words of collective memory.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2023, 23; 61-81
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dans les pas du père ou une filiation problématique. L’exemple de Dominique Jamet
Autorzy:
Teklik, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083157.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
World War II
Vichy regime
intellectual collaboration
filiation
responsibility
Dominique Jamet
druga wojna światowa
rząd Vichy
kolaboracja intelektualna
filiacja
odpowiedzialność
Opis:
In father’s footsteps or a problematic filiation. Dominique Jamet’s case – There is a phenomenon to be observed in contemporary French literature, namely the renewal of the novel through writing about self and the day-to-day reality in the context of family history. Writers reach into the past, often traumatic and painful, in order to rebuild their own broken identity, scarred by the memory of their parents’ troubled past. This is the case with Dominique Jamet. He returns to history with a capital H (the interwar period, World War Two, the Vichy regime and the subsequent issues of accounting for collaboration), so as to draw the figure of his father, Claude, an “intellectual” turncoat. The questionable filiation is the point of departure for writing two autobiographical texts. Also, it had undoubtedly been an inspiration for Un traître, a novel published in 2008, which is a fictitious reconstruction of the biography of Jacques Vasseur, an infamous French collaborator.
Coraz częściej obserwujemy, jak współcześni pisarze czerpią z traumatycznej i bolesnej przeszłości rodzinnej, aby (od)budować własną tożsamość, popękaną i okaleczoną przez pamięć o problematycznych losach rodziców. Tak się dzieje w przypadku Dominique’a Jameta. Powraca on do historii pisanej przez wielkie H (międzywojnie, II wojna światowa, rząd Vichy i późniejszy problem rozliczenia z kolaboracją) po to, by przywołać sylwetkę swojego ojca, Claude’a, „intelektualnego kolaboranta”. Kłopotliwa filiacja skłania go do opublikowania dwóch tekstów o charakterze autobiograficznym (Un petit Parisien, 1941–1945 oraz Notre après-guerre: comment notre père nous a tués, 1945–1954). Jest ona też niewątpliwie inspiracją dla opublikowanej w 2008 roku powieści Un traître, która stanowi fikcyjną rekonstrukcję biografii znanego francuskiego kolaboranta Jacquesa Vasseura.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 3; 344-352
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies