Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Artist" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    L’art et l’artiste dans les Discours de Suède d’Albert Camus
    Autorzy:
    Kaznowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/572002.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Albert Camus
    artist
    Opis:
    W pierwszej połowie XX wieku rola artysty, a w szczególności pisarza, uległa radykalnej przemianie. Jean-Paul Sartre jako jeden z pierwszych apelował, by literatura stała się literaturą „zaangażowaną”. Autorzy powinni zabierać głos w sprawach bieżących, gdyż zobowiązuje ich do tego powołanie. Laureat Nagrody Nobla, Albert Camus, w mowie o roli artysty i sztuki wygłoszonej w Sztokholmie i na konferencji w Uppsali w grudniu 1957, przemawiał w podobnym duchu. Twierdził, że artysta powinien zawsze reagować na niesprawiedliwość oraz nieść nadzieję innym. Sztuka nie może być jednak podporządkowana żadnej ideologii, ponieważ wtedy, stając się kłamstwem, zamienia się w narzędzie polityczne i traci rację bytu. Artysta zaś musi być niezależny i tworzyć w imię prawdy, piękna i wolności.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2014, 45; 165-172
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dominique Fernandez: Psychobiographical Criticism or Psychobiographical Fiction?
    Autorzy:
    Jișa, Simona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606077.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Dominique Fernandez
    psychobiography
    artist
    fiction
    criticism
    Opis:
    Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
    Dominique Fernandez is the author of a method of analysis for artists and their works that he calls “psychobiography”. It establishes parallels between the analysis of works and events in the life of an artist, insisting on the identification of a childhood trauma that left an indelible mark on the style of the artist. In this article we show how he applies this method in his biographical novels: La course à l’abîme, Tribunal d’honneur and Dans la main de l’ange. We analyze the way in which biographemes are reconstituted in order to give a coherent vision of the biographee. We emphasize the thin line that separates reality from fiction, or biography from novel.
    Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
    Том не содержит аннотаций на английском языке.
    Źródło:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2016, 40, 2
    0137-4699
    Pojawia się w:
    Lublin Studies in Modern Languages and Literature
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le vagabond et ses avatars chez Apollinaire
    The wanderer and his avatars at Apollinaire
    Autorzy:
    Costaş, Olivia Ioana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483588.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Apollinaire
    wanderer
    collection
    Wandering Jew
    bohemian
    artist
    Opis:
    Passionate about mundane details and singular beings, Apollinaire deploys throughout his stories and novels quite a collection of mysterious and paradoxical characters. A central place in his collection is occupied by the wanderer which illustrates the propensity of the writer towards the occult and the picturesque, towards the anecdotal and the extraordinary. As a being always on the run he is sometimes associated with a bohemian spectator, jouisseur of the street and sometimes a marginal presence bordering on antisocial. Versatile character, the apollinarian wanderer does not refer to a specific social type. Wanderer, bohemian, chiffonnier, antique dealer, he has a rather metaphorical position that allows him to expose multiple identities at once. His multivalent nature makes it difficult for a true literary taxonomy. Always seeking innovation and surprise, Apollinaire was able to refine the ambivalence of the wanderer and often relates it to the image of the artist. Marginal and mystifying, the apollinarian wanderer is yet lacking any pejorative sense because its uniqueness is only a sign of originality. With its attractive heterogeneity, the apollinarian prose creates a vast and fine repertoire with a wanderer who is constantly redefining the concept of wandering. With its multiple facets, it actually becomes a living metaphor of a work that is looking through a hybrid and plural writing, mixing genres and composite images. Exploring the prose of Apollinaire, however, we can detect multiple lines of coherence that ultimately reveal a rich array of the wanderer. Despite the nature of the chameleonic apollinarian wanderer, our challenge is to analyze his literary metamorphoses and thus arrive at a definition that surprises in its many urban disguises.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2014, 4; 67-75
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’image de la mort ou l’histoire d’une sensibilité. Charlotte de David Foenkinos
    The image of death or the story of a sensibility. Charlotte by David Foenkinos
    Autorzy:
    Żurawska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483750.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Charlotte Salomon
    the artist
    the Künstlerroman
    the death
    Opis:
    The aim of the article is to examine the figure of an artist in the novel Charlotte by David Foenkinos. With his text, he desires to pay homage to Charlotte Salomon, a Jewish painter murdered at age twenty-six in Auschwitz. The Salomon’s biography and works became famous thanks to the novel by Foenkinos. The great merit of his book is to make the painter recognizable to a wide public. The interpretation of the text in which central figure is a painter should include a question about the generic status of the novel, thus the reflection about the Künstlerroman, and about the status of the image in the text, the narrative processes used to make the text more plastic, the ekphrasis, etc. The problem seems interesting because Charlotte does not correspond with the traditional definition of the Künstlerroman. The narrator refers the reader to the extradégétique reality in order to make a connection between the reader and Charlotte’s painting; therefore, he focuses his story on the conception of the image and not on the image itself.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2015, 5; 213-221
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le milieu d’artistes dans "La Force du désir" de Krysinska
    Artistic Milieu in Krysinska’s "La Force du désir"
    Środowisko artystyczne w "La Force du désir" Krysinskiej
    Autorzy:
    Wierzbowska, Ewa M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683461.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Krysinska
    artysta
    sztuka
    środowisko artystyczne
    artist
    art.
    artistic milieu
    Opis:
    Powieść Marii Krysinskiej, La Force du désir, przez długi czas była czytana jako powieść z kluczem, przedstawiająca, w sposób ironiczny, paryski światek artystyczny. Krysinska, kompozytorka, poetka i pisarka, pokazuje środowisko przeżarte hipokryzją. Ocenianie twórczości nie wedle jej wartości, ale wedle uznania publiczności lub płci sprawia, iż mierny autor zdobywa uznanie dla swego tworu, prawdziwa artystka – jedynie pochwałę swej urody. Na terenie sztuki kobieta jest Innym, Obcym, tak samo jak twórcy-mężczyźni, którzy nie wpisują się w doxa. Powieść Krysinskiej pokazuje walkę i trwanie Sztuki i artysty, tłamszonych przez miernych odbiorców i ich fałszywych bogów.
    Marie Krysinska’s novel, La Force du désir, for the longest time was read as a roman à clef, an ironic depiction of the Parisian artistic milieu. Krysinska, a composer, poet, and a writer, exposes a society riddled with hypocrisy. The work of art is valued not by its merits, but by its popularity or by the sex of the creator, and, consequently, a mediocre male artisan achieves recognition for his work, while a true female artist – only a compliment on her beauty. In the artistic realm, a woman is the Other, Stranger, just like those male creators who do not submit themselves to doxa. Krysinska’s novel depicts the struggle and endurance of Art and the artist, suppressed by a mediocre audience and its false idols.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 137-148
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les femmes peintres dans les romans et les nouvelles zoliennes : artisanes ou artistes ?
    Women Painters in Emile Zola’s Novels and Short Stories: Artisans or Artists?
    Kobiety-malarki w powieściach i nowelach E. Zoli: rzemieślniczki czy artystki?
    Autorzy:
    Kaczmarek-Wiśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683463.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Zola
    malarstwo
    kobieta
    artysta
    rzemieślnik
    painting
    woman
    artisan
    artist
    Opis:
    Sztuka stanowi jedną z kluczowych wartości zarówno w życiu, jak i w twórczości Emila Zoli, przybierając wiele różnych aspektów praktycznych (kolekcjonerstwo, przyjaźnie z artystami), jak i teoretycznych (teksty krytyczne na temat malarstwa). Jedną z konsekwencji takiego stanu rzeczy są literackie kreacje postaci malarzy i malarek w powieściach z cyklu Rougon-Macquartowie oraz w nowelach tego autora. Artykuł analizuje kilka postaci kobiet-malarek w kontekście poglądów Zoli na twórczość kobiecą, jej pozycję i wartość w porównaniu do twórczości mężczyzn. Krystyna Hallegrain, bohaterka Dzieła, Klotylda Rougon z Doktora Pascala oraz pani Sourdis z eponimicznej noweli stanowią ilustrację tezy, że nawet najbardziej utalentowana artystycznie kobieta nigdy nie dorówna mężczyźnie, ponieważ wartość prawdziwej sztuki polega na obecności w niej pierwiastka męskiego geniuszu. Dlatego malarki w tekstach Zoli nie mogą pretendować do miana artystek, na zawsze pozostając rzemieślniczkami.
    Art is considered by Emile Zola as one of the crucial values, as well in his life as in his work. It appears there in many different ways: practical (collecting paintings, friendship with artists) and theoretic (critical writings on art). One of the consequences of the author’s passion for art are literary characters of male and female painters in several novels of his Rougon-Macquart series and some of his short stories. The paper focuses on a few characters of women painters, taking into consideration Zola’s opinion about female creation, its position and its value compared to the work of men. Christine Hallegrain from The Masterpiece, Clotilde Rougon from Doctor Pascal and Mrs Sourdis from an eponymic short story are used to prove that even the most gifted woman is not able to achieve the level of a male performance, as the value of the genuine art consists of the very element of male genius. This is why women painters can never be considered as artists, they are always just artisans.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 127-136
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les arts du spectacle selon les romantiques. Stendhal, Gautier, Nerval critiques musicaux
    The Performing Arts According to the Romantics. Stendhal, Gautier, Nerval as Music Critics
    Sztuki sceniczne według romantyków. Stendhal, Gautier, Nerval – krytycy muzyczni
    Autorzy:
    Opiela-Mrozik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683348.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Stendhal
    Gautier
    Nerval
    krytyka muzyczna
    artysta
    śpiew
    music criticism
    artist
    singing
    Opis:
    Artykuł zawiera przegląd wybranych artykułów krytycznych Stendhala, Gautiera i Nervala, obejmujących sprawozdania z przedstawień operowych i baletowych oraz koncertów muzyki instrumentalnej. Celem analizy porównawczej jest określenie indywidualnych koncepcji muzyki i artysty. Poprzez opisy librett, zdolności wykonawców czy scenografii krytycy tworzą własny ideał sztuki. Uwagi Stendhala z Notatek Dyletanta wynikają z koncepcji nowoczesnego piękna. Artykuły Gautiera zebrane w Historii sztuki dramatycznej… znamionują poetę wrażliwego na wizualną stronę przedstawienia oraz krytyka otwartego na nowości i marzącego o harmonii w sztuce. W felietonach prasowych Nervala widoczny jest podziw dla muzyki epok minionych z jednoczesnym zainteresowaniem nowatorskimi pomysłami i ideą dzieła syntetycznego, która zwiastuje sztukę przyszłości.
    This article is the review of some critical articles of Stendhal, Gautier and Nerval which contain reports of operas, ballets and instrumental music concerts. The aim of this comparative analysis is to define the individual concepts of music and artist. The critics make their own ideal of music through the descriptions of the librettos, scenography and the abilities of the performers. The Stendhal’s remarks from Notes d’un Dilettante resulted from the idea of the modern beauty whereas the Gautier’s articles collected in Histoire de l’art dramatique… show the poet who is sensitive to the visual aspect of a performance and the critic who is open to the newness and dreaming of the harmony in art. Instead, in the Nerval’s press columns are visible the admiration for the music of the past age as well as the interest in the innovative schemes and the idea of the synthetic work which heralds the future art.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 63-74
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Un Pygmalion moderne. L’artiste aux limites de l’art dans "L’OEuvre" d’Émile Zola
    The Modern Pygmalion. An Artist at Dusk of Art Form in "The Masterpiece" by Émile Zola
    Pigmalion współczesny. Artysta u kresu sztuki w "Dziele" Emila Zoli
    Autorzy:
    Rachwalska von Rejchwald, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683453.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    literatura XIX wieku
    artysta
    geniusz
    dzieło
    19th century literature
    artist
    genius
    masterpiece
    Opis:
    Artykuł stanowi rozważanie nad naturą artysty wybitnego i tworzonego przez niego dzieła. Frenhofer i Claude Lantier są artystami-malarzami pragnącymi przekroczyć – siłą ich talentu – granice sztuki. Chcą płaskiej powierzchni obrazu nadać trzeci wymiar, pragnąc „ożywić” malowane przez siebie kobiety. Droga jednak do osiągnięcia tego artystycznego celu wiedzie poprzez częściową rezygnację z własnego człowieczeństwa, odrzucenie rzeczywistości i poświęcenie wszystkiego ideałowi istniejącemu wyłącznie w wyobraźni tych twórców. W imię tego ideału poddają swoje dzieła nieustannym poprawkom, które to, paradoksalnie, przynoszą odwrotny skutek, prowadząc do chaosu i dezintegracji całości. Na ile więc tworzone dzieło jest dialogiem ze światem, a na ile autoportretem samego artysty i jego wewnętrznych zmagań z ideałem?
    This article introduces a deliberation on the nature and work of an ingenious artist. Frenhofer and Claude Lantier are both artists-painters that try to transcend – thanks to their talents – the limit of their art form. They strive for enriching the otherwise two-dimensional painting plains with the third dimension by “invigorating” women they are creating. In order to do so they are forced to repudiate part of their humanity, to strongly confront reality and to utterly devote all their energy to an idealized concept formed by their imagination. They keep reiterating their work, introducing endless amendments that paradoxically bring about the contrary effect, since the pieces start to be overwhelmed with chaos and disintegration. The question arises whether the created pieces correspond to reality or are they maybe self-portraits of the ingenious artists that lead an inner fight with their internal exemplars?
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 115-126
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Écrire, Cest tenir (« Information Man » n°2)
    WRITE TO SUSTAIN. Info Man 2
    Autorzy:
    BROGOWSKI, LESZEK
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487641.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-05
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    LITERATURA, KSIĄŻKA ARTYSTY, EGZYSTENCJA, AKTYWNOŚĆ, SZTUKA, FUNKCJA JĘZYKA
    LITERATURE, ARTIST’S BOOK, EXISTENCE, ACTIVITY, ART, LANGUAGE FUNCTION
    Opis:
    WRITE TO SUSTAIN. Info Man 2 Leszek Brogowski’s article consists of two parts. The first describes briefly the writing by artists published in Éditions Incertain Sens, a French publishing house specializing in books by artists. Although the art of the twentieth century might seem more and more abstract, elitist and remote from everyday affairs, artists in various ways tried to bring it close to life. These efforts are worthy of our attention because they are often an expression of the concept of art being a guardian of life: art as a kind of existential discipline presented in the form of literature, and thus the books. The next part of the article is devoted to the six artists: Laurent Marissal, Bruno Di Rosa, Lefevre Jean Claude, Erik Watier, Hubert Renard, Pascal Le Coq. The title of each section is a quote taken from statements by artists published in different texts. The play, which often saves our lives. I just finished „Pinxit III” (Laurent Marissal, e-mail). With this daily practice, I know that I exist (Bruno Di Rosa in conversation). Constant dithering what preoccupies us, and then – perhaps – depends a person (Lefevre Jean Claude, in one of his texts). Write it ourselves – an American artist and the founder of the Antinomian Press publishing house – tells the story of contemporary art, Ben Kinmont (excerpt about Eric Watier). I write that name, which tell us that it is ours (quote from James Joyce’s Ulysses as the title of a piece on Hubert Renard). Various statements about the double meaning (quoted from Freud as the title of a fragment on Pascal Le Coq). The conclusions of the first part of the article emphasize the relationship between writing practices of artists and the conviction (closer to pragmatism than structuralism, which dominated from the 1960’s to the 980’s) that linguistic practices are directly connected with daily operations and activities; the goal of this article is to analyze the function of language, which links artistic practices.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 20; 70-91
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Artistes/copistes
    Autorzy:
    Borrel, Pascale
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487698.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-05
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    ARTIST, TEXT, COPY, OPERATION AND WRITING AND, REWRITING, THE PASSAGE OF TIME, ART
    ARTYSTA, TEKST, KOPIOWANIE, PISANIE I PRZEPISYWANIE, UPŁYW CZASU, SZTUKA
    Opis:
    ARTIST – COPYIST Simon Hantai, Allen Ruppersberg, Bruno Di Rosa, Gérard Collin-Thiébaut, Sherrie Levine copied the Bible, philosophical and literary texts, (Walden, Henry David Thoreau, Flaubert’s Madame Bovary, Journal Amiel ...). Following existing texts, these artists work looks like ‘banal, humble and mindless’ copyist work. Although in some cases copying is part of the painting – as in Peinture (Écriture rose) by Simon Hantai – produced mostly with a ballpoint pen on plain paper – as if the artists wanted to emphasize the trivial, time-consuming and monotonous nature of his/her effort and evoke the atmosphere of the school classroom of distant times. Allen Ruppersberg and Bruno Di Rosa indeed refer to school experience, when they declare that rewriting allowed them to ‘learn how to write’, just as copying masters allow beginners to learn to paint. But while copying allows us to establish organic relationship with the text, then the process of copying the text is not about maintaining certain tradition: it is rather about the role that language plays in the field of visual arts starting from the sixties. It contributes to the revaluation of values usually connected with art-pieces, such as originality, expression of subjectivity, etc. In numerous comments provoked by the copyist who appears in literature (Bouvard et Pécuchet, Bartleby ...), there is a subversive nature of this labor-intensive and mechanical actions – when it is practiced in art. Copying is a long-term job; successive lines of letters fill the pages of notebooks, creating a ‘full-bodied’ art-piece in the literal sense of the word. The quantitative aspect is carried out in various ways. If the point is to visualize the copy of an entire novel, and in order to embed the importance of work for systematic and ‘mandatory’ implementation, or in order to reach make more opportunity than necessity – copying allows us to experience the passage of time: the time that is spent on this completely anachronistic act ; time spent without any justification.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 20; 92-107
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misères et splendeurs de la chikha. L’art comme consécration dans "Rue du pardon" de Mahi Binebine
    The misery and splendour of the chikha. Art as consecration in "Rue du pardon" by Mahi Binebine
    Autorzy:
    Semlali, Mohamed
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407335.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Mahi Binebine
    'Rue du pardon'
    'chikha'
    woman artist
    incest and perversion
    monstrous parents
    from fairy tale to novel
    femme artiste
    inceste et perversion
    parents monstrueux
    du conte au roman
    Opis:
    Dans Rue du pardon, Mahi Binebine nous donne à lire un conte merveilleux où l’enfant affronte la laideur de son milieu impitoyable et la monstruosité de ses parents défaillants et coupables d’une double transgression. Ces épreuves transforment le conte en roman et l’enfant exposé (abandonné à son sort) en être émancipé. Après l’expérience du rejet et l’épreuve traumatisante du viol, l’héroïne, sauvée et guidée par la diva Serghinia, trouve dans les arts de la scène (la danse et le chant) un refuge salvateur et, surtout, une voix qui lui permet de dire et d’exorciser l’abjection. Le corps féminin maltraité est resculpté pour devenir une œuvre d’art vivante. Comme dans d’autres romans, notamment L’Ombre du poète, Terre d’ombre brûlée et Le Seigneur vous le rendra, Mahi Binebine, dans Rue du pardon, met l’artiste au centre de la représentation. Cet article essaie de montrer comment le romancier, réhabilitant la chikha, une figure artistique féminine du patrimoine populaire marocain, promeut un féminisme discret où l’art devient un moyen d’accès à la liberté et une dénonciation de l’hypocrisie sociale.
    In Rue du pardon (Street of Forgiveness), Mahi Binebine presents us with a marvellous tale in which a child confronts the ugliness of his pitiless environment and the monstrosity of his failing parents, guilty of a double transgression. These trials transform the tale into a novel, and the exposed child (abandoned to his fate) into an emancipated being. After the experience of rejection and the traumatic ordeal of rape, the heroine, saved and guided by the diva Serghinia, finds in the performing arts (dance and song) a saving refuge and, above all, a voice that enables her to express and exorcise abjection. The abused female body is resculpted into a living work of art. As in other novels, notably L'Ombre du poète, Terre d'ombre brûlée and Le Seigneur vous le rendra, Mahi Binebine's Rue du pardon places the artist at the center of representation. This article attempts to show how the novelist, by rehabilitating the chikha, a female artistic figure from Morocco's popular heritage, promotes a discreet feminism in which art becomes a means of access to freedom and a denunciation of social hypocrisy.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2023, 11; 23-38
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’Artiste et son art qui vient de loin... Gérard de Nerval et son "Voyage en Orient" (1850-1851)
    Artist and his Art that Comes from Afar... Gérard de Nerval and his "Journey to the Orient" (1850-1851)
    Artysta i jego sztuka zrodzona z dawna/w oddali... Gérard de Nerval i jego "Podróż na Wschód" (1850-1851)
    Autorzy:
    Sosień, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683455.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Artysta
    rzeźbiarz
    świątynia jerozolimska
    król Salomon i królowa Saby
    Biblia
    dążenie do absolutu
    samotność
    cena geniuszu
    Artist
    sculptor
    Temple of Jerusalem
    King Solomon and Queen of Sheba
    Bible
    pursuance of the absolute
    loneliness
    price of genius
    Opis:
    W trzeciej i ostatniej części Voyage en Orient (Podróż na Wschód, 1850-1851), zatytułowanej L’Histoire de la Reine de Saba et de Soliman, prince des génies (Historia królowej Saby i Solimana, księcia geniuszy), Gérard de Nerval tworzy postać Adonirama, genialnego rzeźbiarza i architekta świątyni jerozolimskiej, w służbie króla Salomona. Na poły biblijny, na poły legendarny Adoniram to artysta tajemniczy, niezależny, nieskłonny do tworzenia pod dyktat żadnego autorytetu i żadnej władzy: jego sztuka odzwierciedla dążenie do absolutu i tworzenia dzieł wielkich, podważających wszelkie zasady mimetyzmu i kategorie racjonalności. Samotność, rozpacz i cierpienie są nie tyle ceną geniuszu, ile jego probierzem, jednym ze stygmatów artysty romantycznego.
    In the third and last part of Voyage en Orient 1850-1851, entitled L’Histoire de la Reine de Saba et de Soliman, prince des génies (The History of the Queen of Sheba and Soliman, prince of the geniuses), Gérard de Nerval creates a figure of Adoniram, the brilliant sculptor and architect of the Temple of Jerusalem, in the service of King Solomon. The half-biblical, half-legendary Adoniram is a mysterious, independent artist who is inconceivable to create under the dictates of any authority and power. His art reflects the pursuit of the absolute and the creation of great works that undermine all the principles of mimicism and categories of rationality. Loneliness, despair and suffering are not so much the price of genius as the testimony of one of the stigmata of the romantic artist.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 99-113
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies