Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "CHRISTIANITY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Le Jugement dernier de Léon Delmont : déplacements du sacré dans La Modification de Michel Butor
    The last Judgement of Leon Delmont: Moving Sacred in Michel Butor’s A Change of Heart
    Autorzy:
    Guermès, Sophie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483566.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Michel Butor
    Rome
    novel
    Christianity
    salvation
    Opis:
    The compartment in A Change of Heart is a secular space. However, the Sacred will gradually invade it through hallucinations of the narrator. Thus an unexpected and fantastic struggle led by the Pope, priests, cardinals, prophets and sibyls against Leon Delmont will cause a change of his initial decision, motivating and justifying the novel’s title.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2013, 3; 133-141
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le postmodernisme doit supprimer la religion ?
    Does postmodernism reject religion?
    Autorzy:
    Ćwiek, Przemysław Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009354.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-17
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    postmodernism
    filozofia religii
    chrześcijaństwo
    Lyotard
    Foucault
    Derrida
    philosophy of religion
    Christianity
    Opis:
    When John Paul II in the Encyclical „Fides et Ratio” wrote that „the tho-ught streams that refer to postmodernism deserve attention’ (point 91), this bro-ught about a lot of confusion among many philosophers. The nineties of the last century were marked by an intense confrontation of the widely understood Chri-stian philosophy with postmodernism. In postmodernism the destructive nihilism was perceived, and in many polemics more o{en warned than encouraged to reflect on this philosophical stream.It has been some time since postmodernism was contentiously discussed and the term itself has ceased to evoke such strong emotions. The question worth arising is: whether philosophizing in the spirit of postmodernism must really ine-vitably lead to the rejection of religion as such?
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, 3-4; 134-143
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christian reminiscences? Water and death in the writing of Émile Verhaeren, Maurice Maeterlinck, and Jean Louvet
    Autorzy:
    Radermecker, Vincent
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605490.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    water
    death
    Christianity
    religious
    sea
    eau, mort, Verhaeren, Maeterlinck, Louvet, christianisme, religion
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    The Seven Princesses by Maurice Maeterlinck, Body white of men of the shade by Jean Louvet and Towards the sea by Émile Verhaeren match « water » and « death ». In a gradation towards more hope of defeating disappearance. These three authors disowned the Christianity which they knew when they were a child. An attentive reading of texts discovers in them however Christian recollections, more or less conscious, more or less assumed.
    Le présente article analyse les correspondances entre l’eau et la mort dans Les Sept Princesses de Maurice Maeterlinck, Corps blanc des hommes de l'ombre de Jean Louvet et Vers la mer d'Émile Verhaeren. Les trois auteurs y désavouent le christianisme qu'ils connaissaient lorsqu'ils étaient enfants. Une étude attentive des textes dévoilera leurs souvenirs chrétiens, plus ou moins conscients, plus ou moins assumés, liés à l’eau et la mort, ainsi qu’à l’espoir de vaincre la disparition. Elle  montrera aussi comment l’association « eau/mort » s’avère morbide, purificatrice ou régénératrice. 
    Том содержит аннотацию только на английском и французском языках.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2018, 42, 3
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les paradoxes humains et leur résolution dans De Transitu Hellenismi ad Christianismum de Guillaume Budé
    Autorzy:
    Antkowiak, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676254.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Guillaume Budé
    De Transitu Hellenismi ad Christianismum
    le paradoxe
    la Renaissance
    le christianisme
    paradox
    Renaissance
    Christianity
    Opis:
    The aim of the present paper is to place Guillaume Budé’s De Transitu Hellenismi ad Christianismum in relation to a paradox, a typical phenomenon in Renaissance culture. There are two different types of paradox: a rhetorical one, which is just an amusing intellectual play, and an existential one, which points at the contradictions of human condition. Budé is interested in the latter. In his work he deals with a paradoxical situation of the Christianity in 16th century France: a divergence between the knowledge of the Christian doctrine and its presence in the everyday life. This state is due to the influence exercised on the human soul by “the world” which weakens the faith. Budé points out that everyone can understand this by oneself on condition that one reflects on this problem in one’s mind. The mental activity lets a man resolve his nature’s paradoxes.
    Dans le présent article, l’auteur situe le De Transitu Hellenismi ad Christianismum de Guillaume Budé par rapport au phénomène du paradoxe si caractéristique dans la culture de la Renaissance. Les paradoxes se divisent en deux catégories : on distingue le paradoxe rhétorique qui est un jeu intellectuel et le paradoxe existentiel qui signale les antinomies de la condition humaine. Budé ne pratique pas le paradoxe qui n’est qu’un exercice amusant de l’esprit, il s’intéresse plutôt aux paradoxes présents dans la réalité : dans le De Transitu il s’occupe de la condition du christianisme dans la France de son époque : de la divergence entre la connaissance de la doctrine et la pratique de celle-ci dans la vie. Il explique que cet état des choses résulte de la vie dans le monde dont les valeurs s’opposent aux valeurs chrétiennes et dont l’influence affaiblit la foi. L’idée principale de De Transitu est la conviction qu’un homme, être raisonnable, un chrétien du XVIe siècle, est capable de résoudre ce paradoxe par l’effort de l’esprit : la lecture et la méditation sur l’Écriture.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2014, 1; 31-38
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Musulmans et chrétiens: le dialogue est-il encore possible?
    Muslims and Christians – Is dialogue still possible?
    Muzułmanie i chrześcijanie: czy dialog jest jeszcze możliwy?
    Autorzy:
    Milot, Jean-René
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480822.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    islam
    christianisme
    spiritualité
    civilisation
    modernité
    islamisme
    laïcité
    Islam,
    Christianity
    spirituality
    modernism
    secular state
    chrześcijaństwo
    duchowość
    cywilizacja
    modernizm
    państwo laickie
    Opis:
    Les tensions actuelles et les épisodes des Croisades ne doivent pas faire oublier le patrimoine de spiritualité et de civilisation commun aux musulmans et aux chrétiens. Chacun à sa façon, ils ont également dû affronter les défis de la modernité, repenser les rapports entre science et foi, politique et religion. Aux tentatives de moderniser l’islam par la colonisation ont succédé les essais d’islamiser la modernité proposés par divers penseurs musulmans. L’islamisme, qui se présente comme le clonage de la communauté primitive de Médine, est en réalité un métissage de la modernité occidentale et de l’islam contemporain. Ce n’est toutefois pas la seule façon d’islamiser la modernité. Il y a également, entre autres, la vie des millions de musulmans qui vivent en Occident, partagent les valeurs citoyennes et les institutions des États laïcs où ils ont choisi de vivre. C’est là une voie de dialogue inédite qui permet aux musulmans et aux chrétiens de regarder ensemble dans la même direction, d’être motivés par leurs convictions religieuses pour construire une société plus juste, plus respectueuse de la liberté et de l’égalité de toutes les personnes humaines.
    Present tensions and incidents from the times of the crusades cannot obscure the common spiritual and civilizational heritage of Muslims and Christians. Every religion has had to face modernism and examine the relationships between science and faith, politics and religion. Some Muslim thinkers have tried to combat the attempts to modernise Islam through colonisation by resorting to the islamization of modernism. Islamism, appealing to the original community in Medina, is in fact a synthesis of western modernism and contemporary Islam. It is not the only form of the islamization of modernism. Millions of Muslims have settled in the West, in countries which promote civil values and secular institutions. In this way history shows the path to the Muslim-Christian dialogue. Coexistence of communities with different religious beliefs may contribute towards building just, free and equal societies.
    Aktualne napięcia oraz epizody Wypraw Krzyżowych nie mogą przysłonić wspólnego dziedzictwa duchowego i cywilizacyjnego muzułmanów i chrześcijan. Każda religia, na swój sposób, musiała zmierzyć się z wyzwaniami modernizmu i poddać analizie relacje pomiędzy nauką i wiarą, polityką i religią. Na próby zmodernizowania islamu przez kolonizację niektórzy myśliciele muzułmańscy odpowiedzieli projektem zislamizowana modernizmu. Islamizm, który powołuje się na pierwotną wspólnotę w Medynie, w rzeczywistości jest syntezą zachodniego modernizmu i współczesnego islamu. Nie jest to jedyna forma islamizowania modernizmu. Miliony muzułmanów osiedliły się na Zachodzie, w krajach promujących wartości obywatelskie i instytucje państwa laickiego. W ten sposób historia kreuje drogę dialogu islamsko-chrześcijańskiego. Koegzystencja wspólnot o różnych przekonaniach religijnych może budować społeczeństwo oparte na zasadach sprawiedliwości, wolności i równości wszystkich obywateli.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 96-113
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’islam, une religion d’ascendance abrahamique?
    Is Islam an Abrahamic Religion?
    Islam, religia abrahamowa?
    Autorzy:
    Younès, Michel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480569.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Islam
    Judaïsme
    Christianisme
    Coran
    Hadiths
    Thora
    Bible
    Muhammad
    hérésie
    islam
    judaizm
    chrześcijaństwo
    Koran
    Hadisy
    Tora
    Biblia,
    herezja
    Judaism
    Christianity
    Quran
    Torah
    heresy
    Opis:
    La lecture du Coran et des hadiths, paroles attribuées à Muhammad, procure généralement un sentiment contrasté. D’un côté on peut être frappé par la proximité entre ces textes et les traditions juives et chrétiennes. D’un autre côté, on perçoit des différences majeures, voire des traces d’une rupture catégorique. Selon la tradition musulmane, la proximité entre les religions dites révélées provient donc de la finalité inscrite dans le projet divin de création. Ce qui est commun vient de l’unique source divine, transmise fidèlement par Muhammad, la différence provient de l’oubli ou de la déviation. Qu’en est-il de l’approche chrétienne? Quel est le statut théologique de l’islam au regard de la foi chrétienne: est-ce une hérésie chrétienne ou bien une religion intimement liée au dessein salvifique de l’unique Dieu? Cet article examine les différentes positions et évalue leur portée théologique.
    Lektura Koranu i Hadisów (słów przypisywanych Mahometowi) prowadzi do sprzecznych wniosków. Z jednej strony uderza analogia pomiędzy przesłaniem tych tekstów a tradycjami judaistyczną i chrześcijańską. Z drugiej zaś zadziwia fakt istotnych różnic, a nawet kategorycznego rozłamu pomiędzy wspomnianymi tradycjami. Według tradycji muzułmańskiej, podobieństwa pomiędzy religiami objawionymi wynikają z Bożego planu stworzenia. Źródłem zbieżności i jednomyślności tych religii jest sam Bóg – o czym wiernie pouczył Mohammed. Różnice pomiędzy religiami wynikają z ludzkich błędów i zaniedbań. Jakie stanowisko reprezentuje w tym względzie chrześcijaństwo? Jaki status przyznaje ono islamowi? Czy jest on chrześcijańską herezją czy też religią ściśle powiązaną z Bożym planem zbawienia? Niniejszy artykuł przeprowadza ewaluację poszczególnych stanowisk i analizę ich teologicznego znaczenia.
    Study of the Quran and the Hadiths (sayings attributed to the Islamic prophet Muhammad) may lead to opposite conclusions. On the one hand, they contain striking similarities to the Judaistic and Christian holy texts. On the other hand, however, there are such profound differences that set the other two worlds apart. According to the received Muslim wisdom, the former are part of God’s plan for His creation. The latter are the result of human errors and negligence. Whatever the three religions have in common had come directly from God and was faithfully transmitted by the prophet Muhammad. What is the Christian stance on it? What is Islam in the Christian scheme of things? A christian heresy? Or a true religion, an integral part of God’s plan of salvation? This article provides an assessment of various opinions on the matter and their theological implications.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 2; 275-293
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les fils d’Abraham à la croisée des chemins de paix
    Sons of Abraham – at the crossroads of peace
    Synowie Abrahama – skrzyżowanie dróg pokoju
    Autorzy:
    Poucouta, Paulin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480270.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    christianisme
    islam
    judaïsme
    religions abrahamiques
    Isaac
    Ismaël
    dialogue interreligieux
    Christianity
    Islam
    Judaism
    Abrahamic religions
    Ishmael
    interreligious dialogue
    chrześcijaństwo
    judaizm
    religie Abrahamowe
    Izaak
    Izrael
    dialog międzyreligijny
    Opis:
    Le dialogue interreligieux est aujourd’hui un véritable défi, particulièrement entre chrétiens et musulmans. Les événements récents semblent donner raison à ceux qui estiment que les religions sont plus sources de violence que d’unité et de paix. Pourtant, chrétiens et musulmans ne cessent de rappeler qu’ils sont tous fils d’Abraham, avec leurs frères les juifs. Sans être une solution miracle, revisiter ensemble notre héritage commun peut nous contraindre ne fût-ce qu’à nous interroger sur les raisons d’intolérances de plus en plus meurtrières. Puissent les figures d’Abraham et de ses deux fils, Ismaël et Isaac, aux destinées différentes mais complémentaires, aider juifs, chrétiens et musulmans à devenir des artisans de réconciliation. Témoins de vérité, de justice et de paix, ils nous feront oublier ces images horribles de massacres qui obscurcissent aujourd’hui nos univers. Alors, ils pourront former ces communautés abrahamiques qui tractent le monde vers la paix.
    Interreligious dialogue is fast becoming quite a bit of a challenge, especially for Christians and Muslims. Recent events seem to be confirming the view that religions give rise to violence rather than peace. Nonetheless, Christians and Muslims insist that they - along with their Jewish brothers - are sons of Abraham. Perhaps, yet another analysis of our common heritage will not bring about any miraculous solutions to the existing problems; but it may dispose us to examine the reasons behind ever more bloody intolerance. Perhaps, Abraham and his two sons, Isaac and Ishmael, with their differing though complementary fates, may teach Jews, Christians and Muslims how to be messengers of peace. Those witnesses to the truth, justice and peace will help us to erase from our memories the images of massacres, which so obscure our vision of the world today; they will help the Abrahamic communities to direct the world onto the path of peace.
    Dialog międzyreligijny staje się dzisiaj prawdziwym wyzwaniem, zwłaszcza dla chrześcijan i muzułmanów. Ostatnie wydarzenia wydają się potwierdzać tezę tych analityków, którzy uważają, że religie są raczej źródłem przemocy niż pokoju. Tymczasem chrześcijanie i muzułmanie konsekwentnie deklarują, że są - razem z ich braćmi żydami - synami Abrahama. Ponowna analiza naszego wspólnego dziedzictwa być może nie przyniesie cudownego rozwiązania zaistniałych problemów, ale z pewnością skłoni nas do rozpatrzenia przyczyn coraz bardziej krwawej nietolerancji. Być może figury Abrahama i jego dwóch synów, Izmaela i Izaaka (różne, ale dopełniające się przeznaczenia) wskażą żydom, chrześcijanom i muzułmanom, jak stać się zwiastunem pokoju. Owi świadkowie prawdy, sprawiedliwości i pokoju dopomogą nam wymazać z pamięci obraz strasznej masakry, który przyciemnia dzisiaj naszą wizję świata; dopomogą wspólnotom pochodzenia abrahamowego skierować świat na drogę pokoju.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 1; 299-317
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Culture rurale et mode de formation: témoignage
    Rural Culture and Education – Description of Performed Activities
    Kultura wiejska i kształcenie – opis własnych działań
    Autorzy:
    Puig-Calvó, Pedro
    Ichard, Jean-Louis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686847.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    développement rural
    action/formation
    Voir/Juger/Agir
    leadership
    engagement et responsabilité
    christianisme et développement
    formation intégrale
    -
    development of rural areas
    action/education
    See/Assess/Act
    leader
    commitment and responsibility
    Christianity and development
    integrated education
    Opis:
    -
    Rural environment, due to its specific characteristics, requires an adjustment of the pedagogical approach in education. This environment is characterized by: 1) life at work, family life, social life, life in leisure time, all focused and running according to the rhythm of the profession; 2) attaching no importance to discussions and speeches – facts and deeds are of the greatest importance; 3) relative difficulty in articulating and sharing thoughts; 4) possible inferiority complex towards the people of the city; 5) professed prejudgments can lead to doubts about the right to education and development; 6) established belief that one should not change habits; 7) lack of trust in the novelty and the unknown; 8) mentality inducing the situation when innovations are introduced by influential people or leaders; 9) independence of character and activity; 10) importance of cultural transmission; 11) and predominance of the oral tradition over the written one. Some countries have successfully adapted education to the reality of rural life. Others are trying to do so, also being quite successful in that. “Despite different cultures, all peasants react in the same way!” (Blois, interview).
    Le milieu rural présente quelques caractéristiques induisant une pédagogie de formation adaptée. Parmi ces caractéristiques, on peut relever : 1) la vie de travail, la vie de famille, la vie sociale, la vie de loisirs, orientées et rythmées par les exigences de la profession ; 2) le poids faible des discussions ou des discours : seuls les faits et les actes ont de la valeur ; 3) la difficulté relative à s’exprimer et à faire connaître sa pensée ; 4) un éventuel complexe d’infériorité face au citadin ; 5) des préjugés ténus qui peuvent faire douter d’avoir le droit de se cultiver et de s’épanouir ; 6) l’idée prégnante qu’il ne faut surtout rien changer aux habitudes ; 7) une certaine méfiance face à la nouveauté et à l’inconnu ; 8) la mentalité qui oblige à faire passer l’innovation par des personnes influentes ou par des leaders ; 9) une indépendance de caractère et une autonomie d’entreprise ; 10) le poids de la transmission ; 11) et de la tradition orale par rapport à l’écrit. Certains pays ont innové pour adapter la formation à cette réalité, avec des succès incontestables. D’autres pays s’y essaient avec des succès non négligeables, car « même si la culture n’est pas la même, tous les paysans réagissent de la même façon ! » (Blois, entretiens).
    Źródło:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2016, 3, 2; 161-179
    2450-4491
    Pojawia się w:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies